Milou mon Chouchou mon ami
Toutes les races de chiens dans le monde
  1. Vous êtes ici :  
  2. Accueil
  3. Tous les canidés connus
  4. Les races FCI
  5. Les races FCI
  6. Berger de Brie
Imprimer

Berger de Brie

 

Berger de Brie
Standard FCI Nº 113

   
Origine
  France
Groupe
  Groupe 1 Chiens de berger et de bouvier (sauf chiens de bouvier suisse)
Section
  Section 1 Chiens de berger
Epreuve
  Avec épreuve de travail
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI
  mardi 14 décembre 1954
Date de publication du standard officiel en vigueur
  mardi 04 novembre 2008
Date de la dernière mise à jour
  vendredi 23 janvier 2009
In English, this breed is said
Briard
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Berger de Brie
En español, esta raza se dice
Pastor de Brie
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Briard

Utilisation

Chien de berger et de garde.
 

Bref aperçu historique

Très longtemps connu sous l'appellation de Chiens de Berger français de Plaine. C’est en 1809, dans le "Cours complet d'agriculture" de l'abbé Rozier, que nous voyons apparaître pour la première fois le nom de chien de Brie. Il a été élevé et sélectionné pour ses aptitudes à conduire et à garder les troupeaux. Il a également été utilisé par l'armée française pendant les deux guerres mondiales, il fut entre autre sentinelle et chien ambulancier recherchant les blessés sur les champs de bataille.

Aspect général

Le Briard est un chien rustique, souple, musclé et bien proportionné, vif et éveillé.

Proportions importantes

Le Berger de Brie est un chien médioligne. La longueur du corps, de la pointe de l'épaule à la pointe de la fesse doit être légèrement supérieure à la hauteur au garrot. La tête est longue : 2/5 de la hauteur au garrot. La largeur du crâne est légèrement inférieure à la moitié de la longueur de la tête. Le crâne et le chanfrein sont de même longueur.

Comportement / caractère

Le Berger de Brie a un caractère équilibré, ni agressif, ni peureux. Le caractère du Berger de Brie doit être sage et hardi.

Tête

Région crânienne

Tête
  Forte, longue, garnie de poils formant barbe, moustache, sourcils voilant légèrement les yeux. Vue de profil, les lignes du crâne et du chanfrein sont parallèles.
Crâne
  Fort, très légèrement arrondi vu de profil. 
Stop
  Marqué, à égale distance de l'occiput et de l'extrémité du nez.

Région faciale

Truffe
  La truffe est forte. Les narines sont bien ouvertes. La truffe est toujours noire sauf chez les chiens bleus qui ont la truffe bleue ou bleuâtre.
Museau
  Le bout de museau est plutôt carré. Le museau est fort, suffisamment large et jamais pointu.
Lèvres
  Jointives.
Chanfrein
  Droit.
Mâchoires et dents
  Mâchoires fortes ; dents blanches. Articulé en ciseaux.
Yeux
  Ovales. Horizontaux, bien ouverts, plutôt grands, de couleur foncée. Chez les sujets bleus, les yeux légèrement plus clairs sont admis.
Oreilles
  Attachées haut, non plaquées et plutôt courtes si elles sont laissées naturelles. La longueur du cartilage de l'oreille non coupée doit être égale ou légèrement inférieure à la moitié de la longueur de la tête. Les oreilles sont toujours plates et couvertes de poils longs. Si elles sont coupées, dans les pays où cette pratique n’est pas interdite, elles doivent être portées droites, ni divergentes, ni convergentes.

Cou

Cou musclé et dégagé des épaules.

Corps

Dos
  Le dos est droit.
Rein
  Le rein est court et ferme.
Croupe
  Peu inclinée, de forme légèrement arrondie.
Poitrine
  Large et longue, bien descendue jusqu’aux coudes.
Côtes
  Côtes bien cintrées.

Queue

Entière, portée bas, elle descend au moins jusqu'à la pointe du jarret, sans déviation, formant un léger crochet en forme de J. En action, la queue peut être portée au plus haut dans le prolongement de la ligne du dessus.

Membres

Membres antérieurs

Généralités
  Bien musclés avec forte ossature et aplombs réguliers.
Epaules
  Obliques, bien angulées, moyennement longues, bien appliquées contre la paroi thoracique.
Coudes
  Dans l’axe du corps.
Avant-bras
  Droits et musclés.
Métacarpe
  Légèrement inclinés, vus de profil.
Pieds antérieurs
  Forts, ronds et bien dans l’axe du corps. Les ongles sont toujours noirs (sauf chez les chiens bleus) et les coussinets sont durs. Les doigts doivent être serrés et bien cambrés.

Membres postérieurs

Généralités
  Bien musclés avec forte ossature et aplombs réguliers.
Cuisses
  Musclées.
Jarret
  Pas trop près de terre et bien coudés.
Métatarse
  Parfaitement verticaux, vus de derrière.
Pieds postérieurs
  Forts, ronds. Les ongles sont toujours noirs (sauf chez les chiens bleus) et les coussinets sont durs. Les doigts doivent être serrés. Ergots : Par tradition, les bergers ont tenu à conserver le double ergot. Les ergots forment des pouces bien séparés avec ongles, assez près du pied.

Allures

Régulières, souples, harmonieuses, de façon à ce que le chien effectue ses déplacements et son travail avec le minimum d’efforts et de fatigue. Le Berger de Brie doit avoir un trot allongé avec une bonne amplitude du mouvement et une bonne poussée de l’arrière.

Robe

Qualité du poil
  Flexueux, long, sec (genre poil de chèvre) avec un léger sous-poil.
Couleur du poil
  La robe est noire, fauve, fauve charbonné (légèrement à moyennement) souvent masquée, grise ou bleue. La robe d’un fauve chaud peut présenter un éclaircissement ton sur ton aux extrémités et sur les parties déclives (fauve marqué de sable). La robe noire, la robe grise et la robe bleue peuvent présenter de même des parties plus claires ton sur ton. Toutes les robes peuvent plus ou moins grisonner.

Taille et poids

Hauteur au garrot
  Mâle de 62 cm à 68 cm, femelle de 56 cm à 64 cm.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.
 

Défauts graves

Défauts graves d’aplombs.
Ensemble de la robe trop claire.
Robe : poil de longueur insuffisante (moins de 7 cm), poil mou ou laineux.

Défauts entrainant l’exclusion

Chien agressif ou peureux.
Stop effacé.
Truffe d’une autre couleur que noir ou bleu ; présence de ladre.
Prognathisme inférieur ou supérieur avec perte de contact des incisives ; absence de 2 PM4 inférieures ou absence de 3 dents et plus quelles qu’elles soient (les PM1 ne sont pas prises en compte).
Oeil trop clair (jaune), vairon.
Oreilles papillotées, attachées trop bas en dessous de la ligne de l’œil, couvertes de poil ras, droites naturellement.
Queue portée sur le dos en cor de chasse ou dressée verticalement.
Ergot simple ou absence totale d'ergots aux membres postérieurs.
Robe : Couleur blanche, marron, acajou ; robe de deux couleurs distinctes; liste blanche, poils blancs à l’extrémité des membres, robe fauve à manteau, robe fauve à manteau charbonné.
Taille en dehors des limites indiquées avec tolérance de 2 cm en plus et 1 cm en moins.
Modification frauduleuse du chien ou trace de telles pratiques par l’emploi de substances ou par la chirurgie.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/

English

 

Briard
FCI Standard No. 113

   
Origin
  France
Group
  Group 1 Sheepdogs and Cattle Dogs (except Swiss Cattle Dogs)
Section
  Section 1 Sheepdogs
Working
  With working trial
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI
  Tuesday 14 December 1954
Date of publication of the official valid standard
  Tuesday 04 November 2008
Date of the last update
  Friday 23 January 2009
En français, cette race se dit
Berger de Brie
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
Berger de Brie
En español, esta raza se dice
Pastor de Brie
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Briard

Usage

Sheepdog and guard dog.
 

Brief historical summary

Known for a long time as Chiens de Berger français de Plaine (French Lowlands Sheepdog). It was in 1809, in the Abbot Rozier’s "Complete Agricultural Course", that the name "chien de Brie" appeared for the first time. It was bred and selected for its herd-driving and guarding aptitudes. The French army also used it during the two world wars as, among other activities, sentinel and ambulance dog searching for the wounded in the war fields.

General appearance

The Briard is hardy, supple, muscled and well proportioned; lively and alert.

Important proportions

The Briard is of medium build. The length of the body, from the point of shoulder to the point of buttock, should be slightly greater that the height at withers. The head is long: 2/5th of the height at withers. The width of the skull is slightly less than ½ of the length of the head. The skull and the muzzle are of equal length.

Behaviour / temperament

Balanced temperament, neither aggressive nor timid. The Briard should be steady and fearless.

Head

Cranial region

Head
  Strong, long, covered with hair forming beard, moustache and eyebrows slightly veiling the eyes. Seen from the side, the lines of the skull and muzzle are parallel.
Skull
  Strong, very slightly rounded seen from the side. 
Stop
  Pronounced; at equal distance from the occiput and the tip of the nose.

Facial region

Nose
  Strong. The nostrils are well open. The nose is always black except in blue dogs which have either a blue or bluish nose.
Muzzle
  strong, sufficiently broad and never pointed.
Lips
  Lips are tight fitting.
Nasal bridge
  Straight.
Jaws and teeth
  Strong jaws; white teeth. Scissors bite.
Eyes
  Oval. Horizontal, well open, rather large and of dark colour. In blue dogs, paler coloured eyes are permitted.
Ears
  Set on high, not plastered against the head and rather short if left natural. The length of the cartilage of the uncropped ear should be equal to or slightly less than half the length of the head. The ears are always flat and covered with long hair. If cropped, in countries where this practice is not forbidden, they should be carried erect, neither divergent nor convergent.

Neck

Muscled and springing well up from the shoulders.

Body

Back
  The back is straight.
Loin
  The loin is short and firm.
Croup
  Only slightly sloping, of slightly rounded shape.
Chest
  Wide and long, well let down to the elbows: ribs well sprung.

Tail

Natural, carried low, it reaches at least the hock joint, without deviation, forming a slight hook like a “J”. In action, the tail may be carried at the highest in prolongation of the topline.

Limbs

Forequarters

Generality
  Well muscled with strong bone and upright.
Shoulders
  Oblique, well angulated, moderately long, fitting closely to the thoracic wall.
Elbows
  In line with the body.
Forearm
  Straight and muscled.
Pastern
  Slightly sloping, seen from the side.
Forefeet
  Strong, round and well in axis with the body. The nails are always black (except in blues) and the pads hard. Toes should be well knit and arched.

Hindquarters

Generality
  Well muscled with strong bone and upright.
Upper thigh
  Muscled.
Metatarsus
  Perfectly vertical, seen from behind.
Hock
  Not too low down and well angulated.
Hind feet
  Strong, round. The nails are always black (except in blues) and the pads hard. Toes should be well knit. Dewclaws : By tradition, the shepherds want to keep the double dewclaws. The dewclaws form thumbs, well separated and with nails, relatively close to the foot.

Gait and movement

Regular, supple, harmonious, in a manner which allows the dog to cover ground and accomplish its work with a minimum of effort and fatigue. The Briard should have a long trot with good reach and good thrust from behind.

Coat

Hair
  Goat-like texture, dry, supple, long, with slight undercoat.
Colour
  Black, fawn, fawn with black overlay (slight to medium) often with mask, grey or blue. A coat of warm fawn colour may show a lighter colour on the points and on the inclined parts of the body (fawn marked with sandy colour). Black, grey and blue coats can likewise display zones of a lighter shade. All colours may show different degrees of greying.

Size and weight

Height at withers
  Males 62 – 68 cm, females 56 – 64 cm.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.
 

Serious faults

Severe faults in limbs.
Overall coat colour too light.
Coat: insufficient length (less than 7cm), hair soft or woolly.

Disqualifying faults

Aggressive or overly shy.
Stop absolutely not marked.
Nose of colour other than black or blue; presence of pink (unpigmented areas).
Overshot or undershot with loss of contact of incisors; absence of 2 lower PM4 or absence of 3 teeth or more whichever they are (except for PM1).
Eye too light (yellow), wall eye.
Ears curling inwards, set on too low beneath eye level, covered with short hair, naturally erect.
Tail curled up or carried vertically.
Single dewclaw or total absence of dewclaws on hindlegs.
White, brown or mahogany colour; coat of two distinct colours; white blaze, white hairs on the extremities of the limbs, fawn coat with saddle.
Size outside the limits of the standard with tolerance of +2cm or -1cm.
Fraudulent modification of the dog or evidence of such practice by use of substances or surgery.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/

Deutsch

 

Berger de Brie
FCI-Standard Nr. 113

   
Ursprung
  Frankreich
Gruppe
  Gruppe 1 Hütehunde und Treibhunde (ausgenommen Schweizer Sennenhunde)
Sektion
  Sektion 1 Schäferhunde
Arbeitsprüfung
  Mit Arbeitsprüfung
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI
  Dienstag 14 Dezember 1954
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards
  Dienstag 04 November 2008
Datum der letzten Aktualisierung
  Dienstag 11 Dezember 2012
En français, cette race se dit
Berger de Brie
In English, this breed is said
Briard
En español, esta raza se dice
Pastor de Brie
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Briard

Verwendung

Hüte und Wachhund
 

Kurzer geschichtlicher abriss

Der Berger de Brie wurde sehr lange Zeit als "Hütehund des französischen Flachlandes" bezeichnet. Im Jahre 1809 erschien er im "Handbuch der Landwirtschaft" des Abbé Rozier erstmalig unter dem Namen "Hund aus der Brie". Er wird auf seine Eignung zum Führen und Bewachen von Herden hin gezüchtet und selektioniert. Er wurde von der französischen Armee während der beiden Weltkriege verwendet und diente unter anderem als Wachhund sowie als Sanitätshund, um Verletzte auf den Schlachtfeldern zu suchen.

Allgemeines erscheinungsbild

Der Briard ist ein rustikaler, geschmeidiger, muskulöser und gut proportionierter Hund, lebhaft und aufgeweckt.

Wichtige proportionen

Der Berger de Brie hat eine mittellange Statur. Die Länge des Körpers von der Schulter bis zum Hinterteil muss etwas grösser sein als die Widerristhöhe. Der Kopf ist lang, seine Länge beträgt zwei Fünftel der Widerristhöhe. Die Länge des Schädels beträgt etwas weniger als die halbe Kopflänge. Schädel und Nasenrücken haben die gleiche Länge.

Verhalten / charakter (wesen)

Der Berger de Brie zeigt ein ausgeglichenes Verhalten und ist weder aggressiv noch ängstlich. Charakterlich soll der Berger de Brie klug und unerschrocken sein.

Kopf

Oberkopf

Kopf
  Kräftig, lang, ausgestattet mit Haaren bildende Bart, Schnurrbart und die Augenbrauen ein wenig versteckt die Augen. Im Profil sind die Linien von Schädel und Fang parallel.
Schädel
  Kräftig und, im Profil gesehen, ganz leicht gerundet. 
Stop
  Deutlich ausgeprägt und liegt mittig zwischen Hinterkopf und Nasenspitze.

Facial region

Nasenschwamm
  Kräftig. Die Nasenlöcher sind geöffnet. Der Nasentrüffel ist immer schwarz, ausser bei blauen Hunden, die einen blauen oder bläulichen Nasenschwamm besitzen.
Fang
  Kräftig, ausreichend breit und nie spitz. Sein Ende ist eher quadratisch.
Lefzen
  Geschlossen.
Nasenrücken
  Gerade.
Kiefer / Zähne
  Stark, das Gebiss bildet eine Schere, die Zähne sind weiss.
Augen
  Horizontal, sind gut geöffnet, eher gross und von dunkler Farbe. Bei blauen Hunden sind leicht helle Augen zulässig.
Ohren
  Hoch angesetzt, nicht eng anliegend und eher kurz. Die Länge des Ohrknorpels muss gleich der halben Kopflänge oder etwas kürzer sein. Die Ohren sind immer flach und mit langem Fell bedeckt. Sind die Ohren (in Ländern, wo dies gestattet ist) kupiert, müssen sie gerade getragen werden und sich weder aufeinander zu noch voneinander weg neigen.

Hals

Muskulös und von den Schultern abgesetzt.

Körper

Rücken
  Rücken ist gerade.
Lenden
  Lendenpartie ist kurz und fest.
Kruppe
  Fällt etwas ab und ist leicht gerundet.
Brust
  Breit und lang, reicht bis auf die Höhe der Ellbogen und ist an den Seiten gut gewölbt.

Rute

Lang, tief getragen, erreicht sie mindestens bis zum Sprunggelenk, ohne Abweichung, bilden einen leichten Haken in Form von J. In Aktion kann die Rute höher getragen in der Verlängerung der Rückenlinie werden.

Gliedmassen

Vorderhand

Allgemeines
  Muskulös, haben einen kräftigen Knochenbau und stehen lotrecht.
Schultern
  Schräg, gut gewinkelt, mittellang und dicht an der Brustwand getragen.
Ellenbogen
  Parallel zur Körperachse.
Unterarm
  Gerade und muskulös.
Vordermittelfuss
  Im Profil gesehen, leicht geneigt.
Vorderpfoten
  Kräftig, rund und stehen in Richtung der Körperachse. Die Krallen sind immer schwarz und die Ballen sind hart. Die Zehen müssen eng stehen und gekrümmt sein.

Hinterhand

Allgemeines
  Muskulös, haben einen kräftigen Knochenbau und stehen lotrecht.
Oberschenkel
  Muskulös.
Hintermittelfuss
  Von hinten gesehen, völlig senkrecht.
Sprunggelenk
  Nicht zu dicht am Boden und gut gewinkelt.
Hinterpfoten
  Kräftig und rund. Die Krallen sind immer schwarz und die Ballen sind hart. Die Zehen müssen eng stehen. Aus Tradition haben die Hütehunde ihre doppelten Afterkrallen erhalten. Sie bestehen aus getrennten Daumengliedern mit Krallen und sind dicht am Fuss angesetzt.

Gangwerk

Regelmässige, weich, harmonisch, so dass der Hund seine Reisen und seine Arbeit mit einem Minimum an Anstrengung und Ermüdung führt. Der Briard sollte einen starken Trab mit guter Beweglichkeit und gute Fahrt hinter sich.

Coat

Haar
  Gedreht, lang und trocken, ähnlich dem Ziegenhaar, mit leichter Unterwolle.
Farbe
  Fellfarbe schwarz, fauve, fauve mit leichter bis mittlerer Charbonnierung, grau oder blau. Ein warm fauves Fell kann Aufhellungen an den Extremitäten und eine sandfarbene Abstufung an schrägen Partien zeigen. Das schwarze, graue oder blaue Fell kann an denselben Stellen einen helleren Unterton zeigen. Alle Fellfarben dürfen mehr oder weniger ergrauen.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe
  Rüden 62 bis 68 cm, Hündinnen 56 bis 64 cm.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.
 

Schwere fehler

Schwere Fehler in der Lotstellung der Gliedmassen.
Insgesamt zu helles Fell.
Haarkleid: Haar von ungenügender Länge (weniger als 7 cm), weich oder wolliges Haar.

Disqualifizierende fehler

Aggressiver oder ängstlicher Hund.
Nicht ausgeprägter Stop.
Nasenschwamm in anderer Farbe als schwarz oder blau; Ledernase.
Unter oder Überbiss ohne Kontakt der Schneidezähne; Fehlen zweier unterer Prämolarer 4 (P4) oder Fehlen von drei oder mehr Zähnen, welche auch immer es seien, wobei die P1 nicht berücksichtigt werden.
Augen zu hell (gelb) oder verschiedenfarbig.
Ohren gerollt oder zu tief unter der Augenlinie angesetzt, zu kurz behaart, angeborene Stehohren.
Rute jagdhornartig über dem Rücken getragen oder senkrecht aufgestellt.
Einfache Afterkralle oder gänzliches Fehlen der Afterkrallen.
Fell: Unzureichender Länge (kürzer als 7 cm), weich oder wollig.
Farbe weiss, kastanienbraun, mahagoni oder in zwei verschiedenen Farben.
Weisse Streifen oder weisses Fell an den Enden der Gliedmaßen.
Fauves Fell mit Mantel oder charbonniertem Mantel.
Grösse ausserhalb der Limits mit einer Toleranz von 2 cm nach oben oder 1 cm nach unten.
Betrügerische Veränderungen des Hundes oder Spuren solcher Manipulationen durch Substanzen oder durch Chirurgie.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/

Español

 

Pastor de Brie
FCI Standard No. 113

   
Origen
  Francia
Traducción
  Federación Cinólogica Argentina. Revisión Técnica : Miguel Ángel Martínez (Federación Cinólogica Argentina)
Grupo
  Grupo 1 Perros de pastor y perros boyeros (excepto perros boyeros suizos)
Sección
  Sección 1 Perros de pastor
Prueba de trabajo
  Con prueba de trabajo
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI
  martes 14 diciembre 1954
Fecha de publicación del estándar oficial válido
  martes 04 noviembre 2008
Fecha de la última actualización
  viernes 23 enero 2009
En français, cette race se dit
Berger de Brie
In English, this breed is said
Briard
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Berger de Brie
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Briard

Utilizacion

Perro pastor y guardián.
 

Breve resumen historico

Conocidos durante muchos años como Chiens de Berger français de Plaine (Perros pastores franceses de tierras bajas). Fue en 1809 en el "Curso Completo de Agricultura" del abad Rozier donde el nombre "Pastor de Brie" aparece por primera vez. Fue criado y seleccionado por sus aptitudes de perro pastor / conductor y perro de guardia. Las fuerzas armadas francesas lo utilizaron durante las dos Guerras Mundiales, entre otras actividades, como perro centinela y ambulancia buscando los heridos en los campos de batalla.

Aspecto general

El Briard es rústico, flexible, musculado y bien proporcionado, alegre y alerta.

Proporciones importantes

El Briard es de estructura mediana. El largo del cuerpo, desde la punta de los hombros hasta la punta del isquion debe ser algo mayor que su altura a la cruz. La cabeza es larga: 2/5 de la altura a la cruz. El ancho del cráneo es levemente menor que la ½ del largo de la cabeza. El cráneo y el hocico son del mismo largo.

Temperamento / comportamiento

Temperamento balanceado, nunca agresivo ni tímido. El Briard debe ser seguro e intrépido.

Cabeza

Region craneal

Cabeza
  Fuerte, larga, cubierta de pelo formando barba, bigotes y cejas cubriendo ligeramente los ojos. Vista de perfil las líneas del cráneo y hocico son paralelas.
Cráneo
  Fuerte, levemente redondeado visto de perfil. 
Depresión naso-frontal (stop)
  Pronunciado, situado a igual distancia de la cresta occipital y la punta de la trufa.

Facial region

Trufa
  Fuerte. Ventanas nasales bien abiertas. La trufa siempre es negra excepto en perros azules que tienen una trufa azul o azulada.
Hocico
  El final del hocico es más bien cuadrado. Hocico fuerte, suficientemente ancho y nunca puntiagudo.
Belfos
  Labios bien apretados.
Puente nasal
  Rectilínea.
Mandíbulas / Dientes
  Mandíbulas fuertes, dientes blancos. Mordida en tijera.
Ojos
  Ovalados. Horizontales, bien abiertos, mas bien grandes y de color oscuro. En perros azules se permiten ojos de color más claro.
Orejas
  De inserción alta sin estar pegadas a la cabeza y más bien cortas en estado natural. El largo del cartílago de orejas naturales debe ser igual o levemente menor que la mitad del largo de la cabeza. Las orejas siempre son planas y cubiertas de pelo largo. Si están cortadas, en países dónde esta práctica esta permitida, su porte debe ser erecto, nunca divergentes ni convergentes.

Cuello

Musculoso y despegado de los hombros.

Cuerpo

Espalda
  El dorso es recto.
Lomo
  El lomo es corto y firme.
Grupa
  Poco inclinada, de forma ligeramente redondeada.
Pecho
  Ancho y largo profundo y bien descendido hasta los codos. Costillas bien arqueadas.

Cola

Natural, porte bajo, debe llegar por lo menos hasta la articulación del corvejón, sin desviaciones, formando un leve gancho en forma de "J". En movimiento la cola debe ser llevada como prolongación de la línea superior.

Extremidades

Miembros anteriores

Generalidad
  Bien musculados con huesos fuertes y rectos.
Hombro
  Oblicuos, bien angulados, moderadamente largos, bien pegados a la caja torácica.
Codo
  En línea con el cuerpo.
Antebrazo
  Recto y musculado.
Metacarpo
  Levemente inclinados vistos de perfil.
Pies delanteros
  Fuertes, redondos y bien en eje con el cuerpo. Las uñas siempre son negras (excepto en los azules) y las almohadillas gruesas. Dedos bien cerrados y arqueados.

Miembros posteriores

Generalidad
  Bien musculados con huesos fuertes y rectos.
Muslo
  Musculado.
Metatarso
  Perfectamente verticales vistos de atrás.
Corvejón
  No demasiado bajo y bien angulado.
Pies traseros
  Fuertes, redondos. Las uñas siempre son negras (excepto en azules) y las almohadillas gruesas. Dedos bien cerrados. Espolones: Por tradición, los pastores desean conservar el doble espolón. Los espolones forman dedos, bien separados y con uñas, relativamente cerca del pie.

Movimiento

Regular, ágil, armonioso de manera que permita que el perro cubra la superficie y pueda realizar su trabajo con un mínimo de esfuerzo y fatiga. El Briard debe tener un trote largo con buen alcance y buen empuje desde el posterior.

Manto

Pelo
  Textura del pelo de la cabra, seco, suave, largo con un ligero subpelo.
Color
  Negro, leonado, leonado con una capa de color negro (leve a medio), muchas veces con mascara gris o azul. Un manto leonado cálido puede mostrar un color más claro en las puntas y en las zonas inclinadas del cuerpo (leonado marcado con color arena). Mantos negros, grises y azules también pueden mostrar zonas más claras. Todos los colores pueden mostrar diferentes grados de gris.

Tamaño y peso

Altura a la cruz
  Machos 62 cm - 68 cm, hembras 56 cm - 64 cm.

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.
 

Faltas graves

Defectos graves de aplomos.
En general color del pelo demasiado claro.
Manto: Largo insuficiente (menos de 7 cm) pelo suave o lanoso.

Faltas descalificantes:

Perro agresivo o temeroso.
Stop inexistente.
Trufa de cualquier otro color que no sea negra o azul, presencia de color rosado (áreas despigmentadas).
Prognatismo o enognatismo con pérdida de contacto de los incisivos, ausencia de 2 PM4 inferiores o ausencia de 3 dientes o más cualesquiera que sean (Excepto para PM1).
Ojos demasiado claros (amarillos), huraños.
Orejas dobladas hacia adentro, inserción demasiado baja, debajo del nivel de los ojos, cubiertas de pelo corto, naturalmente erectas.
Cola enroscada hacia arriba o con porte vertical.
Espolón simple o ausencia total de espolones en los miembros posteriores.
Color blanco, marrón o caoba, manto de dos colores diferentes, mancha blanca, pelos blancos en las extremidades de los miembros, leonado formando manto.
Tamaño fuera del límite especificado en el estándar con una tolerancia de + 2 cm ó – 1 cm.
Modificación fraudulenta del perro o evidencia de dichas prácticas mediante el uso de sustancias o cirugías.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/

Nederlands

 

Briard
FCI standaard nr. 113

   
Land van oorsprong
  Frankrijk
Vertaling
  G.M.L. de Wit-Bazelmans
Groep
  Groep 1 Herdershonden en veedrijvers (met uitzondering van de Zwitserse Sennenhonden)
Sectie
  Sectie 1 Herdershonden
Werkproef
  Met werkproef
Datum van definitieve erkenning door de FCI
  dinsdag 14 december 1954
Publicatiedatum van de geldende officiële norm
  dinsdag 04 november 2008
Datum van de laatste update
  vrijdag 23 januari 2009
En français, cette race se dit
Berger de Brie
In English, this breed is said
Briard
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Berger de Brie
En español, esta raza se dice
Pastor de Brie

Gebruik

Herdershond en bewaker van de kudde.
 

Kort historisch overzicht

Lange tijd bekend onder de naam : Chiens de Berger français de Plaine (Franse herdershonden van de vlakte). Het was in 1809, in abt Rozier’s "Cours complet d'agriculture" dat de naam "Chien de Brie" voor het eerst verscheen. Deze honden werden gefokt en geselecteerd op hun aanleg voor het drijven en bewaken van schaapskudden. Door het Franse leger werden tijdens de twee wereldoorlogen Briards gebruikt als waakhond en als reddingshond bij het zoeken naar gewonden op het slagveld.

Algemeen totaalbeeld

De Briard is een rustieke hond, soepel, gespierd en goed van verhoudingen. Hij is levendig en kwiek.

Belangrijke verhoudingen

De Berger de Brie is een licht gestrekte hond. De lengte van het lichaam, van boeggewricht tot zitbeen, moet iets groter zijn dan de schofthoogte. Het hoofd is lang: 2/5 van de schofthoogte. De breedte van de schedel is iets minder dan de helft van de lengte van het hoofd. De schedel en snuit zijn van gelijke lengte.

Gedrag en karakter (aard)

De Berger de Brie heeft een evenwichtig karakter, niet agressief, noch angstig. De Briard moet wijs en onverschrokken zijn (sage et hardi).

Hoofd

Bovenschedel

Hoofd
  Sterk, lang, voorzien van beharing die baard en snor vormt, alsmede wenkbrauwen die licht de ogen versluieren. Van opzij bekeken loopt de bovenbelijning van schedel en snuit parallel.
Schedel
  Sterk, van opzij bekeken zeer licht afgerond. 
Stop
  De stop is duidelijk aangegeven en ligt op gelijke afstand van de achterhoofdsknobbel en de neuspunt.

Facial region

Neus
  Stevige neus met goed geopende neusgaten. De neus is altijd zwart, behalve bij blauwe honden (grijs geboren honden – vert.), die een blauwe of blauwachtige neus hebben.
Voorsnuit
  Het eind van de voorsnuit is eerder vierkant dan rond. De voorsnuit is sterk, voldoende breed en nooit puntig.
Lippen
  Aangesloten.
Neusbrug
  Recht.
Kiezen / tanden
  Sterke kaken ; witte tanden. Schaargebit.
Ogen
  Ovaal. Horizontaal geplaatst, goed geopend, tamelijk groot, donker van kleur. Bij blauwe Briards zijn iets lichter gekleurde ogen toegestaan.
Oren
  Hoog aangezet. De oren mogen niet plakken. Ongecoupeerde oren zijn tamelijk kort. De lengte van de oorschelp van het ongecoupeerde oor is gelijk aan of iets minder dan de helft van de lengte van het hoofd. De oren zijn altijd vlak en bedekt met lang haar. Wanneer zij gecoupeerd zijn, in landen waar dit niet is verboden, worden de oren rechtop staand, noch naar elkaar toe, noch uit elkaar staand, gedragen.

Hals

Gespierde hals, goed uit de schouders komend.

Lichaam

Rug
  De rug is recht.
Lendenpartij
  De lendenen zijn kort en sterk.
Croupe
  Een weinig hellend, met een lichte ronding.
Borst
  Breed en lang. Voldoende diep tot aan de ellebogen; met goed gewelfde ribben.

Staart

Gaaf, laag gedragen, tenminste tot de hak reikend, zonder naar links of naar rechts af te buigen, in een lichte haak in een J-vorm gedragen. In actie mag de staart hoger, in het verlengde van de bovenbelijning, gedragen worden.

Ledematen

Voorhand

Algemeen
  Goed bespierd met sterk bone en rechte beenstanden.
Schouders
  Schuin, goed gehoekt en van een gemiddelde lengte; goed aansluitend aan de borstkas.
Opperarm
  Recht en gespierd.
Ellebogen
  Aansluitend aan het lichaam.
Voormiddenvoet
  Van opzij bekeken licht hellend.
Voorvoeten
  Sterk, rond en goed onder het lichaam staand. De nagels zijn altijd zwart (behalve bij blauwe honden) en de voetzolen hard. De tenen moeten goed gesloten en gewelfd zijn.

Achterhand

Algemeen
  Goed bespierd met sterk bone en rechte beenstanden.
Dijbeen
  Gespierd.
Achtermiddenvoet
  Van achter bekeken perfect verticaal.
Spronggewricht
  Niet te dicht bij de grond en goed gehoekt.
Achtervoeten
  Sterk, rond. De nagels zijn altijd zwart (behalve bij blauwe honden) en de voetzolen zijn hard. De tenen moeten goed gesloten zijn. Wolfsklauwen : De herders zijn traditioneel gehecht aan het behoud van dubbele hubertusklauwen. De wolfsklauwen vormen, nogal dicht aangezet bij de voet, goed gescheiden “duimen” met nagels.

Gangwerk

Regelmatig, soepel, harmonieus, op zo’n manier dat de hond zich verplaatst en zijn werk doet met een minimum aan inspanning en vermoeienis. De Berger de Brie dient een gestrekte draf te hebben, ruim uitgrijpend met goede stuwing vanuit de achterhand.

Coat

Haarkwaliteit
  Golvend, lang, droog (type geitenhaar) met een lichte ondervacht.
Haarkleur
  De vacht is zwart, fauve, fauve charbonné (licht tot middelmatig) vaak met een donker masker, grijs of blauw. De warm fauve vacht kan een lichtere teint hebben (ton sur ton) op de ledematen en de onderste delen van het lichaam (fauve met zandkleur). Ook de zwarte, grijze en blauwe vachten kunnen op deze plaatsen een iets lichtere vachtkleur in hetzelfde kleurgamma vertonen. Iedere vachtkleur kan meer of minder vergrijzen.

Maat en gewicht

Schouderhoogte
  Reuen 62 cm tot 68 cm, teven 56 cm tot 64 cm.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.
 

Zware defecten

Ernstige fouten in beenstanden.
Totale vacht te licht van kleur.
Vacht : Haar van te weinig lengte (minder dan 7 cm), zachte of wollige vacht.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressieve of angstige hond.
Te weinig stop.
Neus van een andere kleur dan zwart; roze op de neus (niet gepigmenteerde vlekken – vert).
Boven- of onderbeet met verlies van contact.
Ontbreken van 2 P4 in de onderkaak of afwezigheid van 3 of meer tanden (uitgezonderd de P1).
Te licht (geel) oog, ogen niet hetzelfde van kleur.
Gedraaid gedragen oren; te laag, beneden de ooglijn, aangezette oren; oren bedekt met korte vacht; het ongecoupeerde oor rechtop staand gedragen.
De staart gekruld over de rug gedragen of recht afhangend.
Enkele wolfsklauwen of het ontbreken van de wolfsklauwen aan de achterpoten.
Vacht: Witte tint, kastanjerood of mahoniebruin; tweekleurige vacht; witte bef; witte haren op de voeten; fauve vacht met manteleffect; fauve vacht met charbonné manteleffect.
Schoftmaat afwijkend van de door de standaard gestelde limiet met een tolerantie van 2 cm naar boven en 1 cm naar beneden.
Elke verandering van de hond door gebruik van hulpmiddelen of chirurgische ingrepen, of sporen van dergelijke behandelingen.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/
  • Dernière mise à jour
    lundi 19 décembre 2022 20:40
  • Page vue 359 fois

Aucun commentaire

Connectez-vous pour poster un commentaire

  • Mot de passe perdu ?
  • Identifiant perdu ?
  • Créer un compte

Menu principal

  • Accueil
  • Tous les canidés connusTous les canidés connus
    • Les races FCI
    • Les groupes FCI
  • Les races de chiens méconnuesLes races de chiens méconnues
    • Les croisements intéressants
    • Les races rares
      • Les canidés sauvages
        • Les chacals
        • Les loups
        • Les renards
  • Les races de chats reconnues
  • Les félidés méconnusLes félidés méconnus
    • Les espèces rares
      • Les chats sauvages
      • Les guépards
      • Les jaguars
      • Les léopards
      • Les lions
      • Les lynx
      • Les panthères
      • Les tigres
  • Classification par pays, région ou continent
  • Inclassables mais à voirInclassables mais à voir
    • Les fiches utiles
    • Les plages autorisées
  • Les coups de coeur et témoignagesLes coups de coeur et témoignages
    • Les coups de coeur
    • Le paradis virtuel
    • Les poèmes
    • Les rêves et paroles
    • Les textes à méditer
    • Tous mes amours au paradis
  • Les liens utiles sur le siteLes liens utiles sur le site
    • Forums
    • Les albums photos

Cela peut servir

  • Nous contacter
  • Recherche dans les articles

Connexion

  • Mot de passe perdu ?
  • Identifiant perdu ?
  • Créer un compte
  • Politique de confidentialité - R.G.P.T.
  • Règlement du site
  • Bibliographie
  • Plan du site
  • Portail du bien être animal du SPW
  • Code wallon du bien-être animal