|
Kort historisch overzicht
|
In de jaren 1950 in de Verenigde Staten, ondervond de tamme korthaar, die later de Amerikaanse korthaar werd, hevige concurrentie van de British shorthair, een Brits kattenras met een vergelijkbare ontwikkeling en een zeer herkenbaar morfologisch type. Om ronder uitziende Amerikaanse kortharen te verkrijgen, kruisten Amerikaanse fokkers een Pers met groene ogen met een Amerikaanse korthaar. De kittens die uit deze kruisingen voortkwamen, werden geleidelijk aan geïntroduceerd in de Amerikaanse korthaarlijnen, maar de meest typische individuen behielden de karakteristieke morfologie van de Perzische, terwijl ze een korthaarvacht hadden: de voorouders van de Exotic waren geboren.
Deze “Perzische kortharen” worden zorgvuldig geselecteerd. Er worden nieuwe kruisingen gemaakt door fokkers om het ras te stabiliseren. Ze gebruikten vooral Perzische en British shorthair, maar ook Burmezen en zelfs Russisch Blauw1, om hun vacht een pluchen uiterlijk te geven. Hoewel de oorspronkelijke vacht van de “Perzische Korthaar” zilverkleurig was, wat er bijna toe leidde dat het ras “Sterling” werd genoemd, verschenen er al snel nieuwe kleuren.
De Exotic shorthair werd voor het eerst getoond op kattenshows in de Verenigde Staten in 1960. Ondanks weerstand van sommige Perzische fokkers werd het ras uiteindelijk in 1967 erkend. Het ras werd vervolgens opgenomen in de lijst van de Fédération Internationale Féline (FIFé) in 1984 en in de lijst van de International Cat Association (TICA) in 1989.
Het ras is erg succesvol in de Verenigde Staten, maar is lang niet zo bekend als de Perzische. |
Gedrag en karakter (aard)
|
| De Exotic shorthair heeft een kalm, knuffelig en speels temperament. Sommige mensen zeggen graag dat ze wat onrustiger zijn dan de Perzische, hoewel dit geen vaststaand feit is. Er wordt ook gezegd dat ze makkelijk in de omgang zijn en zich goed aanpassen aan het leven in een flat. Deze karaktereigenschappen zijn echter geheel individueel en hangen vooral af van de geschiedenis van elke kat. |
Reproductie
|
| De Exotic shorthair wordt laat geslachtsrijp en krijgt middelgrote nesten. Bij de geboorte doen zich vaak problemen voor door de grote koppen van de kittens. Het is heel gewoon om kittens te vinden met lang of halflang haar als gevolg van kruisingen met Perzen, een regelmatig voorkomend verschijnsel in het ras. Deze kittens worden in Europa geclassificeerd als Perzen, terwijl ze in de Verenigde Staten worden geclassificeerd als Exotic Longhairs. |
Gezondheid
|
De Exotic shorthair is, net als de Perzische, een ras dat lijdt aan polycysteuze nierziekte (PKD). Om deze reden raadt de LOOF sterk af om met katten die drager zijn van deze ziekte te fokken om gezonde kittens te krijgen. Een genetische test, uitgevoerd door een dierenarts met behulp van buccale swabs, kan dieren identificeren die drager zijn van het PKD1-gen dat verantwoordelijk is voor polycysteuze nierziekte. Het kruisen van gezonde fokdieren is de enige manier om een nestje te krijgen van 100% gezonde kittens die de ziekte niet dragen.
In tegenstelling tot de Pers heeft de Exotic shorthair geen ingewikkelde vachtverzorging nodig; regelmatig kammen is voldoende. De bijzondere vorm van zijn gezicht betekent dat zijn ogen de neiging hebben om te lopen, dus die moeten regelmatig en voorzichtig worden schoongemaakt om zijn traanklieren niet nog meer te prikkelen.
Exotic shorthair zijn nogal gulzig, dus hun baasjes moeten hun dieet goed in de gaten houden om overgewicht te voorkomen. |
Genetica
|
Het gen dat verantwoordelijk is voor lang haar is recessief, dus het ras is heterozygoot of homozygoot. Heterozygoten zijn talrijker gezien de vele infusies van Perzisch bloed in het ras, wat verklaart waarom er regelmatig langharige kittens in nestjes worden aangetroffen.
Het recessieve langhaargen komt af en toe terug in Exotic nestjes. De langharige Exotic wordt door de FIFé en de TICA beschouwd als een Pers en door de CFA en de GCCF als een variant van de Exotic. Dit verschil in beoordeling weerspiegelt een debat over de vraag of een ras thuishoort volgens zijn oorsprong (stamboom) of zijn uiterlijk: de langharige Exotic is identiek aan een Pers, maar heeft Exotic shorthair ouders, en niet alle federaties erkennen het op dezelfde manier.
Het karakter van de dichte, rechtopstaande vacht wordt bepaald door talloze genen met weinig individueel effect. Deze genen, bekend als polygenen, zijn erg moeilijk vast te leggen, wat verklaart waarom exclusief paren tussen twee Exotic Shortairs resulteert in een vlakke vacht. Voorlopig zijn infusies met Perzisch bloed dus essentieel.
Genetisch onderzoek door de Universiteit van Californië in Davis heeft aangetoond dat het recessieve allel dat verantwoordelijk is voor de witte vacht van de Heilige Birmaan bij de Exotic shorthair in een zeer lage frequentie voorkomt. Er bestaat een specifieke genetische test om het Birmese gantageen op te sporen. |
|
Nederlands (nl-NL)