Oud Engels Sheepdog (Bobtail)

		Oud Engels Sheepdog (Bobtail)
		FCI standaard Nº 16

Land van oorsprong		Groot-Brittannië
Vertaling		Francis Vandersteen
Groep		Groep 1 Herdershonden en Veedrijvers (behalve Zwitserse Sennenhonden)
Sectie		Sectie 1 Herdershonden
Werkproef		Zonder werkproef
Definitieve erkenning door de FCI		maandag 25 november 1963
Publicatie van de geldende officiële norm		woensdag 13 oktober 2010
Laatste update		woensdag 05 januari 2011
En français, cette race se dit		Chien de Berger anglais ancestral (Bobtail)
In English, this breed is said		Old English Sheepdog (Bobtail)
Auf Deutsch, heißt diese Rasse		Altenglischer schäferhund (Bobtail)
En español, esta raza se dice		Antiguo perro de pastor inglés (Bobtail)

Gebruik

Herdershond.

Kort historisch overzicht

Hoewel het register Oud Engels Sheepdog is Brits, zijn zijn voorouders zou moeten zijn Europese Dogs of Shepherd type honden en Owtcharka Bergamasco herdershonden overgestoken naar Groot-Brittannië. Vandaag de dag is het Oud-Engels Sheepdog beschouwd als een ras van Britse afkomst, ook wel bekend als Bob-Tail. Sterke hond, compact, bedekt met overvloedig haar. Zijn haar is typisch en onveranderlijk. Kortom, een land hond, intelligent en vriendelijk, een typisch kenmerk blaffen om elke indringer te jagen.

Algemeen totaalbeeld

Een sterke, vierkant tonende hond van grote evenredigheid en algehele soundness. Volkomen vrij van hoogbenigheid, geheel overvloedig behaard. Een stevig bespierde, goed ontwikkelde hond met een zeer schrandere uitdrukking. De natuurlijke contouren horen niet kunstmatig veranderd te worden door knippen of scheren. Een hond met een groot uithoudingsvermogen. De ruglijn loopt gedeeltelijk op. Van boven bezien toont het lichaam peervormig. Hij heeft een typische rollende gang bij de telgang of stap. De blaf heeft een kenmerkende klank.

Belangrijke verhoudingen

De hond staat, het schouder lager is dan de nieren. Zijn hoofd is in verhouding tot de lichaamslengte. De snuit is ongeveer de helft van de totale lengte van het hoofd.

Gedrag en karakter (aard)

Een gezeglijke hond met een gelijkmatig karakter. Onverschrokken, trouw en betrouwbaar, zonder een spoor van zenuwachtigheid of niet uitgelokte agressiviteit.

Hoofd
Bovenschedel
Hoofd		Het hoofd is in goede verhouding tot de maat van het lichaam.
Schedel		De schedel is ruim, nogal vierkant, goed gewelfd boven de ogen.
Stop		Duidelijk.

Facial region
Neus		Groot en zwart, de neusvleugels ruim.
Voorsnuit		Sterk vierkant en afgeknot, ongeveer half zo lang als het gehele hoofd.
Kiezen / tanden		De tanden zijn sterk, groot en regelmatig geplaatst. Sterke kaken, met een volmaakt, regelmatig en volledig schaargebit, te weten de boventanden nauw sluitend over de ondertanden en recht op de kaak geplaatst. Een tanggebit is aanvaardbaar, doch onwenselijk.
Ogen		De ogen staan ruim uit elkaar. De ogen zijn donker of "walleyed" ( 1 bruin, 1 blauw ). Twee blauwe ogen zijn aanvaardbaar. Lichte ogen zijn onwenselijk. Pigmentatie van de oogranden is gewenst.
Oren		De oren zijn klein en worden plat tegen het hoofd gedragen.

Hals

Tamelijk lang, sterk, en sierlijk gebogen.

Lichaam
Algemeenheid		Liever kort en compact.
Lendenpartij		Zeer robuuste, breed en licht gewelfd.
Borst		Borstkas diep en breed.
Ribben		Ribben goed gewelfd.

Staart

Gekoppeld zoals gebruikelijk was vóór of Bobtail.
Sneden : De gewoonte was voor het uitvoeren van de volledige amputatie van de staart.
Ongesneden : natuurlijke haven. Goed bevederd en uitgerust met een overvloed aan haar en harde textuur.

Ledematen

Voorhand
Schouders		De schouderbladen moeten goed laid back en zijn strakker dan op de schoft uiteinden van de schouders. Geladen schouders zijn niet doorzocht.
Ellebogen		Strak tegen de borst.
Onderarm		De voorpoten zijn recht, hun skelet is zeer sterk ondersteunen zij het lichaam zodat het niet dicht bij de grond.
Voorvoeten		Ze zijn klein, rond en stevig, de tenen goed gebogen, voetzolen dik en hard. Voeten naar binnen noch naar buiten.

Achterhand
Algemeen		De achterkant is gewikkeld, rond en gespierd.
Onderbeen		Lang en goed ontwikkeld.
Knie		Goed gehoekt, maar niet overdreven.
Achtermiddenvoet		Van achteren gezien moeten perfect evenwijdig zijn.
Spronggewricht		Goed laag, maar niet overdreven.
Achtervoeten		Ze zijn klein, rond en stevig, de tenen goed gebogen, voetzolen dik en hard. Voeten naar binnen noch naar buiten.

Gangwerk

Een wandeling, het rollen van de bobtail achter als een beer. Draf uitbreiding is eenvoudig en het momentum is krachtige achterpoten, de benen bewegen in vlakken evenwijdig aan de as van het lichaam. Gallop zeer elastisch. Langzaam dergelijke, sommige honden neiging hebben om het tempo te gaan. In actie mag de hond adopteren een hoofd-poort van nature lager.

Coat
Haarkwaliteit		Overvloedige, zeer ruwe textuur, het is niet juist, maar ruig en vrij van krul. De ondervacht is een waterdichte vilten. Hoofd en schedel zijn goed bedekt met haar. De oren zijn matig gevuld. De hals heeft een goede afdichting als de voorbenen, aan alle randen. Het haar is overvloedig op de achterhand van de rest van het lichaam. Moeten hechten meer belang aan de kwaliteit en de textuur van het haar op zijn slechts lengte en overvloed.
Haarkleur		Iedere tint grijs, grauw of blauw. Lichaam en achterhand aaneengesloten van kleur, met of zonder kleine witte (sokken) naar de extremiteiten. Witte aftekeningen op het gebied unicolored worden ontmoedigd. Hoofd, nek, voorhand en onderbuik zijn wit, met of zonder aftekeningen. Elke schakering van bruin ongewenst.

Maat en gewicht
Schouderhoogte		61 cm en groter voor de reuen, 56 cm en groter voor de teven. Type en evenredigheid zijn van het grootste belang en mogen in geen geval worden opgeofferd aan het formaat alleen.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressief of schuw.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

https://www.fci.be/

Toevoegingen door bezoekers

The origins of the Bobtail breed are rooted in South-Russian Ovcharkas, Polish Lowland Sheepdogs, French Briards and Scottich Bearded Collies. It was developed in western England as a powerful defender and herder of livestock. The Old English Sheepdog's nickname "Bobtail" comes from the practice of docking the tails of working dogs as a proof of occupation for tax exemption. The breed was standardized in the late 1800's and the Old English Sheepdog became a popular show dog and urban companion.
Playful, friendly and gentle with children, the Bobtail makes an excellent family pet. It is also an alert and capable watchdog. Its body is massive, strong and well-boned. The Bobtail is an agile and energetic dog which enjoys an active lifestyle. This breed needs a fair ammount of grooming and upkeep. The rich coat is long and soft, allowed in any shade of gray, blue or merle with white markings. Average height is around 23 inches.

Gedetailleerde geschiedenis

In samenwerking met de Bobtail Club de France, die we heel erg bedanken.

De oorsprong is onzeker
We weten heel weinig over de voorouders van de Bobtail. Verschillende hypotheses zijn gevorderd volgens welke Romeinse en Keltische Mastins, de Schotse Greyhound, de Brie Dog, de Pyreneese herder, de Labrit en zelfs langharige Oost-Europese herder honden zijn voorouders van de Bobtail die we weten het vandaag.
De Franse antecedenten van de Bobtail zijn vrij plausibel, gezien de vele uitwisselingen tussen Frankrijk en Engeland, heel vroeg.
In de twaalfde eeuw waren de Engelse bezittingen op het grondgebied van Frankrijk verre van verwaarloosbaar en vertegenwoordigden vandaag ongeveer een derde van Frankrijk!
Vanaf die tijd werden Pyreneese herders, Labrits en andere langharige herdershonden teruggebracht naar Engeland.
Toen kwam de Honderdjarige Oorlog wiens troepenbewegingen zeker hebben bijgedragen tot de invoer.
Met betrekking tot de mogelijke invloed van de Italiaanse Mastins, moeten we teruggaan naar de periode dat de Romeinen de Britse eilanden veroverden. Ze bleven de meesters van Groot-Brittannië (en vooral van het zuiden van Engeland) tot de vijfde eeuw. Wat een bijdrage van Italiaans bloed zou kunnen verklaren, maar in welke verhouding?
Er is een andere mogelijkheid, als we rekening houden met de Grote Invasies van de vroege Middeleeuwen (oa Saksen in Groot-Brittannië, Hunnen en Goten op het continent). We kunnen ons vele kruisen voorstellen tussen de honden die hen vergezelden en die van de landen die gekruist waren. Als men ervan uitgaat dat de Bobtail afkomstig is van honden uit Frankrijk, en meer in het bijzonder uit het Bassin de Aquitaine, is het niet uitgesloten dat het een amalgaam is van Keltische honden, Italiaans, Hongaars, Frans en Engels !
De bovenstaande hypothesen suggereren dat een Franse relatie niet onmogelijk is. Echter, als de Bobtail die we vandaag kennen verre verre voorouders heeft, kan het ras zich alleen maar ontwikkelen dankzij lokale honden, precies uit het zuiden van Engeland.
Bij twijfel moeten we toegeven dat de oorsprong van Bobtail onzeker blijft.

Bobtail of kortere staart
De Old English Sheepdog (of Old English Sheepdog) was oorspronkelijk niet de hond die hij vandaag werd. Hij bewaakte de boerderij en zijn bewoners en de veehouders hadden hem als veehoeder aangewezen. Zijn imposante omvang, zijn dynamiek en zijn moed maakten het tot een kostbare hulp, wiens eigenaardigheid in een verkorte staart lag. De term "Bobtail" is niet race-specifiek: andere werkhonden die niet op Old English Sheepdog leken en waarvan de staart was geamputeerd, werden "Bobtailed" genoemd; maar deze term, ook gebruikt voor sommige paarden, werd al snel onderdeel van de naam: Old English Bobtail (of Bobtailed) Sheepdog. Aan het einde van de achttiende eeuw werd vermeld dat honden zonder staart verantwoordelijk waren voor het besturen van ossen en schapen op de weg.
Waarom sneden ze hun staart? Er is wel gezegd dat deze grote honden dus vrijgesteld zijn van de belasting die verschuldigd is voor het bezit van een mastiff die is toegewezen aan de verzorging van de huizen. In feite ontbreken er historische documenten die deze versie ondersteunen. Hier is er nog een: gedurende de hele reis werden deze honden regelmatig door hun lokale tegenhangers op de proef gesteld; om te voorkomen dat staart en oren, die erg kwetsbaar zijn, zwaar bloedden als gevolg van deze ontmoetingen, was het verkorten daarvan een goede voorzorgsmaatregel. Dit is een andere nogal aannemelijke verklaring. Met de komst van de spoorweg dreigden harde herders op de weg te verdwijnen. In die tijd waren maar weinig herders bezorgd over de hondendemonstraties die zich aan het eind van de negentiende eeuw ontwikkelden. Laten we ook toevoegen dat hun drukke werk hen niet vrij liet.
Gelukkig begon de hond en wilde hij dit type traditionele hond redden. In 1873 verschenen drie bobtail-exemplaren op de Birmingham Dog Show.

Een eerste standaard in 1888
Een van de eerste Old English Sheepdogs is een man geboren rond 1883 en met de naam "Wall-eyed Bob". Hij werd geboren anoure (zonder staart) en werd met succes ontmaskerd. Het behoorde respectievelijk aan de heer J. Thomas (die in hoge mate bijdroeg aan de lancering van de Bobtail-fokkerij in de Verenigde Staten) en vervolgens aan mevrouw Fare Fosse. Van Bob merken we Wall-eyed Flo; net als haar vader had ze twee blauwe ogen, een bijzonderheid die zeer gewaardeerd werd door de boeren van die tijd. Na Wall-eyed Bob werden vele honden bij mevrouw thuis geboren. Put, eigenaar van het weer: Fair Fair Ch, Rough Weather Ch, Weer Glorious, enz ...
Dr. Edwardes-Ker produceerde in mei 1887 een bobtail, die de basis moest worden van alle geslachten van het begin van de twintigste eeuw: Sir Cavendish (Sir Caradoe x Lady Ruth). Er wordt van hem gezegd dat hij een van de beste Bobtails van zijn tijd was. Van zijn moeder had hij een van nature korte staart geërfd. Sir Cavendish was de grondlegger van de beroemde "Watch" -lijn.
De Old English Sheepdog Club werd in 1888 opgericht door Sir Humprey van Trattford, die ook tot 1911 president was.

Details: Ook beschikbaar:; Laatst bijgewerkt: 22 januari 2024; Hits: 347

Oud Engels Sheepdog (Bobtail)