Vallhund suédois
![]() |
Vallhund suédois
|
||||
Origine |
Suède | ||||
Traduction |
Prof. R. Triquet, mise à jour par J. Mulholland | ||||
Groupe |
Groupe 5 Chiens de type Spitz et de type primitif | ||||
Section |
Section 3 Chiens nordiques de garde et de berger | ||||
Epreuve |
Sans épreuve de travail | ||||
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI |
dimanche 03 janvier 1954 | ||||
Date de publication du standard officiel en vigueur |
mardi 29 octobre 2013 | ||||
Date de la dernière mise à jour |
mardi 27 mai 2014 | ||||
In English, this breed is said |
![]() |
Swedish Vallhund | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schwedischer Vallhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Vallhund sueco | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Västgötaspets | |||
Cette race est aussi connue sous |
Västgötaspets |
Utilisation |
Chiens de conduite des troupeaux. |
Bref aperçu historique |
On considère que le Västgötaspets représente une des races authentiquement suédoises, même si sa parenté avec le Welsh Corgi n’est pas parfaitement élucidée. Il est difficile de dire si les Vikings ont ramené d’Angleterre en Suède des chiens de ce type spitz. Les recherches cynologiques modernes tendent à montrer que la race s’est développée en Suède. Quelle que soit l’origine de la race, c’est au comte Björn von Rosen que revient l’honneur d’avoir fait reconnaître et inscrire ce chien en tant que race suédoise. Il a appris l’existence de ces chiens de berger au début des années quarante. En faisant l’inventaire des chiens présents dans la région du Gotha ouest et, en particulier, dans les plaines du Vara, il découvrit une population homogène et peu nombreuse mais suffisante pour débuter un programme d’élevage sérieux. Il mena avec succès la recherche d’un type homogène sans perdre l’instinct de la conduite des troupeaux. |
Aspect général |
Petit chien court sur pattes et puissant. Aspect et expression dénotent un chien vigilant, vif et énergique. |
Proportions importantes |
Le rapport entre la hauteur au garrot et la longueur du corps doit être de 2/3. La distance entre le point le plus bas de la poitrine et le sol ne doit jamais être inférieure à 1/3 de la hauteur au garrot. |
Comportement / caractère |
Vigilant, énergique, sans peur et vif. |
Tête |
||
Région crânienne |
||
Tête |
La tête est assez longue et nettement dessinée. Les lignes du crâne et du chanfrein sont parallèles. | |
Crâne |
Vue de dessus et de profil, la région crânienne est modérément large et s’amenuise graduellement vers la truffe. Le crâne est presque plat. | |
Stop |
Bien marqué. |
Région faciale |
||
Truffe |
Noire. | |
Museau |
Vu de profil, il paraît tronqué. Il est légèrement plus court que la crâne. | |
Lèvres |
Parfaitement jointives. | |
Mâchoires et dents |
La mâchoire inférieure est relativement tronquée et puissante sans être proéminente. Articulé en ciseaux parfait et régulier ; dentition complète, bien développée et régulière. | |
Yeux |
De dimensions moyennes, de forme ovale et de couleur brun foncé. | |
Oreilles |
De dimensions moyennes, pointues, dressées. Le pavillon de l’oreille est dur de la base à l’extrémité, couvert de poil lisse et mobile. La longueur doit être légèrement supérieure à la largeur à la base. |
Cou |
Long et fortement musclé, bien dégagé. |
Corps |
||
Ligne du dessus |
Le dos est horizontal, bien musclé. | |
Rein |
Court et fort. | |
Croupe |
Large et légèrement inclinée. | |
Poitrine |
Longue et bien descendue. Vue de face, la poitrine est ovale ; de profil elle est elliptique. Elle descend au deux cinquièmes de la longueur du membre antérieur (du coude au sol), et, vue de profil, son point le plus bas se situe immédiatement derrière le coude. Le sternum est visible mais pas excessivement prononcé. | |
Côtes |
Côtes bien cintrées. | |
Ligne du dessous |
Le ventre est légèrement rentré. |
Queue |
On rencontre deux types de queue : la queue longue ou la queue naturellement courte dont les dimensions peuvent varier. Dans les deux cas, toutes les variations de port sont admises car il n’y a aucune précision sur ce point. |
Membres |
Membres antérieurs |
||
Généralités |
Ils ont une bonne ossature. | |
Epaules |
Longue et bien inclinée à 45° de l’horizontal. | |
Bras |
Légèrement plus court que l'épaule, il forme avec elle un angle net. Le bras est bien appliqué contre les côtes mais, cependant, il est très mobile. | |
Avant-bras |
Vus de face, ils sont légèrement incurvés, juste ce qu'il faut pour qu'ils jouent librement au niveau de la partie inférieure de la poitrine. | |
Métacarpe |
Elastiques. |
Membres postérieurs |
||
Généralités |
Ils ont une bonne ossature. Vus de derrière, les membres postérieurs sont parallèles. | |
Cuisses |
Larges et fortement musclées. | |
Grassets |
Bien angulé. | |
Jambes |
La longueur de la jambe est légèrement supérieure à la distance du jarret au sol. | |
Jarret |
Bien angulé. | |
Métatarse |
De hauteur moyenne. |
Pieds |
De dimensions moyennes, courts, ovales, dirigés droit devant, bien serrés, pourvus de coussinets forts et de bonnes jointures. |
Allures |
Belles, avec une bonne amplitude et impulsion. |
Robe |
||
Qualité du poil |
Le poil de couverture est de longueur moyenne, dur, serré et bien couché. Le sous-poil est doux et très dense. Le poil est court sur la tête et la partie antérieure des membres ; il peut être légèrement plus long sur le cou, la poitrine et la partie postérieure des membres. | |
Couleur du poil |
Gris, brun grisâtre, jaune grisâtre, jaune rougeâtre ou brun rougeâtre. Un poil plus clair, dans les mêmes nuances de couleurs mentionnées plus haut, peut se rencontrer sur le museau, la gorge, la poitrine, le ventre, les fesses, les pieds et les jarrets. Des poils plus foncés sont visibles sur le dos, le cou et les côtés du corps. Les marques plus claires sur les épaules, appelées « marques du harnais », et sur les joues sont recherchées. Le blanc est admis en petite quantité tel qu’une liste étroite, une tache sur le cou ou un léger collier. Les marques blanches sont admises aux membres antérieurs et postérieurs et sur la poitrine, mais les « chaussettes » blanches ne doivent pas monter sur la partie supérieure de la jambe. |
Taille et poids |
||
Hauteur au garrot |
33 cm pour les mâles et 31 cm pour les femelles. On admet une tolérance de 2 cm en plus ou en moins de ces hauteurs au garrot. | |
Défauts |
• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel. • Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité. |
Défauts généraux |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Défauts graves |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Défauts entrainant l’exclusion |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié. • Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires. • Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum. • Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction. |
Bibliographie |
http://www.fci.be/ |
English
![]() |
Swedish Vallhund
|
||||
Origin |
Sweden | ||||
Translation |
Renée Sporre-Willes in collaboration with Jennifer Mulholland | ||||
Group |
Group 5 Spitz and primitive types | ||||
Section |
Section 3 Nordic Watchdogs and Herders | ||||
Working |
Without working trial | ||||
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI |
Sunday 03 January 1954 | ||||
Date of publication of the official valid standard |
Tuesday 29 October 2013 | ||||
Date of the last update |
Tuesday 27 May 2014 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Vallhund suédois | |||
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar |
![]() |
Schwedischer Vallhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Vallhund sueco | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Västgötaspets | |||
In his country of origin, his name is |
Västgötaspets |
Usage |
Herding Heeler. |
Brief historical summary |
The Swedish Vallhund is considered to be an authentic Swedish breed although uncertainty still exists as to the relationship with the type like the Welsh Corgi. Whether or not the Vikings brought Corgi-type dogs back from the British Isles to Sweden or Västgötaspets-like dogs from Sweden to Britain will never be solved. But modern research believes that the Västgötaspets is of Swedish origin. Regardless of the breed’s origin, credit for its recognition goes to Count Björn von Rosen. In the early 1940’s von Rosen was told that this old type of herding dog still existed and an investigation took place in the County of West Gotha. Particularly in the planes of Vara specimens of homogeneous type where found; few in numbers but enough to start breeding. Breed type was well established without loosing the working ability. |
General appearance |
Small, low on legs and sturdy. Appearance and expression denote a watchful, alert and energetic dog. |
Important proportions |
Ratio of height at withers to length of body 2:3. The height from lowest part of chest to ground never to be less than 1/3 of the height at withers. |
Behaviour / temperament |
Watchful, energetic, fearless and alert. |
Head |
||
Cranial region |
||
Head |
Clean cut and fairly long. Skull and nose bridge parallel. | |
Skull |
Almost flat. | |
Stop |
Well defined. |
Facial region |
||
Foreface |
Viewed from above as well as from the side, moderately broad and tapering evenly towards the nose. | |
Nose |
Black. | |
Muzzle |
When viewed from the side, is rather blunt cut and only slightly shorter than the skull. | |
Lips |
Well fitting and tightly closed. | |
Jaws and teeth |
Lower jaw rather blunt cut and strong, but not prominent. Perfect and regular scissors bite with complete, even and well developed teeth. | |
Eyes |
Medium size, oval in shape and dark brown. | |
Ears |
Medium size, pointed, pricked and ear leather is hard from base to tip, smooth-haired and mobile. Length of ear should slightly exceed the width at base. |
Neck |
Long and strongly muscled with good reach. |
Body |
||
Back |
Back level, well muscled. | |
Loin |
Short, broad and strong. | |
Croup |
Broad and slightly sloping. | |
Chest |
Long with good depth. Fairly well sprung ribs. When viewed from the front, the chest is oval, from side, elliptical. It reaches two-fifths of the length of the forelegs and, when viewed from the side, the lowest point of the chest is immediately behind the back of elbow. Sternum visible but not excessively pronounced. | |
Underline and belly |
Belly slightly tucked up. |
Tail |
Two types of tails occur, long and all variations in length of naturally short tail. In both cases all variations of carriage are permitted as there is no norm for the carriage. |
Limbs |
Forequarters |
||
Generality |
With strong bone. | |
Shoulders |
Long and set at an angle of 45 degrees to the horizontal plane. | |
Upper arm |
Slightly shorter than the shoulders and set at a distinct angle. Upper arms lie close to ribs, but are still very mobile. | |
Forearm |
When viewed from the front, slightly bent, just enough to give them free action against the lower part of the chest. | |
Pastern |
Elastic. |
Hindquarters |
||
Generality |
With strong bone. Parallel when viewed from behind. | |
Upper thigh |
Broad and strongly muscled. | |
Lower thigh |
Only slightly longer than the distance from hock to ground. | |
Stifle |
Well angulated. | |
Metatarsus |
Of moderate height. | |
Hock |
Well angulated. |
Feet |
Medium sized, short, oval, pointing straight foreward with strong pads, tightly knit and well knuckled up. |
Gait and movement |
Sound, with good reach and drive. |
Coat |
||
Hair |
Top coat of moderate length, hard, tight and lying close to body, undercoat is soft and very dense. The coat is short on head and foreparts of the legs, may be longer on neck, throat, chest and backparts of the hindlegs. | |
Colour |
Grey, greyish brown, greyish yellow, reddish yellow or reddish brown. Lighter hair in the same nuance of colour as mentioned above can be seen on muzzle, throat, chest, belly, buttocks, feet and hocks. Darker guard hairs visible on back, neck and sides of the body. Lighter markings on shoulders, so called harness markings, and light cheek markings are highly desirable. White is permitted to a small extent as a narrow blaze, neck spot or slight necklace. White markings are permitted on chest, fore-and hindlegs, but white socks may not extend above upper half of leg. |
Size and weight |
||
Height at withers |
Males 33 cm (ideal height), females 31 cm (ideal height). A tolerance of 2 cm above or 1 cm below these heights is permitted. |
|
Faults |
• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work. • Faults listed should be in degree of seriousness. |
General faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Serious faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifying faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified. • The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying. • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum. • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding. |
Bibliography |
http://www.fci.be/ |
Deutsch
![]() |
Schwedischer Vallhund
|
||||
Ursprung |
Schweden | ||||
Übersetzung |
Dr.J.-M. Paschoud / Harry G. A Hinckeldeyn Ergänzt und überarbeitet Christina Bailey |
||||
Gruppe |
Gruppe 5 Spitze und Hunde vom Urtyp | ||||
Sektion |
Sektion 3 Nordische Wach- und Hüte-hunde | ||||
Arbeitsprüfung |
Ohne Arbeitsprüfung | ||||
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI |
Sonntag 03 Januar 1954 | ||||
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards |
Dienstag 29 Oktober 2013 | ||||
Datum der letzten Aktualisierung |
Montag 13 Februar 2017 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Vallhund suédois | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Swedish Vallhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Vallhund sueco | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Västgötaspets | |||
In seinem Herkunftsland heißt er |
Västgötaspets |
Verwendung |
Treibhund. |
Kurzer geschichtlicher abriss |
Obschon die Verwandschaft des Västgötaspets mit dem Welsh Corgi nicht endgültig abgeklärt ist, herrscht die Ansicht vor, der Västgötaspets sei eine ursprünglich schwedische Rasse. Es ist schwer zu sagen, ob die Wikinger Hunde vom Corgi Typus von England nach Schweden gebracht haben oder Västötaspets ähnliche Hunde von Schweden nach England. Moderne kynologische Forschungen neigen zu der Annahme, die Rasse habe sich in Schweden entwickelt. Unabhängig vom Ursprung dieser Rasse geht der Verdienst für ihre Anerkennung an den Grafen Björn von Rosen. In den frühen 40iger Jahren erfuhr von Rosen, dass dieser alte Typ des Hütehundes noch immer existierte und veranlasste eine Bestandsaufnahme in der Gegend von West Gotha. Besonders in der Umgebung von Vara entdeckte man wenige aber genug Exemplare von recht homogenem Typ, um mit der Zucht zu beginnen. Man erreichte, ohne den Verlust der Arbeitsveranlagung, einen homogenen Typ herauszuzüchten. |
Allgemeines erscheinungsbild |
Kleiner, kurzläufiger und robuter Hund. Äussere Erscheinung und Ausdruck kennzeichnen einen wachsamen, lebhaften und energievollen Hund. |
Wichtige proportionen |
Das Verhältnis von Widerristhöhe zur Länge des Körpers soll 2:3 betragen. Die Höhe vom tiefsten Punkt der Vorbrust bis zum Boden sollte niemals weniger als 1/3 der Höhe bis zum Widerrist sein. |
Verhalten / charakter (wesen) |
Diese Rasse ist wachsam, energievoll, furchtlos und lebhaft. |
Kopf |
||
Oberkopf |
||
Kopf |
Der Kopf soll ziemlich lang und klar umrissen sein. Schädel und Nasenrücken sind parallel. | |
Schädel |
Fast flach. Von oben betrachtet soll der Schädel mässig breit sein und von der Seite betrachtet soll er bis zur Nasenspitze einen regelmässigen Keil bilden. | |
Stop |
Gut ausgebildet. |
Facial region |
||
Nasenschwamm |
Schwarz. | |
Fang |
Von der Seite gesehen, soll er ziemlich stumpf sein und nur etwas kürzer als der Schädel. | |
Lefzen |
Straff anliegend und fest geschlossen. | |
Kiefer / Zähne |
Unterkiefer ziemlich stumpf & kräftig aber nicht vorstehend. Vollständiges und regelmässiges Scherengebiss mit gerade im Kiefer stehenden, gut entwickelten Zähnen. | |
Augen |
Mittelgross, oval, dunkelbraun. | |
Ohren |
Mittelgross, spitz, aufgerichtet, das Leder ist fest vom Ansatz bis zur Spitze, von kurzem Haar bedeckt und beweglich. Die Länge des Ohres sollte etwas grösser sein als die Breite am Ansatz. |
Hals |
Lang und stark bemuskelt, von guter Länge. |
Körper |
||
Obere Profillinie |
Rücken horizontal und gut bemuskelt. | |
Lenden |
Kurz, breit und kräftig. | |
Kruppe |
Breit und leicht abfallend. | |
Brust |
Lang und tief. Rippen ziemlich gut gerundet. Von vorne gesehen ist die Brust oval, von der Seite gesehen ellipsenförmig. Sie soll bis zu 2/5 der Länge der Vorderläufe reichen. Von der Seite gesehen, befindet sich der tiefste Punkt der Brust unmittelbar hinter dem Ellbogen. Brustbein sichtbar aber nicht übermässig ausgeprägt. | |
Untere Profillinie und Bauch |
Bauch leicht aufgezogen. |
Rute |
Es gibt zwei Formen: die lange Rute und alle Variationen der von Natur aus kurzen Rute. In beiden Fällen sind alle Variationen der Rutenhaltung zulässig, da es keine Vorschrift für die Haltung gibt. |
Gliedmassen |
Vorderhand |
||
Allgemeines |
Mit kräftigen Knochen. | |
Schultern |
Lang und gut im 45 Grad Winkel zu der horizontalen Linie liegend. | |
Oberarm |
Von vorne gesehen leicht gekrümmt, jedoch nur soviel, dass die freie Aktion der Vorderläufe im Bereich des unteren Teils des Brustkorbes nicht beeinträchtigt wird. | |
Unterarm |
Etwas kürzer als das Schulterblatt, bildet er mit dem Schulterblatt einen deutlichen Winkel. An den Rippen anliegend, jedoch sehr beweglich. | |
Vordermittelfuss |
Elastisch. |
Hinterhand |
||
Allgemeines |
Von hinten gesehen, stehen die Hinterläufe parallel. | |
Oberschenkel |
Breit und stark bemuskelt. | |
Unterschenkel |
Die Länge der Unterschenkel ist nur etwas grösser als der Abstand vom Sprunggelenk bis zum Boden. | |
Knie |
Gut gewinkelt. | |
Hintermittelfuss |
Mässig hoch. | |
Sprunggelenk |
Gut gewinkelt. |
Pfoten |
Mittelgross, kurz, oval, gut aufgeknöchelt, gerade nach vorne gerichtet. Kräftige Ballen. |
Gangwerk |
Harmonisch, mit gutem Vortritt und Schub. |
Coat |
||
Haar |
Deckhaar mittellang, harsch, eng anliegend und dicht. Unterwolle weich und dicht. Das Haar soll am Kopf und an den Vorderseiten der Gliedmassen kurz, am Hals, an der Kehle, der Brust und an den Rückseiten der Hinterläufe etwas länger sein. | |
Farbe |
Die erwünschten Farben sind grau, grau-braun, grau-gelb, rötlich-gelb oder rötlich-braun. Helleres Haar, aber in den gleichen Farbtönen wie oben, darf am Fang, an der Kehle, an der Brust, am Bauch, am Gesäss, an den Pfoten und an den Sprunggelenken vorkommen. Dunkleres Deckhaar ist sichtbar auf dem Rücken, am Hals und an den Körperseiten. Hellere Abzeichen an den Schultern, der Form eines Pferdegeschirrs entsprechend und hellere Abzeichen an den Backen sind sehr erwünscht. Weiss ist erlaubt in Form einer schmalen Blesse, eines Nackenfleckens oder eines angedeuteten Halsbandes. Weisse Abzeichen sind erlaubt an der Vorbrust und an den Vorder- und Hinterläufen aber die weissen Socken dürfen nicht bis über die Hälfte der Beine reichen |
Grösse und gewicht |
||
Widerristhöhe |
Rüden 33 cm (Ideale Grösse), Hündinnen 31 cm (Ideale Grösse). Eine Toleranz von 2 cm nach oben und 1 cm nach unten ist zulässig. |
|
Fehler |
• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen. • Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden. |
Allgemeine Fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Schwere fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifizierende fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden. • Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend. • Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden. • Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
Español
![]() |
Vallhund sueco
|
||||
Origen |
Suecia | ||||
Traducción |
Francis Vandersteen | ||||
Grupo |
Grupo 5 Perros tipo Spitz y tipo primitivo | ||||
Sección |
Sección 3 Perros nórdicos de guardia y pastoreo | ||||
Prueba de trabajo |
Sin prueba de trabajo | ||||
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI |
domingo 03 enero 1954 | ||||
Fecha de publicación del estándar oficial válido |
martes 29 octubre 2013 | ||||
Fecha de la última actualización |
martes 27 mayo 2014 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Vallhund suédois | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Swedish Vallhund | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schwedischer Vallhund | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Västgötaspets | |||
En su país de origen, su nombre es |
Västgötaspets |
Utilizacion |
Perros manada. |
Breve resumen historico |
Consideramos que el Västgötaspets representa a las razas genuinamente sueca, aunque su relación con el Corgi Galés no está completamente aclarada. Es difícil decir si los vikingos trajeron de regreso de Inglaterra a Suecia como perros Spitz. Investigación cinológica moderna sugiere que la carrera se ha desarrollado en Suecia. Cualquiera que sea el origen de la raza es el Conde Björn Von Rosen tiene el honor de tener que reconocer y registrar el perro de raza sueca. Se enteró de estos perros pastores en la década de los cuarenta. Haciendo un balance de los perros en la región oeste de Gotha, en particular, en las llanuras de Vara, descubrió una población homogénea y pequeña pero suficiente para comenzar un programa de cría en serio. Dirigió con éxito la búsqueda de una especie homogénea sin perder el instinto de la manada. |
Aspecto general |
Pequeño patas cortas y poderosas. Apariencia y discurso denotan un perro vigilante, alegre y lleno de energía. |
Proporciones importantes |
La relación entre la altura a la cruz y la longitud del cuerpo debe ser de 2/3. La distancia entre el punto más bajo del pecho y el suelo no debe ser inferior a 1/3 de la altura a la cruz. |
Temperamento / comportamiento |
Vigilante, enérgico, valiente y fuerte. |
Cabeza |
||
Region craneal |
||
Cabeza |
La cabeza es larga y bien definida. Las líneas del cráneo y del hocico son paralelos. | |
Cráneo |
Vista desde arriba y de perfil, la región de la cabeza es moderadamente ancha y se adelgaza gradualmente hacia la nariz. El cráneo es casi plano. | |
Depresión naso-frontal (stop) |
Bien marcada. |
Facial region |
||
Trufa |
Negra. | |
Hocico |
Visto de perfil, aparece truncada. Es un poco más corto que el cráneo. | |
Belfos |
Perfectamente apropiado. | |
Mandíbulas / Dientes |
La mandíbula inferior es relativamente truncado y potente sin ser prominente. Tijeras perfectas y regulares articulados dentición completa, bien desarrollado y con regularidad. | |
Ojos |
De tamaño mediano, ovalados y de color marrón oscuro. | |
Orejas |
De tamaño mediano, puntiagudas, erectas. El pabellón es difícil desde la base hasta la punta, cubiertas de pelo suave y móvil. La longitud debe ser ligeramente mayor que la anchura en la base. |
Cuello |
Largo y fuerte musculatura, con buen alcance. |
Cuerpo |
||
Línea superior |
Nivel de la espalda, con buena musculatura. | |
Lomo |
Corto y fuerte. | |
Grupa |
Amplia y ligeramente inclinada. | |
Pecho |
Largo y profundo. Visto de frente, el pecho es oval, perfil elíptico. Deja caer las dos quintas partes de la longitud de la extremidad anterior (codo al suelo), y vista de perfil, su punto más bajo se encuentra justo detrás del codo. El esternón es visible pero no demasiado pronunciada. | |
Costillas |
Las costillas bien arqueadas. | |
Línea inferior |
El vientre es un poco escondido. |
Cola |
Nos encontramos con dos tipos de cola: cola larga o la cola naturalmente corta cuyo tamaño puede variar. En ambos casos, todas las variaciones que llevan son aceptables ya que no hay más detalles sobre este punto. |
Extremidades |
Miembros anteriores |
||
Generalidad |
Tienen un buen hueso. | |
Hombro |
Larga e inclinada en 45 ° con la horizontal. | |
Brazo |
Un poco más corto que el hombro, que forma un ángulo distinto con ella. El brazo se presiona contra la costa, pero, sin embargo, es muy móvil. | |
Antebrazo |
Visto de frente, ligeramente flexionadas, lo suficiente para que puedan jugar libremente en la parte inferior del pecho. | |
Metacarpo |
Elástico. |
Miembros posteriores |
||
Generalidad |
Tienen un buen hueso. Visto desde atrás, los miembros posteriores son paralelos. | |
Muslo |
Amplio y fuertemente musculado. | |
Pierna |
La longitud de la pierna es ligeramente mayor que la distancia de la espiga de tierra. | |
Rodilla |
Bien angulada. | |
Metatarso |
Altura media. | |
Corvejón |
Bien angulada. |
Pies |
De tamaño mediano, corto, oval, apuntando directamente hacia adelante, firme, con almohadillas fuertes y bien nudillos. |
Movimiento |
Hermosa, con buena amplitud y el pulso. |
Manto |
||
Pelo |
El manto es de longitud mediana, duro, denso y la mentira. La capa interna es suave y densa. El pelo es corto en la cabeza y la parte delantera de las piernas, puede ser un poco más largo en el cuello, el pecho y la parte posterior de los miembros. | |
Color |
Gris, marrón grisáceo, amarillo grisáceo, amarillo rojizo o rojo. El pelo más ligero en los mismos tonos de color se ha mencionado anteriormente, se puede ver en boca, la garganta, el pecho, el abdomen, las nalgas, los pies y los corvejones. Cabellos más oscuros son visibles en la espalda, el cuello y los lados del cuerpo. Se buscan marcas ligeras en los hombros, llamadas "marcas de arnés", y las mejillas. El blanco es aceptable en pequeñas cantidades como una lista estrecha, una mancha en el cuello o un collar ligero. Las marcas blancas están autorizados a proa y las patas traseras y en el pecho, pero "calcetines" blancos no son hasta el muslo. |
Tamaño y peso |
||
Altura a la cruz |
33 cm para los machos y 31 cm para las hembras. La tolerancia de 2 cm por encima o por debajo de esta altura a la cruz. | |
Faltas |
• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional. • Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad. |
Faltas generales |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Faltas graves |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Faltas descalificantes: |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado. • Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias. • Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto. • Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza. |
Bibliografía |
http://www.fci.be/ |
Nederlands
![]() |
Västgötaspets
|
||||
Land van oorsprong |
Zweden | ||||
Vertaling |
Francis Vandersteen | ||||
Groep |
Groep 5 Spitzen en primitieve types | ||||
Sectie |
Sectie 3 Nordic Waakhonden en Herders | ||||
Werkproef |
Zonder werkproef | ||||
Datum van definitieve erkenning door de FCI |
zondag 03 januari 1954 | ||||
Publicatiedatum van de geldende officiële norm |
dinsdag 29 oktober 2013 | ||||
Datum van de laatste update |
dinsdag 27 mei 2014 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Vallhund suédois | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Swedish Vallhund | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schwedischer Vallhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Vallhund sueco | |||
In zijn land van herkomst is zijn naam |
Västgötaspets |
Gebruik |
Honden kudde. |
Kort historisch overzicht |
Wij zijn van mening dat de Västgötaspets vertegenwoordigt een echt Zweedse rassen, zelfs als zijn relatie met de Welsh Corgi is niet volledig opgehelderd. Het is moeilijk te zeggen of de Vikingen terug uit Engeland naar Zweden honden dergelijke Spitz. Moderne kynologische onderzoek suggereert dat race in Zweden is ontwikkeld. Ongeacht de oorsprong van het ras is de Graaf Björn von Rosen heeft de eer van het moeten herkennen en registreren van de hond als Zweedse race. Hij leerde van deze herdershonden in de vroege jaren veertig. Inventarisatie van de honden in het gebied ten westen van Gotha, in het bijzonder, in de vlakte van Vara, ontdekte hij een homogene populatie en klein, maar genoeg om een serieus fokprogramma te starten. Hij met succes de zoektocht naar een homogene soort geleid zonder verlies van het instinct van de kudde. |
Algemeen totaalbeeld |
Kleine korte poten en krachtig. Uiterlijk en spraak duiden een waakzame hond, levendig en energiek. |
Belangrijke verhoudingen |
De verhouding van schofthoogte tot lichaamslengte moet 2/3. De afstand tussen het laagste punt van de borst en de grond mag nooit kleiner zijn dan 1/3 van de schofthoogte. |
Gedrag en karakter (aard) |
Waakzaam, energiek, onbevreesd en sterk. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Het hoofd is lang en scherp gedefinieerd. De lijnen van de schedel en de snuit zijn evenwijdig. | |
Schedel |
Uitzicht van boven en opzij, het hoofd regio is matig breed en geleidelijk toelopend naar de neus. De schedel is bijna vlak. | |
Stop |
Goed gemarkeerd. |
Facial region |
||
Neus |
Zwaart. | |
Voorsnuit |
In profiel gezien, lijkt de waarde afgekapt. Het is iets korter dan de schedel. | |
Lippen |
Perfect passend. | |
Kiezen / tanden |
De onderkaak is relatief afgekapt en krachtig, maar niet prominent. Gelede perfecte en regelmatige schaar compleet gebit, goed ontwikkeld en regelmatig. | |
Ogen |
Middelgroot, ovaal en donker bruin. | |
Oren |
Medium formaat, puntig, rechtopstaand. De oorschelp is hard van basis tot top, bedekt met glad haar en mobiel. De lengte moet iets groter dan de breedte aan de basis. |
Hals |
Lang en sterk gespierd met goede bereik. |
Lichaam |
||
Bovenlijn |
Rug recht, goed gespierd. | |
Lendenpartij |
Kort en sterk. | |
Croupe |
Breed en licht hellend. | |
Borst |
Lang en diep. Gezien vanaf de voorzijde, de borst is ovaal, elliptisch profiel. Ze zakt twee vijfde van de lengte van de voorpoot (elleboog tot de grond), en het profiel te bekijken, het laagste punt is net achter de elleboog. Het borstbeen is zichtbaar maar niet overdreven uitgesproken. | |
Ribben |
Ribben goed gewelfd. | |
Onderlijn en buik |
De buik is licht opgetrokken. |
Staart |
We komen twee soorten staart: lange staart of nature korte staart waarvan de grootte kan variëren. In beide gevallen, dragen allemaal variaties zijn aanvaardbaar, omdat er geen informatie over dit punt. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
Ze hebben een goede bone. | |
Schouders |
Lang en hoek van 45 ° met de horizontaal. | |
Opperarm |
Iets korter dan de schouder, vormt een duidelijke hoek mee. De arm wordt tegen de kust, maar echter zeer mobiel. | |
Onderarm |
In vooraanzicht, licht gebogen, net genoeg voor hen vrij in het onderste deel van de borstkas spelen. | |
Voormiddenvoet |
Elastisch. |
Achterhand |
||
Algemeen |
Ze hebben een goede bone. Van achteren gezien, de achterbenen zijn parallel. | |
Dijbeen |
Breed en sterk gespierd. | |
Onderbeen |
De lengte van het been is iets groter dan de afstand van de bodem schacht. | |
Knie |
Goed gehoekt. | |
Achtermiddenvoet |
Gemiddelde lengte. | |
Spronggewricht |
Goed gehoekt. |
Voeten |
Middelgrote, kort, ovaal, recht naar voren, strak, met een sterke pads en goed knokkels. |
Gangwerk |
Mooi, met goede amplitude en pols. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
De vacht is van gemiddelde lengte, hard, dicht en liegen. De ondervacht is zacht en dicht. Het haar is kort op het hoofd en de voorzijde van de benen, kan het iets langer op de hals, borst en het achterste deel van de leden. | |
Haarkleur |
Grijs, grijsachtig bruin, grijsachtig geel, roodachtig of roodachtig geel. Lichter haar in dezelfde kleurtinten hierboven vermeld, is te zien op de snuit, keel, borst, buik, billen, voeten en hakken. Donkere haren zijn zichtbaar op de rug, nek en zijkanten van het lichaam. Lichtere aftekeningen op de schouders, genaamd "merken harnas", en wangen worden gezocht. Wit is in kleine hoeveelheden als een smalle lijst, een plek op de nek of een lichte kraag aanvaardbaar. De witte aftekeningen zijn toegestaan op voor-en achterpoten en de borst, maar witte 'sokken' zijn niet aan het bovenbeen. |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
33 cm voor reuen en 31 cm voor de teven. De tolerantie van 2 cm boven of onder deze hoogte bij de schoft. | |
Defecten |
• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
General defecten |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Zware defecten |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
-
Dernière mise à jourjeudi 29 décembre 2022 17:31
-
Page vue 355 fois