 |
|
Texas Heeler
|
Il n'est pas reconnu par la F.C.I.
|
|
|
Origine
|
|
U.S.A. |
Traduction
|
|
Francis Vandersteen |
|
Brève présentation du Texas Heeler
|
Le Texas Heeler est un chien hybride. Ses races parentes sont le Bouvier australien et le Berger australien. C'est un chien amical, mais il est aussi très protecteur envers sa famille. Plus important encore, il est également protecteur de son territoire. Il est un excellent chien de garde. Il est très intelligent. Il est donc facile à dresser. Il est également connu pour son aptitude à garder le troupeau, ce qui fait qu'il peut ne pas convenir aux familles avec de jeunes enfants. Il est plus heureux dans une famille active. Il convient mieux à un foyer disposant d'une grande cour, en particulier dans une ferme ou dans les zones rurales. |
Histoire du Texas Heeler
|
Le Texas Heeler est un chien hybride. Il s'agit d'un hybride assez commun, mais il n'y a pas beaucoup d'informations sur ses origines exactes. Nous savons cependant qu'il a probablement été développé pour la première fois au Texas au milieu du 20ème siècle. Lucy Guynes a enregistré le tout premier Texas Heeler en 1970 au Dog Registry of America. Le Heeler a également été reconnu par l'American Canine Hybrid Club ces dernières années. Puisqu'il y a si peu d'informations sur les origines exactes du Texas Heeler, nous pourrions examiner l'histoire de ses races parentes afin de comprendre un peu mieux la race hybride. |
|
Un peu du Bouvier australien
|
|
Le Bouvier australien a été développé au cours du 19ème siècle par les colons australiens dans le but de garder le bétail dans les ranchs. Les chiens qui avaient été importés d'Angleterre ne s'étaient pas révélés assez robustes pour faire face aux difficultés de la vie dans les ranchs en Australie. Les éleveurs ont alors commencé à croiser ces chiens anglais avec les Dingos d'Australie. Comme la plupart de ces chiens ont fini par avoir un pelage bleu distinctif, le surnom de Blue Heeler est resté. En 1893, Robert Kaleski a commencé à élever des Blue Heelers. En 1897, il a commencé à exposer la race. Bien qu'il n'existe aucune information sur la façon dont le Blue Heeler est arrivé en Amérique, nous savons que le premier Bouvier australien a été enregistré auprès de l'American Kennel Club en 1980. |
 |
Standard du Bouvier australien |
Un peu du Berger australien
|
Le Berger australien n'est pas originaire d'Australie ; c'est un chien américain de part en part. Il a été élevé pour garder le bétail dans les ranchs de l'Ouest. Il n'y a pas de races précises documentées qui ont été utilisées pour développer le Berger australien. La plupart des experts pensent que le Berger australien est le résultat de l'importation aux États-Unis de nombreux chiens de type Collie et de chiens de berger nés en Australie. Le Berger australien était le plus populaire juste après la Seconde Guerre mondiale, lorsque l'engouement pour les films western était à son apogée. Il a été enregistré auprès de l'American Kennel Club en 1993. |
 |
Standard du Berger australien |
Apparence du Texas Heeler
|
Le Texas Heeler est un chien de taille moyenne. Il convient de noter qu'il a souvent la queue enroulée de la race parente Bouvier australien. Le Texas Heeler peut présenter une variété de couleurs et de variations de pelage. Il a généralement un pelage court à moyennement long, de 2,5 à 7,5 centimètres de longueur. Sa fourrure est généralement lisse et douce. Il ressemble souvent au Bouvier australien, mais sa couleur peut varier. Il peut être noir, bleu merle ou tiqueté bleu. Il peut avoir quelques garnitures blanches ou feu, notamment sur les pieds et les pattes. Il a généralement les oreilles droites du parent Bouvier australien, mais il peut hériter des oreilles pliées du Berger australien. |
Tempérament du Texas Heeler
|
Le Texas Heeler est un chien très intelligent. C'est pourquoi il est facile à dresser. Il vous observera constamment pour repérer les indices et les signaux. Il a également des instincts naturels de gardien de troupeau, ce qui peut parfois constituer un défi pour lui. Il est affectueux avec sa famille et très protecteur également. Il peut être distant avec les étrangers et les éloigner de vous pour vous protéger. Il est recommandé de donner au Texas Heeler une bonne dose de socialisation précoce afin de lui apprendre comment il doit se comporter avec sa famille et avec les étrangers. C'est un excellent chien de garde, mais il n'aboiera peut-être pas beaucoup, sauf en présence d'un étranger. Bien qu'il s'entende bien avec les enfants, il peut les mordre et les harceler de temps en temps. Il n'est cependant pas recommandé pour les foyers avec d'autres chiens ou animaux de compagnie. |
Besoins et activités du Texas Heeler
|
Le Texas Heeler est un chien de travail très énergique. Il aime vraiment avoir un travail à faire. Il adore apprendre des tours et des ordres, et il peut aimer participer à des activités d'agilité et de flyball s'il n'est pas affecté à un travail dans une ferme ou un ranch. N'oubliez pas qu'il est né pour garder les troupeaux et qu'il ne dérogera pas à cet instinct. Il apprécie tout type d'exercice, en particulier une promenade de trente minutes deux fois par jour. Cependant, le meilleur exercice pour le Texas Heeler est celui que lui procure le simple fait de courir librement à l'extérieur. Le Texas Heeler appréciera les sorties au parc pour chiens. Il appréciera particulièrement d'être emmené dans une zone sans laisse où il pourra jouer librement. Il aimera se joindre à vous pour des randonnées sur n'importe quel type de terrain. Le Texas Heeler appréciera toute activité familiale en plein air. |
Entretien du Texas Heeler
|
Le Texas Heeler est un chien qui demande peu d'entretien. Sa fourrure est souvent assez courte et lisse. Cependant, comme il peut avoir le poil plus long du Berger australien, vous devrez peut-être le brosser chaque semaine pour éviter qu'il ne s'emmêle ou ne s'enchevêtre. Ne le baignez que lorsque cela est nécessaire. Remarque : il est important de se rappeler que le Texas Heeler peut être sensible au toucher. Cela signifie que vous devez établir une routine de toilettage avec lui dès son plus jeune âge afin qu'il sache à quoi s'attendre. Brossez-lui les dents deux ou trois fois par semaine afin d'éviter la mauvaise haleine et l'accumulation de tartre. Toutefois, si vous voulez prévenir les caries dentaires, brossez ses dents quotidiennement. Coupez ses ongles toutes les deux semaines, sauf s'il les use naturellement. S'il a les oreilles droites, vous ne devrez les nettoyer que lorsque vous lui donnerez son bain. Si ses oreilles sont repliées, vous devrez les nettoyer avec un coton humide, peut-être même toutes les semaines. Essuyez ses oreilles avec le coton et vérifiez qu'il n'y a pas de rougeurs ou de mauvaises odeurs. Si vous remarquez l'un de ces symptômes, votre chien pourrait souffrir d'une infection de l'oreille. |
 |
|
Texas Heeler
|
He is not recognized by the F.C.I.
|
|
|
Origin
|
|
U.S.A. |
Translation
|
|
Francis Vandersteen |
|
A brief presentation of the Texas Heeler
|
The Texas Heeler is a hybrid dog. Its parent breeds are the Australian Cattle Dog and the Australian Shepherd Dog. It's a friendly dog, but it's also very protective of its family. More importantly, he's also protective of his territory. They are excellent watchdogs. They are highly intelligent. So he's easy to train. He's also known for his herding skills, so he may not be suitable for families with young children. He's happiest in an active family. He's best suited to a home with a large yard, especially on a farm or in rural areas. |
History of the Texas Heeler
|
The Texas Heeler is a hybrid dog. It's a fairly common hybrid, but there's not much information on its exact origins. We do know, however, that it was probably first developed in Texas in the middle of the 20th century. Lucy Guynes registered the very first Texas Heeler in 1970 with the Dog Registry of America. The Heeler has also been recognized by the American Canine Hybrid Club in recent years. Since there is so little information on the exact origins of the Texas Heeler, we might examine the history of its parent breeds to understand the hybrid breed a little better. |
|
A little of the Australian Cattle Dog
|
|
The Australian Cattle Dog was developed in the 19th century by Australian settlers to herd cattle on ranches. The dogs that had been imported from England had not proved robust enough to cope with the hardships of ranch life in Australia. So breeders began crossing these English dogs with Australian Dingoes. As most of these dogs ended up with a distinctive blue coat, the nickname Blue Heeler stuck. In 1893, Robert Kaleski began breeding Blue Heelers. In 1897, he began showing the breed. Although there is no information on how the Blue Heeler came to America, we do know that the first Australian Cattle Dog was registered with the American Kennel Club in 1980. |
 |
Standard of the Australian Cattle Dog |
A little of the Australian Shepherd
|
The Australian Shepherd is not native to Australia; it's an American dog through and through. He was bred to herd cattle on western ranches. No specific breeds have been documented as having been used to develop the Australian Shepherd Dog. Most experts believe that the Australian Shepherd is the result of the importation of many Australian-born Collie and sheepdogs into the United States. The Australian Shepherd was most popular just after World War II, when the Western movie craze was at its height. It was registered with the American Kennel Club in 1993. |
 |
Standard of the Australian Shepherd |
Appearance of the Texas Heeler
|
The Texas Heeler is a medium-sized dog. It's worth noting that it often has the curled tail of its parent breed, the Australian Cattle Dog. Texas Heelers come in a variety of colors and coat variations. It generally has a short to medium-length coat, from 2.5 to 7.5 centimeters in length. Its coat is generally smooth and soft. It often resembles the Australian Cattle Dog, but its color can vary. It can be black, blue merle or blue ticked. It may have some white or tan trim, especially on the feet and legs. They usually have the straight ears of their Australian Cattle Dog parent, but may inherit the folded ears of the Australian Shepherd Dog. |
Temperament of the Texas Heeler
|
The Texas Heeler is a highly intelligent dog. That's why they're easy to train. He'll watch you constantly for clues and signals. He also has natural herding instincts, which can sometimes be a challenge for him. He is affectionate with his family and very protective too. He can be aloof with strangers and keep them away from you to protect you. We recommend giving the Texas Heeler a good dose of early socialization to teach him how to behave with his family and with strangers. He's an excellent watchdog, but he may not bark much, except in the presence of a stranger. Although he gets on well with children, he may bite and nag them from time to time. He is not, however, recommended for homes with other dogs or pets. |
Needs and activities of the Texas Heeler
|
The Texas Heeler is a very energetic working dog. He really enjoys having a job to do. He loves learning tricks and commands, and may enjoy participating in agility and flyball activities if he's not assigned to farm or ranch work. Don't forget that he was born to herd cattle, and he won't waver from this instinct. He enjoys any kind of exercise, especially a thirty-minute walk twice a day. However, the best exercise for the Texas Heeler comes from simply running freely outdoors. The Texas Heeler will appreciate outings to the dog park. He'll especially appreciate being taken to an off-leash area where he can play freely. He'll love joining you for hikes on any type of terrain. The Texas Heeler will enjoy any outdoor family activity. |
Maintenance of the Texas Heeler
|
The Texas Heeler is a low-maintenance dog. Its coat is often quite short and smooth. However, as it can have the longer coat of the Australian Shepherd, you may need to brush it weekly to prevent tangling or matting. Only bathe him when necessary. Note: it's important to remember that the Texas Heeler can be sensitive to touch. This means you need to establish a grooming routine with him from an early age so he knows what to expect. Brush his teeth two or three times a week to prevent bad breath and tartar build-up. However, if you want to prevent tooth decay, brush his teeth daily. Trim his nails every two weeks, unless he wears them down naturally. If he has straight ears, you should only clean them when you bathe him. If his ears are folded, you'll need to clean them with a damp cotton pad, perhaps every week. Wipe his ears with the cotton and check for any redness or odours. If you notice any of these symptoms, your dog could be suffering from an ear infection. |
 |
|
Texas Heeler
|
Er wird vom F.C.I. nicht anerkannt
|
Ursprung
|
|
U.S.A. |
Übersetzung
|
|
Francis Vandersteen |
|
Kurzer Überblick über Texas Heeler
|
Der Texas Heeler ist ein Mischlingshund. Seine verwandten Rassen sind der Australian Cattle Dog und der Australian Shepherd. Er ist ein freundlicher Hund, aber er beschützt auch seine Familie. Noch wichtiger ist, dass er auch sein Territorium beschützt. Er ist ein ausgezeichneter Wachhund. Er ist sehr intelligent. Daher ist er leicht zu trainieren. Er ist auch für seine Fähigkeit bekannt, die Herde zu hüten, weshalb er für Familien mit kleinen Kindern möglicherweise nicht geeignet ist. Er ist in einer aktiven Familie am glücklichsten. Er eignet sich am besten für einen Haushalt mit einem großen Hof, insbesondere auf einem Bauernhof oder in ländlichen Gebieten. |
Geschichte über Texas Heeler
|
Der Texas Heeler ist ein Hybridhund. Es handelt sich um einen recht häufigen Mischling, aber es gibt nicht viele Informationen über seine genaue Herkunft. Wir wissen jedoch, dass er wahrscheinlich erstmals in Texas Mitte des 20. Jahrhunderts entwickelt wurde. Lucy Guynes hat den allerersten Texas Heeler 1970 beim Dog Registry of America registriert. Der Heeler wurde in den letzten Jahren auch vom American Canine Hybrid Club anerkannt. Da es so wenig Informationen über die genauen Ursprünge des Texas Heeler gibt, könnten wir uns die Geschichte seiner verwandten Rassen ansehen, um die Hybridrasse ein wenig besser zu verstehen. |
|
Ein wenig über Australischer Treibhund
|
|
Der Australian Cattle Dog wurde im 19. Jahrhundert von den australischen Siedlern entwickelt, um das Vieh auf den Ranches zu hüten. Die Hunde, die aus England importiert worden waren, hatten sich als nicht robust genug erwiesen, um die Strapazen des Ranchlebens in Australien zu bewältigen. Die Züchter begannen daraufhin, diese englischen Hunde mit den australischen Dingos zu kreuzen. Da die meisten dieser Hunde schließlich ein unverwechselbares blaues Fell bekamen, blieb der Spitzname Blue Heeler erhalten. 1893 begann Robert Kaleski mit der Zucht von Blue Heelers. Im Jahr 1897 begann er, die Rasse auszustellen. Obwohl es keine Informationen darüber gibt, wie der Blue Heeler nach Amerika gelangte, wissen wir, dass der erste Australian Cattle Dog 1980 beim American Kennel Club registriert wurde. |
 |
Standard über Australischer Treibhund |
Ein wenig über Australische Schäferhund
|
Der Australian Shepherd stammt nicht aus Australien; er ist durch und durch ein amerikanischer Hund. Er wurde gezüchtet, um das Vieh auf den Ranches im Westen zu hüten. Es gibt keine genau dokumentierten Rassen, aus denen der Australische Schäferhund entwickelt wurde. Die meisten Experten gehen davon aus, dass der Australian Shepherd das Ergebnis der Einfuhr vieler Collie-ähnlicher Hunde und in Australien geborener Hütehunde in die USA ist. Der Australian Shepherd war kurz nach dem Zweiten Weltkrieg, als die Begeisterung für Westernfilme ihren Höhepunkt erreichte, am beliebtesten. Er wurde 1993 beim American Kennel Club registriert. |
 |
Standard über Australische Schäferhund |
Aussehen über Texas Heeler
|
Der Texas Heeler ist ein mittelgroßer Hund. Es ist anzumerken, dass er oft die Ringelrute der verwandten Rasse Australian Cattle Dog hat. Der Texas Heeler kann eine Vielzahl von Fellfarben und -variationen aufweisen. Er hat in der Regel ein kurzes bis mittellanges Fell mit einer Länge von 2,5 bis 7,5 Zentimetern. Sein Fell ist meist glatt und weich. Er ähnelt oft dem Australian Cattle Dog, aber seine Farbe kann variieren. Er kann schwarz, blue merle oder blue tiquet sein. Er kann einige weiße oder feuerfarbene Besätze haben, insbesondere an den Pfoten und Beinen. Er hat normalerweise die Stehohren des Australian Cattle Dog Elternteils, kann aber auch die gefalteten Ohren des Australischen Schäferhundes erben. |
Temperament über Texas Heeler
|
Der Texas Heeler ist ein sehr intelligenter Hund. Deshalb ist er leicht zu trainieren. Er wird Sie ständig beobachten, um auf Hinweise und Signale zu achten. Er hat auch natürliche Instinkte als Hüter einer Herde, was manchmal eine Herausforderung für ihn darstellen kann. Er ist liebevoll zu seiner Familie und ebenfalls sehr beschützend. Fremden gegenüber kann er distanziert sein und sie von Ihnen fernhalten, um Sie zu schützen. Es wird empfohlen, den Texas Heeler frühzeitig zu sozialisieren, damit er lernt, wie er sich mit seiner Familie und mit Fremden verhalten soll. Er ist ein ausgezeichneter Wachhund, aber er wird vielleicht nicht viel bellen, außer in Gegenwart eines Fremden. Obwohl er sich gut mit Kindern versteht, kann er sie gelegentlich beißen und belästigen. Für Haushalte mit anderen Hunden oder Haustieren ist er jedoch nicht zu empfehlen. |
Bedürfnisse und Aktivitäten über Texas Heeler
|
Der Texas Heeler ist ein sehr energischer Arbeitshund. Er liebt es wirklich, eine Aufgabe zu haben. Er liebt es, Tricks und Kommandos zu lernen, und er nimmt vielleicht gerne an Agility- und Flyball-Aktivitäten teil, wenn er nicht für eine Arbeit auf einem Bauernhof oder einer Ranch eingeteilt ist. Denken Sie daran, dass er zum Hüten von Herden geboren wurde und von diesem Instinkt nicht abweichen wird. Er genießt jede Art von Bewegung, insbesondere einen 30-minütigen Spaziergang zweimal am Tag. Die beste Übung für den Texas Heeler ist jedoch, wenn er einfach draußen frei herumlaufen kann. Der Texas Heeler wird Ausflüge in den Hundepark genießen. Er wird es besonders genießen, wenn er in einen Bereich ohne Leine gebracht wird, in dem er frei spielen kann. Er wird es lieben, sich Ihnen bei Wanderungen in jedem Gelände anzuschließen. Der Texas Heeler wird jede Familienaktivität im Freien genießen. |
Pflege über Texas Heeler
|
Der Texas Heeler ist ein Hund, der wenig Pflege benötigt. Sein Fell ist meist recht kurz und glatt. Da er jedoch das längere Fell des Australischen Schäferhundes haben kann, müssen Sie ihn eventuell wöchentlich bürsten, damit er sich nicht verfilzt oder verwickelt. Baden Sie ihn nur, wenn es nötig ist. Hinweis: Es ist wichtig, daran zu denken, dass der Texas Heeler berührungsempfindlich sein kann. Das bedeutet, dass Sie schon in jungen Jahren eine Pflegeroutine mit ihm einführen sollten, damit er weiß, was ihn erwartet. Putzen Sie ihm zwei- bis dreimal pro Woche die Zähne, um Mundgeruch und Zahnsteinbildung zu vermeiden. Wenn Sie Zahnkaries vorbeugen wollen, sollten Sie seine Zähne jedoch täglich putzen. Schneiden Sie seine Nägel alle zwei Wochen, es sei denn, er nutzt sie auf natürliche Weise ab. Wenn es Stehohren hat, sollten Sie sie nur dann reinigen, wenn Sie es baden. Wenn seine Ohren nach hinten geklappt sind, müssen Sie sie mit einem feuchten Wattebausch reinigen, vielleicht sogar jede Woche. Wischen Sie seine Ohren mit dem Wattebausch ab und prüfen Sie sie auf Rötungen oder unangenehmen Geruch. Wenn Sie eines dieser Symptome bemerken, könnte Ihr Hund an einer Ohrinfektion leiden. |
 |
|
Texas Heeler
|
Él no es reconocido por el F.C.I.
|
|
|
Origen
|
|
U.S.A. |
Traducción
|
|
Francis Vandersteen |
|
Breve presentación del Texas Heeler
|
El Texas Heeler es un perro híbrido. Sus razas parentales son el Perro Boyero Australiano y el Pastor Australiano. Es un perro amistoso, pero también muy protector con su familia. Y lo que es más importante, también protege su territorio. Son excelentes perros guardianes. Son muy inteligentes. Por eso es fácil adiestrarlo. También son conocidos por sus habilidades de pastoreo, lo que significa que pueden no ser adecuados para familias con niños pequeños. Son más felices en una familia activa. Se adaptan mejor a un hogar con un patio grande, especialmente en una granja o en zonas rurales. |
Historia del Texas Heeler
|
El Heeler de Texas es un perro híbrido. Es un híbrido bastante común, pero no hay mucha información sobre sus orígenes exactos. Sabemos, sin embargo, que probablemente se desarrolló por primera vez en Texas a mediados del siglo XX. Lucy Guynes registró el primer Texas Heeler en 1970 en el Dog Registry of America. El Heeler también ha sido reconocido por el American Canine Hybrid Club en los últimos años. Dado que hay tan poca información sobre los orígenes exactos del Heeler de Texas, podríamos echar un vistazo a la historia de sus razas progenitoras para entender un poco mejor la raza híbrida. |
|
Un poco del Boyero australiano
|
|
El Australian Cattle Dog fue desarrollado en el siglo XIX por los colonos australianos para pastorear el ganado en los ranchos. Los perros que se habían importado de Inglaterra no habían demostrado ser lo suficientemente robustos como para soportar las penurias de la vida en los ranchos australianos. Así que los criadores empezaron a cruzar estos perros ingleses con dingos australianos. Como la mayoría de estos perros acabaron teniendo un característico pelaje azul, el apodo de Blue Heeler se quedó. En 1893, Robert Kaleski empezó a criar Blue Heelers. En 1897, empezó a exhibir la raza. Aunque no hay información sobre cómo llegó el Blue Heeler a América, sí sabemos que el primer Australian Cattle Dog se registró en el American Kennel Club en 1980. |
 |
Standard del Boyero australiano |
Un poco del Pastor Australiano
|
El Pastor Australiano no es originario de Australia; es un perro americano hasta la médula. Fue criado para pastorear ganado en los ranchos del oeste. No se han documentado razas específicas que se utilizaran para desarrollar el Pastor Australiano. La mayoría de los expertos creen que el Pastor Australiano es el resultado de la importación de muchos Collie y perros pastores nacidos en Australia a Estados Unidos. El Pastor Australiano fue más popular justo después de la Segunda Guerra Mundial, cuando la moda de las películas del oeste estaba en su apogeo. Se registró en el American Kennel Club en 1993. |
 |
Standard del Pastor Australiano |
Apariencia del Texas Heeler
|
El Texas Heeler es un perro de tamaño mediano. Cabe destacar que suele tener la cola enroscada de la raza afín Australian Cattle Dog. El Texas Heeler puede tener una gran variedad de colores y variaciones de pelaje. Por lo general, tienen un pelaje de longitud corta a media, de 2,5 a 7,5 centímetros de longitud. Su pelaje suele ser liso y suave. Suele parecerse al del Perro Boyero Australiano, pero su color puede variar. Puede ser negro, azul merle o azul ticked. Puede tener algún ribete blanco o fuego, sobre todo en los pies y las patas. Suelen tener las orejas rectas de su progenitor Australian Cattle Dog, pero pueden heredar las orejas dobladas del Australian Shepherd. |
Temperamento del Texas Heeler
|
El Texas Heeler es un perro muy inteligente. Por eso son fáciles de adiestrar. Le observarán constantemente en busca de pistas y señales. También tiene instintos naturales de pastoreo, lo que a veces puede suponer un reto para él. Es cariñoso con su familia y también muy protector. Puede ser distante con los extraños y los mantendrá alejados de usted para protegerle. Es aconsejable dar al Texas Heeler una buena dosis de socialización temprana para enseñarle cómo debe comportarse con su familia y con los extraños. Es un excelente perro guardián, pero puede que no ladre mucho salvo en presencia de un extraño. Aunque se lleva bien con los niños, puede morderlos y regañarlos de vez en cuando. Sin embargo, no se recomiendan para hogares con otros perros o mascotas. |
Necesidades y actividades del Texas Heeler
|
El Heeler de Texas es un perro de trabajo muy enérgico. Disfrutan mucho teniendo un trabajo que hacer. Le encanta aprender trucos y órdenes, y puede disfrutar de actividades de agility y flyball si no se le asigna al trabajo en granjas o ranchos. No olvide que nació para arrear ganado y no se apartará de ese instinto. Le gusta cualquier tipo de ejercicio, especialmente un paseo de treinta minutos dos veces al día. Sin embargo, el mejor ejercicio para el Pastor de Texas es simplemente correr libremente al aire libre. El Texas Heeler disfrutará de los viajes al parque para perros. Apreciará especialmente que le lleven a una zona sin correa donde pueda jugar libremente. Le encantará acompañarle en sus paseos por cualquier tipo de terreno. El Pastor de Texas disfrutará de cualquier actividad familiar al aire libre. |
Mantenimiento del Texas Heeler
|
El Heeler de Texas es un perro de bajo mantenimiento. Su pelaje suele ser bastante corto y suave. Sin embargo, como pueden tener el pelaje más largo del Pastor Australiano, puede ser necesario cepillarlo semanalmente para evitar que se enrede o se formen esteras. Báñelo sólo cuando sea necesario. Nota: Es importante recordar que los Texas Heelers pueden ser sensibles al tacto. Esto significa que debe establecer una rutina de aseo con él desde una edad temprana para que sepa qué esperar. Cepíllele los dientes dos o tres veces por semana para evitar el mal aliento y la acumulación de sarro. Sin embargo, si quieres prevenir la caries, cepíllale los dientes a diario. Córtale las uñas cada quince días, a menos que las desgaste de forma natural. Si tiene las orejas rectas, límpieselas sólo cuando le bañe. Si tiene las orejas dobladas, tendrás que limpiárselas con un algodón húmedo, incluso cada semana. Límpiale las orejas con el algodón y comprueba si aparecen rojeces u olores desagradables. Si observa alguno de estos síntomas, su perro podría tener una infección de oído. |
 |
|
Texas Heeler
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I.
|
|
|
Land van oorsprong
|
|
U.S.A. |
Vertaling
|
|
Francis Vandersteen |
|
Een korte presentatie van de Texas Heeler
|
De Texas Heeler is een hybride hond. Zijn ouderrassen zijn de Australian Cattle Dog en de Australian Shepherd Dog. Het is een vriendelijke hond, maar hij is ook erg beschermend over zijn gezin. Nog belangrijker, ze zijn ook beschermend over hun territorium. Het zijn uitstekende waakhonden. Ze zijn erg intelligent. Hij is dus makkelijk te trainen. Ze staan ook bekend om hun kuddevaardigheden, wat betekent dat ze misschien niet geschikt zijn voor gezinnen met jonge kinderen. Ze zijn het gelukkigst in een actief gezin. Ze zijn het meest geschikt voor een huis met een grote tuin, vooral op een boerderij of in landelijke gebieden. |
Geschiedenis van de Texas Heeler
|
De Texas Heeler is een hybride hond. Het is een vrij veel voorkomende kruising, maar er is niet veel informatie over zijn exacte oorsprong. We weten wel dat hij waarschijnlijk voor het eerst werd ontwikkeld in Texas in het midden van de 20e eeuw. Lucy Guynes registreerde de allereerste Texas Heeler in 1970 bij de Dog Registry of America. De Heeler is de afgelopen jaren ook erkend door de American Canine Hybrid Club. Omdat er zo weinig informatie is over de exacte oorsprong van de Texas Heeler, kunnen we kijken naar de geschiedenis van zijn ouderrassen om het hybride ras iets beter te begrijpen. |
|
Een beetje van de Australische Veedrijvershond
|
|
De Australische Veedrijvershond werd in de 19e eeuw ontwikkeld door Australische kolonisten om vee te hoeden op ranches. De honden die waren geïmporteerd uit Engeland waren niet robuust genoeg gebleken om de ontberingen van het leven op Australische ranches aan te kunnen. Dus begonnen fokkers deze Engelse honden te kruisen met Australische Dingo's. Omdat de meeste van deze honden uiteindelijk een kenmerkende blauwe vacht hadden, bleef de bijnaam Blue Heeler hangen. In 1893 begon Robert Kaleski met het fokken van Blue Heelers. In 1897 begon hij het ras te showen. Hoewel er geen informatie is over hoe de Blue Heeler naar Amerika kwam, weten we wel dat de eerste Australian Cattle Dog in 1980 werd geregistreerd bij de Amerikaanse Kennel Club. |
 |
Standaard van de Australische Veedrijvershond |
Een beetje van de Australian Shepherd
|
De Australische herder komt niet oorspronkelijk uit Australië; het is een door en door Amerikaanse hond. Ze werden gefokt om vee te hoeden op westerse ranches. Er zijn geen gedocumenteerde specifieke rassen die gebruikt werden om de Australische herder te ontwikkelen. De meeste experts geloven dat de Australische herder het resultaat is van de import van veel in Australië geboren Collie en herdershonden in de Verenigde Staten. De Australian Shepherd was het meest populair net na de Tweede Wereldoorlog, toen de western film rage op zijn hoogtepunt was. Hij werd geregistreerd bij de Amerikaanse Kennel Club in 1993. |
 |
Standaard van de Australian Shepherd |
Uiterlijk van de Texas Heeler
|
De Texas Heeler is een middelgrote hond. Opgemerkt moet worden dat hij vaak de gekrulde staart heeft van het verwante ras Australian Cattle Dog. De Texas Heeler kan een verscheidenheid aan vachtkleuren en variaties hebben. Ze hebben over het algemeen een korte tot halflange vacht, van 2,5 tot 7,5 centimeter lang. Hun vacht is over het algemeen glad en zacht. Hij lijkt vaak op de Australian Cattle Dog, maar de kleur kan variëren. Ze kunnen zwart, blue merle of blue ticked zijn. Er kan wat wit of tan bij zitten, vooral op de voeten en benen. Ze hebben meestal de rechte oren van hun Australian Cattle Dog ouder, maar kunnen de gevouwen oren van de Australian Shepherd erven. |
Temperament van de Texas Heeler
|
De Texas Heeler is een zeer intelligente hond. Daarom zijn ze gemakkelijk te trainen. Ze zullen je constant in de gaten houden voor aanwijzingen en signalen. Hij heeft ook een natuurlijk herdersinstinct, wat soms een uitdaging voor hem kan zijn. Hij is aanhankelijk met zijn gezin en ook erg beschermend. Hij kan afstandelijk zijn tegen vreemden en zal ze bij je uit de buurt houden om je te beschermen. Het is raadzaam om de Texas Heeler een goede dosis vroege socialisatie te geven om hem te leren hoe hij zich moet gedragen met zijn gezin en met vreemden. Hij is een uitstekende waakhond, maar hij blaft niet veel, behalve in het bijzijn van een vreemde. Hoewel hij goed overweg kan met kinderen, kan hij ze af en toe bijten en zeuren. Ze worden echter niet aanbevolen voor huizen met andere honden of huisdieren. |
Behoeften en activiteiten van de Texas Heeler
|
De Texas Heeler is een zeer energieke werkhond. Ze genieten er echt van om werk te doen te hebben. Hij vindt het heerlijk om trucjes en commando's te leren en kan genieten van behendigheids- en flyballactiviteiten als hij niet is toegewezen aan boerderij- of ranchwerk. Vergeet niet dat hij geboren is om vee te hoeden en zal niet van dat instinct afwijken. Hij houdt van elke vorm van beweging, vooral van twee keer per dag een wandeling van dertig minuten. Maar de beste beweging voor de Texas Heeler is gewoon vrij buiten rennen. De Texas Heeler zal genieten van uitstapjes naar het hondenpark. Hij zal het vooral op prijs stellen om meegenomen te worden naar een losloopgebied waar hij vrij kan spelen. Ze gaan graag met je mee op wandelingen over elk type terrein. De Texas Heeler geniet van elke gezinsactiviteit in de buitenlucht. |
Onderhoud van de Texas Heeler
|
De Texas Heeler is een hond die weinig onderhoud nodig heeft. Zijn vacht is vaak vrij kort en glad. Maar omdat ze de langere vacht van de Australian Shepherd kunnen hebben, moet je ze misschien wekelijks borstelen om klitten of matten te voorkomen. Doe hem alleen in bad als dat nodig is. Let op: het is belangrijk om te onthouden dat Texas Heelers gevoelig kunnen zijn voor aanraking. Dit betekent dat je al op jonge leeftijd een verzorgingsroutine met hem moet afspreken, zodat hij weet wat hij kan verwachten. Poets zijn tanden twee tot drie keer per week om een slechte adem en de opbouw van tandsteen te voorkomen. Als je tandbederf wilt voorkomen, poets zijn tanden dan dagelijks. Knip zijn nagels om de twee weken, tenzij hij ze op natuurlijke wijze afslijt. Als hij rechte oren heeft, moet je ze alleen schoonmaken als je hem in bad doet. Als zijn oren gevouwen zijn, moet je ze schoonmaken met een vochtig wattenschijfje, misschien zelfs elke week. Veeg zijn oren af met het watje en controleer op roodheid of onaangename geurtjes. Als je een van deze symptomen opmerkt, kan je hond een oorontsteking hebben. |