Griffon fauve de Bretagne

Note moyenne
1 vote
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
70 Griffon fauve de Bretagne /les-races-fci/griffon-fauve-de-bretagne
Nombre de clics
2543 vues

Français

 

Griffon fauve de Bretagne
Standard FCI Nº 66

   

Origine

  France

Groupe

  Groupe 6 Chiens courants, chiens de recherche au sang et races apparentées

Section

  Section 1.2 Chiens courants de taille moyenne

Epreuve

  Avec épreuve de travail

Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI

  mardi 05 octobre 1954

Date de publication du standard officiel en vigueur

  mardi 25 mars 2003

Date de la dernière mise à jour

  lundi 05 mai 2003

In English, this breed is said

Griffon fauve de Bretagne

Auf Deutsch, heißt diese Rasse

Griffon fauve de Bretagne

En español, esta raza se dice

Grifón leonado de Bretaña

In het Nederlands, wordt dit ras gezegd

Griffon fauve de Bretagne

Utilisation

Chien courant utilisé sur lièvre, renard, chevreuil et sanglier.
 

Bref aperçu historique

Le Fauve de Bretagne est l’une des plus anciennes races de chiens courants français puisqu’au XIVème siècle un certain Huet des Ventes avait déjà une meute de ce type. Très utilisé jusqu’au XIXème siècle pour chasser le loup en Bretagne, il déclina lorsque ces animaux disparurent. En 1949, le Club du Fauve de Bretagne fut créé par Marcel Pambrun pour s’attacher à conserver la valeur de ces chiens devenus rares. Depuis les années 1980, sous l’impulsion de Bernard Vallée, la place des Griffons Fauves de Bretagne, mais aussi de la race qui en est issue : le Basset Fauve de Bretagne, semble acquise au sein des chiens courants français. La devise « chasse d’abord » reste la ligne de conduite du Club.

Aspect général

Chien osseux, musclé, très résistant et très endurant. C’est un chien actif particulièrement adapté aux terrains difficiles. Il est fin de nez avec une voix de cogneur soutenue (cri court et répété).

Comportement / caractère

Les Fauves de Bretagne sont des chiens passionnés de chasse mais très doux avec l’homme, sociables, affectueux et équilibrés. Ils s’adaptent aisément à tous les territoires et tous les gibiers.
A la chasse, ils se révèlent courageux, débrouillards, tenaces et appliqués. Ils sont entreprenants et efficaces mais font également preuve d’aptitude à rallier. Bien conduits, ils sont obéissants et de retour facile.

Tête

Région crânienne

Crâne

  Crâne plutôt allongé, protubérance occipitale marquée. Vu de face, le crâne a l’aspect d’un plein cintre surbaissé, diminuant de largeur jusqu’au niveau des arcades sourcilières qui ne sont pas très accusées. 

Stop

  Peu accusé.

Région faciale

Truffe

  Noire ou marron foncé. Narines bien ouvertes.

Museau

  Plutôt effilé que carré.

Lèvres

  Recouvrent bien la mâchoire inférieure mais sans excès. Les moustaches sont peu abondantes.

Mâchoires et dents

  Les mâchoires et les dents sont fortes, avec un articulé en ciseaux parfait et régulier. Les incisives supérieures recouvrent les incisives inférieures dans un contact étroit. Les incisives sont implantées d’équerre par rapport aux maxillaires. L’absence des PM1 n’est pas pénalisable.

Yeux

  Ni proéminents ni trop enfoncés dans les orbites, de couleur marron foncé. La conjonctive est non apparente. Le regard est vif.

Oreilles

  Attachées finement au niveau de la ligne de l’œil, atteignant à peine l’extrémité de la truffe, terminées en pointe, tournées en dedans et couvertes d’un poil plus ras et plus fin que sur le reste du corps.

Cou

Assez court et musclé.

Corps

Dos

  Court et large. Jamais ensellé.

Rein

  Large et bien musclé.

Poitrine

  Haute et large.

Côtes

  Assez arrondies.

Ligne du dessous

  La ligne du dessous est peu relevée vers l’arrière.

Queue

Portée légèrement en faucille, de moyenne longueur, grosse à la base, souvent espiée et s’effilant bien à la pointe. En action, la queue est portée au-dessus de la ligne de dos et décrit des mouvements latéraux réguliers.

Membres

Membres antérieurs

Généralités

  Membres avec une bonne ossature, bien d’aplomb.

Epaules

  Oblique, bien attachée au thorax.

Coudes

  Dans l’axe du corps.

Avant-bras

  Verticaux.

Métacarpe

  Vue de profil : légèrement obliques. Vue de face : dans l’axe du corps.

Membres postérieurs

Généralités

  Bien musclés. Les aplombs sont réguliers. Vus de derrière les postérieurs sont parallèles, ni serrés ni écartés.

Cuisses

  Longues et bien musclées.

Jarret

  Descendu et moyennement coudé.

Métatarse

  Verticaux.

Pieds

Compacts avec des doigts serrés, cambrés et des ongles solides. Les coussinets sont durs.

Allures

Souples et régulières, jamais sautillantes.

Peau

Assez épaisse, souple. Absence de fanon.

Robe

Qualité du poil

  Poil très dur, sec, assez court, jamais laineux ni frisé. La face ne doit pas être trop embroussaillée.

Couleur du poil

  Couleur fauve, allant du froment doré au rouge brique. Quelques poils noirs dispersés au niveau du dos et des oreilles sont tolérés. Présence parfois d’une petite étoile blanche au poitrail, ce qui n’est pas à rechercher.

Taille et poids

Hauteur au garrot

  Elle peut varier entre 48 et 56 cm pour les mâles et les femelles avec 2 cm de tolérance en plus pour les sujets exceptionnels.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.
 

Défauts graves

Comportement :
Craintif.
Tête :
Crâne large, plat.
Arcades sourcilières trop accusées.
Museau pointu ou court, lèvres pendantes et épaisses.
Oeil clair.
Oreilles plates et larges.
Corps :
Apparence frêle.
Dessus insuffisamment tendu.
Ventre levretté.
Queue :
Déviée.
Membres :
Ossature insuffisante.
Pieds écrasés.
Poil :
Insuffisant, ras, fin, mou.

Défauts entrainant l’exclusion

Chien agressif ou peureux.
Manque de type (tout sujet dont les caractéristiques le différencient de ses congénères).
Prognathisme inférieur ou supérieur.
Oeil très clair.
Dépigmentation partielle ou totale de la truffe ou au bord des paupières et des lèvres.
Queue nouée.
Présence d’ergots aux postérieurs (les ergots n’apparaissent jamais dans cette race).
Poil long, laineux.
Toutes autres robes que celles citées dans le standard.
Taille autre que celle imposée par le standard.
Tare invalidante repérable ; malformation anatomique.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/http://www.fci.be/

Bloom
  • Bloom
  • Auteur: milouchouchou
  • Clics: 44
  • Téléchargements: 0
  • Note: Aucun vote 
  • Commentaires: 0
Daisy
  • Daisy
  • Auteur: milouchouchou
  • Clics: 38
  • Téléchargements: 0
  • Note: Aucun vote 
  • Commentaires: 0
Griffon fauve de Bretagne
  • Griffon fauve de Bretagne
  • Auteur: milouchouchou
  • Clics: 40
  • Téléchargements: 0
  • Note: Aucun vote 
  • Commentaires: 0
Griffon fauve de Bretagne 1
  • Griffon fauve de Bretagne 1
  • Auteur: milouchouchou
  • Clics: 37
  • Téléchargements: 0
  • Note: Aucun vote 
  • Commentaires: 0
Mira
  • Mira
  • Auteur: milouchouchou
  • Clics: 37
  • Téléchargements: 0
  • Note: Aucun vote 
  • Commentaires: 0

Vous pouvez visualiser l'entièreté des albums photos disponibles sur le site, pour cela cliquez sur ce lien
https://www.milouchouchou.com/les-liens-utiles/albums-photos

Vous pouvez aussi nous envoyer vos photos en utilisant le lien suivant :
https://www.milouchouchou.com/100-les-photos-pour-une-race-de-chien

Anglais

 

Griffon fauve de Bretagne
FCI Standard No. 66

   

Origin

  France

Translation

  John Miller and Raymond Triquet

Group

  Group 6 Scent hounds and related breeds

Section

  Section 1.2 Medium-sized hounds

Working

  With working trial

Date of acceptance on a definitive basis by the FCI

  Tuesday 05 October 1954

Date of publication of the official valid standard

  Tuesday 25 March 2003

Date of the last update

  Monday 05 May 2003

En français, cette race se dit

Griffon fauve de Bretagne

Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar

Griffon fauve de Bretagne

En español, esta raza se dice

Grifón leonado de Bretaña

In het Nederlands, wordt dit ras gezegd

Griffon fauve de Bretagne

Usage

Scent hound used for hunting hare, fox, roe deer and wild boar.
 

Brief historical summary

The fauve de Bretagne is one of the oldest French scent hound breeds and as early as the XIV century a gentleman by the name of Huet des Ventes had a pack of these dogs. Much used until the XIX century for wolf hunting in Brittany, it suffered a decline when these animals disappeared.
Striving to maintain the quality of these hounds, which had become rare, Marcel Pambrun founded the Club de Fauve de Bretagne in 1949. Since the 1980’s, under the direction of Bernard Vallée, the griffon fauve de Bretagne (as well as the derived breed, the basset fauve de Bretagne) has established a place among the French scent hound breeds. The motto “hunting first” continues to guide the club’s conduct.

General appearance

A bony and muscular dog, very resistant to weather and fatigue. A quite active hound, particularly suitable to difficult terrain. It has good scenting ability and the sustained voice of a “chopper” (short and repeated notes).

Behaviour / temperament

Fauves de Bretagne are impassioned hunters but are good natured with people, sociable, affectionate and equable.
They adapt themselves easily to all terrains and to all quarry. When hunting they reveal themselves to be courageous, wily, tenacious and steady. They are enterprising and efficient but show themselves equally capable of harking in. When well conducted, they are obedient and return readily.

Head

Cranial region

Skull

  Rather long, marked occipital protuberance. Seen from the front, the cranium has the form of a flattened arch and diminishes in width from the rear to the superciliary arches, which are not very prominent. 

Stop

  Only slightly marked.

Facial region

Nose

  Black or dark brown; well-open nostrils.

Muzzle

  Slightly tapering rather than being perfectly rectangular.

Lips

  Covering well the lower jaw but without excess. Moustaches only slightly furnished.

Jaws and teeth

  The jaws and teeth are strong, meeting in a perfect and even scissors bite. The upper incisors cover the lower in close contact. The incisors are set square to the jaws. Absence of first premolars is not penalized.

Eyes

  Neither bulging nor set too deeply in the orbits, dark brown in colour. The conjunctiva is not apparent. The expression is lively.

Ears

  Finely attached, in line with the eye, just reaching the end of the nose when drawn forward, ending in a point, turned inwards and covered by finer and shorter hair than on the rest of the body.

Neck

Rather short and well muscled.

Body

Back

  Short and broad. Never swaybacked.

Loin

  Broad and muscular.

Chest

  Deep and broad.

Ribs

  Rather rounded.

Underline and belly

  The underline rises only slightly towards the rear.

Tail

Carried slightly sickle-fashion, of medium length, large at the base, often bristly and well-tapered at the end. In action, the tail is carried above the top line and makes regular movements from side to side.

Limbs

Forequarters

Generality

  The limbs have good bone and are well poised.

Shoulders

  Oblique and well set on the thorax.

Elbows

  In line with the body.

Forearm

  Vertical.

Pastern

  Seen in profile, somewhat oblique. Seen from the front, in line with the body.

Hindquarters

Generality

  Well muscled. The limbs are well poised. Seen from behind, the rear legs are parallel, neither close nor wide.

Upper thigh

  Long and well muscled.

Metatarsus

  Vertical.

Hock

  Well let down and moderately bent.

Feet

Compact with the toes tight together, arched and with solid nails. The pads are hard.

Gait and movement

Supple and even, never bouncy.

Skin

Rather thick, supple. Absence of dewlap.

Coat

Hair

  Coat very rough, harsh, rather short, never woolly or curly. The face shouldn’t be too bushy.

Colour

  Fawn coloured, from golden wheaten to red brick in hue. A few black hairs dispersed on the back and ears are tolerated. Occasionally the presence of a small white star on the chest, something not sought after.

Size and weight

Height at withers

  48 cm minimum (19”), 56 cm maximum (22”) with a tolerance of 2 cm (0.8”) for exceptional specimens.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.
 

Serious faults

Behaviour :
Timid.
Head :
Wide, flat skull.
Superciliary arches too prominent.
Short or pointed muzzle.
Heavy and pendulous upper lips.
Eyes :
Light.
Ears :
Flat and large.
Body :
Frail in appearance.
Topline not level enough.
Too tucked up.
Tail :
Out of line.
Limbs :
Poor bone.
Splayed feet.
Coat :
Sparse, smooth, fine, soft.

Disqualifying faults

Temperament :
Aggressive or overly shy.
Lack of type :
Insufficient breed characteristics, which means the animal on the whole doesn’t resemble other samples of the breed.
Jaws/Teeth :
Overshot or undershot.
Eyes :
Overly light.
Pigmentation :
Totally or partially unpigmented areas on the nose or the edges of eyelids or lips.
Tail :
Kinked.
Dewclaws :
Presence of dewclaws (this breed is always free from dewclaws).
Coat :
Long, woolly coat.
Any coat other than that defined by the standard.
Height :
Outside the limits defined by the standard.
Defects :
Noticeable invalidating defect.
Anatomical malformation.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/http://www.fci.be/

Allemand

 

Griffon fauve de Bretagne
FCI-Standard Nr. 66

   

Ursprung

  Frankreich

Übersetzung

  Elke Peper

Gruppe

  Gruppe 6 Laufhunde, Schweißhunde und verwandte Rassen

Sektion

  Sektion 1.2 Mittelgroße Laufhunde

Arbeitsprüfung

  Mit Arbeitsprüfung

Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI

  Dienstag 05 Oktober 1954

Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards

  Dienstag 25 März 2003

Datum der letzten Aktualisierung

  Mittwoch 21 Mai 2003

En français, cette race se dit

Griffon fauve de Bretagne

In English, this breed is said

Griffon fauve de Bretagne

En español, esta raza se dice

Grifón leonado de Bretaña

In het Nederlands, wordt dit ras gezegd

Griffon fauve de Bretagne

Verwendung

Laufhund für die Jagd auf Hase, Fuchs, Rehwild und Schwarzwild.
 

Kurzer geschichtlicher abriss

Der Fauve de Bretagne zählt zu den ältesten französischen Laufhundrassen, und schon im 14. Jahrhundert nannte ein Herr namens Huet des Ventes eine Meute dieser Hunde sein eigen. Nachdem die Rasse bis zum 19. Jahrhundert in der Bretagne stark bei der Wolfsjagd eingesetzt worden war, erlitt sie mit dem Verschwinden der Wölfe einen Rückgang.
Mit der Zielsetzung, die Qualitäten dieser selten gewordenen Laufhunde zu erhalten, gründete Marcel Pambrun 1949 den « Club de Fauve de Bretagne ». Seit den 1980er Jahren hat sich der Griffon Fauve de Bretagne (ebenso wie der von ihm abstammende Basset Fauve de Bretagne) unter der Führung von Bernard Vallée seinen Platz unter den französischen Laufhundrassen gesichert. Das Motto «An oberster Stelle die Jagd» bestimmt nach wie vor die Ausrichtung des Clubs.

Allgemeines erscheinungsbild

Starkknochiger, muskulöser Hund, der jeder Witterung und allen Strapazen widersteht. Ein recht aktiver Jagdhund, besonders geeignet für schwieriges Gelände. Er hat eine gute Nase und eine volltönende Stimme, mit der er durch wiederholtes kurzes, abgehacktes Bellen Laut gibt.

Verhalten / charakter (wesen)

Fauves de Bretagnes stecken voller Jagdleidenschaft, sind dabei aber gutartig mit Menschen, zutraulich, liebevoll und ausgeglichen. Sie passen sich problemlos jedem Terrain an und werden mit jedem Beutetier fertig. Bei der Jagd erweisen sie sich als mutig, raffiniert, hartnäckig und verläßlich. Sie sind unternehmungslustig und tüchtig, dabei aber ebenso zum Gehorsam fähig. Bei entsprechender Führung sind sie folgsam und lassen sich bereitwillig zurückrufen.

Kopf

Oberkopf

Schädel

  Ziemlich lang mit ausgeprägtem Hinterhauptbein. Von vorn gesehen hat der Schädel die Form eines abgeflachten Bogens und nimmt in der Breite von hinten nach vorn zu den nicht sehr vorstehenden Augenbrauenbögen hin ab. 

Stop

  Nur wenig ausgeprägt.

Facial region

Nasenschwamm

  Schwarz oder dunkelbraun ; Nasenlöcher gut geöffnet.

Fang

  Sich eher leicht verjüngend als vollkommen rechteckig.

Lefzen

  Sie bedecken den Unterkiefer gut, sind aber nicht übertrieben ausgeprägt. Der Schnauzbart ist nur spärlich entwickelt.

Kiefer / Zähne

  Kiefer und Zähne sind kräftig und haben perfekten, gleichmäßigen Scherenschluß. Die oberen Schneidezähne greifen ohne Zwischenraum über die unteren. Die Schneidezähne stehen senkrecht im Kiefer. Das Fehlen der ersten Prämolare (P1) wird nicht geahndet.

Augen

  Weder hervorquellend noch zu tief in den Augenhöhlen gebettet, dunkelbraun. Die Bindehäute sind nicht sichtbar. Lebhafter Ausdruck.

Ohren

  Gut auf Augenhöhe angesetzt ; nach vorn gelegt reichen sie gerade bis zur Nasenspitze ; sie laufen spitz zu, sind einwärts gedreht und von Haar bedeckt, das feiner und kürzer ist als das übrige Körperhaar.

Hals

Eher kurz, gut bemuskelt.

Körper

Rücken

  Kurz und breit. Keinesfalls eingesenkt.

Lenden

  Breit und gut bemuskelt.

Brust

  Tief und breit.

Rippen

  Ziemlich gerundet.

Untere Profillinie und Bauch

  Die Unterlinie steigt nur wenig nach hinten an.

Rute

Etwas säbelförmig getragen, mittellang, dick am Ansatz, oft borstig, mit gut zugespitztem Ende. In der Bewegung wird die Rute oberhalb der Rückenlinie getragen und bewegt sich dabei rhythmisch von einer Seite zur anderen.

Gliedmassen

Vorderhand

Allgemeines

  Die Läufe sind von guter Knochenstärke und stehen senkrecht.

Schultern

  Schräg, gut am Brustkorb anliegend.

Ellenbogen

  Auf einer Linie mit den Körperseiten.

Unterarm

  Senkrecht.

Vordermittelfuss

  Von der Seite gesehen etwas schräg. Von vorn gesehen auf einer Achse mit dem Körper.

Hinterhand

Allgemeines

  Gut bemuskelt. Die Läufe stehen gleichmäßig senkrecht. Von hinten gesehen sind sie parallel, weder bodeneng noch breit.

Oberschenkel

  Lang und gut bemuskelt.

Hintermittelfuss

  Senkrecht.

Sprunggelenk

  Tief angesetzt, mäßig gewinkelt.

Pfoten

Kompakt mit fest zusammengefügten Zehen, gewölbt mit kräftigen Nägeln. Die Ballen sind hart.

Gangwerk

Geschmeidig und gleichmäßig, niemals hüpfend.

Haut

Ziemlich dick, geschmeidig. Ohne Wamme.

Coat

Haar

  Sehr rauh, hart, eher kurz, nie wollig oder gelockt. Kein zu starker Haarbewuchs im Gesicht.

Farbe

  Falbfarben, von goldener Weizenfarbe bis hin zu ziegelrot. Einige wenige verstreute schwarze Haare auf dem Rücken und auf den Behängen werden toleriert. Gelegentlich findet sich ein kleiner weißer Stern an der Brust, dies sollte nicht gefördert werden.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe

  Rüden und Hündinen : mindestens 48 cm, höchstens 56 cm mit einer Toleranz von 2 cm mehr bei außergewöhnlichen Exemplaren.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.
 

Schwere fehler

Verhalten :
Ängstlich.
Kopf :
Breiter, flacher Schädel.
Augenbrauenbögen zu stark vorstehend.
Kurzer oder spitzer Fang.
Schwere, herabhängende Oberlefze.
Augen :
Hell.
Behänge :
Flach, groß.
Körper :
Schwächliche Erscheinung.
Oberlinie nicht gerade genug.
Zu stark aufgezogener Bauch.
Rute :
Von der geraden Linie abweichend.
Gliedmaßen :
Schwache Knochen.
Spreizpfoten.
Haar :
Dünn, sehr kurz, fein, weich.

Disqualifizierende fehler

Wesen :
Aggressiv oder übermäßig scheu.
Typmängel :
Nicht ausreichend vorhandene charakteristische Rassemerkmale, dh das Tier ähnelt im Gesamtbild nicht den übrigen Rassevertretern.
Kiefer / Zähne :
Rückbiß, Vorbiß.
Augen :
Sehr hell.
Pigmentierung :
Nase, Lidränder oder Lefzenränder ganz oder teilweise unpigmentiert.
Rute :
Geknickt.
Afterkrallen :
Vorhandensein von Afterkrallen (sie kommen bei dieser Rasse nie vor).
Haar :
Lang, wollig.
Jede andere Behaarung als im Standard beschrieben.
Größe :
Außerhalb der im Standard festgelegten Grenzen.
Defekte :
Erkennbar die Gesundheit beeinträchtigende Defekte.
Anatomische Mißbildungen.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/http://www.fci.be/

Espagnol

 

Grifón leonado de Bretaña
FCI Standard No. 66

   

Origen

  Francia

Traducción

  Iris Carrillo (Federación Canófila de Puerto Rico)

Grupo

  Grupo 6 Perros tipo sabueso, perros de rastro y razas semejantes

Sección

  Sección 1.2 Perros tipo sabueso de talla mediana

Prueba de trabajo

  Con prueba de trabajo

Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI

  martes 05 octubre 1954

Fecha de publicación del estándar oficial válido

  martes 25 marzo 2003

Fecha de la última actualización

  martes 15 junio 2004

En français, cette race se dit

Griffon fauve de Bretagne

In English, this breed is said

Griffon fauve de Bretagne

Auf Deutsch, heißt diese Rasse

Griffon fauve de Bretagne

In het Nederlands, wordt dit ras gezegd

Griffon fauve de Bretagne

Utilizacion

Perro sabueso utilizado para la caza de la liebre, la zorra, el corzo y el jabalí.
 

Breve resumen historico

El Leonado de Bretaña es una de las razas más antiguas de perros de rastro franceses, puesto que en el siglo XIV cierto Huet des Ventes ya tenía una jauría de ese tipo. Muy utilizado hasta el siglo XIX para la caza del lobo en Bretaña, descayó cuando estos animales desaparecieron.
En el 1949, el Club del Leonado de Bretaña fue creado por Marcel Pambrun para dedicarse a conservar el valor de estos perros, que se habían vuelto escasos. Desde la década de los años 80, bajo el impulso de Bernard Vallée, el Grifón Leonado de Bretaña, así como la raza que se deriva de ésta, el Basset Leonado de Bretaña, parecen haberse granjeado un lugar entre perros de rastro franceses. El lema « la caza ante todo » continúa siendo la línea de conducta del Club.

Aspecto general

Es un perro huesudo y musculoso, muy fuerte y resistente. Es activo y particularmente adaptado a los terrenos difíciles. Tienen buen olfato y un ladrido sostenido (corto y repetido).

Temperamento / comportamiento

Los Leonados de Bretaña son perros apasionados por la caza, aunque dóciles con el hombre, sociables, afectuosos y equilibrados. Se adaptan fácilmente a todos los terrenos y a todo tipo de caza. Durante la caza se muestran valientes, desenvueltos, tenaces y aplicados. Son emprendedores y eficaces, pero también muestran aptitud para unirse al grupo. Bien manejados, son obedientes y de un regreso fácil.

Cabeza

Region craneal

Cráneo

  Más bien alargado y la protuberancia occipital es marcada. Visto de frente, el cráneo tiene aspecto de una curvatura rebajada. Su anchura disminuye hasta llegar al nivel de las arcadas superciliares, que no son muy marcadas. 

Depresión naso-frontal (stop)

  Poco marcada.

Facial region

Trufa

  Negra o pardo oscuro. Las ventanas están bien abiertas.

Hocico

  Más puntiagudo que cuadrado.

Belfos

  Cubren bien la mandíbula inferior, aunque no en exceso. Los bigotes no son abundantes.

Mandíbulas / Dientes

  Las mandíbulas y los dientes son fuertes, con una articulación perfecta y uniforme en forma de tijera. Los incisivos superiores cubren los inferiores con un contacto apretado. Los incisivos están implantados en ángulo recto con relación a los maxilares. La ausencia de los PM1 no es penalizable.

Ojos

  Ni prominentes, ni demasiado hundidos en las órbitas. Su color es marrón oscuro. La conjuntiva no es aparente. La mirada es impetuosa.

Orejas

  Implantadas delicadamente al nivel de la línea del ojo, llegando apenas a la extremidad de la trufa. Se terminan en punta y están dobladas hacia adentro y cubiertas de un pelo más raso y más fino que el resto del cuerpo.

Cuello

Bastante corto y musculoso.

Cuerpo

Espalda

  Corta y amplia. Nunca hundida.

Lomo

  Ancho y bien musculoso.

Pecho

  Amplio y alto.

Costillas

  Bastante redondeadas.

Línea inferior

  El márgen inferior es poco levantado hacia la parte posterior.

Cola

Se presenta levemente en forma de hoz. Es de longitud mediana, gruesa en la base, a menudo en forma de espiga y disminuye en la punta. Cuando el perro está en acción, la cola se presenta sobre el márgen de la espalda y realiza movimientos laterales regulares.

Extremidades

Miembros anteriores

Generalidad

  Muestran una buena estructura ósea y están bien aplomados.

Hombro

  Oblicuos, bien adheridos al tórax.

Codo

  Se presentan en el eje del cuerpo.

Antebrazo

  Verticales.

Metacarpo

  Vistos de perfil, son ligeramente oblicuos. Vistos de frente, se presentan en el eje del cuerpo.

Miembros posteriores

Generalidad

  Son bien musculosos. Los aplomos son uniformes. Vistos desde atrás, son paralelos, ni juntos, ni separados.

Muslo

  Largos y bien musculosos.

Metatarso

  Verticales.

Corvejón

  Inclinadas y medianamente acodadas.

Pies

Compactos. Los dedos están juntos y son arqueados ; las uñas son sólidas. Los cojinetes plantares son duros.

Movimiento

Elástico y uniforme ; nunca en saltitos.

Piel

Bastante gruesa y flexible; sin presencia de papada.

Manto

Pelo

  Bien duro, fino y bastante corto; nunca lanudo ni rizado. La cara no debe ser enmarañada.

Color

  Leonado que va desde el trigo dorado al rojo ladrillo. Se tolera algunos pelos negros dispersos, en la espalda y en las orejas. Se observa a veces la presencia de una estrella blanca en el antepecho, no se busca esta particularidad.

Tamaño y peso

Altura a la cruz

  De 48 a 56 cm para machos y hembras, con 2 cm demás de tolerancia para los ejemplares excepcionales.

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.
 

Faltas graves

Comportamiento
Perro temeroso.
Cabeza
Cráneo ancho y plano.
Arcadas superciliares demasiado pronunciadas.
Hocico puntiagudo o corto.
Labios colgantes y gruesos.
Ojos claros.
Orejas planas y anchas.
Cuerpo
Apariencia débil.
Márgen superior que no es lo suficientemente tenso.
Vientre agalgado.
Cola
Desviación.
Miembros
Estructura ósea deficiente.
Pies aplastados.
Pelo
Escaso, corto, fino, suave.

Faltas descalificantes:

Perro agresivo o temeroso.
Ausencia de características típicas (todo ejemplar cuyas características lo diferencien de sus congéneres).
Prognatismo inferior o superior.
Ojos muy claros.
Despigmentación parcial o total en la trufa o en el borde de los párpados y de los belfos.
Cola anudada.
Presencia de espolones en los miembros posteriores (los espolones nunca aparecen en esta raza).
Pelo largo y lanudo.
Cualquier otro pelaje que no sea el indicado por el estándar.
Cualquier otro tamaño que no sea el impuesto por el estándar.
Incapacidad notable; malformación anatómica.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/http://www.fci.be/

Neerlandais

 

Griffon fauve de Bretagne
FCI standaard nr. 66

   

Land van oorsprong

  Frankrijk

Vertaling

  Francis Vandersteen

Groep

  Groep 6 Scent hounds, Onderzoek en aanverwante rassen

Sectie

  Sectie 1.2 middelgrote honden

Werkproef

  Met werkproef

Datum van definitieve erkenning door de FCI

  dinsdag 05 oktober 1954

Publicatiedatum van de geldende officiële norm

  dinsdag 25 maart 2003

Datum van de laatste update

  maandag 05 mei 2003

En français, cette race se dit

Griffon fauve de Bretagne

In English, this breed is said

Griffon fauve de Bretagne

Auf Deutsch, heißt diese Rasse

Griffon fauve de Bretagne

En español, esta raza se dice

Grifón leonado de Bretaña

Gebruik

Hound gebruikt op haas, vos, herten en wilde zwijnen.
 

Kort historisch overzicht

De Fauve de Bretagne is een van de oudste rassen van Franse jachthonden omdat in de veertiende eeuw een Huet Sales al een pak van dit type hadden. Op grote schaal gebruikt tot in de negentiende eeuw voor de jacht op wolven in Groot-Brittannië, weigerde hij toen deze dieren verdwenen. In 1949, de Club Fauve de Bretagne is opgericht door Marcel Pambrun te trachten de waarde van deze honden te behouden zeldzaam geworden. Sinds de jaren 1980, onder leiding van Bernard Valley, in plaats van Griffins Fauves de Bretagne, maar de race is kwestie: Basset Fauve de Bretagne lijkt opgedaan in de Franse jachthonden. Het motto 'first flush' is het beleid van de club.

Algemeen totaalbeeld

Hond been, gespierd, zeer sterk en duurzaam. Dit is een actieve hond geschikt is voor moeilijk terrein. Het is het einde van de neus met een stem sterke hitter (korte en herhaalde kreet).

Gedrag en karakter (aard)

De Fauves de Bretagne hebben een passie voor de jacht, maar zeer zacht met mensen, sociaal, aanhankelijk en evenwichtig. Ze passen zich gemakkelijk op alle gebieden en alle spellen. Bij de jacht, bewijzen ze moedig, vindingrijk, vasthoudend en toegepast. Ze zijn ondernemend en effectief, maar ook aantonen vermogen om te verzamelen. Goed uitgevoerd, ze zijn gehoorzaam en gemakkelijk terug.

Hoofd

Bovenschedel

Schedel

  Schedel tamelijk lange, duidelijke achterhoofdsknobbel. Gezien vanaf de voorzijde, de schedel heeft een halfronde lage aspect, smaller wordt naar de wenkbrauwbogen zijn niet erg uitgesproken. 

Stop

  Paar beschuldigd.

Facial region

Neus

  Zwart of donkerbruin. Neusgaten openen.

Voorsnuit

  Taps eerder dan vierkant.

Lippen

  Met betrekking tot goed de onderkaak, maar zonder overdrijving. De snorharen zijn schaars.

Kiezen / tanden

  Kaken en tanden sterk met een perfect, regelmatig gelede schaar. De bovenste snijtanden overlappen de onderste snijtanden in nauw contact. De snijtanden zijn recht in de kaken. De afwezigheid van de PM1 wordt niet bestraft.

Ogen

  Niet te prominent, noch diepliggend, donker bruin van kleur. De conjunctiva is niet duidelijk. De look is scherp.

Oren

  Fijn bevestigd aan de ooglijn, nauwelijks bereikt de punt van de neus, die eindigt in een punt, naar binnen en bedekt met een kort haar en dunner dan de rest van het lichaam.

Hals

Vrij kort en gespierd.

Lichaam

Rug

  Kort en breed. Nooit geslingerd.

Lendenpartij

  Breed en goed gespierd.

Borst

  Hoog en breed.

Ribben

  Heel afgerond.

Onderlijn en buik

  De bottom line is iets naar achteren.

Staart

Uitgevoerd lichtjes sikkel, middellang, dik aan de basis, vaak borstelige en taps toelopend goed te tip. In actie wordt de staart gedragen boven de toplijn en beschrijft normale zijwaartse beweging.

Ledematen

Voorhand

Algemeen

  Leden met goede bone, rechtop.

Schouders

  Oblique, goed op de borst.

Ellebogen

  In het lichaam as.

Onderarm

  Vertical.

Voormiddenvoet

  In profiel gezien, licht hellend. Vooraanzicht: in het lichaam as.

Achterhand

Algemeen

  Goed gespierd. De loodjes zijn regelmatig. Bekeken van achter de achterhand parallel, noch eng, noch wijd.

Dijbeen

  Lang en goed gespierd.

Achtermiddenvoet

  Vertical.

Spronggewricht

  Beneden en matig gebogen.

Voeten

Compact met strakke, gebogen en sterke nagels vingers. De pads zijn hard.

Gangwerk

Flexibele en eerlijke, niet springkasteel.

Huid

Vrij dik, zacht. Geen keelhuid.

Coat

Haarkwaliteit

  Hard haar droog vrij kort, nooit wollig of gekruld. De voorzijde moet niet te bossig.

Haarkleur

  Getaand, variërend van goud tot rode tarwe baksteen. Sommige zwarte haren verspreid in de rug en oren worden getolereerd. Soms is de aanwezigheid van een kleine witte ster op de borst, die niet te vinden.

Maat en gewicht

Schouderhoogte

  Het kan variëren tussen 48 en 56 cm voor reuen en teven met 2 cm plus tolerantie voor bijzondere onderwerpen.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.
 

Zware defecten

Gedrag:
Angstig.
Hoofd:
Schedel breed, plat.
Wenkbrauwen te prominent.
Snuit of korte, dikke en hangende lippen.
Heldere ogen.
Vlakke en brede oren.
Lichaam:
Frail verschijning.
TopLine onvoldoende stevig.
Buik opgetrokken.
Staart:
Afgebogen.
Leden:
Insufficsnte frame.
Spreidvoeten voeten.
Haar:
Onvoldoende, glad, fijn, zacht.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressief of schuw.
Gebrek aan tik (een onderwerp waarvan de kenmerken verschillen van zijn soortgenoten).
Onderbijt.
Zeer duidelijk oog.
Gedeeltelijke of volledige depigmentatie van de neus of oogranden en lippen.
Geknoopte staart.
Aanwezigheid van Hubertusklauwen aan de achterbenen (de pinnen nooit verschijnen in deze race).
Lang wollig.
Elke andere dan de in de norm genoemde vacht.
Omvang dan die opgelegd door de norm.
Identificeerbare uitschakelen tarra anatomische misvormingen.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/http://www.fci.be/
Catégories
Les races FCI | France | Groupe 6 : Chiens courants, Chiens de recherche au sang et Races apparentées | Section 1.2 : Chiens courants de taille moyenne
Mots clés
Bretagne | fauve | griffon