Als eerbetoon aan Mijn TequilaMet dank aan Sylvie |
||
Ik ben je gaan zoeken op een boerderij, en de boer zei me: hij is een kruising Bouvier-Boxer, en ik wil hem best kwijt. Ik nam je in mijn armen, je was heel klein, maar met enorme poten, je bent een grote hond geworden... Maar ik moest verhuizen, en de eigenaar wilde je niet, dus bood mijn vader aan om je te nemen... Hij woonde 2 stappen bij me vandaan. Ik zag je elke dag en mijn vader werd stapelverliefd op je en nam je overal mee naartoe. Als ik langskwam, blafte je zoveel, je was zo blij, je ging bovenop me zitten, je was groter dan ik toen ik rechtop stond, ook al ben ik 1,75 m lang, je likte me, je kwijlde op mij en later op mijn kinderen. Maar op een dag in september belde mama me op en zei: "Ik denk dat Tequila dood is." Ik rende weg toen ik je zag en huilde, mama ook. Ik moest het de kinderen vertellen en ze maken nog steeds prachtige tekeningen van je. We zullen altijd van je houden, wees gelukkig daar in de hemel. |