 |
Griffon bleu de Gascogne |
|
FCI standaard Nº 32 |
||
Land van oorsprong |
Frankrijk | |
Vertaling |
Francis Vandersteen | |
Groep |
Groep 6 Lopende honden, zweethonden en aanverwante rassen | |
Sectie |
Sectie 1.2 Middelgrote honden | |
Werkproef |
Met werkproeven | |
Definitieve erkenning door de FCI |
maandag 30 september 1963 | |
Publicatie van de geldende officiële norm |
woensdag 24 januari 1996 | |
Laatste update |
dinsdag 29 augustus 2023 | |
En français, cette race se dit |
 |
Griffon bleu de Gascogne |
In English, this breed is said |
 |
Blue Gascony Griffon |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
 |
Blauer Griffon der Gascogne |
En español, esta raza se dice |
 |
Grifón azul de Gascuña |
Gebruik |
| Een veelzijdige hond die gebruikt wordt voor de jacht onder het geweer op haas. Zijn gehardheid en fijne neus zijn ook een waardevolle hulp op het spoor van het everzwijn. |
Kort historisch overzicht |
| Van oorsprong komend uit de Pyreneeën als kruisingsproduct van een Bleu de Gascogne van middelmatige schofthoogte met een Griffon. Na zogenaamd uit de kynologie verdwenen te zijn, kent het ras tegenwoordig een belangrijke wederopbouw. |
Algemeen totaalbeeld |
| Een boers uitziende Griffon, stevig gebouwd, het midden houdend tussen de beide rassen waaruit hij is ontstaan. |
Gedrag en karakter (aard) |
| Fijn van neus, diep keelgeluid, geschikt voor de wijze van jagen, maar ook ijverig en ondernemend. Bijdehand, levendig en erg aanhankelijk |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Schedel |
Van voren gezien licht gewelf en niet te breed; de achterhoofdsknobbel is weinig geaccentueerd.Van opzij gezien is de achterzijde van de schedel spitsboogvormig. Het voorhoofd is vol. | |
Stop |
Weinig geaccentueerd. | |
Facial region |
||
Neus |
Zwart, breed, neusgaten goed open. | |
Lippen |
Weinig ontwikkeld; net de onderkaak bedekkend. | |
Neusbrug |
Recht of iets oplopend, van vrijwel dezelfde lengte als de schedel. | |
Kiezen / tanden |
Schaargebit. Snijtanden haaks in de kaken geïmplanteerd. | |
Wangen |
Droog. | |
Ogen |
Ovaal van vorm, kastanjebruin. Expressieve en levendige uitdrukking. | |
Oren |
Soepel, zonder overdrijving gedraaid, iets puntig. Ze moeten de neus bereiken en mogen de neuspunt niet voorbijgaan. Aangehecht juist onder de ooglijn. | |
Hals |
| Vaak slank met iets keelhuid. |
Lichaam |
||
Rug |
Stevig, kort. | |
Lendenpartij |
Gespierd, licht oplopend. | |
Croupe |
Heel licht oplopend. | |
Borst |
Goed ontwikkeld. | |
Ribben |
Gerond zonder overdrijving. | |
Flank |
Vol, onderbelijning iets oplopend naar achteren. | |
Staart |
| Voldoende bevederd, de punt van de sprongen bereikend, stevig aangezet, in een vrolijke sabelvorm gedragen. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
Stevige en goed gehoekte voorhand, niet zwaar. | |
Schouders |
Voldoende schuin en gespierd. | |
Ellebogen |
Dicht tegen het lichaam. | |
Onderarm |
Stevig. | |
Achterhand |
||
Algemeen |
Hoekingen regelmatig. Achterhand goed ontwikkeld. | |
Dijbeen |
Goed gespierd. | |
Spronggewricht |
Goed aflopend. | |
Voeten |
| Ovaalvormig, tenen droog en gesloten. Voetkussens en nagels zwart. |
Gangwerk |
| Soepel en levendig. |
Huid |
| Voldoende dik, soepel. Zwart of sterk gepigmenteerd met zwarte vlekken, nooit geheel wit. Haarloze zones zwart. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
Hard, ruw en borstelig. Iets kort op het hoofd, waar de wenkbrauwen de ogen niet bedekken. Veel korter en glad op de oren. | |
Haarkleur |
Geheel gespikkeld (zwart en wit) wat een leisteenblauw effect geeft; met of zonder zwarte vlekken.Twee zwarte vlekken aan weerszijden van het hoofd, de oren bedekkend tot op de wangen. Ze komen niet samen op het hoofd, maar laten een witte scheiding in het midden waarin zich meestal een zwarte vlek bevindt die ovaalvormig is: een kenmerk van het ras.Twee min of meer felle tanaftekeningen boven de arcadeboog (quatroeille). Men treft tanaftekeningen eveneens aan op de wangen, de lippen, aan de binnenkant van de oren, op de ledematen en onder de staart. | |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Reuen 50 tot 57 cm, teven 48 tot 55 cm | |
Defecten |
| • Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
General defecten |
Hoofd: Hoofd te kort. Schedel te breed. Muilkorven spits. Leathers te lang, te behaard. Oog lichtbruin. Bindvlies zichtbaar.Lichaam: Lang, zacht bovenlijn. Kroep vallen weg.Staart: Afgeweken of te kort.Ledematen: Cowhocks van achteren gezien. Spreidvoeten voeten.Gedrag: Timide onderwerp. |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
| Angstige of agressieve onderwerp. Gebrek aan type. Ernstige anatomische misvormingen. Visibling uitschakelen defect. Over-of onderbeet mond. Licht oog. Wolly of krullende vacht. Iedere andere vacht dan die aangegeven in de norm. |
NB : |
| • Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Bibliografie |
| https://www.fci.be/ |
Toevoegingen door bezoekers |
| By crossing the Petit Bleu de Gascogne with bearded hounds, such as the Wirehaired Pointer, French hunters created the Petit Griffon de Gascogne in the 18th century as a rugged and hard working gundog for a variety of game, capable of whitstanding even the harshest of climates. Apart from coat type, this breed is physically very similar to its shorthaired cousins, but is reportedly much more aggressive and driven than other Gascony hounds. Moderately popular, the Petit Griffon de Gascogne is a trainable and well-mannered companion when properly socialized and handled. The coat is harsh, wiry and wavy, coming in typical blue mottled tricolors of all Gascony breeds. Average height is around 20 inches. |
Gedetailleerde geschiedenis |
| Vergeten, verwaarloosd, deze vriendelijke kleine hond is meestal maar een paar regels in cynologiewerken. Het is ook een ras waarvan de oorsprong mysterieus blijft, hoewel het overduidelijk is dat de Griffon Bleu de Gascogne bloed van de Blues of Gascogne ontving, zo dierbaar voor Gaston Phoebus. Inderdaad, het is heel moeilijk om aan te geven met welke Griffons de Gascon-honden werden gekruist, zodat deze race werd geboren: waren ze Nivernais, Vendeans of Fauves van Bretagne? Om de waarheid te zeggen, durft niemand te spreken, zelfs niet de voorzitter van de Club van de Blauwe van Gascogne, Gascon-Saintongeois en Ariégeois, die, gezien zijn situatie, ons het best in staat zou zijn geweest ons te informeren. Het antwoord kan liggen in de mislukte pogingen van MM. de Lacaze, wiens bemanning, de Pindères-rally, werd gesticht in het midden van de negentiende eeuw om op hazen te jagen in de Landes de Gascogne, die toen was samengesteld uit Blue Lighters, vergroot dankzij kruisingen met Gascons. Saintongeois In 1875 brachten de bootsmannen "Griffons de Côte d'Or", dat wil zeggen honden die waarschijnlijk heel dicht bij de Nivernais lagen, die slecht aangepast waren aan Gascogne, dus de heren De Lacaze verving hen. snel door Gascons-Saintongeois, en vooral door de honden van Virelade, maar deze Côte d'Or Griffins hadden waarschijnlijk tijd om te groeien, en hun producten waren naar alle waarschijnlijkheid geadopteerd door jagers uit de regio, huidige hondenliefhebbers. Andere soorten kunnen zijn ontstaan, zoals waarschijnlijk het geval was bij de bemanning van Alain Bourbon, die op de haas in Mayenne jaagde met honden met Nivernais-bloed van de bemanning van de markies du Bourg van Bozas. Hij bewaarde ook een pak Bassets Bleus voor het schieten en er is geen bewijs dat er enige interferentie was tussen zijn Bassets Bleus en zijn gekruiste honden uit Nivernais. In dezelfde periode, vóór de Eerste Wereldoorlog, creëerde Georges Delcasse Huc van Monsigou een pakket van 32 Gascons-Saintongeois en Griffons om op everzwijn te jagen in de Aude. Het moet gezegd worden dat het record van dit gemengde pakket snel uitstekend werd, omdat het ging van 22 wilde zwijnen in het seizoen 1907-1908 tot 45 het volgende seizoen. En het is waarschijnlijk ook dat het succes van deze Limoux-ploeg andere jagers zou hebben aangezet om Griffons en Gascons over te steken. Het is ook mogelijk dat de Griffons Bleus de Gascogne dicht bij de Griffons Ariégeois liggen die in het begin van de eeuw werden gebruikt, MM. Lamarque en Vasilières jagen op wilde zwijnen in het gebied van Pamiers. Inderdaad, de Ariégeois, die afstamt van de Gascon en Saintongeois, gekruist met aanstekers van de Ariège, heeft misschien een zekere verantwoordelijkheid in het vaderschap van de Griffons Bleus. Het is ook mogelijk dat Henri Genouilhou, die tegelijkertijd een groep Griffons bij Mios in de Gironde hield, een van zijn honden toestond om te paren met een wolf van een van de bemanningen van Bleus. Gascogne van de regio, zoals die van M. Gaubert, in Bordeaux. Toch begonnen sommige Blauwe Griffioenen van Gascogne op de tentoonstellingsbanken te verschijnen, te zelden zelfs in de mening van experts. Op 30 december 1963 zond de Internationale Canine Federatie de Centrale Hondenmaatschappij van Frankrijk zijn standaard van het ras en garandeerde zo het bestaan van deze prachtige kleine honden, die echter maar een klein aantal bleven (31 opschriften op het boek van Franse oorsprong in 1986 en 68 in 1987). De Griffon Bleu de Gascogne combineert de kwaliteiten van Griffons en Gascons. Aan de zijkant van de laatste lijkt het dichter bij de Petit Bleu, aangezien de afmeting in geen geval langer mag zijn dan 52 cm. Bovendien heeft hij alle finesse van de neus en het zeer in het oog springende karakter, dat hem soms dief kan maken. Maar Gascons, hij houdt ook zijn krachtige stem vast en, vooral, de mooie blauwe en zwarte jurk die hem kenmerkt, vooral in de ogen van de rechters. Het haar van de Griffon Bleu de Gascogne moet droog en ruw zijn en niet wollig zoals voor sommige Griffons is toegestaan. Dit rustieke aspect is eerder een kwaliteit, omdat het deze hond beter in staat stelt om te beheren op het terrein bedekt met bramen of gaspeldoorn. Het is daarom een ras dat goed was in de weg van de wolf, als het echter was gemaakt voordat dit dier uit de zeshoek verdween. Te klein voor wild zwijn, deze Griffon lijkt ideaal voor die van de haas, en in het moeilijkste terrein. Wat betreft het jagen op jacht, dit is een gebied waar de Griffon Bleu de Gascogne geweldige service kan bieden, ongeacht de soort waarop wordt gejaagd. |
Nederlands (nl-NL)