 |
Als eerbetoon aan PrincesseMet dank aan Laëtitia |
 |
| Je kwam toen ik 3 en een half was. Je ging weg toen ik 20 was. En ja, 17 jaar met jou, je hebt me zoveel gegeven. Die dag op 30 december was eindeloos en verschrikkelijk, de beslissing nemen om je te laten gaan zonder echt te weten wat je wilde, als wat je wilde was voor altijd dicht bij ons zijn, dat was ook wat ik het allerliefste wilde. Ik vond het zo moeilijk om je te verlaten, ik denk niet dat er iets erger is dan afscheid nemen van de bol vacht die liefde belichaamt en met wie we 17 jaar lang zijn opgegroeid. Ik hoop dat je niet boos op me bent Princesse, ik wist niet wat ik moest doen en ik wilde je niet zien wegkwijnen, maar dat ongelukkige ja, je mag haar hebben, zal me de rest van mijn leven blijven achtervolgen, het is echt een zin die ik tegen mijn wil heb uitgesproken. Ik beloof je dat je altijd in mijn hart zult blijven en dat geen andere hond jouw plaats zal innemen, je bent onvervangbaar, je bent in mij en ik zweer je dat ik je door mij heen zal laten leven zoals je mij 17 jaar lang hebt laten leven. |
Nederlands (nl-NL)