Sri Lankaanse panter |
||
Hij is een wild dier |
Land van oorsprong |
Sri Lanka | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Het bezit van dit dier is niet toegestaan Koninklijk Besluit tot vaststelling van de lijst van niet voor productiedoeleinden gehouden zoogdieren die wel gehouden mogen worden (M.B. 24.08.2009) |
De kleur van de vacht van de Sri Lankaanse panter is over het algemeen goudbruin of roodbruin, bedekt met open zwarte vlekken die op kolen lijken. De grootte van deze vlekken varieert met de leeftijd van het dier: bij oudere dieren zijn de vlekken over het algemeen groter en staan ze verder uit elkaar. Zijn lichaam is gebouwd op behendigheid, wat verklaart waarom hij zo goed in bomen kan klimmen: hij heeft een krachtig borststuk en goed ontwikkelde poten. De panter staat bekend om zijn vermogen om op te gaan in zijn omgeving. Het is een solitair dier dat voortdurend zijn territorium afbakent om andere dieren op afstand te houden. Het is een uitstekende klimmer, die prooien met een gewicht tot twee keer zijn eigen gewicht in bomen kan hijsen. De eerste dagen na de geboorte blijft het vrouwtje dicht bij haar jongen. Maar al snel moet ze weg om te jagen, haar jongen verborgen achterlatend in dichte begroeiing, rotsspleten of een holle boom. De jongen zijn extreem kwetsbaar voor roofdieren als hun moeder weg is, dus verandert ze regelmatig van schuilplaats. Ze is middelgroot en heeft een donkeroranje vacht met donkere vlekken en strakke rozetten die kleiner zijn dan die van Indische luipaarden. Zeven vrouwtjes werden gemeten aan het begin van de 20e eeuw; ze hadden een gemiddeld gewicht van 29 kg, een kop-romplengte van 1,04 m en een staartlengte van 77,5 cm; de grootste mat 1,14 m voor kop en lichaam met een staartlengte van 84 cm; bij 11 mannetjes vonden we een gemiddeld gewicht van 56 kg, met een maximum van 77 kg, een kop-romplengte van 1,27 m (maximum 1,42) met een staartlengte van 86 cm (maximum 97 cm). De Sri Lankaanse panter is het grootste roofdier van het land. Er is weinig bekend over zijn verleden, maar lopende onderzoeken door Project Leopard, beheerd door de Wilderness and Wildlife Conservation Trust, geven aan dat hij nog steeds verspreid is over het eiland, zowel binnen als buiten beschermde gebieden. Hij is waargenomen in een grote verscheidenheid aan habitats, waaronder moessonbossen, dorre jungle, laagland- en hooglandbossen, tropisch bos en natte gebieden in tussenliggende bossen. Uit een recent onderzoek is gebleken dat Yala National Park, in het zuiden van het eiland, een van de hoogst bekende dichtheden luipaarden ter wereld heeft, hoewel dit dier als bedreigd wordt beschouwd. Wilpattu National Park staat ook bekend als een goede plek om luipaarden te zien. In sommige delen van Sri Lanka zijn ze makkelijker te zien dan in andere. |