Lakeland Terrier

		Lakeland Terrier
		FCI standaard Nº 70

Land van oorsprong		Groot-Brittannië
Vertaling		Francis Vandersteen
Groep		Groep 3 Terriërs
Sectie		Sectie 1 Grote en middelgrote Terriërs
Werkproef		Zonder werkproef
Definitieve erkenning door de FCI		donderdag 14 oktober 1954
Publicatie van de geldende officiële norm		donderdag 26 maart 2009
Laatste update		dinsdag 19 mei 2009
En français, cette race se dit		Lakeland Terrier
In English, this breed is said		Lakeland Terrier
Auf Deutsch, heißt diese Rasse		Lakeland Terrier
En español, esta raza se dice		Lakeland Terrier

Gebruik

Terrier.

Algemeen totaalbeeld

Vriendelijk, een geboren werker, evenwichtig en compact.

Gedrag en karakter (aard)

Vrolijk, onbevreesd gedrag, schrandere uitdrukking, snelle bewegingen, alert. Kloek, vriendelijk en zelfverzekerd.

Hoofd
Bovenschedel
Hoofd		Goed in verhouding.
Schedel		Vlak en fraai belijnd.

Facial region
Neus		Zwart, behalve bij leverkleurige honden waarbij de neus leverkleurig zal zijn.
Voorsnuit		Breed maar niet te lang.
Neusbrug		Lengte van de stop tot de punt van de neus mag niet langer zijn dan die van de achterhoofdsknobbel tot de stop.
Kiezen / tanden		Kaken krachtig, gelijkmatig gevormde tanden, een correct scharend gebit, waarvan de snijtanden van de bovenkaak zuiver scharend voor die van de onderkaak zijn geplaatst en recht in de kaken zijn geplaatst.
Ogen		Donker of hazelnoot. Schuin geplaatste ogen zijn ongewenst.
Oren		Tamelijk smal, V-vormig die alert worden gedragen. Noch te hoog, noch te laag aangezet.

Hals

Onbelemmerd nek, licht gewelfd, vrij van keelhuid.

Lichaam
Rug		Sterk, matig kort.
Lendenpartij		Stevig bevestigd.
Borst		Redelijk dicht.

Staart

Eerder gewoonlijk gedokt aan.
Gedokt: Goed aangezet, vrolijk gedragen maar niet over de rug of gekruld.
Onbesneden pik: Goed aangezet, vrolijk gedragen maar niet over de rug of gekruld. Zij evenredig is aan het lichaam.

Ledematen

Voorhand
Algemeen		Rechte voorbenen, goede botten.
Schouders		Goed schuin geplaatst.

Achterhand
Algemeen		Sterk en goed gespierd.
Dijbeen		Lang en krachtig.
Knie		Goed gehoekt.
Achtermiddenvoet		Rechten.
Spronggewricht		Laag geplaatst.

Voeten

Klein, compact, rond met goede voetzolen.

Gangwerk

Voor- en achterbenen worden recht naar voren bewogen en evenwijdig aan elkaar. De ellebogen bewegen in een loodrecht vlak zonder de flanken te raken, hakken mogen noch naar binnen, noch naar buiten draaien. Een krachtige stuwing vanuit een soepel buigende achterhand.

Coat
Haarkwaliteit		Dicht, hard en waerbestendig met een goede ondervacht.
Haarkleur		Zwart met roestbruine aftekening, blauw met roestbruine aftekening, rood, tarwekleurig, roodgrijsachtig, leverkleurig, blauw of zwart. Witte haarvlekjes op de tenen en de borst zijn ongewenst maar wel toegestaan. Mahoniekleurig en donker roestkleurig is als niet typisch.

Maat en gewicht
Schouderhoogte		Niet boven 37 cm (14,5 inch) ter hoogte van de schouder.
Gewicht		Reuen 17 lbs (7,7 kg); teven 15 lbs (6,8 kg).

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressief of schuw.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/

Gedetailleerde geschiedenis

Waarom is deze erg mooie kleine terriër, met een snel en gemakkelijk temperament, in Frankrijk niet beter bekend? Deze dappere vossenjager, afkomstig uit Noordwest-Engeland, die terugkeert naar een veel vreedzamere rol, heeft een aanzienlijk succes geboekt in de meest veeleisende hondenkringen over het Kanaal en over de Atlantische Oceaan. Het moet worden betreurd dat er in Frankrijk praktisch geen professionele "handlers" zijn, of tenminste niet genoeg deskundige amateurs, die in staat zijn zo'n hond te waarderen, wiens trotse karakter buitengewoon goed is. alle moeite waard om zijn toilet te genezen?

De Lakeland Terrier is, zoals de naam duidelijk aangeeft, afkomstig uit het Lake District, gelegen nabij de Schotse grens in de voormalige graafschappen Cumberland en Westmorland.

In deze woeste streek, die niet alleen werd bezaaid met meren, maar ook met talloze rotsachtige puinhopen, waren vooral grijze vossen aanwezig; ze vielen het spel aan en vooral de boeren verweten hen dat ze de kudden schapen hadden afgeschrikt of zelfs lammeren hadden afgeslacht; ze werden ook erg actief gejaagd, net als de andere "plagen" die in deze grensgebieden (de grens) zwermden. Dit was het voorkeursgebied voor verschillende soorten Terriers die na selectie zouden worden Bedlington Terriers, Border Terriers, Dandie Dinmont Terriers en Lakeland Terriers.

In dit ruige terrein was er geen sprake van het achtervolgen van de vos te paard, en het hol had een bijzonder pijnlijke taak: hoewel klein genoeg om de nauwste spleten van rotsen en diepste door te dringen Terriers, het was niet minder nodig voor hem om de trein gevolgd door de honden, de huidige honden, te volgen om behendig te klimmen en van rots naar rots te springen. Hij moet daarom de kleinst mogelijke maat hebben, terwijl hij een zeer sterke constitutie heeft. Bovendien gebeurde het vrij vaak dat iemand een hond verliest, en zijn grote robuustheid liet toen het hol toe te overleven, de tijd dat men zijn verdwijning noteert, dat men zijn zoektocht organiseert en dat men zijn zijn vindt traceren.

Daarmee was de Terrier een enorme moed vereist en hij moest worden voorzien van zeer sterke kaken. Als, in het zuiden van Engeland, waar de soort veel zeldzamer was geworden, de jagers vooral bezorgd waren om de vos niet te doden om een nieuwe kans te hebben om het voort te zetten, in de noordelijke provincies, integendeel, het doel was inderdaad de vernietiging van dit "schadelijke". Het bestaan van de Lakeland Terrier is een direct gevolg van deze rigoureuze omstandigheden, deze meedogenloze eisen.

Vanuit een ander gezichtspunt, dat van genealogie, verschijnt de Lakeland Terrier als een waardige afstammeling van de Old English Black en Tan Terrier. We weten dat de Britten tot het begin van de negentiende eeuw eigenlijk maar twee belangrijke soorten lokale Terriers onderscheiden: de Schotse terriers, bassets, ruig haar, zeer gevarieerde kleuren en Engelse Terriers, met een duidelijk vierkante structuur, hoger op poten, en gewoonlijk zwart en vuur, wat een hard of glad haar zou kunnen tonen.

Toen verscheen de zorg voor een meer zorgvuldige selectie van deze honden, volgens hun gebruik en de gewenste morfologie, en met de opkomst van de cynophily evolueerden deze twee basistypen, van lokale variëteiten, in steeds meer rassen. duidelijker. Onder de variëteiten eigen aan het noorden van Engeland, hadden velen een zeer gelijkaardige verschijning; al deze honden, de Westmorland Terriër, de Cumberland Terrier, de Patterdale Terrier, de Fell Terrier, hadden de naam "Peel Terriers" kunnen krijgen, aangezien ze eruit zagen als de favoriete honden van een beroemde Desfells jager (de lokale naam van heuvels), met een grote herinnering achtergelaten: John Peel.

Deze voorouders van Lakeland waren zeker enigszins gekruist met de voorouders van Border Terriers en Bedlington Terriers. Natuurlijk lijkt het vandaag ondenkbaar om te trouwen met het plein en het schone silhouet van Lakeland en de rondingen van Bedlington, of met het rustieke uiterlijk, de natuur van de grens en de verfijning van Lakeland. Maar we moeten niet vergeten dat deze honden oorspronkelijk zowel geografisch als qua werk dicht in de buurt waren, en dat het de Britse fokkers waren die zich via slimme selecties aan de zoveel mogelijk differentiëren. Ter ondersteuning van de hypothese van deze kruisen, kunnen we bijvoorbeeld de observatie noemen, in sommige nestjes van het Lakeland, puppy's met een hoofd op de schedel, kenmerkend voor Bedlington.

De bijdrage van Dandie Dinmont, soms genoemd met een vraagteken, lijkt veel onzekerder te zijn, omdat deze race gerelateerd is aan de Basset Terriers, maar het is waarschijnlijker, zo niet zeker, dat we kunnen aannemen dat de Fox Terrier is gebruikt, een ras dat enkele decennia vóór de Terriers in het noorden van Engeland is gevestigd en dat zou kunnen bijdragen aan meer homogeniteit met Lakeland.

Aan het begin van de twintigste eeuw werden de honden gepresenteerd die de Lakeland Terrier zouden worden. in lokale comitia, op hetzelfde moment als boerderijdieren, terwijl tegelijkertijd herdershondenwedstrijden plaatsvonden, maar het kan niet gezegd worden dat hun intrede in de hondenwereld vanaf dat moment aan het breken was. In 1912 kwamen echter enkele amateurs bijeen om een raceclub te vormen. Helaas heeft de Grote Oorlog hun plannen uitgesteld.

In 1921 werd uiteindelijk een duurzame vereniging, de Lakeland Terrier Association, gevormd. Een van zijn eerste zorgen was natuurlijk om een unieke officiële naam toe te kennen aan een race met verschillende namen. Die van "Lakeland Terrier" is ten slotte weer gegroeid, omdat het het voordeel had dat het voldoende nauwkeurig was, terwijl het geen sympathie had voor de aanhangers van een meer gelokaliseerde denominatie. Het was pas in de jaren 1928 - 1930 dat het Lakeland begon af te dalen naar het zuiden van Engeland en te verschijnen in tentoonstellingen. Heel slim, op dat moment, die deze bescheiden hond een schitterende carrière had kunnen voorspellen.

Al in 1931, echter met het aantal competitieve inzendingen dat voldoende talrijk werd, verleende de Kennel Club het ras de mogelijkheid om (en twee werkelijk verkregen proefpersonen) Certificaten Uitdagingen (CC) toe te passen, deze competentiecertificaten vereist voor de toewijzing van kampioenschappen titels.

Het interbellum was een voorspoedige tijd voor alle Terriërs in Groot-Brittannië. Hun verzorging was op dat moment tot een hoge mate van perfectie gekomen, en de Britten waren dol op deze honden die als "gesneden" verschenen. Beetje bij beetje heeft het Lakeland zich onder deze honden een plaats verworven, waarvan sommige bovendien een grote gelijkenis met hem hebben: de Fox Terrier, die natuurlijk enorm populair was, de Irish Terrier, zo heet als de geeft de flamboyante jurk aan, de Welsh Terrier, die op hem lijkt zolang ze in de war waren.

De "jongste", die ook de kleinste in omvang is, werd na de Tweede Wereldoorlog de lieveling van professionele "handlers", deze echte "coaches" wiens werk zijn ultieme hoogtepunt vindt wanneer hun "veulen" de Best in Show, Best of Show. Om dit te doen, moet de hond de eerste zijn door zijn exterieur en uiterlijk, maar vooral, onder zijn concurrenten van andere rassen, moet hij worden onderscheiden door zijn temperament, zijn kunst van het zelfrespect. Maar in dit spel was de Lakeland Terrier vaak een winnaar.

En nu werd plotseling een vertegenwoordiger van het ras gereproduceerd in alle dagbladen, een bepaalde maandag van februari 1967; de televisie-uitzending voor miljoenen kijkers de ceremonie waarbij we naast een gigantische beker met welgevormde vormen een kleine terriër zagen, heel trots, een soort miniatuur van Airedale, of een soort vos, een beetje kleiner en ongewoon als sexy: een Lakeland Terrier won de felbegeerde titel Best in Show op de Cruft Show. Het was Stingray van Derryabah, die zeker geen neofiet was, aangezien hij drie jaar geleden zijn titel van kampioen had behaald. Maar Champion Stingray was nog niet klaar met het stomverbaasd maken van de specialisten. Het jaar na zijn succes op Cruft, won hij de Best in Show van de meest prestigieuze Amerikaanse tentoonstelling, die van Westminster (New York). Dit was een historische dubbelganger: geen enkele hond vóór hem had de twee belangrijkste tentoonstellingen ter wereld weten te winnen. Na zo'n moeilijke start en een langzame progressie, wat een toewijding voor Lakeland.

Het Lakeland, met zulke prestigieuze inloggegevens, is geen hond om via de kleine deur je huis binnen te komen, om de extra's in je leven te spelen. Hij is een ster, overal op zijn gemak en niet onder de indruk van iets of iemand. Deze springerige Terrier is, net als elke Terrier die de naam waardig is, even populair in de stad (als hij een beetje vrijheid en activiteit kan genieten, bij gebrek aan een tuin) op het platteland.

Hij is ontegensprekelijk heel veel aanwezig, maar nooit rommelig, met zijn maximale 37 centimeter bij de schoft en de zijne. 7 kilo. Het moet echter niet worden opgevat als een hyper-zenuwachtig persoon, een doorzetter die, ondanks remonstrances, in zijn hart zou oordelen dat de hele wereld echt alleen bevolkt wordt door potentiële concurrenten, aanvallers van elke omvang en allerlei soorten mensen. of spel om alle stopgezette beroepen na te streven en op te sporen. Aanwezigheid op tentoonstellingen maakte Lakeland behoorlijk inschikkelijk. Hij is een verzwaarde terriër geworden, zo verrassend als het lijkt. Als iemand in staat is tot een minimum aan stevigheid, toont hij zich een uitstekende familiehond, met een evenwichtig karakter en nooit problemen veroorzaken. Een andere eigenschap, hij weet instinctief hoe hij de beschermer van eigendom moet zijn; geen enkele gebeurtenis, geen enkele passage kan aan zijn waakzaamheid ontsnappen. Net als veel andere Terriërs is hij onder zijn schedelachtige trekken erg gehecht aan zijn meesters en is terughoudend om van hen weg te gaan of zich onverwacht van hen te scheiden.

Deze hond is de perfecte metgezel voor diegenen die zich kunnen vinden in hun leven, ofwel omdat ze thuis blijven of omdat ze de mogelijkheid hebben om het overal mee naar toe te nemen. Deze kleine, elegante hond is ook een metgezel voor diegenen die graag in de natuur ronddwalen, omdat het tegelijkertijd een zeldzame fysieke kracht heeft en de langste wandelingen in het bos zijn uithoudingsvermogen niet kunnen overwinnen. Zijn werkcapaciteiten worden tegenwoordig weinig gebruikt. Toch zijn alle geleerden het erover eens dat de Lakeland Terrier er goed uit zou kunnen zien in zijn oorspronkelijke rol, waar zijn robuuste constitutie goed zou worden gebruikt. In zijn hoofdbaan als vossenjager moeten we niet vergeten dat hij vaardigheden heeft toegevoegd tegen de das, een veel hardere tegenstander; bovendien werd hij soms gebruikt bij het achtervolgen van de otter en maakte hij een zeer gewaardeerde konijnenboom.

Zoals we kunnen zien, heeft de sterloopbaan van Lakeland zijn rustieke hondenaard niet verpest; in de ware zin van het woord, gemaakt om op het platteland te leven. Hoewel we niet mogen verbergen dat zijn verzorging de zaak is van een specialist, die deze hond zijn compacte uiterlijk zal houden, maar gekleed in een chique en goed gesneden pasvorm, past het Lakeland perfect bij onze manier van werken. huidige leven. De potentiële eigenaren zouden niet alleen onder de deskundige kenners moeten worden gerekruteerd.

Details: Ook beschikbaar:; Laatst bijgewerkt: 23 januari 2024; Hits: 227

Lakeland Terrier