![]() |
Burmilla |
|
VertalingFrancis Vandersteen |
||
Land van oorsprongDe Burmilla is een kattenras afkomstig uit Engeland en behorend tot de Aziatische groep. |
De ontwikkeling begon in de jaren 1980 na een toevallige kruising tussen een lila Birmaan en een Persian chinchilla. |
Standaard |
Voor de LOOF zijn de standaarden voor de Engelse Birmaan, Asian en Burmilla identiek, afgezien van de toegestane kruisingen en kleuren. |
Kort historisch overzicht |
Het ras is in 1981 ontstaan als gevolg van een toevallige kruising. Barones Miranda von Kirchberg, een fokker van Burmezen, bezat een mannelijke Persian zilverchinchilla genaamd Sanquist, die ze voor haar man had gekocht. Kort voordat hij gecastreerd zou worden, werd hij per ongeluk gekruist met een lilakleurige vrouwelijke Birmaan genaamd Fabergé. Volgens de getuigenis van de barones liet een schoonmaakster Sanquist binnen in de kamer waar de krolse Fabergé wachtte op de presentatie van een andere Birmaan. Hoewel het poesje gedekt werd door een ander passend gefokt katertje, werden er op 11 september 1981 vier zilverkleurig zwarte poesjes geboren, een kleur die geen twijfel laat bestaan over het vaderschap van Sanquist: Galatea, Gemma, Gabriella en Gisella. Deze vier poesjes waren zo mooi dat de barones weigerde ze te castreren, zoals gebruikelijk was bij dergelijke ongelukken, en ze gebruikte als basis voor de creatie van een nieuw ras. Miranda von Kirchberg en haar fokvriendin Thérèse Clarke besloten een nieuw ras te creëren op basis van Gemma en Galatea. De barones kruiste opnieuw haar Sanquist Persian met een andere Burmees uit haar kennel. In 1982 werd uit deze verbintenis een reu geboren, Jacynth, waaruit, samen met zijn twee halfzussen, talrijke Burmillaselijnen ontstonden. De twee fokkers besloten dat dit nieuwe ras op de Engelse Birmaan zou lijken, vooral omdat er geen verwarring met andere rassen mogelijk was. Ze baseerden de standaard op die van de Birmaan. De naam voor het ras werd "Burmilla", een samentrekking van de termen "Burmees" en "Chinchilla". Er werd inteelt toegepast om bepaalde morfologische kenmerken vast te leggen, in het bijzonder de korte vacht. De bijdrage van de Persian bracht het recessieve gen met zich mee dat de halflange vacht produceerde, wat ongewenst was. De Burmilla Association werd opgericht door Miranda von Kirchberg om het ras te promoten en te ontwikkelen. In 1984 richtte Thérèse Clarke de Burmilla Cat Club op. De Burmilla Cat Club geeft regelmatig een tijdschrift uit, de BCC Mews, en heeft in vier jaar ongeveer vijftig leden. De twee clubs ontwikkelden twee verschillende aspecten van de Burmilla: de Burmilla Association richtte zich op het behoud van het morfologische type, terwijl de Burmilla Cat Club werkte aan de kwaliteit van de vacht. De gecombineerde inspanningen van de twee clubs van het ras vestigen snel de Burmilla als een solide 'nieuw ras'. Het werk om erkenning voor het ras te krijgen begon in 1983. De barones koos ervoor om andere kleuren te ontwikkelen en deze katten worden momenteel erkend onder de naam Aziaten. Thérèse Clarke bleef werken aan de zilveren lijnen en de Governing Council of the Cat Fancy (GCCF) erkende het ras in 1989 en de Fédération Internationale Féline (FIFé) in 1994. De twee belangrijkste Amerikaanse federaties, de Cat Fanciers' Association (CFA) en The International Cat Association (TICA), erkennen de Burmilla als een "nieuw ras". Het ras is zeldzaam in de Verenigde Staten en Frankrijk. Volgens de statistieken van het Livre officiel des origines félines (LOOF) werden er tussen 2003 en 2013 slechts 343 Burmilla's geregistreerd, wat neerkomt op 0,17% van het totale aantal raskatten in Frankrijk. In 2013 stond de Burmilla op de 31e plaats van 72 rassen wat betreft het aantal registraties bij de LOOF. Het is echter het populairste Aziatische ras in Frankrijk. |
Gedrag en karakter (aard) |
De karaktereigenschappen worden niet beschreven in de standaarden en zijn temperamenten die algemeen worden waargenomen in het ras. Christiane Sacase beschrijft de Burmilla als een zachtaardige, aandachtzoekende, miauwende kat. Dr. Bruce Fogle beschrijft Aziaten als "meer ontspannen dan Burmesen, meer sociaal dan Persian". Desmond Morris gebruikt de volgende termen om het karakter van de Burmilla te beschrijven: speels, uitgaand, gezellig, vriendelijk, attent, zachtaardig en vriendelijk. |
Gezondheid |
Burmilla's hebben geen speciale verzorging nodig. Wekelijks borstelen en poetsen met een handschoen wordt aanbevolen. |
Genetica |
De getipte vacht van de Burmilla is een variant van de agoutivacht. Een klassieke agoutivacht bestaat uit verschillende afwisselende kleurenbanden. Bij de getipte vacht is de donkere streep teruggeduwd tot het einde van de vacht. Shell wordt gebruikt als ongeveer een achtste van de vacht gepigmenteerd is en shaded voor een derde van de gepigmenteerde vacht. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Het middelgrote hoofd vormt een korte driehoek van voren. De jukbeenderen zijn breed en de schedel en het voorhoofd zijn licht gewelfd. Een vlakke schedel wordt als fout beschouwd. In profiel is de stop goed gedefinieerd, waarna de neus recht afloopt. Gebroken neuzen worden als fout beschouwd. De snuit is licht afgerond en de kin is vrij dik. |
Facial region |
||
Ogen |
De ogen zijn groot. Hun bovenste lijn helt naar de neus toe, terwijl de onderste lijn afgerond is. De ogen moeten ver uit elkaar op het hoofd staan. De vorm, niet de kleur, is van primair belang. De standaard specificeert echter dat de kleur helder moet zijn. Oosterse of ronde ogen, te dicht bij elkaar op het hoofd of heel kleine ogen zijn fouten. De geaccepteerde kleuren zijn geel en groen in al hun schakeringen, met een voorkeur voor groen voor chinchillavachten. | |
Oren |
De oren zijn middelgroot, breed aan de basis en afgerond aan de punt. Net als de ogen moeten ze wijd uit elkaar staan op het hoofd. In profiel gezien wijzen de oren naar voren. |
Lichaam |
||
Algemeenheid |
De Burmilla is een middelgrote kat met een middellijn, semi-buitenlands silhouet. Burmilla's met een te oosters of bobbelig silhouet worden uitgesloten van het kampioenschap, net als exemplaren met fijne botten of kleine afmetingen. Het lichaam en de nek zijn goed gespierd en de kat is vaak zwaarder dan hij eruit ziet. De rug is recht en de borst rond. |
Staart |
Middelmatig lang, reikt tot de schouders wanneer hij langs het lichaam gevouwen is. Matig dik, taps toelopend naar een afgeronde punt. |
Ledematen |
De poten, die slank moeten zijn, zijn goed geproportioneerd ten opzichte van het lichaam. |
Achterhand |
||
Algemeen |
De achterpoten zijn iets langer dan de voorpoten. |
Voeten |
De voeten zijn ovaal en goed gedefinieerd. |
Coat |
||
Vacht en textuur |
De vacht van de Burmilla is kort en vrijwel zonder ondervacht. De vacht moet fijn, zacht, glanzend en dicht tegen het lichaam aanliggen. Alleen sepia en traditionele patronen zijn toegestaan. Alle kleuren van de vacht van de kat worden geaccepteerd met uitzondering van epistatisch wit. De vacht moet tipping vertonen met of zonder de werking van het zilver gen en gouden polygenen. De nomenclatuur van Burmilla vachten varieert afhankelijk van de verhouding van kleur over de lengte van het haar, evenals om historische redenen. "Shaded" betekent dat de kleur over ongeveer een derde van de lengte van het haar is verdeeld, terwijl voor een "shell" kat, de kleur ongeveer een achtste van het haar vertegenwoordigt. Historisch gezien werden zilver getipte rode vachten cameo's genoemd. Chinchilla" verwijst naar een zilveren shell vacht, meestal vanwege de zwarte kleur. Langharige individuen kunnen geboren worden uit kruisingen tussen Burmillas. Ze zijn geregistreerd als Tiffanies bij de LOOF en worden niet erkend door de FIFé. De Australian Cat Federation (ACF), de Cat Fanciers' Association (CFA), de International Cat Association (TICA) en de World Cat Federation (WCF) staan een halflangharige variëteit toe, de Burmilla langhaar. |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Schofthoogte kater: tussen 21 en 23 cm. Schofthoogte teef: tussen 21 en 23 cm. |
|
Gewicht |
Gemiddeld gewicht volwassen reu: tussen 4 en 5 kg. Gemiddeld volwassen vrouwelijk gewicht: tussen 4 en 5 kg. |
Toleranties |
![]() ![]() |
Strafpunten |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Weigering van een titel |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Toegelaten huwelijken |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |