Drentsche Patrijshond

FCI standaard Nº 224

Land van oorsprong
Nederland
Groep
Groep 7 Pointing Dogs
Sectie
Sectie 1.2 Continental pointing dog, Spaniel type
Werkproef
Met werkproef
Definitieve erkenning door de FCI
vrijdag 04 maart 1960
Publicatie van de geldende officiële norm
maandag 04 april 2016
Laatste update
dinsdag 17 mei 2016
En français, cette race se dit
Epagneul à perdrix de Drente
In English, this breed is said
Drentsche Partridge Dog
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Drentscher Hühnerhund
En español, esta raza se dice
Perdiguero de Drente

Gebruik

Allround jachtgebruikshond

Kort historisch overzicht

In de 16e eeuw, het ras is ontstaan uit de Spioenen (ook wel Spanjoelen), die via Frankrijk kwam uit Spanje. In Nederland werden zij Partridge honden genoemd. In het oostelijk deel van het land, vooral in de provincie Drenthe, werden deze honden gehouden raszuivere en waren niet vermengd met buitenlandse rassen zoals elders gedaan. Op 15 mei 1943 werd het ras officieel erkend door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland. Dit werd sterk bevorderd door barones Van Hardenbroek, de heer Van Heek Jr. en de heer Quartero. Het ras is gerelateerd aan de Kleine Münsterländer en de Epagneul Français. De rasvereniging, de Nederlandse Vereniging «De Drentsche Patrijshond» werd opgericht op 5 juni 1948.

Algemeen totaalbeeld

Een evenredig gebouwde hond, droog gespierd en scherp getekend, wiens lichaamsbouw kracht toont en het vermogen tot het ontwikkelen van de voor de jachthond nodige snelheid. Hij heeft een licht wigvormig hoofd. De snuit is iets korter dan de lengte van de schedel, tamelijk droge lippen die niet overhangen. De vacht, hoewel op het lichaam niet bepaald lang, typeert zich door de goed behaarde oren en de iets rijkere beharing aan hals en borst, de bevedering van voor- en achterbenen en door de rondom lang behaarde, bossige staart - als een lange beharing.

Belangrijke verhoudingen

De lengte van het lichaam, gemeten van het boeggewricht tot het zitbeen, is meer dan de schofthoogte, waardoor een licht gestrekt totaalbeeld ontstaat.
De lengte van het opperarmbeen is iets minder dan de lengte van het schouderblad.
De lengte van de voorsnuit is iets minder dan de lengte van de schedel.

Gedrag en karakter (aard)

Hij is voor de jacht op wisselend terrein de jachthond bij uitnemendheid. De hond jaagt onder het geweer. Het behoud van het contact met de jager is blijkbaar een aangeboren eigenschap. Een eigenaardigheid van veel Drenten is, dat de hond in zoekende actie de staart in de rondte draait. Dit is vooral duidelijk als hij verwaaiing krijgt van wild. Na het aantrekken of een arrêt, staat hij het wild muurvast en onberispelijk voor. Bij het staan wacht de hond tot de jager tot op korte afstand is genaderd, terwijl bij lang wachten wordt omgekeken. Hij heeft een goed aanpassingsvermogen waardoor hij voor de jacht op allerlei soort wild in het veld en in het water geschikt is. Daarnaast is hij een goed apporteur en verlorenzoeker. Gemelde eigenschappen zijn de hond aangeboren, vandaar het eigenaardige dat hij weinig dressuur behoeft. Door de zachtheid van karakter is parforce dressuur uit den boze. De Drenstche Patrijshond mag aanvankelijk gereserveerd zijn, maar niet angstig. De hond is trouw en intelligent en daardoor met een goede opvoeding en training, een huisgenoot van bijzondere waarde en een goede jachtmakker.

Hoofd

Bovenschedel

Hoofd
Het hoofd is wigvormig en matig lang, passend in het totaalbeeld, droog en vloeiend belijnd.
Schedel
De schedel is tamelijk breed en slechts weinig gewelfd. In de middellijn loopt een nauwelijks waarneembare groef van de ondiepe stop tot halverwege de matig ontwikkelde achterhoofdsknobbel. 
Stop
De overgang van de schedel in de snuit is, zowel van terzijde als van voren bekeken, geleidelijk: de wangen gaan vloeiend over in de snuitpartij met een goede opvulling onder de ogen. De wenkbrauwbogen zijn zodanig ontwikkeld dat ze goed waarneembaar zijn.

Facial region

Neus
Neusspiegel is goed ontwikkeld en de kleur ervan is bruin. De neusgaten zijn ruim.
Voorsnuit
De snuitpartij is krachtig, iets versmallend naar de neusspiegel en iets korter dan de schedel, stomp eindigend met droge, niet overhangende lippen, onder de ogen goed opgevuld. De neusrug is recht en breed. Een geringe buiging opwaarts achter de neusspiegel is geoorloofd.
Lippen
De lippen zijn vrij dun en strak en bruin gepigmenteerd.
Kiezen / tanden
Krachtig goed sluitend schaargebit.
Wangen
Matig ontwikkeld.
Ogen
De ligging van de ogen is wijd uiteen en zodanig dat ze goed beschermd zijn; ze puilen noch uit, noch liggen ze diep. Ze zijn middelmatig groot en ovaal van vorm. De uitdrukking toont goedmoedigheid en tevens de intelligentie van een jachthond. De gewenste kleur is amberkleurig, dus noch donker, noch de lichte kleur van het roofvogeloog. De oogleden moeten het oog goed omsluiten.
Oren
Niet zwaar. Ze zijn hoog aangezet en zonder plooi of vouw dicht langs de wangen gedragen. Ze zijn van zodanige lengte dat ze, naar voren gebracht, de neuspunt tot op omstreeks drie vingerbreedten benaderen. Ze zijn bij de aanzet breed en eindigen in een afgestompte punt. Als de aandacht van de hond getrokken wordt, draaien de oren naar voren en worden ze hoger opgetrokken. Van voren gezien vormt het oor dan een driehoek met de plooi boven het midden van de oorlap. Het oor moet beweeglijk zijn en drukt verschillende gemoedstoestanden uit.

Hals

De hals is krachtig, van middelmatige lengte, een zodanige schakel tussen hoofd en lichaam vormend dat de overgang vloeiend, dus zonder onderbreking van de belijning, plaatsvindt. Een overschrijding van de gewenste halslengte, waardoor het algemene beeld aan elegantie wint doch aan kracht inboet, is ongewenst.

Lichaam

Bovenlijn
Vloeiende lijn van de schoft tot de staart.
Schoft
Sterk en niet te ver naar voren geplaatst.
Rug
Krachtig en recht, van middelmatige lengte, niet te kort, zodat door de rug met de goed gehoekte voor- en achterhand de lengte wordt verkregen dat tot een licht gestrekt totaalbeeld leidt.
Lendenpartij
Krachtig gespierd.
Croupe
Licht hellend, breed en lang.
Borst
Diep, reikend tot aan de ellebogen en van voren gezien ruim. De voorste ribben mogen niet zo gebogen zijn dat de voorbenen bij het bewegen worden gehinderd. Lange ribbenpartij. Ook de achterste ribben dus goed ontwikkeld. Gewelfd, dus noch vlak, noch tonvormig.
Onderlijn en buik
Slechts weinig oplopend.

Staart

Bij de aanzet de bovenbelijning van het lichaam volgend. De staart ongeveer reikend tot de hak. In actie wordt de staart gedeeltelijk gestrekt, het laatste deel met een lichte boog naar boven. Nimmer over de rug gekruld. Met uitzondering van het gedeelte bij de aanzet rijke beharing rondom, welke naar de punt van de staart in lengte afneemt.

Ledematen

Voorhand

Algemeen
Goed onder het lichaam geplaatst met goed aangesloten ellebogen.
Schouders
Schouderblad lang, schuin geplaatst tegen het lichaam en goed naar achteren liggend.
Opperarm
Loopt schuin naar achteren zodat een goede hoek met het schouderblad wordt gevormd. De lengte van de opperarm is iets korter dan het schouderblad.
Ellebogen
Goed aansluitend tegen het lichaam.
Onderarm
Recht en parallel, krachtig bot.
Voorvoetwortelgewricht
Sterk.
Voormiddenvoet
Krachtig en iets schuin geplaatst.
Voorvoeten
Rond tot ovaal met goed gesloten, gebogen, krachtige tenen en stevige voetzolen. Voeten noch naar binnen noch naar buiten gedraaid.

Achterhand

Algemeen
Goed ontwikkeld, dus breed en goed gespierd, van achteren gezien recht en parallel. Krachtig bot.
Dijbeen
Breed gespierd en een goede hoek vormend met het onderbeen.
Onderbeen
Van gelijke lengte als het dijbeen.
Achtermiddenvoet
Functioneel gehoekt.
Spronggewricht
Vrij laag laaggeplaatst.
Achtervoeten
Rond tot ovaal met goed gesloten, gebogen, krachtige tenen en stevige voetzolen. Voeten noch naar binnen noch naar buiten gedraaid.

Gangwerk

Uitgrijpend, harmonisch en stuwend gangwerk, noch nauw, noch wijd gaand in de draf, zonder slingeren en uitdraaien van ellebogen of hakken, bij het toenemen van de snelheid neigend naar éénsporigheid.

Huid

Strak aanliggend, zonder plooien.

Coat

Haarkwaliteit
Een dichte, het lichaam goed bedekkende, niet gekrulde strak aanliggende beharing met een stevige waterafstotende ondervacht. De beharing is niet zuiver langharig, doch, doordat zij op verschillende plaatsen langer is, de indruk van langharigheid wekt. Aan hals en voorborst is de beharing langer. De oren zijn aan de buitenkant bij de aanzet bezet met lange, liefst gegolfde beharing, geen krulhaar. Onderaan is de beharing van het oor korter, terwijl het oor aan de rand van de binnenkant bovenaan ook bevederd is. Op de rug tot op de staart wordt een aanliggende liefst golvende beharing op prijs gesteld. De bossige staart is, behalve bij de aanzet, rondom rijk met lang haar bezet dat naar de punt toe in lengte afneemt. De achterkant van de voor en achterbenen en de broek zijn bevederd. De voeten zijn tussen de tenen goed behaard.
Haarkleur
Wit met bruine platen, met of zonder spikkels of schimmelkleurige vlekken. Niet toegestaan zijn geheel schimmelkleurige honden. (mengsel van bruine en witte haren over het gehele lichaam,het zogenoemde roan. Minder gewenst zijn mantelhonden. De oren zijn bruin, evenals het haar rondom de ogen.

Maat en gewicht

Schouderhoogte
Reuen : 58-63 cm. Teven : 55-60 cm. De schofthoogte mag een enkele cm naar boven afwijken, indien de verhouding goed blijft.
Gewicht
Reuen : 30-35 kg. Teven : 25-31 kg.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

General defecten

 Mantelhonden.
 Rond oog.
 Te zware lippen al dan niet gepaard gaande met keelhuid of wammen.
 Open gedragen oren.
 Gekrulde oor – en rugbeharing.

Zware defecten

 Ramsneus of wipneus.
 Schimmelpatroon (roan) over het gehele lichaam.
 Smalle ondiepe borst.
 Elegant totaalbeeld.
 Steile of zwakke middenvoet.
 Laagbenigheid.

Defecten die leiden tot uitsluiting

 Agressieve of te angstige honden.
 Een geheel of gedeeltelijk wit oor.
 Haarkleur rond één of beide ogen wit.
 Boven- of ondervoorbeet.
 Honden die duidelijk het rastype missen.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

https://www.fci.be/