![]() |
Griffon fauve de Bretagne
|
||||
Origine |
France | ||||
Groupe |
Groupe 6 Chiens courants, chiens de recherche au sang et races apparentées | ||||
Section |
Section 1.2 Chiens courants de taille moyenne | ||||
Epreuve |
Avec épreuve de travail | ||||
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI |
mardi 05 octobre 1954 | ||||
Date de publication du standard officiel en vigueur |
mardi 25 mars 2003 | ||||
Date de la dernière mise à jour |
lundi 05 mai 2003 | ||||
In English, this breed is said |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Grifón leonado de Bretaña | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne |
Utilisation |
Chien courant utilisé sur lièvre, renard, chevreuil et sanglier. |
Bref aperçu historique |
Le Fauve de Bretagne est l’une des plus anciennes races de chiens courants français puisqu’au XIVème siècle un certain Huet des Ventes avait déjà une meute de ce type. Très utilisé jusqu’au XIXème siècle pour chasser le loup en Bretagne, il déclina lorsque ces animaux disparurent. En 1949, le Club du Fauve de Bretagne fut créé par Marcel Pambrun pour s’attacher à conserver la valeur de ces chiens devenus rares. Depuis les années 1980, sous l’impulsion de Bernard Vallée, la place des Griffons Fauves de Bretagne, mais aussi de la race qui en est issue : le Basset Fauve de Bretagne, semble acquise au sein des chiens courants français. La devise « chasse d’abord » reste la ligne de conduite du Club. |
Aspect général |
Chien osseux, musclé, très résistant et très endurant. C’est un chien actif particulièrement adapté aux terrains difficiles. Il est fin de nez avec une voix de cogneur soutenue (cri court et répété). |
Comportement / caractère |
Les Fauves de Bretagne sont des chiens passionnés de chasse mais très doux avec l’homme, sociables, affectueux et équilibrés. Ils s’adaptent aisément à tous les territoires et tous les gibiers. A la chasse, ils se révèlent courageux, débrouillards, tenaces et appliqués. Ils sont entreprenants et efficaces mais font également preuve d’aptitude à rallier. Bien conduits, ils sont obéissants et de retour facile. |
Tête |
||
Région crânienne |
||
Crâne |
Crâne plutôt allongé, protubérance occipitale marquée. Vu de face, le crâne a l’aspect d’un plein cintre surbaissé, diminuant de largeur jusqu’au niveau des arcades sourcilières qui ne sont pas très accusées. | |
Stop |
Peu accusé. |
Région faciale |
||
Truffe |
Noire ou marron foncé. Narines bien ouvertes. | |
Museau |
Plutôt effilé que carré. | |
Lèvres |
Recouvrent bien la mâchoire inférieure mais sans excès. Les moustaches sont peu abondantes. | |
Mâchoires et dents |
Les mâchoires et les dents sont fortes, avec un articulé en ciseaux parfait et régulier. Les incisives supérieures recouvrent les incisives inférieures dans un contact étroit. Les incisives sont implantées d’équerre par rapport aux maxillaires. L’absence des PM1 n’est pas pénalisable. | |
Yeux |
Ni proéminents ni trop enfoncés dans les orbites, de couleur marron foncé. La conjonctive est non apparente. Le regard est vif. | |
Oreilles |
Attachées finement au niveau de la ligne de l’œil, atteignant à peine l’extrémité de la truffe, terminées en pointe, tournées en dedans et couvertes d’un poil plus ras et plus fin que sur le reste du corps. |
Cou |
Assez court et musclé. |
Corps |
||
Dos |
Court et large. Jamais ensellé. | |
Rein |
Large et bien musclé. | |
Poitrine |
Haute et large. | |
Côtes |
Assez arrondies. | |
Ligne du dessous |
La ligne du dessous est peu relevée vers l’arrière. |
Queue |
Portée légèrement en faucille, de moyenne longueur, grosse à la base, souvent espiée et s’effilant bien à la pointe. En action, la queue est portée au-dessus de la ligne de dos et décrit des mouvements latéraux réguliers. |
Membres |
Membres antérieurs |
||
Généralités |
Membres avec une bonne ossature, bien d’aplomb. | |
Epaules |
Oblique, bien attachée au thorax. | |
Coudes |
Dans l’axe du corps. | |
Avant-bras |
Verticaux. | |
Métacarpe |
Vue de profil : légèrement obliques. Vue de face : dans l’axe du corps. |
Membres postérieurs |
||
Généralités |
Bien musclés. Les aplombs sont réguliers. Vus de derrière les postérieurs sont parallèles, ni serrés ni écartés. | |
Cuisses |
Longues et bien musclées. | |
Jarret |
Descendu et moyennement coudé. | |
Métatarse |
Verticaux. |
Pieds |
Compacts avec des doigts serrés, cambrés et des ongles solides. Les coussinets sont durs. |
Allures |
Souples et régulières, jamais sautillantes. |
Peau |
Assez épaisse, souple. Absence de fanon. |
Robe |
||
Qualité du poil |
Poil très dur, sec, assez court, jamais laineux ni frisé. La face ne doit pas être trop embroussaillée. | |
Couleur du poil |
Couleur fauve, allant du froment doré au rouge brique. Quelques poils noirs dispersés au niveau du dos et des oreilles sont tolérés. Présence parfois d’une petite étoile blanche au poitrail, ce qui n’est pas à rechercher. |
Taille et poids |
||
Hauteur au garrot |
Elle peut varier entre 48 et 56 cm pour les mâles et les femelles avec 2 cm de tolérance en plus pour les sujets exceptionnels. |
Défauts |
• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel. • Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité. |
Défauts graves |
Comportement :![]() Tête : ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Corps : ![]() ![]() ![]() Queue : ![]() Membres : ![]() ![]() Poil : ![]() |
Défauts entrainant l’exclusion |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié. • Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires. • Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum. • Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction. |
Bibliographie |
http://www.fci.be/![]() |
Vous pouvez visualiser l'entièreté des albums photos disponibles sur le site, pour cela cliquez sur ce lien https://www.milouchouchou.com/les-liens-utiles/albums-photos Vous pouvez aussi nous envoyer vos photos en utilisant le lien suivant : https://www.milouchouchou.com/100-les-photos-pour-une-race-de-chien |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne
|
||||
Origin |
France | ||||
Translation |
John Miller and Raymond Triquet | ||||
Group |
Group 6 Scent hounds and related breeds | ||||
Section |
Section 1.2 Medium-sized hounds | ||||
Working |
With working trial | ||||
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI |
Tuesday 05 October 1954 | ||||
Date of publication of the official valid standard |
Tuesday 25 March 2003 | ||||
Date of the last update |
Monday 05 May 2003 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Grifón leonado de Bretaña | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne |
Usage |
Scent hound used for hunting hare, fox, roe deer and wild boar. |
Brief historical summary |
The fauve de Bretagne is one of the oldest French scent hound breeds and as early as the XIV century a gentleman by the name of Huet des Ventes had a pack of these dogs. Much used until the XIX century for wolf hunting in Brittany, it suffered a decline when these animals disappeared. Striving to maintain the quality of these hounds, which had become rare, Marcel Pambrun founded the Club de Fauve de Bretagne in 1949. Since the 1980’s, under the direction of Bernard Vallée, the griffon fauve de Bretagne (as well as the derived breed, the basset fauve de Bretagne) has established a place among the French scent hound breeds. The motto “hunting first” continues to guide the club’s conduct. |
General appearance |
A bony and muscular dog, very resistant to weather and fatigue. A quite active hound, particularly suitable to difficult terrain. It has good scenting ability and the sustained voice of a “chopper” (short and repeated notes). |
Behaviour / temperament |
Fauves de Bretagne are impassioned hunters but are good natured with people, sociable, affectionate and equable. They adapt themselves easily to all terrains and to all quarry. When hunting they reveal themselves to be courageous, wily, tenacious and steady. They are enterprising and efficient but show themselves equally capable of harking in. When well conducted, they are obedient and return readily. |
Head |
||
Cranial region |
||
Skull |
Rather long, marked occipital protuberance. Seen from the front, the cranium has the form of a flattened arch and diminishes in width from the rear to the superciliary arches, which are not very prominent. | |
Stop |
Only slightly marked. |
Facial region |
||
Nose |
Black or dark brown; well-open nostrils. | |
Muzzle |
Slightly tapering rather than being perfectly rectangular. | |
Lips |
Covering well the lower jaw but without excess. Moustaches only slightly furnished. | |
Jaws and teeth |
The jaws and teeth are strong, meeting in a perfect and even scissors bite. The upper incisors cover the lower in close contact. The incisors are set square to the jaws. Absence of first premolars is not penalized. | |
Eyes |
Neither bulging nor set too deeply in the orbits, dark brown in colour. The conjunctiva is not apparent. The expression is lively. | |
Ears |
Finely attached, in line with the eye, just reaching the end of the nose when drawn forward, ending in a point, turned inwards and covered by finer and shorter hair than on the rest of the body. |
Neck |
Rather short and well muscled. |
Body |
||
Back |
Short and broad. Never swaybacked. | |
Loin |
Broad and muscular. | |
Chest |
Deep and broad. | |
Ribs |
Rather rounded. | |
Underline and belly |
The underline rises only slightly towards the rear. |
Tail |
Carried slightly sickle-fashion, of medium length, large at the base, often bristly and well-tapered at the end. In action, the tail is carried above the top line and makes regular movements from side to side. |
Limbs |
Forequarters |
||
Generality |
The limbs have good bone and are well poised. | |
Shoulders |
Oblique and well set on the thorax. | |
Elbows |
In line with the body. | |
Forearm |
Vertical. | |
Pastern |
Seen in profile, somewhat oblique. Seen from the front, in line with the body. |
Hindquarters |
||
Generality |
Well muscled. The limbs are well poised. Seen from behind, the rear legs are parallel, neither close nor wide. | |
Upper thigh |
Long and well muscled. | |
Metatarsus |
Vertical. | |
Hock |
Well let down and moderately bent. |
Feet |
Compact with the toes tight together, arched and with solid nails. The pads are hard. |
Gait and movement |
Supple and even, never bouncy. |
Skin |
Rather thick, supple. Absence of dewlap. |
Coat |
||
Hair |
Coat very rough, harsh, rather short, never woolly or curly. The face shouldn’t be too bushy. | |
Colour |
Fawn coloured, from golden wheaten to red brick in hue. A few black hairs dispersed on the back and ears are tolerated. Occasionally the presence of a small white star on the chest, something not sought after. |
Size and weight |
||
Height at withers |
48 cm minimum (19”), 56 cm maximum (22”) with a tolerance of 2 cm (0.8”) for exceptional specimens. |
Faults |
• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work. • Faults listed should be in degree of seriousness. |
Serious faults |
Behaviour :![]() Head : ![]() ![]() ![]() ![]() Eyes : ![]() Ears : ![]() Body : ![]() ![]() ![]() Tail : ![]() Limbs : ![]() ![]() Coat : ![]() |
Disqualifying faults |
Temperament :![]() Lack of type : ![]() Jaws/Teeth : ![]() Eyes : ![]() Pigmentation : ![]() Tail : ![]() Dewclaws : ![]() Coat : ![]() ![]() Height : ![]() Defects : ![]() ![]() |
NB : |
• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified. • The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying. • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum. • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding. |
Bibliography |
http://www.fci.be/![]() |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne
|
||||
Ursprung |
Frankreich | ||||
Übersetzung |
Elke Peper | ||||
Gruppe |
Gruppe 6 Laufhunde, Schweißhunde und verwandte Rassen | ||||
Sektion |
Sektion 1.2 Mittelgroße Laufhunde | ||||
Arbeitsprüfung |
Mit Arbeitsprüfung | ||||
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI |
Dienstag 05 Oktober 1954 | ||||
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards |
Dienstag 25 März 2003 | ||||
Datum der letzten Aktualisierung |
Mittwoch 21 Mai 2003 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Grifón leonado de Bretaña | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne |
Verwendung |
Laufhund für die Jagd auf Hase, Fuchs, Rehwild und Schwarzwild. |
Kurzer geschichtlicher abriss |
Der Fauve de Bretagne zählt zu den ältesten französischen Laufhundrassen, und schon im 14. Jahrhundert nannte ein Herr namens Huet des Ventes eine Meute dieser Hunde sein eigen. Nachdem die Rasse bis zum 19. Jahrhundert in der Bretagne stark bei der Wolfsjagd eingesetzt worden war, erlitt sie mit dem Verschwinden der Wölfe einen Rückgang. Mit der Zielsetzung, die Qualitäten dieser selten gewordenen Laufhunde zu erhalten, gründete Marcel Pambrun 1949 den « Club de Fauve de Bretagne ». Seit den 1980er Jahren hat sich der Griffon Fauve de Bretagne (ebenso wie der von ihm abstammende Basset Fauve de Bretagne) unter der Führung von Bernard Vallée seinen Platz unter den französischen Laufhundrassen gesichert. Das Motto «An oberster Stelle die Jagd» bestimmt nach wie vor die Ausrichtung des Clubs. |
Allgemeines erscheinungsbild |
Starkknochiger, muskulöser Hund, der jeder Witterung und allen Strapazen widersteht. Ein recht aktiver Jagdhund, besonders geeignet für schwieriges Gelände. Er hat eine gute Nase und eine volltönende Stimme, mit der er durch wiederholtes kurzes, abgehacktes Bellen Laut gibt. |
Verhalten / charakter (wesen) |
Fauves de Bretagnes stecken voller Jagdleidenschaft, sind dabei aber gutartig mit Menschen, zutraulich, liebevoll und ausgeglichen. Sie passen sich problemlos jedem Terrain an und werden mit jedem Beutetier fertig. Bei der Jagd erweisen sie sich als mutig, raffiniert, hartnäckig und verläßlich. Sie sind unternehmungslustig und tüchtig, dabei aber ebenso zum Gehorsam fähig. Bei entsprechender Führung sind sie folgsam und lassen sich bereitwillig zurückrufen. |
Kopf |
||
Oberkopf |
||
Schädel |
Ziemlich lang mit ausgeprägtem Hinterhauptbein. Von vorn gesehen hat der Schädel die Form eines abgeflachten Bogens und nimmt in der Breite von hinten nach vorn zu den nicht sehr vorstehenden Augenbrauenbögen hin ab. | |
Stop |
Nur wenig ausgeprägt. |
Facial region |
||
Nasenschwamm |
Schwarz oder dunkelbraun ; Nasenlöcher gut geöffnet. | |
Fang |
Sich eher leicht verjüngend als vollkommen rechteckig. | |
Lefzen |
Sie bedecken den Unterkiefer gut, sind aber nicht übertrieben ausgeprägt. Der Schnauzbart ist nur spärlich entwickelt. | |
Kiefer / Zähne |
Kiefer und Zähne sind kräftig und haben perfekten, gleichmäßigen Scherenschluß. Die oberen Schneidezähne greifen ohne Zwischenraum über die unteren. Die Schneidezähne stehen senkrecht im Kiefer. Das Fehlen der ersten Prämolare (P1) wird nicht geahndet. | |
Augen |
Weder hervorquellend noch zu tief in den Augenhöhlen gebettet, dunkelbraun. Die Bindehäute sind nicht sichtbar. Lebhafter Ausdruck. | |
Ohren |
Gut auf Augenhöhe angesetzt ; nach vorn gelegt reichen sie gerade bis zur Nasenspitze ; sie laufen spitz zu, sind einwärts gedreht und von Haar bedeckt, das feiner und kürzer ist als das übrige Körperhaar. |
Hals |
Eher kurz, gut bemuskelt. |
Körper |
||
Rücken |
Kurz und breit. Keinesfalls eingesenkt. | |
Lenden |
Breit und gut bemuskelt. | |
Brust |
Tief und breit. | |
Rippen |
Ziemlich gerundet. | |
Untere Profillinie und Bauch |
Die Unterlinie steigt nur wenig nach hinten an. |
Rute |
Etwas säbelförmig getragen, mittellang, dick am Ansatz, oft borstig, mit gut zugespitztem Ende. In der Bewegung wird die Rute oberhalb der Rückenlinie getragen und bewegt sich dabei rhythmisch von einer Seite zur anderen. |
Gliedmassen |
Vorderhand |
||
Allgemeines |
Die Läufe sind von guter Knochenstärke und stehen senkrecht. | |
Schultern |
Schräg, gut am Brustkorb anliegend. | |
Ellenbogen |
Auf einer Linie mit den Körperseiten. | |
Unterarm |
Senkrecht. | |
Vordermittelfuss |
Von der Seite gesehen etwas schräg. Von vorn gesehen auf einer Achse mit dem Körper. |
Hinterhand |
||
Allgemeines |
Gut bemuskelt. Die Läufe stehen gleichmäßig senkrecht. Von hinten gesehen sind sie parallel, weder bodeneng noch breit. | |
Oberschenkel |
Lang und gut bemuskelt. | |
Hintermittelfuss |
Senkrecht. | |
Sprunggelenk |
Tief angesetzt, mäßig gewinkelt. |
Pfoten |
Kompakt mit fest zusammengefügten Zehen, gewölbt mit kräftigen Nägeln. Die Ballen sind hart. |
Gangwerk |
Geschmeidig und gleichmäßig, niemals hüpfend. |
Haut |
Ziemlich dick, geschmeidig. Ohne Wamme. |
Coat |
||
Haar |
Sehr rauh, hart, eher kurz, nie wollig oder gelockt. Kein zu starker Haarbewuchs im Gesicht. | |
Farbe |
Falbfarben, von goldener Weizenfarbe bis hin zu ziegelrot. Einige wenige verstreute schwarze Haare auf dem Rücken und auf den Behängen werden toleriert. Gelegentlich findet sich ein kleiner weißer Stern an der Brust, dies sollte nicht gefördert werden. |
Grösse und gewicht |
||
Widerristhöhe |
Rüden und Hündinen : mindestens 48 cm, höchstens 56 cm mit einer Toleranz von 2 cm mehr bei außergewöhnlichen Exemplaren. |
Fehler |
• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen. • Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden. |
Schwere fehler |
Verhalten : ![]() Kopf : ![]() ![]() ![]() ![]() Augen : ![]() Behänge : ![]() Körper : ![]() ![]() ![]() Rute : ![]() Gliedmaßen : ![]() ![]() Haar : ![]() |
Disqualifizierende fehler |
Wesen : ![]() Typmängel : ![]() Kiefer / Zähne : ![]() Augen : ![]() Pigmentierung : ![]() Rute : ![]() Afterkrallen : ![]() Haar : ![]() ![]() Größe : ![]() Defekte : ![]() ![]() |
NB : |
• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden. • Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend. • Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden. • Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/![]() |
![]() |
Grifón leonado de Bretaña
|
||||
Origen |
Francia | ||||
Traducción |
Iris Carrillo (Federación Canófila de Puerto Rico) | ||||
Grupo |
Grupo 6 Perros tipo sabueso, perros de rastro y razas semejantes | ||||
Sección |
Sección 1.2 Perros tipo sabueso de talla mediana | ||||
Prueba de trabajo |
Con prueba de trabajo | ||||
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI |
martes 05 octubre 1954 | ||||
Fecha de publicación del estándar oficial válido |
martes 25 marzo 2003 | ||||
Fecha de la última actualización |
martes 15 junio 2004 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne |
Utilizacion |
Perro sabueso utilizado para la caza de la liebre, la zorra, el corzo y el jabalí. |
Breve resumen historico |
El Leonado de Bretaña es una de las razas más antiguas de perros de rastro franceses, puesto que en el siglo XIV cierto Huet des Ventes ya tenía una jauría de ese tipo. Muy utilizado hasta el siglo XIX para la caza del lobo en Bretaña, descayó cuando estos animales desaparecieron. En el 1949, el Club del Leonado de Bretaña fue creado por Marcel Pambrun para dedicarse a conservar el valor de estos perros, que se habían vuelto escasos. Desde la década de los años 80, bajo el impulso de Bernard Vallée, el Grifón Leonado de Bretaña, así como la raza que se deriva de ésta, el Basset Leonado de Bretaña, parecen haberse granjeado un lugar entre perros de rastro franceses. El lema « la caza ante todo » continúa siendo la línea de conducta del Club. |
Aspecto general |
Es un perro huesudo y musculoso, muy fuerte y resistente. Es activo y particularmente adaptado a los terrenos difíciles. Tienen buen olfato y un ladrido sostenido (corto y repetido). |
Temperamento / comportamiento |
Los Leonados de Bretaña son perros apasionados por la caza, aunque dóciles con el hombre, sociables, afectuosos y equilibrados. Se adaptan fácilmente a todos los terrenos y a todo tipo de caza. Durante la caza se muestran valientes, desenvueltos, tenaces y aplicados. Son emprendedores y eficaces, pero también muestran aptitud para unirse al grupo. Bien manejados, son obedientes y de un regreso fácil. |
Cabeza |
||
Region craneal |
||
Cráneo |
Más bien alargado y la protuberancia occipital es marcada. Visto de frente, el cráneo tiene aspecto de una curvatura rebajada. Su anchura disminuye hasta llegar al nivel de las arcadas superciliares, que no son muy marcadas. | |
Depresión naso-frontal (stop) |
Poco marcada. |
Facial region |
||
Trufa |
Negra o pardo oscuro. Las ventanas están bien abiertas. | |
Hocico |
Más puntiagudo que cuadrado. | |
Belfos |
Cubren bien la mandíbula inferior, aunque no en exceso. Los bigotes no son abundantes. | |
Mandíbulas / Dientes |
Las mandíbulas y los dientes son fuertes, con una articulación perfecta y uniforme en forma de tijera. Los incisivos superiores cubren los inferiores con un contacto apretado. Los incisivos están implantados en ángulo recto con relación a los maxilares. La ausencia de los PM1 no es penalizable. | |
Ojos |
Ni prominentes, ni demasiado hundidos en las órbitas. Su color es marrón oscuro. La conjuntiva no es aparente. La mirada es impetuosa. | |
Orejas |
Implantadas delicadamente al nivel de la línea del ojo, llegando apenas a la extremidad de la trufa. Se terminan en punta y están dobladas hacia adentro y cubiertas de un pelo más raso y más fino que el resto del cuerpo. |
Cuello |
Bastante corto y musculoso. |
Cuerpo |
||
Espalda |
Corta y amplia. Nunca hundida. | |
Lomo |
Ancho y bien musculoso. | |
Pecho |
Amplio y alto. | |
Costillas |
Bastante redondeadas. | |
Línea inferior |
El márgen inferior es poco levantado hacia la parte posterior. |
Cola |
Se presenta levemente en forma de hoz. Es de longitud mediana, gruesa en la base, a menudo en forma de espiga y disminuye en la punta. Cuando el perro está en acción, la cola se presenta sobre el márgen de la espalda y realiza movimientos laterales regulares. |
Extremidades |
Miembros anteriores |
||
Generalidad |
Muestran una buena estructura ósea y están bien aplomados. | |
Hombro |
Oblicuos, bien adheridos al tórax. | |
Codo |
Se presentan en el eje del cuerpo. | |
Antebrazo |
Verticales. | |
Metacarpo |
Vistos de perfil, son ligeramente oblicuos. Vistos de frente, se presentan en el eje del cuerpo. |
Miembros posteriores |
||
Generalidad |
Son bien musculosos. Los aplomos son uniformes. Vistos desde atrás, son paralelos, ni juntos, ni separados. | |
Muslo |
Largos y bien musculosos. | |
Metatarso |
Verticales. | |
Corvejón |
Inclinadas y medianamente acodadas. |
Pies |
Compactos. Los dedos están juntos y son arqueados ; las uñas son sólidas. Los cojinetes plantares son duros. |
Movimiento |
Elástico y uniforme ; nunca en saltitos. |
Piel |
Bastante gruesa y flexible; sin presencia de papada. |
Manto |
||
Pelo |
Bien duro, fino y bastante corto; nunca lanudo ni rizado. La cara no debe ser enmarañada. | |
Color |
Leonado que va desde el trigo dorado al rojo ladrillo. Se tolera algunos pelos negros dispersos, en la espalda y en las orejas. Se observa a veces la presencia de una estrella blanca en el antepecho, no se busca esta particularidad. |
Tamaño y peso |
||
Altura a la cruz |
De 48 a 56 cm para machos y hembras, con 2 cm demás de tolerancia para los ejemplares excepcionales. |
Faltas |
• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional. • Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad. |
Faltas graves |
Comportamiento![]() Cabeza ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cuerpo ![]() ![]() ![]() Cola ![]() Miembros ![]() ![]() Pelo ![]() |
Faltas descalificantes: |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado. • Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias. • Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto. • Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza. |
Bibliografía |
http://www.fci.be/![]() |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne
|
||||
Land van oorsprong |
Frankrijk | ||||
Vertaling |
Francis Vandersteen | ||||
Groep |
Groep 6 Scent hounds, Onderzoek en aanverwante rassen | ||||
Sectie |
Sectie 1.2 middelgrote honden | ||||
Werkproef |
Met werkproef | ||||
Datum van definitieve erkenning door de FCI |
dinsdag 05 oktober 1954 | ||||
Publicatiedatum van de geldende officiële norm |
dinsdag 25 maart 2003 | ||||
Datum van de laatste update |
maandag 05 mei 2003 | ||||
En français, cette race se dit |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
In English, this breed is said |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
![]() |
Griffon fauve de Bretagne | |||
En español, esta raza se dice |
![]() |
Grifón leonado de Bretaña |
Gebruik |
Hound gebruikt op haas, vos, herten en wilde zwijnen. |
Kort historisch overzicht |
De Fauve de Bretagne is een van de oudste rassen van Franse jachthonden omdat in de veertiende eeuw een Huet Sales al een pak van dit type hadden. Op grote schaal gebruikt tot in de negentiende eeuw voor de jacht op wolven in Groot-Brittannië, weigerde hij toen deze dieren verdwenen. In 1949, de Club Fauve de Bretagne is opgericht door Marcel Pambrun te trachten de waarde van deze honden te behouden zeldzaam geworden. Sinds de jaren 1980, onder leiding van Bernard Valley, in plaats van Griffins Fauves de Bretagne, maar de race is kwestie: Basset Fauve de Bretagne lijkt opgedaan in de Franse jachthonden. Het motto 'first flush' is het beleid van de club. |
Algemeen totaalbeeld |
Hond been, gespierd, zeer sterk en duurzaam. Dit is een actieve hond geschikt is voor moeilijk terrein. Het is het einde van de neus met een stem sterke hitter (korte en herhaalde kreet). |
Gedrag en karakter (aard) |
De Fauves de Bretagne hebben een passie voor de jacht, maar zeer zacht met mensen, sociaal, aanhankelijk en evenwichtig. Ze passen zich gemakkelijk op alle gebieden en alle spellen. Bij de jacht, bewijzen ze moedig, vindingrijk, vasthoudend en toegepast. Ze zijn ondernemend en effectief, maar ook aantonen vermogen om te verzamelen. Goed uitgevoerd, ze zijn gehoorzaam en gemakkelijk terug. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Schedel |
Schedel tamelijk lange, duidelijke achterhoofdsknobbel. Gezien vanaf de voorzijde, de schedel heeft een halfronde lage aspect, smaller wordt naar de wenkbrauwbogen zijn niet erg uitgesproken. | |
Stop |
Paar beschuldigd. |
Facial region |
||
Neus |
Zwart of donkerbruin. Neusgaten openen. | |
Voorsnuit |
Taps eerder dan vierkant. | |
Lippen |
Met betrekking tot goed de onderkaak, maar zonder overdrijving. De snorharen zijn schaars. | |
Kiezen / tanden |
Kaken en tanden sterk met een perfect, regelmatig gelede schaar. De bovenste snijtanden overlappen de onderste snijtanden in nauw contact. De snijtanden zijn recht in de kaken. De afwezigheid van de PM1 wordt niet bestraft. | |
Ogen |
Niet te prominent, noch diepliggend, donker bruin van kleur. De conjunctiva is niet duidelijk. De look is scherp. | |
Oren |
Fijn bevestigd aan de ooglijn, nauwelijks bereikt de punt van de neus, die eindigt in een punt, naar binnen en bedekt met een kort haar en dunner dan de rest van het lichaam. |
Hals |
Vrij kort en gespierd. |
Lichaam |
||
Rug |
Kort en breed. Nooit geslingerd. | |
Lendenpartij |
Breed en goed gespierd. | |
Borst |
Hoog en breed. | |
Ribben |
Heel afgerond. | |
Onderlijn en buik |
De bottom line is iets naar achteren. |
Staart |
Uitgevoerd lichtjes sikkel, middellang, dik aan de basis, vaak borstelige en taps toelopend goed te tip. In actie wordt de staart gedragen boven de toplijn en beschrijft normale zijwaartse beweging. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
Leden met goede bone, rechtop. | |
Schouders |
Oblique, goed op de borst. | |
Ellebogen |
In het lichaam as. | |
Onderarm |
Vertical. | |
Voormiddenvoet |
In profiel gezien, licht hellend. Vooraanzicht: in het lichaam as. |
Achterhand |
||
Algemeen |
Goed gespierd. De loodjes zijn regelmatig. Bekeken van achter de achterhand parallel, noch eng, noch wijd. | |
Dijbeen |
Lang en goed gespierd. | |
Achtermiddenvoet |
Vertical. | |
Spronggewricht |
Beneden en matig gebogen. |
Voeten |
Compact met strakke, gebogen en sterke nagels vingers. De pads zijn hard. |
Gangwerk |
Flexibele en eerlijke, niet springkasteel. |
Huid |
Vrij dik, zacht. Geen keelhuid. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
Hard haar droog vrij kort, nooit wollig of gekruld. De voorzijde moet niet te bossig. | |
Haarkleur |
Getaand, variërend van goud tot rode tarwe baksteen. Sommige zwarte haren verspreid in de rug en oren worden getolereerd. Soms is de aanwezigheid van een kleine witte ster op de borst, die niet te vinden. |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Het kan variëren tussen 48 en 56 cm voor reuen en teven met 2 cm plus tolerantie voor bijzondere onderwerpen. |
Defecten |
• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
Zware defecten |
Gedrag:![]() Hoofd: ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Lichaam: ![]() ![]() ![]() Staart: ![]() Leden: ![]() ![]() Haar: ![]() |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
NB : |
• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Bibliografie |
http://www.fci.be/![]() |