Als eerbetoon aan

Aan mijn lieve Gibus


Met dank aan

Christophe

Het is bijna een maand geleden dat je wegging, ik mis je heel erg, ik denk aan je en ik zal je nooit vergeten.

Ik denk aan alle goede tijden die we samen hebben gehad, alle gelukkige tijden van de afgelopen 11 jaar.

Ik weet nog dat je voor het eerst in mijn leven kwam, je wilde niet naar mijn huis komen, je was bang, dus moesten we je de eerste keer naar boven dragen.

Je leefde met me mee in alle ellende van het menselijk leven, met de dood van mijn ouders, toen mijn vader stierf, had je een inzinking en zorgde ik voor je, en als ik in de problemen zat, was jij degene die me hielp, mijn Gibus.

Sinds je weg bent is het niet meer hetzelfde, het leven is zo saai zonder jou, ik mis je zo erg, ik heb je laten cremeren en je as teruggekregen zodat ik je altijd bij me kan hebben en je zit ook in mijn hart.

Ik hield heel veel van je, weet je, toen we urenlang met je bal speelden, je hield nooit op, zelfs als je moe was, speelde je nog.

En ook de dag dat je mijn leven redde toen ik op het punt stond op een adder te gaan zitten, je blafte om me te waarschuwen voor het gevaar, dat zal ik nooit vergeten.

Mijn grote Dibus, dat was mijn moeders bijnaam voor jou, maar toen ze stierf werd je verdrietig en ziek, en hoeveel plezier ik ook met je had, het was gewoon niet hetzelfde.

Gibus verwelkomt Lupin, Romeo en Cookie bij jou en zorgt voor ze.

Je bent geboren op 02 augustus 1991 en gestorven op 26 juni 2003.

Je zult altijd in mijn hart en bij mij zijn.