Griffon bruxellois

Imprimer

Griffon bruxellois

		Griffon bruxellois Standard FCI Nº 80

		Origine			Belgique
		Groupe			Groupe 9 Chiens d'agrément et de compagnie
		Section			Section 3.1 Chiens belges de petit format, type griffons
		Epreuve			Sans épreuve de travail
		Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI			mardi 26 octobre 1954
		Date de publication du standard officiel en vigueur			mardi 25 mars 2003
		Date de la dernière mise à jour			lundi 05 mai 2003
		In English, this breed is said			Griffon bruxellois
		Auf Deutsch, heißt diese Rasse			Griffon bruxellois
		En español, esta raza se dice			Griffon bruxellois
		In het Nederlands, wordt dit ras gezegd			Griffon bruxellois

Utilisation

Petit chien de garde et de compagnie.

Bref aperçu historique

Les trois races (Griffon Bruxellois, Griffon Belge et Petit Brabançon) sont issues d’un petit chien à poil dur appelé « Smousje », originaire depuis des siècles des environs de Bruxelles.
Au 19ème siècle, l’apport de sang du King Charles Spaniel Ruby et du Carlin, donna le poil noir et court, et fixa le type actuel de la race. Ces petits chiens sont très vigilants et furent élevés pour garder les carrosses et préserver les écuries des rongeurs.
En 1883, les premiers Griffons Bruxellois furent inscrits au L.O.S.H. (Livre des Origines St. Hubert). Il s’agit de Topsy (L.O.S.H. Nr. 163) et Foxine (L.O.S.H. Nr. 164). Vers 1900 ils devinrent très populaires, entre autres, grâce au royal intérêt que leur porta la reine Marie-Henriette de Belgique. De nombreux sujets furent exportés à l’étranger et contribuèrent à la propagation et à la popularité de la race.

Aspect général

Petit chien de compagnie ; intelligent, équilibré, alerte, fier, robuste, pratiquement inscriptible dans un carré ; avec une bonne ossature, mais également élégant dans ses allures et dans sa construction ; attirant l’attention par son expression presque humaine.
Les deux Griffons ont le poil dur et se différencient par la couleur, tandis que le Petit Brabançon a le poil court.

Proportions importantes

Longueur du corps, de la pointe de l’épaule à la pointe de la fesse, autant que possible égale à la hauteur au garrot.

Comportement / caractère

Petit chien équilibré, alerte, fier, très attaché à son maître, très vigilant. Ni peureux, ni agressif.

Tête
Région crânienne
Tête		C’est la partie du corps la plus caractéristique et celle qui frappe le plus. La tête est assez importante comparée au corps et a une expression quasi humaine. Chez les Griffons le poil est dur, relevé et ébouriffé ; il est plus long au-dessus des yeux, sur le chanfrein, les joues et le menton, formant la garniture de la tête.
Crâne		Région crânienne large et ronde. Le front est bien bombé.
Stop		Très accusé.

Région faciale
Truffe		Noire. La truffe se trouve à la même hauteur que les yeux. Elle est large et les narines sont bien ouvertes. L’extrémité de la truffe est relevée vers l’arrière, ce qui vu de profil, place le menton, le nez et le front sur la même ligne.
Museau		Le chanfrein, truffe comprise, est très court : il n’excèdera pas 1,5 cm de long. Chez le petit Brabançon un chanfrein correct paraît plus long, du fait d’absence de garniture. Un chanfrein non retroussé de même qu’une truffe dont le dessus se trouve sous la ligne du bas des yeux, donnent une mauvaise expression et sont des défauts graves.
Lèvres		Noires. Les lèvres supérieure et inférieure sont en contact étroit et bien serrées. La supérieure ne forme pas de babines et ne recouvre pas l’inférieure. Trop lâche, elle gâche l’expression souhaitée.
Mâchoires et dents		La mâchoire inférieure bien recourbée vers le haut, large, non-pointue et dépassant la mâchoire supérieure ; la race est prognathe inférieure. Les six incisives de chaque mâchoire sont de préférence implantées régulièrement et sur une ligne droite, celles du dessus et du dessous restant bien parallèles. La bouche doit être bien fermée et ne laisse apparaître ni les dents, ni la langue. La largeur et la proéminence du menton sont d’une grande importance. L’on veillera à ce qu’il ne manque pas d’incisives.
Yeux		Bien écartés, grands et ronds, jamais proéminents. De couleur brune, aussi foncée que possible. L’œil sera bordé de noir et ne devra, de préférence, pas laisser voir le blanc du globe oculaire. Un œil petit ou ovale ou de couleur claire est un défaut.
Oreilles		Petites, attachées haut, avec suffisamment d’espace entre elles. Les oreilles non-coupées sont portées semi-dressées et retombent vers l’avant. De trop grandes oreilles sont indésirables, ainsi que des oreilles pendant sur le côté de la tête. Les oreilles coupées sont en pointe et dressées. Oreilles coupées ou non sont acceptées au même titre.

Cou

De longueur moyenne ; il se fond harmonieusement dans les épaules.

Corps
Généralité		La longueur du corps est à peu près égale à la hauteur au garrot. L’ensemble donne un petit chien carré et puissant.
Garrot		Légèrement sorti.
Dos		Droit, court et fort.
Rein		Court et musclé, très légèrement voussé.
Croupe		Large, plate ou tout au plus très légèrement inclinée.
Poitrine		Large, descendant jusqu’aux coudes. La pointe du sternum est marquée, ce qui donne un poitrail légèrement saillant vu de profil.
Côtes		Côtes bien cintrées, mais pas en tonneau, ni trop plates.
Flanc		Flancs bien marqués.
Ligne du dessous		Ventre légèrement relevé.

Queue

Attachée haut et portée assez haut. La queue coupée est raccourcie des 2/3 de sa longueur. La queue non-coupée est portée relevée, avec la pointe dirigée vers le dos, sans toutefois l’atteindre et sans être enroulée. Une queue naturellement courte ou cassée ou enroulée sur le dos, est un défaut grave.

Membres

Membres antérieurs
Généralités		Membres antérieurs parallèles, de bonne ossature et suffisamment écartés.
Epaules		Angulation de l’épaule normale.
Coudes		Bien au corps. Poignets forts.
Pieds antérieurs		Petits, ronds, ni panards, ni cagneux. Les doigts bien serrés ; les doigts soudés entre eux constituent un défaut. Coussinets épais, aussi foncés que possible. Ongles de préférence noirs, aussi pigmentés que possible.

Membres postérieurs
Généralités		Membres postérieurs de bonne ossature et bien parallèles, angulés en harmonie avec les membres antérieurs.
Grassets		Suffisamment angulés.
Jarret		Bien descendus ; vus de derrière ni clos, ni ouverts.
Pieds postérieurs		Voir membres antérieurs. Les ergots ne sont pas recherchés.

Allures

Puissantes, mouvement parallèle des membres avec une bonne poussée des postérieurs. Allures relevées et amble sont des défauts.

Robe
Qualité du poil		Qualité du poil : Le Griffon Bruxellois et le Griffon Belge sont deux poils durs avec sous-poil. Le poil est naturellement dur, légèrement ondulé, pas bouclé, mais trimmé. Le poil doit être suffisamment long pour permettre d’en apprécier la structure. Un poil trop long nuit à la silhouette et n’est pas recherché. Un poil soyeux ou laineux est un grave défaut. Le Petit Brabançon a le poil court. Le poil est rêche, couché et brillant, ayant au maximum 2 cm. Garniture de la tête : Chez les Griffons, la garniture (barbe et moustache) commence sous la ligne nez-œil et va d’une oreille à l’autre, couvrant bien le museau et les joues d’un poil bien fourni et plus long que sur le reste du corps. Au-dessus des yeux, le poil doit être plus long que sur le reste du crâne et forme des sourcils.
Couleur du poil		Griffon Bruxellois : Rouge, roussâtre ; un peu de noir est toléré à la garniture de la tête. Griffon Belge : Noir, noir et feu. Les marques feu doivent être pures et de couleur soutenue. Elles se situent, aux antérieurs, du pied au poignet, aux postérieurs, du pied jusqu’au jarret. Elles remontent sur l’intérieur des membres. Elles se situent également au poitrail, sur les joues, au menton, au-dessus des yeux, à l’intérieur des oreilles, en dessous de la queue et autour de l’anus. Le noir peut être mêlé de rouge-brun, ce qui est admis, quoique le noir pur et le noir et feu aient la préférence. Petit Brabançon : Mêmes couleurs que chez les Griffons. Il a un masque foncé. Du gris dans le masque de chiens plus âgés ne sera pas pénalisé. Dans les trois races quelques poils blancs sont tolérés au poitrail, mais non recherchés.

Taille et poids
Poids		Varie de 3,5 à 6 kg.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.

Défauts entrainant l’exclusion

Tout signe d’agressivité.

Chien peureux.

Truffe dépigmentée ou autre que noire.

Langue constamment visible la gueule étant fermée.

Torsion de la mâchoire inférieur.

Mâchoire supérieur dépassant la mâchoire inférieure.

Autres couleurs que celles prévues au standard, telles que le gris, le bleu et feu, le brun et feu, la couleur foie (marron).

Toute tache blanche.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/

English

		Griffon bruxellois FCI Standard No. 80

		Origin			Belgium
		Translation			Mrs Pamela Jeans-Brown revised by R. Triquet
		Group			Group 9 Companions and Toy Dogs
		Section			Section 3 Small Belgian Dogs
		Working			Without working trial
		Date of acceptance on a definitive basis by the FCI			Tuesday 26 October 1954
		Date of publication of the official valid standard			Tuesday 25 March 2003
		Date of the last update			Monday 05 May 2003
		En français, cette race se dit			Griffon bruxellois
		Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar			Griffon bruxellois
		En español, esta raza se dice			Griffon bruxellois
		In het Nederlands, wordt dit ras gezegd			Griffon bruxellois

Usage

Small guardian and companion dog.

Brief historical summary

The three breeds (Griffon Bruxellois, Griffon Belge and Petit Brabançon) all descend from a small rough-coated dog called a “Smousje”, which for centuries has been found in the Brussels area.
In the 19th century, bringing in blood-lines from the Ruby King Charles Spaniel and the Pug produced the short black coat and fixed the current breed type. These little dogs are very alert and were bred to guard carriages and keep stables free from rodents.
In 1883 the first Griffon Bruxellois were registered at L.O.S.H. (The St.Hubert stud book). They were Topsy (L.O.S.H. nr.163) and Foxine (L.O.S.H. nr.164). By about 1900 they had become very popular, together with other breeds, thanks to the royal interest shown in them by Queen Marie-Henriette of Belgium. Many specimens were exported abroad and helped the spread and popularity of the breed.

General appearance

Small companion dog; intelligent, well-balanced, alert, proud, robust, practically square; with good bone but at the same time elegant in its movement and construction; attracting attention by its almost human expression.
The two Griffons are rough-coated and are distinguished to each other by colour, whereas the Petit Brabançon is short-coated.

Important proportions

Length of body, from point of shoulder to point of buttock should be as equal as possible to height at withers.

Behaviour / temperament

Well-balanced little dog, alert, proud, very attached to its owner, very watchful. Neither timid nor aggressive.

Head
Cranial region
Head		This is the most characteristic part of the body and the most striking. The head is quite large compared with the body and has an almost human expression. In the Griffons the hair is rough, upstanding and tousled; it is longer above the eyes, on the foreface, the cheeks and chin, forming the head furnishings.
Skull		Broad and round. The forehead is well-rounded.
Stop		Very pronounced.

Facial region
Nose		Black. The nose is set at the same level as the eyes. Nose leather is broad with wide-open nostrils. The tip of the nose is tilted back so that in profile the chin, the nose and the forehead are on the same plane.
Muzzle		The foreface including the nose is very short : it must not exceed 1.5 cm. For the Petit Brabançon a correct foreface appears longer because it has no furnishing. A poor expression is given by a non-turned-up foreface, just as it is by a nose whose top line lies below the line from the bottom of the eyes and these are both serious faults.
Lips		Black. The top and bottom lips are in close contact and close-fitting. The upper lip does not form flews and does not overlap the lower lip. If it is too loose it spoils the desired expression.
Jaws and teeth		The lower jaw is curved upwards, broad, non-pointed and jutting beyond the upper jaw; the breed is undershot. The incisors on each jaw are expected to be regularly set and in a straight line, with upper and lower remaining really parallel. The mouth must be tightly closed, showing neither teeth nor tongue. The width and prominence of the chin are extremely important. Care must be taken to ensure that no incisors are missing.
Eyes		Well set apart, large and round, never bulging. Brown, as dark as possible. The eye is to be edged with black and preferably no white of eye is to be seen. Small, oval or light coloured eyes are a fault.
Ears		Small, set high with enough space between them. Uncropped ears carried semi-erect and falling forwards. Ears which are too big are undesirable, so are ears falling on the side of the head. Cropped ears are pointed and erect. Cropped and uncropped ears are equally acceptable.

Neck

Medium length; blends harmoniously into the shoulders.

Body
Body		The length of the body practically equals the height at the withers. The overall impression is of small square powerful dog.
Withers		Slightly raised.
Back		Straight, short, strong.
Loin		Short and muscled, very slightly arched.
Croup		Broad and flat or only very slightly sloping.
Chest		Broad, well let down to elbows. The breastbone is well defined, which gives a slightly jutting chest in profile.
Ribs		Ribs well-sprung but not barrel nor too flat.
Underline and belly		Belly slightly tucked up; flanks clearly defined.

Tail

Set high and carried quite high. A docked tail is shortened y 2/3 of its length. A non-docked tail is carried upwards with the tip towards the back without ever reaching it or being curled. A naturally short or broken or curly tail is a severe fault.

Limbs

Forequarters
Generality		Front legs parallel with good bone, set sufficiently wide apart.
Shoulders		Normal shoulder angulation.
Elbows		Close to body. Wrists strong.
Forefeet		Small, round, neither turning out nor in. Tight fitting toes; fused toes are undesirable. Thick pads as dark as possible. Nails preferably black, as dark as possible.

Hindquarters
Generality		Hind legs with good bone, really parallel, angulated to balance with front legs.
Stifle		Sufficient angulation.
Hock		Well let down, neither close nor open.
Hind feet		See forequarters. Dewclaws not sought after.

Gait and movement

Powerful, parallel movement of limbs with good rear drive. High-stepping front movement and ambling are faults.

Coat
Hair		Quality of coat : The Griffon Bruxellois and the Griffon Belge are rough-coated with undercoat. The hair is naturally harsh, slightly wavy, not curly, it is trimmed. The hair must be long enough for its structure to be appreciated. Hair which is too long destroys the outline and is not sought after. A silky or woolly coat is a serious fault. The Petit Brabançon is short-coated. The hair is harsh, flat and gleaming, and at most 2 cm long. Head furnishing : With the Griffons the furnishing (beard and moustache) begin under the nose-eye axis and goes from one ear to the other, covering the muzzle and the cheeks with thick hair which is longer than on the rest of the body. Above the eyes, the hair must be longer than on the rest of the skull, forming eye-brows.
Colour		Griffon Bruxellois : Red, reddish; a little black is allowed on the head furnishing. Griffon Belge : Black, black and tan. The tan markings must be pure and of a sustained colour. They are situated on the front legs, from foot to wrist, on the hind legs from foot to hock. They go up the inside of the legs. They are also situated on the chest, on the cheeks, on the chin, above the eyes, inside the ears, below the tail and around the anus. The black can be mixed with red-brown, which is allowed although pure black and black and tan are preferred. Petit Brabançon : The same colours are accepted as for the Griffons. It has a dark mask. Grey or frosting in the mask for older dogs should not be penalised. In all three breeds, a few white hairs on the chest are tolerated but not sought after.

Size and weight
Weight		Varies from 3,5 to 6 kg.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.

Disqualifying faults

Aggressive or overly shy.

Nose lacking pigment or other than black.

Tongue permanently visible, the mouth being closed.

Wry lower jaw.

Upper jaw protruding beyond lower jaw.

Any other colours than those laid down in the standard, such as grey, blue and tan, brown and tan, liver colour.

Any white patch.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/

Deutsch

		Griffon bruxellois FCI-Standard Nr. 80

		Ursprung			Belgien
		Übersetzung			Elke Peper
		Gruppe			Gruppe 9 Gesellschafts- und Begleithunde
		Sektion			Sektion 3 Kleine belgische Hunderassen
		Arbeitsprüfung			Ohne Arbeitsprüfung
		Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI			Dienstag 26 Oktober 1954
		Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards			Dienstag 25 März 2003
		Datum der letzten Aktualisierung			Mittwoch 21 Mai 2003
		En français, cette race se dit			Griffon bruxellois
		In English, this breed is said			Griffon bruxellois
		En español, esta raza se dice			Griffon bruxellois
		In het Nederlands, wordt dit ras gezegd			Griffon bruxellois

Verwendung

Kleiner Wach- und Begleithund.

Kurzer geschichtlicher abriss

Alle drei Rassen (Griffon Bruxellois, Griffon Belge und Petit Brabançon) gehen auf einen kleinen rauhhaarigen Typ Hund zurück, der « Smousje » genannt wurde und der über Jahrhunderte im Raum Brüssel vorkam.
Im 19. Jahrhundert brachte die Einkreuzung von ruby-farbenen King Charles Spaniels und Möpsen das kurze schwarze Haar und führte zur Festigung des gegenwärtigen Rassetyps. Diese kleinen Hunde sind sehr aufmerksam und wurden dazu gezüchtet, die Kutschen zu bewachen und die Ställe von Raubzeug frei zu halten.
1883 wurden die ersten Brüsseler Griffons in das Zuchtbuch der Union Royale Cynologique Saint-Hubert (L.O.S.H.) eingetragen : Topsy (L.O.S.H. Nr. 163) und Foxine (L.O.S.H. Nr. 164). Die grosse Popularität, die sie schon bis 1900 errungen hatten, ebenso wie andere Rassen, verdankten sie dem königlichen Interesse, das ihnen von Königin Marie-Henriette von Belgien entgegengebracht wurde. Viele Exemplare wurden ins Ausland exportiert und trugen so zur Verbreitung und zur Popularität der Rasse bei.

Allgemeines erscheinungsbild

Kleiner Begleithund; intelligent, ausgewogen, aufmerksam, stolz, robust, so gut wie quadratisch ; mit guter Knochenstärke, dabei aber elegant in Bewegung und Körperbau ; durch den fast menschlichen Gesichtsausdruck auffallend.
Die beiden Griffon-Varietäten sind rauhhaarig und unterscheiden sich durch ihre Farbe, während der Petit Brabançon kurzhaarig ist.

Wichtige proportionen

Die Körperlänge, gemessen vom Buggelenk zum Sitzbeinhöcker, sollte so gut wie möglich der Widerristhöhe entsprechen.

Verhalten / charakter (wesen)

Ausgeglichener kleiner Hund, aufmerksam, stolz, sehr an seinem Herrn hängend, sehr wachsam. Weder ängstlich noch aggressiv.

Kopf
Oberkopf
Kopf		Dies ist der am meisten charakteristische und der auffallendste Teil dieses Hundes. Der Kopf ist recht gross im Vergleich zum Körper und zeigt einen fast menschlichen Ausdruck. Bei den Griffons ist das Kopfhaar rauh, abstehend und zerzaust ; es ist über den Augen, an Fang, Backen und Kinn länger und bildet so den Haarschmuck am Kopf.
Schädel		Breit und rund. Die Stirn ist gut gewölbt.
Stop		Sehr ausgeprägt.

Facial region
Nasenschwamm		Schwarz. Der Nasenschwamm befindet sich auf einer Höhe mit den Augen. Er ist breit mit weit geöffneten Nasenlöchern. Die Nasenspitze liegt so weit hinten, dass Kinn, Nase und Stirn sich, von der Seite gesehen, auf einer Höhe befinden.
Fang		Das Vorgesicht ist mit der Nase sehr kurz: Es darf nicht länger als 1,5 cm sein. Beim Petit Brabançon erscheint das korrekte Vorgesicht wegen des fehlenden Haarbewuchses länger. Ein nicht aufgebogener Fang bewirkt einen schlechten Ausdruck, ebenso wie eine Nase, deren obere Begrenzungslinie unterhalb der unteren Augenlinie liegt – beides sind schwere Fehler.
Lefzen		Schwarz. Ober- und Unterlippe haben engen Kontakt und schliessen straff. Die Oberlippe überlappt nicht lefzenartig die Unterlippe. Ist sie zu lose, stört dies den erwünschten Ausdruck.
Kiefer / Zähne		Der Unterkiefer ist aufgebogen, breit, nicht spitz und überragt den oberen; die Rasse hat einen Vorbiss. Die Schneidezähne in beiden Kiefern sollen regelmässig und jeweils in gerader Linie angeordnet sein, vollkommen parallel zu einander. Der Fang muss fest schliessen, wobei weder die Zähne noch die Zunge sichtbar sein dürfen. Die Breite und das Vorstehen des Kinns sind von grösster Bedeutung. Es muss sorgfältig darauf geachtet werden, dass keine Schneidezähne fehlen.
Augen		Weit voneinander eingesetzt, gross und rund, niemals hervorquellend. Braun, so dunkel wie möglich. Die Lidränder sind schwarz, und vorzugsweise soll das Weiss der Augen nicht sichtbar sein. Kleine, ovale oder helle Augen sind ein Fehler.
Ohren		Klein, hoch mit genügend Abstand voneinander angesetzt. Unkupierte Ohren werden halb-aufrecht und nach vorn kippend getragen. Zu grosse oder an den Kopfseiten herabhängende Ohren sind unerwünscht. Kupierte Ohren sind spitz und stehen aufrecht. Kupierte und unkupierte Ohren sind gleichermassen annehmbar.

Hals

Von mittlerer Länge ; mit harmonischem Übergang zu den Schultern.

Körper
Allgemeinheit		Die Körperlänge entspricht praktisch der Widerristhöhe. Der Gesamteindruck ist der eines kleinen, quadratischen, kräftigen Hundes.
Widerrist		Leicht erhöht.
Rücken		Gerade, kurz, kräftig.
Lenden		Kurz und muskulös, sehr leicht gewölbt.
Kruppe		Breit und flach oder nur sehr wenig abfallend.
Brust		Breit, gut bis zu den Ellenbogen hinabreichend. Das Brustbein ist gut ausgebildet, was eine im Profil leicht vorstehende Brust bewirkt.
Rippen		Die Rippen sind gut gewölbt, aber weder tonnenförmig noch zu flach.
Untere Profillinie und Bauch		Der Bauch ist leicht aufgezogen, die Flanken sind klar abgegrenzt.

Rute

Hoch angesetzt, recht hoch getragen. Die kupierte Rute ist um 2/3 ihrer natürlichen Länge gekürzt. Die unkupierte Rute wird aufrecht mit zum Rücken gerichteter Spitze getragen, ohne diesen jemals zu berühren oder eingerollt zu sein. Eine von Natur aus kurze oder geknickte oder eingerollte Rute ist ein schwerer Fehler.

Gliedmassen

Vorderhand
Allgemeines		Die Vorderläufe sind parallel und von guter Knochenstärke, sie stehen genügend weit auseinander.
Schultern		Normale Schulterblattwinkelung.
Ellenbogen		Dicht am Körper. Vorderfusswurzelgelenk Kräftig.
Vorderpfoten		Klein, rund, weder nach aussen noch einwärts gestellt. Fest zusammen gefügte Zehen, zusammen gewachsene Zehen sind unerwünscht. Dicke Ballen, so dunkel wie möglich. Zehennägel vorzugsweise schwarz, so dunkel wie möglich.

Hinterhand
Allgemeines		Hinterläufe von guter Knochenstärke, vollkommen parallel ; Winkelung zur Vorderhandwinkelung passend.
Knie		Genügend gewinkelt.
Sprunggelenk		Tief stehend, weder hackeneng noch fassbeinig.
Hinterpfoten		Wie die Vorderpfoten. Afterkrallen müssen nicht vorhanden sein.

Gangwerk

Die Läufe bewegen sich kraftvoll und parallel, mit gutem Schub aus der Hinterhand. Eine hohe tänzelnde Vorderhandbewegung und Passgang sind fehlerhaft.

Coat
Haar		Haarstruktur : Der Griffon Bruxellois und der Griffon Belge haben rauhes Haar mit Unterwolle. Das Haar ist von Natur aus harsch, leicht gewellt, nicht lockig, und wird getrimmt. Das Haar muss so lang sein, dass seine Struktur bewertet werden kann. Zu langes Haar stört die Silhouette und ist nicht erstrebenswert. Seidiges oder wolliges Haar ist ein schwerer Fehler. Der Petit Brabançon ist kurzhaarig. Sein Haar ist harsch, flach anliegend und glänzend, es ist höchstens 2 cm lang. Kopfbehaarung : Bei den Griffons beginnt der Haarbehang (Kinn- und Schnurrbart) unter der Augen-Nasen-Linie und erstreckt sich von einem Ohr zum anderen, wobei Fang und Backen von dichtem Haar bedeckt sind, das länger ist als das restliche Körperhaar. Das Haar über den Augen muss länger sein als das übrige Haar auf dem Schädel und Augenbrauen bilden.
Farbe		Griffon Bruxellois : Rot, rötlich ; ein schwarzer Anflug ist am längeren Haarbehang des Kopfes erlaubt. Griffon Belge : Schwarz, Schwarz mit Loh. Die lohfarbenen Abzeichen müssen rein und von einheitlicher satter Farbe sein. Diese erstreckt sich an den Vorderläufen von den Pfoten bis hin zum Vorderfusswurzelgelenk, an den Hinterläufen von den Pfoten bis zum Sprunggelenk und verläuft an den Innenseiten der Läufe nach oben. Sie findet sich auch an der Brust, auf den Wangen, am Kinn, über den Augen, an der Innenseite der Ohren, unter der Rute und um den After. Das Schwarz kann mit Rot-Braun vermischt sein, dies ist erlaubt, obwohl reines Schwarz und Schwarz mit Loh vorzuziehen sind. Petit Brabançon : Es sind die gleichen Farben erlaubt wie bei den Griffons. Er hat eine schwarze Maske. Graue oder eisgraue Schattierungen in der Maske bei älteren Hunden sollten nicht betraft werden. Bei allen drei Rassen werden einige wenige weisse Haare an der Brust geduldet, sind aber nicht erstrebenswert.

Grösse und gewicht
Gewicht		Liegt zwischen 3,5 und 6 kg.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.

Disqualifizierende fehler

Aggressives oder übermässig scheues Wesen.

Nasenschwamm depigmentiert oder von anderer Farbe als schwarz.

Permanent sichtbare Zunge bei geschlossenem Fang.

Schiefer Unterkiefer.

Über den Unterkiefer hinausragender Oberkiefer.

Jede andere Farbe als im Standard erwähnt, wie zum Beispiel Grau, Blau und Loh, Braun und Loh, Leberfarbe.

Weisse Flecken jeglicher Art.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/

Español

		Griffon bruxellois FCI Standard No. 80

		Origen			Bélgica
		Traducción			Iris Carrillo (Federación Canófila de Puerto Rico)
		Grupo			Grupo 9 Perros de compañía
		Sección			Sección 3 Perros belgas de talla pequeña
		Prueba de trabajo			Sin prueba de trabajo
		Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI			martes 26 octubre 1954
		Fecha de publicación del estándar oficial válido			martes 25 marzo 2003
		Fecha de la última actualización			jueves 08 abril 2004
		En français, cette race se dit			Griffon bruxellois
		In English, this breed is said			Griffon bruxellois
		Auf Deutsch, heißt diese Rasse			Griffon bruxellois
		In het Nederlands, wordt dit ras gezegd			Griffon bruxellois

Utilizacion

Pequeño perro guardián y de compañía.

Breve resumen historico

Las tres razas (Griffon Bruxellois, Griffon Belge y el Petit Brabançon) tienen su origen en un pequeño perro de pelo duro llamado « Smousje », originario desde hace siglos de los alrededores de Bruselas.
En el siglo 19, el aporte sanguíneo del King Charles Spaniel Ruby y del Carlin le dieron el pelo negro y corto y fijaron el tipo actual de la raza. Estos pequeños perros son muy vigilantes y fueron criados para cuidar las carrozas y preservar los establos de los roedores.
En 1883, los primeros Griffon Bruxellois fueron inscritos en el Libro de los Orígenes St. Hubert (L.O.S.H. por sus siglas en francés). Se trata de Topsy (L.O.S.H. Nr. 163) y de Foxine (L.O.S.H. Nr. 164). Se hicieron muy populares hacia el 1900, entre otras cosas, gracias al interés real que mostró por ellos la reina Marie-Henriette de Bélgica. Se exportaron numerosos ejemplares al extranjero y contribuyeron a la propagación y a la popularidad de la raza.

Aspecto general

Pequeño perro de compañía ; inteligente, equilibrado, alerta, altivo, robusto, de cuerpo casi cuadrado ; con una buena constitución ósea, pero al mismo tiempo elegante en sus movimientos y en su construcción. Llama la atención por su expresión casi humana.
Los dos Griffon tienen el pelo duro y se diferencian por el color, mientras que el Petit Brabançon tiene el pelo corto.

Proporciones importantes

La longitud del cuerpo, desde la punta del hombro hasta la punta del glúteo, debe ser tanto como sea posible, igual a la altura a la cruz.

Temperamento / comportamiento

Pequeño perro equilibrado, alerta, altivo, bien apegado a su amo, muy vigilante. No es ni temeroso, ni agresivo.

Cabeza
Region craneal
Cabeza		Es la parte más característica del cuerpo y la que más llama la atención. La cabeza es bastante grande comparada con el cuerpo y tiene una expresión casi humana. En el Griffon el pelo es duro, levantado y desgreñado ; es más largo sobre los ojos, sobre el caño nasal, las mejillas y el mentón, formando así el adorno de la cabeza.
Cráneo		Ancha y redonda. La frente es bien abultada.
Depresión naso-frontal (stop)		Bien marcada.

Facial region
Trufa		Negra. Se encuentra a la misma altura de los ojos. Es ancha y las ventanas están bien abiertas. La extremidad de la nariz está levantada hacia atrás, lo cual visto de perfil coloca el mentón, la nariz y la frente sobre el mismo márgen.
Hocico		El caño nasal, incluyendo la trufa, es bien corto ; no excederá los 1,5 cm de largo. En el Petit Brabançon un caño nasal correcto parece más largo, ya que no hay adorno. Un caño nasal que no es respingado, así como una trufa cuya parte superior se encuentra debajo de la línea inferior de los ojos, dan un mala impresión y constituyen faltas graves.
Belfos		Negros. Los belfos superiores e inferiores están en estrecho contacto y son bien apretados. El superior no forma belfos y no cubre al inferior. Demasiado flojo estropea la expression deseada.
Mandíbulas / Dientes		La mandíbula inferior es bien encorvada hacia arriba, es ancha, no puntiaguda y sobrepasa la mandíbula superior ; la raza presenta prognatismo inferior. Los seis incisivos de cada mandíbula están implantados preferiblemente de manera uniforma y sobre una línea recta, los de arriba y los de abajo quedan bien paralelos. La boca debe estar bien cerrada y no deben verse ni los dientes, ni la lengua. La amplitud y la protuberancia del mentón son muy importantes. Deberá tenerse cuidado de que no falten incisivos.
Ojos		Están bien separados, son grandes y redondos, nunca prominentes. De color pardo, lo más oscuro posible. Estarán bordeados de negro y preferiblemente no deberán dejar ver lo blanco del glóbulo ocular. Un ojo pequeño u ovalado, o de color claro, constituye una falta.
Orejas		Pequeñas, se presentan altas, lo suficientemente separadas. Las orejas no cortadas están semi-erguidas y caen hacia el frente. Las orejas muy grandes no son deseables, así como las orejas que cuelgan sobre un lado de la cabeza. Las orejas cortadas son puntiagudas y erguidas. Se aceptan tanto las orejas cortadas, como las no cortadas.

Cuello

De longitud mediana ; se funde armoniosamente con los hombros.

Cuerpo
Generalidad		La longitud del cuerpo es casi igual a la altura a la cruz. Del conjunto resulta un pequeño perro cuadrado y corpulento.
Cruz		Ligeramente prominente.
Espalda		Recta, corta y fuerte.
Lomo		Corto y musculoso, muy poco levantado.
Grupa		Amplia, plana, o a lo sumo muy levemente inclinada.
Pecho		Amplio, llega hasta los codos. La punta del esternón es marcada, lo cual visto de perfil, imparte un antepecho ligeramente prominente.
Costillas		Las costillas son bien elásticas, pero no en forma de tonel, ni demasiado planas.
Línea inferior		El vientre está levemente levantado ; los flancos están bien marcados.

Cola

Se presenta alta y el perro la lleva bastante levantada. A la cola cortada se le recortan 2/3 de su longitud. La cola que no ha sido cortada se presenta levantada, con la punta hacia la espalda, aunque sin tocarla ni estar enroscada. Una cola naturalmente corta o partida, o enroscada sobre la espalda, constituye una falta grave.

Extremidades

Miembros anteriores
Generalidad		Vistos en conjunto son paralelos, con una buena estructura ósea y lo suficientemente separados.
Hombro		La angulación es normal.
Codo		Bien pegados al cuerpo. Carpos fuertes.
Pies delanteros		Pequeños, redondos, no se desvían ni hacia adentro, ni hacia afuera. Los dedos están bien juntos; los dedos pegados unos a otros constituye una falta. Los cojinetes plantares son gruesos y lo más oscuros posible. Las uñas son preferiblemente negras, lo más pigmentadas posible.

Miembros posteriores
Generalidad		Vistos en conjunto poseen una buena estructura ósea y están bien paralelos. Las angulaciones están en armonía con los miembros anteriores.
Rodilla		Lo suficientemente anguladas.
Corvejón		Bien inclinados. Vistos desde atrás, ni cerrados, ni abiertos.
Pies traseros		Ver miembros anteriores. Los espolones no es una característica que se busca.

Movimiento

Poderoso, movimiento paralelo de los miembros, con un buen impulso de los posteriores.

Manto
Pelo		Calidad del pelo : El Griffon Bruxellois y el Griffon Belge poseen ambos un pelo duro y una capa interna de pelo. El pelo es naturalmente duro, ligeramente ondulado, no rizado, sino recortado y arreglado para la exhibición. Debe ser lo suficientemente largo como para permitir que se aprecie la estructura. Un pelo demasiado largo estropea la silueta y no es lo que se busca. Un pelo sedoso o lanudo constituye una falta grave. El Petit Brabançon tiene el pelo corto. El pelo es áspero, liso y brillante ; tiene como máximo 2 cm de largo. Adorno de la cabeza : En el Griffon, el adorno (barba y bigote) comienza bajo la línea nariz-ojo y va de una oreja a la otra, cubriendo bien el hocico y las mejillas con un pelo bien abundante y más largo que sobre el resto del cuerpo. Encima de los ojos, el pelo debe ser más largo que sobre el resto del cráneo y formar las cejas.
Color		Griffon Bruxellois : Rojo, rojizo ; se tolera un poco de negro en el adorno de la cabeza. Griffon Belge : Negro, negro y fuego. Las marcas color fuego deben ser puras y de color uniforme. Se presentan, en los miembros anteriores, desde el pie hasta el carpo, y en los posteriores desde el pie hasta el corvejón. Estos colores suben por la parte interior de los miembros. Se observan también en la parte anterior del pecho, en las mejillas, el mentón, encima de los ojos, en la parte interior de las orejas, por debajo de la cola y alrededor del ano. El negro puede estar mezclado de rojo-pardo, lo cual se acepta aunque el negro puro y el negro y fuego son los preferidos. Petit Brabançon : Los mismos colores que en los dos Griffon. Tiene una máscara oscura. No se penalizará el gris en la máscara de los perros más viejos. En las tres razas se acepta algunos pelos blancos en la parte anterior del pecho, aunque no se busca esta característica.

Tamaño y peso
Peso		Varía entre 3,5 a 6 kg.

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.

Faltas descalificantes:

Cualquier signo de agresividad.

Perro temeroso.

Trufa despigmentada o de otro que no sea negro.

Lengua constantemente visible, estando la boca cerrada.

Retorcimiento de la mandíbula inferior.

Mandíbula superior que sobrepasa la mandíbula inferior.

Otros colores que no sean los previstos por el estándar, tales como gris, el azul y fuego, el pardo y fuego y el color hígado (marrón).

Cualquier mancha blanca.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/

Nederlands

		Griffon bruxellois FCI standaard nr. 80

		Land van oorsprong			België
		Vertaling			Mevr. Liliane De Ridder-Onghena
		Groep			Groep 9 Gezelschapshonden
		Sectie			Sectie 3 Kleine Belgische hondenrassen
		Werkproef			Zonder werkproef
		Datum van definitieve erkenning door de FCI			dinsdag 26 oktober 1954
		Publicatiedatum van de geldende officiële norm			dinsdag 25 maart 2003
		Datum van de laatste update			maandag 05 mei 2003
		En français, cette race se dit			Griffon bruxellois
		In English, this breed is said			Griffon bruxellois
		Auf Deutsch, heißt diese Rasse			Griffon bruxellois
		En español, esta raza se dice			Griffon bruxellois

Gebruik

Waak- en gezelschapshondje.

Kort historisch overzicht

Deze drie rassen (Brussels Griffonnetje, Belgisch Griffonnetje en Klein Brabandertje) zijn ontstaan uit een klein ruwharig hondje “Smousje” genaamd; dat reeds eeuwenlang in de Brusselse omstreken voorkwam.
In de 19e eeuw werd er ingekruist met de King Charles Spaniel en de Mopshond hetgeen hem zijn zwarte en korte beharing gaf en het huidig rastype werd gefixeerd. Deze kleine hondjes waren zeer waakzaam en werden gefokt om de koetsen te bewaken en de stallen vrij te houden van knaagdieren.
In 1883 werden de eerste Brusselse Griffonnetjes ingeschreven in het LOSH (Livre des Origines St.Hubert). Het betrof hier Topsy (LOSH N° 163) en Foxine (LOSH N° 164). Rond 1900 was het ras zeer populair, ondermeer dankzij de koninklijke belangstelling van Marie-Henriette, Koningin van België. Talrijke hondjes werden naar het buitenland geëxporteerd en hebben bijgedragen aan de verspreiding en de populariteit van het ras.

Algemeen totaalbeeld

Klein gezelschapshondje; intelligent; evenwichtig; alert; fier; robuust; nagenoeg vierkant; met goed bot; maar tevens elegant in zijn beweging en bouw. Hij trekt de aandacht door zijn bijna menselijke expressie. De twee Griffonnetjes zijn ruwharig en onderscheiden zich door hun kleur; terwijl het Klein Brabandertje een korte vacht heeft.

Belangrijke verhoudingen

De lichaamslengte; gemeten van de boegpunt tot de zitbeen punt moet zoveel mogelijk gelijk zijn aan de schofthoogte.

Gedrag en karakter (aard)

Een klein; evenwichtig hondje; alert; fier; zeer gehecht aan zijn meester; zeer waakzaam. Niet angstig (schuw) noch agressief.

Hoofd
Bovenschedel
Hoofd		Dit is het lichaamsdeel dat het meest karakteristiek is en dat bij het ras het meeste in het oog springt. Het hoofd is vrij groot in verhouding tot het lichaam en heeft een bijna menselijke uitdrukking. Bij de Griffonnetjes is het haar hard; rechtopstaand en warrelig; het is langer boven de ogen; op de neusrug; de wangen en de kin en vormt het hoofdgarnituur.
Schedel		Breed en rond. Het voorhoofd is goed gewelfd.
Stop		Zeer sterk benadrukt.

Facial region
Neus		Zwart. De neus bevindt zich op dezelfde hoogte als de ogen. De neus is breed en de neusgaten zijn goed geopend. De neuspunt is naar achteren gekanteld; waardoor in profiel gezien; kin, neus en voorhoofd op éénzelfde lijn liggen.
Voorsnuit		De neusrug; neus inbegrepen is zeer kort en zal niet 1,5 cm overschrijden. Bij het Klein Brabandertje lijkt een correcte neusrug wat langer; door het ontbreken van het garnituur. Een niet gekantelde (opgewipte) neusrug; evenals een neus met de bovenzijde onder de verbindingslijn tussen de ogen; geven een verkeerde expressie en zijn zware fouten.
Lippen		Zwart. De boven- en onderlip sluiten strak en dicht aaneen. De bovenlip mag geen hanglip vormen en bedekt niet de onderlip. Een te losse bovenlip schaadt de gewenste expressie.
Kiezen / tanden		De onderkaak is goed opgebogen naar boven; zij is breed; niet puntig en steekt voor de bovenkaak uit. Het ras is een ondervoorbijter. De zes snijtanden van iedere kaak zijn bij voorkeur regelmatig ingeplant; in rechte lijn; en boven en onder mooi evenwijdig aan elkaar. De mond moet goed sluiten, waarbij noch de tanden; noch de tong zichtbaar zijn. De breedte en het vooruitsteken van de kin zijn van groot belang voor de gewenste expressie. Er moet opgelet worden dat er geen snijtanden ontbreken.
Ogen		Goed uit elkaar geplaatst; groot en rond; nooit uitpuilend. Bruine kleur; zo donker mogelijk. Zwart omrand; en bij voorkeur zonder het wit van de oogbol te laten zien. Een klein oog of ovaal of lichtgekleurde ogen zijn een fout.
Oren		Klein; hoog aangezet; met voldoende afstand tussen beide oren. De niet-gecoupeerde oren worden halfopstaand gedragen en vallen naar voor. Te grote oren zijn ongewenst; evenals opzij van het hoofd neerhangende oren. Gecoupeerde oren zijn puntig en recht opstaand. Zowel gecoupeerde als niet-gecoupeerde oren worden als evenwaardig beschouwd.

Hals

Middelmatig lang; gaat harmonisch in de schouders over.

Lichaam
Algemeenheid		De lichaamslengte moet zoveel mogelijk gelijk zijn aan de schofthoogte. Het algemeen voorkomen is een vierkant en krachtig hondje.
Schoft		Licht uitkomend.
Rug		Recht; kort en sterk.
Lendenpartij		Kort en gespierd; zeer licht gewelfd.
Croupe		Breed; vlak of zeer licht hellend.
Borst		Breed; diepte tot aan de ellebogen. Het sternpunt is aangeduid; hetgeen in profiel gezien een licht vooruitkomende voorborst geeft.
Ribben		De ribben zijn goed gewelfd; maar niet tonvormig of te vlak.
Onderlijn en buik		Buik licht opgetrokken; flanken goed uitkomend.

Staart

Hoog aangezet en tamelijk hoog gedragen. De gecoupeerde staart is met 2/3 van zijn lengte ingekort. De niet-gecoupeerde staart wordt omhoog geheven gedragen; met de staartpunt gericht naar de rug; zonder deze te raken en zonder opgerold te zijn. Een van nature korte staart; gebroken of over de rug gerolde staart is een ernstige fout.

Ledematen

Voorhand
Algemeen		De voorbenen evenwijdig geplaatst; hebben een goed bot en staan voldoende ver uit elkaar.
Schouders		Normale schouderhoeking.
Ellebogen		Goed aanliggend bij lichaam. Polsen stevig.
Voorvoeten		Klein; rond; noch naar binnen noch naar buiten gericht. De tenen zijn dicht bij elkaar geplaatst. Het is een fout wanneer de tenen aan elkaar verbonden zijn. Dikke voetkussens en zo donker mogelijk. Nagels bij voorkeur zwart en zo gepigmenteerd mogelijk.

Achterhand
Algemeen		De achterste ledematen hebben een goed bot en zijn evenwijdig geplaatst; de hoeking is in harmonie met de voorste ledematen.
Knie		Voldoende gehoekt.
Spronggewricht		Goed laag geplaatst; van achteren gezien noch te dicht noch te wijd uit elkaar.
Achtervoeten		Zie voorvoeten. Hubertusklauwen zijn niet gewenst.

Gangwerk

Krachtige; evenwijdige beweging van de ledematen; met goede achterhandsstuwing. Steppen en telgang zijn fouten.

Coat
Haarkwaliteit		Haarkwaliteit: Het Brussels Griffonnetje en het Belgisch Griffonnetje zijn de twee ruwharen met ondervacht. Het haar is van nature ruw; licht gegolfd; niet gekruld; maar wel getrimd. Het haar moet voldoende lang zijn om de textuur te kunnen beoordelen. Een te lange vacht schaadt het silhouet en is niet gewenst. Zijdeachtig haar of wolachtig haar zijn een zware fout. Het Klein Brabandertje heeft kort haar. De vacht is stug; glad aanliggend en glanzend; maximale lengte is 2 cm. Hoofdgarnituur: Bij de Griffonnetjes begint het garnituur (baard en snor) onder de neus-oog en strekt zich uit van oor tot oor; de snuit en de wangen goed bedekkend met dicht haar; dat langer is dan op de rest van het lichaam. Boven de ogen moet haar langer zijn dan op de rest van de schedel en vormt daar de wenkbrauwen.
Haarkleur		Brussels Griffonnetje: Rood: Rossig; wat zwart aan het hoofdgarnituur wordt getolereerd. Belgisch Griffonnetje: Zwart; Zwart met roodbruin (black&tan). De tan aftekeningen moeten zuiver zijn en een diepe kleur hebben. Ze bevinden zich aan de voorbenen; van de voeten tot aan de polsen en op de achterbenen van de voeten tot aan de hakken. Aan de binnenzijde van de ledematen lopen ze hoger op. De aftekeningen komen ook voor op de voorborst; de wangen; de kin; boven de ogen; aan de binnenzijde van de oren; onder de staart en aan de anus. Het zwart mag vermengd zijn met roodbruin; hetgeen toegelaten is; alhoewel het zuiver zwart en het zuiver zwart met roodbruin (black&tan) de voorkeur hebben. Klein Brabandertje: Dezelfde kleuren als bij de Griffonnetjes. Hij heeft een donker masker. Aanwezigheid van grijs in het masker van oudere honden mag niet bestraft worden. Bij deze drie rassen worden enkele witte haren op de voorborst getolereerd; maar zijn niet gewenst.

Maat en gewicht
Gewicht		Varieert van 3,5 kg tot 6 kg.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Elk teken van agressiviteit; zeer angstig.

Gedepigmenteerde neus of een andere kleur dan zwart.

Constant zichtbare tong wanneer de mond gesloten is.

Scheve onderkaak.

Bovenkaak die voor de onderkaak uitsteekt.

Andere kleuren dan deze in de standaard vermeld; zoals grijs; blauw & tan; bruin & tan; leverkleurig.

Gelijk welke witte vlek.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.