Français

Basset des Alpes
Standard FCI Nº 254

Origine
Autriche
Traduction
Dr. J-M. Paschoud et Prof. R. Triquet
Groupe
Groupe 6 Chiens courants, chiens de recherche au sang et races apparentées
Section
Section 2 Chiens de recherche au sang
Epreuve
Avec épreuve de travail
Reconnaissance à titre définitif par la FCI
dimanche 01 juin 1975
Publication du standard officiel en vigueur
mardi 10 octobre 1995
Dernière mise à jour
mercredi 13 septembre 2000
In English, this breed is said
Alpine Dachsbracke
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Alpenländischen Dachsbracke
En español, esta raza se dice
Dachsbracke de los Alpes
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Alpenlandse Dasbrak
Cette race est aussi connue sous
Alpine-Erzebrigs
Alpine Basset Hound

Utilisation

Ce chien robuste et résistant aux intempéries est utilisé par le chasseur à la montagne comme chien de rouge à la recherche du grand gibier (ongulés) blessé ou comme chien courant sur la voie du lièvre et du renard.

Bref aperçu historique

Dès l’antiquité, on employait des chiens de chasse dont l’aspect ressemble énormément à celui du Basset des Alpes. En 1881 et 1885, le prince héritier Rodolphe de Habsbourg demandait à ses chasseurs professionnels de Mürzsteg et d’Ischl d’emmener avec eux des Bassets des Alpes pour ses randonnées de chasse en Turquie et en Egypte. En 1932, le « Basset des Alpes de l’Erzgebirge» fut reconnu par l’association cynologique faîtière autrichienne comme troisième race de chien de rouge. En 1975, le nom fut modifié en «Basset des Alpes» et la FCI attribua cette race à l’Autriche en tant que pays d’origine. En 1991 la FCI a classé le Basset des Alpes parmi les chiens de rouge du groupe 6.

Aspect général

Chien de chasse solide, bas sur pattes et de constitution robuste ; l’ossature est fortement développée, le poil est serré et la musculature est ferme.

Proportions importantes

• Le rapport entre la hauteur au garrot et la longueur du corps est de 2 : 3.
• Le rapport entre la longueur du museau et celle du crâne est de 9 : 10.

Comportement / caractère

Expression éveillée et aimable. Impavide.

Tête

Région crânienne

Crâne
Légèrement bombé. Le sillon frontal est bien marqué et la protubérance occipitale est faiblement développée. 
Stop
Le passage entre le crâne et le museau est marqué.

Région faciale

Truffe
Noire.
Museau
Fort.
Lèvres
Bien jointives, de couleur noire, dessinant un arc modérément arrondi.
Mâchoires et dents
Articulé en ciseaux ou en pince puissant et complet. Une denture complète de 42 dents est recherchée ; l’absence d’au total 2 PM1 ou PM2 (prémolaires 1 ou 2) est tolérée ; les M3 (molaires 3) ne sont pas prises en considération.
Yeux
L’iris est de couleur marron foncé ; les paupières sont de couleur noire et épousent bien la forme du globe oculaire.
Oreilles
Attachées haut, sans plis, lisses et larges, pendantes, elles sont d’une longueur moyenne (elles doivent pouvoir atteindre les canines) ; leur extrémité est bien arrondie.

Cou

Musclé, pas trop long.

Corps

Généralité
Tronc solide, bien musclé, allongé.
Garrot
Modérément sorti.
Dos
Droit.
Rein
Court et large.
Croupe
Peu inclinée.
Poitrine
Large et bien descendue avec poitrail accentué. La hauteur de la poitrine doit correspondre approximativement à la moitié de la hauteur au garrot.
Ligne du dessous
Le ventre est modérément remonté.

Queue

Attachée haut, forte à sa racine ; le poil est plus long à sa face inférieure (queue en brosse) ; portée légèrement abaissée, en longueur elle atteint tout juste le sol.

Membres

Membres antérieurs

Généralités
Droits et forts. Par rapport à l’ensemble du corps, les membres paraissent courts.
Epaules
Les omoplates sont bien appliquées, longues, obliques et fortement musclées.

Membres postérieurs

Généralités
Ils sont musclés, forts et bien angulés. Vu de derrière, l’axe des postérieurs est droit.

Pieds

Forts et ronds, les doigts serrés, les coussinets solides et les ongles noirs.

Allures

Allures couvrant bien du terrain ; pas d’allures trottinantes. L’allure préférée est le trot.

Peau

Elastique, ferme, sans plis.

Robe

Qualité du poil
Double très dense avec sous-poil épais. Le poil, bien couché, couvre tout le corps.
Couleur du poil
La couleur idéale est un fauve foncé tirant sur le rouge (rouge-cerf), avec ou sans tiquetage noir ; ou noir avec des marques feu rouge-brun bien délimitées à la tête (chien quatreoeillé), au poitrail, aux membres, aux pieds et à la face inférieure de la queue ; une étoile blanche sur le poitrail est tolérée.

Taille et poids

Hauteur au garrot
De 34 à 42 cm. La taille idéale pour les mâles est de 37-38 cm et pour les femelles de 36-37 cm.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.

Défauts généraux

 Ossature faible.
 Musculature insuffisante.
 Museau trop pointu, trop long, trop court.
 Oeil trop clair, paupières lâches.
 Oreille courte ou pointue.
 Epaule flottante.
 Mauvais aplomb des antérieurs et des postérieurs.
 Poil clairsemé ou trop court.
 Couleur s’écartant légèrement de celles décrites dans le standard.

Défauts entrainant l’exclusion

 Chien agressif ou peureux.
 Toute déviation entraînant une diminution importante de l’aptitude à la chasse.
 Absence de plus de deux prémolaires 1 ou 2 (PM 1 ou PM 2) ; les M3 (molaires 3) ne sont pas prises en considération.
 Taille inférieure à 34 cm ou dépassant 42 cm.
 Faiblesse de caractère.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/

English

Alpine Dachsbracke
FCI Standard No. 254

Origin
Austria
Translation
C. Seidler
Group
Group 6 Scenthounds and related breeds
Section
Section 2 Leash (scent) hounds
Working
With working trial
Acceptance on a definitive basis by the FCI
Sunday 01 June 1975
Publication of the official valid standard
Tuesday 10 October 1995
Last update
Tuesday 18 June 1996
En français, cette race se dit
Basset des Alpes
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
Alpenländischen Dachsbracke
En español, esta raza se dice
Dachsbracke de los Alpes
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Alpenlandse Dasbrak
This breed is also known as
Alpine-Erzebrigs
Alpine Basset Hound

Usage

A robust, weather resistant working dog used by the mountain huntsman. The Alpine Dachsbracke is used as a tracking hound for wounded deer and as scenthound for hare and fox.

Brief historical summary

Already in ancient times, a hunting/shooting dog was used which bore a remarkable resemblance in appearance to the Alpine Dachsbracke. Crown Prince Rudolf of Habsburg in 1881 and 1885 made his gamekeepers from Mursteg and Ischl include Alpine Dachsbracken on his hunting trips to Turkey and to Egypt. In 1932 the “Alpine- Erzgebirgs- Dachsbracke” was recognized by the top canine organisations in Austria as the third Scenthound breed. In 1975 the name was altered to “Alpenländische Dachsbracke” and the F.C.I. declared Austria as the country of origin. In 1991 the Alpenländische Dachsbracke was included in Section 2 of Scenthounds in the FCI nomenclature.

General appearance

A short legged, sturdy hunting dog with a robust, strong boned body structure, dense coat, firm muscles.

Important proportions

• Relation of height at shoulder to length of body = 2 : 3.
• Relation of facial region to cranial region = 9 : 10.

Behaviour / temperament

Expression intelligent and friendly. Fearless personality.

Head

Cranial region

Skull
Lightly arched. Well defined furrow in fore-head, lightly emphasized occiput. 
Stop
Pronounced.

Facial region

Nose
Black.
Muzzle
Strong.
Lips
Close fitting with black pigment, moderately rounded curve of lips.
Jaws and teeth
Strong complete teeth with scissor or pincer bite. A complete set with 42 teeth is sought after; the absence of totally two PM1 or PM2 (premolar 1 or 2) is tolerated; the M3 (molar 3) are not taken into account.
Eyes
With dark brown iris. Eyelids close fitting to eyeballs with black pigment.
Ears
Set on high without folds, hanging broad and smooth, medium length (should reach to the canines), well rounded at tips.

Neck

Muscular, not too long.

Body

Body
Trunk strong and well muscled, elongated.
Withers
Moderately emphasized.
Back
Straight.
Loin
Short and broad.
Croup
Barely sloping.
Chest
Deep and broad with pronounced forechest. Depth of chest should be about half the height at shoulder.
Underline and belly
Belly moderately tucked up.

Tail

Set on high, thick at root. Longer hair on underside (brush tail); reaching barely to ground, carried slightly downward.

Limbs

Forequarters

Generality
Front legs are straight and strong; they appear short in relation to the body.
Shoulders
Shoulder blade close fitting, long, sloping and strongly muscled.

Hindquarters

Generality
Muscular, strong and well angulated. Seen from the rear, the axis of the legs is straight.

Feet

Front and hind feet strong, round, toes tight against each other. Strong pads and black nails.

Gait and movement

Movement is ground covering, not tripping. Preferred gait : Trot.

Skin

Elastic and strong, without wrinkles.

Coat

Hair
The double coat consists of very thick top coat and a dense undercoat, which covers the whole body and is close fitting.
Colour
The ideal colour is dark deer red with or without black hairs lightly interspersed. Also black with clearly defined red-brown markings on head (Vieräugl), chest, legs, feet and underside of tail. White star on chest permitted.

Size and weight

Height at withers
34-42 cm. Ideal height for dogs 37-38 cm, Ideal height for bitches : 36-37 cm.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.

General faults

 Weak bone.
 Lack of muscle.
 Too pointed, too short or too long in muzzle.
 Too light eye, lids not close fitting.
 Short or pointed leathers.
 Loose shoulders.
 Wrong stance of front or hind legs.
 Coat too thin or too short.
 Slight departure from correct colour.

Disqualifying faults

 Aggresive or overly shy.
 Any deviation which will hinder ability to hunt.
 Lack of more than two premolars 1 or 2 (the M3 are not taken into account).
 Height at withers less than 34 cm and more than 42 cm.
 Weakness in temperament.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/


Deutsch

Alpenländischen Dachsbracke
FCI-Standard Nr. 254

Ursprung
Österreich
Gruppe
Gruppe 6 Laufhunde, Schweisshunde und Verwandte Rassen
Sektion
Sektion 2 Schweisshunde
Arbeitsprüfung
Mit Arbeitsprüfung
Endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI
Sonntag 01 Juni 1975
Publikation des gültigen offiziellen Standards
Dienstag 10 Oktober 1995
Letzten Aktualisierung
Dienstag 18 Juni 1996
En français, cette race se dit
Basset des Alpes
In English, this breed is said
Alpine Dachsbracke
En español, esta raza se dice
Dachsbracke de los Alpes
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Alpenlandse Dasbrak
Diese Rasse ist auch bekannt als
Alpine-Erzebrigs
Alpine Basset Hound

Verwendung

Als robuster, wetterharter Gebrauchshund des Bergjägers wird die Alpenländische Dachsbracke als Schweisshund zur Nachsuche auf Schalenwild und zur Bracktierjagd auf Hase und Fuchs verwendet.

Kurzer geschichtlicher abriss

Schon im Altertum waren Jagdhunde in Verwendung, die in ihrem Erscheinungsbild der Alpenländischen Dachsbracke verblüffend ähnlich sind. Kronprinz Rudolf von Habsburg liess 1881 und 1885 von seinen Berufsjägern aus Mürzsteg und Ischl mitführen. 1932 wurde die Alpenländische-Erzgebirgler Dachsbracke von den kynologischen Dachverbänden in Österreich als dritte Schweisshunderasse anerkannt. 1975 wurde der Name auf Alpenländische Dachsbracke geändert und von der F.C.I. die Rasse Österreich als Ursprungsland zugesprochen. 1991 wurde die Alpenländische Dachsbracke von der F.C.I. in die Sektion der Schweisshunde gereiht.

Allgemeines erscheinungsbild

Niederläufiger, kräftiger Jagdhund mit robustem, starkknochigem Körperbau, dichtem Haarkleid, fester Muskulatur.

Wichtige proportionen

• Verhältnis der Schulterhöhe zur Rumpflänge 2 : 3.
• Verhältnis des Gesichtsschädels zum Hirnschädel 9 : 10.

Verhalten / charakter (wesen)

Gesichtausdruck klug und freundlich. Unerschrockenes Wesen.

Kopf

Oberkopf

Schädel
Leicht gewölbter Hirnschädel, deutliche Stirnfurche, schwach betonter Hinterhauptstachel. 
Stop
Ausgeprägt.

Facial region

Nasenschwamm
Schwarz.
Fang
Kräftig.
Lefzen
Gut anliegend, schwarz pigmentiert, mässig gerundeter Lefzenbogen.
Kiefer / Zähne
Kräftiges, vollständiges Scheren – oder Zangengebiss. Gewünscht ist ein vollständiges Gebiss mit 42 Zähnen; das Fehlen von insgesamt 2 PM1 oder PM2 (Prämolaren 1 oder 2) wird toleriert; die M3 (Molaren 3) werden nicht berücksichtigt.
Augen
Mit dunkelbrauner Iris; Lider am Augapfel gut anliegend und schwarz pigmentiert.
Ohren
Hoch angesetzt, ohne Falten breit und glatt herabfallend, mittellang (soll bis zum Fangzahn reichen), unten gut abgerundet.

Hals

Muskulös, nicht zu lang.

Körper

Allgemeinheit
Rumpf kräftig und gut bemuskelt, langgestreckt.
Widerrist
Mässig betont.
Rücken
Gerade.
Lenden
Kurz und breit.
Kruppe
Wenig abfallend.
Brust
Tief und breit mit betonter Vorderbrust; die Brusttiefe soll etwa die Hälfte der Schulterhöhe betragen.
Untere Profillinie und Bauch
Mässig aufgezogen.

Rute

Hoch angesetzt, an der Wurzel stark. An der Unterseite länge behaart (Bürstenrute), bis knapp über den Boden reichend, leicht gesenkt getragen.

Gliedmassen

Vorderhand

Allgemeines
Die Vorderläufe sind gerade und kräftig. Im Verhältnis zum Gesamtkörper erscheinen die Läufe kurz.
Schultern
Schulterblatt eng anliegend, lang, schräg gelagert und kräftig bemuskelt.

Hinterhand

Allgemeines
Muskulös, kräftig und gut gewinkelt; von hinten gesehen ist die Achse der Läufe gerade.

Pfoten

Kräftig, rund; Zehen eng aneinanderliegend; Ballen kräftig; Krallen schwarz.

Gangwerk

Die Bewegung ist raumgreifend, nicht trippelnd. Bevorzugte Gangart : Trab.

Haut

Die Haut ist elastisch und kräftig, ohne Faltenbildung.

Coat

Haar
Die Behaarung besteht aus sehr dichtem Stockhaar mit dichter Unterwolle, das den ganzen Körper bedeckt und gut anliegt.
Farbe
Die Idealfarbe ist dunkles Hirschrot mit oder ohne leichter schwarzer Stichelung, sowie schwarz mit klar abgegrenztem rot-braunen Brand an Kopf (Vieräugl), Brust, Läufen, Pfoten und an der Rutenunterseite; weisser Bruststern erlaubt.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe
34 - 42 cm. Idealgrösse : Rüden 37 - 38 cm, Hündinnen 36 - 37 cm.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.

Allgemeine Fehler

 Schwacher Knochenbau.
 Zu geringe Bemuskelung.
 Zu spitzer, zu kurzer, zu langer Fang.
 Zu helles Auge, nicht eng anliegende Augenlider.
 Kurzer oder spitzer Behang.
 Lockere Schulter.
 Fehlstellung der Vorder- oder Hinterläufe.
 Schwache oder zu kurze Behaarung.
 Geringe Farbabweichung.

Disqualifizierende fehler

 Aggressiv oder ängstlich.
 Alle Abweichungen die als erhebliche Beeinträchtigung im Jagdgebrauch anzusehen sind.
 Fehlen von mehr als zwei Prämolaren 1 oder 2 (die M3 werden nicht berücksichtigt).
 Widerristhöhe von weniger als 34 cm und mehr als 42 cm.
 Wesensschwäche.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/


Español

Dachsbracke de los Alpes
FCI Standard No. 254

Origen
Austria
Traducción
Federación Canófila Mexicana A.C.
Grupo
Grupo 6 Perros tipo sabueso, perros de rastro, (exceptuando lebreles) y razas semejantes
Sección
Sección 2 Perros de rastro
Prueba de trabajo
Con prueba de trabajo
Reconocimiento a título definitivo por la FCI
domingo 01 junio 1975
Publicación del estándar oficial válido
martes 10 octubre 1995
Última actualización
lunes 08 julio 1996
En français, cette race se dit
Basset des Alpes
In English, this breed is said
Alpine Dachsbracke
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Alpenländischen Dachsbracke
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Alpenlandse Dasbrak
Esta raza también se conoce como
Alpine-Erzebrigs
Alpine Basset Hound

Utilizacion

El Dachsbracke de los Alpes es un perro robusto y resistente al clima, de utilidad para el cazador de montaña ; se utiliza como rastreador para la búsqueda del corzo herido y como sabueso en la caza con ladridos de la liebre y la zorra.

Breve resumen historico

Desde la antigüedad se utilizaban perros de cacería con apariencia general muy parecida a la del Dachsbracke de los Alpes. Entre los años 1881 y 1885, el principe heredero Rodolf de Habsburgo permitió que sus expertos cazadores llevaran « Daschbracken » de Mürzsteg e Ischl para sus viajes de cacería en Turquía y Egipto. En 1932, El Daschbracke de los Alpes « Erzgebirge » fue reconocido por la Federación Cinólogica de Austria como la tercera raza nacional de sabuesos. En 1975, se le cambió el nombre por el de « Alpenländische Daschbracke » y la FCI consideró a Austria como el país de origen de la raza. Esta raza fue clasificada en 1991 en la FCI dentro de la sección de perros de rastro.

Aspecto general

Perro de cacería menor, fuerte, con estructura corporal robusta y de huesos pesados; pelaje denso, musculatura firme.

Proporciones importantes

• La proporción entre la altura de la cruz y la longitud del tronco es de 2 : 3.
• La proporción entre la región facial y la región craneal es de 9 : 10.

Temperamento / comportamiento

Expresión inteligente y amable. Carácter intrépido.

Cabeza

Region craneal

Cráneo
Ligeramente convexo. Sulco frontal marcado, protuberancia occipital poco pronunciada. 
Depresión naso-frontal (stop)
Marcada.

Facial region

Trufa
De color negro.
Hocico
Fuerte.
Belfos
Bien adherentes con pigmentación negra, arco labial moderadamente redondeado.
Mandíbulas / Dientes
Mordida de tijera o de pinza completa y fuerte. Se desea una dentadura completa con 42 piezas dentales ; la falta de en total dos PM1 ó PM2 (premolares 1 ó 2) está tolerada ; los M3 (molares 3) no son tomados en cuenta.
Ojos
Iris de color pardo oscuro; párpados adherentes al globo ocular y pigmentados de color negro.
Orejas
De inserción alta, que caen anchas y planas sin formar pliegues; de longitud mediana (deben alcanzar hasta el colmillo) y bien redondeadas en su borde inferior.

Cuello

No demasiado largo, musculoso.

Cuerpo

Generalidad
Tronco alargado, fuerte y bien musculoso.
Cruz
Moderadamente marcada.
Espalda
Recta.
Lomo
Corto y ancho.
Grupa
Un poco inclinada.
Pecho
Profundo y amplio con antepecho bien marcado; la profundidad del tórax debe corresponder aproximadamente a la mitad de la altura de la cruz.
Línea inferior
Vientre moderadamente retraído.

Cola

De inserción alta, gruesa en su raíz. En su cara inferior presenta un pelaje más largo (cola de cepillo) ; la cola es tan larga que alcanza casi hasta el suelo ; la lleva ligeramente inclinada.

Extremidades

Miembros anteriores

Generalidad
Son rectos y fuertes. Los miembros parecen cortos en proporción con al resto del cuerpo.
Hombro
Adyacentes, largos, de colocación oblicua, con buena musculatura.

Miembros posteriores

Generalidad
Musculosos, fuertes y presentan buenas angulaciones ; vistos desde atrás, el eje de las extremidades es recto.

Pies

Los pies anteriores y posteriores son fuertes y redondos ; los dedos son muy unidos entre sí ; las almohadillas son duras y las uñas negras.

Movimiento

Durante el movimiento abarca el terreno, sin patalear. Su paso predilecto es el trote.

Piel

La piel es elástica y dura y no forma pliegues.

Manto

Pelo
Pelo doble (Stockhaar), muy denso, con lanilla interna espesa ; cubre todo el cuerpo y está bien pegada a la piel.
Color
El color ideal es el rojo cervuno oscuro ligeramente moteado o no de negro, así como el color negro con manchas fuego, color pardo-rojizo) bien delimitadas en la cabeza (cuatro ojos), en el pecho, extremidades, pies y en la cara inferior de la cola; se permite una estrella blanca en el antepecho.

Tamaño y peso

Altura a la cruz
34 - 42 cm. Medida ideal : Machos : 37 – 38 cm, Hembras : 36 – 37 cm.

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.

Faltas generales

 Osamenta débil.
 Poca musculatura.
 Hocico demasiado puntiagudo, corto o largo.
 Color de ojos demasiado claro, párpados no pegados.
 Orejas cortas o puntiagudas.
 Hombros sueltos.
 Mala posición de las extremidades anteriores o posteriores.
 Pelaje muy corto o escaso.
 Variaciones mínimas en el color.

Faltas descalificantes:

 Perro agresivo o temeroso.
 Todas las variaciones que se consideran esencialmente perjudiciales para su utilidad en la cacería.
 Ausencia de más de dos premolares 1 ó 2 (sin tomar en cuenta los M3).
 Altura a la cruz menor de 34 cm o mayor de 42 cm.
 Carácter débil.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/


Nederlands

Alpenlandse Dasbrak
FCI standaard nr. 254

Land van oorsprong
Oostenrijk
Vertaling
Francis Vandersteen
Groep
Groep 6 Snuffelhonden onderzoek en aanverwante rassen
Sectie
Sectie 2 Middenslag Lopende Honden
Werkproef
Met werkproef
Definitieve erkenning door de FCI
zondag 01 juni 1975
Publicatie van de geldende officiële norm
dinsdag 10 oktober 1995
Laatste update
dinsdag 18 juni 1996
En français, cette race se dit
Basset des Alpes
In English, this breed is said
Alpine Dachsbracke
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Alpenländischen Dachsbracke
En español, esta raza se dice
Dachsbracke de los Alpes
Dit ras staat ook wel bekend als
Alpine-Erzebrigs
Alpine Basset Hound

Gebruik

Deze stoere hond en weerbestendig wordt gebruikt door de jager in de bergen van rode hond, op zoek naar groot wild (hoefdieren) of gewond als jachthond op het spoor van de haas en vos.

Kort historisch overzicht

Sinds de oudheid gebruikte men de jacht honden die erg lijken op die van de Basset des Alpes. In 1881 en 1885, kroonprins Rudolf van Habsburg vroeg zijn professionele jagers Mürzsteg Ischl en met zich meebrengen Bassets de Alpen voor zijn jacht naar Turkije en Egypte. In 1932, de "Basset des Alpes van het Erzgebirge" werd erkend door de Kennel Association Oostenrijkse paraplu als een derde hond ras rood. In 1975 werd de naam veranderd in "Basset des Alpes" en krijgen het Gerecht van eerste aanleg race om Oostenrijk als een land van herkomst. In 1991 heeft het Gerecht heeft gerangschikt onder de Alpen Basset honden Rode Groep 6.

Algemeen totaalbeeld

Solid jachthond, korte poten en robuust grondwet, het kader is sterk ontwikkeld, het haar is strak en de spieren zijn vast.

Belangrijke verhoudingen

• De verhouding van de schofthoogte en de lichaamslengte is 2: 3.
• De verhouding van de lengte van de snuit en de schedel is 9: 10.

Gedrag en karakter (aard)

Expressie levendig en vriendelijk. Fearless.

Hoofd

Bovenschedel

Schedel
Licht gewelfd. De voorhoofdsgroef is goed gemarkeerd en de achterhoofdsknobbel is slecht ontwikkeld. 
Stop
De overgang tussen de schedel en de snuit is gemarkeerd.

Facial region

Neus
Zwart.
Voorsnuit
Sterk.
Lippen
Goed sluitend, zwart, het tekenen van een boog matig afgerond.
Kiezen / tanden
Schaar-of tang krachtig en volledig zijn. Een volledig gebit van 42 tanden en kiezen wordt gevraagd, het ontbreken van totaal twee PM1 of PM2 (premolaar 1 of 2) wordt getolereerd, en de M3 (molaren 3) worden niet beschouwd.
Ogen
De iris is donkerbruin, de oogleden zijn zwart en strak monteren van de oogbol.
Oren
Hoog is ingesteld, zonder rimpels, glad en grote, hangende, ze zijn van gemiddelde lengte (ze dienen door de hoektanden), is hun einde goed afgerond.

Hals

Gespierd, niet te lang.

Lichaam

Algemeenheid
Stem solide, goed gespierd, langwerpig.
Schoft
Matig uitgebreid.
Rug
Rechts.
Lendenpartij
Kort en breed.
Croupe
Licht hellend.
Borst
Breed en diep met op de borst geaccentueerd. De hoogte van de borstkas moet ongeveer de helft van de schofthoogte zijn.
Onderlijn en buik
De buik is matig opgetrokken.

Staart

Hoog aangezet, sterk aan de aanzet, is het haar langer aan de onderzijde (borstel staart), of uitgevoerd enigszins ingekort gewoon de grond bereikt.

Ledematen

Voorhand

Algemeen
Recht en sterk. Ten opzichte van het gehele lichaam, de leden verschijnen kort.
Schouders
De schouderbladen zijn goed uitgevoerd, lang, schuin en goed gespierd.

Achterhand

Algemeen
Ze zijn gespierd, sterk en goed gehoekt. Van achteren gezien de achterste as is recht.

Voeten

Sterk en rond, tenen gesloten, sterke pads en zwarte nagels.

Gangwerk

Gangen met betrekking tot de grond, niet draf gangen. Het gewenste gangwerk is draf.

Huid

Elastisch, stevige, kreukvrij.

Coat

Haarkwaliteit
Dubbelklik zeer dicht met een dikke ondervacht. Het haar, liggend, die het hele lichaam.
Haarkleur
De ideale kleur is een donker fawn roodachtig (edelhert), met of zonder etikettering zwart of zwart met tan aftekeningen duidelijk omschreven rood-bruine kop (Vieräugl), de borst, benen, voeten en de onderkant van de staart een witte ster op de borst wordt getolereerd.

Maat en gewicht

Schouderhoogte
34-42 cm. De ideale maat voor reuen is 37-38 cm en 36-37 cm voor teven.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

General defecten

 Zwakke constructie.
 Onvoldoende spier.
 Snuit te spits, te lang, te kort.
 Ogen te licht, losse deksels.
 Korte of puntige oren.
 Drijvende schouder.
 Slechte balans tussen voor-en achterbenen.
 Sparse of te kort.
 Kleur afwijkende licht af van die beschreven in de norm.

Defecten die leiden tot uitsluiting

 Agressief of overdreven schuw.
 Elke afwijking resulteert in een significante afname van het vermogen om te jagen.
 Niet meer dan twee premolaren 1 of 2 (PM 1 of PM 2), de M3 (molaren 3) worden niet beschouwd.
 Minder dan 34 cm of meer dan 42 cm.
 Zwakte van karakter.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/


Aucun commentaire

Pas de commentaires

Personne n'a encore publié de commentaire.

Les derniers articles mis à jour

  • Braque de Weimar

    Braque de Weimar Standard FCI Nº 99 Origine Allemagne Traduction Dr. J-M. Paschoud et Prof. R. Triquet Groupe Groupe 7 Chiens d'arrêt Section Section 1.1 Chiens d’arrêt continentaux, type « braque » Epreuve Avec épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif par la FCI samedi 27 novembre 1954 Publication du standard officiel en vigueur jeudi 19...
  • Bouvador -- Bouvier des Flandres X Retriever du Labrador

    Bouvador Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bouvador Le Bouvador est une race de créateur, une combinaison de deux races pures, le Bouvier des Flandres et le Retriever du Labrador. Le Bouvador sera une grande race. Athlétique et intelligent, cet hybride aime avoir du travail à...
  • Bouberman -- Bouvier des Flandres X Dobermann

    Bouberman Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous Bouvier Pinscher Brève présentation du Bouberman Le Bouberman est une race de croisement spécifique composée de deux races pures, le Bouvier des Flandres et le Dobermann. Le Bouberman sera une grande race. La combinaison des...
  • Bouvier des Flandres

    Bouvier des Flandres Standard FCI Nº 191 Origine Belgique / France Groupe Groupe 1 Chiens de berger et de bouvier (sauf chiens de bouvier suisse) Section Section 2 Chiens de bouvier (sauf chiens de bouvier suisse) Epreuve Avec épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif par la FCI mardi 01 novembre 1955 Publication du standard officiel en...
  • Dobermann

    Dobermann Standard FCI Nº 143 Origine Allemagne Traduction Prof. R. Triquet et Dr. J-M. Paschoud Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse Section Section 1.1 Pinscher et Schnauzer Epreuve Avec épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif par la FCI samedi 01 janvier 1955 Publication...
  • Boston Yorkie -- Terrier de Boston X Yorkshire Terrier

    Boston Yorkie Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francs Vandersteen Brève présentation du Boston Yorkie Le Boston Yorkie est une race de croisement spécifique composée d'un Terrier de Boston et d'un Yorkshire Terrier. Un petit hybride courageux avec un pelage généralement hirsute et long, l'entretien de ce chien...
  • Boston Spaniel -- Terrier de Boston X Cocker Spaniel Anglais

    Boston Spaniel Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Boston Spaniel Le Boston Spaniel est une race de croisement spécifique, combinant le Terrier de Boston et le Cocker Spaniel Anglais. Chien robuste de taille moyenne, son pelage est souvent de longueur moyenne et brillant et sa...
  • Boston Malterrier -- Terrier de Boston X Bichon maltais

    Boston Malterrier Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Boston Malterrier Le Boston Malterrier est une race de croisement spécifique et est la combinaison d'un Terrier de Boston et d'un Bichon maltais. Le pelage de cet hybride guilleret est généralement de longueur moyenne à longue et doit...
  • Bichon maltais

    Bichon maltais Standard FCI Nº 65 Origine Bassin Méditerranéen Central, patronage Italie Traduction Dr. J-M. Paschoud et Prof. R. Triquet Groupe Groupe 9 Chiens d'agrément et de compagnie Section Section 1 Bichons et apparentés Epreuve Sans épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif par la FCI mercredi 13 avril 1955 Publication du standard...
  • Boston Lab -- Terrier de Boston X Retriever du Labrador

    Boston Lab Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Boston Lab Le Boston Lab combine les meilleurs traits du Retriever du Labrador et du Terrier de Boston. C'est un chien de taille moyenne, plus petit que le Retriever du Labrador mais plus grand que le Terrier de Boston. Ces chiens ont une...
  • Boston Chin -- Terrier de Boston X Epagneul japonais

    Boston Chin Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Boston Chin Le Boston Chin est un petit chien hybride qui est le résultat du croisement du Terrier de Boston avec l'Epagneul japonais. L'hybride qui en résulte est un chien idéal pour la taille d'un appartement qui convient à de...
  • Boston Cattle Dog -- Terrier de Boston X Bouvier australien

    Boston Cattle Dog Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Boston Cattle Dog Il n'y a pas beaucoup de données sur le nouveau chien hybride Boston Cattle Dog, nous devons donc nous tourner vers les parents pour leurs caractéristiques articulaires. Le Bouvier australien et le Terrier de...