|
Ik legde mijn hand op je hart En ik voelde het stoppen De dierenarts trok haar stethoscoop terug En fluisterde “het is voorbij !”. We vertrokken allemaal in tranen Zowel opgelucht als berouwvol Dat we niet meer dan een uur hadden gewacht Om je te redden van een lange lijdensweg. Je was gewoon een bastaard, Verloren en verlaten, Die we in huis namen Vele jaren geleden. Maar je was ongetwijfeld De beste metgezel Waar we op hadden kunnen hopen. Rust in vrede !
|