Wormen bij honden

Spijsverteringsparasitisme bij honden (die als huisdier carnivoren zijn) door 'wormen' is een veelvoorkomend probleem waar alle eigenaren die zich zorgen maken over de gezondheid van hun huisdier zich bewust van zouden moeten zijn: 2 op de 3 puppy's dragen darmwormen.

Deze wormen zijn parasieten die leven van de gastheer die ze herbergt. Puppy's raken besmet in de baarmoeder van hun moeder, wanneer ze gezoogd worden of, zoals volwassenen, via hun omgeving.

Dit parasitisme heeft drie gevolgen:
Medisch: door mechanische inwerking op de darm, mogelijke migratie van hun larven in het lichaam of spoliating werking op het voedsel of bloed van de gastheer, zijn wormen verantwoordelijk voor groeiproblemen, spijsverteringsstoornissen, bloedarmoede en slechte immunisatie.
Gezondheid: sommige wormen kunnen mensen besmetten en zoönosen veroorzaken.
Economisch: een toename van het aantal zieke of gebrekkige dieren op boerderijen.

Het voorkomen van spijsverteringshelminten vereist daarom regelmatige behandeling met geschikte medicijnen, zoals vermifuges, die je dierenarts, een specialist in diergezondheid, je zal adviseren te nemen.

DE VERSCHILLENDE SOORTEN HONDENWORMEN

Rondwormen :
Ascaris
Grote, witachtige wormen (5 tot 20 cm) die het dier besmetten in de baarmoeder van de moeder, tijdens het zogen of door het consumeren van parasieteneitjes in de omgeving. Verantwoordelijk voor vertraagde groei, slechte algemene conditie (stekelige vacht, zwakte), spijsverteringsproblemen (diarree, braken, opgeblazen gevoel), ademhalingsproblemen (bronchopneumonie door migratie van de larven).
Haakwormen
Kleine, roze-witte rondwormen (1 tot 1,5 cm) die honden besmetten via de transcutane, orale of melkroute.
Veroorzaakt interdigitale dermatitis, anemie en ernstige hemorragische enteritis. Trichures
Parasieten in de dikke darm van de hond (2 tot 4 cm). Honden raken besmet door het opnemen van eieren die in de omgeving aanwezig zijn. Veroorzaakt hemorragische darmontsteking, bloedarmoede en verslechtering van de algemene conditie.

Platwormen
Lintwormen: Lintwormen zijn platwormen die via “ringen” (rijstachtig uiterlijk) uit de anus van het dier komen. Honden raken besmet door het eten van een tussengastheer, die varieert afhankelijk van de lintworm.
Veroorzaakt chronische enteritis, gewichtsverlies door spoliation, irritatie van de anale sluitspier door de wormringen (“sledge sign”).
Dipylidium lintworm
Hondenlintworm, de meest voorkomende, waarvan de tussengastheer de vlo is die door het dier wordt opgenomen.
Echinokokken lintwormen
Segmenten onzichtbaar met het blote oog. Hoog risico op menselijke besmetting.

RISICO'S VOOR DE MENSELIJKE GEZONDHEID

Ascaris
Besmetting van kinderen door Ascaris-eieren uit hondenpoep (zandbakken).
Viscerale migratie van larven (ernstige migratie van larven in het oog).
Haakwormen
In tropische landen, transcutane besmetting van kinderen verantwoordelijk voor cutane “larva migrans”.
Trichuriasis

Uiterst zeldzaam: lintwormen:
Dipylidium: zeldzame besmetting door toevallige opname van vlooien.
Echinokokkose: besmetting van de mens door opname van eitjes in groenten bevuild met hondenuitwerpselen of aanwezig op hondenvachten.
Granulaire echinokokkose = ernstige “hydatide cyste” ziekte van de lever en longen: menselijke besmetting door de consumptie van eieren aanwezig op hondenbont of de inname van bessen verontreinigd door vossenuitwerpselen.
Alveolaire echnicoccose van de lever: dodelijk zonder levertransplantatie.

HOE MOET IK ONTWORMEN?

Op regelmatige tijdstippen, volgens het ontwormingsschema aanbevolen door je dierenarts:

• Elke maand tot 6 maanden voor jonge dieren en elke 6 maanden voor volwassen dieren.
• Vóór de dekking en na de bevalling bij vrouwelijke dieren. Vóór vaccinaties.

Gebruik een ontwormingsmiddel dat geschikt is voor de worm die je wilt elimineren, met inachtneming van de dosis en het protocol zoals voorgeschreven door je dierenarts.
Ontworm alle dieren in hetzelfde gebied op hetzelfde moment.
Rekening houden met de bijzonderheden van de wormcyclus: gezamenlijke bestrijding van vlooien in het geval van Dipylidium.