Infectie van de anaalklieren

De anaalklieren bestaan uit twee kleine zakjes aan weerszijden van de anus. Ze lijken weinig nut te hebben en hun echte bestaansreden blijft onbekend.

De meeste honden legen hun eigen anaalklieren wanneer ze poepen of sporten. Als ze niet vanzelf leeglopen, komt dat omdat ze om de een of andere reden geblokkeerd zijn. Er zijn verschillende redenen waarom honden en katten verstopte anaalklieren kunnen hebben. Sommige dieren kunnen anaalklierproblemen hebben omdat hun voeding vezelarm is. Een vezelrijk dieet produceert grote ontlasting waardoor de anaalklieren leeglopen tijdens de ontlasting. Obesitas en gebrek aan beweging kunnen ook leiden tot verstopping van de anaalklieren.

Als de anaalklieren niet leeg raken, heeft het dier de neiging om met zijn achterhand over de grond te wrijven (dit staat bekend als sledging). Als dit niet lukt, kan het dier ongemak voelen, zich moeten inspannen om te poepen en zichzelf overmatig likken en kauwen in het anale gebied. Als dit niet behandeld wordt, kan dit leiden tot irritatie of verwondingen rond de anus. Sommige honden rennen achter hun staart aan en andere hebben stemmingswisselingen.

Het is verstandig om een dierenarts te raadplegen als je hond sleet. De dierenarts kan de inhoud van de anaalklieren handmatig leegzuigen en zo complicaties voorkomen. Het regelmatig legen van de anaalklieren lijkt de snelheid waarmee ze verstopt raken niet te verhogen.

Dieren waarvan de anaalklieren vaak geleegd moeten worden, moeten beoordeeld worden door een dierenarts om uit te sluiten dat er een onderliggend medisch probleem is. Dieren kunnen bijvoorbeeld om andere redenen over hun rectale gebied wrijven of likken, zoals allergieën (voor stoffen in de lucht of voedsel), darmparasieten (zoals lintwormen) en tumoren. Een infectie van de anaalklieren is verreweg de meest voorkomende oorzaak van anaalklierproblemen en er moeten antibiotica worden toegediend om deze te elimineren.

Als alle medische oorzaken zijn geëlimineerd en het probleem blijft bestaan, kan een operatie een redelijke en effectieve oplossing zijn. Hoewel een operatie verlies van controle over de sluitspier kan veroorzaken, is deze complicatie na de operatie zeldzaam. Je dierenarts bespreekt graag de behandelmogelijkheden.