 |
Sacré de Birmanie |
|
VertalingFrancis Vandersteen |
||
Land van oorsprongDe Sacré de Birmanie of Birmaan is een kattenras afkomstig uit Frankrijk. |
| Deze middelgrote kat wordt gekenmerkt door zijn halflangharige vacht, die hetzelfde colourpointpatroon heeft als de Siamees. |
Kort historisch overzicht |
| Een wijdverspreide legende, toegeschreven aan romanschrijfster Marcelle Adam, wordt geassocieerd met de Birmaan. Er staat dat lang geleden in Birma, in een tempel gewijd aan een gouden godin met saffieren ogen, een oude priester een witte kat bezat met de naam Sinh. Op een dag werd de tempel binnengevallen en de vijanden doodden de oude priester. Sinh sprong op het hoofd van zijn meester en keek in de ogen van het beeld van de godin. Zijn ogen werden saffier zoals die van de godin en zijn vacht kreeg een gouden tint, behalve zijn poten, die wit bleven zoals het haar van de oude priester. Een paar dagen later stierf Sinh van verdriet en alle katten in de tempel ondergingen dezelfde metamorfose en werden de eerste Sacré de Birmanie katten. Er wordt gezegd dat deze kat was gestolen uit de Lao Tsun tempel in Birma en dat het eerste paar van deze katten in 1920 naar Frankrijk werd gebracht op het jacht van een Amerikaanse miljardair. De kater stierf tijdens de overtocht, maar de poes Sita, die gedekt was, baarde een nest kittens, waaronder een poes met de naam Poupée de Madalpour. Dit verhaal is echter nooit bewezen. Als Poupée de Madalpour echt heeft bestaan, is er geen bewijs van haar werkelijke afkomst. Gezien het gebrek aan zekerheid, wordt over het algemeen gedacht dat de Birmaan in de jaren 1920 in Frankrijk is geboren, uit een toevallige paring tussen een Siamees met witte handschoenen en een Persan, waarvan hij de perfecte tussenpersoon lijkt te zijn. Hoewel deze hypothese het mysterie van het ontstaan van het ras ontrafelt, is ze ook niet helemaal bevredigend. Sommigen beweren dat in de Verenigde Staten zo'n kruising werd gereproduceerd tussen Siamees en Persan, maar met een Siamees zonder handschoen, om de Himalayen te krijgen, waarvan de kenmerken toen leken op die van de Birmezen, maar na de oorlog, toen het ras bijna gedecimeerd was, Vergelijkbare pogingen om Persan te kruisen vonden plaats in Frankrijk en leverden ook katten zonder handschoen op, die toen bekend stonden als “colourpoint” katten (deze katten vormden waarschijnlijk een tweede beginpunt voor de Himalayen). Deze “gemakkelijke” antwoorden verklaren echter niet waarom Dr. Jumaud (een dierenarts en toekomstige oprichter van de eerste Franse kattenclub) de Birmaan noemde in zijn afstudeerscriptie, een paar jaar voor de eerste vermeldingen van Poupée de Madalpour, of de kat die de Birmaan onmiddellijk tot een belangrijk ras zou maken : Dieu d'Arakan. In zijn proefschrift vermeldt Dr. Jumaud waarnemingen van deze kat in Azië. Na de laatste oorlog was er nog maar één koppel over (Orloff & Xénia de Kaabaa) van wie, zoals het Livre d'Origines van de Fédération Féline Française getuigt, alle katten van dit ras die momenteel in de wereld bestaan, afstammen. Het ras kwam weer op de voorgrond dankzij het harde werk van enkele fokkers zoals Boyer en Simone Poirier. Er werden een paar kruisingen gemaakt met de Persan om inteelt te beperken en het morfologische type van voor de oorlog te herstellen. In 1950 kreeg het ras officieel de naam Sacré de Birmanie om verwarring tussen de Birmaan en de Birmaan te voorkomen. |
Algemeen totaalbeeld |
| Halverwege tussen de Siamees, waarvan hij de aftekeningen en kleuren heeft, en de Persan, waarvan hij gedeeltelijk de vacht heeft geërfd, moet de Sacré de Birmanie worden beschouwd als een zeer speciaal ras, omdat het moet voldoen aan zeer specifieke eisen op het gebied van kleurverdeling, die colourpoint moet zijn met witte highlights, vachtkwaliteit en morfologie. De Sacré de Birmanie mag niet verward worden met de Ragdoll, Raggamuffin of Neva Masquerade. Hij mag niet gekruist worden met deze rassen, noch met enig ander ras. |
Gedrag en karakter (aard) |
| De Sacré de Birmanie wordt vaak beschreven als een aanhankelijke en zachtaardige kat. Sommige fokkers beschrijven de Birmaan als een speelse kat. Er wordt gezegd dat ondanks zijn gelijkenis met de Siamees, hij niet hetzelfde temperament heeft, maar kalm en zachtaardig is. Ze zijn sociaal en passen zich goed aan het gezinsleven aan. De Birmaan past zijn gedrag aan de levensstijl van de eigenaar aan, met andere woorden, de Birmaan is aanhankelijk in een liefdevolle omgeving. De socialisatie van kittens moet beginnen na de 14e dag. Het kitten moet zachtjes worden getemd, zodat het geen angsten ontwikkelt. Rond de leeftijd van 25 dagen beginnen ze het nest te verlaten om hun omgeving te verkennen onder het toeziend oog van hun moeder. Deze periode in zijn ontwikkeling is cruciaal voor een optimale socialisatie en daarom is het belangrijk om hem niet in een kooi te stoppen. Deze karaktereigenschappen blijven echter volkomen individueel en zijn een functie van de geschiedenis van elke kat. Omdat ze zeer gevoelig zijn, worden alle Sacré de Birmanie katten angstig in een omgeving waar harmonie ontbreekt. De Sacré de Birmanie leeft niet graag alleen, verveelt zich en geeft de voorkeur aan het gezelschap van andere katten van hetzelfde ras. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
De kop is middelgroot, breed en afgerond. In profiel is het iets langer dan het breed is. Het heeft volle wangen en een licht afgerond voorhoofd. | |
Facial region |
||
Gezicht |
Het gezicht is niet gekneusd zoals dat van de Persan, noch puntig zoals dat van de Siamees. Als een Birmaan een hoofd heeft dat karakteristiek is voor een van deze twee rassen, wordt dit beschouwd als een fout. | |
Voorsnuit |
De snuit is breed met een sterke kin. | |
Neus |
De Birmaan heeft een Romeins profiel, d.w.z. een korte, gewelfde, rechte neus. | |
Ogen |
De ogen zijn groot, niet helemaal rond en staan ver uit elkaar. Ze zijn altijd blauw. Het meest intense blauw (bijna indigo) is de meest gewilde kleur. Kittens hebben donkerder blauwe ogen. Rond de leeftijd van 16 weken is de oogkleur gestabiliseerd. | |
Oren |
De oren zijn middelgroot tot groot en bijna even breed als hoog. De punten zijn afgerond en de binnenkant van de oorschelp is goed bedekt met haar. Ze mogen niet te ver uit elkaar staan. | |
Lichaam |
||
Algemeenheid |
Deze kat is middelgroot. Hij heeft een massief, middelmatig lang lichaam en zware botten. Een te fijne botstructuur zal resulteren in strafpunten. | |
Rug |
De rug is recht en gelijkmatig. | |
Staart |
| De staart is middelmatig groot en in verhouding tot het lichaam. |
Ledematen |
| De poten zijn middelgroot, goed gespierd en hebben, net als de rest van het lichaam, sterke botten. Ze moeten echter in verhouding staan tot het lichaam. |
Voeten |
| Grote, ronde voeten. |
Coat |
||
Vacht en textuur |
De vacht is halflang en zeer zijdeachtig, met een lichte ondervacht die klitten voorkomt. Er zijn verschillende lengtes haar over het hele lichaam : kort op het gezicht, langer wordend vanaf de wangen tot een grote kraag, vooral bij reuen. Het wordt nog langer op de rug en flanken. Onder de buik kan het haar pluizen. De enige toegestane vacht is de colourpoint met een witte rand op de poten. Dit is een van de speciale kenmerken van het ras, maar ook een van de grootste moeilijkheden bij het fokken. Vooral de handschoenen aan de achterpoten moeten eindigen in een punt aan de onderkant van de poten. Op kattenshows is het niet dragen van handschoenen zelfs reden voor diskwalificatie. Te korte of juist te lange handschoenen zijn fouten, net als witte vlekken op de kin, keel of buik (in tegenstelling tot de ragdoll mitted waarmee hij vaak verward wordt). Aan de andere kant is elke gekleurde vlek op de singel een ernstige fout en een eliminatie voor kattenkeurmeesters. Een staart met een witte punt is een diskwalificatiecriterium. De voorpoten hebben witte handschoenen die eindigen in een rechte lijn op de kruising tussen de voet en het been. De achterpoten hebben witte handschoenen die in een rechte lijn langs de achterkant van het been omhoog lopen en eindigen in een punt van de helft tot driekwart van de hiel (sporen). Regelmaat tussen de hoogte van de voorste en achterste handschoenen is wenselijk. De kussentjes zijn roze en/of van een kleur die overeenkomt met de basiskleur van de kat. De meeste verenigingen erkennen slechts vier variëteiten. Nieuwe variëteiten beginnen echter erkend te worden. Maar het creëren van nieuwe variëteiten zorgt voor controverse onder fokkers, omdat er gekruist moet worden met andere rassen. Sommige fokkers geloven dat het risico bestaat dat het morfologische type en het vachttype worden gewijzigd, wat ten koste gaat van de kwaliteit van de ticking. |
|
Kleur en ticking |
De oorspronkelijke kleur van de Sacré de Birmanie is seal colorpoint, het zwarte gen. Alle andere kleuren en de tabby, tortie, torbie, smoke en silver patronen zijn geïmporteerd van andere rassen volgens een strikt protocol om de criteria van het Burmezenras te handhaven. De basiskleuren zijn : - Seal point : de points zijn donkerbruin, het lichaam is lichtcrème, de neus is donkerbruin en de kussentjes zijn roze en donkerbruin. - Chocolate point : de points zijn melkchocolade, het lichaam is ivoorkleurig, de neus is roze cinnamon en de kussentjes zijn roze en licht chocolade. - Blue point : de points zijn blauwgrijs, het lichaam is blauwwit, de neus is leiblauw en de kussentjes zijn roze en blauwgrijs. - Lilac point : de points zijn rozig staalgrijs, het lichaam is ijswit, de neus is mauve en de kussentjes zijn roze en lavendelroze. - Red point : de punten zijn rood, het lichaam is roomwit, de neus is roze en de kussentjes zijn roze. - Cream point : deze kleur wordt verkregen door het rode gen te verdunnen. Dit geeft een kleur die iets bleker en minder levendig is dan rood. Katten die het lilac gen dragen, hebben een lichtere lichaamskleur. Dit is een vast ras. Uitfokken is niet toegestaan. Kruisingen met het oog op het introduceren van een nieuwe kleur worden uitgevoerd binnen een strikt kader, na acceptatie van een gedetailleerd programma dat vooraf ter goedkeuring wordt voorgelegd aan het betreffende stamboek. Het rookpatroon werd geïmporteerd van de Maine Coon. Dit importprotocol wordt geaccepteerd door TICA (The International Cat Association). |
|
Nederlands (nl-NL)