Petit chien courant suisse
![]() |
Petit chien courant suisse
|
||||
Origine |
Suisse | ||||
Traduction |
Dr. J.-M. Paschoud et Prof. R.Triquet Revu par Skrivanek Belgium Langue faisant foi : (DE) |
||||
Groupe |
Groupe 6 Chiens courants, chiens de recherche au sang et races apparentées | ||||
Section |
Section 1.3 Chiens courants de petite taille | ||||
Epreuve |
Avec épreuve de travail | ||||
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI |
vendredi 27 août 1954 | ||||
Date de publication du standard officiel en vigueur |
mardi 13 octobre 2015 | ||||
Date de la dernière mise à jour |
vendredi 08 juillet 2016 | ||||
In English, this breed is said |
![]() |
Small Swiss Hound | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schweizer Niederlaufhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Sabueso suizo pequeño | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Schwyzer Niederlaufhund |
Utilisation |
Chien de chasse dans toute l’acception du terme : il quête et lance avec détermination, chasse d’une manière indépendante en donnant de la voix et pratique aussi avec succès la recherche au sang. |
Bref aperçu historique |
Au début de ce siècle, le système de chasses gardées fut progressivement introduit dans plusieurs cantons suisses. Dans l’idée que les chiens courants suisses de taille moyenne unanimement appréciés seraient trop rapides dans ces chasses gardées, on décida de les remplacer par une nouvelle race de chiens courants plus petits. Créée par sélection d’élevage méthodique et par des croisements appropriés, cette nouvelle race, les petits chiens courants suisses, cumule les qualités suivantes: de taille relativement basse, sa robe reproduit les quatre variétés de couleur attrayantes des chiens courants suisses ; il piste en donnant de la voix d’un ton sonore et harmonieux; il est passionné pour quêter, lancer et poursuivre au flair; il pratique également la recherche au sang. Le club suisse du petit chien courant, qui portait lors de sa création le nom de club suisse du basset, a été fondé le 1er juin 1905. |
Aspect général |
De type « chien courant », il s’agit d’une réduction du chien courant suisse à une hauteur de garrot de 35 à 43 cm pour les mâles et de 33-40 cm pour les femelles. Inscrit dans un rectangle, de longueur moyenne, il est puissant dans sa construction. Tête de dimension moyenne, sèche, noble, d’expression gentille et attentive, coiffée de très longues oreilles tombantes, bien plissées et attachées bas. Cage thoracique modérément large, mais bien descendue et bien spacieuse pour loger le cœur et les poumons. Membres secs et robustes. Portée tombante, la queue se relève légèrement quand le chien est en action. |
Comportement / caractère |
Petit chien courant leste, agile et endurant, très fin de nez et passionné pour la chasse. Il quête, lance et suit la voie avec assurance en donnant de la voix sur un ton sonore et harmonieux. Il piste et débusque avec une grande assurance même dans les terrains difficiles. Le petit chien courant suisse est aussi parfaitement adapté pour la recherche au sang. De nature aimable et d’un tempérament calme à vif, il n’est pas peureux et jamais agressif. |
Tête |
||
Région crânienne |
||
Tête |
Noble et sèche. Vue de devant plutôt allongée et étroite, elle ne s’élargit que progressivement à la hauteur des joues. | |
Crâne |
Légèrement bombé, sans plis sur le front et sans sillon frontal. La distance entre la protubérance occipitale et le stop est à peu près égale à celle du stop à l’extrémité de la truffe. Axes du crâne et du museau autant que possible en ligne droite et parallèles. | |
Stop |
Dépression crânio-faciale modérément accusée. |
Région faciale |
||
Truffe |
Foncée. Les narines sont largement ouvertes. | |
Museau |
Puissant, assez long et modérément haut, jamais pointu. | |
Lèvres |
Lèvre supérieure modérément tombante formant un léger arrondi antérieur, jamais en pointe. Commissure labiale jointive. | |
Chanfrein |
De préférence droit ou très légèrement convexe (busqué), plutôt étroit. | |
Mâchoires et dents |
Denture robuste, régulière et complète avec un articulé en ciseaux, la face postérieure des incisives supérieures étant en contact étroit avec la face antérieure des incisives inférieures. Les dents sont implantées bien d’équerre par rapport aux puissantes mâchoires. Articulé en pince admis. L’absence de PM1 ou/et M3 n’est pas prise en considération. |
|
Joues |
Peu marquées. | |
Yeux |
Foncés, purs, de forme légèrement ovale ; expression aimable ; ils ne sont ni saillants ni enfoncés dans les orbites. Ouverture palpébrale bien adaptée, les paupières épousant correctement la forme du globe oculaire. Le bord des paupières est bien pigmenté. | |
Oreilles |
Attachées bas et plutôt en arrière, pas plus haut que la ligne des yeux, elles sont étroites à leur base; si on les étire, elles doivent être d’une longueur suffisante pour atteindre au moins le bout de la truffe. Elles sont plissées avec élégance et portées tombantes bien accolées à la tête. De texture fine, elles sont recouvertes d’un poil fin. La conque n’est pas proéminente. |
Cou |
Modérément long, léger et élégant, mais bien musclé. La peau de la gorge est lâche, mais le fanon n’est pas recherché. |
Corps |
||
Ligne du dessus |
Harmonieuse, elle va de l’attache du cou à la croupe qui est doucement inclinée. | |
Dos |
Droit, ferme, de longueur moyenne. La région lombaire est large, puissante et souple. | |
Rein |
Large, puissant et souple. | |
Croupe |
Doucement inclinée vers la naissance de la queue ; les crêtes iliaques ne devraient pas être visibles. | |
Poitrine |
Large et bien descendue, elle atteint au moins la pointe du coude. La pointe du sternum est visible, mais pas vraiment proéminente. La cage thoracique va loin en arrière. | |
Côtes |
Les côtes sont longues, modérément cintrées. | |
Flanc |
Modérément pleins. | |
Ligne du dessous |
Légèrement remontée vers l’arrière-main. |
Queue |
Attachée bas dans le prolongement harmonieux de la croupe, de longueur moyenne, elle atteint au moins le jarret; bien garnie de poils, mais sans panache, elle va en s’amenuisant avec élégance vers son extrémité. Portée basse et sans crochet au repos et aux allures lentes, elle se relève quand le chien est excité ou en action, mais elle n’est jamais recourbée sur le dos. |
Membres |
Membres antérieurs |
||
Généralités |
Pourvus de muscles puissants, ils ne donnent cependant pas une impression de lourdeur. Vus de faces, les antérieurs sont secs, parfaitement droits et d’aplomb, dotés d’une bonne ossature. Les pieds, fermes, sont dirigés droit vers l’avant. | |
Epaules |
Puissamment musclées. Les omoplates, parfaitement appliquées à la paroi thoracique, sont relativement longues et bien obliques. L’articulation scapulo-humérale est proche de 90°. | |
Bras |
A peu près aussi long que l’omoplate, en position oblique. | |
Coudes |
Naturellement bien placés contre les côtes. | |
Avant-bras |
Robustes, secs, parfaitement droits, un peu plus courts que le bras. | |
Carpe |
Robustes. | |
Métacarpe |
Courts. Vus de devant en position verticale, jamais déviés en dehors. Vus de profil: jamais parfaitement verticaux, mais légèrement fléchis par rapport au sol. Des métacarpes affaissés constituent un défaut. | |
Pieds antérieurs |
Fermes, de forme arrondie, avec doigts serrés, courts et bien cambrés ; coussinets rugueux et durs ; ongles solides ; espaces interdigitaux garnis de poils fins. |
Membres postérieurs |
||
Généralités |
Pourvus de muscles puissants, ils sont bien proportionnés par rapport aux membres antérieurs. Bonnes angulations des articulations du grasset et du jarret. Membres postérieurs parallèles, ni serrés ni ouverts. En position naturelle du chien, les membres postérieurs sont légèrement placés vers l’arrière. L’ossature est un peu moins puissante que celle de l’avant-main. | |
Cuisses |
De bonne longueur, fortes, bien musclées. | |
Grassets |
Bonne angulation ; tourné ni en dedans ni en dehors. | |
Jambes |
Relativement longues, en position oblique. Ossature un peu moins puissante qu’à l’avant-main. | |
Jarret |
Robustes, bien coudés, descendant bas. | |
Métatarse |
Courts, vus de derrière d’aplomb et parallèles. | |
Pieds postérieurs |
Assez ronds, fermes ; avec doigts serrés et courts ; coussinets rugueux et durs ; ongles solides ; espaces interdigitaux garnis de poil fin ; pas d’ergots, sauf dans les pays où l’ablation des ergots est interdite par la loi. |
Allures |
Trot ou galop, tous deux de grande amplitude. Au trot le mouvement doit être coulant avec une bonne impulsion, de longues enjambées des membres antérieurs et une poussée puissante des membres postérieurs. Les membres se déplacent en lignes droites et parallèles. Action des antérieurs : Ne doit ni serrer ni faucher; pieds ni panards ni cagneux. Action des postérieurs : Pratiquement parallèle avec poussée remarquable; membres ni trop serrés ni trop ouverts, ni en jarret de vache ni en tonneau. |
Peau |
Bien adhérente et tendue, exempte de plis. |
Robe |
||
Qualité du poil |
• Poil lisse : Court, lisse, bien couché, plus fin sur la tête et les oreilles. • Poil dur : Dur au toucher, flexible, bien couché ; peu de sous-poil ; avec barbe faiblement développée. • Poil double : Poil de couverture très dense, droit, bien couché, court aux pieds et dans les espaces interdigitaux, sous-poil dense. |
|
Couleur du poil |
Les robes suivantes sont admises : Blanc et noir avec des marques feu (Petit chien courant bernois) Noir avec des marques feu (Petit chien courant du Jura) Bleue avec des plaques noires (Petit chien courant Lucernois) Blanc avec des plaques de couleur rouge-orange (Petit chien courant de Suisse) ainsi que tous les mélanges issus de ces couleurs. |
Taille et poids |
||
Hauteur au garrot |
Mâles : 35 à 43 cm, Femelles : 33 à 40 cm. Tolérance : +/- 2 cm. |
|
Défauts |
• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel. • Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité. |
Défauts généraux |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Défauts de couleur et de marques : ![]() ![]() |
Défauts entrainant l’exclusion |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Taille : ![]() ![]() |
NB : |
• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié. • Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires. • Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum. • Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction. |
Bibliographie |
http://www.fci.be/ |
English
![]() |
Small Swiss Hound
|
||||
Origin |
Switzerland | ||||
Translation |
Christina Bailey Original version: (DE) |
||||
Group |
Group 6 Scenthounds and related breeds | ||||
Section |
Section 1.3 Small-sized Hounds | ||||
Working |
With working trial | ||||
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI |
Friday 27 August 1954 | ||||
Date of publication of the official valid standard |
Tuesday 13 October 2015 | ||||
Date of the last update |
Tuesday 13 October 2015 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Petit chien courant suisse | |||
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar |
![]() |
Schweizer Niederlaufhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Sabueso suizo pequeño | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Schwyzer Niederlaufhund |
Usage |
Scenthound hunting the game by giving tongue. He hunts on his own. He searches and drives the game with great determination, even on difficult terrain. He also excels in tracking wounded game. |
Brief historical summary |
At the turn of the century, the system of shoots (hunting grounds) was introduced into several Swiss Cantons. As the opinion was that the generally popular medium-sized Swiss Hounds (Schweizer Laufhunde) were too fast for enclosed shoots, it was decided to replace them with smaller short-legged scenthounds. The new smaller breed, bred through planned selection of stock and suitable crossing, was called “Niederlaufhund (“short-legged Scenthound”). It distinguished itself by the following qualities : relatively low on leg, with attractive coat colours similar to those of the medium-sized Swiss Hounds (Schweizer Laufhunde), with a melodious cry when hunting and searching and with a very passionate determaination to find game and to do track work. The Schweizer Niederlaufhund Club, first known by the name “Schweizerischer Dachsbracken Club”, was founded on June 1st 1905. |
General appearance |
“Swiss Hound” type, smaller in proportion than the Schweizer Laufhund, with height at withers from 35-43 cm for dogs and 33-40 cm for bitches; rectangular in shape, moderately long, well built. Medium-sized, clean, noble head with friendly alert facial expression. Leathers very long, set on low and carried folded. Chest and ribcage broad and deep, giving plenty of heart and lung room. Limbs lean and robust. When moving slowly, the tail is carried hanging down; in action it is curved slightly upwards. |
Behaviour / temperament |
Passionate small Scenthound, with excellent nose, deft, untiring and keen scenthound with excellent nose. Steady on the trail and hunting with melodious cry. He reliably searches and drives the game with great determination, even on difficult terrain. He also excels in tracking wounded game. Friendly character, not nervous and never aggressive. Temperament calm to lively. |
Head |
||
Cranial region |
||
Head |
Noble, clean. Seen from front, rather long and slender, gradually getting broader towards the cheeks. | |
Skull |
Lightly arched, no wrinkle or furrow on forehead. Occiput only slightly prominent. Line from occiput to stop of approximately same length and as nearly parallel as possible to the line from stop to nose. | |
Stop |
Moderately developed. |
Facial region |
||
Nose |
Truffle dark. Nostrils wide open. | |
Muzzle |
Strong, fairly long, medium depth, never pointed. Bridge of nose preferably straight or very slightly convex, rather slender. | |
Lips |
Upper flews moderately overlapping, lightly rounded off in front, never pointed. Corner of mouth not visible. | |
Jaws and teeth |
Very strong, regular and complete scissor bite, the upper row of incisors closely overlapping the lower incisors and teeth set square to the strong jaws. Pincer bite allowed. Absence of two premolars ( PM1 or PM2) tolerated. Absence of M3 (molars 3) not taken in consideration. | |
Cheeks |
Only slightly developed. | |
Eyes |
Dark, clear, slightly oval, friendly in expression. Neither deep set nor protruding. Lid aperture taut with close fitting lids. Lid rims well pigmented. | |
Ears |
Set on low, not above eye level, and attached narrow; reaching in length at least to tip of nose. Nicely folded, pendulous and close to cheeks; supple, with fine hair. Auricle not protruding. |
Neck |
Moderately long, light and elegant, yet well muscled. Skin of throat may be loose, but dewlap not desirable. |
Body |
||
Topline |
Harmonious from set-on of neck to the gently sloping croup. | |
Back |
Straight, firm, medium length. | |
Loin |
Broad, strong and supple. | |
Croup |
Sloping gently towards the tail. Hip bones should not be visible . | |
Chest |
Broad and deep, reaching at least to the elbows. Point of sternum visible, but not too prominent. Ribs long, moderately rounded. Ribcage reaching well back. | |
Underline and belly |
Belly line slightly tucked up towards hindquarters. Flanks moderately filled in. |
Tail |
Set on low in harmonious continuation of croup. Medium length, reaching at least to the hock joint, ending in an elegant point. Well covered with hair, but without plume. In relaxed situations and movement it is carried hanging down with barely any curve. In action and when agitated it is carried slightly upwards, never tilted over the back. |
Limbs |
Forequarters |
||
Generality |
Strongly muscled, but not giving a heavy appearance. Seen from the front, forelegs rather lean, straight and vertically placed, with strong bone. Tight feet pointing straight forward. | |
Shoulders |
Strongly muscled. Shoulder blade relatively long and well laid back, flat and firmly attached to the ribcage. The shoulderblade-upper arm joint is almost 90 degrees. | |
Upper arm |
About same length as shoulder blade, sloping. | |
Elbows |
Naturally placed against the body. | |
Forearm |
Strong, lean, quite straight, barely shorter than upper arm. | |
Carpal |
Strong. | |
Pastern |
Short. Seen from front in vertical line of the forearm, never turned outwards. Seen from side never quite upright, but slightly oblique to the ground. | |
Forefeet |
Roundish, firm. Toes short, tight and well knuckled. Pads rough and hard. Strong nails. Fine hair between toes. |
Hindquarters |
||
Generality |
Very muscular, in good proportion to forequarters. Stifle and hock joints well angulated. Hindlegs parallel, standing neither close nor too wide apart. In natural stance they should be placed slightly backwards. Bone of hindquarters slightly less strong than in forequarters. | |
Upper thigh |
Of good length and width, strong, well muscled. | |
Lower thigh |
Relatively long, sloping. | |
Stifle |
Well bent, neither turned in nor out. | |
Metatarsus |
Short. Seen from behind straight and parallel. | |
Hock |
Strong, well angulated, set low. | |
Hind feet |
Fairly round, firm. Short, tight toes. Pads rough and hard. Strong nails. Fine hair between toes. No dewclaws, except in those countries where their removal is prohibited by law. |
Gait and movement |
Preferred natural gait : ground covering trot or gallop. Movement when trotting should be free and easy, striding out well in front and with good strong drive behind. Legs move along straight parallel lines. Front action: Neither moving close nor paddling; neither toeing in nor out. Hind action : Practically parallel with definite drive, neither too close nor too wide. Neither cow-hocked nor bow-legged. |
Skin |
Well fitting and taut, no folds. |
Coat |
||
Hair |
Smooth coat : Short, smooth, close fitting, finer on head and leathers. Rough coat : Harsh, elastic, close fitting, barely any undercoat, with slight beard. Double coat : Top coat very dense, straight, close fitting, short on feet and toes, dense undercoat. |
|
Colour |
Allowed are all types of coloursas follows : White and black with tan markings (Small Bernese Hound) Black with tan markings (Small Jura Hound) Blue speckled with black mantle (Small Lucerne Hound) White with orange-red mantle (Small Schwyz Hound) as well as all mixed colours of those. |
Size and weight |
||
Height at withers |
Dogs 35 – 43 cm, bitches 33 – 40 cm. Tolerance +/- 2 cm. | |
Faults |
• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work. • Faults listed should be in degree of seriousness. |
General faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Faults of colour and markings : ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifying faults |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified. • The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying. • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum. • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding. |
Bibliography |
http://www.fci.be/ |
Deutsch
![]() |
Schweizer Niederlaufhund
|
||||
Ursprung |
Schweiz | ||||
Gruppe |
Gruppe 6 Laufhunde, Schweisshunde und verwandte Rassen | ||||
Sektion |
Sektion 1.3 Kleine Laufhunde | ||||
Arbeitsprüfung |
Mit Arbeitsprüfung | ||||
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI |
Freitag 27 August 1954 | ||||
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards |
Dienstag 13 Oktober 2015 | ||||
Datum der letzten Aktualisierung |
Dienstag 13 Oktober 2015 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Petit chien courant suisse | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Small Swiss Hound | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Sabueso suizo pequeño | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Schwyzer Niederlaufhund |
Verwendung |
Brackenschlag, welcher spur- und fährtenlaut das entsprechende Wild verfolgt und jagt. Er jagt selbständig. Er sucht und sticht mit grosser Sicherheit auch in schwierigem Gelände. Der Schweizerische Niederlaufhund eignet sich auch vorzüglich für die Schweissarbeit. |
Kurzer geschichtlicher abriss |
Um die Jahrhundert-wende wurde in einigen Kantonen der Schweiz das System der Revierjagd eingeführt. Da man der Ansicht war, die allseits beliebten, mittelgrossen Schweizer Laufhunde seien im Revier zu schnell, beschloss man, diese durch kleinere niederläufige Laufhunde zu ersetzen. Die durch planmässige Zuchtauslese und geeignete Kreuzungen zielgerecht gezüchtete neue kleinere Rasse wurde „Niederlaufhund“ genannt und zeichnet sich durch folgende Eigenschaften aus : Relativ niedrig in der Risthöhe, den Schweizer Laufhunden ähnlich attraktiv gefärbtes Haarkleid, wohlklingender Spur- und Fährtenlaut und sehr passionierter Finderwillen zum Brackieren und für die Schweissarbeit. Der Schweizerische Niederlaufhund-Club (SNLC) wurde am 1.Juni 1905, zuerst unter dem Namen Schweizerischer Dachsbracken-Club, gegründet. |
Allgemeines erscheinungsbild |
„Laufhund“-Typ, im verkleinerten Massstab des Schweizer Laufhundes, mit einer Widerristhöhe von 35 – 43 cm für Rüden und von 33 – 40 cm für Hündinnen, im Format rechteckig, mässig lang, kräftig gebaut. Mittelgrosser, trockener, edler Kopf mit freundlich-aufmerksamem Gesichtsausdruck. Behang lang, tief angesetzt und schön gefaltet. Brust- und Rippenkorb mässig breit und tief, viel Raum für Herz und Lunge bietend. Gliedmassen trocken und robust. In ruhiger Gangart wird die Rute hängend getragen, in Aktion leicht nach aufwärts gebogen. |
Verhalten / charakter (wesen) |
Feinnasiger, flinker, ausdauernder, passionierter kleiner Laufhund, der die Fährte sicher hält und mit wohlklingender Laute anhaltend jagt. Er sucht und sticht mit grosser Sicherheit auch in schwierigem Gelände. Der Schweizer Niederlaufhund eignet sich auch vorzüglich für die Schweissarbeit. Im Wesen freundlich, nicht ängstlich oder aggressiv. Im Temperament ruhig bis lebhaft. |
Kopf |
||
Oberkopf |
||
Kopf |
Edel, trocken. Von vorn gesehen eher lang und schlank, verbreitert sich langsam zur Backenpartie. | |
Schädel |
Leicht gewölbt, keine Stirnfalten, keine Stirnfurche. Hinterhauptstachel wenig hervortretend. Linie vom Hinterhauptstachel zum Stop etwa gleich lang und auf möglichst paralleler Ebene wie Linie vom Stop bis zur Nase. | |
Stop |
Stirnabsatz mässig ausgebildet. |
Facial region |
||
Nasenschwamm |
Trüffel dunkel, Nasenlöcher weit geöffnet. | |
Fang |
Kräftig, ziemlich lang und mitteltief, nie spitz. Nasenrücken vorzugsweise gerade oder ganz leicht gewölbt, eher schmal. | |
Lefzen |
Obere Lefzen mässig überfallend, vorn leicht abgerundet, nie spitz. Lefzenwinkel geschlossen. | |
Kiefer / Zähne |
Sehr kräftiges, regelmässiges und vollständiges Scherengebiss, wobei die obere Schneidezahnreihe ohne Zwischenraum über die untere greift und die Zähne senkrecht im kräftigen Kiefer stehen. Zangengebiss zulässig. Fehlende PM1 oder PM2 sind toleriert. Fehlende M3 werden nicht berücksichtigt. | |
Wangen |
Wenig ausgebildet. | |
Augen |
Dunkel, klar, leicht oval, freundlich im Ausdruck. Weder tiefliegend noch hervortretend. Lidspalte straff mit enganliegenden Lidern. Lidränder gut pigmentiert. | |
Ohren |
Nicht über der Augenlinie, tief und schmal angesetzt; in der Länge mindestens bis zur Nasenspitze reichend; schön gefaltet und anliegend herabfallend getragen; von feiner Beschaffenheit und fein behaart. Ohrmuschel nicht vorstehend. |
Hals |
Mässig lang, leicht und elegant, jedoch gut bemuskelt. Kehlhaut locker, Wamme jedoch nicht erwünscht. |
Körper |
||
Obere Profillinie |
Harmonisch vom Halsansatz bis zur sanft abfallenden Kruppe verlaufend. | |
Rücken |
Gerade, fest, mittellang. | |
Lenden |
Lendenpartie breit und kräftig, biegsam. | |
Kruppe |
Zur Rute hin sanft abfallend. Die Hüfthöcker sollten nicht sichtbar sein. | |
Brust |
Breit und tief, mindestens bis zum Ellenbogen reichend. Brustbeinspitze sichtbar, aber nicht extrem vorstehend. Rippen lang, mässig gerundet. Rippenkorb weit nach hinten reichend. | |
Untere Profillinie und Bauch |
Bauchlinie zur Hinterhand leicht aufgezogen. Flanken mässig ausgefüllt. |
Rute |
In harmonischer Fortsetzung der Kruppe angesetzt; von mittlerer Länge, mindestens bis zum Sprunggelenk reichend; in eleganter Spitze endend; gut behaart, ohne Fahne. In ruhiger Situation und Gangart hängend und ohne wesentliche Biegung getragen, in Aktion und Affekt leicht nach oben getragen, nie über den Rücken gekippt. |
Gliedmassen |
Vorderhand |
||
Allgemeines |
Kräftig bemuskelt, jedoch nicht schwer wirkend. Von vorn gesehen trockene, ganz gerade, senkrechte Vorderläufe von guter Knochenstärke, mit festen, gerade nach vorn gerichteten Pfoten. | |
Schultern |
Kräftig bemuskelt. Schulterblätter relativ lang, gut schräg gelagert, flach anliegend und straff mit dem Brustkorb verbunden. Das Schulterblatt-Oberarmgelenk ist nahezu rechtwinklig. | |
Oberarm |
Etwa gleich lang wie das Schulterblatt, schräg gelagert. | |
Ellenbogen |
Natürlich der Körperseite angelegt. | |
Unterarm |
Kräftig, trocken, ganz gerade, geringfügig kürzer als der Oberarm. | |
Vorderfusswurzelgelenk |
Kräftig. | |
Vordermittelfuss |
Kurz. Von vorn gesehen senkrecht gestellt, nie ausgedreht. Seitlich gesehen nie ganz gerade, sondern leicht schräg zum Boden gestellt. | |
Vorderpfoten |
Rundlich, fest. Zehen kurz, gut gewölbt, eng aneinanderliegend. Ballen rauh und hart. Solide Krallen. Feine Behaarung zwischen den Zehen. |
Hinterhand |
||
Allgemeines |
Kräftig bemuskelt, in guter Proportion zur Vorderhand. Knie- und Sprunggelenke gut gewinkelt. Hinterläufe parallel, weder eng noch zu weit auseinander gestellt. In natürlicher Stellung des Hundes sollen sie leicht rückwärts gestellt sein. Knochen etwas weniger kräftig als bei der Vorderhand. | |
Oberschenkel |
Von guter Länge und Breite, kräftig, gut bemuskelt. | |
Unterschenkel |
Verhältnismässig lang, schräg gestellt. | |
Knie |
Gut gewinkelt, weder nach einwärts noch nach auswärts gedreht. | |
Hintermittelfuss |
Kurz; von hinten gesehen gerade und parallel gestellt. | |
Sprunggelenk |
Kräftig, gut gewinkelt, tief angesetzt. | |
Hinterpfoten |
Ziemlich rund, fest; kurze, eng aneinanderliegende Zehenglieder. Ballen rauh und hart. Solide Krallen. Feine Behaarung zwischen den Zehen. Keine Afterkrallen, ausser in den Ländern, in welchen die operative Entfernung der Afterkrallen gesetzlich verboten ist. |
Gangwerk |
Bevorzugte natürliche Gangart: Trab oder Galopp, raumgreifend. Der Bewegungsablauf im Trab soll fliessend und schwungvoll sein, mit gutem Ausgreifen der Vorderläufe und kräftigem Schub. Geradlinige parallele Führung der Läufe. Aktion vorne : Weder bodeneng noch paddelnd, weder zeheneng noch zehenweit. Aktion hinten : Praktisch parallel, mit deutlichem Schub, weder zu eng noch zu weit, weder kuhhessig noch fassbeinig. |
Haut |
Gut anliegend und straff, keine Falten. |
Coat |
||
Haar |
• Glatthaar : Kurz, glatt, dicht anliegend, feiner an Kopf und Behang. • Rauhhaar : Hart, elastisch, anliegend; wenig Unterwolle; mit leichtem Bart. • Stockhaar : Deckhaar sehr dicht, gerade, fest anliegend, an Pfoten und Zehen kurz, dichte Unterwolle. |
|
Farbe |
Zugelassen sind folgende Farbschläge : Weiss und schwarz mit lohfarbenen Abzeichen (Berner Niederlaufhund) Schwarz mit lohfarbenen Abzeichen (Jura Niederlaufhund) Blauschimmel mit schwarzen Platten (Luzerner Niederlaufhund) Weiss mit orange-roten Platten (Schwyzer Niederlaufhund) sowie alle Mischfarben davon. |
Grösse und gewicht |
||
Widerristhöhe |
Rüden 35 – 43 cm, Hündinnen 33 – 40 cm. Toleranz +/- 2 cm. | |
Fehler |
• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen. • Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden. |
Allgemeine Fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Disqualifizierende fehler |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden. • Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend. • Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden. • Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
Español
![]() |
Sabueso suizo pequeño
|
||||
Origen |
Suiza | ||||
Traducción |
Sra. Brígida Nestler Supervisión Técnica : Sr. Miguel Ángel Martínez |
||||
Grupo |
Grupo 6 Perros tipo sabueso, perros de rastro (exceptuando lebreles y razas semejantes) | ||||
Sección |
Sección 1.3 Perros tipo sabueso de talla pequeña | ||||
Prueba de trabajo |
Con prueba de trabajo | ||||
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI |
viernes 27 agosto 1954 | ||||
Fecha de publicación del estándar oficial válido |
martes 13 octubre 2015 | ||||
Fecha de la última actualización |
lunes 19 octubre 2015 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Petit chien courant suisse | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Small Swiss Hound | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schweizer Niederlaufhund | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Schwyzer Niederlaufhund |
Utilizacion |
Es un perro de cacería en el sentido estricto de la palabra. Es un cazador independiente por la caza con ladrido ; busca y acorrala a su presa con gran seguridad aún en terrenos difíciles. El Pequeño Sabueso Suizo se utiliza también para sangrar al animal herido. |
Breve resumen historico |
Alrededor del fin del siglo pasado, se introdujó en algunos cantones de Suiza el sistema de cacería forestal por zonas. Se pensaba que los sabuesos suizos de tamaño mediano siempre muy apreciados eran demasiado rápidos para el distrito de cacería, razón por la cual decidieron sustituirlos por perros tipo sabueso pequeños. La nueva raza pequeña surgió por medio de una selección planificada y con cruzamientos adecuados hasta obtener sistemáticamente el llamado « Niederlaufhund », el cual posee las siguientes características : es relativamente bajo en la altura de la cruz, parecido al sabueso suizo en su pelaje de color atractivo, posee un ladrido armonioso de sabueso, tiene una voluntad apasionada para la búsqueda, en el rastreo y en el trabajo de sangrado del animal herido. El Club del sabueso suizo pequeño, conocido en el principio con el nombre de Club de los “Schweizerische Dachsbracken”, fue fundado el 1° de junio de 1905. |
Aspecto general |
Perro tipo sabueso (Laufhund), en proporción más pequeño que el sabueso suizo con una altura de la cruz de 35-43 cm para los machos y de 33-40 cm para las hembras; su forma corporal es rectangular, moderadamente larga, y de conformación fuerte. Cabeza de tamaño mediano, delgada, elegante, con expresión facial amigable y atenta. Sus orejas son muy largas, de inserción baja, y las lleva dobladas. Pecho y arco costal moderadamente amplios y altos que proporcionan mucho espacio al corazón y pulmones. Extremidades delgadas y fuertes. Al caminar tranquilo lleva la cola colgada, en actividad la dobla ligeramente hacia arriba. |
Temperamento / comportamiento |
De olfato fino, es ágil y resistente ; perro de caza pequeño, apasionado, que mantiene seguro el rastro y caza con ladrido armonioso persistente. Busca y detecta con gran certeza, incluso en terrenos difíciles. El Sabueso Suizo Pequeño también es ideal para el trabajo de rastro con sangre. Es de naturaleza amable, ni temoroso ni agresivo. Su temperemento es tranquilo, pero vivaz. |
Cabeza |
||
Region craneal |
||
Cabeza |
Delgada, elegante. Vista de frente es larga y estrecha y se amplia lentamente hacia las mejillas. | |
Cráneo |
Ligeramente convexo, sin arrugas en el frente, sin surco frontal. Cresta occipital poco prominente. La línea que va de la cresta occipital al stop es casi igual de larga y forma una línea paralela con la línea que va del stop a la trufa. | |
Depresión naso-frontal (stop) |
Moderadamente marcada. |
Facial region |
||
Trufa |
Es oscura con ventanas bien abiertas. | |
Hocico |
Poderoso, bastante largo y medianamente profundo, nuca puntiagudo. La caña nasal preferentemente recta o ligeramente convexa, más bien estrecha. | |
Belfos |
Labios superiores un poco colgantes y con bordes redondeados en su parte anterior, nunca puntiagudos. Comisura labial cerrada. | |
Mandíbulas / Dientes |
Mordida de tijera muy fuerte, regular y completa, es decir que los incisivos superiores se superponen a los inferiores sin dejar espacio entre ellos. Los dientes son implantados en posición vertical en el maxilar poderoso. Se permite la mordida en pinza. Se tolera la falta de dos PM1 ó PM2 (premolares 1 ó 2 ). La falta de PM1 y/o M3 (molares 3) no es tomada en cuenta. | |
Mejillas |
Poco desarrolladas. | |
Ojos |
Oscuros, límpios, de forma ligeramente ovalada; expresión amable. No deben estar hundidos ni saltones. La hendidura de los párpados es rígida con párpados bien adherentes. Bordes de los párpados con buena pigmentación. | |
Orejas |
Inserción baja, estrecha y un poco hacia atrás, no más alta que la línea de los ojos. En su longitud alcanzan por lo menos hasta la punta de la trufa ; las lleva bien dobladas y cuelgan pegadas a las mejillas ; su textura es suave y son cubiertas de pelo fino. El pabellón auricular no sobresale. |
Cuello |
Moderadamente largo, ligero y elegante, pero con buena musculatura. La piel de la garganta es floja, pero una papada notable no es deseada. |
Cuerpo |
||
Línea superior |
Armónica, desciende ligeramente desde la inserción del cuello hasta la grupa. | |
Espalda |
Recta, firme, moderadamente larga. | |
Lomo |
Amplio y fuerte, flexible. | |
Grupa |
Desciende suavemente hacia la inserción de la cola; las caderas no deben ser visibles. | |
Pecho |
Ancho y alto, alcanzando hasta la altura de los codos; la punta del esternón es visible, pero no demasiado prominente. Las costillas son largas y moderadamente redondeadas. El arco costal se extiende bien hacia atrás. | |
Línea inferior |
La línea del vientre está levantada ligeramente hacia las extremidades posteriores. Los flancos están moderadamente llenos. |
Cola |
De inserción baja en continuación armónica con la grupa ; de longitud mediana, alcanzando por lo menos hasta el corvejón ; con bastante pelo ; termina en una punta elegante, sin plumas. En reposo y al caminar la lleva colgando sin flexión notable. Cuando está en actividad o emocionado la lleva ligeramente levantada, pero nunca volteada sobre la espalda. |
Extremidades |
Miembros anteriores |
||
Generalidad |
Su musculatura es fuerte, pero no da la impresión de ser pesada. Vistos de frente los miembros anteriores son delgados, muy rectos y verticales con buenos huesos y pies sólidos, dirigidos hacia adelante. | |
Hombro |
Su musculatura es fuerte ; los omóplatos son planos y pegados, relativamente largos y colocados en forma oblicua ; el ángulo de la articulación del hombro es de aproximadamente 90°. | |
Brazo |
Casi tan largo como los omóplatos, colocado en posición oblicua. | |
Codo |
Pegados con naturalidad contra el costado. | |
Antebrazo |
Fuerte, delgado, muy recto, un poco más corto que los brazos. | |
Carpo |
Articulación cubito-carpiana fuerte. | |
Metacarpo |
Corto ; visto de frente, su posición es vertical, nunca desviada ; visto de lado nunca debe ser totalmente recto, sino ligeramente inclinado en relación al suelo. | |
Pies delanteros |
Redondeados, firmes, compactos. Dedos cortos, bien arqueados. Almohadillas duras y ásperas. Uñas sólidas. Pelaje fino entre los dedos. |
Miembros posteriores |
||
Generalidad |
Poseen una fuerte musculatura, bien proporcionada con respecto a los miembros anteriores. Buenas angulaciones en las articulaciones de la rodilla y del corvejón (tibio-tarsiana). Miembros posteriores paralelos, ni demasiado juntos ni separados. En posición natural deben estar colocados ligeramente hacia atrás. Huesos un poco menos fuertes que los de los miembros anteriores. | |
Muslo |
De buena longitud y anchura, fuerte y bien musculoso. | |
Pierna |
Proporcionalmente larga, con posición inclinada. Los huesos son un poco menos fuertes que los de los miembros anteriores. | |
Rodilla |
Buena angulación ; vuelta ni hacia adentro ni hacia afuera. | |
Metatarso |
Corto, visto desde atrás en posición recta y paralela. | |
Corvejón |
Fuerte, bien angulada, de colocación baja. | |
Pies traseros |
Bastante redondos y firmes ; dedos cerrados y cortos ; almohadillas duras y ásperas. Uñas fuertes. Pelo fino entre los dedos. Sin espolones, excepto en los países en los cuales la amputación no es permitida por la ley. |
Movimiento |
Movimientos naturales preferidos : trote o galope que ambos abarcan mucho terreno. Al trote, el movimiento debe ser libre y dinámico, con largas pisadas de los miembros anteriores y fuerte impulso de los posteriores. Los miembros se desplazan en líneas rectas y paralelas. Acción delantera : Ni estrecha, ni desviada, con los dedos ni muy separados ni cerrados. Acción trasera : Prácticamente paralela, con un impulso notable, ni muy estrecha ni muy amplia, ni en forma de vaca ni de barril. |
Piel |
Bien adherente y tendida, sin arrugas. |
Manto |
||
Pelo |
• Pelo liso : Corto, liso, bien adherente, más fino en la cabeza y las orejas. • Pelo duro : Duro, elástico, bien pegado ; con poca lanilla interna ; la barba está poco desarrollada. • Pelo corto (pelo doble): Pelo exterior muy compacto, lacio, bien pegado, en pies y dedos corto, sub pelo bien tupido. |
|
Color |
Se aceptan las siguientes variedades de color : Blanco y negro con marcas color fuego (Sabueso pequeño de Berna) Negro con marcas color fuego (Sabueso pequeño de Jura) Blanco grisáceo con placas negras (Sabueso pequeño de Lucerna) Blanco con placas naranja – rojizas (Sabueso pequeño de Schwyz) como así también todas las combinados de los mismos. |
Tamaño y peso |
||
Altura a la cruz |
Machos 35 – 43 cm, hembras 33 – 40 cm. Tolerancia : +/- 2 cm. | |
Faltas |
• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional. • Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad. |
Faltas generales |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Falta en el color y en las marcas. ![]() ![]() ![]() ![]() |
Faltas descalificantes: |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Altura a la cruz : ![]() ![]() |
NB : |
• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado. • Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias. • Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto. • Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza. |
Bibliografía |
http://www.fci.be/ |
Nederlands
![]() |
Schwyzer Niederlaufhund
|
||||
Land van oorsprong |
Zwitserland | ||||
Vertaling |
Francis Vandersteen | ||||
Groep |
Groep 6 Scent hounds Onderzoek en aanverwante rassen | ||||
Sectie |
Sectie 1.3 Kleine Honden | ||||
Werkproef |
Met werkproef | ||||
Datum van definitieve erkenning door de FCI |
vrijdag 27 augustus 1954 | ||||
Publicatiedatum van de geldende officiële norm |
dinsdag 13 oktober 2015 | ||||
Datum van de laatste update |
dinsdag 13 oktober 2015 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Petit chien courant suisse | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Small Swiss Hound | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Schweizer Niederlaufhund | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Sabueso suizo pequeño |
Gebruik |
Jachthond in elke zin van het woord: het begint met vastberadenheid en zoektocht, jacht zelfstandig geven van stem en ook succesvolle praktijk onderzoek in het bloed. |
Kort historisch overzicht |
Aan het begin van deze eeuw, werd het systeem conserven geleidelijk ingevoerd in verschillende Zwitserse kantons. Het idee dat de Zwitserse honden van universeel populair medium te snel in het gras zou zijn, werd besloten om deze te vervangen door een nieuw ras van kleinere honden. Gemaakt door systematische veredeling en selectie van geschikte kruisen, dit nieuwe ras, kleine Zwitserse honden, combineert de volgende kenmerken: relatief geringe omvang, jurk reproduceert de vier rassen van aantrekkelijke kleur van de Zwitserse honden, hij bijhouden het geven stem aan een gezonde en harmonieuze toon, hij is gepassioneerd voor bedelen, te lanceren en blijven flair, het is ook praktisch onderzoek in het bloed. De Zwitserse club kleine hond, die was aan het begin namens Zwitserse club basset, werd opgericht op 1 juni 1905. |
Algemeen totaalbeeld |
From "Hond" type, is er een vermindering in de Zwitserse Hond op schofthoogte 35-43 cm voor reuen en 33-40 cm voor teven. Rechthoekig van vorm, gemiddelde lengte, het is krachtig in de bouw. Hoofd van middelmatige grootte, droge, nobel, vriendelijk en attent meningsuiting, het dragen van zeer lange hangende oren, goed gevouwen en vastgebonden. Borst matig breed, maar goed diep en goed ruim aan het hart en de longen tegemoet. Droge en sterke ledematen. Uitgevoerd hangend, staart enigszins stijgt wanneer de hond in actie. |
Gedrag en karakter (aard) |
Kleine hond die snel, wendbaar en duurzaam is, zeer fijne neus en gepassioneerd voor de jacht. Hij zoekt, lanceert en volgt het pad met vertrouwen door stem te geven op een sonore en harmonieuze toon. Hij volgt en bloost met veel vertrouwen, zelfs in moeilijk terrein. De kleine Zwitserse rennende hond is ook perfect geschikt voor bloedonderzoek. Van aardige aard en kalm temperament, hij is niet verlegen en nooit agressief. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Edel en droog. Vooraanzicht vrij lang en smal, het verruimt geleidelijk tot aan de wangen. | |
Schedel |
Licht gebogen, zonder plooien op het voorhoofd en zonder groef. De afstand tussen de achterhoofdsknobbel en de stop is ongeveer gelijk aan die van de stop tot de punt van de neus. Assen van de schedel en de snuit zo veel mogelijk in een rechte lijn en parallel. | |
Stop |
Craniofaciale depressie matig gebracht. |
Facial region |
||
Neus |
Donker. De neusgaten zijn wijd open. | |
Voorsnuit |
Krachtig, vrij lang en matig hoog, nooit scherp. | |
Lippen |
Matig hangende bovenlip vormen een lichte anterieure afgerond, nooit opgemerkt. Labial aaneengesloten. | |
Neusbrug |
Bij voorkeur rechte of zeer licht convex (gebogen), vrij smal. | |
Kiezen / tanden |
Stevig, regelmatig en volledig gebit met een schaargebit, waarbij het achterste aspect van de maxillaire snijtanden in nauw contact staat met het voorste oppervlak van de onderste snijtanden. De tanden staan vierkant op de krachtige kaken. Gelede tangen toegestaan. De afwezigheid van PM1 of / en M3 wordt niet in aanmerking genomen. |
|
Wangen |
Licht aangegeven. | |
Ogen |
Donkere, pure, licht ovaal van vorm, vriendelijke uitdrukking, ze zijn noch uitstekend, noch diepliggend. Opening ogen geschikt, oogleden goed passend bij de vorm van de oogbol. Ooglid marge is gepigmenteerd. | |
Oren |
Vrij lage rug en niet groter dan het oog lijn verbonden, ze dicht bij hun basis, en als ze zijn uitgerekt, moeten zij lang genoeg zijn om ten minste de punt van de neus bereiken. Ze zijn elegant geplooid en drooping goed gedragen dicht tegen het hoofd. Fijne structuur, worden ze bedekt met fijn haar. De schelp is niet prominent. |
Hals |
Matig lang, licht en elegant, maar gespierd. De huid van de keel is los, maar de keelhuid is niet gezocht. |
Lichaam |
||
Bovenlijn |
Smooth, is de basis van de hals van de romp die zachtjes helt. | |
Rug |
Rechte, stevige, gemiddelde lengte. De lumbale regio is groot, krachtig en flexibel. | |
Lendenpartij |
Groot, krachtig en flexibel. | |
Croupe |
Voorzichtig geneigd naar de wortel van de staart, moet de darmbeenskammen niet zichtbaar zijn. | |
Borst |
Breed en diep, minstens tot aan de punt van de elleboog. De punt van het borstbeen zichtbaar is, maar niet echt prominent aanwezig. De ribbenkast is ver achter. | |
Ribben |
De ribben zijn lang, matig gebogen. | |
Flank |
Matig vol. | |
Onderlijn en buik |
Lichte stijging op de achterhand. |
Staart |
Stel laag in harmonische voortzetting van de kroep van gemiddelde lengte, minstens tot aan het spronggewricht, goed bedekt met haar, maar zonder zwier, loopt uit sierlijk naar de punt. Versleten laag en zonder haak te rusten en lage snelheden, het stijgt wanneer de hond opgewonden is of in actie, maar nooit over de rug gekruld. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
Uitgerust met krachtige spieren, maar ze niet een indruk van zwaarte te geven. Vanaf de zijkant gezien, de voorpoten zijn droog, perfect recht en schietlood, met goede bone. Voeten, boerderijen, recht naar voren. | |
Schouders |
Krachtig gespierd. De schouderbladen, perfect aangebracht op de borstwand, zijn relatief lang en goed schuin. Het scapulohumerale gewricht ligt dicht bij 90 °. | |
Opperarm |
Bijna zolang het mes, in een schuine positie. | |
Ellebogen |
Natuurlijk goed geplaatst tegen de ribben. | |
Onderarm |
Robuust, droge, volkomen recht, iets korter dan de arm. | |
Voorvoetwortelgewricht |
Robuust. | |
Voormiddenvoet |
Kort. Gezien vanaf de voorkant rechtop, nooit buiten afgeweken. Gezien in het profiel: nooit perfect verticaal, maar licht gebogen naar de grond. De ingestorte koten een defect. | |
Voorvoeten |
Stevig, afgerond, met strakke, korte en goed gewelfd, voetzolen ruw en hard, sterke nagels, tenen ruimtes gevuld met fijne haartjes. |
Achterhand |
||
Algemeen |
Uitgerust met krachtige spieren, ze zijn goed geproportioneerd ten opzichte van voorgaande leden. Goede hoeking van het kniegewricht en het spronggewricht. Achterbenen parallel, noch eng, noch wijd. Natuurlijke positie van de hond achterpoten zijn iets naar achteren geplaatst. Het frame is iets minder krachtig dan de voorhand. | |
Dijbeen |
Van goede lengte, sterk en goed gespierd. | |
Onderbeen |
Relatief lange, schuin. Iets minder krachtig kader om de forehand. | |
Knie |
Goed gehoekt, noch naar binnen noch naar buiten. | |
Achtermiddenvoet |
Kortom, van achter gezien recht en parallel. | |
Spronggewricht |
Stevige, goed gehoekt, aflopend naar beneden. | |
Achtervoeten |
Vrij rond, stevig, strak met de vingers en korte, ruwe en harde pads, sterke nagels, tenen ruimtes gevuld met fijn haar, geen pinnen, behalve in landen waar het verwijderen van de pennen is bij wet verboden. |
Gangwerk |
Draf of galop, zowel grote amplitude. Dravende beweging moet stromen met een goede dynamiek, grote stappen voorpoten en krachtige stuwkracht van de achterhand. Bewegen de benen parallel rechte lijnen. Actie vorige: Mag niet knijpen of te snijden, noch naar buiten voeten of stoot. Actie post: Vrijwel parallel met opmerkelijke stuwkracht; leden niet te strak en niet te openen noch koehakkigheid of vat. |
Huid |
Goed passend en strak, kreukvrij. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
• Glad haar: kort, glad, goed gelegd, fijner op het hoofd en de oren. • Harde vacht: moeilijk aan te raken, flexibel, goed gecoat; kleine ondervacht; met een zwak ontwikkelde baard. • Dubbel haar: zeer dichte, rechte, goed gecoate, korte tenen en interdigitale bedekte, dichte ondervacht. |
|
Haarkleur |
De volgende jurken zijn toegestaan: Wit en zwart met vuurtekens (Little Bernese Running Dog) Zwart met vuursporen (hondje loopt Jura) Blauw met zwarte borden (Little Lucernois running dog) Wit met oranjerode platen (hondje uit Zwitserland) en alle mengsels van deze kleuren. |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Reuen: 35-43 cm, teven: 33-40 cm. Tolerantie: + / - 2 cm. | |
Defecten |
• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
General defecten |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Kleur gebreken en merken: ![]() ![]() |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Grootte: ![]() ![]() |
NB : |
• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/ |
-
Dernière mise à jourmardi 27 décembre 2022 16:42
-
Page vue 285 fois