 |
Als eerbetoon aan Watson mijn babyMet dank aan Michèle |
 |
| Het duurde maar een week voordat alles in duigen viel. Op vrijdag 7 november 2008 vloog je naar de hondenhemel, terwijl we de vrijdag ervoor nog vrolijk en vol vertrouwen over de toekomst rondliepen. Het doet pijn, het doet zo'n pijn... Je was nog maar 11 jaar oud. Je kleine kameraad Benny is ook erg verdrietig. We missen je allemaal zo erg. Bedankt voor alle jaren van geluk en samenzijn. Je zult altijd in ons hart blijven. Ik hoop dat Arpeth je daar heeft verwelkomd en dat je daar net zo goed speelt als hier met Benny. Gambol in the stars, my Wats. Hier kijk ik naar de hemel en stel me jou voor. Tot gauw, mijn baby. We zullen elkaar weer ontmoeten. |
Nederlands (nl-NL)