Siberische Husky

		Siberische Husky
		FCI standaard Nº 270

Land van oorsprong		Siberië, Rusland
Vertaling		Francis Vandersteen Oorspronkelijke versie (EN)
Groep		Groep 5 Spits- en primitieve typen
Sectie		Sectie 1 Noordelijke sledehonden
Werkproef		Zonder werkproef
Definitieve erkenning door de FCI		donderdag 08 september 1966
Publicatie van de geldende officiële norm		maandag 14 november 2022
Laatste update		vrijdag 18 november 2022
En français, cette race se dit		Husky de Sibérie
In English, this breed is said		Siberian Husky
Auf Deutsch, heißt diese Rasse		Sibirische Husky
En español, esta raza se dice		Husky siberiano

Gebruik

Sledehond.

Algemeen totaalbeeld

De Siberian Husky is een middelgrote werkhond, actief en lichtvoetig in de gangen, vrij en elegant in de beweging. Zijn matig compacte en goed behaarde lichaam, rechtop staande oren en rondom gelijk behaarde staart wijzen op zijn noordelijke afkomst. Zijn karakteristieke gangen zijn vloeiend en schijnbaar moeiteloos. Hij verricht zijn oorspronkelijke werk in het harnas (tuig) met grote bekwaamheid, waarbij hij een lichte last met matige snelheid over grote afstanden vervoert. Zijn lichaamsverhoudingen en uiterlijk geven dit essentiële evenwicht van kracht, snelheid en uithoudingsvermogen weer. De reuen bij de Siberian Husky zijn mannelijk, maar nooit grof; de teven zijn vrouwelijk zonder zwakheid in uiterlijk te tonen. In goede conditie, met krachtige- en goed ontwikkelde spieren, draagt de Siberian Husky geen overtollig gewicht mee.

Belangrijke verhoudingen

- Van de zijkant bekeken is de lengte van het lichaam gemeten van de boeg (gewricht tussen schouderblad en opperarm) tot de zitbeenknobbel iets langer dan de hoogte van het lichaam gemeten van de grond tot de schoft (bovenkant schoudertoppen op de rug).
- Lengte van de voorsnuit, van neuspunt tot stop, is gelijk aan de afstand van de stop tot de achterhoofdsknobbel (occiput).

Gedrag en karakter (aard)

Het karakteristieke temperament van de Siberian Husky is vriendelijk en zacht, maar ook alert en op de omgeving gericht. Hij heeft niet de bezitbeschermende eigenschappen van de waakhond, noch is hij overmatig wantrouwend tegenover vreemden of agressief naar andere honden. Een zekere mate van terughoudendheid en waardigheid mag verwacht worden bij een volwassen hond. Zijn intelligentie, hanteerbaarheid en gewilligheid maken hem tot een aangename kameraad en een bereidwillige werker.

Hoofd
Bovenschedel
Schedel		Van gemiddelde grootte en in verhouding tot het lichaam: aan de bovenkant licht gewelfd en toelopend van het breedste punt naar de ogen.
Stop		Aangeduid.

Facial region
Neus		Zwart bij zwarte, grijze, sabelkleurige of agouti honden; leverkleurig bij rode honden; zwart, leverkleurig of vleeskleurig bij zuiver witte honden. De lichter gestreepte "sneeuw neus" is even aanvaardbaar.
Voorsnuit		Van middelmatige lengte en breedte, langzaam toelopend naar de neus, zonder dat het eind spits of vierkant wordt. De neusrug is recht van de stop tot het einde (de neus).
Lippen		Goed gepigmenteerd en nauw sluitend.
Kiezen / tanden		Sluitend schaargebit.
Ogen		Amandelvormig, matig breed uit elkaar en een iets schuin geplaatst. De ogen mogen bruin of blauw van kleur zijn, 1 bruin en 1 blauw oog of meerkleurige ogen zijn aanvaardbaar. Uitdrukking: attent, maar vriendelijk, geïnteresseerd en zelfs ondeugend.
Oren		Middelmatig groot, driehoekig van vorm, hoog op het hoofd en dicht bij elkaar geplaatst. Ze zijn dik, goed behaard, enigszins gewelfd aan de achterkant en stevig recht op, met licht afgeronde, recht opstaande toppen.

Hals

Middelmatig van lengte, gebogen en trots rechtop gedragen als de hond staat. Wanneer de hond in draf gaat, wordt de nek gestrekt, zodat het hoofd enigszins naar voren wordt gedragen.

Lichaam
Rug		Recht en sterk, met een horizontale bovenbelijning van schouder tot croupe. Middelmatig lang, niet gedrongen noch zwak door overmatige lengte.
Lendenpartij		Droog en met spanning, smaller dan de ribbenkast en van onderen licht opgetrokken.
Croupe		Onder een hoek schuin aflopend t.o.v. de wervelkolom, maar nooit zo steil, dat de achterwaarts gerichte stuwkracht van de achterbenen beperkt wordt.
Borst		Diep en krachtig, maar niet te breed, met het diepste punt direct achter- en op de hoogte van de ellebogen. De ribwelving aan de basis van de ribben is wijd, maar vlakt af naar de zijkanten om de voorbenen bewegingsvrijheid te geven.

Staart

De goed behaarde, op een vossenstaart lijkende, staart is iets onder het niveau van de ruglijn aangezet en wordt gewoonlijk, wanneer de hond attent is, in een elegante sikkelvormige boog over de rug gedragen. Wanneer de staart in een boog gedragen wordt, valt hij niet langs het lichaam, noch klapt hij plat op de rug. Een ontspannen hond kan de staart lager dragen. Het haar op de staart is middelmatig lang en ongeveer even lang aan de bovenkant, de zijkanten en de onderkant, zodat de indruk van een ronde borstel ontstaat.

Ledematen

Voorhand
Algemeen		In stand en gezien vanaf de voorkant staan de benen matig ver uit elkaar, zijn ze recht en parallel. Krachtig maar niet zwaar bot. Lengte van het been van de elleboog tot de grond is iets meer dan de afstand van de elleboog tot de bovenkant van de schoft (schoudertoppen). Duimpjes aan de voorbenen mogen slechts om medische redenen verwijderd worden.
Schouders		Schouders en opperarm : Het schouderblad ligt goed schuin is voldoende naar achteren geplaatst. De opperarm loopt licht schuin naar achteren van de boeg naar de elleboog, maar staat nooit loodrecht. De spieren en pezen die de schouder tegen de ribbenkast houden zijn sterk en goed ontwikkeld.
Ellebogen		Dicht tegen het lichaam gedragen, noch in-, noch uitdraaiend.
Voorvoetwortelgewricht		Sterk, maar buigzaam.
Voormiddenvoet		Van de zijkant gezien, zijn de polsen licht schuin.

Achterhand
Algemeen		In stand en van achteren gezien zijn de achterbenen matig uit elkaar en parallel geplaatst. Duimpjes (wolfsklauwtjes), indien aanwezig, moeten verwijderd worden.
Dijbeen		Goed gespierd en krachtig.
Knie		Goed gebogen.
Spronggewricht		Goed aanwezig en laag bij de grond geplaatst.

Voeten

Ovaal, maar niet lang. De voeten zijn middelmatig groot, compact en goed behaard tussen de tenen en de voetzolen. De voetzolen zijn gehard, met dikke kussens. In stand staan de voeten noch naar binnen, noch naar buiten gedraaid.

Gangwerk

het karakteristieke gangwerk van de Siberian Husky is soepel en schijnbaar moeiteloos. Hij is snel en lichtvoetig en moet in de showring aan een losse lijn, in een matig snelle draf worden voorgebracht, waarbij hij een goed uitgrijpend gangwerk voor- en een goede stuwkracht vanuit de achterhand moet tonen. In stap toont de Siberian Husky geen éénsporigheid, maar wanneer de snelheid toeneemt, buigen de benen naar binnen onder het lichaam tot de afdrukken van de voetzolen op een centrale lijn recht onder het lichaam komen. Als de voetafdrukken op één lijn bij elkaar komen, bewegen de voor- en achterbenen recht naar voren, zonder in- of uitdraaiende ellebogen en/of knieën. Elke achtervoet wordt geplaatst in de afdruk van de voorvoet aan dezelfde kant van het lichaam. Als de hond draaft, blijft de bovenbelijning strak en horizontaal.

Coat
Haarkwaliteit		De vacht van de Siberian Husky is dubbel en middelmatig lang, de indruk gevend van goed behaard te zijn, maar echter nooit zo lang dat het de scherpe belijning van de hond verdoezelt. De ondervacht is zacht en dicht en van voldoende lengte om de bovenvacht te steunen. De dekharen van de bovenvacht zijn recht en liggen enigszins vlak, zijn nooit hard, noch recht van het lichaam afstaand. Ontbreken van de ondervacht gedurende de verharing is normaal. Afknippen van snorharen en haar tussen de tenen en rond de voeten om een netter uiterlijk te verkrijgen is toegestaan. Bijwerken van de vacht op iedere andere plaats van het lichaam is niet toegestaan en dient streng afgestraft te worden.
Haarkleur		Alle kleurschakeringen zijn toegestaan, d.w.z. zwart, grijs, agouti (houtskoolzand), zand, rood (red fawn) of wit. Eenkleurige jurken zijn toegestaan, evenals jurken met meerdere kleurschakeringen en jurken met witte aftekeningen. Een verscheidenheid van symmetrische of asymmetrische aftekeningen en patronen zijn gebruikelijk, met inbegrip van de bont vacht. Er is geen voorkeur voor een bepaald merk, patroon of kleur. Merle of gestroomde vachten zijn niet toegestaan en zullen worden uitgesloten. Merle vachten worden gekenmerkt door donkere vlekken op een lichtere vacht van dezelfde kleur. Bij de honden met een bont vacht, zijn er gekleurde vlekken van tweekleurige bovenvacht op een witte grondkleur, die niet verward moet worden met merle. Gestroomde vachten worden gekenmerkt door een bovenvacht van variërende tinten donkerder of met donkerdere of lichtere tinten van de topcoat, die doet denken aan de verticale verticale strepen van een tijger, niet te verwarren met de met een tweekleurige bovenvacht en een ondervacht van een andere kleur, waardoor kleur, waardoor de indruk van horizontale strepen wordt gewekt.

Maat en gewicht
Schouderhoogte		Reuen 53,5 tot 60 cm (21 tot 23,5 inches), teven 50,5 tot 56 cm (20 tot 22 inches).
Gewicht		Reuen 20,5 tot 28 kg (45 tot 60 pounds), teven 15,5 tot 23 kg (35 tot 50 pounds). Het gewicht is in verhouding tot de hoogte. De bovenstaande maten geven de uitersten van de hoogte- en gewichtslimieten aan, waarbij geen voorkeur wordt gegeven aan een van beide uitersten. Iedere schijn van overdrijving in bot en/of gewicht moet afgestraft worden.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

General defecten

Schedel : Hoofd te grof of te zwaar; hoofd te fijn besneden.

Stop : Onvoldoende.

Voorsnuit : Noch te spits of te grof; noch te kort of te lang.

Kaken/tanden : Iedere andere beet anders dan schaargebit.

Ogen : Te schuin geplaatst, te dicht bij elkaar geplaatst.

Oren : Te groot in verhouding tot het hoofd, te wijd uiteen geplaatst, niet stevig rechtop.

Nek : Te kort en dik; te lang.

Rug : Zwakke of slappe rug; karperrug, aflopende toplijn.

Borst : Te breed, “tonvormige” ribben, ribben te vlak of te zwak.

Staart : Een omgeklapte of sterk gekrulde staart; overdreven pluimstaart; staart te laag of te hoog aangezet.

Schouders : Steile schouders; losse schouders.

Voorhand : Zwakke polsen; te zwaar bot; te smal of te wijd in het front; uitdraaiende ellebogen.

Achterhand : Steile knie, koehakkigheid; te smal of te wijd van achteren.

Voeten : Zwakke of gespreide tenen; poten te groot en te grof; poten te klein en fijn; voeten naar binnen of buiten draaiend.

Gangen/beweging : Korte, springende, of harkerige gangen; slungelige of rollende gangen; kruisende of scheve gangen.

Haar : Lange, ruwe, of ruige vacht; structuur te stug of te zijdeachtig; getrimde vacht, behalve als toegestaan zoals boven in deze rasstandaard.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressiviteit of overmatige schuwheid.

Reuen boven de 60 cm (23,5 inches) en teven boven de 56 cm (22 inches).

Merel of gestroomde kleuren.

Belangrijk

SAMENVATTING :
De belangrijkste raskenmerken voor de Siberian Husky zijn middelmatige grootte, matig bot, harmonisch in verhoudingen, makkelijke en vrije beweging, juiste vacht, aangenaam hoofd en oren, juiste staart en een goed karakter. Iedere uiting van overmatig bot of gewicht, gebonden of onregelmatige gangen, of een lange, ruige vacht moet afgestraft worden. De Siberian Husky mag nooit zo zwaar of grof zijn dat de indruk van een vrachtentrekkend dier wordt gewekt, noch zo licht en tenger zijn dat de indruk van een sprinter wordt gewekt. Voor beide geslachten geldt dat de Siberian Husky de indruk van een groot uithoudingsvermogen te hebben moet wekken. Naast de eerder vermelde fouten zijn alle gebruikelijke fouten, die in andere rassen ook fout zijn, bij de Siberian Husky net zo ongewenst als bij die andere rassen, hoewel ze niet specifiek in de standaard aangehaald worden.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/

Details: Ook beschikbaar:; Laatst bijgewerkt: 27 januari 2024; Hits: 325

Siberische Husky