Shiba
![]() |
Shiba
|
||||
Origine |
Japon | ||||
Traduction |
Prof. R. Triquet et Dr. J.-M. Paschoud à partir du standard en anglais fourni par le Kennel Club japonais / Version originale (EN) Adaptation : Iris Borianne |
||||
Groupe |
Groupe 5 Chiens de type Spitz et de type primitif | ||||
Section |
Section 5 Spitz asiatiques et races apparentées | ||||
Epreuve |
Sans épreuve de travail | ||||
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI |
mercredi 18 mars 1964 | ||||
Date de publication du standard officiel en vigueur |
dimanche 30 octobre 2016 | ||||
Date de la dernière mise à jour |
jeudi 09 février 2017 | ||||
In English, this breed is said |
![]() |
Shiba | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Shiba | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Shiba | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Shiba |
Utilisation |
Chien de chasse aux oiseaux et au petit gibier. Chien de compagnie. |
Bref aperçu historique |
Le Shiba est une race japonaise autochtone depuis les temps les plus anciens. A l’origine, le mot « Shiba » indique quelque chose de petit, un « petit chien ». Son habitat naturel était la région montagneuse face à la mer du Japon, où il était utilisé à la chasse au petit gibier et aux oiseaux. Selon les endroits d’où ils provenaient, il y avait de petites différences entre les sujets de cette race. Du fait que pendant la période allant de 1868 à 1912 des chiens comme les Setters anglais et les Pointers furent importés au Japon, on se mit à chasser pour le plaisir dans le pays et les Shiba et ces chiens anglais furent fréquemment croisés ; de ce fait le Shiba de pure race devint rare, si bien qu’entre 1912 et 1926, même dans son habitat, la race se réduisit à l’extrême. Vers 1928, des chasseurs et des lettrés, préoccupés par le maintien du Shiba de pure race, commencèrent sérieusement à sauvegarder les quelques lignées pures et, en 1934, un standard unifié de la race fut établi. En 1937, le Shiba fut déclaré « monument naturel », à la suite de quoi la race fut élevée et améliorée pour devenir la race que nous connaissons aujourd’hui. |
Aspect général |
Chien de petite taille, bien proportionné, dont l’ossature et les muscles sont bien développés. Constitution solide. Vif dans ses allures dégagées et belles. |
Proportions importantes |
Le rapport entre la hauteur au garrot et la longueur du corps est de 10:11. |
Comportement / caractère |
Fidèle, très attentif et très éveillé. |
Tête |
||
Région crânienne |
||
Crâne |
Front large. | |
Stop |
Net, avec un léger sillon. |
Région faciale |
||
Truffe |
Noire. Chanfrein droit. | |
Museau |
Modérément épais. | |
Lèvres |
Serrées. | |
Mâchoires et dents |
Dents fortes ; articulé en ciseaux. | |
Joues |
Bien développées. | |
Yeux |
Pas trop petits, triangulaires et de couleur brun foncé ; les commissures externes sont légèrement relevées. | |
Oreilles |
Relativement petites, triangulaires, légèrement inclinées vers l’avant et bien dressées. |
Cou |
Epais, fort, et bien proportionné par rapport à la tête et au corps. |
Corps |
||
Dos |
Droit et solide. | |
Rein |
Large et musclé. | |
Poitrine |
Bien descendue, côtes modérément cintrées. | |
Ligne du dessous |
Légèrement remonté. |
Queue |
Attachée haut, épaisse, et portée fermement enroulée ou recourbée en faucille ; l’extrémité atteint presque le jarret quand elle est abaissée. |
Membres |
Membres antérieurs |
||
Généralités |
Vus de face, membres antérieurs droits. | |
Epaules |
Omoplates modérément obliques. | |
Bras |
Modérément angulé par rapport à l’omoplate. | |
Coudes |
Bien au corps. | |
Métacarpe |
Légèrement obliques. | |
Pieds antérieurs |
Doigts bien serrés et bien cambrés. Les coussinets sont épais et élastiques. Les ongles sont durs et de préférence de couleur sombre. |
Membres postérieurs |
||
Cuisses |
Bien développée. | |
Jambes |
Bien développée. | |
Jarret |
Epais et fort. | |
Pieds postérieurs |
Doigts bien serrés et bien cambrés. Les coussinets sont épais et élastiques. Les ongles sont durs et de préférence de couleur sombre. |
Allures |
Légères et vives. |
Robe |
||
Qualité du poil |
Le poil de couverture est dur et droit ; le sous-poil est doux et dense. Sur la queue, le poil est légèrement plus long et dressé. | |
Couleur du poil |
Rouge, noir et feu, sésame, sésame noir, sésame rouge. Définition de la couleur sésame : • Sésame : Mélange à égalité de poils noirs, rouges et blancs. • Sésame noir : Plus de poils noirs que de blancs. • Sésame rouge : Fond de la robe rouge, mélangé avec du poil noir. Toutes les couleurs citées ci-dessus doivent présenter de l’ « Urajiro ». « Urajiro » : Poil blanchâtre sur les faces latérales du museau et sur les joues, sous la mâchoire, sur la gorge, le poitrail et le ventre, à la face inférieure de la queue et à la face interne des membres. |
Taille et poids |
||
Hauteur au garrot |
Mâles 39,5 cm. Femelles 36,5 cm. Avec une tolérance de 1,5 cm en plus ou en moins. | |
Défauts |
• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel. • Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité. |
Défauts généraux |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Défauts entrainant l’exclusion |
![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié. • Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires. • Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum. • Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction. |
Bibliographie |
http://www.fci.be/ |
English
![]() |
Shiba
|
||||
Origin |
Japon | ||||
Group |
Group 5 Spitz and primitive type | ||||
Section |
Section 5 Asian Spitz and related breeds | ||||
Working |
Without working trial | ||||
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI |
Wednesday 18 March 1964 | ||||
Date of publication of the official valid standard |
Sunday 30 October 2016 | ||||
Date of the last update |
Thursday 09 February 2017 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Shiba | |||
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar |
![]() |
Shiba | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Shiba | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Shiba |
Usage |
Hunting dog for birds and small animals. Companion dog. |
Brief historical summary |
The Shiba has been a native breed to Japan since the primitive ages. The word « Shiba » originally refers to something « small », a « small dog ». The Shiba’s habitat was in the mountainous area facing the Sea of Japan and was used as a hunting dog for small animals and birds. There were slight differences in the breeds according to the areas where they were raised. As dogs like English Setters and English Pointers were imported from England during the period of 1868-1912, hunting became a sport in Japan and crossbreeding of the Shiba with those English dogs became prevalent and a pure Shiba became rare so that by 1912-1926 pure Shibas confined to these areas became exceedingly scarce. Hunters and other educated persons became concerned with the preservation of the pure Shibas from around 1928 and the preservation of the limited number of pure strains began seriously, and the breed standard was finally unified in 1934. In 1937 the Shiba was designated as a « natural monument » after which the breed was bred and improved to become the superior breed known today. |
General appearance |
Small-sized dog, well balanced, well boned with well developed muscles. Constitution strong. Action quick, free and beautiful. |
Important proportions |
The ratio of height at withers to length of body is 10 : 11. |
Behaviour / temperament |
The temperament is faithful, with keenness in sense and high alertness. |
Head |
||
Cranial region |
||
Skull |
Forehead broad. | |
Stop |
Well defined with slight furrow. |
Facial region |
||
Nose |
Black colour desirable. Nasal bridge straight. | |
Muzzle |
Moderately thick and tapering. | |
Lips |
Tight. | |
Jaws and teeth |
Teeth strong with scissor bite. | |
Cheeks |
Well developed. | |
Eyes |
Triangular, not too small, and dark brown in colour. The outer corners of the eyes are slightly upturned. | |
Ears |
Relatively small, triangular, slightly inclining forward and firmly pricked. |
Neck |
Thick, strong, and well balanced with the head and the body. |
Body |
||
Back |
Straight and strong. | |
Loin |
Broad and muscular. | |
Chest |
Deep, ribs moderately sprung. | |
Underline and belly |
Slightly tucked up. |
Tail |
Set on high, thick, carried vigorously curled or curved as a sickle, the tip nearly reaching hocks when let down. |
Limbs |
Forequarters |
||
Generality |
Seen from the front, forelegs straight. | |
Shoulders |
Shoulder blade moderately sloping. | |
Upper arm |
Forming a moderate angle with shoulder blade. | |
Elbows |
Tight. | |
Pastern |
Slightly oblique. |
Hindquarters |
||
Upper thigh |
Well developed. | |
Lower thigh |
Short, but well developed. | |
Hock |
Thick and tough. |
Feet |
Digits tightly closed and well arched. Pads hard and elastic. Nails hard and dark in colour desirable. |
Gait and movement |
Light and brisk. |
Coat |
||
Hair |
Outer coat harsh and straight, undercoat soft and dense; hair on tail slightly long and standing off. | |
Colour |
Red, black and tan, sesame, black sesame, red sesame. Definition of the colour sesame: • Sesame: Good mixture of black, red and white hairs in whole. • Black sesame: More black than white hairs. • Red sesame: Ground colour of hair red, mixture with black hairs. All the above mentioned colours must have « Urajiro ». « Urajiro » : Whitish coat on the sides of the muzzle and on the cheeks, on the underside of the jaw and neck, on the chest and stomach and the underside of the tail, and on the inside of the legs. |
Size and weight |
||
Height at withers |
Males 39.5 cm. Females 36.5 cm. There is a tolerance of 1,5 cm smaller or taller. | |
Faults |
• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work. • Faults listed should be in degree of seriousness. |
General faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifying faults |
![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified. • The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying. • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum. • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding. |
Bibliography |
http://www.fci.be/ |
Deutsch
![]() |
Shiba
|
||||
Ursprung |
Japan | ||||
Übersetzung |
Dr. J.-M. Paschoud nach dem vom japanischen Kennel Club auf Englisch überreichten Standard | ||||
Gruppe |
Gruppe 5 Spitze und Hunde vom Urtyp | ||||
Sektion |
Sektion 5 Asiatische Spitze und verwandte Rassen | ||||
Arbeitsprüfung |
Ohne Arbeitsprüfung | ||||
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI |
Mittwoch 18 März 1964 | ||||
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards |
Sonntag 30 Oktober 2016 | ||||
Datum der letzten Aktualisierung |
Montag 12 März 2018 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Shiba | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Shiba | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Shiba | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Shiba |
Verwendung |
Jagdhund für Vögel und Kleinewild .Begleithund. |
Kurzer geschichtlicher abriss |
Der Shiba ist eine uralte ursprüngliche japanische Rasse. Das Wort « Shiba » weist auf etwas Kleines hin, auf einen kleinen Hund. Sein natürlicher Lebensraum war die bergige Gegend am japanischen Meer, wo er für die Jagd auf kleines Wild und auf Vögel verwendet wurde; je nach Ursprungort bestanden kleine Unterschiede zwischen den Rassen. Als in der Zeit zwischen 1868 und 1912 Jagdhunde wie die englischen Setter und Pointer in Japan eingeführt wurden, wurde die sportliche Jagd zu einem bevorzugten Zeitvertreib im Lande, und Kreuzungen zwischen den Shiba und diesen englischen Jagdhunden wurden häufig vorgenommen; ein Shiba reiner Abstammung wurde zur Seltenheit, und sogar in seinem natürlichen Lebensraum kamen Vertreter dieser Rasse nur in sehr beschränkter Anzahl vor. Um das Jahr 1928 begannen Jäger und gebildete Leute sich um die Erhaltung des reinrassigen Shiba zu kümmern, indem sie die wenigen reinen Blutlinien weiter führten; im Jahre 1934 wurde ein einheitlicher Standard aufgestellt. 1937 wurde der Shiba zum « Naturdenkmal » erklärt, worauf die Rasse bis zum Erreichen des heute bekannten vorzüglichen Erscheinungsbildes gezüchtet und verbessert wurde. |
Allgemeines erscheinungsbild |
Wohlproportionierter kleiner Hund, sehr muskulös und von gutem Knochenbau. Konstitution kräftig. Seine Bewegung ist lebhaft, frei und schön. |
Wichtige proportionen |
Das Verhältnis von Widerristhöhe zur Körperlänge ist 10 : 11. |
Verhalten / charakter (wesen) |
Treu, scharfsinnig, sehr aufgeweckt. |
Kopf |
||
Oberkopf |
||
Schädel |
Stirn breit. | |
Stop |
Deutlich, mit einer leicht ausgeprägten Furche. |
Facial region |
||
Nasenschwamm |
Schwarzer Nasenschwamm erwünscht. Nasenrücken gerade. | |
Fang |
Mässig dick, verjüngt sich allmählich. | |
Lefzen |
Straff. | |
Kiefer / Zähne |
Kräftige Zähne, Scherengebiss. | |
Wangen |
Gut entwickelt. | |
Augen |
Verhältnismässig klein, dreieckig, von dunkelbrauner Farbe; der äussere Augenwinkel ist leicht angehoben. | |
Ohren |
Verhältnismässig kleines, dreieckiges, leicht nach vorne geneigtes aufgerichtetes Stehohr. |
Hals |
Dick, kräftig, zum Kopf und zum Körper gut proportioniert. |
Körper |
||
Rücken |
Gerade und kräftig. | |
Lenden |
Breit und muskulös. | |
Brust |
Tief, Rippen mässig gewölbt. | |
Untere Profillinie und Bauch |
Gut aufgezogen. |
Rute |
Hoch angesetzt, dick, gut eingerollt oder in sichelförmiger Haltung getragen; bei hängender Rute reicht die Spitze fast bis zum Sprunggelenk. |
Gliedmassen |
Vorderhand |
||
Allgemeines |
Von vorne gesehen, vordere Gliedmassen gerade. | |
Schultern |
Mässig schräg. | |
Ellenbogen |
Dicht am Körper anliegend. |
Hinterhand |
||
Oberschenkel |
Lang. | |
Unterschenkel |
Kurz, aber gut entwickelt. | |
Sprunggelenk |
Dick und robust. |
Pfoten |
Zehen eng aneinanderliegend und gut gewölbt; Ballen hart und elastisch; Krallen hart und vorzugsweise von dunkler Farbe. |
Gangwerk |
Leichtfüssig und flink. |
Coat |
||
Haar |
Das Deckhaar ist hart und gerade, die Unterwolle ist weich und dicht. An der Rute ist das Haar etwas länger und abstehend. | |
Farbe |
Rot, schwarzloh, sesam, schwarz-sesam, rot-sesam. Definition der Farbe « Sesam » : • Sesam : Gleichmässige Mischung von weissen und schwarzen Haaren. • Schwarz-sesam : Mehr schwarze als weisse Haare. • Rot-sesam : Grundfarbe rot, Mischung mit schwarzen Haaren. Alle angeführten Farben müssen « Urajiro » aufweisen. « Urajiro » = Weissliches Haar seitlich am Fang und an den Backen, unter dem Fang, an der Kehle, an der Brust und am Bauch, an der Unterseite der Rute und an der Innenseite der Gliedmassen. |
Grösse und gewicht |
||
Widerristhöhe |
Für Rüden : 40 cm. Für Hündinnen : 37 cm. Eine Abweichung von plus oder minus 1,5 cm wird toleriert. | |
Fehler |
• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen. • Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden. |
Allgemeine Fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifizierende fehler |
![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden. • Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend. • Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden. • Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
Español
![]() |
Shiba
|
||||
Origen |
Japón | ||||
Traducción |
Lic. Oscar Valverde Calvo (Costa Rica) | ||||
Grupo |
Grupo 5 Perros tipo Spitz y tipo primitivo | ||||
Sección |
Sección 5 Spitz asiáticos y razas semejantes | ||||
Prueba de trabajo |
Sin prueba de trabajo | ||||
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI |
miércoles 18 marzo 1964 | ||||
Fecha de publicación del estándar oficial válido |
domingo 30 octubre 2016 | ||||
Fecha de la última actualización |
lunes 12 marzo 2018 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Shiba | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Shiba | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Shiba | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Shiba |
Utilizacion |
Perro de caza de aves y animales pequeños. Perro de compañía. |
Breve resumen historico |
El Shiba ha sido una raza del Japón desde los tiempos primitivos. La palabra « Shiba » se refería a algo de « pequeño », un « perro pequeño ». El hábitat del Shiba era el área montañosa frente al Mar del Japón y fue utilizado como perro de caza de pequeños animales y aves. Existían ligeras diferencias en las razas de acuerdo con las áreas en donde eran criados. Conforme se importaron perros de Inglaterra como los Setters Ingleses, y los Pointers Ingleses durante el período 1868-1912, la cacería se fue convirtiendo en un deporte en el Japón, y la cruza del Shiba con esos perros ingleses se hizo frecuente, de manera que encontrar un Shiba puro fue raro, por lo que entre los años 1912 y 1926 los Shibas puros dentro de esos confines se volvieron muy escasos. Desde 1928 los cazadores y otras personas cultas se preocuparon por preservar a los Shibas puros iniciándose seriamente la conservación del número limitado de líneas de sangre puras que existía. En 1934 se unificó finalmente el estándar de la raza. En 1937 se declaró al Shiba como monumento natural, y desde entonces se crió y mejoró la raza hasta llegar a ser la raza superior que se conoce actualmente. |
Aspecto general |
Es un perro de talla pequeña, bien equilibrado, de buena osamenta, con músculos bien desarrollados. De constitución fuerte. Rápido, ágil y bello. |
Proporciones importantes |
La relación entre la altura a la cruz y el largo del cuerpo es de 10 : 11. |
Temperamento / comportamiento |
Es un perro de temperamento leal, con agudeza se sentidos y muy vivaz. |
Cabeza |
||
Region craneal |
||
Cráneo |
Frente ancha. | |
Depresión naso-frontal (stop) |
Definida, con un leve surco. |
Facial region |
||
Trufa |
Preferiblemente de color negro. Caña nasal recta. | |
Hocico |
Moderadamente grueso; se adelgaza hacia la punta. | |
Belfos |
Cerrados. | |
Mandíbulas / Dientes |
Dientes fuertes; mordida en tijera. | |
Mejillas |
Bien desarrolladas. | |
Ojos |
Relativamente pequeños, triangulares y de color café oscuro; el rabillo de los ojos vuelto hacia arriba. | |
Orejas |
Relativamente pequeñas, triangulares, ligeramente inclinadas hacia adelante y firmemente erguidas. |
Cuello |
Grueso, fuerte y bien equilibrado con la cabeza y el cuerpo. |
Cuerpo |
||
Espalda |
Derecha y firme. | |
Lomo |
Amplio y musculoso. | |
Pecho |
Profundo, las costillas moderadamente arqueadas. | |
Línea inferior |
Bien recogido. |
Cola |
De implantación alta, gruesa y llevada vigorosamente enroscada o curva como una hoz; la punta de la cola casi llega a los corvejones cuando la cuelga hacia abajo. |
Extremidades |
Miembros anteriores |
||
Generalidad |
Vistos de frente, miembros anteriores rectos. | |
Hombro |
Moderadamente oblicuos. | |
Codo |
Deben estar bien pegados al cuerpo. |
Miembros posteriores |
||
Muslo |
Largo. | |
Pierna |
Corta, pero bien desarrollada. | |
Corvejón |
Gruesos y fuertes. |
Pies |
Los dedos deben estar bien juntos y ser bien arqueados. Las almohadillas deben ser fuertes y elásticas. Las uñas fuertes y deseablemente de color oscuro. |
Movimiento |
El movimiento debe ser ligero y ágil. |
Manto |
||
Pelo |
La capa externa debe ser de pelo liso, con una textura dura, la capa interna debe ser de pelo fino y abundante; el pelo de la cola debe ser ligeramente largo y mantenerse separado. | |
Color |
Rojo, negro con fuego, sesam, sesam negro, sesam rojo. Definición del color Sesam : • Sesam: Mezcla proporcionada de pelos blancos y negros. • Sesam negro : Más pelos negros que blancos. • Sesam rojo : Color del pelaje rojo, mezclado con pelos negros. Todos los colores supra mencionados deben tener « URAJIRO ». " URAJIRO " : Pelo blancuzco a los lados del hocico y en las mejillas, debajo de la mandíbula, del cuello y del abdomen, debajo la cola, y en la parte interna de las piernas. |
Tamaño y peso |
||
Altura a la cruz |
Machos: 40 cm. Hembras: 37 cm. Se tolera una diferencia de más o menos 1,5 cm. | |
Faltas |
• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional. • Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad. |
Faltas generales |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Faltas descalificantes: |
![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado. • Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias. • Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto. • Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza. |
Bibliografía |
http://www.fci.be/ |
Nederlands
![]() |
Shiba
|
||||
Land van oorsprong |
Japan | ||||
Groep |
Groep 5 Spitzen en primitieve types | ||||
Sectie |
Sectie 5 Aziatische spitsen en verwante typen | ||||
Werkproef |
Zonder werkproef | ||||
Datum van definitieve erkenning door de FCI |
woensdag 18 maart 1964 | ||||
Publicatiedatum van de geldende officiële norm |
zondag 30 oktober 2016 | ||||
Datum van de laatste update |
donderdag 09 februari 2017 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Shiba | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Shiba | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Shiba | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Shiba |
Gebruik |
Jachthond voor vogels en kleine dieren. Metgezel hond. |
Kort historisch overzicht |
Al van oudsher is de Shiba een inheems Japans ras. Rond het jaar 7000 v. Chr. zouden voorouders van onze huidige Shiba de eerste immigranten naar Japan, de Jomonjin, vergezeld hebben. Archeologische opgravingen tonen aan dat zij inderdaad kleine honden hadden. In de derde eeuw v. Chr. bracht een nieuwe groep immigranten hun honden mee naar Japan. Deze honden werden gekruist met de nakomelingen van de Jomonjin, en hieruit ontstonden honden met rechtopstaande oren en een gekrulde staart. “Shiba” betekent “klein”, maar ook “kreupelhout”. De honden zouden dus vernoemd kunnen zijn naar het kreupelhout waarin zij joegen, en wat in de herfst diep rood van kleur is. Shiba’s werden gebruikt bij het jagen op kleine dieren en veerwild. Er waren kleine verschillen in de honden afhankelijk van de regio waar ze voorkwamen. Toen in de periode van 1868-1912 honden als Engelse Setters en Engelse Pointers geïmporteerd werden uit Engeland, werd jagen een sport in Japan. De Shiba’s werden met deze honden gekruist, en de Shiba werd zeer zeldzaam. Op 5 mei 1928 besloten Dr. Hirokichi Saito en zijn team tot oprichting van de “NIHONKEN HOZONKAI”(Vereniging tot bescherming van de Japanse hond), ook wel aangeduid als "NIPPO". In 1934 werd de Shiba in een officiële rasstandaard omschreven, en in 1937 werd de Shiba aangewezen als “natuurlijk monument”. Na de oorlog werden er Shiba’s gehaald vanuit het afgelegen platteland, en er werden fokprogramma’s opgezet. De restanten van de verschillende bloedlijnen werden gecombineerd tot de Shiba het superieure ras werd wat we heden ten dage kennen. |
Algemeen totaalbeeld |
Kleine hond, goede verhoudingen, met goed beendergestel en goed ontwikkelde spieren. Sterke constitutie. De aktie is vlug, vrij en mooi. |
Belangrijke verhoudingen |
De verhouding schofthoogte tot lengte van het lichaam is 10 :11. |
Gedrag en karakter (aard) |
Het temperament is trouw, met scherpe zintuigen en zeer alert. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Schedel |
Breed voorhoofd. | |
Stop |
Goed gedefinieerd met lichte voorhoofdsgroef. |
Facial region |
||
Neus |
Zwart van kleur gewenst. Neusbrug is recht. | |
Voorsnuit |
Matig dik en taps toelopend. | |
Lippen |
Gesloten. | |
Kiezen / tanden |
Sterk schaargebit. | |
Wangen |
Goed ontwikkeld. | |
Ogen |
Relatief klein, driehoekig en donkerbruin van kleur, de buitenste ooghoeken omhooglopend. | |
Oren |
Relatief klein, driehoekig, iets naar voren hellend, en stevig rechtopstaand. |
Hals |
Dik, sterk en goed in verhouding met het hoofd en het lichaam. |
Lichaam |
||
Rug |
Recht en sterk. | |
Lendenpartij |
Breed en gespierd. | |
Borst |
Diep, ribben zijn matig gewelfd. | |
Onderlijn en buik |
Goed opgetrokken. |
Staart |
Hoog aangezet, dik, krachtig gekruld gedragen of gebogen als een sikkel, de punt rijkt bijna tot de spronggewrichten als deze naar beneden hangt. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
Vanaf de voorkant gezien zijn de voorbenen recht. | |
Schouders |
Schouderbladen zijn matig hellend. | |
Ellebogen |
Aangesloten. |
Achterhand |
||
Dijbeen |
Lang. | |
Onderbeen |
Kort, maar goed ontwikkeld. | |
Spronggewricht |
Dik en sterk. |
Voeten |
Tenen stevig gesloten en goed opgebogen. Pads zijn hard en elastisch. Nagels sterk en liefst donker van kleur. |
Gangwerk |
Licht en levendig. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
Bovenvacht is hard en recht, ondervacht is zacht en dicht ; haar op de staart is iets lang en staat uit. | |
Haarkleur |
Rood, black and tan, sesam, zwart sesam en rood sesam. Definitie van de kleur sesam : Sesam : Gelijke mix van witte en zwarte haren. Zwart sesam : Meer zwarte dan witte haren. Rood sesam : Basiskleur van rode haren met mix van zwarte haren. Alle hierboven genoemde kleuren dienen het «Urajiro» te bezitten. «Urajiro» : Witachtige vacht aan weerszijden van de snuit en de wangen, aan de onderzijde van de kaak en nek, op de borst en maag, de onderkant van de staart, en de binnenkant van de benen. |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Reuen : 40 cm, teven : 37 cm. Er is een tolerantie van 1,5 cm kleiner of groter. | |
Defecten |
• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
General defecten |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
-
Dernière mise à jourmercredi 28 décembre 2022 20:33
-
Page vue 295 fois