Pekehund

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
China <> Duitsland -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Pekehund

Pekehunds zijn een schattige en nieuwsgierige kruising tussen een Dashond ook wel bekend als een “Doxie” en een Pekinees. Verschillende sterke eigenschappen van de twee ouders zijn in evenwicht in deze kruising, zoals het energieniveau. Andere sterke eigenschappen versterken elkaar echter, zoals loyaliteit, intelligentie en mensgerichtheid. Pekehunds variëren aanzienlijk in kleur, en de grootte en het uiterlijk hangen af van het type Dashond ouder dat ze hebben: standaard, miniature, korthaar, langharig, ruwharig. Over het algemeen wegen ze echter tussen de 4,5 en 10 kilo en bereiken ze een hoogte van 18 tot 25,5 centimeter. Hoewel het een schattige combinatie is, komen Pekehunds minder vaak voor dan andere Pekinees en Dashond mixen en zijn ze nog niet erkend door de American Kennel Association.

Geschiedenis van de Pekehund

Een Pekehund is een kruising van een raszuivere Dashond en een Pekinees. Beide Pekehund-ouders emigreerden naar de Verenigde Staten in het midden tot het einde van de 19e eeuw en zijn mogelijk al meer dan een eeuw met elkaar getrouwd. Toch hebben ze een heel verschillende achtergrond.

 

        

Een beetje van de Pekingees

        
De Pekingees komt oorspronkelijk uit het oude China, waar hij voornamelijk toebehoorde aan koninklijke en elitaire families en verondersteld werd de eigenaars te beschermen tegen boze geesten. Er is weinig bekend over de ontwikkeling van de Pekinees als gevolg van schaarste of onvolledige reproductieverslagen in het keizerlijke China, maar in de 19e eeuw is bekend dat de Chinese heerser, keizerin-weduwe Cixi, Pekineesjes begon te geven aan buitenlandse ambtenaren en diplomaten. Bovendien werden verschillende Pekineesjes het land uitgesmokkeld tijdens de Tweede Opiumoorlog in de jaren 1860. Nadat het ras werd geïntroduceerd in de rest van de wereld, groeide zijn populariteit snel, vooral in Europa. Uiteindelijk vond het ras aan het eind van de eeuw zijn weg naar Noord-Amerika en werd het in 1909 erkend door de AKC.
Standaard van de Pekingees

Een beetje van de Dashond

Dashond betekent “dassenhond” in het Duits en werd, toepasselijk, vanaf de 15e eeuw in Duitsland gefokt om op dassen en ander klein ongedierte te jagen. Er zijn drie variëteiten van dit ras. De kortharige Dashond is oorspronkelijk ontwikkeld uit kleine jachthonden, waaronder de Pinscher en de Basset Hound. De “ruwharige” en “langharige” werden later ontwikkeld door Spaniels en andere Terriers toe te voegen. Na verloop van tijd werden Dashonden niet alleen bekend om hun jachtvaardigheden, maar ook om hun gevoel van loyaliteit en aanhankelijke aard. Deze eigenschappen leidden tot de groeiende populariteit van het ras als huisdier in heel Europa en Noord-Amerika in de jaren 1800. In die tijd begonnen fokkers ook 'Miniature' Dashonden te maken die 5 kilo of minder wogen. De Dashond werd in 1895 erkend door de Amerikaanse Kennel Club. Tegenwoordig worden ze nog maar zelden gebruikt voor de jacht, maar ze blijven een populair huisdier over de hele wereld.
Standaard van de Dashond

Uiterlijk van de Pekehund

Pekehunds lijken op grotere teckels met de korte snuit van een pekinees en veren rond de oren en staart. Deze kleine honden hebben een zachtaardige, nieuwsgierige uitdrukking en worden tussen de 4,5 en 10 kilo zwaar en 18 tot 25,5 centimeter hoog. Het type Dashond waarmee de Pekinees wordt gefokt, bepaalt uiteindelijk een aantal kenmerken van de hybride. Het is duidelijk dat Miniature Dashond ouders relatief kleinere Pekehunds voortbrengen. Bovendien zullen gladde vachten, draadvachten en lange vachten allemaal Pekehunds voortbrengen met verschillende vachtlengtes en texturen. De meest voorkomende verwant van de Pekehund is echter de gladde vacht. Deze combinatie produceert een korte tot middellange vacht die recht en zacht is. De vacht kan elke combinatie of effen variëteit van kleuren zijn die de Dashond en de Pekinees gemeen hebben. Daarnaast hebben Pekehunds hoge, hangende oren, kleine katachtige poten en een middellange, goed behaarde staart.

Temperament van de Pekehund

Pekingezen en Dashonden verschillen in veel opzichten, en Pekehunds kunnen elke combinatie van persoonlijkheidskenmerken van elk erven. Eén eigenschap hebben al deze rassen echter gemeen: een diep gevoel van loyaliteit en gehechtheid aan hun eigenaars. Pekehunds zijn erg mensgericht en willen bij elke mogelijke gelegenheid bij hun baasje blijven. Het zijn echte roedeldieren en zullen niet gelukkig zijn als ze voor langere tijd alleen gelaten worden, ze doen het goed als ze 'gepaard' worden met een ander huisdier. Als zodanig moeten eigenaren aanzienlijke inspanningen leveren om sociale angst te verminderen met een consequent schema, krattraining en, natuurlijk, veel liefde en bevestiging. Omdat Pekehunds ook op hun hoede zijn voor vreemden, is socialisatie tussen mensen en andere dieren essentieel voor het opvoeden van een puppy die zich goed aanpast. Over het algemeen zijn Pekehunds behoorlijk intelligent. Ze hebben mentale stimulatie nodig door middel van spel en één-op-één interactie, naast veel aandacht van hun gezin.

Behoeften en activiteiten van de Pekehund

Pekehunds hebben elke dag ongeveer 30 minuten activiteit nodig om gelukkig en gezond te blijven. Als ze op hun Pekingees ouder lijken, hebben ze minder beweging nodig en als ze op hun Doxie ouder lijken, hebben ze meer beweging nodig. Hoe dan ook, Pekehunds zullen genieten van elke activiteit die hen in staat stelt om tijd door te brengen met hun baasjes, inclusief wandelingen, uitstapjes naar het park, spelletjes zoals apporteren en kunstjes leren. Ze spelen ook graag met andere honden waarmee ze een band hebben of waarmee ze vertrouwd zijn. Pekehunds hebben misschien een jasje nodig in de winter, maar ze doen het goed in alle weertypes. Bovendien zijn deze hybriden door hun grootte en activiteitseisen zeer geschikt voor stedelijke en vlakke omgevingen.

Onderhoud van de Pekehund

Afhankelijk van het type Dashond dat gefokt is, kan het onderhoud van de Pekehund sterk variëren. Pekehunds met stug of lang haar moeten wekelijks worden geborsteld en af en toe worden gestript. Pekehunds met een kortere vacht hebben minder onderhoud nodig, maar verharen matig. Wat het type ook is, veren rond de oren en de staart komen vaak voor. Daarom moeten eigenaren de vacht van hun Pekehunds trimmen met een tondeuse of schaar en sommige eigenaren kiezen zelfs voor professionele verzorging. Alle variëteiten van Pekehunds moeten maandelijks in bad en de nagels moeten worden geknipt. De oren van deze hybride zijn gevoelig voor wasvorming, dus eigenaren moeten hun Pekehunds regelmatig controleren en schoonmaken om infecties of ongemak te voorkomen. Tot slot moeten Pekehunds, net als alle honden, dagelijks hun tanden laten poetsen om tandaandoeningen te voorkomen.