Chien courant de Schiller
![]() |
Chien courant de Schiller
|
||||
Origine |
Suède | ||||
Traduction |
Iris Borianne. Langue faisant foi (EN) | ||||
Groupe |
Groupe 6 Chiens courants, chiens de recherche au sang et races apparentées | ||||
Section |
Section 1.2 Chiens courants de taille moyenne | ||||
Epreuve |
Avec épreuve de travail | ||||
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI |
mercredi 05 janvier 1955 | ||||
Date de publication du standard officiel en vigueur |
mardi 22 août 2017 | ||||
Date de la dernière mise à jour |
mardi 25 septembre 2018 | ||||
In English, this breed is said |
![]() |
Schillerstövare | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schiller Bracke | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Sabueso Schiller | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Schiller Stövare |
Utilisation |
Chien courant qui donne de la voix et est utilisé pour chasser le lièvre et le renard. Il ne s’agit pas d’un chien de meute ni de chien chassant en couple et il n’est jamais employé pour chasser le cerf. |
Bref aperçu historique |
Lors de la première exposition canine organisée en Suède en 1886, 189 chiens courants furent présentés. Parmi eux se trouvaient un frère et une sœur, Tamburini et Ralla 1, appartenant tous deux au fermier Per Schiller. Ils étaient les descendants de célèbres chiens courants issus du domaine Kaflås. Sans doute originaires du sud de l’Allemagne, ces chiens courants étaient plutôt petits, couleur fauve avec un manteau noir et des marques blanches discrètes. Le chien courant de Schiller compte en outre parmi ses ancêtres des chiens courants suisses et de nombreux chiens courants britanniques, en particulier des Harriers. La race devint rapidement homogène et dominée par le type continental. Le chien courant de Schiller fut reconnu en tant que race en 1907 par le Kennel club suédois. |
Aspect général |
Bien proportionné, légèrement rectangulaire, musclé et tout en noblesse, il renvoie une impression de rapidité et de puissance. Robe fauve à manteau noir. |
Proportions importantes |
Corps légèrement rectangulaire, tête oblongue. |
Comportement / caractère |
Gai et attentif. |
Tête |
||
Région crânienne |
||
Tête |
Quelque peu oblongue. | |
Crâne |
Modérément bombé et plus large entre les oreilles. | |
Stop |
Bien marqué. |
Région faciale |
||
Truffe |
Noire, avec des narines bien développées. | |
Museau |
Long. | |
Lèvres |
Les lèvres et leurs commissures sont bien jointives et appliquées. | |
Chanfrein |
Rectiligne et parallèle à l’axe du crâne. La tête est triangulaire vue de face comme de profil, sans que le museau soit pincé. | |
Mâchoires et dents |
Articulé en ciseaux. Denture forte et bien développée. | |
Joues |
Sèches. | |
Yeux |
Marron foncé avec une expression gaie. | |
Oreilles |
Tombantes, triangulaires, attachées haut, elles se redressent parfois légèrement au-dessus de la ligne du crâne lorsque le chien est aux aguets. Etirée vers l’avant, la pointe de l’oreille ne dépasse pas le milieu du museau. Les oreilles sont douces, plates, avec le bord antérieur bien appliqué aux joues. |
Cou |
Long et puissant, il s’insère harmonieusement entre les épaules. La peau du cou est souple et bien appliquée aux tissus sous-jacents. Chez les mâles, la nuque doit être bien arquée. |
Corps |
||
Garrot |
Bien marqué. | |
Dos |
Droit et fort. | |
Rein |
Musclé et légèrement arqué. | |
Croupe |
Légèrement oblique, longue et large. | |
Poitrine |
Profonde, longue, bien développée et descendue jusqu’aux coudes. | |
Côtes |
Les côtes sont modérément cintrées. | |
Ligne du dessous |
A peine levretté. |
Queue |
Attachée dans le prolongement du dos. Droite ou légèrement recourbée en sabre, elle est épaisse à la racine et va en s’amenuisant vers la pointe. Etirée vers le bas, elle atteint les jarrets. Lorsque le chien en mouvement, il est préférable que la queue ne soit pas portée au-dessus de la ligne du dos. |
Membres |
Membres antérieurs |
||
Généralités |
Ossature puissante en harmonie avec l’aspect général du chien. Vus de face, les antérieurs sont d’aplomb et parallèles. | |
Epaules |
Longue, musclée, bien relâchée et bien rattachée à la poitrine. | |
Bras |
Long et bien angulé avec l’épaule. | |
Coudes |
Proche du corps, non visible sous la cage thoracique. | |
Métacarpe |
Elastique, forme un léger angle avec l’avant-bras. | |
Pieds antérieurs |
Pieds ovales, avec des doigts bien angulés et serrés. |
Membres postérieurs |
||
Généralités |
D’aplomb et parallèles vus de derrière. | |
Cuisses |
Large et bien musclée. | |
Grassets |
Bien angulé. | |
Jarret |
Bien angulé. | |
Métatarse |
Courts, secs et perpendiculaires lorsque le sujet est immobile. | |
Pieds postérieurs |
Pieds ovales, avec des doigts bien angulés et serrés. |
Allures |
Parallèles, puissantes et allongées. |
Robe |
||
Qualité du poil |
Rude, pas trop court, bien couché sur le corps. Sur la tête, les oreilles et la face antérieure des membres, le poil doit être court et lisse. Sous la queue et sur la face postérieure des cuisses, il arrive que le poil soit légèrement plus long. | |
Couleur du poil |
Fauve, avec un manteau bien défini. Les poils noirs recouvrent la face postérieure du cou et le dos, la partie supérieure des épaules, les faces latérales du corps, les reins et la partie supérieure de la queue. Les poils fauves recouvrent la tête, la gorge, la poitrine, la partie inférieure des épaules, les antérieurs et les postérieurs jusqu’aux hanches et jusque sous la queue. Les nuances de fauve varient du doré au fauve profond. On admet de discrètes marques blanches au niveau du poitrail et des doigts. Chez l’individu adulte, le mélange de poils noir et feu est interdit. On autorise cependant des marques noires sur les joues. |
Taille et poids |
||
Hauteur au garrot |
Mâles : 53–61cm. Hauteur conseillée : 57 cm. Femelles : 49–57cm. Hauteur conseillée : 53 cm. |
|
Défauts |
• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel. • Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité. |
Défauts généraux |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Défauts entrainant l’exclusion |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié. • Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires. • Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum. • Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction. |
Bibliographie |
http://www.fci.be/ |
English
![]() |
Schillerstövare
|
||||
Origin |
Sweden | ||||
Translation |
Mrs Renée Sporre-Willes | ||||
Group |
Group 6 Scenthounds and related breeds | ||||
Section |
Section 1.2 Medium-sized hounds | ||||
Working |
With working trial | ||||
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI |
Wednesday 05 January 1955 | ||||
Date of publication of the official valid standard |
Tuesday 22 August 2017 | ||||
Date of the last update |
Monday 02 October 2017 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Chien courant de Schiller | |||
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar |
![]() |
Schiller Bracke | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Sabueso Schiller | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Schiller Stövare |
Usage |
Scenthound that gives tongue and is used for hunting hare and fox. It is not a pack hound, nor hunted in couples or used for hunting deer. |
Brief historical summary |
At the first Dog Show in Sweden in 1886 some 189 scent hounds were on exhibition. Among them were a sister and brother, named Tamburini and Ralla I, owned by a farmer, Per Schiller. They descended from famous hounds kept at the Kaflås estate. These hounds were probably descending from Southern Germany, rather small, tan with black mantle and slight white markings. The Schillerstövare was further founded on Swiss hounds and a considerable infusion of British hounds, mainly Harriers. The breed quickly became homogenous in type. The Schillerstövare was recognised as a breed by the Swedish KC in 1907. |
General appearance |
Well proportioned, sinewy and noble giving impression of speed and strength. |
Important proportions |
Slightly rectangular body and longish head. |
Behaviour / temperament |
Lively and attentive. |
Head |
||
Cranial region |
||
Head |
Longish head. Seen from both the front and side, the head should be triangular without the muzzle being snipy. | |
Skull |
Skull only slightly arched and broadest between the ears. | |
Stop |
Stop well defined. |
Facial region |
||
Nose |
Nose black, with well developed nostrils. | |
Muzzle |
Muzzle long and bridge of nose straight and parallel to line of skull. | |
Lips |
Lips should be tight and closely lying. | |
Jaws and teeth |
Scissor bite. Teeth strong and well developed. | |
Cheeks |
Cheeks lean. | |
Eyes |
Dark brown with lively expression. | |
Ears |
Set high, when drawn forward, ears not to reach half-way along muzzle and may be raised slightly when the dog is attentive. Soft, hanging flat with fore edge lying closely to cheeks. |
Neck |
Long and powerful, merging nicely into shoulders. Skin on neck supple and close fitting. Males should have a well defined arch of the topline. |
Body |
||
Withers |
Withers well defined. | |
Back |
Back level and strong. | |
Loin |
Loins musclar and slightly arched. | |
Croup |
Croup slightly inclined, long and broad. | |
Chest |
Chest deep, long, well developed and reaching elbows. | |
Ribs |
Ribs moderately sprung. | |
Underline and belly |
Belly only slightly tucked up. |
Tail |
Set on in line with back. Straight or slightly curved in sabre fashion. Wide at base and tapering towards tip. In length reaches hock. When the dog moves, tail preferably not carried above the level of the back. |
Limbs |
Forequarters |
||
Generality |
Strong bone in harmony with the general appearance of the dog. When viewed from front forelegs appear straight and parallel. | |
Shoulders |
Shoulder long, muscular and well laid back. Closely lying. | |
Upper arm |
Upper arm long and forming a right angle to shoulder. | |
Elbows |
Elbow set close to body and not visible under ribcage. | |
Pastern |
Springy and forming slight angle to forearm. | |
Forefeet |
Oval in shape with well knuckled and tight toes. |
Hindquarters |
||
Generality |
Strong and parallel when viewed from behind. | |
Upper thigh |
Muscles well developed ; thigh broad when viewed from the side. | |
Stifle |
Well angulated. | |
Metatarsus |
Short, lean and straight. | |
Hock |
Well angulated. | |
Hind feet |
Like front feet. Dewclaws undesirable. |
Gait and movement |
Parallel, strong, and long-reaching. |
Coat |
||
Hair |
Harsh, not too short, lying very close to body. On head, ears and front of legs coat should be short and smooth. Under tail and on back of thighs top coat may be longer. | |
Colour |
Tan with well defined black mantle ( blanket) that covers back and sides of neck, down to sides of trunk and on upper side of tail. Slight white markings on chest and toes permissible. Black hair mingled in the tan not allowed in adult specimen. Black markings on the cheeks are permissible though. |
Size and weight |
||
Height at withers |
Males 53-61 cm, ideal size 57 cm (22, 5 ins). Bitches 49-57 cm, ideal size 53 cm (21 ins). | |
Faults |
• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work. • Faults listed should be in degree of seriousness. |
General faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifying faults |
![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified. • The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying. • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum. • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding. |
Bibliography |
http://www.fci.be/ |
Deutsch
![]() |
Schiller Bracke
|
||||
Ursprung |
Schweden | ||||
Übersetzung |
Frau Elke Peper Überarbeitet durch Skrivanek Translation Services, durch den VDH überprüft Offizielle Originalsprache (EN) |
||||
Gruppe |
Gruppe 6 Laufhunde, Schweisshunde und verwandte Rassen | ||||
Sektion |
Sektion 1.2 Mittelgrosse Laufhunde | ||||
Arbeitsprüfung |
Mit Arbeitsprüfung | ||||
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI |
Mittwoch 05 Januar 1955 | ||||
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards |
Dienstag 22 August 2017 | ||||
Datum der letzten Aktualisierung |
Dienstag 25 September 2018 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Chien courant de Schiller | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Schillerstövare | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Sabueso Schiller | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Schiller Stövare |
Verwendung |
Lautgebender Spürhund zur Jagd auf Hase und Fuchs. Es sind keine Meutehunde und jagen auch nicht paarweise. Sie werden nie bei der Jagd auf Rotwild eingesetzt. |
Kurzer geschichtlicher abriss |
Auf der ersten Hundeausstellung in Schweden im Jahre 1886 wurden nicht weniger als 189 Spürhunde ausgestellt, darunter ein Rüde und seine Wurfschwester namens « Tamburini » und « Ralla I » im Besitz des Bauern Per Schiller. Beide stammten von den berühmten Laufhunden ab, die auf dem Landgut Kaflås gehalten wurden. Diese Laufhunde hatten vermutlich ihren Ursprung in Süddeutschland: sie waren eher klein, lohfarben mit schwarzem Mantel und geringen weissen Abzeichen. Ausser diesen gehörten Schweizer Laufhunde und zu einem beträchtlichen Teil englische Laufhunde, vor allem Harrier, zum Ursprung des Schillerstövare. Die Rasse entwickelte schnell einen einheitlichen Typ und wurde 1907 vom Schwedischen Kennel Club als solche anerkannt. |
Allgemeines erscheinungsbild |
Harmonisch ausgewogene, sehnige, stattliche Gesamterscheinung, die den Eindruck von Schnelligkeit und Stärke vermittelt. |
Wichtige proportionen |
Leicht rechteckig im Gebäude. |
Verhalten / charakter (wesen) |
Lebhaft und aufmerksam. |
Kopf |
||
Oberkopf |
||
Kopf |
Länglich. Von vorn und von der Seite gesehen sollte der Kopf dreieckig sein, ohne dass der Fang spitz und schwach ist. | |
Schädel |
Nur leicht gewölbt, am breitesten zwischen den Ohren. | |
Stop |
Gut ausgeprägt. |
Facial region |
||
Nasenschwamm |
Schwarz, gut entwickelte Nasenlöcher. | |
Fang |
Lang. | |
Lefzen |
Sollten straff sein und eng anliegen. | |
Nasenrücken |
Der Nasenrücken ist gerade und verläuft parallel zur Profillinie des Oberkopfes. | |
Kiefer / Zähne |
Scherengebiss; Zähne stark und gut entwickelt. | |
Wangen |
Flach. | |
Augen |
Dunkelbraun mit lebhaftem Ausdruck. | |
Ohren |
Hoch angesetzt. In ihrer Länge reichen sie, nach vorn gehalten, nicht ganz bis zur Hälfte des Fangs. Bei Aufmerksamkeit können sie leicht angehoben werden. Sie sind weich und hängen flach herab, wobei die vordere Kante dicht an den Wangen anliegt. |
Hals |
Lang und kräftig, mit hübschem Übergang in die Schulterpartie. Die Haut am Hals ist geschmeidig und liegt straff an. Rüden sollten eine deutlich gewölbte Nackenlinie aufweisen. |
Körper |
||
Widerrist |
Gut ausgeprägt. | |
Rücken |
Eben und kräftig. | |
Lenden |
Muskulös, leicht gewölbt. | |
Kruppe |
Lang, breit, geringfügig abfallend. | |
Brust |
Brustkorb lang, gut entwickelt und tief; er reicht bis zu den Ellenbogen herab. | |
Untere Profillinie und Bauch |
Nur geringfügig aufgezogen. |
Rute |
In Höhe der Rückenlinie angesetzt, gerade oder säbelförmig leicht gebogen. Breit am Ansatz, zum Ende hin spitz zulaufend. In ihrer Länge reicht sie bis zu den Sprunggelenken. In der Bewegung vorzugsweise nicht oberhalb der Rückenlinie getragen. |
Gliedmassen |
Vorderhand |
||
Allgemeines |
Gute Knochenstärke, die harmonisch zur Gesamterscheinung des Hundes passt. Von vorn gesehen erscheinen die Läufe gerade und parallel zueinander. | |
Schultern |
Schulterblätter lang, gut bemuskelt, schräg gelagert und fest am Körper anliegend. | |
Oberarm |
Lang, mit dem Schulterblatt einen rechten Winkel bildend. | |
Ellenbogen |
Liegen dicht am Körper an und treten optisch unter dem Brustkorb nicht hervor. | |
Vordermittelfuss |
Elastisch, mit dem Unterarm einen geringen Winkel bildend. | |
Vorderpfoten |
Oval, Zehen gut aufgeknöchelt und eng zusammen-gefügt. |
Hinterhand |
||
Allgemeines |
Kräftig, von hinten gesehen parallel gestellt. | |
Oberschenkel |
Von der Seite gesehen breit mit gut entwickelter Muskulatur. | |
Knie |
Gut gewinkelt. | |
Hintermittelfuss |
Kurz, schlank, gerade. | |
Sprunggelenk |
Gut gewinkelt. | |
Hinterpfoten |
Gleich den Vorderpfoten. Afterkrallen sind unerwünscht. |
Gangwerk |
Parallel, kraftvoll, raumgreifend. |
Coat |
||
Haar |
Harsch, nicht zu kurz, sehr dicht am Körper anliegend. An Kopf, Ohren und den Vorderseiten der Läufe sollte das Haar kurz und glatt sein. Unterhalb der Rute und an der hinteren Seite der Oberschenkel darf das Haar länger sein. | |
Farbe |
Lohfarben mit ausgeprägtem schwarzen Mantel (Decke), der den Rücken, die Halsseiten, die Seiten des Rumpfes und die Oberseite der Rute bedeckt. Bei ausgewachsenen Hunden sind mit der Lohfarbe vermischte schwarze Haare nicht zulässig, schwarze Abzeichen auf den Wangen sind jedoch erlaubt. |
Grösse und gewicht |
||
Widerristhöhe |
Rüden 53-61 cm, Idealgrösse 57 cm (22,5 ins.). Hündinnen 49-57 cm, Idealgrösse 53 cm (21 ins.). | |
Fehler |
• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen. • Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden. |
Allgemeine Fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifizierende fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden. • Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend. • Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden. • Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
Español
![]() |
Sabueso Schiller
|
||||
Origen |
Suecia | ||||
Traducción |
Federación Canófila Mexicana, A.C. | ||||
Grupo |
Grupo 6 Perros tipo sabueso, perros rastro (excepto lebreles) y razas semejantes | ||||
Sección |
Sección 1.2 Perros tipo sabueso de talla mediana | ||||
Prueba de trabajo |
Con prueba de trabajo | ||||
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI |
miércoles 05 enero 1955 | ||||
Fecha de publicación del estándar oficial válido |
martes 22 agosto 2017 | ||||
Fecha de la última actualización |
lunes 12 agosto 2019 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Chien courant de Schiller | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Schillerstövare | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schiller Bracke | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Schiller Stövare |
Utilizacion |
Perro tipo sabueso que ladra en el rastro y es utilizado para la cacería de la liebre y la zorrra. No es un perro de jauría, ni caza en parejas; tampoco se utiliza para la cacería del venado. |
Breve resumen historico |
Durante la primera Exposición Canina llevada a cabo en Suecia en 1886, se exhibieron 189 perros tipo sabueso. Entre ellos se encontraban un hermano y una hermana, llamados Tamburini y Ralla I, pertenecientes a un granjero llamado Per Schiller. Estos perros eran descendientes de sabuesos famosos mantenidos en la finca de Kaflås. Dichos sabuesos probablemente procedían del Sur de Alemania y eran relativamente pequeños, de color fuego cubiertos de un manto negro con algunas marcas blancas. El sabueso Schiller se mezcló posteriormente con sabuesos suizos y considerablemente con sabuesos británicos, principalmente Harriers. Rápidamente, la raza se hizo homogénea en su tipo. El sabueso Schiller fue reconocido como raza por el KC sueco en 1907. |
Aspecto general |
Es un perro bien proporcionado, tendinoso, de aspecto noble. Muestra velocidad y fortaleza. |
Proporciones importantes |
Cuerpo ligeramente rectangular y cabeza alargada. |
Temperamento / comportamiento |
Vivaz y atento. |
Cabeza |
||
Region craneal |
||
Cabeza |
Algo alargada. | |
Cráneo |
Sólo ligeramente arqueado y más ancho entre las orejas. | |
Depresión naso-frontal (stop) |
Bien definida. |
Facial region |
||
Trufa |
Negra, con ventanas nasales bien desarrolladas. | |
Hocico |
Alargado, con caña nasal recta y paralela a la línea del cráneo. Visto desde el frente y el lado, la cabeza debe ser triangular sin el hocico puntiagudo. | |
Belfos |
Deben estar apretados y bien pegados. | |
Mandíbulas / Dientes |
Mordida de tijera, dientes fuertes y bien desarrollados. | |
Mejillas |
No son prominentes. | |
Ojos |
De color pardo oscuro, con expresión vivaz. | |
Orejas |
De inserción alta; cuando se jalan hacia adelante, las orejas no alcanzan la mitad del hocico; las levanta ligeramente cuando está atento. Son suaves, caen aplanadas con su borde anterior pegado a las mejillas. |
Cuello |
Largo y fuerte, se funde suavemente hacia los hombros. La piel que cubre al cuello es bien pegada y flexible. La línea superior del cuello debe estar bien arqueada en los machos. |
Cuerpo |
||
Cruz |
Bien marcada. | |
Espalda |
Recta y fuerte. | |
Lomo |
Musculoso y ligeramente arqueado. | |
Grupa |
Levemente inclinada, larga y ancha. | |
Pecho |
Profundo, largo y bien desarrollado; debe alcanzar hasta los codos. | |
Costillas |
Costillas moderadamente arqueadas. | |
Línea inferior |
Vientre sólo ligeramente retraído. |
Cola |
Insertada en continuación con la línea de la espalda. Llevada recta o ligeramente curvada en forma de sable. Es gruesa en su raíz y se adelgaza hacia la punta alcanzando las articulaciones tibio-tarsianas. Cuando el perro está en movimiento, es preferible que la cola no sea llevada por arriba del nivel de la espalda. |
Extremidades |
Miembros anteriores |
||
Generalidad |
Huesos fuertes en armonía con la apariencia general del perro. Vistos desde el frente, son rectos y paralelos. | |
Hombro |
Largos, musculosos, bien dirigidos hacia atrás y bien pegados. | |
Brazo |
Largos, formando un ángulo recto con los hombros. | |
Codo |
Bien pegados al cuerpo, sin rebasar la línea del tórax. | |
Metacarpo |
Elásticos, levemente angulados hacia los antebrazos. | |
Pies delanteros |
De forma ovalada, con dedos bien angulados y juntos. |
Miembros posteriores |
||
Generalidad |
Vistos desde atrás, son fuertes y paralelos. | |
Muslo |
Cubiertos de músculos bien desarrollados; vistos de perfil, los muslos son anchos. | |
Rodilla |
Bien anguladas. | |
Metatarso |
Corto, delgado y vertical. | |
Corvejón |
Bien anguladas. | |
Pies traseros |
Parecidos a los anteriores; los espolones son indeseables. |
Movimiento |
Paralelo, fuerte, abarca espacio. |
Manto |
||
Pelo |
Áspero, no demasiado corto, muy bien pegado al cuerpo. Sobre la cabeza, orejas y parte anterior de las extremidades, el pelaje debe ser corto y suave. La capa externa de pelo puede ser más larga por debajo de la cola y en la parte posterior de los muslos. | |
Color |
Leonado (fuego) con un manto negro bien definido que cubre la parte posterior y los lados del cuello, los lados del tronco y la parte superior de la cola. Son permitidas algunas marcas blancas en el antepecho y en los dedos. No se permiten pelos negros mezclados en el color leonado (fuego) en perros adultos. Sin embargo, sí se permiten marcas negras en las mejillas. |
Tamaño y peso |
||
Altura a la cruz |
Macho 53-61 cm. Talla ideal 57 cm (22,5 pulgadas). Hembras 49-57 cm. Talla ideal 53 cm (21 pulgadas). | |
Faltas |
• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional. • Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad. |
Faltas generales |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Faltas descalificantes: |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado. • Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias. • Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto. • Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza. |
Bibliografía |
http://www.fci.be/ |
Nederlands
![]() |
Schiller Stövare
|
||||
Land van oorsprong |
Zweden | ||||
Vertaling |
Francis Vandersteen | ||||
Groep |
Groep 6 huidige Honden, honden van onderzoek naar bloed en aanverwante wedstrijden | ||||
Sectie |
Sectie 1.2 huidige Honden van de middelmaat grootte | ||||
Werkproef |
Met werkproef | ||||
Datum van definitieve erkenning door de FCI |
woensdag 05 januari 1955 | ||||
Publicatiedatum van de geldende officiële norm |
dinsdag 22 augustus 2017 | ||||
Datum van de laatste update |
maandag 02 oktober 2017 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Chien courant de Schiller | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Schillerstövare | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schiller Bracke | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Sabueso Schiller |
Gebruik |
Hound die stem geeft en is gebruikt voor de jacht op hazen en vossen. Dit is niet een hond pack, hij niet jagen in paren en wordt niet gebruikt voor de jacht van herten. |
Kort historisch overzicht |
Op de eerste canine tentoonstelling in Zweden in 1886, werden sommige 189 hounds gepresenteerd. Onder hen was een zus en een broer genaamd Tamburini en Rälla ik dat aan een landbouwer door de naam van toebehoorde vader Schiller. Ze stammen af van de beroemde staatsbedrijf thuis Kaflas jachthonden. Deze honden waren waarschijnlijk uit Duitsland van vrij klein ten zuiden van tawny naar zwart met lichte witte merken. De Schillerstovare was dan gebaseerd op Zwitserse jachthonden, met een aanzienlijke infusie van bloed van Britse jachthonden, met name van de Harriers. De race verworven snel een homogeen type. De Schillerstövare werd door de Zweedse Kennel Club erkend als RAS in 1907. |
Algemeen totaalbeeld |
Goed geproportioneerd, gespierd, Nobel, de indruk van snelheid en kracht. |
Belangrijke verhoudingen |
Lichaam licht rechthoekig, langwerpig hoofd. |
Gedrag en karakter (aard) |
Heldere en attente. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Vrij lang, driehoekige gezicht en profiel zonder de snuit is gewezen. | |
Schedel |
Alleen licht gebogen en bredere tussen de oren. | |
Stop |
Goed aangegeven. |
Facial region |
||
Neus |
Zwart met goed ontwikkelde neusvleugels. | |
Voorsnuit |
Lang. | |
Lippen |
Strakke, niet drijvende. | |
Neusbrug |
Juiste, evenwijdig aan de middellijn van de schedel. | |
Kiezen / tanden |
Draaibare schaarbeet. Solide, goed ontwikkelde tanden. | |
Wangen |
Droog. | |
Ogen |
Donkerbruin, een levende expressie. | |
Oren |
Top gehecht. Getrokken, haalde ze niet de helft van de snuit. Ze kunnen enigszins herstellen wanneer de hond is attente. Flexibele, hangen ze plat en hun leading-edge is nauw verbonden met de wangen. |
Hals |
Lang en sterk, hoewel gesmolten in de schouders. Zijn huid is soepel en nauw bijgesneden. De reuen moeten duidelijk gebogen lijn vanaf de bovenkant van de nek. |
Lichaam |
||
Schoft |
Gedifferentieerd goed. | |
Rug |
Solid, horizontale. | |
Lendenpartij |
Gespierd, licht gebogen. | |
Croupe |
Lichtjes schuin, lang en breed. | |
Borst |
Goed laat neer, lang, goed ontwikkeld, tot op het niveau van de ellebogen. | |
Ribben |
Gematigde uitvoer ribben. | |
Onderlijn en buik |
De buik is alleen iets omhoog. |
Staart |
Aangesloten op de achterste rij. Recht of licht sabel. Breed bij de wortel, het neemt aan het einde. Ze komt tot de spronggewricht. Verplaatsen, is het beter dat het niet gebeurt boven het niveau van de rug. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
Goede frame overeenkomstig het algemene uiterlijk van de hond. Vanaf de voorkant, de voorkant zijn recht en parallel. | |
Schouders |
Lang, gespierd, terug en goed vergulde goed geplaatst op de kofferbak. | |
Opperarm |
Lang, vormt een rechte hoek met de schouder. | |
Ellebogen |
Dicht bij het lichaam is het niet onder de thorax. | |
Voormiddenvoet |
Elastisch, vorm een lichte hoek met de onderarm. | |
Voorvoeten |
Ovaal, vinger strak en uitgerust met goede gewrichten. |
Achterhand |
||
Algemeen |
Hind ledematen robuust, parallel gezien vanaf de achterzijde. | |
Dijbeen |
Goed gespierd, brede bekijk van profiel. | |
Knie |
Goed gehoekt. | |
Achtermiddenvoet |
Korte, rechte en droog. | |
Spronggewricht |
Goed gehoekt. | |
Achtervoeten |
Als de vorige. Ongewenste pennen. |
Gangwerk |
Parallel, energieke, verlengde. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
Harde, niet te kort, liggend in nauw contact met het lichaam. Op de kop, oren en front leden is het haar kort en glad. Het haar van de dekking kan niet langer onder de staart en de achterzijde van de dijen. | |
Haarkleur |
Fawn (tan) met een goed gesneden zwarte jas voor de rug en de zijkanten van de hals, naar beneden op de zijkanten van de romp en op de bovenkant van de staart. Kleine witte aftekeningen op de borst en vingers zijn toegestaan. Zwart haar gemengd met de fawn is niet toegestaan bij volwassen proefpersonen. Black merken op de wangen zijn echter toegestaan. |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
De ideale schofthoogte voor reuen is 57 cm, met een vork toegelaten tussen 53 en 61 cm. Voor teven is de ideale grootte 53 cm, met een bereik van 49 en 57 cm. | |
Defecten |
• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
General defecten |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
-
Dernière mise à jourmercredi 21 décembre 2022 13:06
-
Page vue 317 fois