Milou mon Chouchou, mon ami
  • Tous les sites classés
  • Annonces gratuites
  • Forums de discussions
  • Les albums photos
  • Nous contacter
  1. Vous êtes ici :  
  2. Accueil
  3. Les races FCI
  4. Dogue du Tibet
RecommanderRecommander ImprimerImprimer

Dogue du Tibet

Average rating
1 vote
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
229 Dogue du Tibet /les-races-fci/dogue-du-tibet
  • Français
  • Anglais
  • Allemand
  • Espagnol
  • Neerlandais

Français

 

Dogue du Tibet
Standard FCI Nº 230

   

Origine

  Tibet sous le patronage de la F.C.I.

Traduction

  Prof. R. Triquet

Groupe

  Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse

Section

  Section 2.2 Molossoïdes, type montagne

Epreuve

  Sans épreuve de travail

Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI

  mardi 22 août 1961

Date de publication du standard officiel en vigueur

  mercredi 18 mars 2015

Date de la dernière mise à jour

  mercredi 24 juin 2015

In English, this breed is said

Tibetan Mastiff

Auf Deutsch, heißt diese Rasse

Do Khyi

En español, esta raza se dice

Dogo del Tibet

In het Nederlands, wordt dit ras gezegd

Tibetaanse Mastiff

Utilisation

Chien de garde, de protection et de compagnie.
 

Bref aperçu historique

Le Dogue du Tibet (Do-Khyi) est un chien de travail ancestral des bergers nomades de l’Himalaya et un chien de garde traditionnel des monastères tibétains. Il baigne dans la légende depuis sa découverte dans l’antiquité. De la mention qu’en fit Aristote (384-322 av.J.C.) jusqu’aux célèbres récits de Marco-Polo qui alla en Asie en 1271, tous les documents historiques font l’éloge de la force et de l’impression produite par le Dogue du Tibet, à la fois physiquement et mentalement. Même son aboiement a été décrit comme un caractère racial unique et hautement prisé. D’éminents cynologues européens du passé comme Martin et Youatt, Mégnin, Beckmann, Siber, de même que Strebel et de Bylandt ont traité du Dogue du Tibet de manière intensive, fascinés qu’ils étaient par ses origines et par son rôle dans la culture tibétaine. Certains ont même considéré qu’il était à l’origine de tous les grands chiens de montagne et de tous les dogues.
Un des premiers Dogues du Tibet à atteindre les rivages de l’Occident fut un mâle envoyé à la Reine Victoria en 1847 par Lord Hardinge (alors vice-roi des Indes). Plus tard, dans les années 1880, Edouard VII (alors Prince de Galles) ramena deux chiens en Angleterre. Une des premières portées enregistrées naquit en 1878 au zoo de Berlin.

Aspect général

Puissant, lourd, bien construit, doué d’une bonne ossature. Impressionnant ; d’aspect grave et sérieux, il allie la force majestueuse avec la robustesse et la résistance. Apte au travail dans toutes les conditions climatiques. Chien qui se fait lentement, n’atteignant le meilleur de sa forme qu’à l’âge de 2 à 3 ans chez la femelle et au moins 4 ans chez le mâle.

Proportions importantes

• La longueur du crâne, de l’occiput au stop, est égale à celle du museau, du stop à l’extrémité de la truffe mais le museau peut être un peu plus court.
• La longueur du corps est légèrement supérieure à la hauteur au garrot.

Comportement / caractère

Indépendant. Protecteur. Commande le respect. Très fidèle à sa famille et à son territoire.

Tête

Région crânienne

Tête

  Large, lourde et forte. A l’âge adulte une ride peut s’étendre de la région sus-orbitaire à la commissure des lèvres.

Crâne

  Fort, très légèrement arrondi ; protubérance occipitale fortement développée. 

Stop

  Bien marqué.

Région faciale

Truffe

  Large, aussi foncée que possible en accord avec la couleur de la robe ; narines bien ouvertes.

Museau

  De bonne largeur, bien rempli et épais. Bout de museau carré.

Lèvres

  Bien développées et couvrant la mâchoire inférieure.

Mâchoires et dents

  Les mâchoires sont fortes et présentent un articulé en ciseaux parfait, régulier et complet, c’est-à-dire que les incisives supérieures recouvrent les inférieures dans un contact étroit et sont implantées d’équerre par rapport aux mâchoires. L’articulé en pince est acceptable. Les dents s’adaptent exactement.

Yeux

  De dimension moyenne ; de couleur marron dans toutes ses nuances selon la couleur de la robe, le plus foncé étant le mieux. Bien écartés et légèrement obliques, de forme ovale. Les paupières épousent bien le globe oculaire. De la dignité dans l’expression.

Oreilles

  De taille moyenne, de forme triangulaire, tombantes, attachées entre le niveau du crâne et celui de l’œil. Elles tombent vers l’avant et pendent contre la tête. Elles sont portées vers l’avant quand le chien est attentif. Le pavillon est couvert d’un poil court et doux.

Cou

Fort, bien musclé, galbé. Il ne faut pas trop de fanon. Le cou est couvert d’une épaisse crinière dont le poil se redresse. Cette crinière n’est pas aussi prononcée chez la femelle.

Corps

Généralité

  Fort.

Dos

  Droit, musclé.

Croupe

  Large et plutôt plate.

Poitrine

  Assez haute, de largeur modérée ; les côtes sont bien cintrées, pour donner la cage thoracique en forme de cœur. La région sternale descend sous les coudes.

Queue

De longueur moyenne. Attachée haut, dans le prolongement de la ligne du dos ; portée haut, elle s’enroule sur le dos sans former de boucle serrée quand le chien est attentif ou en action. Elle est garnie de poils abondants.

Membres

Membres antérieurs

Généralités

  D’aplomb, bien angulés, bien couverts de toute part d’un poil fourni.

Epaules

  Bien inclinées, musclées.

Coudes

  Ni en dedans, ni en dehors.

Avant-bras

  Droits. Forte ossature.

Métacarpe

  Forts, légèrement inclinés.

Membres postérieurs

Généralités

  Puissants, musclés, bien angulés. Vus de derrière : les postérieurs sont parallèles.

Cuisses

  Assez longues, fortes, aux muscles bien durs mais non saillants.

Grassets

  Bien angulés.

Jarret

  Forts bien descendus. Présence d’ergots facultative.

Pieds

Assez grands, forts, ronds et compacts, bien garnis de poils entre les doigts bien cambrés.

Allures

Mouvement puissant mais toujours léger et élastique avec une bonne poussée des postérieurs et une bonne extension des antérieurs. Quand la vitesse augmente, les membres ont tendance à converger vers un plan médian (piste unique). Le pas semble mesuré. Le Dogue du Tibet est capable d’être fonctionnel sur un terrain varié, en faisant preuve de résistance et de souplesse.

Robe

Qualité du poil

  La qualité du poil importe plus que la quantité. Le poil est dur, épais ; le poil de couverture n’est pas trop long. A la saison froide, présence d’un sous-poil dense et assez laineux qui devient plutôt clairsemé dans les mois plus chauds. Le poil chez le mâle est sensiblement plus fourni que chez la femelle. Le poil est fin mais dur, droit et ouvert. Il n’est jamais soyeux, bouclé ni ondulé. Le cou et les épaules présentent un poil abondant qui a l’aspect d’une crinière. La queue est touffue, et bien fournie. Les postérieurs sont bien frangés à l’arrière des cuisses.

Couleur du poil

  D’un noir intense, marqué de fauve (« feu ») ou non ; bleu, marqué de fauve (« feu ») ou non ; doré, d’un fauve intense au rouge soutenu, zibeline. Toutes les couleurs doivent être aussi pures que possible. Les marques fauves (« feu ») vont d’un châtain vif à une couleur plus claire.
On admet une étoile blanche sur le poitrail Des taches blanches minimales sur les pieds sont acceptables. Les marques fauves (« feu ») apparaissent au-dessus des yeux, à la partie inférieure des membres et à la face inférieure de la queue. Marques fauves sur le museau. Les marques en forme de lunettes autour des yeux sont tolérées.

Taille et poids

Hauteur au garrot

  Mâle 66 cm (26 pouces) minimum, femelle 61 cm (24 pouces) minimum.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.
 

Défauts graves

 Manque de condition physique, chien pas en état.
 Tête légère.
 Tête fortement ridée.
 Babines pendantes.
 Fanon prononcé.
 Grandes oreilles et/ou oreilles attachées bas.
 Yeux clairs ou hagards.
 Pigmentation insuffisante, en particulier de la truffe.
 Côtes en tonneau.
 Queue formant une boucle serrée sur la hanche.
 Postérieurs surangulés ; postérieurs droits.
 Allure lourde et contrainte.
 Taille inférieure au minimum, avec tolérance de 2 cm.

Défauts entrainant l’exclusion

 Chien agressif ou peureux.
 Prognathisme supérieur ou inférieur.
 Toute autre couleur que celles mentionnées dans le standard, par exemple blanc, crème, gris, marron (foie), lilas, bringé, robes de plusieurs couleurs.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/http://www.fci.be/

Anglais

 

Tibetan Mastiff
FCI Standard No. 230

   

Origin

  Tibet (China)
Patronage FCI

Group

  Group 2 Pinscher and Schnauzer- Molossoid breeds- Swiss Mountain and Cattle Dogs

Section

  Section 2.2 Molossoid breeds, Mountain type

Working

  Without working trial

Date of acceptance on a definitive basis by the FCI

  mardi 22 août 1961

Date of publication of the official valid standard

  mercredi 18 mars 2015

Date of the last update

  mercredi 24 juin 2015

En français, cette race se dit

Dogue du Tibet

Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar

Do Khyi

En español, esta raza se dice

Dogo del Tibet

In het Nederlands, wordt dit ras gezegd

Tibetaanse Mastiff

Usage

A companion, watch and guard dog.
 

Brief historical summary

The Tibetan Mastiff (Do Khyi) is an ancient working breed of the nomad herders of the Himalaya and a traditional guardian of the Tibetan monasteries. It has been surrounded by great myth since its first discovery in antiquity. From the mentioning by Aristoteles (384-322 b.C.) to the famous writings of Marco Polo, who went to Asia in 1271, all historical reports praise the natural strength and impressiveness of the Tibetan Mastiff-both physically and mentally. Even its bark has been described as a unique and highly treasured feature of the breed. Leading European cynologists of the past, like Martin and Youatt, Megnin, Beckmann, Siber as well as Strebel and Bylandt have intensively covered the Tibetan Mastiff, as they had been fascinated by its origin and function in the Tibetan culture. Some even considered the breed to be the very forefather of all large mountain and mastiff breeds. One of the first known Tibetan Mastiffs to reach Western shores was a male sent to Queen Victoria by Lord Hardinge (then Viceroy of India) in 1847. Later in the 1880s, Edward VII (then Prince of Wales) took two dogs back to England. An early recorded litter of Tibetan Mastiffs was born in 1898 in the Berlin Zoo.

General appearance

Powerful, heavy, well built, with good bone. Impressive; of solemn and earnest appearance. Combines majestic strength, robustness and endurance; fit to work in all climate conditions. Slow to mature, only reaching its best at 2-3 years in females and at least 4 years in males.

Important proportions

• Skull measured from occiput to stop equal to muzzle from stop to end of nose but muzzle may be a little shorter.
• Body slightly longer than height at withers.

Behaviour / temperament

Independent. Protective. Commands respect. Most loyal to his family and territory.

Head

Cranial region

Head

  Broad, heavy and strong. In adults a wrinkle may extend from above the eyes down to the corner of mouth.

Skull

  Large, very slightly rounded, with strongly pronounced occiput. 

Stop

  Well defined.

Facial region

Nose

  Broad, as dark as possible depending on coat colour, well opened nostrils.

Muzzle

  Fairly broad, well filled and deep. End of muzzle square.

Lips

  Well developed and covering the underjaw.

Jaws and teeth

  Jaws strong with perfect, regular and complete scissor bite, i.e. upper incisors closely overlapping the lower incisors and set square to the jaws. Level bite acceptable. Dentition fits tightly.

Eyes

  Medium size, any shade of brown and in accordance with coat colour, the darker the better. Set well apart, oval and slightly slanting. Eyelids tightly fitting the eyeball. Expression of dignity.

Ears

  Medium size, triangular, pendant, set between the level of the skull and the eye, dropping forward and hanging close to head; carried forward when alert. Ear leathers covered with soft, short hair.

Neck

Strong, well muscled, arched. Not too much dewlap. Covered by thick upstanding mane, not so pronounced in bitches.

Body

Body

  Strong.

Back

  Straight, muscular.

Croup

  Broad and rather flat.

Chest

  Rather deep, of moderate breadth, with good spring of rib, to give heart-shaped ribcage. Brisket reaching to below elbows.

Tail

Medium length. Set high on line with top of back, carried high, loosely curled over back, when dog alert or in motion; well feathered.

Limbs

Forequarters

Generality

  Straight, well angulated, well covered all over with strong hair.

Shoulders

  Well laid, muscular.

Elbows

  Neither turned in nor out.

Forearm

  Straight. Strong bone.

Pastern

  Strong, slightly sloping.

Hindquarters

Generality

  Powerful, muscular, with good angulation. Seen from behind, hindlegs parallel.

Upper thigh

  Rather long; strong, with good hard muscles, but not bulging.

Stifle

  Well bent.

Hock

  Strong, low set. Dewclaws optional.

Feet

Fairly large, strong, round and compact, with good feathering between well-arched toes.

Gait and movement

Powerful, but always light and elastic: with good reach and drive. When speed increases tends to single track. When walking appears very deliberate. Capable of functioning over a varied terrain with stamina and suppleness.

Coat

Hair

  Quality of greater importance than quantity. Coat harsh, thick, top coat not too long, with dense and rather wolly undercoat in cold weather which becomes rather sparse in warmer months. Males carry noticeably more coat than females. Hair fine but harsh, straight and off-standing. Never silky, curly or wavy. Neck and shoulders heavily coated, giving mane-like appearance. Tail bushyand well feathered; hindlegs well feathered on upper rear parts.

Colour

  Rich black, with or without tan marking; blue, with or without tan markings; gold, from rich fawn to deep red, sable. All colours to be as pure as possible. Tan ranges from a rich chestnut to a lighter colour. White star on breast permissible. Minimal white markings on feet acceptable. Tan markings appear above eyes, on lower part of legs and underside of tail. Tan markings on muzzle; spectacle markings tolerated around eyes.

Size and weight

Height at withers

  Dogs : 66 cm (26 ins) minimum, Bitches : 61 cm (24 ins) minimum.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.
 

Serious faults

 Lacking physical condition and fitness.
 Head light or heavily wrinkled.
 Pendulous flews.
 Pronounced dewlap.
 Large and/or low set ears.
 Light eyes or staring expression.
 Weak pigmentation, particularly of nose.
 Barrelled ribs.
 Tightly curled tail over hips.
 Over angulated or straight hindquarters.
 Heavy constrained movement.
 Under minimum height, tolerance 2 cm.

Disqualifying faults

 Aggressive or overly shy.
 Undershot or overshot mouth.
 All other colours than above mentioned eg white, cream, grey, brown (liver), lilac, brindle, particolours.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/http://www.fci.be/

Allemand

 

Do Khyi
FCI-Standard Nr. 230

   

Ursprung

  Tibet (China).
Patronat F.C.I.

Übersetzung

  Herr Christofer Habig und Frau Elke Peper

Gruppe

  Gruppe 2 Pinscher und Schnauzer –Molossoide –Schweizer Sennenhunde

Sektion

  Sektion 2.2 Molossoide, Berghunde

Arbeitsprüfung

  Ohne Arbeitsprüfung

Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI

  Dienstag 22 August 1961

Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards

  Mittwoch 18 März 2015

Datum der letzten Aktualisierung

  Mittwoch 24 Juni 2015

En français, cette race se dit

Dogue du Tibet

In English, this breed is said

Tibetan Mastiff

En español, esta raza se dice

Dogo del Tibet

In het Nederlands, wordt dit ras gezegd

Tibetaanse Mastiff

Verwendung

Begleithund, Wach- und Schutzhund.
 

Kurzer geschichtlicher abriss

Der Do Khyi (auch Tibet Dogge oder Tibet Mastiff genannt) ist seit alters her der Herdenschutzhund der wandernden Hirten des Himalaya und der traditionelle Wachhund der tibetischen Klöster. Seit ihrer frühesten Entdeckung im Altertum ist die Rasse von Mythen umgeben. Von ihrer ersten Erwähnung durch Aristoteles (384-322 v.Chr.) bis hin zu den berühmten Schriften Marco Polos, der 1271 nach Asien zog, rühmen alle Berichte die natürliche Stärke und die beeindruckende Erscheinung der Do Khyis –sowohl in physischer als auch in charakterlicher Hinsicht. Selbst das Bellen der Do Khyis wurde als einzigartiges, hoch geschätztes Merkmal der Rasse beschrieben. Führende europäische Kynologen der Vergangenheit wie Martin und Youatt, Megnin, Beckmann, Siber oder Strebel und Bylandt haben ausführlich über Do Khyis geschrieben, da sie von ihrem Ursprung und ihrer Funktion in der tibetischen Kultur fasziniert waren. Einige betrachteten diese Rasse sogar als den eigentlichen Ursprung aller großen Berghunde und doggenartigen Rassen.
Einer der ersten Do Khyis, der nachweislich in die westliche Welt gelangte, war ein Rüde, den Lord Hardinge (damaliger Vizekönig von Indien) 1847 an Queen Victoria sandte. Später, in den 80er Jahren des 19. Jahrhunderts, nahm Edward VII (zu jener Zeit Prince of Wales) zwei dieser Hunde mit zurück nach England. Frühe Aufzeichnungen berichten von einem Wurf Do Khyis, der 1898 im Berliner Zoo zur Welt kam.

Allgemeines erscheinungsbild

Mächtig, schwer, gut gebaut, mit guter Knochenstärke. Imposant; mit würdevollem und erhabenem Auftreten. Zeigt eine Verbindung von majestätischer Stärke, Robustheit und Ausdauer; tauglich zur Arbeit unter allen klimatischen Bedingungen. Die Rasse entwickelt sich langsam, Hündinnen sind erst mit 2 –3 Jahren, Rüden frühestens mit 4 Jahren ausgereift.

Wichtige proportionen

• Der vom Hinterhauptsstachel zum Stop gemessene Schädel ist von gleicher Länge wie das Vorgesicht, das aber auch etwas kürzer sein darf.
• Die Körperlänge übertrifft leicht die Widerristhöhe.

Verhalten / charakter (wesen)

Unabhängig, mit Schutzinstinkt. Respekt einflößend. Höchst ausgeprägte Treue seiner Familie und seinem Territorium gegenüber.

Kopf

Oberkopf

Kopf

  Breit, schwer und kräftig. Im Erwachsenenalter kann sich eine Falte bilden, die oberhalb der Augen beginnt und bis hinunter zu den Mundwinkeln verläuft.

Schädel

  Groß, sehr leicht gewölbt, mit stark ausgeprägtem Hinterhauptstachel. 

Stop

  Gut ausgeprägt.

Facial region

Nasenschwamm

  Breit, je nach Fellfarbe so dunkel wie möglich; die Nasenlöcher sind gut geöffnet.

Fang

  Ziemlich breit, gut ausgefüllt und tief. Das Fangende ist viereckig.

Lefzen

  Gut entwickelt, die Oberlefzen bedecken den Unterkiefer.

Kiefer / Zähne

  Kräftige Kiefer mit perfektem, regelmässigem und vollständigem Scherengebiss, wobei die obere Schneidezahnreihe ohne Zwischenraum über die untere greift und die Zähne senkrecht im Kiefer stehen. Zangengebiss erlaubt. Lückenlos schließende Zahnreihen.

Augen

  Von mittlerer Grösse; braun in allen möglichen Schattierungen abhängig von der Fellfarbe; je dunkler, desto besser. Weit voneinander und etwas schräg eingesetzt, oval. Die Augenlider liegen straff am Augapfel an. Würdevoller Ausdruck.

Ohren

  Mittelgross, dreieckig, herab hängend; zwischen der Schädeldecke und den Augen nach vorn fallend werden sie eng am Kopf anliegend getragen. Bei Aufmerksamkeit werden die Ohren nach vorn gerichtet. Die Ohrlappen sind von weichem, kurzem Haar bedeckt.

Hals

Kräftig, gut bemuskelt, gewölbt. Wamme nicht zu stark entwickelt. Von einer dicken Mähne abstehenden Haars bedeckt, die bei Hündinnen weniger ausgeprägt ist.

Körper

Allgemeinheit

  Kräftig.

Rücken

  Gerade, muskulös.

Kruppe

  Breit und ziemlich flach.

Brust

  Recht tief, mässig breit. Die Rippen sind gut gewölbt, sodaß der Brustkorb herzförmig ist. Der Brustkorb reicht bis unter die Ellenbogenhöhe.

Rute

Mittellang. Auf Höhe der Rückenlinie hoch angesetzt. Bei Aufmerksamkeit und in der Bewegung hoch und lose über dem Rücken gerollt getragen; gut befedert.

Gliedmassen

Vorderhand

Allgemeines

  Gerade, gut gewinkelt, rundum gut von kräftigem Haar bedeckt.

Schultern

  Gut gelagert, muskulös.

Ellenbogen

  Weder ein-noch ausdrehend.

Unterarm

  Gerade, starkknochig.

Vordermittelfuss

  Kräftig, leicht schräg stehend.

Hinterhand

Allgemeines

  Kraftvoll, muskulös, mit guter Winkelung. Von hinten gesehen stehen die Hinterläufe parallel.

Oberschenkel

  Ziemlich lang; kräftig mit ausgeprägter, harter Muskulatur, die aber nicht hervortritt.

Knie

  Gut gewinkelt.

Sprunggelenk

  Kräftig, niedrig stehend. Mit oder ohne Afterkrallen.

Pfoten

Ziemlich gross, kräftig, rund und kompakt. Zwischen den gut gewölbten Zehen gut mit Haar befedert.

Gangwerk

Kraftvoll, aber stets leichtfüßig und elastisch: mit gutem Raumgriff und Schub. Mit zunehmender Geschwindigkeit Neigung zum Schnüren. Der Schritt wirkt sehr bedächtig. Fähig, seine Funktion auf unterschiedlichstem Terrain gleichermaßen ausdauernd und geschmeidig zu erfüllen.

Coat

Haar

  Die Qualität des Haars ist wichtiger als die Menge. Es ist hart und dick, das Deckhaar ist nicht zu lang, das Unterhaar ist in der kalten Jahreszeit dicht und ziemlich wollig, in den wärmeren Monaten wird es eher spärlich. Bei Rüden ist das Haar deutlich üppiger als bei Hündinnen. Das Haar ist fein, aber hart, gerade und abstehend. Es ist nie seidig, gelockt oder gewellt. Die reiche Behaarung an Hals und Schultern wirkt wie eine Mähne. Die Rute ist buschig und gut befedert. Die Hinterläufe sind hinten im oberen Teil gut befedert.

Farbe

  Tiefschwarz, mit oder ohne lohfarbene Abzeichen; Blau, mit oder ohne lohfarbene Abzeichen; Gold in allen Schattierungen von sattem Gelbgold bis zu tiefem Rotgold, Zobelfarbe. Alle Farben so rein wie möglich. Die Lohfarbe reicht von intensiver Kastanienfarbe bis hin zu einem helleren Farbton. Ein weisser Stern auf der Brust ist zulässig. Minimale weisse Abzeichen an den Pfoten sind erlaubt. Die lohfarbenen Abzeichen befinden sich oberhalb der Augen, an den unteren Partien der Gliedmassen, an der Unterseite der Rute sowie am Fang. Eine brillenförmige Zeichnung rund um die Augen wird toleriert.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe

  Mindestens 66 cm für Rüden, mindestens 61 cm für Hündinnen.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.
 

Schwere fehler

 Mangelhafte körperliche Kondition und Fitness.
 Kopf leicht oder mit starker Faltenbildung.
 Hängelefzen.
 Stark ausgeprägte Wamme.
 Große und/oder tief angesetzte Ohren.
 Helle Augen, starrender Ausdruck.
 Schwache Pigmentierung, vor allem der Nase.
 Faßförmiger Rippenkorb.
 Fest über der Hüfte eingerollte Rute.
 Überwinkelte oder steile Hinterhand.
 Schwerfällige, unfreie Bewegung.
 Untergröße bei einer Toleranz von 2 cm.

Disqualifizierende fehler

 Aggressive oder űbermässig ängstliche Hunde.
 Vorbiß, Rückbiß.
 Jede im Standard nicht genannte Farbe, zB Weiß, Crème, Grau, Braun (Leberfarben), Fliederfarben, Gestromt und Mehrfarbigkeit.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/http://www.fci.be/

Espagnol

 

Dogo del Tibet
FCI Standard No. 230

   

Origen

  Tibet (China)
Patrocinio FCI

Traducción

  Jorge Nallem, Kennel Club Uruguayo

Grupo

  Grupo 2 Perros tipo Pinscher y Schnauzer-Molosoides-Perros tipo montaña y Boyeros suizos

Sección

  Sección 2.2 Molosoides, tipo montaña

Prueba de trabajo

  Sin prueba de trabajo

Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI

  martes 22 agosto 1961

Fecha de publicación del estándar oficial válido

  miércoles 18 marzo 2015

Fecha de la última actualización

  miércoles 24 junio 2015

En français, cette race se dit

Dogue du Tibet

In English, this breed is said

Tibetan Mastiff

Auf Deutsch, heißt diese Rasse

Do Khyi

In het Nederlands, wordt dit ras gezegd

Tibetaanse Mastiff

Utilizacion

Es un perro de compañía, guardia y protección.
 

Breve resumen historico

El Dogo Tíbet (Do-Khyi) es una antigua raza de trabajo de los pastores nómadas del Himalaya y un guardián tradicional de los monasterios tibetanos. Se ha rodeado de gran misticismo desde que fue descubierto en la antigüedad. Desde su mención por Aristóteles (384 – 322 a. C.) a las famosas escrituras de Marco Polo, quien fue a Asia en 1271, todos los informes históricos alaban la fuerza natural y grandeza del dogo del Tíbet, tanto física como mentalmente. Hasta su ladrido ha sido descrito como único y como característica de la raza altamente atesorada.
Los cinólogos europeos destacados del pasado como Martin y Youatt, Megnin, Beckmann, Siber como así también Strebel, Bylandt han investigado intensamente al Mastín Tibetano, por estar fascinados con su origen y función en la cultura tibetana. Algunos hasta lo consideran como la raza de donde derivaron todas las razas de montaña grandes y de todos los mastines.
Uno de los primeros dogos del Tíbet en alcanzar orillas occidentales fue un ejemplar macho enviado a la Reina Victoria por Lord Hardinge (en ese entonces Virrey de la India) en 1847. Posteriormente en 1880 Eduardo VII (en ese entonces Príncipe de Gales), se llevó 2 perros de regreso a Inglaterra. Uno de los primeros registros de camada de Dogos Tibetanos fue en 1898, nacida en el Zoológico de Berlín.

Aspecto general

Poderoso, pesado, bien construido, con buen hueso. Impresionante, de apariencia solemne y seria. Combina fuerza majestuosa, robustez y resistencia, apto para realizar su trabajo bajo cualquier condición climática. Lento de madurar, recién alcanza su plenitud a los 2 o 3 años la hembra y por lo menos 4 años el macho.

Proporciones importantes

• El cráneo medido del occipucio al stop es igual al largo del hocico, aunque este puede ser un poco más corto.
• El cuerpo es ligeramente más largo que la altura a la cruz.

Temperamento / comportamiento

Independiente. Protector. Impone respeto. Sumamente leal a su familia y su territorio.

Cabeza

Region craneal

Cabeza

  Ancha, pesada y fuerte. En la edad madura puede tener una arruga, que se extienden desde arriba de los ojos descendiendo hasta las comisuras de los labios.

Cráneo

  Grande, muy levemente redondeado con protuberancia occipital muy pronunciada. 

Depresión naso-frontal (stop)

  Bien definida.

Facial region

Trufa

  Ancha, tan oscura como sea posible, dependiendo del color del manto, con ventanas de la nariz bien abiertas.

Hocico

  Bastante ancho, bien lleno y profundo.

Belfos

  Bien desarrollados, cubriendo la mandíbula inferior.

Mandíbulas / Dientes

  Mandíbulas fuertes con mordida en tijera perfecta, regular y completa, es decir que la cara interna de los incisivos superiores esté en contacto estrecho con la cara externa de los incisivos inferiores ; los dientes deben estar colocados en ángulo recto en las mandíbulas. Se acepta la mordida en pinza. La dentadura encaja ajustadamente.

Ojos

  De tamaño mediano, cualquier tonalidad de marrón y de acuerdo con el color del manto, cuanto más oscuros mejor. Colocados bien separados, ovalados y ligeramente oblicuos. Párpados bien adheridos, con expresión de dignidad.

Orejas

  De tamaño mediano, triangulares, colgantes, insertadas a una altura media entre el nivel superior del cráneo y el ojo, cayendo hacia delante y colgando junto a la cabeza, las coloca hacia delante cuando está alerta. Las orejas están cubiertas de pelo suave y corto.

Cuello

Fuerte, bien musculoso, arqueado. No debe tener mucha papada. Cubierto por una melena de pelo espeso e hirsuto, menos tupida en las hembras.

Cuerpo

Generalidad

  Fuerte.

Espalda

  Recta, musculosa.

Grupa

  Ancha y bastante plana.

Pecho

  Bastante profundo y de amplitud moderada. Con buen arqueo de costillas para darle forma de corazón a la caja torácica. El pecho desciende más abajo de los codos.

Cola

De largo medio. De inserción alta, a la altura de la línea superior. Enroscada flojamente sobre la espalda, cuando el perro está alerta o en acción. Cubierta de abundante pelo.

Extremidades

Miembros anteriores

Generalidad

  Rectos, bien angulado, bien cubiertos de pelo fuerte en toda su extensión.

Hombro

  Bien inclinados, musculosos.

Codo

  Sin voltear para adentro ni para afuera.

Antebrazo

  Recto, con hueso fuerte.

Metacarpo

  Fuertes, ligeramente inclinados.

Miembros posteriores

Generalidad

  Poderosos, musculosos, con buena angulación. Visto de atrás, los miembros traseros son paralelos.

Muslo

  Bastante largo, fuerte, con buena y fuerte musculatura pero no saliente.

Rodilla

  Bien angulada.

Corvejón

  Fuerte, bien descendido. Espolones opcionales.

Pies

Bastante grandes, fuertes, redondos y compactos. Con bastante pelo entre los dedos, bien arqueados.

Movimiento

Poderoso, pero siempre ligero y elástico: con buen alcance y propulsión. Cuando aumenta la velocidad tiende a acercar los miembros a una línea media. Cuando camina, parece muy vacilante, capaz de marchar sobre terrenos varios con vigor y flexibilidad.

Manto

Pelo

  La calidad es de mucho mayor importancia que la cantidad. Manto áspero y grueso, capa exterior no demasiada larga, con sub-pelo denso y lanoso en clima frío, que se convierte en ralo en meses calurosos. Los machos tienen notablemente más pelo que las hembras. El pelo es fino pero duro, recto e hirsuto, nunca sedoso, rizado u ondulado. Cuello y hombros con abundante pelo, dando la apariencia de melena. Cola con pelo espeso y con fleco, las patas traseras con abundante fleco en la parte posterior y superior.

Color

  Negro intenso con o sin marcas fuego; azul con o sin marcas fuego; dorado, desde bayo intenso a rojo profundo, sable. Todos los colores deben ser lo más puro posible. Las marcas fuego van de un castaño fuerte a colores más claros. Una estrella blanca en el pecho es admisible. Manchas blancas mínimas en los pies son aceptadas. Las marcas fuego aparecen sobre los ojos, en la parte inferior de las extremidades, en la parte inferior de la cola. Marcas fuego en el hocico; marcas en forma de anteojos son toleradas.

Tamaño y peso

Altura a la cruz

  Machos : mínimo 66 cm (26 pulgadas). Hembras : mínimo 61 cm (24 pulgadas).

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.
 

Faltas graves

 Falta de buen estado y condición física.
 Cabeza ligera o muy arrugada.
 Belfos pendientes.
 Papada pronunciada.
 Orejas grandes y/o de inserción baja.
 Ojos claros o mirada amenazadora.
 Pigmentación débil, particularmente en la nariz.
 Costillas de barril.
 Cola fuertemente enrulada sobre la cadera.
 Posteriores sobre angulados o rectos.
 Movimiento pesadamente restringido.
 Debajo de la altura mínima, tolerancia de 2 cms.

Faltas descalificantes:

 Agresividad o extrema timidez.
 Prognatismo o enognatismo.
 Cualquier otro color distinto a los mencionados anteriormente, por ejemplo: blanco, crema, gris, marrón (hígado), lila, atigrado, particolores.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/http://www.fci.be/

Neerlandais

 

Tibetaanse Mastiff
FCI standaard nr. 230

   

Land van oorsprong

  Tibet (China)
Patronage FCI

Groep

  Groep 2 Pinschers en Schnauzers - Molossers rassen - Zwitserse Sennenhonden

Sectie

  Sectie 2.2 Molossers Type berg

Werkproef

  Zonder werkproef

Datum van definitieve erkenning door de FCI

  dinsdag 22 augustus 1961

Publicatiedatum van de geldende officiële norm

  woensdag 18 maart 2015

Datum van de laatste update

  woensdag 24 juni 2015

En français, cette race se dit

Dogue du Tibet

In English, this breed is said

Tibetan Mastiff

Auf Deutsch, heißt diese Rasse

Do Khyi

En español, esta raza se dice

Dogo del Tibet
 

Kort historisch overzicht

De Tibetaanse Mastiff (Do-Khyi) is een oude werkende ras van de nomade herders van de Himalaya en een traditionele hoeder van de Tibetaanse kloosters. Het is doordrenkt van legende sinds zijn ontdekking in de oudheid. De verklaring dat Aristoteles (384-322 voor Christus) was de beroemde geschriften van Marco Polo, die naar Azië ging in 1271, alle historische rapporten loven de natuurlijke kracht en de indruk die door de Tibetaanse Mastiff, zowel fysiek als mentaal. Zelfs de bast is beschreven als een raciaal unieke en zeer gewaardeerd. Toonaangevende Europese kynologen het verleden, zoals Martin en Youatt, Megnin, Beckmann, Siber alsmede Strebel en Bylandt de Tibetaanse Mastiff intensief behandeld, werden ze gefascineerd door zijn wortels en zijn rol in de cultuur Tibetaans. Sommigen hebben zelfs beschouwd als de oorsprong van alle grote berg honden en alle honden.
Een van de eerste bekende Tibetaanse Mastiffs naar West-kusten te bereiken was een mannetje gestuurd naar koningin Victoria in 1847 door Lord Hardinge (toen onderkoning van India). Later, in de jaren 1880, Edward VII (toenmalige Prins van Wales) twee honden nam in Engeland. Een van de eerste geregistreerde nestje werd geboren in 1878 in de dierentuin van Berlijn.

Algemeen totaalbeeld

Krachtig, zwaar, goed gebouwd, met goed bone. Indrukwekkend, op zoek ernstige en serieuze en combineert de majestueuze kracht, robuustheid en duurzaamheid. In staat om te werken in alle weersomstandigheden. Hond is langzaam, het bereiken van de beste op de leeftijd van 2 tot 3 jaar bij vrouwen en minstens 4 jaar bij mannen.

Belangrijke verhoudingen

• De lengte van de schedel van de achterhoofdsknobbel tot de stop is gelijk aan de snuit van de stop tot het einde van de neus, maar snuit kan een beetje korter.
• Het lichaam is langer dan een beetje de schofthoogte.

Gedrag en karakter (aard)

Independent. Protector. Dwingt respect af. Zeer trouw aan zijn familie en zijn land.

Hoofd

Bovenschedel

Hoofd

  Breed, zwaar en sterk. Bij volwassenen een rimpel kan zich vanaf de supraorbital gebied in de commissuur van de lippen.

Schedel

  Sterk, zeer licht afgeronde achterhoofdsknobbel sterk ontwikkeld. 

Stop

  Zeer uitgesproken.

Facial region

Neus

  Breed, zo donker mogelijk in overeenstemming met de kleur van de vacht, goed geopende neusgaten.

Voorsnuit

  Tamelijk breed, goed gevuld en dik. Na vierkante snuit.

Lippen

  Goed ontwikkeld en die de onderkaak.

Kiezen / tanden

  Sterke kaken met een perfect schaargebit, regelmatig en compleet, dat wil zeggen, de bovenste snijtanden de onderlip bedekken die in nauw contact staan recht in de kaken. Tanggebit is aanvaardbaar. Tanden passen precies.

Ogen

  Middelgroot, bruin in alle schakeringen, afhankelijk van de kleur van de jurk, hoe donkerder hoe beter. Goed uit elkaar en iets schuin, ovaal. Oogleden strak aanbrengen van de oogbol. Waardigheid in de expressie.

Oren

  Middelmatig groot, driehoekig, hangend, tussen de schedel en het oog. Ze vallen naar voren en hang tegen het hoofd. Ze worden overgedragen wanneer de hond attent. Het paviljoen is bedekt met kort haar en zoet.

Hals

Sterk, goed gespierd, gebogen. Het moet niet te veel keelhuid. De hals is bedekt met een dikke manen met haar rechtzetten. De manen is niet zo uitgesproken in het teven.

Lichaam

Algemeenheid

  Sterk.

Rug

  Recht, gespierd.

Croupe

  Breed en tamelijk plat.

Borst

  Eerder diep, van een gemiddelde breedte, ribben goed gewelfd, de borst te geven hartvormig. Borstkas reikt tot onder de ellebogen.

Staart

Van gemiddelde lengte. Ligt hoog in het verlengde van de bovenbelijning, hoog gedragen, het wraps rond de rug, zonder de vorming van een krappe lus als de hond attent of actief is. Het is gevuld met overvloedige vacht.

Ledematen

Voorhand

Algemeen

  Rechte, goed gehoekt, goed bedekt overal met sterk haar.

Schouders

  Goed naar achteren geplaatst, gespierd.

Ellebogen

  Noch naar binnen of naar buiten.

Onderarm

  Recht. Sterke botten.

Voormiddenvoet

  Sterk, licht hellend.

Achterhand

Algemeen

  Krachtig, gespierd, goed gehoekt. Van achteren gezien de achterhand parallel.

Dijbeen

  Tamelijk lang, sterke spieren heel hard, maar niet prominent.

Knie

  Goed gehoekt.

Spronggewricht

  Sterk, goed in de steek gelaten. Hubertusklauwen optioneel.

Voeten

Tamelijk groot, sterk, rond en compact, goed behaard tussen de tenen goed gewelfd.

Gangwerk

Beweging krachtige, maar altijd licht en elastisch met een goede stuwing vanuit de achterhand en een goede uitbreiding van de voorpoten. Als de snelheid verhoogt de benen de neiging te convergeren naar een middenvlak (enkel spoor). De gemeten niet weergegeven. De Tibetaanse Mastiff is in staat om functioneel over een gevarieerd terrein, met kracht en flexibiliteit.

Coat

Haarkwaliteit

  Het haar kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit. De vacht is hard, dik bovenvacht is niet te lang. In het koude seizoen, de aanwezigheid van een dichte ondervacht en nogal wollig die overgaat in vrij mager in de warmere maanden. Het haar bij mannen is aanzienlijk hoger dan in vrouwen. De vacht is prima, maar hard, recht en open. Het is nooit zijdeachtig, krullend of golvend. De nek en schouders zijn er in overvloed haar dat eruit ziet als een manen. De staart is bossig en goed ingericht. De achterbenen zijn goed bevederd aan de achterzijde van de dijen.

Haarkleur

  Op de intense zwart met tan aftekeningen ("brand") of niet blauw met tan aftekeningen ("brand") of niet goud, een tawny intens diep rood, sable . Alle kleuren moeten zo zuiver mogelijk. Tawny merken ("brand") variëren van een rijke kastanje in een lichtere kleur.
We geven toe een witte ster op de borst witte aftekeningen op de voeten minimum aanvaardbaar. Tawny merken ("brand") verschijnt boven de ogen, onderbenen en onderkant van de staart. Markeringen op de beesten snuit. Marks in de vorm van een bril rond de ogen toegestaan.

Maat en gewicht

Schouderhoogte

  Reuen 66 cm (26 inch) minimum. Teven 61 cm (24 inch) minimum.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.
 

Zware defecten

 Gebrek aan fitness, hond ongeschikt.
 Licht in het hoofd.
 Zwaar gerimpelde hoofd.
 Hangende lippen.
 Uitgesproken keelhuid.
 Grote oren en / of laag aangezette oren.
 Lichte ogen of staren.
 Onvoldoende pigmentatie, in het bijzonder van de neus.
 Rib vat.
 Staart vormen een strakke lus op de heup.
 Bericht surangulés; volgende rechten.
 Allure zware stress.
 Kleiner dan de minimale, met een tolerantie van 2 cm.

Defecten die leiden tot uitsluiting

 Agressief of schuw.
 Boven-of onderschreden.
 Elke andere kleur dan die genoemd in de norm, bijv wit, crème, grijs, bruin (lever), lila, gestroomd, jurken van vele kleuren.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/http://www.fci.be/
Catégories
Les races FCI | Tibet (Chine) | Groupe 2 : Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes et chiens de montagne et de bouvier suisses et autres races | Section 2.2 : Molossoïdes, Type Montagne
Mots clés
Tibet | dogue

Vous n'avez pas l'autorisation de poster un commentaire

JCommentsJComments

Menu principal

  • Les canidés et les félidés dans le monde - Accueil
  • Tous les canidésTous les canidés
  • Les standards en français
    • Les races par groupes FCI
  • Les races par pays
  • Les races de chiens méconnuesLes races de chiens méconnues
    • Les chiens rares
    • Les croisements intéressants
    • Les canidés sauvages
    • Les chacals
    • Les loups
    • Les renards
  • Tous les félidésTous les félidés
  • Les races de chats
  • Les félins sauvagesLes félins sauvages
    • Chats sauvages
    • Espèces rares
    • Léopards
    • Lions
    • Lynx
    • Panthères
    • Tigres
  • Catégories des articlesCatégories des articles
  • Inclassables mais à voir
  • Les coups de coeur et témoignages
  • Le paradis virtuel
  • Les amis de Milouchouchou
  • Les poèmes
  • Les rêves
  • Les textes à méditer
  • Tous mes amours au paradis
  • Les fiches utiles
  • Cela peut servirCela peut servir
  • Politique de confidentialité
  • Règlement du site
  • Site Internet spécialisé reconnu sous le numéro WEB-054Site Internet spécialisé reconnu sous le numéro WEB-054

Connexion

  • Mot de passe perdu
  • Plan de Milouchouchou
  • Bibliographie
  • Portail du bien être animal du SPW Portail du bien être animal du SPW
  • Code wallon du bien-être animal Code wallon du bien-être animal
  • Ban-planet
BootstrapBootstrap is a front-end framework of Twitter, Inc. Code licensed under MIT License.MIT License. Font AwesomeFont Awesome font licensed under SIL OFL 1.1SIL OFL 1.1.