Als eerbetoon aan

Flop, de tijd vliegt


Met dank aan

Dominique

Maanden zijn voorbij gegaan
En het is me niet gelukt om je te vergeten;
Ik denk nog steeds zoveel aan je,
Jij, mijn lieve kleine witte metgezel, mijn koning...

Ik zou mijn handen in je warme vacht willen laten glijden,
Mijn gezicht in je nek begraven voor een knuffel...

Ik zou mijn armen om je heen willen slaan, om je dicht tegen me aan te houden,
In de warmte van jouw liefde...

Mijn trouwe Flop, ik mis je zo erg...

Om jou te houden, had ik de tijd willen stilzetten...

Als ik over je nagedachtenis leun,
Mijn hart verstrakt, tranen beginnen te stromen...

Vanaf het moment dat je kwam, gaf je me alles
Je volgde trouw mijn voetstappen,
Als een beschermengel, verliet je nooit mijn schaduw
Beschermer, maar ook vertrouweling, op mijn donkerste dagen;
Je was altijd aan mijn zijde, ontroerde me,
En je wist me ook aan het lachen te maken met spelletjes...

Jouw beeld staat diep in mijn hart gegrift,
Jouw herinnering, in elk van mijn zintuigen, is bewaard gebleven;
Voor altijd, wat ik ook zeg, wat ik ook doe,
Je bent er, Flop, door de tijd die voorbij gaat.

Maanden zijn al voorbij gegaan,
En jouw herinnering zal nooit vervagen.