Français

Epagneul japonais

Standard FCI Nº 206

Origine
Japon
Traduction
Dr. J-M. Paschoud et Prof. R. Triquet
Groupe
Groupe 9 Chiens d'agrément et de compagnie
Section
Section 8 Epagneuls japonais et pékinois
Epreuve
Sans épreuve de travail
Reconnaissance à titre définitif par la FCI
lundi 02 décembre 1957
Publication du standard officiel en vigueur
lundi 04 avril 2016
Dernière mise à jour
mardi 24 janvier 2017
In English, this breed is said
Japanese Chin
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Japan Chin
En español, esta raza se dice
Spaniel japonés
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Japanse Chin
Cette race est aussi connue sous
Chin

Utilisation

Chien de compagnie.

Bref aperçu historique

Sur la foi de données anciennes on tient pour établi que les ancêtres du Chin furent offerts en 732 par les souverains coréens (sous la dynastie Silla, 377 à 935) à la Cour du Japon. Il semble qu’au cours des 100 années suivantes, un grand nombre de Chins furent importés au Japon. Selon les témoignages historiques, des sujets de cette race furent ensuite réintroduits directement en Chine (sous la dynastie Tung, de 618-910) et en Corée du Nord (sous la dynastie Po H’ai de 698-926) par des envoyés diplomatiques. Sous le règne du Shogun Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) la race fut élevée en tant que petit chien de salon au château d’Edo. En 1613, un britannique, le capitaine Searles, introduisit un Chin en Angleterre, et, en 1953, le Commandant américain Perry en importa plusieurs aux USA, deux de ses sujets furent offerts à la reine Victoria d’Angleterre. Depuis 1868 le Chin est devenu le chien de salon préféré des dames de la haute société, actuellement, c’est un petit chien d’agrément largement répandu.

Aspect général

Chien de petite taille à la face large, couvert d’un poil abondant, d’aspect élégant et gracieux.

Proportions importantes

La hauteur au garrot est égale à la longueur du corps. Les chiennes ont le corps légèrement plus long.

Comportement / caractère

Eveillé, doux et charmant.

Tête

Région crânienne

Crâne
Large et arrondi. 
Stop
Offrant une dépression profonde.

Région faciale

Truffe
Chanfrein très court et large, le nez au niveau des yeux; couleur de la truffe noire ou chair foncé selon la couleur des marques. Narines bien ouvertes.
Mâchoires et dents
Dents blanches et fortes, articulé bout à bout recherché, en ciseaux ou prognathisme inférieur acceptés.
Yeux
Grands, ronds, bien écartés et d’un noir brillant.
Oreilles
Longues et triangulaires, tombantes, couvertes d’un poil long, attaches bien écartées.

Cou

Plutôt court, porté haut.

Corps

Dos
Court et droit. La région lombaire est large et légèrement arrondie.
Poitrine
Modérément descendue et de largeur modérée ; les côtes sont cintrées avec modération.
Ligne du dessous
Le ventre est bien relevé.

Queue

Portée sur le dos couverte d’un beau poil long et abondant.

Membres

Membres antérieurs

Généralités
Avant-bras droits, ossature fine; la face postérieure des avant-bras (en dessous du coude) est garnies de franges.

Membres postérieurs

Généralités
Angulation modérée. La face arrière des cuisses est garnie de franges.

Pieds

Petits, en pieds de lièvre, de préférence fournis entre les orteils.

Allures

Elégantes, légères et fières.

Robe

Qualité du poil
Soyeux, droit et long. Tout le corps, la face exceptée, est couvert d’un poil abondant. Les oreilles, le cou, les cuisses et la queue sont abondamment garnis de franges.
Couleur du poil
Blanc marqué de noir ou de rouge. De préférence, les marques doivent être distribuées symétriquement à partir du pourtour des yeux sur l’ensemble des oreilles et sur tout le corps. Une large liste blanche allant du museau au sommet de la tête est spécialement recherchée.

Taille et poids

Hauteur au garrot
Pour les mâles, approximativement 25 cm. Les chiennes sont légèrement plus petites.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.

Défauts généraux

 Truffe de toute autre couleur que le noir chez les chiens blancs marqués de noir.
 Prognathisme supérieur, déviation de la mandibule.
 Robe blanche unie sans marques.
 Marque unique sur la face.
 Sujet craintif.

Défauts entrainant l’exclusion

 Agressif ou peureux.
 Déviation de la mâchoire inférieure.
 Tricolore.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/

English

Japanese Chin

FCI standard Nº 206

Origin
Japon
Translation
Revised by Renée Sporre-Willes
Group
Group 9 Companion and Toy Dogs
Section
Section 8 Japan Chin and Pekingese
Working
Without working trial
Acceptance on a definitive basis by the FCI
Monday 02 December 1957
Publication of the official valid standard
Monday 04 April 2016
Last update
Friday 03 June 2016
En français, cette race se dit
Epagneul japonais
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
Japan Chin
En español, esta raza se dice
Spaniel japonés
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Japanse Chin
In his country of origin, his name is

Chin

Usage

Companion dog.

Brief historical summary

According to ancient documents it is assumed that the ancestors of the Chin were presented as a gift from the rulers of Korea (during the Silla Dynasty age 377-935) to the Japanese court in 732. For a successive 100 years, there appears to have been a large number of Chins coming into Japan. Historical records also indicate that envoys sent to China (during the Tung Dynasty age 618-910) and North Korea (during the Po H’ai Dynasty age 698-926) brought back dogs of this breed directly. During the reign of the Shogunate Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) the breed was raised as an indoor toy dog in the Castle of Edo.
In 1613 a Britisher, Captain Searles, brought a Chin to England and in 1853 Commodore Perry from the U.S. brought several to the U.S. of which two were presented to Queen Victoria of England. Since 1868, the Chin has been favored as a lapdog by ladies of the upper classes, and currently is being widely spread as a companion dog.

General appearance

Small sized dog with broad face, covered with profuse coat, with elegant and graceful figure.

Important proportions

The ratio of height at withers to length of the body is equal. The body of bitches slightly longer.

Behaviour / temperament

Clever, mild and lovely.

Head

Cranial region

Skull
Broad and rounded. 
Stop
Deep and indented.

Facial region

Nose
Nasal bridge very short and wide, the nose on a straight line with the eyes; the nose colour black or deep flesh colour, according to dog’s markings. Well opened nostrils.
Jaws and teeth
Teeth white and strong; level bite desirable, but scissor bite or undershot mouth permitted.
Eyes
Large, round, set wide apart and lustrous black in colour.
Ears
Long, triangular, hanging, covered with long hair; set wide apart.

Neck

Rather short, and held high.

Body

Back
Short and straight.
Loin
Broad and slightly round.
Chest
Moderately broad and deep, with ribs moderately sprung.
Underline and belly
Belly well drawn up.

Tail

Covered with beautiful, profuse and long hair, being carried up over back.

Limbs

Forequarters

Forearm
Forearms straight, fine boned; backside of forearms below the elbows feathered.

Hindquarters

Generality
Hindlegs moderately angulated, rear of the rump covered with feather.

Feet

Small and hare-shaped, preferably feathered between the toes.

Gait and movement

Elegant, light and proud.

Coat

Hair
Silky, straight and long. Whole body except face covered with profuse hair. The ears, neck, thighs and tail have profuse feather.
Colour
White with markings of black or red. Markings symmetrically distributed from around eyes over ears as on whole body desirable. Especially white and wide blaze from muzzle to crown desirable.

Size and weight

Height at withers
Dogs approximately 25 cm. Bitches slightly smaller than dogs.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.

General faults

 Nose : Any colour other than black for white dogs with black markings.
 Overshot mouth, wry underjaw.
 Solid white coat with no markings; single marking on face.
 Shyness.

Disqualifying faults

 Aggressive or overly shy dogs.
 Wry lower jaw.
 Tricolour.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/


Deutsch

Japan Chin

FCI-Standard Nº 206

Ursprung
Japan
Übersetzung
Dr. J.-M. Paschoud und G.A. Hinckeldeyn
Durch den VDH überprüft
Offizielle Originalsprache (EN)
Durch den VDH überprüft
Gruppe
Gruppe 9 Gesellschafts- und Begleithunde
Sektion
Sektion 8 Japanische Spaniel und Pekingesen
Arbeitsprüfung
Ohne Arbeitsprüfung
Endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI
Montag 02 Dezember 1957
Publikation des gültigen offiziellen Standards
Montag 04 April 2016
Letzten Aktualisierung
Donnerstag 30 Januar 2020
En français, cette race se dit
Epagneul japonais
In English, this breed is said
Japanese Chin
En español, esta raza se dice
Spaniel japonés
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Japanse Chin
In seinem Herkunftsland heißt er

Chin

Verwendung

Begleithund.

Kurzer geschichtlicher abriss

Auf Grund alter Aufzeichnungen hält man für gesichert, die Vorfahren des Chin seien im Jahr 732 als Geschenk der koreanischen Herrscher (unter der Dynastie Silla, 337-935) an den japanischen Hof gelangt. Offenbar wurden in den folgenden 100 Jahren eine grosse Anzahl Chin in Japan eingeführt. Nach zeitgenössischen Überlieferungen wurden später Exemplare dieser Rasse direkt wieder nach China (unter der Dynastie Tung, 618-910) und nach Nord-Korea (unter der Dynastie Po H’ai, 698-926- zurückgebracht. Unter Shogun Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) wurde die Rasse zu einem kleinen Schoßhund im Schloß Edo aufgewertet.
Im Jahre 1613 brachte der englische Kapitän Searles einen Chin nach England, und im Jahre 1853 führte der amerikanische Kommandeur Perry zahlreiche solcher Hunde in die USA ein; zwei dieser Exemplare wurden der englischen Königin Viktoria geschenkt.
Von 1868 an ist der Chin der bevorzugte Schosshund der Damen der hohen Gesellschaft; heute ist er ein weitverbreiteter Haushund.

Allgemeines erscheinungsbild

Kleiner, eleganter und graziöser Hund mit reichlichem Haarkleid und breitem Gesichtsschädel.

Wichtige proportionen

Die Körperlänge entspricht der Widerristhöhe. Hündinnen haben einen etwas längeren Körper.

Verhalten / charakter (wesen)

Aufgeweckt, gutmütig und liebenswürdig.

Kopf

Oberkopf

Schädel
Breit und rund. 
Stop
Tief und eingekerbt.

Facial region

Nasenschwamm
Sehr kurzer, breiter Nasenrücken. Die Nase liegt auf einer geraden Linie mit den Augen. Nasenschwamm schwarz oder dunkel fleischfarben, der Farbe der Abzeichen entsprechend. Weit geöffnete Nasenlöcher.
Kiefer / Zähne
Zähne weiss und kräftig. Zangengebiss erwünscht; Scherengebiss oder Vorbiss zulässig.
Augen
Gross und rund, weit auseinanderliegend, schwarz und glänzend.
Ohren
Lang, dreieckig und hängend, mit langem Haar bedeckt, weit auseinander angesetzt.

Hals

Eher kurz, hoch aufgerichtet getragen.

Körper

Rücken
Kurz und gerade.
Lenden
Breit, leicht gewölbt.
Brust
Mässig breit und tief, Rippen mässig gewölbt.
Untere Profillinie und Bauch
Gut aufgezogen.

Rute

Üppig mit herrlich langem Haar bedeckt, über dem Rücken getragen.

Gliedmassen

Vorderhand

Allgemeines
Unterarme gerade und feinknochig, Rückseite von den Ellenbogen abwärts befedert.
Vorderpfoten
Kleine Hasenpfoten, vorzugsweise befedert zwischen den Zehen.

Hinterhand

Allgemeines
Mässig gewinkelt, hinten an der Kruppe befedert.
Hinterpfoten
Kleine Hasenpfoten, vorzugsweise befedert zwischen den Zehen.

Gangwerk

Elegant, leichtfüssig und stolz.

Coat

Haar
Seidig, gerade und lang. ausser in der Gesichtsregion ist der ganze Körper reichlich mit Haar bedeckt. Ohren, Hals, Oberschenkel und Rute reichlich befedert.
Farbe
Weiss mit schwarzen oder roten Abzeichen. Die Abzeichen sollten möglichst von der Umgebung der Augen an über die Ohren und den ganzen Körper symmetrisch verteilt sein. Insbesondere ist eine breite, weisse Blesse vom Fang bis zum Schädeldach erwünscht.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe
Für Rüden ca. 25 cm; Hündinnen etwas kleiner als Rüden.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.

Allgemeine Fehler

 Scheue Hunde.
 Nasenschwamm: jede andere Farbe als schwarz für weiβe Hunde mit schwarzen Abzeichen.
 Rückbiβ.
 Einfarbig weiß ohne Abzeichen; nur ein Abzeichen in der Gesichtsregion.

Disqualifizierende fehler

 Aggressive oder űbermässig ängstliche Hunde.
 Kreuzbiβ.
 Dreifarbig.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/


Español

Spaniel japonés

FCI Standard Nº 206

Origen
Japón
Traducción
Sra. Brígida Nestler (Idioma original: EN)
Supervisión técnica : Sr. Miguel Ángel Martínez
Grupo
Grupo 9 Perros de compañía
Sección
Sección 8 Spaniels Japoneses y Pekineses
Prueba de trabajo
Sin prueba de trabajo
Reconocimiento a título definitivo por la FCI
lunes 02 diciembre 1957
Publicación del estándar oficial válido
lunes 04 abril 2016
Última actualización
martes 24 enero 2017
En français, cette race se dit
Epagneul japonais
In English, this breed is said
Japanese Chin
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Japan Chin
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Japanse Chin
En su país de origen, su nombre es

Chin

Utilizacion

Perro de compañía.

Breve resumen historico

De acuerdo con documentos antiguos se presume que los ancestros del Chin fueron presentados como un regalo de los soberanos coreanos (durante la Dinastía Silla, época 377-935) a la corte japonesa en el año 732. Durante un período sucesivo de 100 años, parece que llevó un gran número de Chins al Japón. Registros históricos señalan también que mensajeros enviados a China (durante la Dinastía Tung, época 618-910) y a Corea del Norte (durante la Dinastía Po H’ai, época 698-926) trajeron directamente perros de esta raza. En el reinado del Shogún Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) la raza se crió como un perro de juguete en casa en el Castillo de Edo. En 1613, un británico, Capitán Searles, trajo un Chin a Inglaterra, y en 1853 el Comodoro Perry de los Estados Unidos trajo varios a los Estados Unidos, de los cuales dos fueron obsequiados a la Reina Victoria de Inglaterra. Desde 1868, el Chin ha sido el favorito como perrito faldero de las damas de la alta sociedad, y actualmente la raza está siendo difundida ampliamente como perro de compañía.

Aspecto general

Es un perro de talla pequeña con una región facial ancha, cubierta de pelo abundante; tiene un aspecto elegante y agraciado.

Proporciones importantes

La altura a la cruz es igual a la longitud del cuerpo. El cuerpo de las hembras es ligeramente más largo.

Temperamento / comportamiento

Inteligente, dulce y encantador.

Cabeza

Region craneal

Cráneo
Ancho y redondeado. 
Depresión naso-frontal (stop)
Profunda y dentellada.

Facial region

Trufa
La caña nasal es muy corta y ancha, la nariz debe estar en línea recta con los ojos; el color de la trufa debe ser negro o encarnado intenso, en armonía con el color del manto. Fosas nasales bien abiertas.
Mandíbulas / Dientes
Dientes blancos y fuertes; mordida nivelada deseable, pero se permite la mordida en tijera o con prognatismo.
Ojos
Grandes sin exageración, redondos, colocados bien separados y de color negro brillante.
Orejas
Largas, triangulares, colgantes, cubiertas de pelo largo y colocadas bien separadas.

Cuello

Bastante corto y mantenido erguido.

Cuerpo

Espalda
Corta y derecha.
Lomo
Amplio y ligeramente arqueado.
Pecho
Moderadamente amplio y profundo; las costillas moderadamente arqueadas.
Línea inferior
Bien recogido.

Cola

Cubierta de pelo largo, abundante y bello, llevada sobre el dorso.

Extremidades

Miembros anteriores

Generalidad
Antebrazos derechos, de hueso fino; la parte posterior de los antebrazos por debajo de los codos debe estar cubierta de pelo en forma de flecos.

Miembros posteriores

Generalidad
Moderadamente angulados; la parte de atrás de los muslos debe estar cubierta de pelo en forma de flecos.

Pies

Pequeños y con una forma parecida a los de la liebre; es deseable que estén cubiertos de pelo entre los dedos.

Movimiento

Elegante, ligero y orgulloso.

Manto

Pelo
Sedoso, liso y largo. Todo el cuerpo debe estar cubierto de abundante pelo, excepto la cara. Las orejas, el cuello, los muslos y la cola deben tener pelo abundante en forma de flecos.
Color
Blanco con manchas negras o rojas. Es deseable que las manchas estén simétricamente distribuidas desde alrededor de los ojos sobre todas las orejas, así como en el cuerpo. Es deseable especialmente una lista blanca y amplia del hocico a la corona.

Tamaño y peso

Altura a la cruz
Machos, aproximadamente 25 cm, hembras ligeramente más pequeñas que los machos.

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.

Faltas generales

 Trufa: Cualquier otro color distinto del negro para los ejemplares blancos con manchas negras.
 Prognatismo superior; maxilar inferior desviado.
 Pelaje totalmente blanco, sin manchas; una sola mancha en la cara.
 Timidez.

Faltas descalificantes:

 Agresividad o extrema timidez.
 Maxilar inferior desviado.
 Tricolor.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/


Nederlands

Japanse Chin

FCI standaard Nº 206

Land van oorsprong
Japon
Vertaling
Francis Vandersteen
Groep
Groep 9 Gezelschapshonden
Sectie
Section 8 Japan Chin en Pekinees
Werkproef
Zonder werkproef
Definitieve erkenning door de FCI
maandag 02 december 1957
Publicatie van de geldende officiële norm
maandag 04 april 2016
Laatste update
vrijdag 03 juni 2016
En français, cette race se dit
Epagneul japonais
In English, this breed is said
Japanese Chin
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Japan Chin
En español, esta raza se dice
Spaniel japonés
In zijn land van herkomst is zijn naam

Chin

Gebruik

Metgezel hond.

Kort historisch overzicht

Volgens oude documenten wordt aangenomen dat de voorouders van de Chin werden gepresenteerd als een geschenk van de heersers van Korea (tijdens de Silla dynastie leeftijd 377-935) aan de Japanse rechtbank in 732. Voor een opeenvolgende 100 jaar, lijkt er te hebben geweest van een groot aantal Kinnen komen in Japan. Historische bronnen geven ook aan dat gezanten naar China gestuurd (tijdens de Tung Dynastie leeftijd 618-910) en Noord-Korea (tijdens de Po H'ai dynastie leeftijd 698-926) bracht honden van dit ras direct. Tijdens het bewind van de Shogunaat Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) het ras werd opgevoed als een indoor speelgoed hond in het kasteel van Edo.
In 1613 een Brit, Captain Searles, bracht een Chin naar Engeland en in 1853 Commodore Perry uit de VS bracht enkele naar de VS waarvan er twee werden gepresenteerd aan koningin Victoria van Engeland. Sinds 1868 heeft de Chin is favoriet als een schoothondje door dames van de hogere klassen, en op dit moment wordt op grote schaal verspreid als een metgezel hond.

Algemeen totaalbeeld

Klein formaat hond met breed gezicht, bedekt met een overvloedige vacht, met een elegante en sierlijke figuur.

Belangrijke verhoudingen

De verhouding van de schofthoogte tot de lengte van het lichaam is gelijk. Het lichaam teven iets langer.

Gedrag en karakter (aard)

Clever, mild en mooi.

Hoofd

Bovenschedel

Schedel
Breed en rond. 
Stop
Diep en ingesprongen.

Facial region

Neus
Neusbrug zeer kort en breed, de neus op een rechte lijn met de ogen; de neus kleur zwart of diep vleeskleur, volgens de markeringen hond. Goed open neusgaten.
Kiezen / tanden
Tanden wit en sterk; niveau beet wenselijk, maar schaargebit of onderbeet mond toegestaan.
Ogen
Grote, ronde, ingesteld wijd uit elkaar en glanzend zwart van kleur.
Oren
Lang, driehoekig, opknoping, bedekt met lang haar; ingesteld wijd uit elkaar.

Hals

Vrij kort en hoog gehouden.

Lichaam

Rug
Kort en recht.
Lendenpartij
Breed en iets ronde.
Borst
Matig breed en diep, met ribben matig gewelfd.
Onderlijn en buik
Buik goed opgesteld.

Staart

Bedekt met prachtige, overvloedig en lang haar, wordt tot over de rug gedragen.

Ledematen

Voorhand

Algemeen
Onderarmen recht, fijne uitgebeend; achterzijde van onderarmen onder de ellebogen gevederde.

Achterhand

Algemeen
Achterbenen matig gehoekt, achterzijde van de romp bedekt met veren.

Voeten

Kleine en haas-vormig, bedekt met bosjes wenselijk.

Gangwerk

Elegant, licht en trots.

Coat

Haarkwaliteit
Zijdeachtig, recht en lang. Hele lichaam behalve het gezicht bedekt met overvloedig haar. De oren, nek, dijen en staart hebben overvloedig veren.
Haarkleur
Wit met markeringen van zwart of rood. Markeringen symmetrisch verdeeld van rond de ogen over de oren Op hele lichaam wenselijk. Vooral witte en brede bles van snuit tot kruin wenselijk.

Maat en gewicht

Schouderhoogte
Reuen ongeveer 25 cm. Teven iets kleiner dan reuen.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

General defecten

 Neus: Een ander gebruik dan zwart voor witte honden met zwarte tekening kleur.
 Bovenvoorbeet, wrange onderkaak.
 Effen witte jas met geen markeringen; enkele markering op het gezicht.
 Verlegenheid.

Defecten die leiden tot uitsluiting

 Agressief of schuw honden.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/


Aucun commentaire

Pas de commentaires

Personne n'a encore publié de commentaire.

Les derniers articles mis à jour

  • Bull Jack -- Bulldog X Jack Russell Terrier

    Bull Jack Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull Jack Le Bull Jack aura les caractéristiques de ses deux parents, se révélant affectueux et vif. C'est un chien robuste de taille petite à moyenne avec un pelage court. Le Bull Jack est un chien nécessitant peu d'entretien dans le...
  • Bullhuahua Terrier -- Bull Terrier X Chihuahua

    Bullhuahua Terrier Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullhuahua Terrier Le Bullhuahua Terrier est un croisement entre un Chihuahua et un Bull Terrier. Ce sont des chiens de compagnie sensibles qui sont admirés pour leur dévouement aux humains et leur taille pratique. La race est...
  • Bullhuahua -- Bulldog X Chihuahua

    Bullhuahua Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullhuahua Le Bullhuahua est un animal de compagnie intrépide, doux et social. Il est un croisement entre le Bulldog et le Chihuahua. En conséquence, les Bullhuahuas ont la corpulence robuste et musclée d'un Bulldog, tout en...
  • Bulldog Schnauzer -- Bulldog X Schnauzer nain

    Bulldog Schnauzer Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bulldog Schnauzer Le Bulldog Schnauzer est généralement un chien de taille petite à moyenne avec un comportement ludique mais doux. C'est un croisement entre le Bulldog et le Schnauzer nain qui est reconnu par l'American Canine...
  • Schnauzer nain

    Schnauzer nain Standard FCI Nº 183 Origine Allemagne Traduction Dr. J-M. Paschoud Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse Section Section 1.2 Pinscher et Schnauzer Epreuve Sans épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif par la FCI mercredi 13 juillet 1955 Publication du...
  • Bull Daniff -- Bullmastiff X Dogue Allemand

    Bull Daniff Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous DaniffMastidane Brève présentation du Bull Daniff Le Bull Daniff est une race de croisement spécifique composée de deux races pures, le Bullmastiff et le Dogue Allemand. Le Bull Daniff sera un chien de grande taille à géant. Son...
  • Bull Chow Terrier -- Bull Terrier X Chow Chow

    Bull Chow Terrier Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull Chow Terrier Le Bull Chow Terrier est une race de création, composée de deux races pures, le Bull Terrier et le Chow Chow. Le Bull Chow Terrier sera un gros chien pesant entre 25 et 32 kilos. Les deux races parentales sont...
  • Bullboxer Staff -- Boxer X Staffordshire Terrier Americain

    Bullboxer Staff Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullboxer Staff Les Bullboxer Staff sont des chiens de compagnie affectueux, protecteurs et enjoués. Ils sont connus pour leur dévouement envers leurs propriétaires et les membres de leur famille. Leur durée de vie moyenne est de 10...
  • Bullboxer Pit -- Boxer X American Pit Bull Terrier

    Bullboxer Pit Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullboxer Pit Le Bullboxer Pit, également connu sous le nom de Bullboxer américain, est une race mixte populaire. C'est un hybride du Boxer et de l'American Pit Bull Terrier, deux chiens puissants qui étaient autrefois élevés comme...
  • Bull-Boxer -- Bulldog anglais X Boxer

    Bull-Boxer Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull-Boxer Le Bull-Boxer est une race de création, croisant le Bulldog anglais et le Boxer. Cet hybride est un gros chien trapu avec des poils courts et lisses. Son doux visage ridé fera fondre votre coeur. C'est un chien nécessitant...
  • Bull-Aussie -- Bulldog anglais X Berger australien

    Bull-Aussie Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull-Aussie Le Bull-Aussie est le résultat du croisement d'un Bulldog anglais et d'un Berger australien. Parce que les deux parents sont de race pure, le Bull-Aussie est considéré comme une race de création. Votre Bull-Aussie sera un chien...
  • Bullador -- Bulldog anglais X Retriever du Labrador

    Bullador Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullador Le Bullador est un hybride du Bulldog anglais et du Retriever du Labrador, un chien de taille moyenne à grande avec une attitude optimiste et amicale. Ces chiens peuvent parfois fournir des services de chien de garde et de...