 |
|
Dinara Sheepdog
|
Il n'est pas reconnu par la F.C.I.
|
|
|
Origine
|
|
Serbie |
Traduction
|
|
Francis Vandersteen |
Cette race est aussi connue sous
|
|
Dinarac
Dinarski Ovcar
Dinara Shepherd Dog
Krajišnik
Krajinac
Mountain Dinara Mastiff
|
Considéré comme éteint maintenant, le nombre de chiens de berger Dinara a commencé à diminuer après la Seconde Guerre mondiale, mais ils existaient toujours dans la région de l'ex-Yougoslavie de la Krajina occidentale avant les guerres des années 1990. On pense que les réfugiés serbes ont emmené certains de ces grands chiens avec eux à l'est. Il pourrait donc être possible pour la race de faire son grand retour. Un vieux Molosse des montagnes, le soi-disant Krajinac (Kra-Yee-Natz) ou Krajisnik (Kra-Yeesh-Nick) est un chien d'une taille imposante, d'une grande intelligence et d'un tempérament très vif. Pas une race de troupeau, le Dinarac était utilisé principalement comme protecteur du bétail et de la propriété. Considéré comme la race préférée des vieux rois de Krajina, il a été très apprécié par la population serbe de la région pendant des siècles. La race a probablement été développée en croisant les vieux chiens de garde de Ragusa et les Tornjaks de Bosnie avec les Sarplaninacs, les Sylvans et le Mastiff d'Herz, mais certains croient également qu'il est un descendant direct de l'ancien Naissus Molossus.
Décrit comme un chien d'une personne, le chien de berger Dinarian montre peu de tolérance pour les étrangers et les autres chiens. Consacré à son maître, il est un bon compagnon pour les gens qui restent entre eux, mais ne convient pas à la vie urbaine. Aujourd'hui, cette race est, comme beaucoup d'autres, regroupée sous le nom de Tornjak en Croatie, ce qui est inexact, vu que le Dinarac est comparativement un chien à poil plus court, un vrai dogue en tête, plus grand et plus volumineux que tout Tornjak croate sa queue est traditionnellement amarrée et ses oreilles parfois coupées, ressemblant globalement à certains types de chiens de berger d'Asie centrale.
S'il existe des exemples de bringé, de fauve et de noir-bronzé, la couleur préférée du chien de berger Dinarian est l'uniformité du gris-loup, bien que des marques blanches sur la poitrine et les pattes soient assez courantes. On dit que la hauteur idéale se situe autour de 81 centimètres, mais il en va de la variété originale du passé, la majorité des spécimens survivants avant les guerres en Yougoslavie mesurant environ 69 centimètres au garrot. |
|
|
Dinara Sheepdog
|
He is not recognized by the F.C.I.
|
|
|
Origin
|
|
Serbia |
Translation
|
|
Francis Vandersteen |
This breed is also known as
|
|
Dinarac
Dinarski Ovcar
Dinara Shepherd Dog
Krajišnik
Krajinac
Mountain Dinara Mastiff
|
Considered extinct now, Dinara sheepdog numbers began to decline after the Second World War, but they still existed in the western Krajina region of former Yugoslavia before the wars of the 1990s. It is thought that Serbian refugees took some of these large dogs with them to the east. It may therefore be possible for the breed to make a comeback. An old mountain Molosser, the so-called Krajinac (Kra-Yee-Natz) or Krajisnik (Kra-Yeesh-Nick) is a dog of imposing size, great intelligence and a very lively temperament. Not a herding breed, the Dinarac was used primarily as a protector of livestock and property. Considered the favorite breed of the old kings of Krajina, it was highly prized by the region's Serbian population for centuries. The breed was probably developed by crossing old Ragusa guard dogs and Bosnian Tornjaks with Sarplaninacs, Sylvans and the Herz Mastiff, but some also believe it to be a direct descendant of the ancient Naissus Molossus.
Described as a one-man dog, the Dinarian sheepdog shows little tolerance for strangers and other dogs. Devoted to its master, it is a good companion for people who keep to themselves, but is not suited to city life. Today, this breed is, like many others, lumped together under the name Tornjak in Croatia, which is inaccurate, given that the Dinarac is comparatively a shorter-haired dog, a true mastiff in head, taller and bulkier than any Croatian Tornjak its tail is traditionally docked and its ears sometimes cropped, broadly resembling certain types of Central Asian sheepdog.
While there are examples of brindle, fawn and black-bronze, the Dinarian sheepdog's preferred color is a uniform wolf-gray, although white markings on chest and legs are fairly common. The ideal height is said to be around 81 centimeters, but this is the original variety of the past, with the majority of surviving pre-war specimens in Yugoslavia measuring around 69 centimeters at the withers. |
|
|
Dinara Sheepdog
|
Er wird vom F.C.I. nicht anerkannt
|
Ursprung
|
|
Serbien |
Übersetzung
|
|
Francis Vandersteen |
Diese Rasse ist auch bekannt als
|
|
Dinarac
Dinarski Ovcar
Dinara Shepherd Dog
Krajišnik
Krajinac
Mountain Dinara Mastiff
|
Die Zahl der Dinara-Hirtenhunde, die heute als ausgestorben gelten, begann nach dem Zweiten Weltkrieg zu sinken, doch vor den Kriegen in den 1990er Jahren gab es sie noch in der Region Westkrajina des ehemaligen Jugoslawiens. Es wird vermutet, dass serbische Flüchtlinge einige dieser großen Hunde mit in den Osten genommen haben. Es könnte daher möglich sein, dass die Rasse ein Comeback feiert. Ein alter Bergmolosser, der sogenannte Krajinac (Kra-Yee-Natz) oder Krajisnik (Kra-Yeesh-Nick), ist ein Hund von imposanter Größe, hoher Intelligenz und lebhaftem Temperament. Keine Herdenrasse, der Dinarac wurde hauptsächlich als Beschützer des Viehs und des Eigentums eingesetzt. Er galt als die Lieblingsrasse der alten Könige der Krajina und war bei der serbischen Bevölkerung der Region jahrhundertelang sehr beliebt. Die Rasse wurde wahrscheinlich durch Kreuzung der alten Ragusa-Wachhunde und bosnischen Tornjaks mit Sarplaninacs, Sylvanern und dem Herz Mastiff entwickelt, einige glauben aber auch, dass er ein direkter Nachkomme des alten Naissus Molossus ist.
Der Dinarianische Hirtenhund wird als Ein-Personen-Hund beschrieben und zeigt wenig Toleranz gegenüber Fremden und anderen Hunden. Da er sich seinem Besitzer widmet, ist er ein guter Begleiter für Menschen, die unter sich bleiben, eignet sich aber nicht für das Stadtleben. Heute wird diese Rasse, wie viele andere, in Kroatien unter dem Namen Tornjak zusammengefasst, was jedoch nicht korrekt ist, da der Dinarac vergleichsweise ein kürzerhaariger Hund ist, eine echte Dogge im Kopf, größer und voluminöser als jeder kroatische Tornjak, seine Rute ist traditionell angelegt und seine Ohren sind manchmal kupiert, insgesamt ähnelt er bestimmten Arten von zentralasiatischen Hirtenhunden.
Zwar gibt es auch Beispiele für gestromte, falbfarbene und schwarz-bronzetöne, doch die bevorzugte Farbe des Dinarianischen Hirtenhundes ist ein einheitliches Wolfsgrau, obwohl weiße Abzeichen auf der Brust und an den Pfoten recht häufig sind. Man sagt, dass die ideale Höhe bei 81 Zentimetern liegt, aber das trifft auf die ursprüngliche Vielfalt der Vergangenheit zu, da die meisten überlebenden Exemplare vor den Kriegen in Jugoslawien eine Widerristhöhe von etwa 69 Zentimetern hatten. |
|
|
Dinara Sheepdog
|
Él no es reconocido por el F.C.I.
|
|
|
Origen
|
|
Serbia |
Traducción
|
|
Francis Vandersteen |
Esta raza también se conoce como
|
|
Dinarac
Dinarski Ovcar
Dinara Shepherd Dog
Krajišnik
Krajinac
Mountain Dinara Mastiff
|
Considerados extintos en la actualidad, el número de perros pastores de Dinara empezó a disminuir tras la Segunda Guerra Mundial, pero seguían existiendo en la región de Krajina Occidental de la antigua Yugoslavia antes de las guerras de la década de 1990. Se cree que los refugiados serbios se llevaron algunos de estos grandes perros al este. Por tanto, es posible que la raza vuelva a resurgir. El Krajinac (Kra-Yee-Natz) o Krajisnik (Kra-Yeesh-Nick), un antiguo moloso de montaña, es un perro de tamaño imponente, gran inteligencia y temperamento muy vivo. Al no ser una raza de pastoreo, el Dinarac se utilizaba principalmente como protector del ganado y las propiedades. Considerada la raza favorita de los antiguos reyes de Krajina, fue muy apreciada por la población serbia de la región durante siglos. La raza se desarrolló probablemente cruzando antiguos perros guardianes de Ragusa y Tornjaks bosnios con Sarplaninacs, Sylvanos y el Mastín de Herz, pero algunos también creen que es descendiente directo del antiguo Naissus Molossus.
Descrito como un perro unipersonal, el perro pastor dinariano muestra poca tolerancia hacia los extraños y otros perros. Dedicado a su amo, es un buen compañero para la gente reservada, pero no es adecuado para la vida urbana. Hoy en día, esta raza, como muchas otras, se agrupa bajo el nombre de Tornjak en Croacia, lo cual es inexacto, ya que el Dinarac es comparativamente un perro de pelo más corto, un verdadero Gran Danés en la cabeza, más alto y voluminoso que cualquier Tornjak croata su cola está tradicionalmente amputada y sus orejas a veces recortadas, asemejándose ampliamente a ciertos tipos de perro pastor de Asia Central.
Aunque existen ejemplares atigrados, leonados y negro-bronce, el color preferido del perro pastor dinamarqués es un gris lobo uniforme, aunque las marcas blancas en el pecho y las patas son bastante comunes. Se dice que la altura ideal es de unos 81 centímetros, pero ésta es la variedad original del pasado, ya que la mayoría de los ejemplares supervivientes de antes de la guerra en Yugoslavia miden unos 69 centímetros a la cruz. |
|
|
Dinara Sheepdog
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I.
|
|
|
Land van oorsprong
|
|
Servië |
Vertaling
|
|
Francis Vandersteen |
Dit ras staat ook wel bekend als
|
|
Dinarac
Dinarski Ovcar
Dinara Shepherd Dog
Krajišnik
Krajinac
Mountain Dinara Mastiff
|
Dinara herdershonden worden nu als uitgestorven beschouwd en begonnen na de Tweede Wereldoorlog in aantal af te nemen, maar vóór de oorlogen van de jaren 1990 kwamen ze nog voor in de regio West-Krajina in voormalig Joegoslavië. Men denkt dat Servische vluchtelingen een aantal van deze grote honden hebben meegenomen naar het oosten. Het zou daarom mogelijk kunnen zijn dat het ras een comeback maakt. Een oude berg Molosser, de zogenaamde Krajinac (Kra-Yee-Natz) of Krajisnik (Kra-Yeesh-Nick) is een hond van imposante afmetingen, grote intelligentie en een zeer levendig temperament. De Dinarac is geen herdersras en werd voornamelijk gebruikt als beschermer van vee en eigendommen. Hij werd beschouwd als het favoriete ras van de oude koningen van Krajina en werd eeuwenlang zeer gewaardeerd door de Servische bevolking van de regio. Het ras is waarschijnlijk ontwikkeld door het kruisen van oude Ragusa waakhonden en Bosnische Tornjaks met Sarplaninacs, Sylvans en de Herz Mastiff, maar sommigen geloven ook dat het een directe afstammeling is van de oude Naissus Molossus.
Beschreven als een eenmanshond, toont de Dinarische herdershond weinig tolerantie voor vreemden en andere honden. Toegewijd aan hun meester, zijn ze goede metgezellen voor mensen die op zichzelf zijn, maar ze zijn niet geschikt voor het stadsleven. Vandaag de dag wordt dit ras, net als vele anderen, in Kroatië op één hoop gegooid onder de naam Tornjak, wat onnauwkeurig is, omdat de Dinarac in vergelijking een korterharige hond is, een echte Duitse Dog in het hoofd, groter en omvangrijker dan welke Kroatische Tornjak dan ook. Zijn staart wordt traditioneel gecoupeerd en zijn oren soms gecoupeerd, wat in grote lijnen lijkt op bepaalde types Centraal-Aziatische herdershonden.
Hoewel er voorbeelden zijn van gestroomd, reekleurig en zwart-brons, is de voorkeurskleur van de Dinarische herdershond uniform wolfsgrijs, hoewel witte aftekeningen op de borst en benen vrij gebruikelijk zijn. De ideale schofthoogte zou rond de 81 centimeter liggen, maar dit is de oorspronkelijke variëteit uit het verleden, waarbij de meeste overlevende vooroorlogse exemplaren in Joegoslavië rond de 69 centimeter schofthoogte meten. |
