Français

Setter Irlandais Rouge et Blanc
Standard FCI Nº 330

Origine
Irlande
Traduction
Prof. R. Triquet
Groupe
Groupe 7 Chiens d'arrêt
Section
Section 2.2 Chiens d’arrêt britanniques et irlandais, setter
Epreuve
Avec épreuve de travail
Reconnaissance à titre définitif par la FCI
mardi 06 juin 1989
Publication du standard officiel en vigueur
mardi 19 avril 2005
Dernière mise à jour
mercredi 15 juin 2005
In English, this breed is said
Irish Red and White Setter
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Irischer Rot-Weisser Setter
En español, esta raza se dice
Setter irlandés rojo y blanco
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Ierse rood-witte Setter

Utilisation

Compagnon des plus agréables et ami à la maison comme aux champs, le Setter rouge et blanc est élevé essentiellement pour la chasse en plaine.
Le standard, tel qu’il est exposé ci dessous, doit être interprété avant tout de ce point de vue et tous les juges d’expositions doivent juger les sujets exposés dans l’optique du travail.

Bref aperçu historique

Le Setter Irlandais reçut probablement sa consécration à la fin du 17ème siècle. En dehors de l'Irlande, on ne sait pas très bien qu'il existe deux races de Setters, mais il est à peu près certain que le rouge et blanc a précédé l'autre, et que c'est une sélection judicieuse qui a développé la robe rouge uniforme. Quand les Setters Irlandais furent exposés, peu après le milieu du 19ème siècle, une grande confusion régnait à propos de leur couleur. Vers la fin du 19ème siècle, le Setter rouge avait virtuellement éclipsé le rouge et blanc qui devint si rare qu'on crut que la race était éteinte. Dans les années 20, on s'efforça de leur redonner vie. Vers 1944, la race était suffisamment rétablie pour créer un club et, actuellement, on peut en voir un bon nombre dans les expositions et les fields en Irlande. Le Club actuel, Société du Setter Irlandais rouge et blanc de travail et d’exposition, a été fondé en 1981 et, grâce à ses efforts et sa ligne d’action, la race est maintenant bien établie à l’échelon national et international.
Le Setter Irlandais rouge et blanc, en concurrence avec d’autres races de chiens d’arrêt, remporte des succès en field trials et il y a actuellement un bon nombre de champions de travail et de champions d’exposition.

Aspect général

Fort, harmonieux et bien proportionné, sans lourdeur ; plus athlétique que distingué. Le Setter Irlandais rouge et blanc est élevé essentiellement pour la chasse en plaine et doit être jugé avant tout dans l’optique du travail.

Comportement / caractère

Aristocratique, vif et éveillé; manifeste gentillesse et amitié, disposition derrière laquelle on doit discerner la détermination, le courage et l'entrain. Le Setter rouge et blanc est un chien de chasse à tir très gentil, sûr, et facile à éduquer.

Tête

Région crânienne

Tête
Large en proportion du corps.
Crâne
En dôme, sans protubérance occipitale marquée comme chez le Setter Irlandais rouge. 
Stop
Bon stop.

Région faciale

Museau
Net et carré.
Mâchoires et dents
Les mâchoires sont de longueur égale ou presque égale. Dents régulières. L'articulé en ciseaux représente l'idéal. L’articulé en tenailles (incisives bout à bout) est acceptable.
Yeux
Ovales, légèrement proéminents, sans conjonctive visible. De couleur noisette foncé ou brun foncé.
Oreilles
Attachées au niveau des yeux et disposés bien en arrière, tout contre la tête.

Cou

De longueur moyenne, très musclé, mais pas trop épais, légèrement galbé, sans aucune tendance à présenter du fanon.

Corps

Généralité
Fort et musclé
Dos
Il doit être très bien musclé et fort.
Poitrine
Bien descendue.
Côtes
Les côtes sont bien cintrées.

Queue

De longueur modérée, elle ne descend pas plus bas que le jarret. Forte à l'attache, elle va en s'amenuisant progressivement en une pointe fine, sans donner l'impression d'être noueuse. Elle est portée au niveau du dos ou en dessous.

Membres

Les membres, pourvus d'une forte ssature, sont bien musclés et nerveux.

Membres antérieurs

Epaules
Bien obliques.
Coudes
Dégagés, tournés ni en dedans ni en dehors.
Avant-bras
Droits, nerveux et pourvus d'une bonne ossature.
Métacarpe
Solides.

Membres postérieurs

Généralités
Larges et forts. Les membres postérieurs sont longs et musclés de la hanche au jarret.
Grassets
Bien angulé.
Jarret
Bien descendus, déviés ni en dedans ni en dehors.
Métatarse
D'une longueur moyenne et forts du jarret au pied.

Pieds

Doigts bien serrés avec beaucoup de poil entre eux.

Allures

Longues enjambées au trot très vif, harmonieux et efficace. La tête est portée haut. L'impulsion produite par les postérieurs est régulière et très puissante. Les antérieurs se portent bien en avant et l'allure reste basse. Vue de devant ou de derrière, l'action des antérieurs ou des postérieurs ( sous le jarret) se fait dans un plan perpendiculaire au sol. Le chien ne croise pas, ne tricote pas, ni des antérieurs, ni des postérieurs.

Robe

Qualité du poil
Poils longs et soyeux (franges) à l'arrière des membres antérieurs et postérieurs et sur la partie externe du pavillon de l'oreille. Poil en quantité raisonnable sur le flanc, s'étendant jusqu'à la poitrine et la gorge en formant une frange. Toutes les franges sont droites, plates et exemptes de boucles mais une légère ondulation est permise. La queue est bien frangée. Sur toutes les autres régions du corps, le poil doit être court, plat et exempt de boucles.
Couleur du poil
Le fond est blanc marqué de rouge uni (plages nettes de couleur rouge). Le rouge et le blanc doivent être aussi vifs et éclatants que possible. On admet les truitures mais non l'aubère (poils mélangés) sur la face, les pieds, les membres antérieurs jusqu'à la hauteur du coude et les membres postérieurs jusqu'à la hauteur du jarret. Aubère, truitures et tachetures sur toute autre partie du corps sont répréhensibles.

Taille et poids

Hauteur au garrot
Hauteur recherchée au garrot : Pour les mâles 62 à 66 cm et pour les femelles de 57 à 61 cm.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.

Défauts graves

 Hauteur au garrot non conforme à celle du standard, pour les mâles comme pour les femelles.

Défauts entrainant l’exclusion

 Agressif ou peureux.
 Mâles n’ayant pas deux testicules d’apparence normale.
 Bien que les truitures (mais non l’aubère « poils mélangés ») soient admises sur la face, les pieds, les membres antérieurs jusqu'à la hauteur du coude et les membres postérieurs jusqu'à la hauteur du jarret, l’aubère, les truitures et les tachetures apparaissant en excès sur toute autre partie du corps constituent un défaut éliminatoire.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/

English

Irish Red and White Setter
FCI Standard No. 330

Origin
Ireland
Group
Group 7 Pointing Dogs
Section
Section 2 British and Irish Pointers and Setters
Working
With Working Trial
Acceptance on a definitive basis by the FCI
Tuesday 06 June 1989
Publication of the official valid standard
Tuesday 19 April 2005
Last update
Wednesday 15 June 2005
En français, cette race se dit
Setter Irlandais Rouge et Blanc
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
Irischer Rot-Weisser Setter
En español, esta raza se dice
Setter irlandés rojo y blanco
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Ierse rood-witte Setter

Usage

Most acceptable companion and friend in the homes and the fields. The Irish Red & White Setter is bred primarily for the field. The standard as set out hereunder must be interpreted chiefly from this point of view and all Judges at bench shows must judge the exhibits chiefly from the working standpoint.

Brief historical summary

The Irish Setter probably came to its own at the end of the 17th century. It is not well known outside of Ireland that there are two breeds of Irish Setters, but is fairly certain, that the Red and White Setter is the older of the two, and that judicious selective breeding evolved the solid red colour. When Irish Setters came to the show benches, just past the middle of the 19th century, there was a good deal of confusion about their proper colour. By the end of the 19th century, the Red Setter had virtually eclipsed the Red and White, which became so rare, that they were thought to be extinct. During the 1920s, efforts were made to revive the breed. By 1944, the breed had re-established itself well enough to have a club of its own, and today it can be seen in healthy numbers at Irish shows and Field Trials. The present Club the Irish Red & White Setter Field & Show Society was formed in 1981 and through its endeavours and direction the breed is now well established nationally and internationally.
The Irish Red & White Setter competes successfully in Field Trials against the other pointing breeds and there are now quite a number of Field Trial Champions and Show Champions.

General appearance

Strong well balanced and proportioned without lumber; athletic rather than racy. The Irish Red & White Setter is bred primarily for the field and must be judged chiefly from the working standpoint.

Behaviour / temperament

Aristocratic, keen and intelligent. Displays a kindly, friendly attitude, behind which should be discernible determination, courage and high spirit. The Red and White Setter is very friendly, dependable and easily trained gundog.

Head

Cranial region

Head
Broad in proportion to the body.
Skull
Domed without showing occipital protuberance, as in the Irish Red Setter. 
Stop
Good Stop.

Facial region

Muzzle
Clean and square.
Jaws and teeth
Jaws of equal or nearly equal length. Regular teeth; scissor bite ideal; edge to edge bite acceptable.
Eyes
Dark hazel or dark brown; oval, with slight prominence and without haw.
Ears
Set level with the eyes, and well back, lying close to the head.

Neck

Moderately long, very muscular, but not too thick, slightly arched, free from all tendency to throatiness.

Body

Body
Strong and muscular.
Back
To be strong and well muscled.
Chest
Deep, with well sprung ribs.

Tail

Moderate length, not reaching below hock, strong at root. Tapering to fine point; no appearance of ropiness and carried level with or below the back.

Limbs

Well muscled and sinewy; strong bone.

Forequarters

Shoulders
Well laid back.
Elbows
Free, turning neither in nor out.
Forearm
Straight and sinewy, well boned.
Pastern
Strong.

Hindquarters

Generality
Wide and strong; hind legs from hip to hock long and muscular.
Stifle
Well bent.
Hock
Well let down, turning neither in nor out. From hock to foot of moderate length and strong.

Feet

Close-knit with plenty of feathering between toes.

Gait and movement

When moving at the trot long striding, very lively, graceful and efficient. Head held high, hindquarters drive smoothly and with great power. Forelegs reach well ahead and remain low. Seen from or rear forelegs and hindlegs below the hock joint moving perpendicularly to the ground, no crossing or weaving of legs, front or back.

Coat

Hair
Long silky fine hair called "Feathering" on the back of the fore and hind legs and on the outer ear flap, also a reasonable amount on the flank extending on to the chest and throat forming a fringe. All feathering straight, flat and free from curl but slight wave is permissible. The tail should be well feathered. On all other parts of the body the hair should be short, flat and free from curl.
Colour
Base colour white with solid red patches (clear islands of red colour), both colours should show the maximum of life and bloom; flecking but not roaning permitted around the face and feet and up the foreleg as far as the elbow and up the hindleg as far as the hock. Roaning, flecking and mottling on any other part of the body is objectionable.

Size and weight

Height at withers
Desirable Height at the withers : Dogs : 24,5 - 26 ins. (62 - 66 cm). Bitches : 22,5 - 24 ins. (57 - 61 cm).

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.

Serious faults

 Any dog or bitch not conforming to the height standard.

Disqualifying faults

 Aggressive or overly shy.
 Males not having two apparently normal testicles.
 Although flecking but not roaning is permitted around the face and feet and up the forelegs as far as the elbow and up the hindleg as far as the hock, visible and excessive roaning, flecking and mottling on any other part of the body is an eliminating fault.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/


Deutsch

Irischer Rot-Weisser Setter
FCI-Standard Nr. 330

Ursprung
Irland
Übersetzung
Uwe H. Fischer / Offizielle Originalsprache (EN)
Gruppe
Gruppe 7 Vorstehhunde
Sektion
Sektion 2 Britische und Irische Vorstehhunde
Arbeitsprüfung
Mit Arbeitsprüfung
Endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI
Dienstag 06 Juni 1989
Publikation des gültigen offiziellen Standards
Dienstag 19 April 2005
Letzten Aktualisierung
Mittwoch 15 Juni 2005
En français, cette race se dit
Setter Irlandais Rouge et Blanc
In English, this breed is said
Irish Red and White Setter
En español, esta raza se dice
Setter irlandés rojo y blanco
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Ierse rood-witte Setter

Verwendung

Sehr angenehmer Gefährte und Freund, sowohl im Hause als auch bei der Jagd. Der irische rot-weiße Setter wird in erster Linie für die jagdliche Arbeit gezüchtet. Der nachstehende Standard muss daher in dieser Hinsicht ausgelegt werden und die Richter müssen die vorgestellten Exemplare in erster Linie vom Standpunkt der Arbeitsbefähigung bewerten.

Kurzer geschichtlicher abriss

Der irische Setter wurde wahrscheinlich Ende des siebzehnten Jahrhunderts erzüchtet. Außerhalb Irlands ist es nicht so sehr bekannt, dass es zwei irische Setter Arten gibt. Ziemlich sicher ist aber, dass der rot-weiße Setter die ältere der beiden Rassen ist und durch wohlüberlegte Zuchtauswahl der einfarbig rote Setter entstanden ist. Als die irischen Setter kurz nach Mitte des neunzehnten Jahrhunderts auf den Ausstellungen erschienen herrschte eine sehr große Ungewissheit über die korrekte Farbe; Ende des neunzehnten Jahrhunderts hatte der rote Setter den rot-weißen in den Schatten gestellt. Letzterer wurde so selten, dass man glaubte, er sei ausgestorben. In den Jahren nach 1920 wurden dann große Anstrengungen unternommen um diese Rasse wieder zu etablieren. 1944 hatte sich die Rasse dann wieder so gut gefestigt, dass sich ein eigener Club für diese Rasse gründete.
Heutzutage kann der rot-weiße Setter in züchterisch vernünftiger Anzahl auf den irischen Ausstellungen und bei den Jagdprüfungen angetroffen werden. Der derzeitige Verein "Irish Red & White Setter Field & Show Society" wurde 1981 gegründet und dank seines Engagement und seiner Richtungsweisung hat sich die Rasse national wie auch international sehr gut etabliert. Der irische rot-weiße Setter konkurriert bei Prüfungen mit den anderen Vorstehhunde-Rassen mit dem Erfolg, dass es heutzutage etliche Arbeits- wie auch Schönheits- Champions gibt.

Allgemeines erscheinungsbild

Stark und kraftvoll, sehr ausgewogen und gut proportioniert, ohne jegliches Zeichen von Schwerfälligkeit, eher athletisch als rassig. Der irische rot-weiße Setter wird in erster Linie für die jagdliche Arbeit gezüchtet und muss demzufolge vorrangig vom Standpunkt der Arbeitsbefähigung bewertet werden.

Verhalten / charakter (wesen)

Aristokratisch, leidenschaftlich und intelligent. Zeigt nach außen eine liebenswürdige, freundliche Grundhaltung, hinter der sich Entschlossenheit, Mut und Energie verbergen. Der irische rot-weiße Setter ist ein ausgesprochen freundlicher, zuverlässiger und leicht auszubildender Jagdhund.

Kopf

Oberkopf

Kopf
Breit im Verhältnis zum Körper.
Schädel
Gewölbt; Hinterhauptbein nicht deutlich erkennbar, wie dies beim Irish Red Setter der Fall ist. 
Stop
Ausgeprägt.

Facial region

Fang
Makellos geformt und rechteckig.
Kiefer / Zähne
Kiefer von gleicher oder fast gleicher Länge. Regelmäßiges Gebiss; ideal ist das Scherengebiss, Zangengebiss zulässig.
Augen
Dunkelhaselnussbraun oder dunkelbraun; oval, leicht, hervortretend, Nickhaut nicht sichtbar.
Ohren
In einer Höhe mit den Augen und weit hinten angesetzt, dicht am Kopf anliegend getragen.

Hals

Angemessen lang, sehr muskulös, jedoch nicht zu dick, leicht gebogen, frei von jeglichem Anzeichen einer Wamme.

Körper

Allgemeinheit
Kräftig und muskulös.
Rücken
Er soll sehr muskulös und kraftvoll sein.
Brust
Tief, mit gut gewölbten Rippen..

Rute

Mittellang, nicht tiefer als bis zu den Sprunggelenken reichend, kräftig an der Wurzel, verjüngt sie sich allmählich zu einer feinen Spitze. Weder gedreht noch gewunden. In einer Ebene mit der Rückenlinie oder darunter getragen.

Gliedmassen

Läufe gut bemuskelt und sehnig, mit starken Knochen.

Vorderhand

Schultern
Gut zurückliegend und schräg.
Ellenbogen
Frei beweglich, weder ein- noch ausdrehend.
Unterarm
Gerade und sehnig, gute Knochenstärke.
Vordermittelfuss
Kräftig.

Hinterhand

Allgemeines
Breit und kraftvoll; Hinterläufe von der Hüfte bis zu den Sprunggelenken lang und muskulös.
Knie
Gut gewinkelt.
Hintermittelfuss
Hintermittelfuß angemessen lang und stark.
Sprunggelenk
Gut tiefstehend, weder ein- noch ausdrehend.

Pfoten

Gut geformt, mit eng aneinanderliegenden Zehen und reichlicher Befederung zwischen den Zehen.

Gangwerk

Im Trab weit ausgreifend, sehr lebhaft, anmutig und rationell. Der Kopf hoch erhoben getragen, Hinterhandbewegung fließend mit großem Schub. Die Vorderläufe bewegen sich bei gutem Vortritt flach über den Boden. Von vorn oder von hinten betrachtet, bewegen sich die Vorderläufe und die Hinterläufe ab Sprunggelenke abwärts im Bezug zum Boden gerade wie ein Pendel; weder in Vorder- noch Hinterhand kreuzend oder strickend.

Coat

Haar
Langes seidiges Haar, als sogenannte "Befederung" an der Rückenseite der Vorder- und Hinterläufe, sowie auf der Außenseite des Behangs. Gleichfalls ist eine angemessene Menge Haar an den Flanken zu finden, welches sich an Brust und Hals fortsetzt und dort eine Art Besatz bildet. Die Befederung grundsätzlich gerade, glatt und ohne jegliche Lockenbildung sein, wobei eine geringe Wellenbildung zulässig ist. Die Rute sollte gut befedert sein. An allen anderen Körperpartien sollte das Haar kurz, glatt und ohne jegliche Lockenbildung sein.
Farbe
Grundfarbe weiß, mit nicht durchbrochenen roten Flächen (wie gut abgegrenzte rote Inseln); wobei beide Farben ein Maximum von Intensität und Leuchtkraft auszeichnen sollte. Tüpfelung, jedoch keine Schimmelung (ROAN) am Gesicht, an den Pfoten, an den Vorderläufen bis höchstens zu den Ellenbogen und an den Hinterläufen bis höchstens zu den Sprunggelenken ist zulässig. Schimmelung (ROAN), Tüpfelung und Sprenkelung an jedem anderen Körperteil ist unerwünscht.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe
Erwünschte Schulterhöhe : Rüden : 62 bis 66 cm, Hündinnen : 57 bis 61 cm.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.

Schwere fehler

 Abweichungen von den im Standard vorgegebenen Schulterhöhen sowohl bei Rüden wie auch bei den Hündinnen.

Disqualifizierende fehler

 Aggressive oder űbermässig ängstliche Hunde.
 Rüden die nicht zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen.
 Obwohl Tüpfelung, jedoch keine Schimmelung (ROAN) am Gesicht, an den Pfoten, an den Vorderläufen bis höchstens zu den Ellenbogen und an den Hinterläufen bis höchstens zu den Sprunggelenken zulässig ist, gilt, deutlich sichtbare und übermäßige Schimmelung (ROAN), Tüpfelung und Sprenkelung an jedem anderen Körperteil ist ein ausschließender Fehler.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/


Español

Setter irlandés rojo y blanco
FCI Standard No. 330

Origen
Irlanda
Traducción
Lic. O. Valverde, revisada por el Dr. F. del Valle y actualizada por J. Nallem, Kennel Club Uruguayo
Grupo
Grupo 7 Perros de muestra
Sección
Sección 2 Perros de muestra ingleses e irlandeses
Prueba de trabajo
Con prueba de trabajo
Reconocimiento a título definitivo por la FCI
martes 06 junio 1989
Publicación del estándar oficial válido
martes 19 abril 2005
Última actualización
miércoles 15 junio 2005
En français, cette race se dit
Setter Irlandais Rouge et Blanc
In English, this breed is said
Irish Red and White Setter
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Irischer Rot-Weisser Setter
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Ierse rood-witte Setter

Utilizacion

Muy buen compañero y amigo en el hogar y en el campo. El Setter Irlandés Rojo y Blanco es criado principalmente para el campo. El estándar desde este momento debe ser interpretado principalmente desde este punto de vista y todos los jueces en las pistas deben juzgarlos principalmente desde el punto de vista de trabajo.

Breve resumen historico

El Setter Irlandés recibe probablemente su consagración a finales del siglo XVII. Fuera de Irlanda, no se sabía que existían dos razas de Setters Irlandeses, pero ciertamente el Rojo y Blanco es el más antiguo de los dos. Una selección juiciosa fue la que ha desarrolló el manto rojo uniforme. Cuando los setters irlandeses fueron expuestos, poco después de mediados del siglo XIX, reinaba una gran confusión con respecto al color correcto. Hacia finales del siglo XIX, el Setter Rojo había virtualmente eclipsado el Rojo y Blanco, que llego a ser tan raro que se creía que la raza había desaparecido. En los años 20 se trató de volver a darle vida. Hacía 1944 la raza estaba suficientemente restablecida para crear un club propio, y actualmente, se pueden ver en buen número en las exposiciones Irlandesas y en pruebas de campo.
El club actual La Sociedad de Exposiciones y Trabajo del Setter Irlandés Rojo y Blanco fue formado en 1981 y a través de su esfuerzo y dirección, la raza está bien establecida nacional e internacionalmente. El Setter Irlandés Rojo y Blanco compite exitosamente en pruebas de campo contra las otras razas de muestra y hay en el momento un buen número de campeones de trabajo y de estructura.

Aspecto general

Fuerte, bien balanceado y proporcionado sin pesadez; más atlético que ligero. El Setter Irlandés Rojo y Blanco es criado sobre todo para el trabajo y debe ser juzgado principalmente desde esta óptica.

Temperamento / comportamiento

Aristocrático, astuto e inteligente, manifiesta gentileza y amistad, disposiciones detrás de las cuales se debe discernir la determinación, el coraje y su gran espíritu. El Setter irlandés Rojo y Blanco es muy amigable, dependiente y fácil de entrenar como perro de caza.

Cabeza

Region craneal

Cabeza
Ancha en proporción al cuerpo.
Cráneo
En domo, sin protuberancia occipital marcada como en el caso del Setter Irlandés Rojo. 
Depresión naso-frontal (stop)
Marcada.

Facial region

Hocico
Neto y cuadrado.
Mandíbulas / Dientes
Mandíbulas de longitud igual o casi igual. Dientes regulares. La mordida en tijera es la ideal, la mordida en pinza es aceptable.
Ojos
Color avellana oscuro o marrón oscuro; ovalados, ligeramente prominentes, sin conjuntiva visible.
Orejas
Implantadas a nivel de los ojos y colocadas bien hacia atrás, cayendo pegadas a la cabeza.

Cuello

Moderadamente largo, muy musculoso, no demasiado grueso, ligeramente arqueado, sin ninguna tendencia a presentar papada.

Cuerpo

Generalidad
Fuerte y musculoso.
Espalda
Muy musculosa y poderosa.
Pecho
Profundo, con costillas bien arqueadas.

Cola

De longitud moderada, no desciende más abajo del corvejón. Fuerte en el nacimiento, va estrechándose progresivamente a una punta fina, sin dar la impresión de ser nudosa. Es llevada a nivel del dorso o por debajo.

Extremidades

Piernas bien musculadas y nervudas, hueso fuerte.

Miembros anteriores

Hombro
Bien oblicuas.
Codo
Libres, ni hacia dentro ni hacia fuera.
Antebrazo
Rectas y nervudas, con buen hueso.
Metacarpo
Fuertes.

Miembros posteriores

Generalidad
Anchos y poderosos; piernas traseras de la cadera al corvejón largas y musculadas.
Rodilla
Bien angulada.
Corvejón
Bien descendidos; no están desviados ni hacia afuera ni hacia adentro. Del corvejón al talón de largo moderado y fuertes.

Pies

Dedos bien apretados con abundante pelo entre ellos.

Movimiento

Al trote, movimiento amplio, muy vivo, gracioso y eficiente. La cabeza es llevada alta. La propulsión posterior es suave y muy poderosa. Los anteriores son impulsados bien hacia adelante y se mantienen bajos. Visto desde adelante o desde atrás, la acción de los anteriores y de los posteriores (bajo el corvejón) se realiza en un plano perpendicular al suelo. Sin cruzar ni tricotar, en los anteriores ni en los posteriores.

Manto

Pelo
Pelo largo, sedoso y fino "plumas" detrás de los miembros anteriores y posteriores y en la parte externa del pabellón de la oreja, también una cantidad razonable en los flancos extendiéndose hasta el pecho y la garganta formando flecos. Todos los flecos son rectos, lisos y libres de rulos, ondas suaves son permitidas. La cola debe tener mucho fleco. En todas las otras partes del cuerpo el pelo debe ser corto, liso y libre de rulos.
Color
El color base es el blanco con parches de rojo sólido (islas definidas de color rojo), ambos colores deben demostrar el máximo de vida y lozanía; se admiten manchas, pero no los salpicados (pelos mezclados) en la cara, los pies, en los miembros anteriores hasta la altura del codo y en los miembros posteriores hasta la altura del corvejón. Salpicados, manchados y moteados en cualquier otra parte del cuerpo son objetables.

Tamaño y peso

Altura a la cruz
Altura deseada a la cruz: Machos: 62-66 cm (24,5 - 26 pulgadas). Hembras: 57-61 cm (22,5 - 24 pulgadas).

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.

Faltas graves

 Cualquier ejemplar, macho o hembra que no esté dentro del estándar de altura.

Faltas descalificantes:

 Agresividad o extrema timidez.
 Machos que no tengan dos testículos aparentemente normales.
 Aunque manchado pero no salpicado es permitido en la cara, los pies y en los miembros anteriores hasta el codo y miembros posteriores hasta el corvejón; salpicados, manchados y moteados visibles y en exceso en cualquier otra parte del cuerpo son faltas eliminatorias.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/


Nederlands

Ierse rood-witte Setter
FCI standaard nr. 330

Land van oorsprong
Ierland
Vertaling
Francis Vandersteen
Groep
Groep 7 Staande honden
Sectie
Sectie 2 Britse en Ierse Pointers en Setters
Werkproef
Met werkproef
Definitieve erkenning door de FCI
dinsdag 06 juni 1989
Publicatie van de geldende officiële norm
dinsdag 19 april 2005
Laatste update
woensdag 15 juni 2005
En français, cette race se dit
Setter Irlandais Rouge et Blanc
In English, this breed is said
Irish Red and White Setter
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Irischer Rot-Weisser Setter
En español, esta raza se dice
Setter irlandés rojo y blanco

Gebruik

De meeste aanvaardbaar metgezel en vriend in de huizen en de velden. The Irish Red & White Setter is gefokt in de eerste plaats voor het veld. De standaard zoals uiteengezet hieronder moet vooral worden geïnterpreteerd vanuit dit oogpunt en alle rechters bij bank shows moet de exposities vooral oordelen naar de werkende standpunt.

Kort historisch overzicht

De Ierse Setter kwam waarschijnlijk om zijn eigen aan het eind van de 17e eeuw. Het is niet bekend buiten Ierland dat er twee rassen van Ierse Setters, maar het is vrij zeker dat de Rood-Witte Setter is de oudste van de twee, en dat oordeelkundige selectief fokken evolueerde de vaste rode kleur. Toen de Ierse Setters om de show banken kwam, net voorbij het midden van de 19e eeuw, was er heel wat verwarring over hun juiste kleur. Tegen het einde van de 19e eeuw, had het Rode Setter vrijwel verduisterde de Red and White, die zo zeldzaam geworden, dat ze dachten uitgestorven. Tijdens de jaren 1920, werden pogingen gedaan om het ras te doen herleven. In 1944, het ras had hersteld zich goed genoeg om een club van zijn eigen, en vandaag de dag kan worden gezien bij gezonde aantallen op Ierse shows en veldproeven. De huidige club van de Irish Red & White Setter Field & Show Society werd opgericht in 1981 en door middel van haar inspanningen en richting het ras is nu goed nationaal en internationaal gevestigd.
The Irish Red & White Setter concurreert met succes in Field Trials tegen de andere wijzen rassen en er zijn nu een flink aantal Field Trial Champions and Show Champions.

Algemeen totaalbeeld

Sterke goed uitgebalanceerd en geproportioneerd zonder hout; atletisch dan racy. The Irish Red & White Setter is voornamelijk gefokt voor het veld en moet vooral worden beoordeeld vanuit de werkende standpunt.

Gedrag en karakter (aard)

Aristocratische, scherp en intelligent. Geeft een vriendelijke, vriendelijke houding, waarachter waarneembaar vastberadenheid, moed en hoge geest moet zijn. The Red and White Setter is erg vriendelijk, betrouwbaar en makkelijk te trainen jachthond.

Hoofd

Bovenschedel

Hoofd
Breed in verhouding tot het lichaam.
Schedel
Koepelvormige zonder aan te tonen achterhoofdsknobbel, zoals bij de Rode Ierse Setter. 
Stop
Goede Stop.

Facial region

Voorsnuit
Schoon en plein.
Kiezen / tanden
Kaken van gelijke of bijna gelijke lengte. Regelmatig tanden; schaargebit ideaal; rand tot rand bijten acceptabel.
Ogen
Donker hazelnoot of donkerbruin; ovaal, goed zichtbaar en zonder haw.
Oren
Stel niveau met de ogen, en goed naar achteren, liggen dicht tegen het hoofd.

Hals

Matig lang, zeer gespierd, maar niet te dik, licht gewelfd, vrij van elke neiging tot keelhuid.

Lichaam

Algemeenheid
Sterk en gespierd.
Rug
Om sterk en goed gespierd zijn.
Borst
Diep, met goed gewelfde ribben.

Staart

Gemiddelde lengte, niet voorbij het spronggewricht reikend, sterk op root. Taps toelopend naar een fijne punt; geen schijn van ropiness en gedragen op dezelfde hoogte of onder de rug.

Ledematen

Goed gespierd en pezig; sterke botten.

Voorhand

Schouders
Wel relaxed.
Ellebogen
Vrij, noch naar binnen, noch naar buiten.
Onderarm
Recht en pezig, goede botten.
Voormiddenvoet
Sterk.

Achterhand

Algemeen
Breed en sterk; achterpoten van heup tot sprong lang en gespierd.
Knie
Goed gebogen.
Spronggewricht
Nou laten we naar beneden, noch naar binnen, noch naar buiten. Van hak tot voet van gemiddelde lengte en sterk.

Voeten

Hechte met veel bevedering tussen de tenen.

Gangwerk

Bij het verplaatsen in draf goed uitgrijpend, zeer levendig, sierlijk en efficiënt. Opgeheven hoofd, achterhand rijdt soepel en met grote kracht. De voorbenen reiken goed vooruit en laag blijven. Gezien vanaf of achter voorbenen en achterbenen onder het spronggewricht, bewegen recht naar de grond, geen kruisen of weven van de benen, voor of achter.

Coat

Haarkwaliteit
Lang zijdeachtig fijn haar "bevedering" genoemd op de achterzijde van de voor- en achterpoten en de oorschelp flap, een redelijke hoeveelheid op de flank in te dienen om de borst en keel vormen franjes. Alle bevedering recht, vlak en vrij van krul, maar een lichte golf is toegestaan. De staart moet goed bevederd zijn. Op alle andere delen van het lichaam moet het haar kort, vlak en zonder krullen zijn.
Haarkleur
De basiskleur wit met stevige rode platen (goed afgetekende eilanden van rode kleur), beide kleuren moeten het maximum van het leven en bloei te laten zien; gevlekt, maar niet bontgekleurd rondom de snuit en voeten en het voorbeen tot aan de elleboog en het achterbeen tot de sprong. Bontkleurig, gevlekt en gespikkeld op elk ander deel van het lichaam is verwerpelijk.

Maat en gewicht

Schouderhoogte
Wenselijk Schofthoogte: Reuen: 24,5 - 26 ins. (62-66 cm). Teven: 22,5 - 24 ins. (57-61 cm).

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

Zware defecten

 Elke hond of teef die niet aan de hoogte standaard.

Defecten die leiden tot uitsluiting

 Agressief of schuw.
 Reuen niet hebben twee normale testikels.
 Hoewel gevlekt maar niet bontgekleurd is rondom de snuit en voeten en de voorpoten tot aan de elleboog en het achterbeen tot de sprong, toegankelijk en overmatige Bontkleurig, gevlekt en gespikkeld op elk ander deel van het lichaam is het elimineren storing .

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/


Aucun commentaire

Pas de commentaires

Personne n'a encore publié de commentaire.

Les derniers articles mis à jour

  • Bulldog Schnauzer -- Bulldog X Schnauzer nain

    Bulldog Schnauzer Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bulldog Schnauzer Le Bulldog Schnauzer est généralement un chien de taille petite à moyenne avec un comportement ludique mais doux. C'est un croisement entre le Bulldog et le Schnauzer nain qui est reconnu par l'American Canine...
  • Schnauzer nain

    Schnauzer nain Standard FCI Nº 183 Origine Allemagne Traduction Dr. J-M. Paschoud Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse Section Section 1.2 Pinscher et Schnauzer Epreuve Sans épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif par la FCI mercredi 13 juillet 1955 Publication du...
  • Bull Daniff -- Bullmastiff X Dogue Allemand

    Bull Daniff Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous DaniffMastidane Brève présentation du Bull Daniff Le Bull Daniff est une race de croisement spécifique composée de deux races pures, le Bullmastiff et le Dogue Allemand. Le Bull Daniff sera un chien de grande taille à géant. Son...
  • Bull Chow Terrier -- Bull Terrier X Chow Chow

    Bull Chow Terrier Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull Chow Terrier Le Bull Chow Terrier est une race de création, composée de deux races pures, le Bull Terrier et le Chow Chow. Le Bull Chow Terrier sera un gros chien pesant entre 25 et 32 kilos. Les deux races parentales sont...
  • Bullboxer Staff -- Boxer X Staffordshire Terrier Americain

    Bullboxer Staff Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullboxer Staff Les Bullboxer Staff sont des chiens de compagnie affectueux, protecteurs et enjoués. Ils sont connus pour leur dévouement envers leurs propriétaires et les membres de leur famille. Leur durée de vie moyenne est de 10...
  • Bullboxer Pit -- Boxer X American Pit Bull Terrier

    Bullboxer Pit Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullboxer Pit Le Bullboxer Pit, également connu sous le nom de Bullboxer américain, est une race mixte populaire. C'est un hybride du Boxer et de l'American Pit Bull Terrier, deux chiens puissants qui étaient autrefois élevés comme...
  • Bull-Boxer -- Bulldog anglais X Boxer

    Bull-Boxer Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull-Boxer Le Bull-Boxer est une race de création, croisant le Bulldog anglais et le Boxer. Cet hybride est un gros chien trapu avec des poils courts et lisses. Son doux visage ridé fera fondre votre coeur. C'est un chien nécessitant...
  • Bull-Aussie -- Bulldog anglais X Berger australien

    Bull-Aussie Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull-Aussie Le Bull-Aussie est le résultat du croisement d'un Bulldog anglais et d'un Berger australien. Parce que les deux parents sont de race pure, le Bull-Aussie est considéré comme une race de création. Votre Bull-Aussie sera un chien...
  • Bullador -- Bulldog anglais X Retriever du Labrador

    Bullador Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullador Le Bullador est un hybride du Bulldog anglais et du Retriever du Labrador, un chien de taille moyenne à grande avec une attitude optimiste et amicale. Ces chiens peuvent parfois fournir des services de chien de garde et de...
  • Bulldog

    Bulldog Standard FCI Nº 149 Origine Grande-Bretagne Traduction R. Triquet. Mise à jour J. Mulholland.  / Version originale : (EN) Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse Section Section 2.1 Molossoïdes, type Dogue Epreuve Sans épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif...
  • BT Walker -- Boxer X Treeing Walker Coonhound

    BT Walker Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du BT Walker Le BT Walker est un croisement entre le Treeing Walker Coonhound et le Boxer. C'est un gros chien avec des poils courts et bien sûrs qui est parfait pour tout type de temps. En raison du fait que les deux races parentales sont...
  • Treeing Walker Coonhound

    Treeing Walker Coonhound Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Treeing Walker Coonhound Le Treeing Walker Coonhound descend à la fois du Foxhound anglais et du Foxhound américain, qui étaient à l'origine utilisés comme chiens de chasse. A l'origine, le Treeing Walker Coonhound était destiné à la...