Français

Saint Berdoodle

Il n'est pas reconnu par la F.C.I.

Origine
U.S.A.
Traduction
Francis Vandersteen

Brève présentation du Saint Berdoodle

Grande race au pelage dense et ondulé, le Saint Berdoodle est un croisement entre le calme et docile Saint-Bernard et l’intelligent et hypoallergénique Caniche. Ces gars-là hériteront le plus souvent de la stature impressionnante du Saint-Bernard avec le joli manteau ondulé du Caniche. Avec certains chiens pesant jusqu'à 80 kg, le Saint Berdoodle n'a rien de petit. Affectueux et aimant, cette race est une addition bienvenue à toute famille et se porte très bien avec les enfants et les autres animaux domestiques. Certains peuvent se méfier des étrangers et tenter de garder leur maison. Une socialisation approfondie est donc recommandée dès le plus jeune âge.

Histoire du Saint Berdoodle

Alors que les Caniches ont été utilisés pendant plus de cinquante ans dans la création de chiens hybrides, le Saint-Bernard est relativement nouveau dans le sport. Les Caniches sont une race très populaire dans le monde des chiens de croisement spécifique en raison de leur pelage nécessitant peu d’entretien et de leur taille en trois tailles, Toy, Miniature et Standard. La date exacte de la création du Saint Berdoodle est incertaine, mais il est possible que ce soit au début du 21ème siècle.

 

        

Un peu du Chien du Saint-Bernard

        
Le Saint-Bernard est un chien suisse qui a été développé par les moines dans les années 1600. Il est probable qu'ils ont été élevés à partir de Swiss Mountain Dogs, Newfoundlands et Bloodhounds. Ces races ont apporté une génétique essentielle qui a permis au Saint-Bernard de devenir le fantastique chien de secours en montagne que nous connaissons et aimons tous. En plus de leur odorat supérieur qui permet au Saint-Bernard de localiser des voyageurs égarés, ils résistent également aux intempéries et ont une nature merveilleusement douce et patiente. Bien que le Saint-Bernard soit toujours considéré comme le chien national suisse et qu’il soit toujours considéré comme tel, la plupart d’entre eux sont maintenant gardés comme animaux de compagnie plutôt que comme chiens de travail.
Standard du Chien du Saint-Bernard

Un peu du Caniche

Le Caniche serait une race allemande popularisée en France au 17ème siècle. Le Caniche a connu un passé coloré et varié, ayant été employé comme chasseur de canards, interprète de cirque et renifleur de truffes. Récemment, le caniche a acquis la réputation d'être un animal de compagnie loyal dans sa famille et peut parfois être vu dans le ring.
Standard du Caniche

Apparence du Saint Berdoodle

Il est difficile avec n'importe quel croisement de prédire à quoi ils vont ressembler une fois qu'ils seront adultes, mais cela est particulièrement vrai pour les chiens de croisement spécifique qui ont été créés à partir de deux races qui ne se ressemblent pas beaucoup. Bien que la plupart des Saint Berdoodles aient une apparence particulière, certains ressemblent beaucoup plus à l’un de leurs parents qu’à l’autre. La plupart des chiens hériteront de la grosse tête du Saint-Bernard avec des yeux bruns ou ambrés qui peuvent se cacher derrière leur pelage. Leurs oreilles sont pendantes et relativement grandes. Comme le Saint-Bernard, beaucoup auront une fourrure plus sombre sur les oreilles et autour des yeux. Bien que la couleur et la texture de la fourrure soient assez variables, la plupart auro

Tempérament du Saint Berdoodle

Race axée sur les personnes, le Saint Berdoodle aime être en compagnie et ne sera pas heureux de rester seul pendant de longues périodes. Un vrai charmeur, le Saint Berdoodle s'entend avec à peu près tout le monde et va bientôt les séduire par sa nature généreuse et affectueuse. Un certain nombre d'individus peuvent devenir collants et nécessiteux, même au point d'angoisse de séparation. Une race tolérante, le Saint Berdoodle fait généralement très bien avec les enfants de tous âges et tous les types d'animaux de compagnie. Pour que leur tolérance soit élevée, socialisez-les dès leur plus jeune âge. Bien qu'incroyablement doux, en raison de sa taille, tout jeune enfant ou petit animal de compagnie devrait toujours être surveillé de près lorsqu'il se trouve en leur compagnie. Certains Saint Berdoodles sont très protecteurs et peuvent montrer leur dévouement à leur famille en agissant de manière territoriale. Bien que cela puisse être bénéfique pour ceux qui recherchent un chien de garde, il serait autrement perçu comme un trait indésirable qui doit être formé à leur sujet.

Besoins et activités du Saint Berdoodle

Les exigences d'activité du Saint Berdoodle varient en fonction du chien et des traits qu'il hérite de ses parents. Cet hybride aura besoin d’une marche quotidienne pour rester en forme et un exercice régulier sera important. Alors que le Caniche sera plus actif physiquement que le Saint-Bernard, la grande taille du Saint-Bernard nécessite une activité physique régulière. Cela peut inclure des promenades, du temps de jeu avec sa famille ou des excursions au parc pour chiens, ce qui sera bénéfique pour son bien-être physique et mental. Si votre Saint Berdoodle ressemble davantage à celui d'un Saint-Bernard, il peut se fatiguer rapidement et nécessiter des pauses ou des siestes tout au long de la journée.

Entretien du Saint Berdoodle

L'entretien du Saint Berdoodle dépendra du manteau dont il hérite. Typiquement, un chien hybride ne nécessitera pas beaucoup de toilettage. S'il a hérité de la tunique du Saint-Bernard, un brossage régulier avec une brosse lisse sera utile pour contrôler l'excrétion. Toutefois, s'il hérite de la tunique du Caniche, un brossage régulier ne sera pas aussi important qu'un toilettage professionnel peut être nécessaire et devrait se produire une fois par mois ou au besoin. Il est recommandé de contrôler régulièrement les oreilles et les yeux du Saint Berdoodle afin de minimiser les risques d'infection. Comme pour toutes les races, un brossage régulier des dents, deux à trois fois par semaine, est important pour assurer sa santé dentaire à long terme.

English

Saint Berdoodle

He is not recognized by the F.C.I.

Origin
U.S.A.
Translation
Francis Vandersteen

A brief presentation of the Saint Berdoodle

A large breed with a dense, wavy coat, the Saint Berdoodle is a cross between the calm, docile Saint Bernard and the intelligent, hypoallergenic Poodle. These guys will most often inherit the impressive stature of the Saint Bernard with the lovely wavy coat of the Poodle. With some dogs weighing up to 80 kg, there's nothing small about the Saint Berdoodle. Affectionate and loving, this breed is a welcome addition to any family and does very well with children and other pets. Some may be wary of strangers and try to guard their home. Thorough socialization is therefore recommended from an early age.

History of the Saint Berdoodle

While Poodles have been used for over fifty years in the creation of hybrid dogs, the Saint Bernard is relatively new to the sport. Poodles are a very popular breed in the world of specific crossbreeding dogs due to their low-maintenance coat and their size in three sizes, Toy, Miniature and Standard. The exact date of the Saint Berdoodle's creation is uncertain, but it's possible that it was in the early 21st century.
        

A little of the St. Bernard

        
The Saint Bernard is a Swiss dog that was developed by monks in the 1600s. It is likely that they were bred from Swiss Mountain Dogs, Newfoundlands and Bloodhounds. These breeds provided essential genetics that enabled the Saint Bernard to become the fantastic mountain rescue dog we all know and love. In addition to their superior sense of smell, which enables the Saint-Bernard to locate lost travelers, they are also weather-resistant and have a wonderfully gentle, patient nature. Although the Saint Bernard is still considered Switzerland's national dog and is still regarded as such, most of them are now kept as pets rather than working dogs.
Standard of the St. Bernard

A little of the Poodle

The Poodle is thought to be a German breed popularized in France in the 17th century. The Poodle has had a colorful and varied past, having been employed as a duck hunter, circus performer and truffle sniffer. More recently, the Poodle has gained a reputation as a loyal family pet, and can sometimes be seen in the ring.
Standard of the Poodle

Appearance of the Saint Berdoodle

It's difficult with any crossbreed to predict what they'll look like as adults, but this is especially true of specific crossbreed dogs that have been created from two breeds that don't look much alike. Although most Saint Berdoodles have a distinctive appearance, some look much more like one of their parents than the other. Most dogs will inherit the Saint Bernard's large head, with brown or amber eyes that can hide behind their coat. Their ears are pendulous and relatively large. Like the Saint Bernard, many will have darker fur on the ears and around the eyes. Although the color and texture of the fur is quite variable, most will have a red-and-white or brown-and-white coat that is wavy and soft to the touch. Undoubtedly a large breed of dog, the average Saint Berdoodle will weigh between 40 and 80 kg, but heavier weights have been recorded. In height, they tend to range from 60 to 76 cm.

Temperament of the Saint Berdoodle

A people-oriented breed, the Saint Berdoodle loves company and won't be happy to be left alone for long periods. A real charmer, the Saint Berdoodle gets along with just about everyone and will soon win them over with its generous, affectionate nature. A number of individuals can become clingy and needy, even to the point of separation anxiety. A tolerant breed, the Saint Berdoodle generally does well with children of all ages and all types of pets. To keep their tolerance high, socialize them from an early age. Although incredibly gentle, due to its size, any young child or small pet should always be closely supervised when in their company. Some Saint Berdoodles are very protective and can show their devotion to their family by acting territorial. While this can be beneficial for those looking for a watchdog, it would otherwise be seen as an undesirable trait that needs to be trained about them.

Needs and activities of the Saint Berdoodle

The activity requirements of the Saint Berdoodle vary according to the dog and the traits it inherits from its parents. This hybrid will need a daily walk to keep fit, and regular exercise will be important. While the Poodle will be more physically active than the Saint Bernard, the Saint Bernard's large size requires regular physical activity. This can include walks, playtime with his family or trips to the dog park, all of which will benefit his physical and mental well-being. If your Saint Berdoodle is more like a Saint Bernard, he may tire quickly and require breaks or naps throughout the day.

Maintenance of the Saint Berdoodle

The maintenance of the Saint Berdoodle will depend on the coat it inherits. Typically, a hybrid dog won't require much grooming. If he inherits the Saint Bernard coat, regular brushing with a smooth brush will be useful to control shedding. However, if he inherits the Poodle coat, regular brushing will not be as important as professional grooming may be necessary and should occur once a month or as needed. Regular checks of the Saint Berdoodle's ears and eyes are recommended to minimize the risk of infection. As with all breeds, regular brushing of the teeth, two to three times a week, is important to ensure long-term dental health.


Deutsch

Saint Berdoodle

Er wird vom F.C.I. nicht anerkannt

Ursprung
U.S.A.
Übersetzung
Francis Vandersteen

Kurzer Überblick über Saint Berdoodle

Der Berdoodle ist eine große Rasse mit dichtem, welligem Fell und eine Kreuzung aus dem ruhigen, fügsamen Bernhardiner und dem intelligenten, hypoallergenen Pudel. Diese Jungs erben meist die beeindruckende Statur des Bernhardiners mit dem hübschen, gewellten Fell des Pudels. Mit einigen Hunden, die bis zu 80 kg wiegen, ist der Heilige Berdoodle alles andere als klein. Die liebevolle und anhängliche Rasse ist eine willkommene Ergänzung für jede Familie und verträgt sich sehr gut mit Kindern und anderen Haustieren. Einige können Fremden gegenüber misstrauisch sein und versuchen, ihr Zuhause zu behalten. Eine gründliche Sozialisierung ist daher schon in jungen Jahren empfehlenswert.

Geschichte über Saint Berdoodle

Während Pudel seit über fünfzig Jahren bei der Schaffung von Hybridhunden eingesetzt werden, ist der Bernhardiner im Sport relativ neu. Pudel sind aufgrund ihres pflegeleichten Fells und ihrer Größe in den drei Größen Toy, Miniatur und Standard eine sehr beliebte Rasse in der Welt der spezifischen Kreuzungshunde. Das genaue Datum der Entstehung des Saint Berdoodle ist ungewiss, aber es ist möglich, dass es Anfang des 21.
        

Ein wenig über St. Bernardshund

        
Der Bernhardiner ist ein Schweizer Hund, der in den 1600er Jahren von Mönchen entwickelt wurde. Es ist wahrscheinlich, dass sie aus Swiss Mountain Dogs, Newfoundlands und Bloodhounds gezüchtet wurden. Diese Rassen brachten eine wesentliche Genetik mit, die es dem Bernhardiner ermöglichte, zu dem fantastischen Bergrettungshund zu werden, den wir alle kennen und lieben. Neben ihrem überlegenen Geruchssinn, mit dem Bernhardiner verirrte Reisende aufspüren können, sind sie auch wetterfest und haben eine wunderbar sanfte und geduldige Natur. Obwohl der Bernhardiner immer noch als Schweizer Nationalhund gilt und auch so gehalten wird, werden die meisten von ihnen heute eher als Haustiere gehalten als als Arbeitshunde.
Standard über St. Bernardshund

Ein wenig über Pudel

Der Pudel soll eine deutsche Rasse sein, die im 17. Jahrhundert in Frankreich populär wurde. Der Pudel hatte eine bunte und vielfältige Vergangenheit und wurde als Entenjäger, Zirkusdolmetscher und Trüffelschnüffler eingesetzt. In jüngster Zeit hat sich der Pudel den Ruf erworben, ein loyales Haustier in seiner Familie zu sein, und kann manchmal in der Manege gesehen werden.
Standard über Pudel

Aussehen über Saint Berdoodle

Bei jeder Kreuzung ist es schwierig, vorherzusagen, wie sie aussehen werden, wenn sie erwachsen sind, aber das gilt besonders für spezielle Mischlingshunde, die aus zwei Rassen gezüchtet wurden, die sich nicht sehr ähnlich sind. Obwohl die meisten Saint Berdoodles ein bestimmtes Aussehen haben, gibt es einige, die einem Elternteil viel ähnlicher sind als dem anderen. Die meisten Hunde erben den großen Kopf des Bernhardiners mit braunen oder bernsteinfarbenen Augen, die sich hinter ihrem Fell verstecken können. Ihre Ohren sind hängend und relativ groß. Wie der Bernhardiner werden viele ein dunkleres Fell an den Ohren und um die Augen herum haben. Obwohl Farbe und Struktur des Fells recht unterschiedlich sind, werden die meisten ein rot-weißes oder braun-weißes Fell haben, das sich wellig und weich anfühlt. Zweifellos eine große Hunderasse, wird der durchschnittliche Saint Berdoodle zwischen 40 und 80 kg wiegen, aber es wurden auch schon höhere Gewichte verzeichnet. In der Höhe liegen sie tendenziell zwischen 60 und 76 cm.

Temperament über Saint Berdoodle

Als menschenbezogene Rasse ist der Heilige Berdoodle gerne in Gesellschaft und wird nicht glücklich sein, wenn er längere Zeit allein bleibt. Als echter Charmeur versteht sich der Heilige Berdoodle mit so gut wie jedem und wird sie bald mit seiner großzügigen und liebevollen Art für sich einnehmen. Eine gewisse Anzahl von Individuen kann anhänglich und bedürftig werden, sogar bis zum Punkt der Trennungsangst. Als tolerante Rasse macht sich der Heilige Berdoodle in der Regel sehr gut mit Kindern jeden Alters und allen Arten von Haustieren. Damit ihre Toleranz hoch ist, sozialisieren Sie sie schon in jungen Jahren. Obwohl sie aufgrund ihrer Größe unglaublich sanftmütig sind, sollte jedes Kleinkind oder kleine Haustier immer genau beobachtet werden, wenn es sich in ihrer Gesellschaft befindet. Einige Heilige Berdoodles sind sehr beschützerisch und können ihre Hingabe an ihre Familie durch territoriales Verhalten zeigen. Obwohl dies für diejenigen, die einen Wachhund suchen, von Vorteil sein kann, würde es ansonsten als unerwünschtes Merkmal angesehen werden, das über sie trainiert werden muss.

Bedürfnisse und Aktivitäten über Saint Berdoodle

Die Aktivitätsanforderungen des Heiligen Berdoodles variieren je nach Hund und den Merkmalen, die er von seinen Eltern erbt. Dieser Mischling wird täglich spazieren gehen müssen, um in Form zu bleiben, und regelmäßige Bewegung ist wichtig. Während der Pudel körperlich aktiver sein wird als der Bernhardiner, erfordert die große Größe des Bernhardiners regelmäßige Bewegung. Dazu können Spaziergänge, Spielzeit mit der Familie oder Ausflüge zum Hundepark gehören, was seinem körperlichen und geistigen Wohlbefinden zugute kommen wird. Wenn Ihr Berdoodle eher einem Bernhardiner ähnelt, kann er schnell müde werden und braucht den ganzen Tag über Pausen oder Nickerchen.

Pflege über Saint Berdoodle

Die Pflege des Heiligen Berdoodles hängt von dem Mantel ab, den er erbt. Typischerweise wird ein Mischlingshund nicht viel Pflege benötigen. Wenn er den Mantel des Bernhardiners geerbt hat, ist regelmäßiges Bürsten mit einer glatten Bürste hilfreich, um die Ausscheidungen zu kontrollieren. Wenn er jedoch den Pudelmantel geerbt hat, ist regelmäßiges Bürsten nicht so wichtig wie eine professionelle Fellpflege, die möglicherweise erforderlich ist, und sollte einmal im Monat oder bei Bedarf erfolgen. Es wird empfohlen, die Ohren und Augen des Heiligen Berdoodles regelmäßig zu kontrollieren, um das Risiko einer Infektion zu minimieren. Wie bei allen Rassen ist regelmäßiges Zähneputzen, zwei- bis dreimal pro Woche, wichtig, um seine Zahngesundheit langfristig zu sichern.


Español

Saint Berdoodle

Él no es reconocido por el F.C.I.

Origen
U.S.A.
Traducción
Francis Vandersteen

Breve presentación del Saint Berdoodle

El San Berdoodle es una raza grande de pelaje denso y ondulado, cruce entre el tranquilo y dócil San Bernardo y el inteligente e hipoalergénico Caniche. Suelen heredar la impresionante estatura del San Bernardo y el encantador pelaje ondulado del Caniche. Algunos perros llegan a pesar 80 kg, por lo que el San Berdoodle no tiene nada de pequeño. Cariñosa y afectuosa, esta raza es una adición bienvenida a cualquier familia y se lleva muy bien con los niños y otros animales domésticos. Algunos pueden desconfiar de los extraños e intentar proteger su hogar. Por lo tanto, se recomienda una socialización exhaustiva desde una edad temprana.

Historia del Saint Berdoodle

Mientras que los Caniches se han utilizado durante más de cincuenta años en la creación de perros híbridos, el San Bernardo es relativamente nuevo en este deporte. El Caniche es una raza muy popular en el mundo de los perros de cruce específicos debido a su pelaje de bajo mantenimiento y a su tamaño en tres tallas, Toy, Miniatura y Estándar. La fecha exacta de la creación del San Berdoodle es incierta, pero es posible que fuera a principios del siglo XXI.
        

Un poco del Perro San Bernardo

        
El San Bernardo es un perro suizo desarrollado por monjes en el siglo XVII. Es probable que se criaran a partir de perros de montaña suizos, terranovas y sabuesos. Estas razas aportaron la genética esencial que permitió al San Bernardo convertirse en el fantástico perro de rescate de montaña que todos conocemos y adoramos. Además de su olfato superior, que permite al San Bernardo localizar a viajeros perdidos, también son resistentes a la intemperie y tienen un carácter maravillosamente amable y paciente. Aunque el San Bernardo sigue considerándose el perro nacional de Suiza y se le sigue considerando como tal, en la actualidad la mayoría de ellos se crían como animales de compañía y no como perros de trabajo.
Standard del Perro San Bernardo

Un poco del Caniche

Se cree que el Caniche es una raza alemana popularizada en Francia en el siglo XVII. El Caniche ha tenido un pasado colorido y variado, habiendo sido utilizado como cazador de patos, artista de circo y olfateador de trufas. Más recientemente, el Caniche se ha ganado la reputación de fiel mascota familiar y a veces se le puede ver en el ring.
Standard del Caniche

Apariencia del Saint Berdoodle

Con cualquier cruce es difícil predecir qué aspecto tendrá cuando crezca, pero esto es especialmente cierto en el caso de los perros de cruces específicos que se han creado a partir de dos razas que no se parecen mucho. Aunque la mayoría de los Saint Berdoodles tienen un aspecto distintivo, algunos se parecen mucho más a uno de sus padres que al otro. La mayoría de los perros heredan la cabeza grande del San Bernardo, con ojos marrones o ámbar que pueden ocultarse tras el pelaje. Sus orejas son colgantes y relativamente grandes. Al igual que el San Bernardo, muchos tendrán un pelaje más oscuro en las orejas y alrededor de los ojos. Aunque el color y la textura del pelaje son bastante variables, la mayoría tendrá un pelaje rojo y blanco o marrón y blanco, ondulado y suave al tacto. Sin duda una raza grande, el peso medio del San Berdoodle oscila entre los 40 y los 80 kg, aunque se han registrado casos de pesos superiores. En cuanto a la altura, suelen medir entre 60 y 76 cm.

Temperamento del Saint Berdoodle

Como raza orientada a las personas, al San Berdoodle le encanta la compañía y no le gustará quedarse solo durante mucho tiempo. El Saint Berdoodle, un verdadero encanto, se lleva bien con casi todo el mundo y pronto se ganará a los demás con su naturaleza generosa y afectuosa. Algunos ejemplares pueden volverse pegajosos y necesitados, hasta el punto de sufrir ansiedad por separación. Al ser una raza tolerante, el San Berdoodle suele llevarse bien con niños de todas las edades y con todo tipo de mascotas. Para garantizar que su tolerancia sea alta, socialícelo desde una edad temprana. Aunque es increíblemente manso, debido a su tamaño, cualquier niño pequeño o mascota pequeña debe estar siempre estrechamente supervisado cuando esté en su compañía. Algunos Saint Berdoodles son muy protectores y pueden mostrar su devoción por su familia actuando de forma territorial. Si bien esto puede ser beneficioso para aquellos que buscan un perro guardián, de lo contrario sería visto como un rasgo indeseable que necesita ser entrenado sobre ellos.

Necesidades y actividades del Saint Berdoodle

Las necesidades de actividad del Saint Berdoodle varían en función del perro y de los rasgos que herede de sus padres. Este híbrido necesitará un paseo diario para mantenerse en forma y el ejercicio regular será importante. Aunque el Caniche será más activo físicamente que el San Bernardo, el gran tamaño del San Bernardo requiere una actividad física regular. Esto puede incluir paseos, tiempo de juego con la familia o salidas al parque para perros, lo que será beneficioso tanto para su bienestar físico como mental. Si su San Berdoodle es más bien un San Bernardo, puede cansarse rápidamente y requerir descansos o siestas a lo largo del día.

Mantenimiento del Saint Berdoodle

El mantenimiento del San Berdoodle dependerá del pelaje que herede. Normalmente, un perro híbrido no requerirá mucho aseo. Si ha heredado el pelaje de San Bernardo, el cepillado regular con un cepillo suave será útil para controlar la muda. Sin embargo, si hereda el pelaje del Caniche, el cepillado regular no será tan importante, ya que puede ser necesaria una peluquería profesional, que debería realizarse una vez al mes o según sea necesario. Se recomienda revisar regularmente las orejas y los ojos del San Berdoodle para minimizar el riesgo de infección. Como en todas las razas, el cepillado regular de los dientes, dos o tres veces por semana, es importante para garantizar la salud dental a largo plazo.


Nederlands

Saint Berdoodle

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Saint Berdoodle

De Sint-Berdoedel is een groot ras met een dichte, golvende vacht en is een kruising tussen de kalme, volgzame Sint-Bernard en de intelligente, hypoallergene Poedel. Deze jongens erven meestal het indrukwekkende postuur van de Sint Bernard met de mooie golvende vacht van de Poedel. Met sommige honden die tot 80 kg wegen, is er niets kleins aan de Sint-Berdoedel. Dit aanhankelijke en liefdevolle ras is een welkome aanvulling in elk gezin en doet het heel goed met kinderen en andere huisdieren. Sommige kunnen op hun hoede zijn voor vreemden en proberen hun huis te bewaken. Een grondige socialisatie wordt daarom aanbevolen vanaf jonge leeftijd.

Geschiedenis van de Saint Berdoodle

Terwijl poedels al meer dan vijftig jaar worden gebruikt in de creatie van hybride honden, is de Sint Bernard relatief nieuw in de sport. Poedels zijn een zeer populair ras in de wereld van specifieke kruisingshonden vanwege hun onderhoudsarme vacht en hun grootte in drie maten, Toy, Miniatuur en Standaard. De exacte datum van het ontstaan van de Sint-Bernardoodle is onzeker, maar het is mogelijk dat dit aan het begin van de 21e eeuw was.
        

Een beetje van de Sint Bernard

        
De Sint Bernard is een Zwitserse hond die werd ontwikkeld door monniken in de jaren 1600. Waarschijnlijk werden ze gefokt uit Zwitserse Berghonden, Newfoundlands en Bloedhonden. Deze rassen zorgden voor essentiële genetica waardoor de Sint Bernard de fantastische reddingshond kon worden die we allemaal kennen en waar we van houden. Naast hun superieure reukzin, die de Sint Bernard in staat stelt om verloren reizigers op te sporen, zijn ze ook weerbestendig en hebben ze een heerlijk zachtaardig en geduldig karakter. Hoewel de Sint Bernard nog steeds wordt beschouwd als de nationale hond van Zwitserland en nog steeds als zodanig wordt beschouwd, worden de meeste van hen nu gehouden als huisdieren in plaats van werkhonden.
Standaard van de Sint Bernard

Een beetje van de Poedel

De Poedel is vermoedelijk een Duits ras dat in de 17e eeuw populair werd in Frankrijk. De Poedel heeft een kleurrijk en gevarieerd verleden, hij werd gebruikt als eendenjager, circusartiest en truffelsnuffelaar. Meer recent heeft de poedel een reputatie verworven als trouw gezinshuisdier en kan hij soms in de ring worden gezien.
Standaard van de Poedel

Uiterlijk van de Saint Berdoodle

Het is bij elke kruising moeilijk te voorspellen hoe ze eruit zullen zien als ze volwassen zijn, maar dit geldt vooral voor specifieke kruisingen die zijn gemaakt van twee rassen die niet veel op elkaar lijken. Hoewel de meeste Saint Berdoodles een kenmerkend uiterlijk hebben, lijken sommige honden veel meer op een van hun ouders dan op de andere. De meeste honden erven het grote hoofd van de Sint Bernard met bruine of amberkleurige ogen die zich achter hun vacht kunnen verbergen. Hun oren zijn hangend en relatief groot. Net als de Sint Bernard hebben veel honden een donkerdere vacht op de oren en rond de ogen. Hoewel de kleur en textuur van de vacht nogal varieert, hebben de meesten een rood-witte of bruin-witte vacht die golft en zacht aanvoelt. De gemiddelde Saint Berdoodle is ongetwijfeld een groot hondenras en weegt tussen de 40 en 80 kg, maar er zijn ook zwaardere gewichten geregistreerd. In hoogte zijn ze meestal tussen 60 en 76 cm.

Temperament van de Saint Berdoodle

Als mensgericht ras houdt de Saint Berdoodle van gezelschap en wordt hij niet graag voor langere tijd alleen gelaten. De Saint Berdoodle is een echte charmeur, kan met bijna iedereen opschieten en zal ze snel voor zich winnen met zijn gulle, aanhankelijke aard. Een aantal exemplaren kan aanhankelijk en behoeftig worden, zelfs tot het punt van verlatingsangst. De Saint Berdoodle is een tolerant ras en doet het over het algemeen goed met kinderen van alle leeftijden en alle soorten huisdieren. Om ervoor te zorgen dat ze een hoge tolerantie hebben, moet je ze van jongs af aan socialiseren. Hoewel ze ongelooflijk zachtaardig zijn, moet er vanwege hun grootte altijd nauwlettend toezicht worden gehouden op jonge kinderen of kleine huisdieren in hun gezelschap. Sommige Sint-Berdoedels zijn erg beschermend en kunnen hun toewijding aan hun gezin tonen door territoriaal gedrag. Hoewel dit gunstig kan zijn voor degenen die op zoek zijn naar een waakhond, wordt het anders gezien als een ongewenste eigenschap die over hen moet worden getraind.

Behoeften en activiteiten van de Saint Berdoodle

De activiteitsbehoeften van de Saint Berdoodle variëren naargelang de hond en de eigenschappen die hij van zijn ouders erft. Deze kruising zal een dagelijkse wandeling nodig hebben om fit te blijven en regelmatige lichaamsbeweging zal belangrijk zijn. Hoewel de poedel lichamelijk actiever zal zijn dan de sint-bernard, vereist het grote formaat van de sint-bernard regelmatige lichaamsbeweging. Dit kunnen wandelingen zijn, speeltijd met het gezin of uitstapjes naar het hondenpark, wat goed is voor zowel zijn fysieke als mentale welzijn. Als uw Sint Berdoodle meer op een Sint Bernard lijkt, kan hij snel moe worden en gedurende de dag pauzes of dutjes nodig hebben.

Onderhoud van de Saint Berdoodle

Het onderhoud van de Saint Berdoodle hangt af van de vacht die hij erft. Over het algemeen zal een hybride hond niet veel verzorging nodig hebben. Als hij de Sint Bernard vacht heeft geërfd, zal regelmatig borstelen met een gladde borstel nuttig zijn om het verharen onder controle te houden. Als hij echter de vacht van de poedel heeft geërfd, is regelmatig borstelen niet zo belangrijk. Een professionele vachtverzorging kan nodig zijn en moet één keer per maand of naar behoefte worden uitgevoerd. Regelmatige controle van de oren en ogen van de Saint Berdoodle is aan te raden om het risico op infecties te minimaliseren. Zoals bij alle rassen is regelmatig tandenpoetsen, twee tot drie keer per week, belangrijk voor een gezond gebit op de lange termijn.


Aucun commentaire

Pas de commentaires

Personne n'a encore publié de commentaire.

Les derniers articles mis à jour

  • Bulldog Schnauzer -- Bulldog X Schnauzer nain

    Bulldog Schnauzer Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bulldog Schnauzer Le Bulldog Schnauzer est généralement un chien de taille petite à moyenne avec un comportement ludique mais doux. C'est un croisement entre le Bulldog et le Schnauzer nain qui est reconnu par l'American Canine...
  • Schnauzer nain

    Schnauzer nain Standard FCI Nº 183 Origine Allemagne Traduction Dr. J-M. Paschoud Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse Section Section 1.2 Pinscher et Schnauzer Epreuve Sans épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif par la FCI mercredi 13 juillet 1955 Publication du...
  • Bull Daniff -- Bullmastiff X Dogue Allemand

    Bull Daniff Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous DaniffMastidane Brève présentation du Bull Daniff Le Bull Daniff est une race de croisement spécifique composée de deux races pures, le Bullmastiff et le Dogue Allemand. Le Bull Daniff sera un chien de grande taille à géant. Son...
  • Bull Chow Terrier -- Bull Terrier X Chow Chow

    Bull Chow Terrier Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull Chow Terrier Le Bull Chow Terrier est une race de création, composée de deux races pures, le Bull Terrier et le Chow Chow. Le Bull Chow Terrier sera un gros chien pesant entre 25 et 32 kilos. Les deux races parentales sont...
  • Bullboxer Staff -- Boxer X Staffordshire Terrier Americain

    Bullboxer Staff Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullboxer Staff Les Bullboxer Staff sont des chiens de compagnie affectueux, protecteurs et enjoués. Ils sont connus pour leur dévouement envers leurs propriétaires et les membres de leur famille. Leur durée de vie moyenne est de 10...
  • Bullboxer Pit -- Boxer X American Pit Bull Terrier

    Bullboxer Pit Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullboxer Pit Le Bullboxer Pit, également connu sous le nom de Bullboxer américain, est une race mixte populaire. C'est un hybride du Boxer et de l'American Pit Bull Terrier, deux chiens puissants qui étaient autrefois élevés comme...
  • Bull-Boxer -- Bulldog anglais X Boxer

    Bull-Boxer Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull-Boxer Le Bull-Boxer est une race de création, croisant le Bulldog anglais et le Boxer. Cet hybride est un gros chien trapu avec des poils courts et lisses. Son doux visage ridé fera fondre votre coeur. C'est un chien nécessitant...
  • Bull-Aussie -- Bulldog anglais X Berger australien

    Bull-Aussie Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bull-Aussie Le Bull-Aussie est le résultat du croisement d'un Bulldog anglais et d'un Berger australien. Parce que les deux parents sont de race pure, le Bull-Aussie est considéré comme une race de création. Votre Bull-Aussie sera un chien...
  • Bullador -- Bulldog anglais X Retriever du Labrador

    Bullador Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Bullador Le Bullador est un hybride du Bulldog anglais et du Retriever du Labrador, un chien de taille moyenne à grande avec une attitude optimiste et amicale. Ces chiens peuvent parfois fournir des services de chien de garde et de...
  • Bulldog

    Bulldog Standard FCI Nº 149 Origine Grande-Bretagne Traduction R. Triquet. Mise à jour J. Mulholland.  / Version originale : (EN) Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer - Molossoïdes - Chiens de montagne et de bouvier suisse Section Section 2.1 Molossoïdes, type Dogue Epreuve Sans épreuve de travail Reconnaissance à titre définitif...
  • BT Walker -- Boxer X Treeing Walker Coonhound

    BT Walker Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du BT Walker Le BT Walker est un croisement entre le Treeing Walker Coonhound et le Boxer. C'est un gros chien avec des poils courts et bien sûrs qui est parfait pour tout type de temps. En raison du fait que les deux races parentales sont...
  • Treeing Walker Coonhound

    Treeing Walker Coonhound Il n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen Brève présentation du Treeing Walker Coonhound Le Treeing Walker Coonhound descend à la fois du Foxhound anglais et du Foxhound américain, qui étaient à l'origine utilisés comme chiens de chasse. A l'origine, le Treeing Walker Coonhound était destiné à la...