Français

Schapendoes neerlandais
Standard FCI Nº 313

Origine
Pays-Bas
Traduction
Prof. R. Triquet et Dr. J-M. Paschoud
Groupe
Groupe 1 Chiens de berger et de bouvier (sauf chiens de bouvier suisse)
Section
Section 1 Chiens de berger
Epreuve
Sans épreuve de travail
Reconnaissance à titre définitif par la FCI
vendredi 17 mai 1991
Publication du standard officiel en vigueur
jeudi 26 mars 1992
Dernière mise à jour
mercredi 14 avril 1999
In English, this breed is said
Dutch Schapendoes
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Niederländischer Schapendoes
En español, esta raza se dice
Schapendoes neerlandés
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Nederlandse Schapendoes

Utilisation

Le Schapendoes néerlandais est un chien de troupeau qu’on a employé et qui sert encore aujourd’hui à la garde de troupeaux de moutons. Les landes où pâturent les moutons se trouvant surtout dans les régions tranquilles et retirées du pays, il est indispensable que le Schapendoes soit endurant, mobile et leste. Il doit être un sauteur remarquable et disposer d’une intelligence qui lui permette d’agir en toute indépendance. Il doit rester un chien de troupeau au point de vue corps, esprit et caractère.

Bref aperçu historique

A la fin du siècle dernier et au début de ce siècle, le Schapendoes néerlandais se rencontrait partout aux Pays-Bas ou il y avait des landes et des troupeaux de moutons. Les bergers appréciaient son ardeur infatigable au travail et son intelligence. Il appartient au groupe disparate des chiens de troupeau à poil long et face très poilue et ébouriffée. Il est apparenté au Bearded-Collie, au Puli, à l'Owczarek Nizinny, au Bobtail, au Briard, au Bergamasque et au Caniche à moutons allemand dans les variétés telles qu'on les rencontre en Hesse, dans l'Odenwald et dans la région du Bas-Rhin. Toutes ces races apparentées sont des mutations en réduction de chiens de type "montagne". Le créateur de cette race est le cynophile P.M.C. Toepel. Pendant la seconde guerre mondiale, il sut faire naître de l'intérêt pour cette race pratiquement disparue. Entre 1940 et 1945, on se borna à faire de l'élevage avec les quelques sujets qui existaient encore dans le pays. Dès 1945, on commença à reconstruire sérieusement la race. Le Club de race du Schapendoes néerlandais a été fondé en 1947 et, en 1952, le Raad van Beheer a accepté provisoirement la race. Le standard a été fixé en 1954 et, dès lors, tes chiens sont inscrits dans un livre des origines. L'acceptation définitive eut lieu en 1971 et, dès ce jour, seuls les chiens inscrits sont admis à l'élevage.

Aspect général

Le Schapendoes néerlandais est un chien à poil long, léger dans sa construction, dont la hauteur au garrot se situe entre 40 et 50 cm. Son allure est élastique et légère il est un sauteur remarquable.

Comportement / caractère

Le Schapendoes, chien de troupeau naturel et harmonieux dans sa construction est doté d'un caractère vigilant et courageux. Il est intelligent, attentif, gai, vif, gentil et débordant de tempérament. Envers ses familiers, il est affectueux et fidèle.

Tête

Région crânienne

Tête
Le poil, très abondant, agrandit et surtout élargit cette tête, de sorte que le crâne parait plus haut qu'if n'est en réalité.
Crâne
Presque plat, le sillon frontal est moyennement prononcé et les arcades sourcilières sont bien en évidence. Il est assez large en comparaison de sa longueur : sa largeur dépasse de peu la distance entre le stop et la protubérance occipitale. 
Stop
Nettement marqué, mais pas abrupt.

Région faciale

Truffe
La ligne du chanfrein est à peine plus basse que la ligne du crâne.
Museau
Il est plus court que la distance du stop à la protubérance occipitale. Il se rétrécit peu, reste haut et large et se termine par un léger arrondi. Vu de profil, la gueule fermée, la mâchoire inférieure doit rester distinctement visible.
Mâchoires et dents
Denture normalement développée ; articulé en ciseaux.
Joues
L'arcade zygomatique est fortement proéminente.
Yeux
Ils sont assez grands, de forme ronde et disposés normalement dans les orbites. Les yeux sont placés plus en avant que sur les côtés. Leur couleur est brune ; elle ne devrait pas donner l'impression d'être noire, le blanc de l'oeil ne doit être visible que lorsque le regard est dirigé fortement de côté. L'expression doit être franche, loyale et vive. Forme, couleur et expression sont caractéristiques de la race.
Oreilles
Attachées assez haut, elles ne sont ni grosses ni charnues et pendent librement le long de la tête sans y être accolées. Leur poil est long. Elles sont mobiles, mais ne doivent jamais dépasser la ligne du crâne.

Cou

La tête est portée haute par un cou puissant et sec.

Corps

Généralité
Le Schapendoes n'est que modérément plus long que haut. L'ossature est légère, souple et élastique.
Ligne du dessus
Elle est relevée au niveau de la région lombaire qui est fortement musclée.
Poitrine
Bien descendue.
Côtes
Les côtes moyennement à bien cintrées, vont loin vers l’arrière.
Ligne du dessous
Pas trop remontés.

Queue

La queue est longue, bien fournie de poils et garnie de franges. Le port de la queue est caractéristique pour la race. Au repos, elle pend verticalement. Au trot, la queue, portée assez haut et recourbée, se balance ostensiblement de droite à gauche. Au galop, elle est tendue à l'horizontale. Pour le saut, la queue sert visiblement de gouvernail. Quand le chien est attentif, la queue peut être fortement relevée. Elle ne doit jamais être portée avec raideur sur le dos.

Membres

Membres antérieurs

Généralités
Les antérieurs sont parfaitement droits et d'ossature légère. La bonne angulation des antérieurs fait ressortir la région sternale.
Métacarpe
Elastiques.

Membres postérieurs

Bassin
Le bassin est bien oblique.
Jarret
D'une angulation moyenne, ils sont dûment musclés.
Métatarse
Courts.

Pieds

Les pieds, de forme ovale et large, sont suffisamment grands et élastiques. Les doigts sont bien serrés. Les coussinets, séparés par de nombreux poils, sont épais et élastiques. Des ergots postérieurs sont admis.

Allures

Comme au travail le Schapendoes galope plus souvent qu'il ne trotte, son allure doit être légère, élastique et sans effort superflu. Il doit être un bon sauteur et savoir se retourner lestement.

Robe

Qualité du poil
Le Schapendoes a une toison bien fournie avec suffisamment de sous-poil. Le poil est long et mesure 7 cm et plus sur l'arrière-train. Le poil n'est pas absolument lisse, mais légèrement ondulé. Un poil franchement bouclé n'est pas admis. Le poil pousse dense et serré il est fin et sec, en aucun cas soyeux. Là, où il est long, le poil a tendance à former des touffes et mèches hirsutes, ce qui donne au Schapendoes une ampleur considérable, surtout au niveau de l'arrière-train. Le Schapendoes a une toison extraordinaire, moustache et barbe.
Couleur du poil
Toutes les couleurs sont admises. On préfère un bleu-gris tirant vers le noir.

Taille et poids

Hauteur au garrot
De 40 à 47 cm pour les femelles et de 43 à 50 cm pour les mâles.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.

Défauts entrainant l’exclusion

 Chien agressif ou peureux.
 Un Schapendoes qui, dans le ring, s'avère être peureux et (ou) agressif, ne sera pas classé ni qualifié.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/

English

Dutch Schapendoes
FCI Standard No. 313

Origin
Netherlands
Translation
Mrs Chris Seidler
Group
Group 1 Sheepdogs and Cattledogs (except Swiss cattledogs)
Section
Section 1 Sheepdogs
Working
Without working trial
Acceptance on a definitive basis by the FCI
Friday 17 May 1991
Publication of the official valid standard
Thursday 26 March 1992
Last update
Wednesday 14 April 1999
En français, cette race se dit
Schapendoes neerlandais
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
Niederländischer Schapendoes
En español, esta raza se dice
Schapendoes neerlandés
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Nederlandse Schapendoes

Usage

The Nederlandse Schapendoes is a herding dog which was used for herding flocks of sheep and which is still used in the same capacity today. As pasture for sheep is situated mainly in quiet, lonely areas of the country, it is necessary for the Schapendoes to be equipped with great endurance, mobility and speed. A great facility for jumping is essential, as well as intelligence and the ability to act on his own. He has to be a true herding dog in character, body and soul.

Brief historical summary

At the end of the last and beginning of this century, the Nederlandse Schapendoes occurred everywhere in the region of the Netherlands where there was heathland and where there were herds or flocks of sheep. The shepherds valued him for the tireless pleasure he took in his work and for his intelligence. He belongs to the wide-ranging group of long-haired herding breeds which have densely coated heads. He is related to the Bearded Collie, the Puli, the Owczarek Nizinny, the Bobtail, the Briard, the Bergamasker and the German Schafspudel of the variety which occurs in Hessen, Odenwald and the Niederrhein district. All these similar dogs are smaller mutations of mountain dogs. The canine authority, P.M.C. Toepoel, is the founder of this breed. During the second World War, he knew how to rouse interest in the breed. During the years from 1940 to 1945 specimen of the almost vanished Schapendoes were used for breeding from wherever they could be found.
The Breed Club for Nederlandse Schapendoes was founded in the year 1947 and in 1952 the breed was provisionally recognized by the Raad van Beheer. In 1954 the standard was set up and a Stud Book started. Definite recognition followed in the year 1971. Since then only registered dogs have been bred from.

General appearance

The Nederlandse Schapendoes is a lightly built, long coated dog with a height at withers of 40 to 50 cm. His movement is effortless and springy. He is remarkable jumper.

Behaviour / temperament

The Schapendoes is a normally and harmonically constructed herding dog with an attentive and courageous character. He is intelligent, watchful, jolly, lively, friendly and high spirited. Towards people familiar to him, he develops great affection and loyalty.

Head

Cranial region

Head
The abundant growth of hair gives the head the appearance of loocking bigger and, in particular, broader.
Skull
Almost flat with a moderate frontal furrow and strongly defined superciliary arches. It ist fairly broad in proportion to its length : the width is slightly greater than the distance between the stop and the occiput. 
Stop
Clearly defined but not steep.

Facial region

Nose
The bridge of the nose is placed a little lower than the line of the skull.
Muzzle
The muzzle is shorter than the distance between the stop and the occiput. The foreface tapers hardly, remains deep and ends broadly, being only slightly rounded at its end. Seen from the side, with jaw closed, the lower jaw must be clearly visible.
Jaws and teeth
Normally developed scissor bite.
Cheeks
The zygomatic arches are strongly prominent.
Eyes
The eyes are fairly large, round and set into the socket in a normal position. They are placed more to the front than the side of the head. Their colour is brown; they should not give the impression of being black. The white of the eye should only be visible when the dog looks hard to one side. The expression is open minded, honest and lively. Shape, colour and expression are very characteristic for the breed.
Ears
These are set on fairly high and are neither large nor fleshy. They hang free, but not close to the head. They are amply feathered and mobile, but should not protrude beyond the outline of the skull.

Neck

The head is carried high on a strong, clean neck.

Body

Body
The Schapendoes is slightly longer than high. The skeleton is fine boned, pliable and elastic.
Topline
Curved over a strong muscular loin.
Chest
Deep. Ribs are moderately to well sprung; they reach far back.
Underline and belly
Not too tucked up.

Tail

The tail is long, well coated and feathered. The manner and way in which the dog carries his tail is characteristic of the breed. In repose it hangs downwards. When trotting, the tail is carried fairly high and swings slightly curved from one side to the other. When galloping, it is stretched out straight. When jumping, the tail definitely serves as a rudder. When the dog is alert, the tail may sometimes be raised high. It should, however, never be carried stiffly over the back.

Limbs

Forequarters

Generality
The front legs are straight and lightly boned. Good angulation of the front legs should emphasize the fore-chest.
Pastern
Springy.

Hindquarters

Pelvis
In a well slanted position.
Metatarsus
Short.
Hock
Moderately angulated, well muscled.

Feet

The feet are fairly large and elastic, broad and oval in shape. The toes are tightly bunched. The pads are thick and springy, with plentiful hair between them. Dewclaws are permitted.

Gait and movement

In his work, the Schapendoes gallops rather than trots, so his movement must be light footed and springy without excessive use of energy. He must be able to jump well and turn swiftly.

Coat

Hair
The Schapendoes has a thick coat with sufficient undercoat. The coat is long, a good 7 cm or more in the region of the hindquarters. It is not smooth, but lightly waved. Definitely curly, frizzy hair is not permitted. The hairs grow very densely together; they are fine and dry, but above all, never silky. The coat, where it is long, is inclined to stand off in tufts, giving the Schapendoes a large girth, especially at the rear. The Schapendoes has a tremendous top knot, moustache and beard.
Colour
All colours are permitted. Preference is given to blue-grey to black.

Size and weight

Height at withers
For dogs : 43 - 50 cm, For bitches : 40 - 47 cm.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.

Disqualifying faults

 Aggressive or overly shy dogs.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/


Deutsch

Niederländischer Schapendoes
FCI-Standard Nr. 313

Ursprung
Niederlande
Übersetzung
Harry G.H. Hinckeldeyn und Dr. J.-M. Paschoud
Gruppe
Gruppe 1 Hütehunde und Treibhunde (ausgenommen Schweizer Sennenhunde)
Sektion
Sektion 1 Schäferhunde
Arbeitsprüfung
Ohne Arbeitsprüfung
Endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI
Freitag 17 Mai 1991
Publikation des gültigen offiziellen Standards
Donnerstag 26 März 1992
Letzten Aktualisierung
Mittwoch 14 April 1999
En français, cette race se dit
Schapendoes neerlandais
In English, this breed is said
Dutch Schapendoes
En español, esta raza se dice
Schapendoes neerlandés
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Nederlandse Schapendoes

Verwendung

Der Niederländische Schapendoes ist ein Herdenhund, der zum Hüten von Schafherden gebraucht wurde und noch heute gebraucht wird. Da die Weiden für Schafe vornehmlich in den ruhigen, einsamen Gegenden des Landes liegen, ist es nötig, dass der Schapendoes über eine grosse Ausdauer, Wendigkeit und Schnellig- keit verfügt. Grosse Sprungkraft ist dabei notwendig sowie Intelligenz, um selbständig handeln zu können. Er muss ein Herdenhund sein in Charakter, Leib und Seele.

Kurzer geschichtlicher abriss

Ende letzten und anfangs dieses Jahrhunderts kam der Niederländische Schapendoes in den Niederlanden überall dort vor, wo es Heiden und Schafherden gab. Die Hirten schätzten ihn wegen seiner unermüdlichen Arbeitsfreude und seiner Intelligenz. Er gehört in die vielfältige Gruppe der langhaarigen Hirtenhunde mit dicht behaartem Kopf. Er ist verwandt mit dem Bearded-Collie, dem Puli, dem Owczarek Nizinny, dem Bobtail, dem Briard, dem Bergamasker und dem deutschen Schafspudel in der Varietät, wie sie in Hessen, im Odenwald und am Niederrhein vorkommt. Alle diese ähnlichen Hunde sind verkleinerte Mutationen von Berghunden. Der Kynologe P.M.C. Toepoel ist der Begründer dieser Rasse. Im zweiten Weltkrieg verstand er es, für diese Rasse Interesse zu wecken.
Zwischen 1940 und 1945 wurde mit Exemplaren des beinahe verschwundenen Schapendoes gezüchtet, wo man ihn noch vorfand. Im Jahre 1945 begann man ernsthaft, die Rasse aufzubauen. Der Rasse-Club des Niederländischen Schapendoes wurde im Jahre 1947 gegründet, und 1952 kam es zur vorläufigen Anerkennung der Rasse durch den Raad van Beheer. 1954 wurde der Standard festgesetzt und mit der Führung eines Stammbuches begonnen. Die definitive Anerkennung erfolgte im Jahr 1971. Seither wird nur noch mit eingeschriebenen Hunden weiter gezüchtet.

Allgemeines erscheinungsbild

Der Niederländische Schapendoes ist ein leicht gebauter, langhaariger Hund mit einer Widerristhöhe zwischen 40 und 50 cm. Seine Bewegungen sind federnd und leichtfüssig; er ist ein bemerkenswerter Springer.

Verhalten / charakter (wesen)

Der Schapendoes ist ein normal und harmonisch gebauter Hirtenhund mit einem aufmerksamen und mutigen Charakter. Er ist intelligent, wachsam, fröhlich, lebhaft, freundlich und temperamentvoll. Gegenüber vertrauten Menschen entwickelt er grosse Zuneigung und Treue.

Kopf

Oberkopf

Kopf
Die üppige Behaarung macht den Kopf grösser, insbesondere breiter, und der Schädel erscheint viel tiefer als er ist.
Schädel
Beinahe flach mit mässiger Stirnfurche und stark betonten Augenbrauenbogen. Er ist ziemlich breit im Verhältn is zur Länge: die Breite ist ein wenig grösser als der Abstand zwischen dem Stop und dem Hinterhauptbein. 
Stop
Deutlich ausgebildet, aber nicht steil.

Facial region

Nasenschwamm
Die Nasenlinie liegt wenig tiefer als die Schädellinie.
Fang
Er ist kürzer als der Abstand zwischen dem Stop und dem Hinterhauptbein. Er wird wenig schmäler, bleibt tief und endet breit und nur leicht abgerundet. Von der Seite gesehen muss bei geschlossenem Fang der Unterkiefer deutlich zu sehen sein.
Kiefer / Zähne
Normal entwickeltes Scherengebiss.
Wangen
Stark vorspringende Jochbogen.
Augen
Die Augen sind ziemlich gross, rund, und liegen normal in der Augenhöhle. Sie sind mehr vorne am Kopf als seitlich placiert. Die Farbe ist braun; die Augen sollten nicht den Eindruck erwecken, schwarz zu sein. Das Weisse des Auges sollte nur bei starkem Seitwärtsblicken sichtbar sein. Der Ausdruck ist offen, ehrlich und lebendig. Form, Farbe und Ausdruck sind charakteristisch für die Rasse.
Ohren
Diese sind ziemlich hoch angesetzt, nicht gross, nicht fleischig, und hängen frei, aber nicht am Kopf herab. Sie sind lang behaart und beweglich, sollen aber die Schädellinie nie überschreiten.

Hals

Der Kopf wird durch einen starken und trockenen Hals hoch getragen.

Körper

Allgemeinheit
Der Schapendoes ist ein wenig länger als hoch. Das Skelett ist leicht, biegsam und elastisch.
Obere Profillinie
Sie ist über der stark muskulösen Lendengegend gewölbt.
Brust
Tief. Die Rippen sind mässig bis gut gewölbt und reichen weit nach hinten.
Untere Profillinie und Bauch
Nicht zu stark aufgezogen.

Rute

Die Rute ist lang, gut behaart und befedert. Die Art und Weise, wie der Hund seine Rute trägt, ist für die Rasse charakteristisch. In der Ruhe hängt sie tief. Im Trab wird die Rute ziemlich hoch getragen und schwingt gebogen deutlich hin und her. Im Galopp streckt sie sich waagrecht. Beim Springen dient die Rute unverkennbar zum Steuern. Wenn der Hund aufmerksam ist, ist die Rute manchmal stark aufgerichtet. Sie sollte jedoch nie steif über dem Rücken getragen werden.

Gliedmassen

Vorderhand

Allgemeines
Die Vorderläufe sind gerade und leicht gebaut. Die gute Winkelung der Vorderläufe soll die Vorbrust betonen.
Vordermittelfuss
Elastisch.

Hinterhand

Becken
Gut schrägliegend.
Hintermittelfuss
Kurz.
Sprunggelenk
Mässig gewinkelt, gut bemuskelt.

Pfoten

Die Pfoten sind ziemlich gross und elastisch; sie haben eine breite, ovale Form. Die Zehen sind eng aneinanderliegend. Die Ballen sind dick und elastisch mit reichlich Haar dazwischen. Afterkrallen sind erlaubt.

Gangwerk

Da der Schapendoes bei seiner Arbeit mehr galoppiert als trabt, muss seine Gangart leichtfüssig und federnd sein, ohne überflüssigen Energieverbrauch. Er muss gut springen und schnell wenden können.

Coat

Haar
Der Schapendoes hat ein dichtes Haarkleid mit genügend Unterhaar. Die Haare sind lang, gut 7 cm oder mehr im Bereich der Hinterhand. Sie sind nicht glatt, sondern leicht gewellt. Ausgesprochenes Kraushaar ist nicht zulässig. Die Haare wachsen dicht aneinander, sie sind dünn und trocken, vor allem aber nicht seidig. Das Haarkleid hat die Neigung, da, wo es lang ist, in Büscheln abzustehen, wodurch der Schapendoes, besonders hinten, einen grossen Umfang kriegt. Der Schapendoes hat einen mächtigen Haarschopf, Schnauz und Bart.
Farbe
Alle Farben sind zulässig. Bevorzugt wird jedoch ein Blaugrau bis Schwarz.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe
Für Rüden : 43 - 50 cm. Für Hündinnen : 40 - 47 cm.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.

Disqualifizierende fehler

 Aggressive oder űbermässig ängstliche Hunde.
 Ein Schapendoes, der sich im Ring ängstlich oder (und) aggressiv verhält, wird weder placiert noch qualifiziert.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/


Español

Schapendoes neerlandés
FCI Standard No. 313

Origen
Holanda (Países Bajos)
Traducción
Federación Canófila Mexicana A.C.
Grupo
Grupo 1 Perros de pastor y perros boyeros (exceptuando perros boyeros suizos)
Sección
Sección 1 Perros de pastor
Prueba de trabajo
Sin prueba de trabajo
Reconocimiento a título definitivo por la FCI
viernes 17 mayo 1991
Publicación del estándar oficial válido
jueves 26 marzo 1992
Última actualización
miércoles 14 abril 1999
En français, cette race se dit
Schapendoes neerlandais
In English, this breed is said
Dutch Schapendoes
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Niederländischer Schapendoes
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Nederlandse Schapendoes

Utilizacion

El Schapendoes holandés es un perro de pastoreo que fue utilizado para la vigilancia de los rebaños de ovejas anteriormente y también en la actualidad. Debido a que las campiñas para el pastoreo de ovejas se encuentran principalmente en lugares tranquilos y solitarios del país, es necesario que el Schapendoes posea una gran constancia, rapidez y agilidad. Para ello necesita desarrollar fuerza para saltar e inteligencia para poder actuar en forma independiente. Debe ser un perro de pastoreo de alma y cuerpo, así como en su carácter.

Breve resumen historico

A finales del siglo pasado y principios del presente, apareció el Schapendoes holandés en la mayoría de los lugares de los Países Bajos donde había landas y rebaños de ovejas. Los pastores lo estimaban por su incansable ánimo para el trabajo y por su inteligencia. Pertenece al versátil grupo de perros de pastoreo de pelo largo que poseen una cabeza densamente cubierta de pelo. Está emparentado con el Collie Barbudo, el Puli, el Owczarek Nizinny, el Bobtail, el Briard, el Bergamasco y el Pudel ovejero alemán en la variedad que se presenta en Hessen, Odenwald y las regiones bajas del Rin. Todos estos perros similares entre sí, son mutaciones pequeñas de los perros de montaña.
El quinólogo P.M.C. Toepoel es el fundador de esta raza. Durante la Segunda Guerra Mundial logró despertar el interés por esta raza. Entre 1940 y 1945 se llevó a cabo la crianza con ejemplares del Schapendoes casi desaparecidos en donde quiera que aún se encontraran. En el año 1945 se inició seriamente el desarrollo de esta raza. El club de la raza Schapendoes de los Países Bajos fue fundado en 1947; en 1952 la raza fue reconocida temporalmente por el Raad van Beheer. En 1954 fue establecido el estándar con lo que inició la conducción de un Libro de Registro Genealógico. El reconocimiento definitivo se dio en el año de 1971 y desde entonces sólo se realiza la crianza con perros registrados.

Aspecto general

El Schapendoes holandés es un perro de pelo largo de estructura ligera con una altura de la cruz entre 40 y 50 cm. Sus movimientos son elásticos y ágiles; es un saltador excepcional.

Temperamento / comportamiento

El Schapendoes es un perro de pastoreo que presenta una estructura corporal normal y armónica, cuyo carácter es alerta y animoso. Además, es inteligente, alegre, vivaz, amable, vigilante y posee mucho temperamento. Desarrolla una gran fidelidad y afecto hacia las personas conocidas.

Cabeza

Region craneal

Cabeza
Su abundante pelaje da la impresión de que la cabeza es más grande y sobre todo más ancha. El cráneo parece más profundo de lo que realmente es.
Cráneo
Es casi plano con un surco frontal moderado y con arcos superciliares que resaltan mucho. Es bastante amplio en comparación con su longitud: su anchura es un poco mayor que la distancia entre el stop y la protuberancia occipital. 
Depresión naso-frontal (stop)
Notablemente desarrollada, pero no es empinada.

Facial region

Trufa
La línea de la caña nasal es un poco menos baja que la línea del cráneo.
Hocico
Es más corto que la distancia entre el stop y la protuberancia occipital. El hocico se estrecha un poco, permanece profundo y termina ancho solamente redondeado ligeramente. Visto de lado y con el hocico cerrado, debe notarse claramente el maxilar inferior.
Mandíbulas / Dientes
Mordida de tijera desarrollada normalmente.
Mejillas
Los huesos cigomáticos son bastante sobresalientes.
Ojos
Son bastante grandes, redondos y colocados normalmente en las cavidades oculares. Su colocación es más hacia el frente que hacia los lados de la cabeza. Su color es marrón; no deben parecer negros. La parte blanca del ojo sólo debería ser visible cuando el perro voltea intensamente la mirada hacia los lados. Su expresión es abierta, leal y animada. La forma, el color y la expresión de los ojos son característicos de la raza.
Orejas
Presentan una inserción bastante alta, no son grandes ni carnosas y cuelgan libremente, pero no muy pegadas a la cabeza. Poseen un pelaje largo, son móviles, pero nunca deben sobrepasar la línea del cráneo.

Cuello

La cabeza es llevada por un cuello fuerte y delgado.

Cuerpo

Generalidad
El Schapendoes es un poco más largo que alto. Su osamenta es ligera, flexible y elástica.
Línea superior
Está un poco arqueada sobre la región del lomo, el cual presenta una musculatura fuerte.
Pecho
Profundo. Las costillas están moderadamente a bien arqueadas y se extienden bastante hacia atrás.
Línea inferior
No muy retraídos.

Cola

Es larga, bien cubierta de pelo y plumas. La forma en que el perro lleva la cola es característica de la raza. Durante el reposo cuelga muy abajo. Durante el trote, lleva la cola bastante alta, la cual oscila notablemente de un lado a otro formando una curvatura. Durante el galope la lleva horizontal. La cola sirve evidentemente para dirigir el salto. Cuando el perro está atento, a veces la cola está muy levantada; sin embargo, nunca debe llevarla recta sobre la espalda.

Extremidades

Miembros anteriores

Generalidad
Los miembros anteriores son rectos y ligeramente estructurados. La buena angulación de los miembros anteriores debe hacer resaltar el antepecho.
Metacarpo
Elástico.

Miembros posteriores

;'>
Cadera
De colocación bien oblicua.
Metatarso
Corto.
Corvejón
Moderadamente angulada, y presenta una buena musculatura.

Pies

Son bastante grandes y elásticos; tienen una forma ancha y ovalada. Los dedos se encuentran juntos. Las almohadillas son gruesas, elásticas y poseen pelo abundante entre ellas. Se permiten los espolones.

Movimiento

Debido a que el Schapendoes prefiere galopar a trotar durante el trabajo, su movimiento debe ser ligero y elástico, sin derrochar energía en exceso. Debe poder saltar muy bien y voltearse rápidamente.

Manto

Pelo
El Schapendoes posee un pelaje espeso con suficiente lanilla interna. Los pelos son largos, de 7 cm o más en la región de los miembros posteriores. Los pelos no son lisos, sino ligeramente ondulados. No se permite pelo notablemente rizado. El pelo crece muy junto, es delgado y seco, pero de ninguna manera sedoso. El pelaje tiene la tendencia a acordonarse en las zonas donde es más largo, motivo por el cual el Schapendoes alcanza un gran volúmen, sobre todo en la región posterior de su cuerpo. El Schapendoes tiene un copete impresionante, así como barba y bigote.
Color
Se permiten todos los colores. Sin embargo, se prefiere un color azul grisáceo hasta negro.

Tamaño y peso

Altura a la cruz
Para los machos: 43 - 50 cm, Para las hembras: 40 - 47 cm.

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.

Faltas descalificantes:

 Agresividad o extrema timidez.
 Un Schapendoes que se comporta de forma temerosa y (o) agresiva en la pista de exhibición, no debe ser colocado ni calificado.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/


Nederlands

Nederlandse Schapendoes
FCI standaard nr. 313

Land van oorsprong
Nederland
Vertaling
Mevr. A.J.C. Schneider-Louter
Groep
Groep 1 Herdershonden en veedrijvers (uitgezonderd de Zwitserse Sennenhonden)
Sectie
Sectie 1 Herdershonden
Werkproef
Zonder werkproef
Definitieve erkenning door de FCI
vrijdag 17 mei 1991
Publicatie van de geldende officiële norm
donderdag 26 maart 1992
Laatste update
woensdag 14 april 1999
En français, cette race se dit
Schapendoes neerlandais
In English, this breed is said
Dutch Schapendoes
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Niederländischer Schapendoes
En español, esta raza se dice
Schapendoes neerlandés

Gebruik

De Nederlandse Schapendoes is een herdershond, die gebruikt werd voor het hoeden van schaapskudden en die vandaag aan de dag nog steeds voor hetzelfde gebruikt wordt. Daar schaapsweiden gewoonlijk gelegen zijn in rustige, eenzame gebieden van het land, is het nodig dat de Schapendoes beschikt over groot uithoudingsvermogen, beweeglijkheid en snelheid. Grote springkracht is hierbij noodzakelijk, evenals de intelligentie om zelfstandig te kunnen handelen. Hij moet een herdershond zijn in karakter, lichaam en ziel.

Kort historisch overzicht

Aan het eind van de vorige en het begin van deze eeuw kwam de Nederlandse Schapendoes overal voor waar heide en schaapskudden waren. De herders waardeerden hem voor zijn moeiteloos plezier waarmee hij zijn werk verrichtte en voor zijn intelligentie.
Hij behoort tot de grote groep van langharige herdershonden met dicht behaard hoofd. Hij is verwant aan de Bearded Collie, de Puli, de Owczarek Nizinny, de Bobtail, de Briard, de Bergamasco en de Duitse Schafpudel van de variëteit die in Hessen, Odenwald en in het Nederrijn gebied voorkomt. Al deze op elkaar gelijkende honden zijn verkleinde mutaties van de Berghonden.
De kynoloog P.M.C. Toepoel is de grondlegger van dit ras. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wist hij interesse te kweken voor dit ras.
Tussen 1940 en 1945 werden exemplaren van de bijna verdwenen Schapendoes overal waar hij ze maar vond, gebruikt voor de fok.
De Vereniging ‘De Nederlandse Schapendoes’ werd in het jaar 1947 opgericht en in 1952 werd het ras voorlopig erkend door de Raad van Beheer.
In 1954 werd de standaard vastgesteld en werd het ras opgenomen in het Stamboek.
De definitieve erkenning volgde in 1971. Hierna wordt alleen nog maar gefokt met geregistreerde honden.

Algemeen totaalbeeld

De Nederlandse Schapendoes is een lichtgebouwde langharige hond met een schouderhoogte van 40 tot 50 cm. In zijn bewegingen is hij verend en licht. Hij is een opmerkelijke springer.

Gedrag en karakter (aard)

De Schapendoes is een normaal en evenredig gebouwde herdershond met een levendig, alert en moedig karakter. Hij is schrander en waaks. Voor zijn eigen mensen toont hij grote innigheid en trouw. Hij is vrolijk, enthousiast, vriendelijk en temperamentvol.

Hoofd

Bovenschedel

Hoofd
De overvloedige beharing doet het hoofd groter en vooral in schedel, breder lijken.
Schedel
De schedel is bijna plat, met een matige groef en duidelijk aanwezige wenkbrauwbogen. De schedel is vrij breed in verhouding tot de lengte: de breedte is iets groter dan de afstand tussen de stop en de achterhoofdsknobbel. 
Stop
De stop is duidelijk aanwezig, maar niet diep.

Facial region

Neus
De neuslijn ligt iets lager dan de lijn van de schedel.
Voorsnuit
De snuit is korter dan de afstand tussen stop en de achterhoofdsknobbel. De snuit versmalt nauwelijks, blijft diep en eindigt breed, is alleen een beetje afgerond op het eind. Van opzij gezien moet bij gesloten mond de onderkaak duidelijk zichtbaar zijn.
Kiezen / tanden
Normaal ontwikkeld schaargebit.
Wangen
Sterk uitspringende jukbeenderen.
Ogen
De ogen zijn vrij groot, rond en liggen normaal in de oogkassen. Ze zijn meer voor in het hoofd dan opzij geplaatst. De kleur is bruin; zij mogen niet de indruk wekken zwart te zijn. Het oogwit mag alleen bij sterk opzij kijken zichtbaar worden. De uitdrukking is vrijmoedig, eerlijk en levendig. Vorm, kleur en uitdrukking zijn erg karakteristiek voor het ras.
Oren
Deze zijn vrij hoog aangezet, niet groot en niet vlezig. Ze hangen vrij, maar niet dicht tegen het hoofd. Ze zijn rijkelijk behaard en beweeglijk, maar mogen niet boven de schedellijn uitkomen.

Hals

Het hoofd wordt door een krachtige en droge hals hoog gedragen.

Lichaam

Algemeenheid
De Schapendoes is iets langer dan hoog. Het skelet is licht gebouwd, buigzaam en veerkrachtig.
Bovenlijn
Gewelfd over de sterk gespierde lendenen.
Borst
Diep. De ribben zijn matig tot goed gewelfd en lopen ver door naar achteren.
Onderlijn en buik
Niet te sterk opgetrokken.

Staart

De staart is lang, goed behaard en bevederd. De manier waarop de hond zijn staart draagt, is kenmerkend voor dit ras. Bij rust hangt hij neer.Bij draf wordt hij vrij hoog gedragen en beweegt licht gebogen duidelijk heen en weer. Bij galop strekt hij zich waterpas. Bij het springen dient de staart onmiskenbaar tot roer. Bij aandacht is de staart soms sterk geheven. Hij mag echter nooit stijf over de rug gedragen worden.

Ledematen

Voorhand

Algemeen
De voorbenen zijn recht en licht van bot. De voorhand moet goede hoekingen en voorborst tonen.
Voormiddenvoet
Veerkrachtig.

Achterhand

Bekken
Goed hellend.
Achtermiddenvoet
Kort.
Spronggewricht
Matig gebogen en goed gespierd, en laag.

Voeten

De voeten zijn tamelijk groot en veerkrachtig, ze hebben een brede ovale vorm. De tenen zijn aangesloten. De kussens zijn dik en verend met ruim haar ertussen. Hubertusklauwen zijn toegestaan.

Gangwerk

Omdat de Schapendoes bij het werk meer galoppeert dan draaft, moet het gangwerk lichtvoetig en verend zijn, zonder overbodig energieverbruik. Hij moet goed kunnen springen en snel kunnen wenden.

Coat

Haarkwaliteit
De Schapendoes heeft een dichte vacht met voldoende ondervacht. De beharing is lang, minstens 7 cm op de achterhand. De haren zijn niet streng recht, maar golven iets. Uitgesproken krulhaar (kroeshaar) is niet toegestaan. De haren groeien dicht opeen, zijn dun en droog, vooral niet zijdeachtig. De vacht heeft de neiging, daar waar deze lang is, in plukjes van elkaar te gaan staan, waardoor de Schapendoes, vooral achter, een grote omvang krijgt. De Schapendoes heeft een geduchte kuif, snor en baard.
Haarkleur
Alle kleuren zijn toegestaan. Voorkeur gaat echter uit naar blauwgrijs tot zwart.

Maat en gewicht

Schouderhoogte
Voor reuen: 43 – 50 cm, voor teven: 40 – 47 cm.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

Defecten die leiden tot uitsluiting

 Agressief of schuw.
 Een Schapendoes die zich bang en/of vals toont in de ring wordt uitgesloten.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/


Aucun commentaire

Pas de commentaires

Personne n'a encore publié de commentaire.

Les derniers articles mis à jour

  • Bulldog Schnauzer -- Bulldog X Schnauzer nain

    Bulldog Schnauzer Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bulldog Schnauzer Le Bulldog Schnauzer est généralement un chien de taille petite à moyenne avec un comportement ludique mais doux. C'est un croisement entre le Bulldog et le Schnauzer nain qui est reconnu par l'American Canine...
  • Schnauzer nain

    Schnauzer nain Standard FCI Nº 183 Origine Allemagne Traduction Dr. J-M. Paschoud Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse Section Section 1.2 Pinscher et Schnauzer Epreuve Sans épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif par la FCI mercredi 13 juillet 1955 Publication du...
  • Bull Daniff -- Bullmastiff X Dogue Allemand

    Bull Daniff Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous DaniffMastidane Brève présentation du Bull Daniff Le Bull Daniff est une race de croisement spécifique composée de deux races pures, le Bullmastiff et le Dogue Allemand. Le Bull Daniff sera un chien de grande taille à géant. Son...
  • Bull Chow Terrier -- Bull Terrier X Chow Chow

    Bull Chow Terrier Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull Chow Terrier Le Bull Chow Terrier est une race de création, composée de deux races pures, le Bull Terrier et le Chow Chow. Le Bull Chow Terrier sera un gros chien pesant entre 25 et 32 kilos. Les deux races parentales sont...
  • Bullboxer Staff -- Boxer X Staffordshire Terrier Americain

    Bullboxer Staff Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullboxer Staff Les Bullboxer Staff sont des chiens de compagnie affectueux, protecteurs et enjoués. Ils sont connus pour leur dévouement envers leurs propriétaires et les membres de leur famille. Leur durée de vie moyenne est de 10...
  • Bullboxer Pit -- Boxer X American Pit Bull Terrier

    Bullboxer Pit Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullboxer Pit Le Bullboxer Pit, également connu sous le nom de Bullboxer américain, est une race mixte populaire. C'est un hybride du Boxer et de l'American Pit Bull Terrier, deux chiens puissants qui étaient autrefois élevés comme...
  • Bull-Boxer -- Bulldog anglais X Boxer

    Bull-Boxer Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull-Boxer Le Bull-Boxer est une race de création, croisant le Bulldog anglais et le Boxer. Cet hybride est un gros chien trapu avec des poils courts et lisses. Son doux visage ridé fera fondre votre coeur. C'est un chien nécessitant...
  • Bull-Aussie -- Bulldog anglais X Berger australien

    Bull-Aussie Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull-Aussie Le Bull-Aussie est le résultat du croisement d'un Bulldog anglais et d'un Berger australien. Parce que les deux parents sont de race pure, le Bull-Aussie est considéré comme une race de création. Votre Bull-Aussie sera un chien...
  • Bullador -- Bulldog anglais X Retriever du Labrador

    Bullador Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullador Le Bullador est un hybride du Bulldog anglais et du Retriever du Labrador, un chien de taille moyenne à grande avec une attitude optimiste et amicale. Ces chiens peuvent parfois fournir des services de chien de garde et de...
  • Bulldog

    Bulldog Standard FCI Nº 149 Origine Grande-Bretagne Traduction R. Triquet. Mise à jour J. Mulholland.  / Version originale : (EN) Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse Section Section 2.1 Molossoïdes, type Dogue Epreuve Sans épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif...
  • BT Walker -- Boxer X Treeing Walker Coonhound

    BT Walker Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du BT Walker Le BT Walker est un croisement entre le Treeing Walker Coonhound et le Boxer. C'est un gros chien avec des poils courts et bien sûrs qui est parfait pour tout type de temps. En raison du fait que les deux races parentales sont...
  • Treeing Walker Coonhound

    Treeing Walker Coonhound Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Treeing Walker Coonhound Le Treeing Walker Coonhound descend à la fois du Foxhound anglais et du Foxhound américain, qui étaient à l'origine utilisés comme chiens de chasse. A l'origine, le Treeing Walker Coonhound était destiné à la...