Pépère, onze Romeo

Pépère, onze Romeo

Uw meesters

Pépère...

Zo noemden we je!!!

Romeo, je hebt ons verlaten op 19 april 2005, door menselijke stommiteit...

Toen de dierenarts ons vertelde dat hij vergiftigd was met rattengif, stortte de wereld in...

Je was nog geen 5 jaar oud, maar weet dat we je nagedachtenis hebben verdedigd, we zullen het ongedierte dat je dit heeft aangedaan niet vinden, maar onze twijfels zijn zo sterk en deze mensen zo ongemakkelijk vandaag, dat ergens daarboven als je dit ziet, we weten dat je trots op ons moet zijn, je valt ze niet meer lastig...

Maar we nemen het vanaf hier over, maak je geen zorgen, we zullen dit nooit vergeten.

We missen je Romeo, de plek die je hier had is leeg maar zal nooit vervangen worden want je bent onvervangbaar, je was de papa van het huis...

We moeten leren leven zonder jou...

Hoe is het leven zonder jou Romeo ????

Over 1 week zullen we je as ontvangen...

Het is alsof je thuiskomt bij ons...

Je bent nu 1 week weg en het leven is anders zonder jou...

We zullen je nooit vergeten Romeo, en vergeef ons dat we je niet genoeg beschermd hebben tegen de buren die je niet mochten, sorry daarvoor opa...

We houden van je en bezoeken je in onze dromen...

Wees gelukkig, er is geen haat daarboven.

Daar ga je opa, onze Romeo, we sturen je veel knuffels, tederheid en kusjes...

Je zult altijd in ons hart zijn...