 |
Als eerbetoon aan Mijn Sidou engeltjeMet dank aan Colette |
 |
| Hij heeft ons verlaten op 15 december 2009 Sidou, mijn kleine verliefde ratounet. Na vele pogingen tot herstel, begon de ademhalingsmoeilijkheden, maar ondanks alles wilde hij nog steeds op mijn schouder zitten, zijn snuitje uitsteken dat ik met kusjes bedekte, elke ochtend bij zijn deurtje op me wachten voor een stukje banaan en 's avonds laat voor zijn cake waar hij zo dol op was. Hij volgde me overal als een mini klein hondje, hij was de kleine prins van het huis, mijn honden aanbaden hem, ze waren in de ban van dit kleine kereltje vol kattenkwaad, hij begon geleidelijk zijn eetlust te verliezen maar niet zijn kleine blik vol liefde die hij voor me had, Ik maakte een rode kruik in de vorm van een hart klaar zodat hij het niet koud zou hebben tijdens de reis, want de dag ervoor was zijn temperatuur in de auto gedaald en hij keek overal, Hij nam zijn rectale temperatuur maar mijn engeltje had het moeilijk omdat hij de dag ervoor zijn tanden had ingekort. Ik sprak zachtjes tegen hem om hem te kalmeren maar hij was buiten adem toen ik hem stil hield, Plots kreeg hij een grote kramp en viel hij om met een hartaanval, ik stortte huilend op zijn inerte kleine lichaam in, het was vreselijk, de dierenarts had spijt en stelde me gerust dat het het beste was. Ik voelde me schuldig omdat ik hem dwong stil te blijven liggen, ik was zo radeloos. Mijn engeltje, bedankt voor alle liefde die je me hebt gegeven, ik zal je missen, ik heb veel dieren gehad, maar ik had nooit gedacht dat een klein ding dat zo afstotelijk is voor sommige mensen, alle intelligentie, loyaliteit, tederheid en liefde van de wereld kon hebben. Je rust nu uit in het bos naast mijn varken Coockies en Mick mijn sneeuwhaas. Rust in vrede mijn lieverds. |
Nederlands (nl-NL)