Grand Epagneul de Münster
![]() |
Grand Epagneul de Münster
|
||||
Origine |
Allemagne | ||||
Traduction |
Dr. J-M. Paschoud et Prof. R. Triquet | ||||
Groupe |
Groupe 7 Chiens d'arrêt | ||||
Section |
Section 1.2 Chiens d’arrêt continentaux, type épagneul | ||||
Epreuve |
Avec épreuve de travail | ||||
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI |
lundi 20 décembre 1954 | ||||
Date de publication du standard officiel en vigueur |
mardi 29 octobre 2013 | ||||
Date de la dernière mise à jour |
mardi 16 octobre 2018 | ||||
In English, this breed is said |
![]() |
Large Munsterlander | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Grosser Münsterländer Vorstehhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Gran Munsterlander | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Grote Munsterlander |
Utilisation |
Conformément à ses exigences en matière de chasse comme un chien de chasse polyvalent du Grand Epagneul de Münster a à relever tous les défis nécessaires et doit être en mesure de travailler sur le terrain, dans la forêt et dans l'eau avant et après le tir. |
Bref aperçu historique |
Historiquement, le Grand Epagneul de Münster remonte aux chiens d'Oysel panachés du Moyen-Age, dressés pour la chasse au faucon, pour atteindre, en passant par les chiens d'oiseaux, les broussailleurs et les épagneuls, le chien d'arrêt du 19ème siècle. Avec le Petit Münsterländer et le chien d'arrêt allemand à poil long (Deutsch-Langhaar), le Grand Epagneul de Münster appartient à la famille des chiens d'arrêt à poil long allemands, dont l'élevage méthodique a débuté vers la fin du 19ème siècle. Le club allemand du chien d'arrêt à poil long ayant en 1909 définitivement éliminé de l'élevage les sujets de couleur noire, c'est le Club pour l'élevage pure race de l'Epagneul de Münster noir et blanc à poil long qui se charge de la promotion de cette race de chien d'arrêt dès sa fondation en 1919. Après avoir catalogué sous forme d'un relevé provisoire tous les survivants de cette race à poil long autochtone dans la région occidentale de la province de Münster et en Basse-Saxe, le Club entreprit dès 1922 l'élevage méthodique du Grand Epagneul de Münster. Le relevé comportait au départ 83 chiens. Les descendants des appariements entre ces chiens du fichier primaire furent inscrits dans le livre des origines du Grand Epagneul de Münster. L'association responsable du livre des origines est le Club du Grand Epagneul de Münster, qui est actuellement formé de huit sections provinciales indépendantes. Le Club du Grand Epagneul de Münster est membre du VDH (Verband Für das Deutsche Hundewesen) et de l'association centrale des clubs de chiens de chasse (JGHV). |
Aspect général |
Puissant, bien musclé mais de lignes pures, il jouit d'un aspect général racé qui extériorise ses capacités supérieures et sa noblesse. |
Proportions importantes |
La longueur du corps et la hauteur au garrot doivent autant que possible être égales, mais la longueur du corps peut dépasser la hauteur au garrot d'environ 2 cm. |
Comportement / caractère |
Ses qualités proéminentes sont la docilité, la faculté d'assimilation et son utilité éprouvée pour la chasse, tout spécialement après le coup de feu. Il est vif de tempérament, sans être nerveux. |
Tête |
||
Région crânienne |
||
Tête |
D'aspect distingué, elle est allongée et d'une expression perspicace. Musculature de la région maxillaire inférieure fortement développée. | |
Stop |
Peu marqué. |
Région faciale |
||
Truffe |
D'un noir bien prononcé. | |
Museau |
Puissant, long, parfaitement adapté à son utilisation. | |
Lèvres |
Non pendantes. | |
Mâchoires et dents |
Denture puissante et complète (42 dents) avec des crocs bien développés et un articulé en ciseaux impeccable. | |
Yeux |
Aussi foncés que possible. Paupières bien jointives. | |
Oreilles |
Larges, attachées assez haut, avec partie inférieure en arrondi, bien accolées au crâne. |
Cou |
Puissant, bien musclé, gracieusement galbé. |
Corps |
||
Garrot |
Moyennement ressorti, long, bien musclé. | |
Dos |
Court, ferme, droit. | |
Rein |
La région lombaire est bien marquée et protégée par une musculature bien ferme. | |
Croupe |
Longue et large, modérément avalée, bien musclée. | |
Poitrine |
Vue de devant large, de profil bien descendue avec proéminence sternale bien prononcée. | |
Flanc |
Courts et placés haut. | |
Ligne du dessous |
Le ventre est légèrement remonté, tendu, mince. |
Queue |
Portée horizontalement ou légèrement plus haut. Vue de profil, elle prolonge sans heurt la ligne du dessus. |
Membres |
Membres antérieurs |
||
Généralités |
Les antérieurs sont d'aplomb, puissants et bien musclés. Angulations convenables. | |
Epaules |
Omoplates bien attachées contre les côtes. | |
Bras |
Doit être fort et bien musclé. | |
Avant-bras |
Membres droits, puissants et bien musclés. | |
Métacarpe |
Elastique. | |
Pieds antérieurs |
De longueur et de cambrure moyenne ; doigts serrés. Pas de présence d’ergots. |
Membres postérieurs |
||
Généralités |
Musculature puissante et d'une bonne tonicité. Position verticale. | |
Grassets |
Angulations convenables. | |
Jarret |
Angulations convenables | |
Pieds postérieurs |
De longueur et de cambrure moyenne ; doigts serrés. Pas de présence d’ergots. |
Allures |
Pas et trot élastiques, de grande amplitude, couvrant beaucoup de terrain. Galop élastique, actif dans l'impulsion, avec poussée importante de l'arrière et de longues foulées. |
Peau |
Adhérant bien au corps. |
Robe |
||
Qualité du poil |
Long et dense, ni bouclé ni écarté, ce qui gênerait le chien à la chasse. Poil long typique. Aussi bien chez les mâles que chez les femelles, le poil doit être spécialement long et dense (bien garni de franges) sur la face postérieure des membres antérieurs et postérieurs. A la queue, le poil doit être également particulièrement long ; les franges les plus longues se trouvent dans la partie moyenne de la queue. Aux oreilles, le poil doit aussi être long (bien garni de franges) de sortes qu'il dépasse le bord de l'oreille d'une manière symétrique des deux côtés (pas d'oreille dégarnie). A part cela, sur la tête, le poil est court et bien couché. | |
Couleur du poil |
Blanc avec des plages et mouchetures noires ou poil grisonné. Tête noire, éventuellement avec une petite tache ou une liste blanche. |
Taille et poids |
||
Hauteur au garrot |
Pour les mâles de 60 à 65 cm et pour les femelles de 58 à 63 cm. | |
Poids |
Environ 30 kg. | |
Défauts |
• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel. • Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité. |
Défauts généraux |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Défauts entrainant l’exclusion |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié. • Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires. • Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum. • Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction. |
Bibliographie |
http://www.fci.be/ |
English
![]() |
Large Munsterlander
|
||||
Origin |
Germany | ||||
Translation |
Mrs Peggy Davis, additions by Christina Bailey. Revised by VDH and Renée Sporre-Willes / Official language (DE) |
||||
Group |
Group 7 Pointing Dogs | ||||
Section |
Section 1.2 Continental Pointing Dogs, “Spaniel type” | ||||
Working |
With working trial | ||||
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI |
Monday 20 December 1954 | ||||
Date of publication of the official valid standard |
Tuesday 29 October 2013 | ||||
Date of the last update |
Wednesday 05 March 2014 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Grand Epagneul de Münster | |||
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar |
![]() |
Grosser Münsterländer Vorstehhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Gran Munsterlander | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Grote Munsterlander |
Usage |
In accordance with his hunting requirements as a versatile gundog the Large Munsterlander has to meet all the necessary challenges and has to be able to work in the field, in the forest and in the water before and after the shot. |
Brief historical summary |
The historical development of the Large Munsterlander goes back to the white/particolour bird and hawking dog of the Middle Ages via the Stöberhund and Wachtelhund to the Pointer of the 19th century. The Large Munsterlander as well as the Small Munsterlander and the Deutsch-Langhaar (German Longhair) belong to the family of the longhaired German Pointing Dogs, whose planned breeding began towards the end of the 19th Century. After the « German Longhair Club » finally excluded the black colour from breeding in 1909, the « Club for the pure breeding of the black and white Münsterland Pointers » (founded in 1919) took over the breeding of the black and white Longhair. After incorporating the remainder of these native Longhairs, in particular from West-Münsterland and lower Saxony, onto a foundation list, the Club began the planned breeding of the Large Munsterlander in 1922. The foundation list comprised 83 dogs. Descendants of the dogs on the original list were entered into the stud book for Large Munsterlander. The Club keeping the stud records is the « Verband Grosse Münsterländer e.V. », to date organised in eight in dependent regional groups. The « Verband Grosse Münsterländer » is a member of the V.D.H. (Verband für das Deutsche Hundewesen) and of the Federation of Working Gundogs (JGHV). |
General appearance |
Strong muscular body, yet racy general impression. Expression of intelligence and nobility. Clean outline. |
Important proportions |
Length of body and height at withers should, as near as possible, be equal. Length of body can exceed height at withers by 2 cm. |
Behaviour / temperament |
The most important qualities are: to be tractable and easily taught, dependable for use as a gundog, in particular after the shot. Lively temperament without being nervous. |
Head |
||
Cranial region |
||
Head |
Noble and elongated, with intelligent outlook. Definite well muscled chin. | |
Stop |
Modest. |
Facial region |
||
Nose |
Pronounced black nose leather. | |
Muzzle |
Strong, long and well developed for its use. Bridge of nose straight. | |
Lips |
Not pendulous. | |
Jaws and teeth |
Strong bite and complete dentition (42 teeth) with well formed canines and perfect scissor bite. | |
Eyes |
The darker the better; eyelids tightly fitting. | |
Ears |
Broad, set on fairly high, rounded at tips, close fitting. |
Neck |
Strong and well muscled with noble curve. |
Body |
||
Withers |
Medium height, long, well muscled. | |
Back |
Short, firm, straight. | |
Loin |
Pronounced, protected by taut muscles. | |
Croup |
Long, broad, sloping only slightly, well muscled. | |
Chest |
Broad when seen from front, deep seen from side with definite forechest. | |
Underline and belly |
Lightly tucked up, taut, slim. Flanks short and set high. |
Tail |
Carried horizontally or slightly higher. Seen from side in continuation of the upper line, without break. |
Limbs |
Forequarters |
||
Generality |
Correct angulations. | |
Shoulders |
Shoulder blade close fitting to the ribs. | |
Upper arm |
Should be strong and well muscled. | |
Forearm |
Legs straight, strong and well muscled. | |
Pastern |
Springy. | |
Forefeet |
Of moderate length and roundness, tight toes; no dewclaws. |
Hindquarters |
||
Generality |
Strong, taut muscles. Vertical stance. | |
Stifle |
Correct angulation. | |
Hock |
Correct angulation. | |
Hind feet |
Of moderate length and roundness, tight toes; no dewclaws. |
Gait and movement |
Springy walk and trot, covering ground, with long stride. Gallop: elastic, animated with necessary drive and long bound. |
Skin |
Taut. |
Coat |
||
Hair |
Long and dense, yet sleek and not curly or stand off as this hinders hunting ability. Typical long-hair. The coat must be specially long and dense on backs of front and hind legs (well feathered) in both dogs and bitches. Also on the tail the hair must be particularly long. The strongest tail feathering should be in the medium part of its length. Hair on ears should be long (good fringes) and reach clearly and evenly over the tip of the ears (leather ends of ears not desirable). Hair on head is short and smooth. |
|
Colour |
The three colour varieties are: White with black patches and spots, blue roan or pure black. The head is always black, possibly with a white snip or blaze. |
Size and weight |
||
Height at withers |
Aaverage: Males 60–65 cms, Females 58–63 cms. 2 cms over specified size tolerated. | |
Weight |
Approx. 30 kgs. | |
Faults |
• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work. • Faults listed should be in degree of seriousness. |
General faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifying faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified. • The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying. • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum. • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding. |
Bibliography |
http://www.fci.be/ |
Deutsch
![]() |
Grosser Münsterländer Vorstehhund
|
||||
Ursprung |
Deutschland | ||||
Gruppe |
Gruppe 7 Vorstehhunde | ||||
Sektion |
Sektion 1.2 Kontinentale Vorstehhunde, Typ « Spaniel » | ||||
Arbeitsprüfung |
Mit Arbeitsprüfung | ||||
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI |
Montag 20 Dezember 1954 | ||||
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards |
Dienstag 29 Oktober 2013 | ||||
Datum der letzten Aktualisierung |
Mittwoch 05 März 2014 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Grand Epagneul de Münster | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Large Munsterlander | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Gran Munsterlander | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Grote Munsterlander |
Verwendung |
Entsprechend seiner jagdlichen Zweckbestimmung als vielseitig einsetzbarer Jagdhund muss der „Große Münsterländer“ alle von ihm geforderten Anlagen besitzen und für alle Arbeiten im Feld, im Wald und im Wasser leistungsbezogen „vor“ und „nach“ dem Schuss brauchbar sein. |
Kurzer geschichtlicher abriss |
Die geschichtliche Entwicklung des Großen Münsterländers geht zurück auf den weißbunten Vogel- und Beizhund des Mittelalters über den Stöber-und Wachtelhund auf den Vorstehhund des 19. Jahrhunderts. Der Große Münsterländer zählt ebenso wie der Kleine Münsterländer und der Deutsch-Langhaar zur Familie der langhaarigen deutschen Vorstehhunde, deren planmäßige Zucht gegen Ende des 19. Jahrhunderts begann. Nachdem der « Deutsch-Langhaar-Verein » 1909 die schwarze Farbe endgültig von der Zucht ausschloß, nahmsich der 1919 gegründete « Verein für die Reinzucht des langhaarigen schwarz-weißen Münsterländer Vorstehhundes » der Zucht der schwarz-weißen Langhaar an. Nach Erfassung der vor allem im westlichen Münsterland und in Niedersachsen noch vorhandenen Reste dieses bodenständigen Langhaarstammes in einer Urliste begann der Verein 1922 mit der planmäßigen Zucht des Großen Münsterländers. Die Urliste umfasst 83 Hunde. Nachkommen aus Paarungen zwischen den in der Urliste erfassten Großen Münsterländer wurden in das Zuchtbuch Große Münsterländer eingetragen. Zuchtbuchführender Verein ist der Verband Große Münsterländer e.V.(VGM), organisiert in derzeit acht selbständige Landesgruppen. Der Verband Große Münsterländer ist Mitglied im Verband für das Deutsche Hundewesen (VDH) und im Jagdgebrauchshundverband (JGHV). |
Allgemeines erscheinungsbild |
Kräftiger, muskulöser Körperbau, dabei schnittiges Gesamtbild. Ausdruck von Intelligenz und Adel. Trockene Außenlinie. |
Wichtige proportionen |
Körperlänge und Widerristhöhe sollen möglichst gleich sein. Die Körperlänge kann die Widerristhöhe um 2 cm überschreiten. |
Verhalten / charakter (wesen) |
Die wichtigsten Eigenschaften sind Führigkeit, Gelehrigkeit und zuverlässige Verwendbarkeit für die Jagd, insbesondere nach dem Schuss. Wesen lebhaft, ohne Nervosität. |
Kopf |
||
Oberkopf |
||
Kopf |
Edel und langgestreckt, mit klugem Aussehen; ausgeprägte Kinnmuskulatur. | |
Stop |
Gering. |
Facial region |
||
Nasenschwamm |
Ausgeprägt schwarz. | |
Fang |
Kräftig, lang und für den Gebrauch gut ausgebildet. Nasenrücken gerade. | |
Lefzen |
Nicht überhängend. | |
Kiefer / Zähne |
Gebiss kräftig und vollständig (42 Zähne) mit ausgeprägten Fangzähnen; einwandfreies Scherengebiss. | |
Augen |
Je dunkler umso besser. Lider dem Augapfel gut anliegend, fester Lidschluss. | |
Ohren |
Breit, ziemlich hoch angesetzt, mit abgerundeter Spitze, gut anliegend. |
Hals |
Kräftig, gut bemuskelt, edel geschwungen. |
Körper |
||
Widerrist |
Mittelhoch, lang, gut bemuskelt. | |
Rücken |
Kurz, fest, gerade. | |
Lenden |
Ausgeprägt, durch straffe Muskulatur geschützt. | |
Kruppe |
Lang, breit, nur leicht abfallend, gut bemuskelt. | |
Brust |
Von vorne gesehen breit, von der Seite gesehen tief mit deutlicher Vorbrust. | |
Untere Profillinie und Bauch |
Leicht aufgezogen, straff, schlank. Flanken kurz und hoch angesetzt. |
Rute |
Waagerecht oder leicht aufwärts getragen. Von der Seite gesehen ohne Knick aus der Rückenlinie hervorgehend . |
Gliedmassen |
Vorderhand |
||
Allgemeines |
Korrekte Winkelungen. | |
Schultern |
Schulterblatt fest an den Rippen anliegend. | |
Unterarm |
Gerade, stark und gut bemuskelt. | |
Vorderfusswurzelgelenk |
Elastisch. | |
Vorderpfoten |
Von mäßiger Länge und Rundung, mit enganeinanderliegenden Zehen; keine Wolfskrallen. |
Hinterhand |
||
Allgemeines |
Kräftige und straffe Bemuskelung; Läufe senkrecht gestellt. | |
Knie |
Korrekte Winkelung. | |
Sprunggelenk |
Korrekte Winkelung. | |
Hinterpfoten |
Von mäßiger Länge und Rundung, mit enganeinanderliegenden Zehen; keine Wolfskrallen. |
Gangwerk |
Schritt und Trab federnd, raumgreifend, mit weitem Vorgriff; Galopp elastisch, schwungvoll, mit dem nötigen Schub aus der Hinterhand; weiter Sprung. |
Haut |
Straff. |
Coat |
||
Haar |
Lang und dicht, jedoch schlicht, nicht lockig oder abstehend, da dies der jagdlichen Verwendung hinderlich ist. Typisches Langhaar. Das Haar muss sowohl beim Rüden als auch bei der Hündin an der Rückseite der Vorder- und Hinterläufe besonders lang und dicht sein (gut befedert). Auch an der Rute soll das Haar besonders lang sein. Die stärkste Befahnung der Rute soll etwa in der Mitte ihrer Länge sein. Das Haar an den Ohren soll lang sein (gute Fransenbildung) und den Unterrand des Ohres seitengleich deutlich überragen (keine Lederbehänge). Im Übrigen ist das Haar des Kopfes kurz und anliegend. | |
Farbe |
Die drei Farbvarietäten sind: Weiß mit schwarzen Platten und Tupfen, schwarz geschimmelt oder rein schwarz . Kopf schwarz, evtl. mit weißer Schnippe oder Blesse. |
Grösse und gewicht |
||
Widerristhöhe |
Rüden : 60 - 65 cm. Hündinnen: 58 - 63 cm. (Toleranzgrenze um 2 cm nach oben) | |
Gewicht |
Um 30 kg. | |
Fehler |
• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen. • Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden. |
Allgemeine Fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifizierende fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden. • Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend. • Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden. • Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
Español
![]() |
Gran Munsterlander
|
||||
Origen |
Alemania | ||||
Traducción |
Brígida Nestler. Versión original (DE) Supervisión Técnica : Sr. Miguel Ángel Martínez |
||||
Grupo |
Grupo 7 Perros de muestra | ||||
Sección |
Sección 1.2 Perros de muestra continentales « Tipo Spaniel » | ||||
Prueba de trabajo |
Con prueba de trabajo | ||||
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI |
lunes 20 diciembre 1954 | ||||
Fecha de publicación del estándar oficial válido |
martes 29 octubre 2013 | ||||
Fecha de la última actualización |
miércoles 05 marzo 2014 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Grand Epagneul de Münster | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Large Munsterlander | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Grosser Münsterländer Vorstehhund | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Grote Munsterlander |
Utilizacion |
De acuerdo con sus necesidades de caza como un perro polivalente el Gran Munsterlander debe cu mplir con todos los retos necesarios y debe ser capaz de trab ajar en el campo, bosque y agua antes y después del disparo. |
Breve resumen historico |
El desarrollo histórico de la Gran Munsterlander se remonta al perro blanco / par ticolor para caza de aves y cetrería de la Edad Media a través del St öberhund y Wachtelhund al Pointer del siglo 19. El Gran Munst erlander como así también el Pequeño Munsterlander y el Perro de Muestra Alemán de Pelo largo pertenecen a la familia de los Perros de Muestra alemanes de pelo largo cuya crianza planificada com enzó hacia fines del siglo 19. Luego que el “Club Alemán del Pelo La rgo” finalmente excluyo el color negro de la crianza en 1909 el “Cl ub para la crianza pura de Munsterland Pointers blancos y negros (fund ado en 1919) se hizo cargo de la crianza de los Pelo Largo blancos y negros. Después de incorporar al resto de estos pelo largo nativos, en particular del este de Munsterland y la baja Sajoni a, sobre una lista fundacional el Club comenzó a planear la crianza de l Gran Munsterlander en 1922. La lista fundacional comprendía 83 perros. Descend ientes de los perros de la lista original eran incorporados en el libro de registros para el Gran Munsterlander. El club que mantenía e l libro de registros era el “ Verband Grosse Münsterländer e.V . », hasta la fecha organizó ocho grupos regionales independientes. El Club del Gran Munsterlander es miembro de la VDH y de la Federaci ón de Perros de caza (JGHV). |
Aspecto general |
Cuerpo fuerte y musculoso, impresión general atrevida. Expresión de inteligencia y nobleza. Líneas exteriores limpias. |
Proporciones importantes |
La altura a la cruz y el largo del cuerpo deben ser lo más iguales posibles. El largo del cuerpo puede exceder la altura a la cruz en 2 cm. |
Temperamento / comportamiento |
Las cualidades más importantes son: ser manejable y fácil de ense ñar, confiable para el uso como perro de caza en particular luego del disparo. Temperamento cariñoso sin ser nervioso. |
Cabeza |
||
Region craneal |
||
Cabeza |
Noble y alargada con expresión inteligente. Mentón definido con buena musculatura | |
Depresión naso-frontal (stop) |
Moderado. |
Facial region |
||
Trufa |
Trufa pronunciada de color negro. | |
Hocico |
Fuerte, largo y bien desarrollado para su uso. Puente nasal derecho. | |
Belfos |
No colgantes. | |
Mandíbulas / Dientes |
Mordida fuerte y dentición completa (42 dientes) con caninos bien formados y una mordida pe rfecta en tijera. | |
Ojos |
Cuánto más oscuros mejor, párpados bien ajustados. | |
Orejas |
Anchas, inserción medianamente alta, puntas redondeadas, ajustadas. |
Cuello |
Fuerte y bien musculoso con una curva noble. |
Cuerpo |
||
Cruz |
Medianamente alta, larga, buena musculatura. | |
Espalda |
Corto, firme, derecho. | |
Lomo |
Pronunciado, protegido por músculos tirantes. | |
Grupa |
Larga, ancha, solo levemente inclinada, buena musculatura. | |
Pecho |
Ancho visto de frente, profundo visto de lado con un marcado antepecho. | |
Línea inferior |
Levemente ascendente, tirante, esbelto. Flancos cortos y colocados altos. |
Cola |
Porte horizontal o levemente más alto. Vista de lado en continuación con la línea superior sin quebradura. |
Extremidades |
Miembros anteriores |
||
Generalidad |
Extremidades derechas, fuertes y bien musculosas. Angulaciones correctas. | |
Hombro |
Escápulas bien ajustadas a las costillas. | |
Brazo |
Debe ser fuerte y con buena musculatura. | |
Antebrazo |
Extremidades derechas, fuertes y con bue na musculatura. | |
Metacarpo |
Elásticos. | |
Pies delanteros |
Moderadamente largos y redondeados , dedos apretados, sin espolones. |
Miembros posteriores |
||
Generalidad |
Fuerte, músculos tirantes, posi ción vertical. | |
Rodilla |
Angulación correctal. | |
Corvejón |
Angulación correcta. | |
Pies traseros |
Moderadamente largos y redondeados, dedos apretados, sin espolones. |
Movimiento |
Elástico en el paso y el trote, cubriendo la superficie con pasos largos. Galope: elástico, animado con el necesario empuje y largo alcance |
Piel |
Tirante. |
Manto |
||
Pelo |
Largo y tupido, lacio y no ondulado o parado ya que obstaculiza la habilidad de la caza. Pelo largo típico. El pelo debe ser especialmente largo y tupido en la parte posterior de los miembros anteriores y posteriores. (Bien cubier tos de plumas) tanto en machos como en hembras. En la cola el pelo debe ser particularmente largo. La zona más fuertemente cubi erta de plumas debe estar a la mitad de su largo. El pelo en las o rejas debe ser largo (buenos flecos) y llegar claramente y parejo sobre la punta de las orejas (no es deseable el cuero en el final de las orejas). El pelo sobre la cabeza es corto y suave. |
|
Color |
Las tres variedades de color son: Blanco con parches y manchas negras, azul ruano o negro puro. La cabeza es siempre negra, es posible un recorte o estrella blanca. |
Tamaño y peso |
||
Altura a la cruz |
Altura a la cruz (promedio): Machos 60 – 65 cm, Hembras 58 – 63 cm, se tolera 2 cm por sobre el tamaño especificado. | |
Peso |
Aproximadamente 30 kg. | |
Faltas |
• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional. • Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad. |
Faltas generales |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Faltas descalificantes: |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado. • Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias. • Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto. • Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza. |
Bibliografía |
http://www.fci.be/ |
Nederlands
![]() |
Grote Munsterlander
|
||||
Land van oorsprong |
Duitsland | ||||
Vertaling |
Francis Vandersteen | ||||
Groep |
Groep 7 Staande honden | ||||
Sectie |
Sectie 1.2 Continentale staande honden, spaniel-type | ||||
Werkproef |
Met werkproef | ||||
Datum van definitieve erkenning door de FCI |
maandag 20 december 1954 | ||||
Publicatiedatum van de geldende officiële norm |
dinsdag 29 oktober 2013 | ||||
Datum van de laatste update |
woensdag 05 maart 2014 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Grand Epagneul de Münster | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Large Munsterlander | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Grosser Münsterländer Vorstehhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Gran Munsterlander |
Gebruik |
In overeenstemming met haar eisen als een jachthond veelzijdige Grote Munsterlander heeft om alle uitdagingen die nodig worden geconfronteerd en moet in staat zijn om te werken op de grond in het bos en het water voor en na het bakken |
Kort historisch overzicht |
Historisch gezien is de Grote Munsterlander terug naar Oysel koelers hond van de Middeleeuwen, opgeleid voor kuchen, te bereiken, om honden vogels, broussailleurs en spaniels, hond shutdown de 19de eeuw. Met de Kleine Münsterländer en de Duitse langharige retriever (Deutsch-Langhaar), Grote Munsterlander behoort tot de familie van het stoppen van langharige honden Duitsers, wier methodische fokkerij begon in de late de 19de eeuw. Duitse club retriever met lang haar in 1909 permanent verwijderd uit het fokken van zwarte onderwerpen, de Club voor raszuivere Munsterlander zwart en wit lang haar dat is verantwoordelijk voor de promotie van dit ras van de retriever sinds de oprichting in 1919. Na het catalogiseren van de vorm van een voorlopige verklaring alle overlevenden van deze langharige ras afkomstig uit het westelijke deel van de provincie Munster en Nedersaksen, de club begon in 1922 het systematisch fokken van Grote Munsterlander. De enquête omvatte 83 honden in eerste instantie. De afstammelingen van deze honden wedstrijden tussen de primaire bestand in het boek van de oorsprong van de Grote Munsterlander werden geschreven. De vereniging die verantwoordelijk is voor het stamboek is de Club van Greater Munsterlander, die momenteel bestaat uit acht onafhankelijke provinciale hoofdstukken. Club Grand Munsterlander is lid van de VDH (Verband für das Deutsche Hundewesen) en de Centrale Vereniging clubs jagen (JGHV). |
Algemeen totaalbeeld |
Krachtig, goed gespierd maar strak, het heeft een strakke totaalbeeld, waardoor de superieure mogelijkheden en adel externaliseert. |
Belangrijke verhoudingen |
Lichaamslengte en schouderhoogte moet gelijk mogelijk zijn, maar de lengte van het lichaam op de schoft van ongeveer 2 cm hoogte overschrijden. |
Gedrag en karakter (aard) |
Zijn prominente kwaliteiten zijn volgzaamheid, en zijn vermogen om te assimileren bewezen voor de jacht, vooral na het hulpprogramma schot. Het is levendig temperament, zonder nerveus. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Op voorname uiterlijk, is ze liegen en inzichtelijke expressie. Spieren van de onderkaak sterk ontwikkelde regio. | |
Stop |
Iets gemarkeerd. |
Facial region |
||
Neus |
Van een zeer uitgesproken zwart. | |
Voorsnuit |
Krachtig, lang, perfect aangepast aan het gebruik ervan. | |
Lippen |
Geen hangende. | |
Kiezen / tanden |
Krachtig en compleet gebit (42 tanden) met goed ontwikkelde tanden en een scharnierende onberispelijke schaar. | |
Ogen |
Zo donker mogelijk. Oogleden nauw aansluitend. | |
Oren |
Breed, vrij hoog, met afgeronde bodem, liggen dicht bij de schedel. |
Hals |
Krachtig, goed gespierd, sierlijk gebogen. |
Lichaam |
||
Schoft |
Medium ontstaan, lang, goed gespierd. | |
Rug |
Kort, stevig, recht. | |
Lendenpartij |
De lumbale regio is goed aangegeven en goed beschermd door een stevige spiermassa. | |
Croupe |
Lang en breed, matig ingeslikt, goed gespierd. | |
Borst |
Brede vooraanzicht, ondersteboven goed met borstbeen bekendheid goed uitgesproken. | |
Flank |
Kort en hoog geplaatst. | |
Onderlijn en buik |
De buik is licht opgetrokken, uitgerekt dun. |
Staart |
Uitgevoerd horizontaal of iets hoger. Profiel te bekijken, het strekt zich uit van de goede bovenlijn. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
De voorpoten zijn recht, sterk en goed gespierd. Proper gehoekt. | |
Schouders |
Blades stevig bevestigd tegen de ribben. | |
Opperarm |
Moet sterk en goed gespierd. | |
Onderarm |
Leden recht, krachtig en goed gespierd. | |
Voorvoetwortelgewricht |
Elastisch. | |
Voorvoeten |
Gemiddelde lengte en camber; vinger strak. Geen aanwezigheid van pinnen. |
Achterhand |
||
Algemeen |
Sterke spieren en een goede toon. Verticale positie. | |
Knie |
Proper gehoekt. | |
Spronggewricht |
Proper gehoekt. | |
Achtervoeten |
Gemiddelde lengte en camber; vinger strak. Geen aanwezigheid van pinnen. |
Gangwerk |
Veerkrachtige stap en draf, die de grond, met een lange pas. Gallop: elastisch, geanimeerd met de nodige drive en lange gebonden. |
Huid |
Taut. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
Lang en dicht, maar toch strak en niet krullend of staan af als dit belemmert jacht vermogen. Typische lange haren. De vacht moet speciaal lange en dichte op de rug van de voor- en achterpoten (goed bevederd) in zowel reuen en teven zijn. Ook op de staart het haar bijzonder lang zijn. De sterkste staart feathering moet in het midden van zijn lengte. Haren op de oren moet lang (goede franjes) en bereiken duidelijk en gelijkmatig over het puntje van de oren (leder uiteinden van de oren niet wenselijk). Haren op het hoofd is kort en glad. |
|
Haarkleur |
De drie kleurvariëteiten zijn: Wit met zwarte vlekken en vlekken, blauwschimmel of puur zwart. Het hoofd is altijd zwart, eventueel met een witte snip of bles. |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Reuen 60-65 cm, teven 58-63 cm. 2 cm meer dan opgegeven grootte getolereerd. | |
Gewicht |
Ong. 30 kg. | |
Defecten |
• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
General defecten |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
-
Dernière mise à joursamedi 24 décembre 2022 14:59
-
Page vue 339 fois