Als eerbetoon aan

Aan onze kleine Melba, mijn Chihuahua


Met dank aan

Mama, papa en Emily

Melba, een kleine ster kwam in mijn leven op 18 juni 1996.

Je was mijn komeet van geluk, mijn mooiste liefde, mijn kleine baby.

Die vervloekte ziekte van Cushing kreeg je te pakken.

Het nam je weg, knaagde aan elke spier in je lichaam.

Op 6 juni 2007 verloor je het gevecht waar je 16 maanden voor gevochten had, je wilde ons niet verlaten omdat onze liefde voor elkaar zo sterk was.

Ik zal die vervloekte dag nooit vergeten toen ik de vreselijkste beslissing van mijn leven moest nemen, om je na 23 dagen infuus niet langer te laten lijden.

Je dierenartsvriend huilde toen hij je zachtjes liet inslapen in ons huis, omringd door je dierbaren en je kleine Chipie, die er heel slecht aan toe was sinds je weg was.

Melba, mijn kleine liefde, ik vertrouw je toe aan Orlane, die op 20 juli 2006 te vroeg is overleden, die je zal verwelkomen in haar witte paradijs van de Toutous, waar ze je weer heel veel kusjes zal kunnen geven zoals ze dat zo goed kon.

s Nachts, aan de hemel, schijnen jouw twee sterren om ons een kleine liefdevolle zwaai te geven.

Melba, mijn schat, je bent weg om Scotty, Angélique, Anouchka en Orlane te vergezellen.

Ondanks ons enorme verdriet weten we dat in het paradijs van de hondjes pijn niet bestaat, maar voor ons op aarde wel.

Vaarwel Melba lieverd, 11 jaar van geluk zijn voorbij en bedankt voor je grote liefde en moed.

Je kleine urn rust naast die van Orlane.

We zullen altijd van je houden.

Melba: woensdag 28 februari 1996 - woensdag 6 juni 2007