 |
American Gointer |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Groot-Brittannië -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de American Gointer |
| De American Gointer is een hybride ras dat is ontwikkeld door kruising van de Golden Retriever en de Engelse Pointer. Hoewel de oorsprong van het ras niet goed bekend is, zijn Golden Retrievers goed gedocumenteerd als afkomstig uit Schotland, waar ze werden gefokt uit verschillende jachthonden in de jaren 1800. Engelse Pointers werden een eeuw eerder in Engeland ontwikkeld uit Spaanse Pointers die door Engelse officieren werden meegebracht. De American Gointer combineert de jachtkenmerken van beide honden tot een proportioneel volgebouwde, actieve en aanhankelijke metgezel. De Gointer is een trouw en liefdevol lid van het gezin, die minimale zorg en veel beweging nodig heeft. Het is een energieke hond die je overal zal volgen, tijdens het kamperen, wandelen en zelfs zwemmen. |
Geschiedenis van de American Gointer |
| De American Gointer is een kruising tussen de Golden Retriever en de Engelse Pointer. Er is weinig bekend over de vroege oorsprong van de Gointer, en omdat ze een moderne kruising zijn, worden ze niet erkend door de AKC. Hoewel veel Gointers een 50/50 mix zijn, zijn er fokkers die deze hybriden over meerdere generaties fokken, waardoor de hoeveelheid van elk zuiver ras in een bepaalde pup kan variëren. |
Een beetje van de Golden Retriever |
||
| Terwijl Pointers werden ontwikkeld in Engeland, ontwikkelden hun buren in Schotland de Golden Retriever in de vroege jaren 1800. Ze werden gefokt uit een gele Retriever met golvende vacht en een Water Spaniel door Lord Tweedmouth, die aan de rivier de Tweed woonde. Deze puppy's werden vervolgens gekruist met Tweed Spaniels, Black Retrievers, Setters en een Bloodhound. Rond 1900 brachten de zonen van Lord Tweedmouth de resulterende Yellow Retriever Flat-Coated naar Amerika op hun boerderij in Texas. In 1912 werd het ras onderscheiden als een apart ras en vervolgens erkend door de AKC tussen 1925 en 1932. In het begin werd de Golden Retriever beschouwd als jachthond, maar later werd hij bekend als showhond en goed huisdier. Sindsdien heeft de intelligentie van het ras het tot een werkhond van onschatbare waarde gemaakt, en veel Goldens worden getraind als blindengeleidehond, therapiehond en hulphond. | ||
 |
||
| Standaard van de Golden Retriever | ||
Een beetje van de Engelse Pointer |
||
| De geschiedenis van de Engelse Pointer zou moeten beginnen in Spanje. Tussen 1650 en 1713 brachten Engelse officieren Spaanse Pointers naar Engeland, waar ze werden gekruist met vele andere rassen. Bloedhonden gaven hen geurvermogen, Greyhounds leenden gratie en snelheid, en Foxhounds droegen een goed ontwikkelde ribbenkast en uithoudingsvermogen bij. De resulterende honden waren een beetje woest en werden vervolgens gefokt met Setters. Pointers werden toen veelzijdige jachthonden en goedmoedige gezinshonden. Dit elegante ras vond zijn weg naar de Verenigde Staten ergens tussen de tijd van de eerste kolonisten en de Burgeroorlog, en werd uiteindelijk erkend door de AKC in 1879. Tegenwoordig worden deze Pointers Engelse Pointers genoemd om ze te onderscheiden van andere Pointers, zoals Spaanse Pointers. | ||
 |
||
| Standaard van de Engelse Pointer |
Uiterlijk van de American Gointer |
| De American Gointer heeft veel kenmerken van de Engelse Pointers en Golden Retrievers waar hij van afstamt. Als middelgroot tot groot ras is de Gointer een atletische hond met een evenredig lichaam. Een rond hoofd heeft vaak de gelaatstrekken van de Golden Retriever, met donkere, ronde ogen en een brede, middellange snuit die eindigt in een zwarte neus. De zachte, zijdeachtige oren zijn over het algemeen flexibel en hangen losjes aan weerszijden van het hoofd. De vacht bestaat uit korte, dichte vachten die recht zijn en dicht tegen de huid aanliggen. De kleur is meestal goudbruin of lichtcrème, typisch voor Golden Retrievers, maar neemt vaak variaties van de Pointer aan. Deze omvatten lichtbruin tot chocolade, met mogelijk witte vlekken op de voeten, staart, schouders of tussen de ogen. |
Temperament van de American Gointer |
| De American Gointer is een zeer trainbaar ras dat het het beste doet met strenge, consequente commando's en veel positieve complimenten. Het hoge energieniveau van de Gointer betekent dat dit ras veel fysieke en mentale stimulatie nodig heeft om destructief of obsessief gedrag te voorkomen. Dagelijkse beweging kan bestaan uit fitnessactiviteiten, recuperatiesessies of zwemmen. De American Gointer is ook een uitstekende jachtkameraad en brengt graag tijd door met zijn baasjes tijdens buitenactiviteiten. Dit is een ras dat gedijt bij een actief gezin dat hen veel aandacht geeft. |
Behoeften en activiteiten van de American Gointer |
| De American Gointer is een zachtaardige, trouwe hond die een hechte band vormt met zijn gezinsleden. Hoewel ze niet agressief zijn, zijn ze zich erg bewust van hun omgeving en zijn ze uitstekende waakhonden. Door hun energie en speelsheid zijn ze geschikt als gezelschap voor kinderen van alle leeftijden en andere huisdieren. Hoewel ze zeer intelligent zijn, kunnen ze koppig zijn en hebben ze veel baat bij een vroege socialisatie en training. |
Onderhoud van de American Gointer |
| De American Gointer heeft een minimale hoeveelheid verzorging nodig. Het is een verharende hond en hij is niet hypoallergeen. Een wekelijkse borstelbeurt vermindert haarresten op vloeren en meubels, evenals vuil, en houdt de vacht glanzend en gezond. Af en toe een bad houdt de vacht schoon en helpt eventuele geurtjes te verminderen. Ga niet te vaak in bad, want dit kan de vacht van de Gointer ontdoen van zijn natuurlijke oliën en een droge, schilferige huid veroorzaken. Maak de oren regelmatig schoon en houd ze droog, want de zachte oren van dit ras zijn gevoelig voor infecties. |
Nederlands (nl-NL)