Saint Berdoodle

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Zwitserland <> Frankrijk -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Saint Berdoodle

De Sint-Berdoedel is een groot ras met een dichte, golvende vacht en is een kruising tussen de kalme, volgzame Sint-Bernard en de intelligente, hypoallergene Poedel. Deze jongens erven meestal het indrukwekkende postuur van de Sint Bernard met de mooie golvende vacht van de Poedel. Met sommige honden die tot 80 kg wegen, is er niets kleins aan de Sint-Berdoedel. Dit aanhankelijke en liefdevolle ras is een welkome aanvulling in elk gezin en doet het heel goed met kinderen en andere huisdieren. Sommige kunnen op hun hoede zijn voor vreemden en proberen hun huis te bewaken. Een grondige socialisatie wordt daarom aanbevolen vanaf jonge leeftijd.

Geschiedenis van de Saint Berdoodle

Terwijl poedels al meer dan vijftig jaar worden gebruikt in de creatie van hybride honden, is de Sint Bernard relatief nieuw in de sport. Poedels zijn een zeer populair ras in de wereld van specifieke kruisingshonden vanwege hun onderhoudsarme vacht en hun grootte in drie maten, Toy, Miniatuur en Standaard. De exacte datum van het ontstaan van de Sint-Bernardoodle is onzeker, maar het is mogelijk dat dit aan het begin van de 21e eeuw was.
        

Een beetje van de Sint Bernard

        
De Sint Bernard is een Zwitserse hond die werd ontwikkeld door monniken in de jaren 1600. Waarschijnlijk werden ze gefokt uit Zwitserse Berghonden, Newfoundlands en Bloedhonden. Deze rassen zorgden voor essentiële genetica waardoor de Sint Bernard de fantastische reddingshond kon worden die we allemaal kennen en waar we van houden. Naast hun superieure reukzin, die de Sint Bernard in staat stelt om verloren reizigers op te sporen, zijn ze ook weerbestendig en hebben ze een heerlijk zachtaardig en geduldig karakter. Hoewel de Sint Bernard nog steeds wordt beschouwd als de nationale hond van Zwitserland en nog steeds als zodanig wordt beschouwd, worden de meeste van hen nu gehouden als huisdieren in plaats van werkhonden.
Standaard van de Sint Bernard

Een beetje van de Poedel

De Poedel is vermoedelijk een Duits ras dat in de 17e eeuw populair werd in Frankrijk. De Poedel heeft een kleurrijk en gevarieerd verleden, hij werd gebruikt als eendenjager, circusartiest en truffelsnuffelaar. Meer recent heeft de poedel een reputatie verworven als trouw gezinshuisdier en kan hij soms in de ring worden gezien.
Standaard van de Poedel

Uiterlijk van de Saint Berdoodle

Het is bij elke kruising moeilijk te voorspellen hoe ze eruit zullen zien als ze volwassen zijn, maar dit geldt vooral voor specifieke kruisingen die zijn gemaakt van twee rassen die niet veel op elkaar lijken. Hoewel de meeste Saint Berdoodles een kenmerkend uiterlijk hebben, lijken sommige honden veel meer op een van hun ouders dan op de andere. De meeste honden erven het grote hoofd van de Sint Bernard met bruine of amberkleurige ogen die zich achter hun vacht kunnen verbergen. Hun oren zijn hangend en relatief groot. Net als de Sint Bernard hebben veel honden een donkerdere vacht op de oren en rond de ogen. Hoewel de kleur en textuur van de vacht nogal varieert, hebben de meesten een rood-witte of bruin-witte vacht die golft en zacht aanvoelt. De gemiddelde Saint Berdoodle is ongetwijfeld een groot hondenras en weegt tussen de 40 en 80 kg, maar er zijn ook zwaardere gewichten geregistreerd. In hoogte zijn ze meestal tussen 60 en 76 cm.

Temperament van de Saint Berdoodle

Als mensgericht ras houdt de Saint Berdoodle van gezelschap en wordt hij niet graag voor langere tijd alleen gelaten. De Saint Berdoodle is een echte charmeur, kan met bijna iedereen opschieten en zal ze snel voor zich winnen met zijn gulle, aanhankelijke aard. Een aantal exemplaren kan aanhankelijk en behoeftig worden, zelfs tot het punt van verlatingsangst. De Saint Berdoodle is een tolerant ras en doet het over het algemeen goed met kinderen van alle leeftijden en alle soorten huisdieren. Om ervoor te zorgen dat ze een hoge tolerantie hebben, moet je ze van jongs af aan socialiseren. Hoewel ze ongelooflijk zachtaardig zijn, moet er vanwege hun grootte altijd nauwlettend toezicht worden gehouden op jonge kinderen of kleine huisdieren in hun gezelschap. Sommige Sint-Berdoedels zijn erg beschermend en kunnen hun toewijding aan hun gezin tonen door territoriaal gedrag. Hoewel dit gunstig kan zijn voor degenen die op zoek zijn naar een waakhond, wordt het anders gezien als een ongewenste eigenschap die over hen moet worden getraind.

Behoeften en activiteiten van de Saint Berdoodle

De activiteitsbehoeften van de Saint Berdoodle variëren naargelang de hond en de eigenschappen die hij van zijn ouders erft. Deze kruising zal een dagelijkse wandeling nodig hebben om fit te blijven en regelmatige lichaamsbeweging zal belangrijk zijn. Hoewel de poedel lichamelijk actiever zal zijn dan de sint-bernard, vereist het grote formaat van de sint-bernard regelmatige lichaamsbeweging. Dit kunnen wandelingen zijn, speeltijd met het gezin of uitstapjes naar het hondenpark, wat goed is voor zowel zijn fysieke als mentale welzijn. Als uw Sint Berdoodle meer op een Sint Bernard lijkt, kan hij snel moe worden en gedurende de dag pauzes of dutjes nodig hebben.

Onderhoud van de Saint Berdoodle

Het onderhoud van de Saint Berdoodle hangt af van de vacht die hij erft. Over het algemeen zal een hybride hond niet veel verzorging nodig hebben. Als hij de Sint Bernard vacht heeft geërfd, zal regelmatig borstelen met een gladde borstel nuttig zijn om het verharen onder controle te houden. Als hij echter de vacht van de poedel heeft geërfd, is regelmatig borstelen niet zo belangrijk. Een professionele vachtverzorging kan nodig zijn en moet één keer per maand of naar behoefte worden uitgevoerd. Regelmatige controle van de oren en ogen van de Saint Berdoodle is aan te raden om het risico op infecties te minimaliseren. Zoals bij alle rassen is regelmatig tandenpoetsen, twee tot drie keer per week, belangrijk voor een gezond gebit op de lange termijn.