 |
|
Le Macedonian Karaman Shepherd n'est pas reconnu par la F.C.I.
|
|
|
Origine
|
|
Macédoine du Nord |
Traduction
|
|
Francis Vandersteen |
Cette race est aussi connue sous
|
|
Makedonsko Ovcarsko Kuce - Karaman Makedonski Pastirski Pas - Karaman Black Macedonian Shepherd Dog Karaman Macedonian Karaman Sharplaninatz Macedonian Karaman Makedonski Ovcarski Pas Karaman Sarplaninec Makedonski Karaman Crni Makedonski Ovcar - Karaman
|
Le chien de berger macédonien Karaman est une race autochtone dont les origines sont liées aux établissements d'élevage néolithiques dont la Macédoine est très riche, ainsi qu'aux mouvements nomades locaux. Depuis ce temps et jusqu'à présent, il est élevé en tant que protecteur de troupeau dans toute la Macédoine géographique d'Épire à Shar Planina, et de Thessalonique à Pirin Mountain. Les macédoniens ont eu un culte spécial pour ce chien, de sorte que son visage prend souvent une place importante sur les pièces de monnaie antiques des rois macédoniens, sur les vases, mosaïques et sculptures, dans les archives des historiens et poètes antiques, sur l'iconostase en macédonien monastères, ainsi que dans les poèmes folkloriques épiques recueillis par les collectionneurs macédoniens d'art populaire du 19ème siècle. Il s'agit en fait d'un vrai molosse, un chien élevé par la tribu des Moloss d'Épire (la mère du roi macédonien Alexandre le Grand est un descendant de cette tribu) et qui était particulièrement apprécié dans le monde antique et jalousement conservé. Dans sa forme pure, elle était conservée par les Miaks et les Valaques, dont la vie conservatrice se déroulait de manière nomade et à moitié nomade dans un mouvement constant de l'été vers les pâturages d'hiver et vice versa. En raison de son courage et de sa loyauté exceptionnels, nous pouvons aujourd'hui la rencontrer souvent en tant que protecteur des troupeaux de moutons, mais aussi en tant que protecteur des personnes et des biens.
C'est un chien avec une constitution ferme et compacte et avec des proportions harmonieuses de toutes les parties du corps. Il est très mobile, avec des sens aiguisés. Il peut résister à des efforts physiques. La différence entre le mâle et la femelle est évidente. Les mâles sont plus grands, plus massifs, robustes avec une tête large, et les femelles sont plus petites avec une constitution plus élégante. Ce n'est pas un conducteur de bétail typique, mais son protecteur incorruptible, toujours prêt à sacrifier sa vie. Il se méfie des étrangers à l'agression contrôlée, exprimés seulement quand c'est nécessaire. Ses aboiements sont forts, profonds et tranchants. Il se lie à une personne et la loyauté est sa principale caractéristique.
La taille moyenne au garrot pour les mâles est 70 cm. et avec les femelles 64 cm. Il n'y a pas de limite supérieure car des échantillons plus gros sont souhaitables. La plus faible hauteur au garrot avec les mâles est de 65 cm. et avec les femelles 60 cm. Le poids moyen d'un mâle adulte en bonne condition de travail est d'environ 50 kg. et d'une femelle mature est d'environ 45 kg.
La longueur du corps d'un mâle est de 9 à 11% plus grande que la taille au garrot, et celle d'une femelle est de 11 à 13%. |
 |
|
The Macedonian Karaman Shepherd is not recognized by the F.C.I.
|
|
|
Origin
|
|
Northern Macedonia |
Translation
|
|
Francis Vandersteen |
This breed is also known as
|
|
Makedonsko Ovcarsko Kuce - Karaman Makedonski Pastirski Pas - Karaman Black Macedonian Shepherd Dog Karaman Macedonian Karaman Sharplaninatz Macedonian Karaman Makedonski Ovcarski Pas Karaman Sarplaninec Makedonski Karaman Crni Makedonski Ovcar - Karaman
|
The Macedonian Karaman Sheepdog is a native breed whose origins are linked to the Neolithic cattle-breeding settlements of which Macedonia is so rich, as well as to local nomadic movements. Since then, Karamans have been bred as herd protectors throughout geographical Macedonia, from Epirus to Shar Planina, and from Thessalonica to Pirin Mountain. Macedonians had a special cult for this dog, so his face often takes pride of place on ancient coins of Macedonian kings, on vases, mosaics and sculptures, in the archives of ancient historians and poets, on iconostasis in Macedonian monasteries, as well as in epic folk poems collected by 19th-century Macedonian folk art collectors. In fact, it's a real moloss, a dog bred by the Moloss tribe of Epirus (the mother of Macedonian king Alexander the Great is a descendant of this tribe), which was particularly prized in the ancient world and jealously preserved. In its pure form, it was preserved by the Miaks and Vlachs, whose conservative life was nomadic and half-nomadic in a constant movement from summer to winter pastures and vice versa. Because of its exceptional courage and loyalty, today we can often meet it as a protector of sheep flocks, but also as a protector of people and property.
This is a dog with a firm, compact constitution and harmonious proportions of all body parts. They are highly mobile, with acute senses. They can withstand physical exertion. The difference between males and females is obvious. Males are taller, more massive, robust with a broad head, and females are smaller with a more elegant build. He's not your typical cattle herder, but his incorruptible protector, always ready to sacrifice his life. He is wary of strangers with controlled aggression, expressed only when necessary. His barks are loud, deep and sharp. He bonds to a person and loyalty is his main characteristic.
The average height at the withers for males is 70 cm. and with females 64 cm. There is no upper limit, as larger specimens are desirable. The lowest withers height for males is 65 cm. and for females 60 cm. The average weight of an adult male in good working condition is around 50 kg. and of a mature female is around 45 kg.
The body length of a male is 9 to 11% greater than the height at the withers, and that of a female is 11 to 13%. |
 |
|
Die Macedonian Karaman Shepherd wird vom F.C.I. nicht anerkannt
|
|
|
Ursprung
|
|
Nord-Mazedonien |
Übersetzung
|
|
Francis Vandersteen |
Diese Rasse ist auch bekannt als
|
|
Makedonsko Ovcarsko Kuce - Karaman Makedonski Pastirski Pas - Karaman Black Macedonian Shepherd Dog Karaman Macedonian Karaman Sharplaninatz Macedonian Karaman Makedonski Ovcarski Pas Karaman Sarplaninec Makedonski Karaman Crni Makedonski Ovcar - Karaman
|
Der mazedonische Hütehund Karaman ist eine einheimische Rasse, deren Ursprünge mit den neolithischen Viehzucht-Siedlungen, an denen Mazedonien sehr reich ist, sowie mit den lokalen Nomadenbewegungen zusammenhängen. Seit dieser Zeit und bis heute wird er als Herdenschutzhund im gesamten geografischen Mazedonien von Epirus bis Shar Planina und von Thessaloniki bis Pirin Mountain gezüchtet. Die Mazedonier haben diesen Hund besonders verehrt, sodass sein Gesicht oft einen wichtigen Platz auf den antiken Münzen der mazedonischen Könige, auf Vasen, Mosaiken und Skulpturen, in den Archiven antiker Historiker und Dichter, auf der Ikonostase in mazedonischen Klöstern sowie in epischen Volksgedichten einnimmt, die von mazedonischen Volkskunstsammlern des 19. Jahrhunderts gesammelt wurden. In Wirklichkeit handelt es sich um einen echten Molosser, einen Hund, der vom Stamm der Molosser in Epirus gezüchtet wurde (die Mutter des mazedonischen Königs Alexander des Großen ist ein Nachkomme dieses Stammes) und der in der antiken Welt besonders geschätzt und eifersüchtig gehütet wurde. In ihrer reinen Form wurde sie von den Miaken und Walachen bewahrt, deren konservatives Leben sich nomadisch und halbnomadisch in ständiger Bewegung vom Sommer zu den Winterweiden und umgekehrt abspielte. Aufgrund ihres außergewöhnlichen Mutes und ihrer Loyalität können wir sie heute oft als Beschützer von Schafherden antreffen.
Er ist ein Hund mit einem festen, kompakten Körperbau und mit harmonischen Proportionen aller Körperteile. Er ist sehr beweglich und hat geschärfte Sinne. Er kann körperlichen Anstrengungen standhalten. Der Unterschied zwischen Rüden und Hündinnen ist offensichtlich. Die Männchen sind größer, massiver, robust mit einem breiten Kopf, und die Weibchen sind kleiner mit einem eleganteren Körperbau. Er ist kein typischer Viehtreiber, sondern sein unbestechlicher Beschützer, der immer bereit ist, sein Leben zu opfern. Er misstraut Fremden mit kontrollierter Aggression, die nur zum Ausdruck gebracht wird, wenn es nötig ist. Sein Bellen ist laut, tief und schneidend. Er bindet sich an eine Person und Loyalität ist sein wichtigstes Merkmal.
Die durchschnittliche Widerristhöhe für Rüden beträgt 70 cm und für Hündinnen 64 cm. Es gibt keine Obergrenze, da größere Muster erwünscht sind. Die niedrigste Widerristhöhe bei Rüden ist 65 cm. und bei Hündinnen 60 cm. Das Durchschnittsgewicht eines ausgewachsenen Männchens in gutem Arbeitszustand liegt bei ca. 50 kg. und das eines geschlechtsreifen Weibchens bei ca. 45 kg.
Die Körperlänge eines Männchens ist 9-11 % größer als die Widerristhöhe, die eines Weibchens 11-13 %. |
 |
|
El Macedonian Karaman Shepherd no es reconocido por el F.C.I.
|
|
|
Origen
|
|
Macedonia septentrional |
Traducción
|
|
Francis Vandersteen |
Esta raza también se conoce como
|
|
Makedonsko Ovcarsko Kuce - Karaman Makedonski Pastirski Pas - Karaman Black Macedonian Shepherd Dog Karaman Macedonian Karaman Sharplaninatz Macedonian Karaman Makedonski Ovcarski Pas Karaman Sarplaninec Makedonski Karaman Crni Makedonski Ovcar - Karaman
|
El perro pastor macedonio Karaman es una raza autóctona cuyos orígenes están vinculados a los asentamientos ganaderos neolíticos en los que Macedonia es rica, así como a los movimientos nómadas locales. Desde entonces, los Karaman se han criado como protectores de rebaños en toda la Macedonia geográfica, desde el Epiro hasta Shar Planina, y desde Tesalónica hasta la montaña de Pirin. Los macedonios rendían un culto especial a este perro, por lo que su rostro suele ocupar un lugar de honor en las antiguas monedas de los reyes macedonios, en jarrones, mosaicos y esculturas, en los archivos de historiadores y poetas antiguos, en los iconostasios de los monasterios macedonios, así como en los poemas épicos populares recopilados por los coleccionistas macedonios de arte popular en el siglo XIX. De hecho, se trata de un auténtico moloso, un perro criado por la tribu de los molosos de Epiro (la madre del rey macedonio Alejandro Magno es descendiente de esta tribu) y que era especialmente apreciado en el mundo antiguo y se conservaba celosamente. En su forma pura, fue preservado por los miakos y los valacos, cuyo estilo de vida conservador era nómada y seminómada en un constante movimiento de los pastos de verano a los de invierno y viceversa. Debido a su excepcional valor y lealtad, hoy en día podemos encontrarlo a menudo como protector de rebaños de ovejas, pero también como protector de personas y propiedades.
Son perros de constitución firme y compacta, con proporciones armoniosas de todas las partes del cuerpo. Son muy móviles, con sentidos agudos. Pueden soportar esfuerzos físicos. La diferencia entre machos y hembras es evidente. Los machos son más altos, macizos y robustos, con cabeza ancha, mientras que las hembras son más pequeñas y de constitución más elegante. No es el típico pastor de ganado, sino su protector incorruptible, siempre dispuesto a sacrificar su vida. Desconfía de los extraños con una agresividad controlada, expresada sólo cuando es necesario. Sus ladridos son fuertes, profundos y agudos. Se vinculan a una persona y la lealtad es su principal característica.
La altura media a la cruz de los machos es de 70 cm. y la de las hembras de 64 cm. No existe un límite superior, ya que se desean ejemplares más grandes. La altura a la cruz más baja para los machos es de 65 cm. y para las hembras de 60 cm. El peso medio de un macho adulto en buenas condiciones de trabajo es de unos 50 kg. y el de una hembra madura es de unos 45 kg.
La longitud del cuerpo de un macho es de 9 a 11% mayor que la altura a la cruz, y la de una hembra es de 11 a 13%. |
 |
|
De Macedonian Karaman Shepherd wordt niet erkend door de F.C.I.
|
|
|
Land van oorsprong
|
|
Noord-Macedonië |
Vertaling
|
|
Francis Vandersteen |
Dit ras staat ook wel bekend als
|
|
Makedonsko Ovcarsko Kuce - Karaman Makedonski Pastirski Pas - Karaman Black Macedonian Shepherd Dog Karaman Macedonian Karaman Sharplaninatz Macedonian Karaman Makedonski Ovcarski Pas Karaman Sarplaninec Makedonski Karaman Crni Makedonski Ovcar - Karaman
|
De Macedonische Karaman Herdershond is een inheems ras waarvan de oorsprong verbonden is met de neolithische nederzettingen waar Macedonië rijk is aan veeteelt, evenals met lokale nomadische bewegingen. Sindsdien zijn Karamans gefokt als kuddebeschermers in heel geografisch Macedonië, van Epirus tot Shar Planina, en van Thessalonica tot de Pirin berg. De Macedoniërs hadden een speciale cultus voor deze hond, dus zijn gezicht prijkt vaak op de oude munten van Macedonische koningen, op vazen, mozaïeken en beeldhouwwerken, in de archieven van oude historici en dichters, op de iconostase in Macedonische kloosters en in de epische volksgedichten die in de 19e eeuw door Macedonische verzamelaars van volkskunst werden verzameld. Het is in feite een echte moloss, een hond die gefokt werd door de Moloss-stam uit Epirus (de moeder van de Macedonische koning Alexander de Grote stamt af van deze stam) en die in de oude wereld bijzonder gewaardeerd en angstvallig bewaard werd. In zijn pure vorm werd het bewaard door de Miaks en de Vlachen, wier conservatieve levensstijl nomadisch en semi-nomadisch was in een constante beweging van zomer- naar winterweiden en weer terug. Vanwege zijn uitzonderlijke moed en loyaliteit, kunnen we hem vandaag de dag vaak tegenkomen als beschermer van schaapskuddes, maar ook als beschermer van mensen en eigendommen.
Dit zijn honden met een stevige, compacte constitutie en harmonieuze verhoudingen van alle lichaamsdelen. Ze zijn zeer beweeglijk, met scherpe zintuigen. Ze zijn bestand tegen fysieke inspanning. Het verschil tussen reuen en teven is duidelijk. Mannetjes zijn groter, massiever en robuuster met een brede kop, terwijl vrouwtjes kleiner en eleganter gebouwd zijn. Dit is niet je typische veehoeder, maar zijn onomkoopbare beschermer, altijd bereid om zijn leven op te offeren. Hij is op zijn hoede voor vreemden met gecontroleerde agressie, die alleen wordt geuit als het nodig is. Zijn blaffen zijn luid, diep en scherp. Ze hechten zich aan één persoon en loyaliteit is hun belangrijkste eigenschap.
De gemiddelde schofthoogte voor reuen is 70 cm. en bij teven 64 cm. Er is geen bovengrens omdat grotere exemplaren wenselijk zijn. De laagste schofthoogte voor reuen is 65 cm. en voor teven 60 cm. Het gemiddelde gewicht van een volwassen reu in goede conditie is ongeveer 50 kg. en van een volwassen teef ongeveer 45 kg.
De lichaamslengte van een reu is 9 tot 11% groter dan de schofthoogte en die van een teef 11 tot 13%. |