Als eerbetoon aan

Jules mijn metgezel


Met dank aan

Anna-Marine

Jules, mijn metgezel, ik ben al 3 weken ziek van je vertrek, ik leef met deze leegte, mijn hart bloedt, mijn lichaam is weggevreten, de dokter zegt me: de terugslag, de shock.

Ik zoek je, ik hoor je en dan wacht je as op me bij de dierenarts die ons hielp scheiden.

Door mijn beslissing.

Zodat je niet lijdt.

Ik voel wroeging en ja, zoals de dokter zegt: “Ik maak mezelf ziek”.

Ik word dag en nacht leeggezogen door “jou”, je blik, je vrolijkheid, je aanwezigheid, je hebt me zoveel gegeven, Monsieur Jules.

Ik hou van je, ik zoek je, het is een echte rouw waar ik niet overheen kom.

Nee, het is geen hond die ik mis, maar jij, mijn Jules.

Ik hoop dat je rust en vrede vindt in mijn ongelukkige beslissing, die ik niet wilde, maar die ik voor jou nam.