 |
|
Le Wäller n'est pas reconnu par la F.C.I.
|
|
|
Origine
|
|
Allemagne |
Traduction
|
|
Francis Vandersteen |
Le Wäller est l'une des races de chiens allemandes non reconnues par la FCI.
Le Wäller est une race de chien nouvellement créée, mais toujours en construction. L'élevage a commencé en 1994 sous la direction de Karin Wimmer-Kieckbusch. Le nom se réfère à la Westerwald, dont les habitants sont appelés dans le dialecte local "Wäller". Elle est un croisement de Briard et Australian Shepherd. En 1995, le 1er Wäller Club d'Allemagne a été fondé.
Un accent particulier a été mis sur le caractère, la santé et la performance des chiens. La beauté est secondaire dans ce sens et subordonnée à d'autres idéaux. Bien que le nombre d'animaux reproducteurs soit encore faible, la «parenté», c'est-à-dire la consanguinité, est évitée, de sorte que l'apparence de la race varie considérablement. Tous les Wäller adultes destinés à être élevés doivent avoir réussi l'examen d'admission de la race, qui consiste en un test de santé, l'obéissance et l'exécution du travail.
La race n'est pas encore complètement consolidée, elle mesure actuellement jusqu'à 60 cm et pèse jusqu'à 30 kg. Même la fourrure est encore très différent de poil court et à poil hirsute, tout est représenté, jugé renforcé les chiens qui ont une moustache à utiliser dans l'élevage. Toutes les couleurs de fourrure ainsi que les oreilles inclinables ou pendantes sont autorisées.
Le Wäller est un chien de famille sportif, facile à gérer, de bonne santé, de longévité qui motive bien. Comme ses ancêtres, il est un chien qui aime travailler, mais qui a donc besoin d'un emploi, à la fois mentalement et physiquement. Il est de tempérament moyen, mais pas nerveux, absolument fort dans la nature, sans faille et très tolérant des enfants. Il est parfois un peu prudent avec les étrangers, mais il ne devrait pas être méchant.
Le Wäller est affecté par le défaut MDR1. Jusqu'en 2011, aucune occurrence homozygote du défaut était connu à un Waller, mais les animaux affectés peuvent développer une hypersensibilité.
Une autre maladie héréditaire qui se produit lorsque Waller (ainsi que le berger australien), la cataracte, une opacification du cristallin de l'oeil, qui est provoquée par une mutation du gène HSF4. |
 |
|
The Wäller is not recognized by the F.C.I.
|
|
|
Origin
|
|
Germany |
Translation
|
|
Francis Vandersteen |
The Wäller is one of the German dog breeds not recognized by the FCI.
The Wäller is a newly created dog breed, but still under construction. Breeding began in 1994 under the direction of Karin Wimmer-Kieckbusch. The name refers to the Westerwald, whose inhabitants are called "Wäller" in the local dialect. It is a cross between Briard and Australian Shepherd. In 1995, Germany's 1st Wäller Club was founded.
Particular emphasis is placed on the character, health and performance of the dogs. Beauty is secondary in this sense, subordinate to other ideals. Although the number of breeding animals is still low, "parentage", i.e. inbreeding, is avoided, so that the appearance of the breed varies considerably. All adult Wällers intended for breeding must have passed the breed's entrance examination, which consists of a health test, obedience and work performance.
The breed is not yet fully consolidated, currently measuring up to 60 cm and weighing up to 30 kg. Even the coat is still very different from shorthair to shaggy coat, everything is represented, judged reinforced the dogs that have a moustache to use in breeding. All coat colors, as well as tilting or hanging ears, are permitted.
The Wäller is a sporty family dog, easy to manage, healthy, long-lived and well-motivated. Like its ancestors, the Wäller is a dog that loves to work, but needs a job, both mentally and physically. He is medium-tempered, but not nervous, absolutely strong in nature, faultless and very tolerant of children. He is sometimes a little cautious with strangers, but he shouldn't be mean.
Wäller is affected by the MDR1 defect. Until 2011, no homozygous occurrence of the defect was known in a Waller, but affected animals can develop hypersensitivity.
Another hereditary disease that occurs in Wallers (and Australian Shepherds) is cataract, a clouding of the lens of the eye, which is caused by a mutation in the HSF4 gene. |
 |
|
Die Wäller wird vom F.C.I. nicht anerkannt
|
|
|
Ursprung
|
|
Deutschland |
Der Wäller ist eine der deutschen Hunderassen, die nicht von der FCI anerkannt sind.
Der Wäller ist eine neu gegründete, aber noch im Aufbau befindliche Hunderasse. Die Zucht begann 1994 unter der Leitung von Karin Wimmer-Kieckbusch. Der Name bezieht sich auf den Westerwald, dessen Bewohner im lokalen Dialekt "Wäller" genannt werden. Sie ist eine Kreuzung aus Briard und Australian Shepherd. Im Jahr 1995 wurde der 1. Wäller Club in Deutschland gegründet.
Ein besonderer Schwerpunkt wurde auf den Charakter, die Gesundheit und die Leistung der Hunde gelegt. Die Schönheit ist in diesem Sinne zweitrangig und anderen Idealen untergeordnet. Obwohl die Zahl der Zuchttiere noch gering ist, wird "Verwandtschaft", d. h. Inzucht, vermieden, so dass das Aussehen der Rasse stark variiert. Alle erwachsenen Wäller, die gezüchtet werden sollen, müssen die Aufnahmeprüfung der Rasse bestanden haben, die aus einem Gesundheitstest, Gehorsam und Arbeitsleistung besteht.
Die Rasse ist noch nicht vollständig gefestigt, sie ist derzeit bis zu 60 cm groß und wiegt bis zu 30 kg. Auch das Fell ist noch sehr unterschiedlich von kurzhaarig bis zottelig, alles ist vertreten, beurteilt verstärkt Hunde, die einen Schnurrbart haben, um in der Zucht verwendet zu werden. Alle Fellfarben sowie neigbare oder hängende Ohren sind erlaubt.
Der Wäller ist ein sportlicher, leicht zu handhabender, gesunder, langlebiger Familienhund, der gut motiviert. Wie seine Vorfahren ist er ein Hund, der gerne arbeitet, daher aber auch eine Beschäftigung braucht, sowohl geistig als auch körperlich. Er hat ein mittleres Temperament, ist aber nicht nervös, absolut stark in der Natur, fehlerlos und sehr kinderverträglich. Fremden gegenüber ist er manchmal etwas vorsichtig, aber er sollte nicht gemein sein.
Der Wäller ist vom MDR1-Defekt betroffen. Bis 2011 war kein homozygotes Auftreten des Defekts bei einem Wäller bekannt, aber die betroffenen Tiere können eine Überempfindlichkeit entwickeln.
Eine weitere Erbkrankheit, die auftritt, wenn Waller (sowie der Australische Schäferhund), ist der Graue Star, eine Trübung der Augenlinse, die durch eine Mutation im HSF4-Gen verursacht wird. |
 |
|
El Wäller no es reconocido por el F.C.I.
|
|
|
Origen
|
|
Alemania |
Traducción
|
|
Francis Vandersteen |
El Wäller es una de las razas caninas alemanas no reconocidas por la FCI.
El Wäller es una raza canina de reciente creación que aún está en construcción. La cría comenzó en 1994 bajo la dirección de Karin Wimmer-Kieckbusch. El nombre hace referencia al Westerwald, cuyos habitantes se llaman "Wäller" en el dialecto local. Se trata de un cruce entre Briard y Pastor Australiano. En 1995 se fundó el 1er Club Wäller de Alemania.
Se hace especial hincapié en el carácter, la salud y el rendimiento de los perros. En este sentido, la belleza es secundaria y está subordinada a otros ideales. Aunque el número de reproductores sigue siendo bajo, se evita el "parentesco", es decir, la endogamia, por lo que el aspecto de la raza varía considerablemente. Todos los Wällers adultos destinados a la cría deben haber superado el examen de ingreso en la raza, que consiste en una prueba de salud, obediencia y rendimiento en el trabajo.
La raza aún no está totalmente consolidada, actualmente mide hasta 60 cm y pesa hasta 30 kg. Incluso el pelaje es todavía muy diferente de pelo corto y pelaje shaggy, todo está representado, juzgado perros fortalecidos que tienen un bigote para su uso en la cría. Todos los colores de pelaje, así como las orejas inclinadas o colgantes están permitidos.
El Wäller es un perro de familia deportivo, fácil de manejar, con buena salud, longevo y buen motivador. Al igual que sus antepasados, el Wäller es un perro al que le encanta trabajar, pero que necesita un trabajo, tanto mental como físico. Tienen un temperamento medio, pero no son nerviosos, son absolutamente fuertes por naturaleza, intachables y muy tolerantes con los niños. A veces son un poco cautelosos con los extraños, pero no deben ser antipáticos.
El Wäller está afectado por el defecto MDR1. Hasta 2011, no se conocía ningún caso homocigótico del defecto en un Waller, pero los animales afectados pueden desarrollar hipersensibilidad.
Otra enfermedad hereditaria que se produce cuando Waller (así como el pastor australiano), catarata, una opacidad del cristalino del ojo, que es causada por una mutación en el gen HSF4. |
 |
|
De Wäller wordt niet erkend door de F.C.I.
|
|
|
Land van oorsprong
|
|
Duitsland |
Vertaling
|
|
Francis Vandersteen |
De Wäller is een van de Duitse hondenrassen die niet erkend zijn door de FCI.
De Wäller is een nieuw gecreëerd hondenras dat nog in opbouw is. Het fokken begon in 1994 onder leiding van Karin Wimmer-Kieckbusch. De naam verwijst naar het Westerwald, waarvan de inwoners in het plaatselijke dialect "Wäller" worden genoemd. Het is een kruising tussen Briard en Australian Shepherd. In 1995 werd in Duitsland de 1e Wäller Club opgericht.
Bijzondere nadruk wordt gelegd op het karakter, de gezondheid en de prestaties van de honden. Schoonheid is in deze zin secundair en ondergeschikt aan andere idealen. Hoewel het aantal fokdieren nog steeds laag is, wordt "afstamming", d.w.z. inteelt, vermeden, zodat het uiterlijk van het ras aanzienlijk varieert. Alle volwassen Wällers die bestemd zijn voor de fok moeten geslaagd zijn voor het toelatingsexamen van het ras, dat bestaat uit een gezondheidstest, gehoorzaamheid en werkprestaties.
Het ras is nog niet volledig geconsolideerd en meet momenteel tot 60 cm en weegt tot 30 kg. Zelfs de vacht is nog erg verschillend van korthaar en shaggy vacht, alles is vertegenwoordigd, gekeurde honden die een snor hebben om mee te fokken. Alle vachtkleuren en gekantelde of hangende oren zijn toegestaan.
De Wäller is een sportieve gezinshond, makkelijk in de omgang, in goede gezondheid, met een lange levensduur en een goede motivator. Net als zijn voorouders is de Wäller een hond die graag werkt, maar ook werk nodig heeft, zowel geestelijk als lichamelijk. Ze zijn middelmatig gehumeurd, maar niet nerveus, absoluut sterk van aard, foutloos en zeer tolerant tegenover kinderen. Ze zijn soms wat voorzichtig in de buurt van vreemden, maar mogen niet onaardig zijn.
De Wäller heeft de MDR1-fout. Tot 2011 was er geen homozygoot voorkomen van het defect bij een Waller bekend, maar aangetaste dieren kunnen overgevoeligheid ontwikkelen.
Een andere erfelijke ziekte die voorkomt bij de Waller (en ook bij de Australian Shepherd) is cataract, een vertroebeling van de ooglens, die wordt veroorzaakt door een mutatie in het HSF4-gen. |