 |
Als eerbetoon aan Voor jou, mijn liefde TaïgaMet dank aan Victoria |
 |
| Op 21 oktober 2010 ging mijn zon uit en stopte met schijnen op mijn hart. Het kwam voor jou twee weken na je Tonton Igor. Het leven is echt oneerlijk. Ik mis je zo erg, ik heb niets meer om voor te leven nu jij er niet meer bent. Wat moet ik nu doen, ik ben helemaal alleen zonder jou, helemaal alleen. Ik wou zo dat de tijd had stilgestaan die dag toen we allebei met ons gezicht naar de wind zaten. Je was zo mooi met je haar wapperend in de wind. Ik was gelukkig met jou. De tijd lijkt zo lang, te lang. Je kon niet weggaan, niet zo. De tijd zal deze wond zo diep in mijn hart nooit helen, je bent met mijn liefde weggegaan. Niemand kan begrijpen hoeveel ik je mis, en hoeveel ik lijd onder je afwezigheid. Ik wilde je niet laten gaan, ik wilde je niet in de steek laten mijn liefste baby. Ik hoop dat je daarboven bij Igor in vrede kunt rusten. Ik zou je zo graag in mijn armen houden en je vertellen hoeveel ik van je hou. Soms kom je 's nachts naar me toe met je mooie gezichtje, maar helaas ben je de volgende dag weer weg. Elke nacht slaap ik gewikkeld in je deken, ruikend naar jou. Je Rison, Paul, Babalou en Fantômette zijn opgeruimd, het huis is leeg zonder jou. Ik hou van je Taiga, je weet niet hoeveel. Je moeder zal mijn kleine meisje nooit vergeten. Bedankt voor 8 jaar onvergetelijk geluk. Je bent en blijft de enige liefde van mijn leven. Zorg ook goed voor je Tonton. |
Nederlands (nl-NL)