Llewellin Setter

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Groot-Brittannië
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Llewellin Setter

De Llewellin Setter wordt door sommigen beschouwd als een apart ras van de Engelse Setter, terwijl anderen beweren dat het een specifieke stam binnen het ras is. Oorspronkelijk ontwikkeld door een Welshman met de naam R. Purcell Llewellin uit voorraad verkregen van de fokker die oorspronkelijk de Engelse Setter verfijnde, Edward Lavarack, heeft de Llewellin Setter ook een kleine infusie van Gordon en andere Setters. Deze kleine bijdrage heeft de door Llewellin ontwikkelde Setter een gemiddeld iets kleiner postuur gegeven, evenals iets kortere oren, en een neiging om dichter bij de jager te staan dan de door Lavarack ontwikkelde honden.

Geschiedenis van de Llewellin Setter

De status van de Llewellin Setter als ras, in plaats van als een type of variëteit binnen het ras, is enigszins controversieel. Gebaseerd op geschriften en kunstwerken uit de 15e en 16e eeuw, werd het Engelse Setter ras oorspronkelijk ontwikkeld als een veelzijdige jachthond meer dan 400 jaar geleden, maar het was pas in de 19e eeuw dat het ras werd verfijnd. Veel van de verfijning van het ras kan worden toegeschreven aan een fokker genaamd Edward Lavarack in Engeland die in 1872 een boek schreef dat hij The Setter noemde, een boek dat werd gebruikt om de officiële Engelse Setter standaard vast te stellen. Voordat Lavarack zijn boek schreef, verkreeg een fokker uit Wales genaamd R. Purcell Llewellin in 1861 Engelse Setters uit de kennels van Lavarack om zijn fokprogramma te starten, en in 1871 verkreeg hij twee hengsten genaamd Dan en Dick om aan zijn kennel toe te voegen. Dan en Dick stamden af van Duke, een Engelse Spaniël, en Rhoebe, een Engelse Spaniël uit een lijn die ook Gordon Spaniëls omvatte met de mogelijkheid van andere Spaniëls. Llewellin fokte deze twee hengsten met de Engelse Setters die afkomstig waren van Edward Levarack, wat een klein effect had op de fysiologie en het temperament van het ras. Deze kleine toevoeging van genetica van een ander ras is de kern van de zaak, waarbij sommige enthousiastelingen zeggen dat de verschillen duidelijk genoeg zijn om de twee te scheiden, waarbij ze soms bewijs aanhalen dat een aantal Llewellin Setters niet helemaal overeenkomen met de rasstandaard, terwijl anderen beweren dat de bijdragen van andere rassen veel te klein waren om significante veranderingen te hebben aangebracht. en dat de Llewellin Setter een specifieke lijn is binnen het Engelse Setter ras, in plaats van een ras op zichzelf.

 

Uiterlijk van de Llewellin Setter

Dit is een middelgrote Setter-type hond met een sterke, atletische bouw, met een diepe borst en een iets langere rug dan de hond lang is. Hun hoofd is vrij lang, maar over het geheel genomen in verhouding tot de rest van het lichaam, met een goed ontwikkelde snuit die zowel diep als breed is. De ogen van deze hond zijn meestal ovaal of amandelvormig en kunnen bijna elke kleur hebben, inclusief bruin, groen of amberkleurig, en hun halflange hangende oren zijn goed naar achteren op de schedel geplaatst en hangen plat of gevouwen over de zijkant van het hoofd. De Llewellin Setter is soms niet te onderscheiden van de Lavarack lijn van de Engelse Setter die vaak te zien is op hondenshows, maar fokkers en sporters melden dat Llewellin Setters over het algemeen iets kleiner zijn dan de Lavarack lijn, met een neiging tot iets kortere oren, en een hogere tolerantie voor warme klimaten.

Temperament van de Llewellin Setter

De Llewellin Setter in het veld is een standvastige hond met een natuurlijk verlangen om vogels te vinden en te apporteren. Jagers melden dat ze over het algemeen dichter bij de jager staan dan de Lavarack Setter en vaker controleren. Thuis is de Llewellin Setter een zachtaardige, aangename hond met een sterk verlangen om in het gezelschap van mensen te zijn. Hoewel ze sportief en speels genoeg zijn om zelfs de meest actieve kinderen bij te houden, zijn ze zich over het algemeen ook bewust genoeg van hun omgeving om kleinere kinderen niet omver te lopen. Ze kunnen moeilijk te trainen zijn, in feite, ondanks hun vriendelijke temperament en natuurlijke bekwaamheid in het veld, kunnen ze moeilijk te trainen zijn in het algemeen als het gaat om iets anders dan jagen. Hun genegenheid vertaalt zich niet altijd in een verlangen om te behagen, en ze kunnen zowel koppig als manipulatief zijn, waardoor een rustige, consequente training het meest effectief is, vooral als die al vroeg in het leven begint.

Behoeften en activiteiten van de Llewellin Setter

Hoewel dit ras binnenshuis niet zo actief is als veel andere werkhonden, zijn het nog steeds werkhonden. Om zowel mentaal als fysiek op hun gelukkigst en gezondst te zijn, moeten ze elke dag minstens vijfenveertig minuten tot een uur krachtige beweging krijgen en moeten ze ook profiteren van een vorm van mentale stimulatie. Naast regelmatige wandelingen en jogs kunnen deze honden genieten van alternatieve activiteiten zoals rallysport, flyball en jachtproeven. Ze zijn niet gevoelig voor overmatige vocalisatie, dus als ze genoeg extra beweging krijgen, kunnen ze zich misschien aanpassen aan een leven op een flat, maar ze zijn veel beter geschikt voor een groter huis met een tuin.

Onderhoud van de Llewellin Setter

De Llewellin Setter heeft iets meer verzorging nodig dan veel andere rassen vanwege hun lange, fijne vacht en lichte hondengeur. Deze hond om de zes tot acht weken in bad doen helpt om de geur onder controle te houden, en veel huisdiereigenaren vinden dit ook een uitstekend moment om de vacht te trimmen en op te knappen. Om het matige verharen van de hond onder controle te houden en knopen of matten te voorkomen, moet deze hond regelmatig worden geborsteld, minstens drie tot vier keer per week, zo niet dagelijks.