Blue Spaniel

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Australië <> Groot-Brittannië -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen
Dit ras staat ook wel bekend als
Cocker Heeler Spaniel

Een korte presentatie van de Blue Spaniel

De Blue Spaniel is een kruising tussen een Australian Cattle Dog en een Engelse Cocker Spaniel. Ze worden gefokt als actieve gezelschapshonden. Dit ras staat over het algemeen bekend als vrolijk, intelligent en energiek. Blues Spaniels komen van twee atletische ouderrassen, dus ze hebben regelmatig krachtige beweging nodig om gelukkig te blijven. Ze hebben een gemiddelde levensduur van 10 tot 14 jaar, wegen 12,5 tot 20,5 kilo en zijn 38 tot 51 centimeter groot. Hun totale grootte hangt af van of ze afstammen van Amerikaanse of Engelse Cockers, waarbij de eerste kleiner zijn. Over het algemeen lijken ze op ondermaatse herdershonden met Engelse Cocker Spaniel kenmerken, waaronder flaporen en een halflange golvende vacht die regelmatig geborsteld moet worden. Omdat ze een relatief nieuw ras zijn, kunnen ze momenteel nog niet worden opgenomen in de lijst van raszuivere honden van de American Kennel Club (AKC).

Geschiedenis van de Blue Spaniel

De naam Blue Spaniel is een knipoog naar de raskleur die is geërfd van de Australian Cattle Dog en de naam van zijn andere ouder, de Engelse Cocker Spaniel. Uit de vereniging van de Australian Cattle Dog en de Engelse Cocker Spaniel ontstond de Blue Spaniel, een relatief nieuw ras. Het verschil in grootte tussen de Engelse Cocker Spaniel en de Amerikaanse Cocker Spaniel verklaart de grote variatie in het gemiddelde gewicht en de gemiddelde hoogte van het ras. Hoewel de persoonlijkheid van de Blue Spaniel nog niet gestabiliseerd is, staat hij over het algemeen bekend als aangenaam, intelligent en energiek. De Blue Spaniel is momenteel niet erkend door de AKC. Daarom moeten fokkers van de Blauwe Spaniël grondig worden onderzocht als je overweegt via hen een puppy te kopen.
        

Een beetje van de Australische veedrijvershond

        
De Australische veedrijvershond, een afstammeling van de Collie en Dingo rassen, werd gefokt in Australië in het midden van de 18e eeuw in kuddes. Uiteindelijk werd het gemengde ras, dat bekend staat om zijn uithoudingsvermogen en werklust, gefokt met Dalmatische en Herdershondenrassen om te lijken op de Australian Cattle Dog zoals we die vandaag de dag kennen. De AKC erkende het ras in 1980.
Standaard van de Australische veedrijvershond

Een beetje van de Engelse Cocker Spaniel

De andere ouder van de Blue Spaniel, de Engelse Cocker Spaniel, komt oorspronkelijk uit het Verenigd Koninkrijk en werd in de jaren 1800 gefokt als een sportieve metgezel. Engelse Cocker Spaniels waren goede jagers op houtsnip, waarvan een deel van hun naam Cocker is afgeleid. Tot 1936 werden de Engelse Cocker Spaniel en de Amerikaanse Cocker Spaniel, die meestal kleiner is dan de eerste, beschouwd als hetzelfde ras. Amerikaanse en Engelse fokkers begonnen het echter oneens te worden over hoe de hond te kruisen. Het resultaat waren twee variëteiten: een Amerikaanse en een Engelse. De Amerikaanse Cocker Spaniel is populairder in de Verenigde Staten, terwijl de Engelse Cocker Spaniel populairder is in de rest van de wereld.
Standaard van de Engelse Cocker Spaniel

Uiterlijk van de Blue Spaniel

Een Blue Spaniel lijkt over het algemeen op een kleine Australian Cattle Dog met Cocker oren en vacht. Ze hebben een compacte, atletische bouw. De grootte hangt af van of de Australian Cattle Dog gekruist is met een Amerikaanse of Engelse Cocker Spaniel. In elk geval zijn ze over het algemeen middelgroot. Het gemiddelde gewicht is 12,5 tot 20,5 kilo en de gemiddelde hoogte is 38 tot 51 centimeter. Hun vacht is blauw (gemarmerd of gevlekt) of zwart-wit met okerkleurige aftekeningen. Blues Spaniels behouden de middellange, golvende, zachte vacht van Engelse Cocker Spaniels. Ze hebben een alerte, intelligente uitdrukking, met flaporen, een schaargebit, een donkere neus en ovale ogen die meestal donkerbruin of hazelnootkleurig zijn. Hun staart is middelmatig lang en taps toelopend, terwijl de poten rond zijn met elastische kussentjes om te rennen.

Temperament van de Blue Spaniel

Blauwe Spaniëls staan bekend als vrolijke, vriendelijke honden met af en toe agressieve, jachtneigingen. Deze neigingen worden geactiveerd wanneer de Blues Spaniels zich in de buurt van groepen honden of kleine dieren bevinden. Blues Spaniels blaffen af en toe en staan erom bekend dat ze gevoelig zijn voor veranderingen in de omgeving en routine, evenals voor agressief gedrag van anderen. Gelukkig reageert het ras ook goed op gehoorzaamheidstraining, gezien zijn hoge mate van intelligentie en bereidheid om zijn eigenaar te behagen. Verder kunnen Blues Spaniels erg speels zijn en graag deelnemen aan spelletjes met hun eigenaars en de meeste andere honden. Omdat beide ouderrassen fysieke en mentale stimulatie nodig hebben, moeten Blues Spaniels regelmatig worden uitgelaten en vermaakt om tevreden en gezond te blijven. De Blue Spaniel lijkt meer op zijn Engelse Cocker Spaniel voorouders in die zin dat hij extreem mensgericht is, waardoor het een aanhankelijke en loyale familiehond is die houdt van menselijke aandacht.

Behoeften en activiteiten van de Blue Spaniel

De Blauwe Spaniël stamt af van twee zeer energieke en leergierige rassen. Als gevolg daarvan hebben ze constante, dagelijkse beweging nodig. Blues Spaniels moeten minstens één gematigde tot lange wandeling per dag maken, gecombineerd met stevig spel met andere honden of apporteerspelletjes met mensen. Blues Spaniels gedijen goed in een koele, gematigde omgeving. Ze doen het goed in een warme omgeving als ze niet te veel worden getraind in de hitte. Blues Spaniels zijn het gelukkigst in een huis in de voorsteden of op het platteland met een grote tuin waarin ze kunnen spelen. Beide ouderrassen hebben sterke drang om te zwerven, dus Blues Spaniels moeten nauwlettend in de gaten worden gehouden als ze los lopen of in een gebied dat niet goed is omheind. Hoewel Blues Spaniels graag buiten zijn, zijn het in de eerste plaats binnenshuis dieren die genieten van vrije tijd met hun eigenaars en familie.

Onderhoud van de Blue Spaniel

Blauwe Spaniëls zijn matige uitscheiders en vereisen daarom een matig niveau van regelmatige verzorging. Ze zijn niet volledig hypoallergeen, maar produceren minder allergenen door hun Spanielachtige vacht. Eigenaars kunnen verharing en vervilting verminderen door één of twee keer per week te borstelen en de Blauwe Spaniel maandelijks een bad te geven. Eigenaars moeten bijzondere aandacht besteden aan het schoonmaken van het grote, zachte oor van de Blauwe Spaniel bij elke wasbeurt. Zoals alle hondenrassen moeten ook de tanden van de Blue Spaniel dagelijks worden gepoetst en moeten de nagels één tot twee keer per maand worden geknipt om pijnlijke overgroei te voorkomen. We raden aan om het haar rond het hoofd, de oren, de staart en de voeten te trimmen.