 |
|
Epagneul japonais
|
Standard FCI Nº 206
|
|
|
Origine
|
|
Japon |
Traduction
|
|
Dr. J-M. Paschoud et Prof. R. Triquet |
Groupe
|
|
Groupe 9 Chiens d'agrément et de compagnie |
Section
|
|
Section 8 Epagneuls japonais et pékinois |
Epreuve
|
|
Sans épreuve de travail |
Reconnaissance à titre définitif par la FCI
|
|
lundi 02 décembre 1957 |
Publication du standard officiel en vigueur
|
|
lundi 04 avril 2016 |
Dernière mise à jour
|
|
mardi 24 janvier 2017 |
In English, this breed is said
|
 |
Japanese Chin |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
|
 |
Japan Chin |
En español, esta raza se dice
|
 |
Spaniel japonés |
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
|
 |
Japanse Chin |
Cette race est aussi connue sous
|
|
Chin
|
Utilisation
|
Chien de compagnie. |
|
Bref aperçu historique
|
Sur la foi de données anciennes on tient pour établi que les ancêtres du Chin furent offerts en 732 par les souverains coréens (sous la dynastie Silla, 377 à 935) à la Cour du Japon. Il semble qu’au cours des 100 années suivantes, un grand nombre de Chins furent importés au Japon. Selon les témoignages historiques, des sujets de cette race furent ensuite réintroduits directement en Chine (sous la dynastie Tung, de 618-910) et en Corée du Nord (sous la dynastie Po H’ai de 698-926) par des envoyés diplomatiques. Sous le règne du Shogun Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) la race fut élevée en tant que petit chien de salon au château d’Edo. En 1613, un britannique, le capitaine Searles, introduisit un Chin en Angleterre, et, en 1953, le Commandant américain Perry en importa plusieurs aux USA, deux de ses sujets furent offerts à la reine Victoria d’Angleterre. Depuis 1868 le Chin est devenu le chien de salon préféré des dames de la haute société, actuellement, c’est un petit chien d’agrément largement répandu. |
Aspect général
|
Chien de petite taille à la face large, couvert d’un poil abondant, d’aspect élégant et gracieux. |
Proportions importantes
|
La hauteur au garrot est égale à la longueur du corps. Les chiennes ont le corps légèrement plus long. |
Comportement / caractère
|
Eveillé, doux et charmant. |
Tête
|
Région crânienne
|
Crâne
|
|
Large et arrondi. |
Stop
|
|
Offrant une dépression profonde. |
Région faciale
|
Truffe
|
|
Chanfrein très court et large, le nez au niveau des yeux; couleur de la truffe noire ou chair foncé selon la couleur des marques. Narines bien ouvertes. |
Mâchoires et dents
|
|
Dents blanches et fortes, articulé bout à bout recherché, en ciseaux ou prognathisme inférieur acceptés. |
Yeux
|
|
Grands, ronds, bien écartés et d’un noir brillant. |
Oreilles
|
|
Longues et triangulaires, tombantes, couvertes d’un poil long, attaches bien écartées. |
Cou
|
Plutôt court, porté haut. |
Corps
|
Dos
|
|
Court et droit. La région lombaire est large et légèrement arrondie. |
Poitrine
|
|
Modérément descendue et de largeur modérée ; les côtes sont cintrées avec modération. |
Ligne du dessous
|
|
Le ventre est bien relevé. |
Queue
|
Portée sur le dos couverte d’un beau poil long et abondant. |
Membres antérieurs
|
Généralités
|
|
Avant-bras droits, ossature fine; la face postérieure des avant-bras (en dessous du coude) est garnies de franges. |
Membres postérieurs
|
Généralités
|
|
Angulation modérée. La face arrière des cuisses est garnie de franges. |
Pieds
|
Petits, en pieds de lièvre, de préférence fournis entre les orteils. |
Allures
|
Elégantes, légères et fières. |
Robe
|
Qualité du poil
|
|
Soyeux, droit et long. Tout le corps, la face exceptée, est couvert d’un poil abondant. Les oreilles, le cou, les cuisses et la queue sont abondamment garnis de franges. |
Couleur du poil
|
|
Blanc marqué de noir ou de rouge. De préférence, les marques doivent être distribuées symétriquement à partir du pourtour des yeux sur l’ensemble des oreilles et sur tout le corps. Une large liste blanche allant du museau au sommet de la tête est spécialement recherchée. |
Taille et poids
|
Hauteur au garrot
|
|
Pour les mâles, approximativement 25 cm. Les chiennes sont légèrement plus petites. |
Défauts
|
• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel. • Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité. |
|
Défauts généraux
|
Truffe de toute autre couleur que le noir chez les chiens blancs marqués de noir.
Prognathisme supérieur, déviation de la mandibule.
Robe blanche unie sans marques.
Marque unique sur la face.
Sujet craintif. |
Défauts entrainant l’exclusion
|
Agressif ou peureux.
Déviation de la mâchoire inférieure.
Tricolore. |
NB :
|
• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié. • Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires. • Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum. • Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction. |
 |
|
Japanese Chin
|
FCI standard Nº 206
|
|
|
Origin
|
|
Japon |
Translation
|
|
Revised by Renée Sporre-Willes |
Group
|
|
Group 9 Companion and Toy Dogs |
Section
|
|
Section 8 Japan Chin and Pekingese |
Working
|
|
Without working trial |
Acceptance on a definitive basis by the FCI
|
|
Monday 02 December 1957 |
Publication of the official valid standard
|
|
Monday 04 April 2016 |
Last update
|
|
Friday 03 June 2016 |
En français, cette race se dit
|
 |
Epagneul japonais |
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
|
 |
Japan Chin |
En español, esta raza se dice
|
 |
Spaniel japonés |
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
|
 |
Japanse Chin |
In his country of origin, his name is
|
|
Chin
|
|
Brief historical summary
|
According to ancient documents it is assumed that the ancestors of the Chin were presented as a gift from the rulers of Korea (during the Silla Dynasty age 377-935) to the Japanese court in 732. For a successive 100 years, there appears to have been a large number of Chins coming into Japan. Historical records also indicate that envoys sent to China (during the Tung Dynasty age 618-910) and North Korea (during the Po H’ai Dynasty age 698-926) brought back dogs of this breed directly. During the reign of the Shogunate Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) the breed was raised as an indoor toy dog in the Castle of Edo. In 1613 a Britisher, Captain Searles, brought a Chin to England and in 1853 Commodore Perry from the U.S. brought several to the U.S. of which two were presented to Queen Victoria of England. Since 1868, the Chin has been favored as a lapdog by ladies of the upper classes, and currently is being widely spread as a companion dog. |
General appearance
|
Small sized dog with broad face, covered with profuse coat, with elegant and graceful figure. |
Important proportions
|
The ratio of height at withers to length of the body is equal. The body of bitches slightly longer. |
Behaviour / temperament
|
Clever, mild and lovely. |
Head
|
Cranial region
|
Skull
|
|
Broad and rounded. |
Stop
|
|
Deep and indented. |
Facial region
|
Nose
|
|
Nasal bridge very short and wide, the nose on a straight line with the eyes; the nose colour black or deep flesh colour, according to dog’s markings. Well opened nostrils. |
Jaws and teeth
|
|
Teeth white and strong; level bite desirable, but scissor bite or undershot mouth permitted. |
Eyes
|
|
Large, round, set wide apart and lustrous black in colour. |
Ears
|
|
Long, triangular, hanging, covered with long hair; set wide apart. |
Neck
|
Rather short, and held high. |
Body
|
Back
|
|
Short and straight. |
Loin
|
|
Broad and slightly round. |
Chest
|
|
Moderately broad and deep, with ribs moderately sprung. |
Underline and belly
|
|
Belly well drawn up. |
Tail
|
Covered with beautiful, profuse and long hair, being carried up over back. |
Forequarters
|
Forearm
|
|
Forearms straight, fine boned; backside of forearms below the elbows feathered. |
Hindquarters
|
Generality
|
|
Hindlegs moderately angulated, rear of the rump covered with feather. |
Feet
|
Small and hare-shaped, preferably feathered between the toes. |
Gait and movement
|
Elegant, light and proud. |
Coat
|
Hair
|
|
Silky, straight and long. Whole body except face covered with profuse hair. The ears, neck, thighs and tail have profuse feather. |
Colour
|
|
White with markings of black or red. Markings symmetrically distributed from around eyes over ears as on whole body desirable. Especially white and wide blaze from muzzle to crown desirable. |
Size and weight
|
Height at withers
|
|
Dogs approximately 25 cm. Bitches slightly smaller than dogs. |
Faults
|
• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work. • Faults listed should be in degree of seriousness. |
|
General faults
|
Nose : Any colour other than black for white dogs with black markings.
Overshot mouth, wry underjaw.
Solid white coat with no markings; single marking on face.
Shyness. |
Disqualifying faults
|
Aggressive or overly shy dogs.
Wry lower jaw.
Tricolour. |
NB :
|
• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified. • The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying. • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum. • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding. |
 |
|
Japan Chin
|
FCI-Standard Nº 206
|
|
|
Ursprung
|
|
Japan |
Übersetzung
|
|
Dr. J.-M. Paschoud und G.A. Hinckeldeyn Durch den VDH überprüft Offizielle Originalsprache (EN) Durch den VDH überprüft |
Gruppe
|
|
Gruppe 9 Gesellschafts- und Begleithunde |
Sektion
|
|
Sektion 8 Japanische Spaniel und Pekingesen |
Arbeitsprüfung
|
|
Ohne Arbeitsprüfung |
Endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI
|
|
Montag 02 Dezember 1957 |
Publikation des gültigen offiziellen Standards
|
|
Montag 04 April 2016 |
Letzten Aktualisierung
|
|
Donnerstag 30 Januar 2020 |
En français, cette race se dit
|
 |
Epagneul japonais |
In English, this breed is said
|
 |
Japanese Chin |
En español, esta raza se dice
|
 |
Spaniel japonés |
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
|
 |
Japanse Chin |
In seinem Herkunftsland heißt er
|
|
Chin
|
|
Kurzer geschichtlicher abriss
|
Auf Grund alter Aufzeichnungen hält man für gesichert, die Vorfahren des Chin seien im Jahr 732 als Geschenk der koreanischen Herrscher (unter der Dynastie Silla, 337-935) an den japanischen Hof gelangt. Offenbar wurden in den folgenden 100 Jahren eine grosse Anzahl Chin in Japan eingeführt. Nach zeitgenössischen Überlieferungen wurden später Exemplare dieser Rasse direkt wieder nach China (unter der Dynastie Tung, 618-910) und nach Nord-Korea (unter der Dynastie Po H’ai, 698-926- zurückgebracht. Unter Shogun Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) wurde die Rasse zu einem kleinen Schoßhund im Schloß Edo aufgewertet. Im Jahre 1613 brachte der englische Kapitän Searles einen Chin nach England, und im Jahre 1853 führte der amerikanische Kommandeur Perry zahlreiche solcher Hunde in die USA ein; zwei dieser Exemplare wurden der englischen Königin Viktoria geschenkt. Von 1868 an ist der Chin der bevorzugte Schosshund der Damen der hohen Gesellschaft; heute ist er ein weitverbreiteter Haushund. |
Allgemeines erscheinungsbild
|
Kleiner, eleganter und graziöser Hund mit reichlichem Haarkleid und breitem Gesichtsschädel. |
Wichtige proportionen
|
Die Körperlänge entspricht der Widerristhöhe. Hündinnen haben einen etwas längeren Körper. |
Verhalten / charakter (wesen)
|
Aufgeweckt, gutmütig und liebenswürdig. |
Kopf
|
Oberkopf
|
Schädel
|
|
Breit und rund. |
Stop
|
|
Tief und eingekerbt. |
Facial region
|
Nasenschwamm
|
|
Sehr kurzer, breiter Nasenrücken. Die Nase liegt auf einer geraden Linie mit den Augen. Nasenschwamm schwarz oder dunkel fleischfarben, der Farbe der Abzeichen entsprechend. Weit geöffnete Nasenlöcher. |
Kiefer / Zähne
|
|
Zähne weiss und kräftig. Zangengebiss erwünscht; Scherengebiss oder Vorbiss zulässig. |
Augen
|
|
Gross und rund, weit auseinanderliegend, schwarz und glänzend. |
Ohren
|
|
Lang, dreieckig und hängend, mit langem Haar bedeckt, weit auseinander angesetzt. |
Hals
|
Eher kurz, hoch aufgerichtet getragen. |
Körper
|
Rücken
|
|
Kurz und gerade. |
Lenden
|
|
Breit, leicht gewölbt. |
Brust
|
|
Mässig breit und tief, Rippen mässig gewölbt. |
Untere Profillinie und Bauch
|
|
Gut aufgezogen. |
Rute
|
Üppig mit herrlich langem Haar bedeckt, über dem Rücken getragen. |
Vorderhand
|
Allgemeines
|
|
Unterarme gerade und feinknochig, Rückseite von den Ellenbogen abwärts befedert. |
Vorderpfoten
|
|
Kleine Hasenpfoten, vorzugsweise befedert zwischen den Zehen. |
Hinterhand
|
Allgemeines
|
|
Mässig gewinkelt, hinten an der Kruppe befedert. |
Hinterpfoten
|
|
Kleine Hasenpfoten, vorzugsweise befedert zwischen den Zehen. |
Gangwerk
|
Elegant, leichtfüssig und stolz. |
Coat
|
Haar
|
|
Seidig, gerade und lang. ausser in der Gesichtsregion ist der ganze Körper reichlich mit Haar bedeckt. Ohren, Hals, Oberschenkel und Rute reichlich befedert. |
Farbe
|
|
Weiss mit schwarzen oder roten Abzeichen. Die Abzeichen sollten möglichst von der Umgebung der Augen an über die Ohren und den ganzen Körper symmetrisch verteilt sein. Insbesondere ist eine breite, weisse Blesse vom Fang bis zum Schädeldach erwünscht. |
Grösse und gewicht
|
Widerristhöhe
|
|
Für Rüden ca. 25 cm; Hündinnen etwas kleiner als Rüden. |
Fehler
|
• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen. • Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden. |
|
Allgemeine Fehler
|
Scheue Hunde.
Nasenschwamm: jede andere Farbe als schwarz für weiβe Hunde mit schwarzen Abzeichen.
Rückbiβ.
Einfarbig weiß ohne Abzeichen; nur ein Abzeichen in der Gesichtsregion. |
Disqualifizierende fehler
|
Aggressive oder űbermässig ängstliche Hunde.
Kreuzbiβ.
Dreifarbig. |
NB :
|
• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden. • Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend. • Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden. • Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden. |
 |
|
Spaniel japonés
|
FCI Standard Nº 206
|
|
|
Origen
|
|
Japón |
Traducción
|
|
Sra. Brígida Nestler (Idioma original: EN) Supervisión técnica : Sr. Miguel Ángel Martínez |
Grupo
|
|
Grupo 9 Perros de compañía |
Sección
|
|
Sección 8 Spaniels Japoneses y Pekineses |
Prueba de trabajo
|
|
Sin prueba de trabajo |
Reconocimiento a título definitivo por la FCI
|
|
lunes 02 diciembre 1957 |
Publicación del estándar oficial válido
|
|
lunes 04 abril 2016 |
Última actualización
|
|
martes 24 enero 2017 |
En français, cette race se dit
|
 |
Epagneul japonais |
In English, this breed is said
|
 |
Japanese Chin |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
|
 |
Japan Chin |
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
|
 |
Japanse Chin |
En su país de origen, su nombre es
|
|
Chin
|
Utilizacion
|
Perro de compañía. |
|
Breve resumen historico
|
De acuerdo con documentos antiguos se presume que los ancestros del Chin fueron presentados como un regalo de los soberanos coreanos (durante la Dinastía Silla, época 377-935) a la corte japonesa en el año 732. Durante un período sucesivo de 100 años, parece que llevó un gran número de Chins al Japón. Registros históricos señalan también que mensajeros enviados a China (durante la Dinastía Tung, época 618-910) y a Corea del Norte (durante la Dinastía Po H’ai, época 698-926) trajeron directamente perros de esta raza. En el reinado del Shogún Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) la raza se crió como un perro de juguete en casa en el Castillo de Edo. En 1613, un británico, Capitán Searles, trajo un Chin a Inglaterra, y en 1853 el Comodoro Perry de los Estados Unidos trajo varios a los Estados Unidos, de los cuales dos fueron obsequiados a la Reina Victoria de Inglaterra. Desde 1868, el Chin ha sido el favorito como perrito faldero de las damas de la alta sociedad, y actualmente la raza está siendo difundida ampliamente como perro de compañía. |
Aspecto general
|
Es un perro de talla pequeña con una región facial ancha, cubierta de pelo abundante; tiene un aspecto elegante y agraciado. |
Proporciones importantes
|
La altura a la cruz es igual a la longitud del cuerpo. El cuerpo de las hembras es ligeramente más largo. |
Temperamento / comportamiento
|
Inteligente, dulce y encantador. |
Cabeza
|
Region craneal
|
Cráneo
|
|
Ancho y redondeado. |
Depresión naso-frontal (stop)
|
|
Profunda y dentellada. |
Facial region
|
Trufa
|
|
La caña nasal es muy corta y ancha, la nariz debe estar en línea recta con los ojos; el color de la trufa debe ser negro o encarnado intenso, en armonía con el color del manto. Fosas nasales bien abiertas. |
Mandíbulas / Dientes
|
|
Dientes blancos y fuertes; mordida nivelada deseable, pero se permite la mordida en tijera o con prognatismo. |
Ojos
|
|
Grandes sin exageración, redondos, colocados bien separados y de color negro brillante. |
Orejas
|
|
Largas, triangulares, colgantes, cubiertas de pelo largo y colocadas bien separadas. |
Cuello
|
Bastante corto y mantenido erguido. |
Cuerpo
|
Espalda
|
|
Corta y derecha. |
Lomo
|
|
Amplio y ligeramente arqueado. |
Pecho
|
|
Moderadamente amplio y profundo; las costillas moderadamente arqueadas. |
Línea inferior
|
|
Bien recogido. |
Cola
|
Cubierta de pelo largo, abundante y bello, llevada sobre el dorso. |
Miembros anteriores
|
Generalidad
|
|
Antebrazos derechos, de hueso fino; la parte posterior de los antebrazos por debajo de los codos debe estar cubierta de pelo en forma de flecos. |
Miembros posteriores
|
Generalidad
|
|
Moderadamente angulados; la parte de atrás de los muslos debe estar cubierta de pelo en forma de flecos. |
Pies
|
Pequeños y con una forma parecida a los de la liebre; es deseable que estén cubiertos de pelo entre los dedos. |
Movimiento
|
Elegante, ligero y orgulloso. |
Manto
|
Pelo
|
|
Sedoso, liso y largo. Todo el cuerpo debe estar cubierto de abundante pelo, excepto la cara. Las orejas, el cuello, los muslos y la cola deben tener pelo abundante en forma de flecos. |
Color
|
|
Blanco con manchas negras o rojas. Es deseable que las manchas estén simétricamente distribuidas desde alrededor de los ojos sobre todas las orejas, así como en el cuerpo. Es deseable especialmente una lista blanca y amplia del hocico a la corona. |
Tamaño y peso
|
Altura a la cruz
|
|
Machos, aproximadamente 25 cm, hembras ligeramente más pequeñas que los machos. |
Faltas
|
• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional. • Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad. |
|
Faltas generales
|
Trufa: Cualquier otro color distinto del negro para los ejemplares blancos con manchas negras.
Prognatismo superior; maxilar inferior desviado.
Pelaje totalmente blanco, sin manchas; una sola mancha en la cara.
Timidez. |
Faltas descalificantes:
|
Agresividad o extrema timidez.
Maxilar inferior desviado.
Tricolor. |
NB :
|
• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado. • Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias. • Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto. • Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza. |
 |
|
Japanse Chin
|
FCI standaard Nº 206
|
|
|
Land van oorsprong
|
|
Japon |
Vertaling
|
|
Francis Vandersteen |
Groep
|
|
Groep 9 Gezelschapshonden |
Sectie
|
|
Section 8 Japan Chin en Pekinees |
Werkproef
|
|
Zonder werkproef |
Definitieve erkenning door de FCI
|
|
maandag 02 december 1957 |
Publicatie van de geldende officiële norm
|
|
maandag 04 april 2016 |
Laatste update
|
|
vrijdag 03 juni 2016 |
En français, cette race se dit
|
 |
Epagneul japonais |
In English, this breed is said
|
 |
Japanese Chin |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
|
 |
Japan Chin |
En español, esta raza se dice
|
 |
Spaniel japonés |
In zijn land van herkomst is zijn naam
|
|
Chin
|
|
Kort historisch overzicht
|
Volgens oude documenten wordt aangenomen dat de voorouders van de Chin werden gepresenteerd als een geschenk van de heersers van Korea (tijdens de Silla dynastie leeftijd 377-935) aan de Japanse rechtbank in 732. Voor een opeenvolgende 100 jaar, lijkt er te hebben geweest van een groot aantal Kinnen komen in Japan. Historische bronnen geven ook aan dat gezanten naar China gestuurd (tijdens de Tung Dynastie leeftijd 618-910) en Noord-Korea (tijdens de Po H'ai dynastie leeftijd 698-926) bracht honden van dit ras direct. Tijdens het bewind van de Shogunaat Tsunayoshi Tokugawa (1680-1709) het ras werd opgevoed als een indoor speelgoed hond in het kasteel van Edo. In 1613 een Brit, Captain Searles, bracht een Chin naar Engeland en in 1853 Commodore Perry uit de VS bracht enkele naar de VS waarvan er twee werden gepresenteerd aan koningin Victoria van Engeland. Sinds 1868 heeft de Chin is favoriet als een schoothondje door dames van de hogere klassen, en op dit moment wordt op grote schaal verspreid als een metgezel hond. |
Algemeen totaalbeeld
|
Klein formaat hond met breed gezicht, bedekt met een overvloedige vacht, met een elegante en sierlijke figuur. |
Belangrijke verhoudingen
|
De verhouding van de schofthoogte tot de lengte van het lichaam is gelijk. Het lichaam teven iets langer. |
Gedrag en karakter (aard)
|
Clever, mild en mooi. |
Hoofd
|
Bovenschedel
|
Schedel
|
|
Breed en rond. |
Stop
|
|
Diep en ingesprongen. |
Facial region
|
Neus
|
|
Neusbrug zeer kort en breed, de neus op een rechte lijn met de ogen; de neus kleur zwart of diep vleeskleur, volgens de markeringen hond. Goed open neusgaten. |
Kiezen / tanden
|
|
Tanden wit en sterk; niveau beet wenselijk, maar schaargebit of onderbeet mond toegestaan. |
Ogen
|
|
Grote, ronde, ingesteld wijd uit elkaar en glanzend zwart van kleur. |
Oren
|
|
Lang, driehoekig, opknoping, bedekt met lang haar; ingesteld wijd uit elkaar. |
Hals
|
Vrij kort en hoog gehouden. |
Lichaam
|
Rug
|
|
Kort en recht. |
Lendenpartij
|
|
Breed en iets ronde. |
Borst
|
|
Matig breed en diep, met ribben matig gewelfd. |
Onderlijn en buik
|
|
Buik goed opgesteld. |
Staart
|
Bedekt met prachtige, overvloedig en lang haar, wordt tot over de rug gedragen. |
Voorhand
|
Algemeen
|
|
Onderarmen recht, fijne uitgebeend; achterzijde van onderarmen onder de ellebogen gevederde. |
Achterhand
|
Algemeen
|
|
Achterbenen matig gehoekt, achterzijde van de romp bedekt met veren. |
Voeten
|
Kleine en haas-vormig, bedekt met bosjes wenselijk. |
Gangwerk
|
Elegant, licht en trots. |
Coat
|
Haarkwaliteit
|
|
Zijdeachtig, recht en lang. Hele lichaam behalve het gezicht bedekt met overvloedig haar. De oren, nek, dijen en staart hebben overvloedig veren. |
Haarkleur
|
|
Wit met markeringen van zwart of rood. Markeringen symmetrisch verdeeld van rond de ogen over de oren Op hele lichaam wenselijk. Vooral witte en brede bles van snuit tot kruin wenselijk. |
Maat en gewicht
|
Schouderhoogte
|
|
Reuen ongeveer 25 cm. Teven iets kleiner dan reuen. |
Defecten
|
• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
|
General defecten
|
Neus: Een ander gebruik dan zwart voor witte honden met zwarte tekening kleur.
Bovenvoorbeet, wrange onderkaak.
Effen witte jas met geen markeringen; enkele markering op het gezicht.
Verlegenheid. |
Defecten die leiden tot uitsluiting
|
Agressief of schuw honden. |
NB :
|
• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |