New Zealand Huntaway

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Nieuw-Zeeland
Vertaling
Francis Vandersteen
Dit ras staat ook wel bekend als
New Zealand Sheepdog
New Zealand Collie
Huntaway

Een korte presentatie van de New Zealand Huntaway

De Huntaway werd in Nieuw-Zeeland ontwikkeld door de Border Collie te mengen met een verscheidenheid aan andere rassen, zoals de Doberman, om een herdershond te creëren die zijn stem gebruikt in het veld. Hun uiterlijk varieert en hoewel de meeste honden middelgrote tot grote zwartbonte honden zijn, verschillen hun andere fysieke kenmerken aanzienlijk binnen de populatie. Hun scherpe geest en sportieve vermogen maken ze zeer geschikt voor hun werk. Dankzij hun goede aard integreren ze meestal goed in het boerengezin. Ze kunnen onafhankelijk zijn en hebben een gedegen training nodig om er het beste van te maken. Hyper en destructief als ze te weinig worden gebruikt, hebben deze honden absoluut een actieve levensstijl nodig.

Geschiedenis van de New Zealand Huntaway

In een land met de dichtste schapenpopulatie ter wereld, is de vraag naar Nieuw-Zeelandse Herdershonden altijd hoog geweest. Een vastberaden hond met uithoudingsvermogen was nodig om te patrouilleren op de uitgestrekte gronden van de grote schapenboerderijen van het land. Wat de Huntaway onderscheidt van andere rassen, zoals de Border Collie, is de krachtige blaf die hij gebruikt tijdens het grazen. Het gebruik van hun stem is een nuttige eigenschap op zeer ruw land, waar zowel boer als hond soms uit het zicht verdwijnen. Hun korte vacht is ook een voordeel in de zomer, wanneer langharige rassen zoals de Border Collie moeite hebben om koel te blijven. De Huntaway is ontwikkeld door een mix van verschillende herdershonden, waaronder de Border Collie, en andere rassen, zoals de Rottweiler en Labrador, en neemt een plaats in op de markt voor herdershonden, met zijn vermogen om kuddes te bewaken door blaffen in plaats van zien.

Hoewel zijn exacte oorsprong onbekend is, verscheen de eerste bekende schriftelijke vermelding van de Huntaway in 1870 in Upper Waitaki, waar bekend was dat een herdershondenwedstrijd een Huntaway-klasse had. Ook stonden er in 1884 advertenties van het ras in de krant Otago Daily Times. Pas in 2013 werd de Huntaway erkend door de New Zealand Kennel Club. Omdat dit echter werkhonden zijn waarvan het uiterlijk nooit specifiek is geselecteerd, is het simpelweg niet mogelijk om een rasstandaard op te stellen en je hond op dit moment te showen. Er is een grote variatie in het uiterlijk van dit ras. De organisatie heeft ook duidelijk gemaakt dat de Huntaway nooit alleen als huisdier gehouden mag worden, maar als werkhond moet blijven bestaan.

Bij het fokken van een Huntaway moet de fokker zich uitsluitend concentreren op zijn capaciteiten en gezondheid, en nooit op zijn uiterlijk, dat onbelangrijk is voor het ras. Hoewel ze het meest bekend zijn in Nieuw-Zeeland, worden Huntaway honden ook gebruikt in Australië en het Verenigd Koninkrijk, en er is onlangs een Huntaway club opgericht in Japan.

Uiterlijk van de New Zealand Huntaway

In tegenstelling tot de meeste moderne hondenrassen is de Huntaway geen hond met een uniform uiterlijk en rasstandaard. Ze komen voor in een grote verscheidenheid aan kleuren, maten, bouw en vachttypes. Hun uiterlijk is veel minder belangrijk dan hun werkvermogen, waarvoor ze gefokt zijn. Elke beschrijving kan slechts een algemene beschrijving zijn, want er is een enorme variatie binnen het ras. Huntaways zijn over het algemeen een middelgroot tot groot ras en een Huntaway is tussen de 50 en 66 cm lang en weegt tussen de 18 en 45 kg. Ze staan bekend om hun black and tan vacht, die elke structuur kan hebben. Hoewel zwart en tan verreweg de meest voorkomende kleurencombinatie is, komt het vaak voor dat een Huntaway een andere kleur heeft, zoals gestroomd, zwart of wit. Voor werkdoeleinden hebben de meeste honden een goed gespierd, atletisch lichaam. De meerderheid van het ras heeft zachte oren en een diepe borst met lange benen.

Temperament van de New Zealand Huntaway

Ijverige werkers, Huntaways zijn gemotiveerd, gehoorzaam en uiterst intelligent. Ze staan bekend om hun probleemoplossend vermogen en blinken uit in herdershondenproeven. Door hun intelligentie kunnen ze zich snel vervelen en hebben ze een hekel aan repetitieve taken. Ze zijn gebouwd op uithoudingsvermogen en het vermogen om lange tijd actief te zijn, maar ze zullen snel destructief en hypertroof worden als ze geen goede uitlaatklep hebben voor hun hoge energieniveau. Ze zijn over het algemeen niet geschikt voor een levensstijl binnenshuis. Ze bewegen zich daarom liever buiten en werken liever in groepen dan alleen. Ondanks hun toewijding aan hun werk genieten ze van het gezelschap van mensen en respecteren ze vooral hun manager, met wie ze vaak een hechte band vormen. Ze doen het goed met kinderen en andere dieren, maar kunnen proberen kleinere dieren te hoeden als ze de kans krijgen. Omdat ze van nature herders zijn en geen waak- of verdedigingshonden, zijn ze erg tolerant tegenover vreemden en verwelkomen ze hen vaak met bonhomie. Hoewel je zou kunnen denken dat Huntaways onophoudelijk blaffen en dat dit problematisch zou zijn, zullen ze, anekdotisch, zelden blaffen als ze niet aan het werk zijn.

Behoeften en activiteiten van de New Zealand Huntaway

In de juiste handen is dit ras een droom om te trainen. Gevoelig voor absorptie en leergierig, zullen ze nieuwe commando's en trucjes met een opmerkelijke snelheid oppikken. Het is echter wel zo dat ze vaak behoorlijk onafhankelijk kunnen zijn en dus baat hebben bij een consequente en toegewijde baas. Hun training interessant en gevarieerd houden is de sleutel tot hun interesse en betrokkenheid. Gezien het doel van dit ras is het niet verwonderlijk dat ze veel beweging nodig hebben om gezond te blijven. Naast fysieke activiteit hebben ze ook de juiste mentale stimulatie nodig. Deelname aan verschillende activiteiten, zoals fokken, behendigheid en gehoorzaamheid, zal leiden tot een tevreden hond. Het is onvermijdelijk dat een onderbenutte Huntaway een lastpost in huis wordt en zich destructief, hyper en misdragend kan gedragen.

Onderhoud van de New Zealand Huntaway

Door de verscheidenheid aan vachttypes in dit ras, heeft elk individu specifieke behoeften. Over het algemeen is dit echter een onderhoudsarm ras, dat zelden geborsteld en gebaad hoeft te worden. Zoals bij alle honden worden om de paar maanden een dagelijkse borstelbeurt en het trimmen van de nagels aanbevolen. Dit zijn taken die op jonge leeftijd geïntroduceerd moeten worden. Vanwege hun zachte oren moeten Huntaway jagers regelmatig worden gecontroleerd en schoongemaakt. De gehoorgangen moeten na het baden goed worden afgedroogd om infectie te voorkomen. De Huntaway staat bekend als een ongelooflijk robuuste hond met relatief weinig gezondheidsproblemen. Ze leven vaak tot hun tienerjaren. Vanwege de zeldzaamheid van het ras zijn er maar weinig relevante gezondheidsonderzoeken uitgevoerd.