Milou mon Chouchou mon ami
Toutes les races de chiens dans le monde
  1. Vous êtes ici :  
  2. Accueil
  3. Tous les canidés connus
  4. Les races FCI
  5. Les races FCI
  6. Braque de l'Ariège
Imprimer

Braque de l'Ariège

 

Braque de l'Ariège
Standard FCI Nº 177

   
Origine
  France
Groupe
  Groupe 7 Chiens d'arrêt
Section
  Section 1.1 Chiens d’arrêt continentaux, type braque
Epreuve
  Avec épreuve de travail
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI
  mardi 28 juin 1955
Date de publication du standard officiel en vigueur
  mercredi 24 janvier 1996
Date de la dernière mise à jour
  vendredi 07 août 1998
In English, this breed is said
Ariege pointing dog
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Ariege Vorstehhund
En español, esta raza se dice
Braco del Ariège
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Braque de l'Ariège

Utilisation

Chien d’arrêt.
 

Bref aperçu historique

Le braque de l'Ariège est issu du vieux Braque Français que l'on a croisé au 19ième siècle avec des braques de souche méridionale, de robe blanc et orange, pour lui donner plus de légèreté et d'activité. Quelques chasseurs Ariégeois continuèrent à l'employer, ce qui évita une disparition complète de la race. En 1990, une équipe d'éleveurs décidèrent de se dévouer à sa survie.

Aspect général

Chien de type braccoide. Sa construction est puissante mais sans lourdeur excessive, robuste et d'un aspect vigoureux. On préfère les sujets aux membres secs, aux muscles saillants et aux lignes bien définies. Sa robe blanche truitée d'orange pâle de préférence ou parfois mouchetéede marron alliée à sa taille, en fait un chien élégant, distingué.

Proportions importantes

Médioligne ( de proportions moyennes ). La longueur du corps est un peu supérieure à la hauteur au garrot. Le crâne est légèrement plus long que le chanfrein.

Comportement / caractère

Adapté à tous les types de chasse, il est résistant, docile et facile à éduquer.

Tête

Région crânienne

Tête
  La tête doit être longue, anguleuse et étroite au niveau des arcades zygomatiques.
Crâne
  Légèrement bombé, le sillon frontal peu accentué. Les lignes du crâne et du chanfrein sont légèrement divergentes vers l’avant. Les arcades sourcilières sont moyennement accusées. La protubérance occipitale est assez prononcée. 
Stop
  Peu prononcé.

Région faciale

Truffe
  Rose, rougeâtre ( couleur chair ) ou marron plus ou moins pâle selon la couleur de la robe, jamais noire. Les narines bien ouvertes.
Museau
  Long et droit, parfois très légèrement convexe. Vues de devant, les faces latérales du museau convergent légèrement vers l’avant.
Lèvres
  Assez fines, bien descendues, la commissure des lèvres est assez plissée sans être tombante.
Mâchoires et dents
  Arcades dentaires bien adaptées. Articulé des incisives en ciseaux. On tolère la denture en pince (insicives bout à bout).
Yeux
  Regard doux. Oeil bien ouvert, légèrement ovale, franc et intelligent, bien enchâssé dans l'orbite. L'iris est de couleur ambre foncé ou marron selon la couleur de la robe.
Oreilles
  Assez fines, longues, papillotées, attachées à la hauteur de la ligne de l'oeil ou en dessous, elles ne sont pas accolées à la tête. Leur longueur permet d'atteindre la naissance de la truffe sans être étirées.

Cou

Pas très long, assez fort et possédant un léger fanon.

Corps

Ligne du dessus
  La partie antérieure quasi rectiligne descend du garrot à la onzième vertèbre dorsale, la deuxième partie, légèrement convexe, fait la jonction avec la croupe.
Garrot
  Bien indiqué sans être sorti.
Dos
  Un peu long, musclé, bien soutenu et rectiligne.
Rein
  Légèrement voussé.
Croupe
  Légèrement oblique par rapport à la ligne du dessus.
Poitrine
  Large, haute et bien descendue au niveau du coude.
Côtes
  Les côtes sont arrondies sans exagération.
Ligne du dessous
  Légèrement oblique, elle remonte légèrement dans sa partie abdominale.

Queue

Attachée dans le prolongement de la ligne de la croupe. Elle est forte à sa racine et va en s'aminçissant. On la raccourcit généralement de 4/10. La queue longue est admise. Elle ne doit pas se relever plus haut que la ligne du dessus.

Membres

Membres antérieurs

Généralités
  Droits, de forte ossature, larges et musclés.
Epaules
  Robuste, musclée et moyennement oblique.
Bras
  Fort, bien musclé et appliqué au thorax.
Coudes
  Au niveau du sternum.
Avant-bras
  Vigoureux, bien d'aplomb.
Métacarpe
  Très légérement incliné de profil.
Pieds antérieurs
  Serrés et bien cambrés, ils forment un ensemble compact, presque rond. Les ongles sont forts et les coussinets bien charnus.

Membres postérieurs

Généralités
  Bien d'aplomb.
Cuisses
  Bien musclée, bien descendue.
Grassets
  Bien parallèle au plan médian du corps.
Jambes
  Robuste.
Jarret
  Bien coudé.
Métatarse
  Assez court, presque vertical.
Pieds postérieurs
  Mêmes qualités que les antérieurs.

Allures

Trot soutenu et actif entrecoupé de temps de galop. Grande souplesse et légéreté du mouvement.

Peau

Moyennement épaisse, elle est plus fine sur la tête, assez souple. Les muqueuses externes doivent être d'une couleur qui correspond à celle de la robe ; jamais avec des taches noires.

Robe

Qualité du poil
  Serré, brillant, court, plus fin et ras sur la tête et sur les oreilles.
Couleur du poil
  Fauve orangé pâle ou quelquefois marron, fortement panaché de blanc truité / moucheté. Certains chiens sont même blanc truité / moucheté.

Taille et poids

Hauteur au garrot
  Pour les mâles de 60 à 67 cm et pour les femelles de 56 à 65 cm.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.
 

Défauts entrainant l’exclusion

Chiens agressifs, mordeurs ou très peureux.
Manque total de type.
Nez « double » (truffe dont les orifices sont séparés par un profond sillon).
Truffe d’une autre couleur non conforme au standard.
Truffe noire.
Prognathisme inférieur ou supérieur.
Couleur des yeux excessivement claire, yeux vairons.
Entropion ou ectropion ou toute trace d’intervention chirurgicale tendant à corriger ces défauts.
Excès de ladre aux paupières.
Ongles noirs.
Présence d’ergots.
Arrière main : gêne nettement accusée dans la démarche.
Couleur non conforme au standard.
Taille sortant des limites du standard, avec une tolérance de plus ou moins 1 cm.
Anomalies morphologiques graves.
Tares invalidantes.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/

English

 

Ariege pointing dog
FCI Standard No. 177

   
Origin
  France
Translation
  Mrs. Peggy Davis
Group
  Group 7 Pointing Dogs
Section
  Section 1.1 Continental Pointing Dogs « Braque » Type
Working
  With working trial
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI
  Tuesday 28 June 1955
Date of publication of the official valid standard
  Wednesday 24 January 1996
Date of the last update
  Friday 07 August 1998
En français, cette race se dit
Braque de l'Ariège
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
Ariege Vorstehhund
En español, esta raza se dice
Braco del Ariège
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Braque de l'Ariège

Usage

Pointing dog.
 

Brief historical summary

The Ariège Pointer is issued from the old French Braques, which in the 19th century, were crossed with Braques of Meridional (Southern) stock of white and orange coat, to give them more lightness and activity. A few Ariègeois huntsmen continued to use him, which avoided a complete disappearance of the breed. In 1990 a team of breeders decided to devote themselves to its survival.

General appearance

Braccoïd type. His construction is powerful but without excessive heaviness, robust and of strong appearance. One prefers subjects with lean legs, prominent muscles and well defined lines. His white coat mottled with preferably pale orange or sometimes flecked with brown, together with his size, makes him an elegant distinguished looking dog.

Important proportions

Medium proportions : the length of the body is a little superior to the height at withers. The skull is slightly longer than the muzzle.

Behaviour / temperament

Adapted to all types of hunting, he is resistant, docile and easy to train.

Head

Cranial region

Head
  The head must be long, angular and narrow at the zygomatic arches.
Skull
  Very slightly rounded, the frontal furrow only lightly accentuated. The lines of the skull and the muzzle are slightly divergent towards the front. The superciliary arches moderately marked. The occipital protuberance is quite pronounced.  
Stop
  Only lightly pronounced.

Facial region

Nose
  Pink, reddish (flesh colour) or more or less pale brown according to the coat colour, never black. Nostrils well opened.
Muzzle
  Long and straight, sometimes very slightly convex. Seen from the front the lateral faces of the muzzle converge slightly forward.
Lips
  Quite fine, well let down, the corner of the lips quite folded without being droopy.
Jaws and teeth
  Dental arches well adapted. Scissor bite. Pincer bite (incisors meeting edge to edge) is tolerated.
Eyes
  Gentle expression. Eye well open, slightly oval, frank and intelligent, well set in the eye socket. The iris is of a dark amber colour or brown according to the colour of the coat.
Ears
  Quite fine, long, curled in, set on either at eye level line or below, carried not close to the head. Their length permits them, without being stretched, to reach the beginning of the nose.

Neck

Not very long, quite strong and with a little dewlap.

Body

Topline
  The front part descends in a nearly straight line from the withers down to the eleventh dorsal vertebra, the second part slightly convex makes the junction with the croup.
Withers
  Well marked without being prominent.
Back
  A little long, muscled, well supported (firm) and straight.
Loin
  Slightly convex.
Croup
  Slightly oblique in relation to the topline.
Chest
  Broad, deep and well let down to elbow level.
Ribs
  The ribs are rounded without exaggeration.
Underline and belly
  Slightly oblique, rising slightly in its abdominal part.

Tail

Set in the extension of the croup line. Strong at its root, tapering to its tip. Generally docked by 4/10. The long tail is admitted. Must not be carried higher than the topline.

Limbs

Forequarters

Generality
  Forelegs straight, with strong bone, broad and muscled.
Shoulders
  Robust, muscled and moderately oblique.
Upper arm
  Strong, well muscled and close to the body.
Elbows
  At level of sternum.
Forearm
  Strong, vertical and straight.
Pastern
  Very slightly inclined in profile.
Forefeet
  Tight and well arched giving a compact ensemble, almost round. The nails are strong and the pads well cushioned.

Hindquarters

Generality
  Vertical and parallel.
Upper thigh
  Well muscled, well let down.
Lower thigh
  Strong.
Stifle
  Parallel to median plane of the body.
Metatarsus
  Quite short, almost vertical.
Hock
  Well bent.
Hind feet
  Same qualities as the front feet.

Gait and movement

Sustained and active trot, interrupted with times of gallop. Great suppleness and lightness of movement.

Skin

Moderately thick, finer on the head; quite supple. The outer mucous membranes must be of a corresponding colour to that of the coat; never with black patches.

Coat

Hair
  Close, glossy, short, finer and smooth on the head and the leathers.
Colour
  Pale orangy fawn or sometimes brown, strongly flecked with fawn or brown ticked white; certain dogs are even white with fawn or brown ticks.

Size and weight

Height at withers
  Males 60 to 67 cm, females 56 to 65 cm.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.
 

Disqualifying faults

Aggressive dogs, biting or very timid dogs.
Total lack of type.
« Double » nose, (nose of which the nostrils are separated by a deep furrow).
Other colour not according to the standard.
Black nose.
Over- or undershot bite.
Colour of the eyes excessively light, wall eye.
Entropion or ectropion, or any sign of surgical intervention to correct the defect.
Excessive depigmentation of the eyelids.
Black nails.
Presence of dewclaws.
Hindquarters : Clearly hindering movement.
Colour not conforming to the standard.
Size outside the limits of the standard, with a tolerance of 1 cm more or less.
Serious morphological anomalies.
Invalidating defects.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/

Deutsch

 

Ariege Vorstehhund
FCI-Standard Nr. 177

   
Ursprung
  Frankreich
Übersetzung
  Frau Michèle Schneider
Gruppe
  Gruppe 7 Vorstehhunde
Sektion
  Sektion 1.1 Kontinentale Vorstehhunde, Typ « Braque »
Arbeitsprüfung
  Mit Arbeitsprüfung
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI
  Dienstag 28 Juni 1955
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards
  Mittwoch 24 Januar 1996
Datum der letzten Aktualisierung
  Freitag 07 August 1998
En français, cette race se dit
Braque de l'Ariège
In English, this breed is said
Ariege pointing dog
En español, esta raza se dice
Braco del Ariège
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Braque de l'Ariège

Verwendung

Vorstehhund.
 

Kurzer geschichtlicher abriss

Der Vorstehhund der Ariège stammt vom alten Französischen Vorstehhund ab, der im 19.Jahrhundert mit weiss-orangefarbenen Vorstehhunden des Südens gekreuzt wurde, um ihn aktiver und leichter zu machen. In der Ariège wurde er von einigen Jägern weiterhin benutzt, was ein völliges Aussterben der Rasse verhinderte. 1990 beschloss eine Gruppe von Züchtern, sich seines Fortbestandes anzunehmen.

Allgemeines erscheinungsbild

Hund vom Typus « Braque » mit starkem, aber nicht übertrieben schwerem Körperbau, robust und von kräftiger Erscheinung; Hunde mit trockenen Gliedmassen, hervortretender Muskulatur und klar gezeichneten Linien werden bevorzugt. Sein weisses, vorzugsweise blass-orange getüpfeltes oder manchmal braun gesprenkeltes Haarkleid machen aus ihm, zusammen mit seiner Grösse, einen eleganten, vornehmen Hund.

Wichtige proportionen

Normal proportioniert : die Körperlänge übertrifft ein wenig die Widerristhöhe. Der Schädel ist ein wenig länger als der Fang.

Verhalten / charakter (wesen)

Für jede Art der Jagd geeignet; er ist widerstandsfähig, führig und leicht auszubilden.

Kopf

Oberkopf

Kopf
  Der Kopf muss lang, kantig und in Höhe der Jochbeine schmal sein.
Schädel
  Der Schädel ist leicht gewölbt, die Stirnfurche wenig ausgeprägt. Die oberen Begrenzungslinien von Schädel und Fang sind nach vorn leicht divergent. Die Augenbrauenbogen sind wenig betont. Der Hinterhaupthöcker ist ziemlich ausgeprägt. 
Stop
  Wenig betont.

Facial region

Nasenschwamm
  Rosa, rötlich (fleischfarben) oder mehr oder weniger blass-braun, je nach Fellfarbe; niemals schwarz; Nasenlöcher gut geöffnet.
Fang
  Der Nasenrücken ist lang und gerade, manchmal ganz leicht konvex gebogen; von vorn betrachtet laufen die Fangseiten nach vorne leicht aufeinander zu.
Lefzen
  Ziemlich dünn; gut herabreichend; der Lefzenwinkel ist ziemlich faltig, jedoch nicht herabhängend.
Kiefer / Zähne
  Die Zahnbogen stehen gut passend zueinander; Scherenschluss, Zangenschluss (Schneidezähne stehen aufeinander) wird toleriert.
Augen
  Sanfter Blick; Augenspalte gut geöffnet; leicht oval; frei und intelligent; gut in die Augenhöhle eingebettet; die Iris ist je nach Fellfarbe dunkelbernsteinfarben oder kastanienbraun.
Ohren
  Recht dünn; lang; gefaltet; in Augenhöhe oder darunter angesetzt; er wird nicht eng am Kopf anliegend getragen; ohne dabei langgezogen zu werden, muss er bis zum Nasenschwamm reichen können.

Hals

Nicht sehr lang; recht kräftig; mit leichter Wamme.

Körper

Obere Profillinie
  Im vorderen Teil vom Widerrist bis zum elften Rückenwirbel nahezu gerade, im zweiten Teil leicht konvex, um die Verbindung zur Kruppe herzustellen.
Widerrist
  Nicht hervortretend, aber deutlich markiert.
Rücken
  Ein wenig lang; muskulös; fest und gerade.
Lenden
  Leicht konvex.
Kruppe
  Zur oberen Linie leicht schräg verlaufend.
Brust
  Breit, tief und gut bis auf Ellenbogenhöhe herabreichend.
Rippen
  Die Rippen sind ohne Übermass gewölbt.
Untere Profillinie und Bauch
  Sie verläuft leicht schräg und steigt im Bereich des Abdomens leicht an.

Rute

In der Verlängerung der Kruppe angesetzt; am Ansatz ist sie kräftig und verjüngt sich dann; meist wird sie um 4/10 gekürzt; die unkupierte Rute ist zulässig; sie darf nicht über der Rückenlinie getragen werden.

Gliedmassen

Vorderhand

Allgemeines
  Läufe gerade, von kräftigem Knochenbau; breit und muskulös.
Schultern
  Robust; muskulös und mittelmässig schräg gelagert.
Oberarm
  Kräftig; gut bemuskelt und am Brustkorb anliegend.
Ellenbogen
  Auf Höhe des Brustbeins gelegen.
Unterarm
  Kräftig; senkrecht und gerade.
Vordermittelfuss
  Im Profil ganz leicht schräg gestellt.
Vorderpfoten
  Zehen eng aneinanderliegend und gut gewölbt; insgesamt bildet sie ein kompaktes Ganzes; nahezu rund; die Krallen sind kräftig und die Ballen gut gepolstert.

Hinterhand

Allgemeines
  Senkrecht und parallel.
Oberschenkel
  Gut bemuskelt; lang.
Unterschenkel
  Robust.
Knie
  Gut parallel zur Medianebene des Körpers ausgerichtet.
Hintermittelfuss
  Recht kurz; nahezu senkrecht.
Sprunggelenk
  Gut gewinkelt.
Hinterpfoten
  Gleiche Beschaffenheit wie die Vorderpfote.

Gangwerk

Ermüdungsfreier, kraftvoller Trab, zeitweise von Galopp unterbrochen; Bewegungen sehr geschmeidig und fliessend.

Haut

Mittelmässig dick; am Kopf ist sie dünner; recht geschmeidig; die Farbe der äusseren Schleimhäute muss zu der Fellfarbe passen; sie dürfen nie schwarze Flecken zeigen.

Coat

Haar
  Dicht; glänzend; kurz; auf Kopf und Behang dünner und sehr kurz.
Farbe
  Blass orangefalbfarben oder manchmal braun; stark weiss gescheckt mit falbfarbener oder brauner Tüpfelung; manche Hunde sind sogar weiss mit falbfarbener oder brauner Tüpfelung.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe
  Rüden 60 cm bis 67 cm, Hündinnen 56 cm bis 65 cm.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.
 

Disqualifizierende fehler

Aggressive, bissige oder sehr ängstliche Hunde.
Völliger Mangel an Typ.
« Spaltnase » (Nasenschwamm, dessen Öffnungen durch eine tiefe Furche getrennt sind).
Andere, nicht Standard-Konforme Nasenfarbe.
Schwarzer Nasenschwamm.
Vor- oder Rückbiss.
Augenfarbe : übertrieben hell, Glasauge.
Ektropium oder Entropium oder jedes Anzeichen eines chirurgischen Eingriffs zur Korrektur dieses Fehlers.
Übermässig depigmentierte Lider.
Schwarze Krallen.
Afterkrallen.
Hinterhand : deutlich ausgeprägte Bewegungsschwäche.
Von der Standardbeschreibung abweichende Haarfarbe.
Grösse ausserhalb der vom Standard gesetzten Grenzen; nach oben und nach unter wird eine Toleranz von 1 cm gewährt.
Schwere anatomische Missbildungen.
Den Gebrauch beein-trächtigende Mängel.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/

Español

 

Braco del Ariège
FCI Standard No. 177

   
Origen
  Francia
Traducción
  Iris Carrillo (Federación Canófila de Puerto Rico)
Grupo
  Grupo 7 Perros de muestra
Sección
  Sección 1.1 Perros de muestra continentales, tipo Braco
Prueba de trabajo
  Con prueba de trabajo
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI
  martes 28 junio 1955
Fecha de publicación del estándar oficial válido
  miércoles 24 enero 1996
Fecha de la última actualización
  viernes 07 agosto 1998
En français, cette race se dit
Braque de l'Ariège
In English, this breed is said
Ariege pointing dog
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Ariege Vorstehhund
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Braque de l'Ariège

Utilizacion

Perro de muestra.
 

Breve resumen historico

El Braco del Ariège desciende del viejo Braco Francés que fue cruzado en el siglo 19 con bracos de origen meridional de pelaje blanco y naranja, para darle más agilidad y actividad. Algunos cazadores del Ariège continuaron a utilizarlo, lo cual evitó que la raza desapareciera completamente. En 1990 un grupo de criadores decidió dedicarse a su preservación.

Aspecto general

De tipo « Braco », es robusto y de constitución poderosa, aunque sin apariencia de pesadez excesiva. Su aspecto es vigoroso. Los ejemplares más apreciados son los de extremidades delgadas, músculos salientes y líneas bien definidas. Su pelaje blanco, preferiblemente salpicado de naranja pálido o a veces moteado de castaño, junto a su tamaño hacen de él un perro elegante y distinguido.

Proporciones importantes

De proporciones medianas; la longitud del cuerpo es algo superior a la altura a la cruz. El cráneo es ligeramente más largo que la caña nasal.

Temperamento / comportamiento

Se adapta a todos los tipos de caza; es resistente, dócil y fácil de educar.

Cabeza

Region craneal

Cabeza
  Debe ser larga, angulosa y estrecha en la región de los arcos cigomáticos.
Cráneo
  Es ligeramente abombado; el surco frontal es poco acentuado. Las líneas superiores del cráneo y de la caña nasal son ligeramente divergentes hacia adelante. Los arcos superciliares son medianamente acentuados. La protuberancia occipital es bastante pronunciada. 
Depresión naso-frontal (stop)
  Poco acentuada.

Facial region

Trufa
  Es rosada, color carne o castaño más o menos pálido, de acuerdo al color del pelaje; nunca negra. Las ventanas están bien abiertas.
Hocico
  Caña nasal larga y recta, a veces muy ligeramante convexa. Vistas de frente, las caras laterales del hocico convergen ligeramente hacia adelante.
Belfos
  Son bastante finos y bien descendidos; la comisura es bastante plegada sin ser caída.
Mandíbulas / Dientes
  Las arcadas dentales están bien adaptadas. La articulación de los incisivos es en forma de tijera; se acepta la denta- dura en forma de pinza (los incisivos uno sobre el otro).
Ojos
  La mirada es dulce, franca e inteligente. Bien abiertos, los ojos son ligeramente ovalados y están bien insertados en las órbitas. El iris es de un color ámbar oscuro o castaño, según el color del pelaje.
Orejas
  Son bastante delgadas, largas y torcidas. Son insertadas a la altura de la línea del ojo o por debajo de ésta; no son pegadas a la cabeza. Su longitud les permite alcanzar el nacimiento de la trufa sin tener que estirarlas.

Cuello

No es muy largo, pero bastante grueso y presenta una ligera papada.

Cuerpo

Línea superior
  La parte anterior es casi rectilínea y desciende desde la cruz hasta la undécima vértebra dorsal. La segunda parte, ligeramente convexa, se une a la grupa.
Cruz
  Es bien marcada sin ser saliente.
Espalda
  Un poco larga, musculosa, sólida y rectilínea.
Lomo
  Ligeramente convexo.
Grupa
  Ligeramente oblicua con relación a la línea superior.
Pecho
  Es amplio, alto y bien profundo hasta el plano de los codos.
Costillas
  Las costillas son redondeadas, aunque sin exageración.
Línea inferior
  Ligeramente oblicua y algo levantada en la parte abdominal.

Cola

Su inserción se situa en el prolongamiento de la línea de la grupa. Es gruesa en la base y disminuye gradualmente. Por lo general se le recortan 4/10. Se acepta la cola larga. Cuando se levanta no debe sobrepasar la línea superior.

Extremidades

Miembros anteriores

Generalidad
  Son rectos, de huesos fuertes, anchos y musculosos.
Hombro
  Musculosos, robustos y medianamente oblicuos.
Brazo
  Fuertes, bien musculosos y pegados al tórax.
Codo
  Se situan en el plano del esternón.
Antebrazo
  Vigorosos y bien aplomados.
Metacarpo
  Vistos de perfil, están ligeramente inclinados.
Pies delanteros
  Juntos, bien arqueados, formando un conjunto compacto, casi redondo. Las uñas son fuertes y las almohodillas bien carnosas.

Miembros posteriores

Generalidad
  Están bien aplomados.
Muslo
  Bien musculosos y descendidos.
Pierna
  Robusta.
Rodilla
  Bien paralela al plano medio del cuerpo.
Metatarso
  Bastante corto, casi vertical.
Corvejón
  Bien acodado.
Pies traseros
  Presentan las mismas características que los pies delanteros.

Movimiento

Trote infatigable y ágil, interrumpido por periodos de galope. Los movimientos son sueltos y ligeros.

Piel

No es muy gruesa y es bastante elástica. Es más fina sobre la cabeza. Las mucosas externas deben ser de un color que corresponda al color del pelaje; nunca deben presentar manchas negras.

Manto

Pelo
  Es apretado, brillante, corto, más fino y raso sobre la cabeza y las orejas.
Color
  Leonado anaranjado pálido, o a veces castaño. Presenta muchos parches blancos moteados o salpicados. Algunos perros son aun blancos con manchas.

Tamaño y peso

Altura a la cruz
  En los machos es de 60 a 67 cm, y en las hembras es de 56 a 65 cm.

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.
 

Faltas descalificantes:

Perros agresivos, mordientes o demasiado temerosos.
Ausencia total de las características típicas de la raza.
Nariz doble (perros cuyas ventanas están separadas por un surco profundo).
Trufa de un color que no corresponde a lo establecido por el estándar.
Trufa de color negro.
Prognatismo inferior o superior.
Ojos excesivamente claros o de color diferente.
Entropión o ectropión, o cualquier rastro de intervención quirúrgica para corregir este defecto.
Exceso de despigmentación en los párpados.
Uñas negras.
Espolones.
Extremidades posteriores: dificultad claramente observable en los movimientos.
Color que no corresponde a lo establecido por el estándar.
Tamaño que se aparta de los límites del estándar, con una tolerancia de 1 cm más o menos.
Anomalías morfológicas graves.
Defectos que causan invalidez.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/

Nederlands

 

Braque de l'Ariège
FCI standaard nr. 177

   
Land van oorsprong
  Frankrijk
Vertaling
  Francis Vandersteen
Groep
  Groep 7 Staande Honden
Sectie
  Sektie 1.1 Continentale Staande Hond, type Braque
Werkproef
  Met werkproef
Datum van definitieve erkenning door de FCI
  dinsdag 28 juni 1955
Publicatiedatum van de geldende officiële norm
  woensdag 24 januari 1996
Datum van de laatste update
  vrijdag 07 augustus 1998
En français, cette race se dit
Braque de l'Ariège
In English, this breed is said
Ariege pointing dog
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Ariege Vorstehhund
En español, esta raza se dice
Braco del Ariège

Gebruik

Staande Hond.
 

Kort historisch overzicht

De Braque de l'Ariege komt van de oude Franse Braque we in de 19e eeuw gekruist met honden inheemse Zuid-witte jurk en oranje, om een grotere lichtheid en activiteiten te geven. Sommige jagers Ariegeois bleef om het te gebruiken, die verhinderd dat er een volledige verdwijning van de race. In 1990, een team van fokkers besloten om zich te wijden aan zijn voortbestaan.

Algemeen totaalbeeld

Braccoide type hond. De bouw is krachtig, maar zonder al te veel zwaarte, robuuste en krachtige uitstraling. Aanbevolen onderwerpen met magere ledematen, prominente spieren en goed gedefinieerde lijnen. Haar witte jurk gevlekt met bleke oranje of soms mouchetéede bij voorkeur bruin gecombineerd met de grootte maakt het een elegante hond, onderscheiden.

Belangrijke verhoudingen

Mediolinear (gemiddelde proporties). De lichaamslengte is iets groter dan de schofthoogte. De schedel is iets langer dan de snuit.

Gedrag en karakter (aard)

Geschikt voor alle soorten van de jacht, hij is sterk, volgzaam en gemakkelijk te trainen.

Hoofd

Bovenschedel

Hoofd
  Het hoofd moet lang, hoekig en smal zijn op de jukbeenderen.
Schedel
  Iets bol, de voorhoofdsgroef iets geaccentueerd. Lijnen van de schedel en de snuit zijn iets afwijkend naar voren. De wenkbrauwbogen zijn matig gebracht. De achterhoofdsknobbel is vrij uitgesproken. 
Stop
  Weinig geprononceerd.

Facial region

Neus
  Roze, roodachtig (vleeskleur) of meer of minder licht bruin afhankelijk van de kleur van de jurk, nooit zwart. de neusgaten goed te openen.
Voorsnuit
  Lang en recht, soms licht convex. Van voren gezien, de zijvlakken van de snuit samen iets naar voren.
Lippen
  Heel fijn, goed in de steek gelaten, wordt de commissuur van de lippen vrij gevouwen zonder hangerig.
Kiezen / tanden
  Tandbogen goed aangepast. Articulatie van snijtanden als beitels. Het verdraagt de tanden in klem (insicives butt).
Ogen
  Zachte look. Ogen goed open, licht ovaal, eerlijk en intelligent, goed verschanst in een baan. De iris is donker amber of bruin, afhankelijk van de kleur van de jurk.
Oren
  Vrij dun, lang, gekruld, vastgebonden aan de lijn van het oog of onder, ze zijn niet in de buurt van het hoofd. Hun lengte kan bereiken van de wortel van de neus zonder uitgerekt.

Hals

Niet erg lang, sterk genoeg en met een lichte keelhuid.

Lichaam

Bovenlijn
  De voorste gedeelte bijna recht naar beneden vanaf de schoft tot de elfde rugwervel, het tweede deel, iets bol, is de kruising met het kruis.
Schoft
  Hoewel weergegeven zonder spannend.
Rug
  Een beetje lang, gespierd, recht en goed ondersteund.
Lendenpartij
  Licht gewelfd.
Croupe
  Enigszins schuin ten opzichte van de bovenlijn.
Borst
  Breed, diep en reikt tot aan de ellebogen.
Ribben
  De ribben zijn afgerond zonder overdrijving.
Onderlijn en buik
  Iets schuin, licht stijgend in zijn buik gedeelte.

Staart

Ligt in het verlengde van de lijn van de romp. Ze is sterk aan de wortel en toelopend. Het verkort het algemeen 4/10. De lange staart is toegestaan. Het mag niet hoger wordt dan de bovenlijn.

Ledematen

Voorhand

Algemeen
  Rechten, sterke botten, breed en gespierd.
Schouders
  Robuust, gespierd en matig schuin.
Opperarm
  Sterk, goed gespierd en toegepast op de thorax.
Ellebogen
  Op borstbeen.
Onderarm
  Krachtig, rechtop.
Voormiddenvoet
  Heel licht hellend van profiel.
Voorvoeten
  Goed gesloten en gewelfd, vormen ze een elkaar compact, bijna rond. De nagels zijn sterk en zachte kussens.

Achterhand

Algemeen
  Goed schietlood.
Dijbeen
  Goed gespierd, diep.
Onderbeen
  Robuust.
Knie
  Hoewel parallel aan het middenvlak van het lichaam.
Achtermiddenvoet
  Relatief korte, bijna verticaal.
Spronggewricht
  Goed gehoekt.
Achtervoeten
  Zelfde eigenschappen als de voorkant.

Gangwerk

Duurzame en actieve draf afgewisseld galop. Flexibiliteit en lichtheid van beweging.

Huid

Matig dik, het is dunner op het hoofd, heel flexibel. De slijmvliezen moet van een kleur die overeenkomt met de vacht, nooit met zwarte vlekken.

Coat

Haarkwaliteit
  Strak, helder, kort, dunner en glad op het hoofd en de oren.
Haarkleur
  Taankleurig bleke oranje of soms bruin, sterk bont gespikkeld wit / gespikkeld. Sommige honden zijn zelfs gespikkeld wit / gespikkeld.

Maat en gewicht

Schouderhoogte
  Voor reuen 60 tot 67 cm en voor teven 56 tot 65 cm.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.
 

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressieve honden, bijten of overdreven schuw.
Totaal gebrek aan type.
"Dubbele" nose (wiens neus gaten worden gescheiden door een diepe groef).
Neus van verschillende kleur voldoet niet aan de norm.
Zwarte truffel.
Ondervoorbijtend of hoger.
Oogkleur zeer duidelijk gekleurde ogen.
Entropion of ectropion of enig spoor van de operatie beoogd deze tekortkomingen te corrigeren.
Overmatige depigmentatie van de oogleden.
Zwarte nagels.
Hubertusklauwen.
Achterhand: veel ongemak beschuldigd in het proces.
Kleur voldoet niet aan de norm.
Grootte buiten de standaard grenzen, met een tolerantie van plus of min 1 cm.
Grote morfologische afwijkingen.
Uitschakelen gebreken.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/
  • Dernière mise à jour
    mardi 20 décembre 2022 15:23
  • Page vue 382 fois

Aucun commentaire

Connectez-vous pour poster un commentaire

  • Mot de passe perdu ?
  • Identifiant perdu ?
  • Créer un compte

Menu principal

  • Accueil
  • Tous les canidés connusTous les canidés connus
    • Les races FCI
    • Les groupes FCI
  • Les races de chiens méconnuesLes races de chiens méconnues
    • Les croisements intéressants
    • Les races rares
      • Les canidés sauvages
        • Les chacals
        • Les loups
        • Les renards
  • Les races de chats reconnues
  • Les félidés méconnusLes félidés méconnus
    • Les espèces rares
      • Les chats sauvages
      • Les guépards
      • Les jaguars
      • Les léopards
      • Les lions
      • Les lynx
      • Les panthères
      • Les tigres
  • Classification par pays, région ou continent
  • Inclassables mais à voirInclassables mais à voir
    • Les fiches utiles
    • Les plages autorisées
  • Les coups de coeur et témoignagesLes coups de coeur et témoignages
    • Les coups de coeur
    • Le paradis virtuel
    • Les poèmes
    • Les rêves et paroles
    • Les textes à méditer
    • Tous mes amours au paradis
  • Les liens utiles sur le siteLes liens utiles sur le site
    • Forums
    • Les albums photos

Cela peut servir

  • Nous contacter
  • Recherche dans les articles

Connexion

  • Mot de passe perdu ?
  • Identifiant perdu ?
  • Créer un compte
  • Politique de confidentialité - R.G.P.T.
  • Règlement du site
  • Bibliographie
  • Plan du site
  • Portail du bien être animal du SPW
  • Code wallon du bien-être animal