 |
Als eerbetoon aan Mijn lieve LuckyMet dank aan Rita |
 |
| Het is nu 3 dagen geleden dat je wegging, mijn schat Lucky. Ik vertrok naar mijn werk en je wilde me volgen. Ik was al een eind op weg toen het incident gebeurde. Mama belde me en zei, ik heb heel verdrietig nieuws: Lucky is er niet meer. Je werd aangereden door een auto en je had de moed om de helling op te gaan naar het huis, maar halverwege kon je het niet meer aan. Mama nam je in haar armen, je keek haar aan, liet je laatste tranen vloeien en toen was het voorbij. Je was mijn kleine man, mijn baby, het is zo oneerlijk dat je met 8 maanden nog niets van het leven had gezien. Ik hoop alleen dat je gelukkig was bij ons en dat we je al het geluk hebben gebracht dat je wenste. Boule is sinds je vertrek overal naar je op zoek, huilt 's nachts. Hij was getuige van het ongeluk, maar hij kon niets doen. Het is zo moeilijk om eraan te denken dat je 's nachts niet meer aan mijn zijde zal zijn, of om me te verwelkomen als ik thuiskom, en het zijn vooral je ogen vol liefde en je altijd verbaasde gezicht die ik het meest zal missen. Je zult altijd mijn baby zijn, mijn fragiele kleine ding, mijn engel die aan het einde van de weg op me wacht en van bovenaf naar me lacht. Zouzou, Zeina, Gaby, Boule en ik geven je een dikke knuffel, we zullen je altijd aanbidden... |
Nederlands (nl-NL)