 |
|
L'Algerian Mastiff n'est pas reconnu par la F.C.I.
|
|
|
Origine
|
|
Algérie |
Traduction
|
|
Francis Vandersteen |
Cette race est aussi connue sous
|
|
Algerian Mountain Dog Algerian Herder Greater Atlas Dog
|
Cette race antique de chien est en voie d'extinction, on recense seulement 2 couples en Algérie aujourd'hui.
Parent étroit de l'Aidi marocain, le Mastiff algérien est le plus grand des chiens de montagne d'Atlas, il est considéré comme étant le descendant d'une race disparue il y a des siècles, sur le mont Tahat, au nord-ouest du pays.
Le Mastiff algérien a beaucoup de sang et de lignée de races européennes quand les phéniciens, et plus loin encore, les Romains et divers vandales, ont apportés un grand nombre de leurs chiens en Afrique.
Au début de l’Empire turc, dans les années 1500, on croit que le Mastiff algérien a reçu du sang du Berger d'Anatolie, ayant pour résultat une vitesse et une agilité accrue, mais également un changement d'aspect. Dans les 200 années suivantes, ce Mastiff algérien, "nouveau et amélioré", a reçu certaines lignées de chiens turcs et asiatiques.
Déclaré déterminé, méchant et intraitable, le Mastiff algérien est devenu impopulaire pendant le régime français et arabe.
De tous temps, les bergers et les gardiens de troupeaux de bétail ont eu besoin de chiens forts et énergiques pour protéger leur bétail et leur village, mais aussi pour fournir une source de divertissement en participant à des concours d'amorce et de combat.
Les 60 dernières années, le nombre de Mastiff algérien avait solidement diminué et les autorités doutent de l'existence de spécimens purs à l'époque actuelle. Cela n’aide pas, en ce sens que chaque chien trouvé en Algérie semble aujourd'hui porter ce nom.
Elancés, musclés et rudes, la plupart des chiens rencontrés aujourd'hui ont la robe imperméable et bien fournie, avec un poil riche de longueur variable, dans un éventail varié de couleurs. La taille moyenne est autour 68 centimètres. |
 |
|
The Algerian Mastiff is not recognized by the F.C.I.
|
|
|
Origin
|
|
Algeria |
Translation
|
|
Francis Vandersteen |
This breed is also known as
|
|
Algerian Mountain Dog Algerian Herder Greater Atlas Dog
|
This ancient breed of dog is on the brink of extinction, with only 2 pairs in Algeria today.
A close relative of the Moroccan Aidi, the Algerian Mastiff is the largest of the Atlas mountain dogs, and is considered the descendant of a breed that disappeared centuries ago on Mount Tahat in the northwest of the country.
The Algerian Mastiff has much blood and lineage from European breeds when the Phoenicians, and further back the Romans and various Vandals, brought large numbers of their dogs to Africa.
In the early days of the Turkish Empire, in the 1500s, the Algerian Mastiff is believed to have received blood from the Anatolian Shepherd, resulting in increased speed and agility, but also a change in appearance. Over the next 200 years, this "new and improved" Algerian Mastiff received certain bloodlines from Turkish and Asian dogs.
Declared determined, mean and intractable, the Algerian Mastiff became unpopular during French and Arab rule.
From time immemorial, shepherds and cattle herders have needed strong, energetic dogs to protect their livestock and villages, but also to provide a source of entertainment by taking part in baiting and fighting contests.
Over the past 60 years, the number of Algerian Mastiffs has declined steadily, and the authorities doubt there are any pure specimens in existence today. It doesn't help that every dog found in Algeria today seems to bear this name.
Elongated, muscular and rugged, most of the dogs found today have waterproof, well furnished coats, with rich hair of variable length, in a varied range of colors. The average height is around 68 centimetres. |
 |
|
Die Algerian Mastiff wird vom F.C.I. nicht anerkannt
|
|
|
Ursprung
|
|
Algerien |
Übersetzung
|
|
Francis Vandersteen |
Diese Rasse ist auch bekannt als
|
|
Algerian Mountain Dog Algerian Herder Greater Atlas Dog
|
Diese uralte Hunderasse ist vom Aussterben bedroht, in Algerien gibt es heute nur noch 2 Paare.
Der Algerische Mastiff ist ein enger Verwandter des marokkanischen Aidi und der größte der Atlas-Berghunde. Er gilt als Nachkomme einer Rasse, die vor Jahrhunderten am Berg Tahat im Nordwesten des Landes ausgestorben ist.
Der algerische Mastiff hat viel Blut und Abstammung von europäischen Rassen, als die Phönizier und noch weiter zurück die Römer und verschiedene Vandalen eine große Anzahl ihrer Hunde nach Afrika brachten.
Zu Beginn des türkischen Reiches, in den 1500er Jahren, wird angenommen, dass der algerische Mastiff Blut vom anatolischen Schäferhund erhalten hat, was zu einer erhöhten Geschwindigkeit und Beweglichkeit, aber auch zu einer Veränderung seines Aussehens führte. In den folgenden 200 Jahren erhielt dieser "neue und verbesserte" Algerische Mastiff bestimmte Blutlinien von türkischen und asiatischen Hunden.
Als entschlossen, bösartig und unnachgiebig deklariert, wurde der Algerische Mastiff während der französischen und arabischen Herrschaft unbeliebt.
Zu allen Zeiten brauchten Hirten und Viehhirten starke und energische Hunde, um ihr Vieh und ihr Dorf zu schützen, aber auch um eine Quelle der Unterhaltung zu bieten, indem sie an Vorspann- und Kampfwettbewerben teilnahmen.
In den letzten 60 Jahren war die Zahl der Algerischen Mastiffs stark zurückgegangen und die Behörden bezweifeln, dass es heute noch reine Exemplare gibt. Dies ist insofern nicht hilfreich, als dass heute jeder in Algerien gefundene Hund diesen Namen zu tragen scheint.
Schlank, muskulös und rau, haben die meisten der heute angetroffenen Hunde ein wasserdichtes, dichtes Fell mit reichem Haar von unterschiedlicher Länge in einem bunten Spektrum von Farben. Die durchschnittliche Größe liegt bei etwa 68 Zentimetern. |
 |
|
El Algerian Mastiff no es reconocido por el F.C.I.
|
|
|
Origen
|
|
Argelia |
Traducción
|
|
Francis Vandersteen |
Esta raza también se conoce como
|
|
Algerian Mountain Dog Algerian Herder Greater Atlas Dog
|
Esta antigua raza canina está al borde de la extinción, y hoy sólo se conocen 2 parejas en Argelia.
Pariente cercano del Aidi marroquí, el Mastín argelino es el mayor de los perros de montaña del Atlas, y se considera descendiente de una raza desaparecida hace siglos en el monte Tahat, al noroeste del país.
El Mastín Argelino tiene mucha sangre y linaje de razas europeas cuando los fenicios, y aún más atrás los romanos y varios vándalos, llevaron grandes cantidades de sus perros a África.
A principios del Imperio Turco, en el siglo XVI, se cree que el Mastín de Argelia recibió sangre del Pastor de Anatolia, lo que se tradujo en una mayor velocidad y agilidad, pero también en un cambio de aspecto. Durante los 200 años siguientes, este "nuevo y mejorado" Mastín Argelino recibió ciertas líneas de sangre de perros turcos y asiáticos.
El Mastín Argelino, del que se decía que era decidido, malo e intratable, se hizo impopular durante los regímenes francés y árabe.
Desde tiempos inmemoriales, los pastores y ganaderos han necesitado perros fuertes y enérgicos para proteger su ganado y su aldea, pero también para divertirse participando en competiciones de cebo y lucha.
En los últimos 60 años, el número de mastines argelinos ha disminuido drásticamente, y las autoridades dudan de que queden ejemplares puros en la actualidad. No ayuda que todos los perros que se encuentran hoy en Argelia parezcan llevar este nombre.
Alargados, musculosos y robustos, la mayoría de los perros encontrados hoy en día tienen un pelaje impermeable y bien amueblado, con una abundante cabellera de longitud variable, en una variada gama de colores. La altura media ronda los 68 centímetros. |
 |
|
De Algerian Mastiff wordt niet erkend door de F.C.I.
|
|
|
Land van oorsprong
|
|
Algerije |
Vertaling
|
|
Francis Vandersteen |
Dit ras staat ook wel bekend als
|
|
Algerian Mountain Dog Algerian Herder Greater Atlas Dog
|
Dit oude hondenras staat op het punt van uitsterven, met slechts 2 bekende paren in Algerije vandaag de dag.
Een nauwe verwant van de Marokkaanse Aidi, de Algerijnse Mastiff is de grootste van de Atlas berghonden, en wordt beschouwd als de afstammeling van een ras dat eeuwen geleden verdween op de berg Tahat in het noordwesten van het land.
De Algerian Mastiff heeft veel bloed en afstamming van Europese rassen toen de Feniciërs, en nog verder terug de Romeinen en verschillende Vandalen, grote aantallen van hun honden naar Afrika brachten.
Aan het begin van het Turkse Rijk, in de jaren 1500, wordt aangenomen dat de Algerijnse Mastiff bloed kreeg van de Anatolische Herder, wat resulteerde in een verhoogde snelheid en behendigheid, maar ook een verandering in uiterlijk. In de daaropvolgende 200 jaar, ontving deze "nieuwe en verbeterde" Algerijnse Mastiff bepaalde bloedlijnen van Turkse en Aziatische honden.
Gezegd dat hij vastberaden, gemeen en hardnekkig was, werd de Algerijnse Mastiff impopulair tijdens de Franse en Arabische regimes.
Van oudsher hebben herders en veehoeders sterke, energieke honden nodig om hun vee en hun dorp te beschermen, maar ook om een bron van vermaak te bieden door deel te nemen aan lok- en vechtwedstrijden.
In de afgelopen 60 jaar is het aantal Algerijnse Mastiffs sterk afgenomen en de autoriteiten betwijfelen of er vandaag de dag nog zuivere exemplaren over zijn. Het helpt niet dat elke hond die tegenwoordig in Algerije wordt gevonden deze naam lijkt te dragen.
Langwerpig, gespierd en ruig, de meeste honden die vandaag de dag worden gevonden hebben een waterdichte, goed gevoerde vacht, met een rijke beharing van verschillende lengte, in een gevarieerd kleurenpalet. De gemiddelde hoogte is ongeveer 68 centimeter. |