 |
Als eerbetoon aan Brief aan mijn meesteresMet dank aan Chiffon |
 |
| Een jaar geleden ben ik de regenboogbrug overgestoken, en sinds die dag heb ik je vaak zien huilen. Ik weet dat het moeilijk is, maar je moet aan onze goede tijden denken, en aan die prachtige dag in september 2000 toen ik je voor het eerst zag, ik zat in mijn kooi in de SPA met een vriend, en jij was op zoek naar iemand om je liefde aan te geven. Je stopte voor de eerste keer voor me, en toen gebeurde er iets, maar je vervolgde je weg en bezocht alle andere verlaten puppy's, en toen draaide je je om en kwam terug naar mij. Ik zei tegen mezelf “dat is het, ik heb gewonnen” en ik sprong op en neer op de reling, terwijl ik mijn kleine roze tong uitstak. De dame van de SPCA kwam naar je toe en vroeg “wil je met hem gaan wandelen?” en dat was het, ik sprong op, ik klauterde naast je en keek naar je, en toen gingen we wandelen, en we kwamen terug, en ik hoorde de woorden “ik neem hem mee” de dame van de SPCA zei “zijn naam is CHIFFON, hij is ongeveer 6 maanden oud” en toen de auto om naar huis te gaan, wat vond ik het heerlijk om in die auto te gaan wandelen! Ik hield van tuinieren en soms als je terugkwam, stonden de bloemen die je had geplant niet precies op dezelfde plek, en dan werd ik uitgescholden, maar wat een vreugde, en dan waren er onze vakanties in de sneeuw, rennen, rijden, de sneeuw kraken, spelen met iedereen, wat was het leven mooi! Ik weet dat je het heerlijk vond, 's morgens als ik mijn pootjes op je schouders legde en lange minuten met mijn hoofd in je nek lag, dan zei je “KIFF, geef mama een kleine knuffel, en dan was het de hemel op aarde”. Er gaan zoveel herinneringen door mijn hoofd, en dan was er die vreselijke dag in maart 2006 toen ik ziek werd. Je bracht me naar de dierenarts, hij wist niet zeker wat er mis met me was, we deden wat testen en toen bleef ik in de kliniek, aan een infuus, jij die me vijf of zes keer per dag controleerde omdat hij liever had dat je me niet kwam opzoeken zodat ik niet verdrietig zou zijn, Ik ging naar huis onder toezicht, omdat mijn testen beter waren, ik had een ureumaanval die mijn nieren vernietigde, en toen 24 uur later, kreeg ik een terugval, ik ging terug naar de kliniek voor 48 uur, en toen op vrijdag 7 april, belde hij je op je werk en vroeg je om me te komen opzoeken in de kliniek. Ik weet dat je de reden van het telefoontje meteen begreep, je kwam naar me toe, je kwam dicht bij me, maar ik herkende je niet, ik lag in coma, weet je, ik had geen pijn, en toen waren we allebei alleen, namen afscheid, en ik zag je, vanuit de hondenhemel, vertrekken en heel lang in de auto blijven zitten voordat je startte en terug naar huis ging, zonder mij. Ik wil je zeggen dat ik van daarboven over je waak, en dat ik elke dag in gedachten bij je ben, en ook al ben ik maar 6 jaar bij je geweest, het zijn zes geweldige jaren geweest. Zorg goed voor jezelf en je nieuwe baby, de verschrikkelijke kleine BANDIT. Dikke knuffels mam, en hou alsjeblieft op met huilen, denk dat waar ik ben, ik gelukkig ben en dat ik niets mis, behalve jou. |
Nederlands (nl-NL)